EENZAMEN
ft
ft
ft
ft
ft
ft
SS
m
m
m
81
9
t.
m
H
u
g
C;.
s
g
PP
El
g
g§
s
8
m
P*
m
«f
m
Pt
ft
m
m
m
W?*'
m
ft
m
wt
mw
w.
w
wf
Ym
W Wf'
door A.v.d. Vlugt-W alop
li)
Wij waren de Wadden gepasseerd en ook de ei hin
den daar boven in de Noordzee, toen plotseling,
©ven voorbij den Helder stormweer op kwam zet
ten. We voeren Bergen voorbij, Egmond, «oen
moest ik naar bed. Op reis was er immers altijd
Iets bijzonders te zien, maar bedtijd bleef hoofd
zaak, ook nu in de storm.
'Eerst kon ik niet slapen, maar onze boot liep
reeelmatig, zoodat ik door de deining in slaap
geschommeld werd. Ik weet niet hoe lang ik ge
slapen heb maar toen ik wakker werd was ik
alleen in de kajuit. Vader en moeder waren op
het dpk en ik hoorde vaders stem hoven de storm
uit moeder toeroepen, dat het roer defect was.
Vader wilde op het achterdek gaan kijken om te
zien wat of hij er aan doen kon. maar moeder
ping mee om zoo noodig hem vast te houden, want
er stond toen een vliegende slorm.
In de verte zag ik de kustlichten van IJmuiden,
Zandvoort en verderop Noordwijk.
Pan keek ik weer naar die twee op het achterdek.
Ik zag door de ruit hoe ze helicht werden door
de lantaarns en het licht uit de kajuit. Va-ier was
bezig en moeder hield hem aan zijn leeren jaa
vast. ofschoon ze zichzelf bijna niet staanrlc kon
houden. Ze had haar regenmantel aan en een
znid-westertje op.
Even later hoorde ik vader roepen dat moeder
toch naar binnen moest gaan. doch moeder zei
iets daar tegen in. Ze greep vader des te steviger
vast.
Toen onder hevig geloei werd plot9 het achter-
schip opgewipt en weer neergesmakt, een stortzee
sloeg over het dek heen, Ik hoorde een gilhet
dok was leeg
Lars draaide zich om, zijn gezicht was ivoorwit,
zijn lippen heefden.
Pan herstelde hij zich. en Matelonc die in de
andere kamer alles gehoord had, verwonderde er
zich over dat het kind zich zoo snel wist te bc-
heerschen.
,J>e rest weet jullie." vervolgde I-ars. „Je hebt de
foto's van de boot gezien en je kent ook de brok
stukken die er van over zijn. Twee wrakken zijn
cr over; het eene ligt bij paal vijf op het slrand,
het andere ben ik met mijn houten poot
Een stilte vieldoch dan klonk het plot® als
uit één mond: „Lars, Lars. dat mag je niet zeg
gen! Niemand van ons heeft je er ooit om bespot
cn iemand die het niet weet. ziet het niet."
„Neen, maar ik weet het maar al te goed", zei
Lans kregel. „Ik weet het bij het voetballpn hij
het tennissen, hij hockey en weet ik al wat moer
den voel ik het zoo"
„Zoo moet je niet deuken. I-ars! We geven je toch
altijd een plaats 1u ons spel, je bent er toch al
tijd bij."
..Zeker, ik verwijt jullie niets." zei Lars. „Ik heb
een stel beste vrienden aan jullie; maar Je zult
moeten toegeven dat mijn vrienden beter zijn dan
mijn beenen."
Het tweede gJas limonade met cake smaakte niet
zoo lekker als het eerste.
Matelone in de kamer achter de serre gezeten,
had alles gehoord wat er die mi (klas gesproken
was tusschen de jongens. Ten laalsie had zij wel
op wil'en springen om naar La re toe te gaan,
hem te troosten en te vragen, waarom hij toch zoo
bitter wa6. Maar als bij intuïtie voelde ze, nat ze
nu moest zwijgen: dit was een punt dat ze ioet
item samen moest bespreken, niet waar anderen
bij waren.
Hoe aardig bad hij in het begin van de middag
d« leiding genomen, wat een prettige sfeer had hij
©m zich heen weten te scheppen, wat had hij, die
nog maar zoo kort de Hollandsrhe faal machtig
was. duidelijk verteld en uitgelegd. Wat hadden
de jongens met spanning geluisterd; doch ioen
was heel het verhaal gestrand op het treurige
punt.
O. hoe gloedvol zou hij zijn vertelling hebben
beëindigd als de reis eens naar wensch was ver-
loopen. Maar dan had zij. Matelonc, hein nooit
bier gehad. Pan had zij ook nooit van Lars
Jtömcrsdorff gehoord, dart was zij nog de eenzame
van vroeger. Doch nu had zij Lars en zij moest
©r voor zorgen, dat ecen bitterheid plaats naai ia
deze gave kinderziei.
Nu wilde zij er nog niet over praten, maar van
avond als ze alleen waren, dan moest ze toch
weten waarom hij opoe us zoo werd.
Die avond ging Sijtje op bezoek bij een vriendin,
waar ze in de loop van dat jaar kennis mee had
gemaakt in de kerk.
Matelone had een doos voor zich gezet met
foto's. Aan de overzijde der tafel zat Lars en
maakte zijn huiswerk; straks als hij klaar was
zou Matelone ze hom laten zien.
024
En nauwelijks «loef Lars zjjn boeken toe, of zijn
oog viel op de doos.
„Wat hebt u daar nu voor een doo9, tante? Wat
een groote Japansche doos, en wat is die vogel
mooi die er op staat; het is toch uw naaidoos
niet!"
„Neen vent, dit is nu mijn doos met foto's, di©
■wil je zeker wel eens zien? Kom dan maar naast
me zitten, Lars, dan kan ik er meteen van ver
tellen."
„O tante, wat prettig dat u ook zooveel foto's
hebt. laten we gauw beginnen!"
Maar eerst schonk Matelonc the© in, dan gingen
ze samen kijken.
„Dit Lars. is mijn vroeger tehuis." En tante Matte
gaf hem een foto van huize Sateretein.
Lars zette groote oogen op. ..Hebt u dan niet altijd
hier gewoond?"
„Neen vent. dat is mijn geboortehuis, daar heeft
ons geheele geslacht geleefd."
„Maar tante, dan had u er ook moeten blijven,
hei is veel grooter en mooier dan hier, en als J©
voorouders er gewoond hebben, dan moet Je er
blijven, dat gaat toch van geslacht op geslacht
Bi' ons in Zweden gaat het op do landgoederen
ook zoo."
,.Ja lars. dat is wel zoo. maar al© we straks alles
bekeken hebben, dan zal ik je meteen vertellen
waarom ik er weg moest."
En Matelone toonde hem foto's van het huis, het
park. de vijver: van de koepel, de stallen, de
Vecht, de vier zuilen met de saterkoppen, ook
Satershoeve, waar Peters woonde, en waar deze-
winter de oude Dorus was uitgedragen naar zija
laatste rustplaats.
7.e liet hem hef afbeeldsel zien van het hordes, do
hal. de gangen met de trappen, de verschillende
zalen en kamprs. Ook toonde ze hem afdrukken
van de voorouders uit haar geslacht en van den
oprichter van Saferstein, den rijken Ferdinand van
Kleveren.
„Fn wie woont daar dan nu.tanfe?"
„Het is nu een tehuis voor oude dames, Lars; fit
heb het moeten verkoopen."
Dan begon Matelone hem te vertellen hoe hun
geslacht steeds meer verarmd was. tot zij ten
slotte genoodzaakt werd haar tehuis van de band
te doen om alle overgebleven schulden te dokken.
„En nu leet ik ver "an mijn geboortegrond hier
in dit huis. dat ik erfde van een vriendin van
mijn moeder. En toch ben ik hier gelukkig ge
worden. hier kon ik leven zonder zorgen.
hier vond ik jou. La.©: dAAr was ik een eenzame.
Toch hen ik voor alles wat ik heb moeten door
maken. voor alles wat ik heb moeten overgeven
dankbaar; want ik heh er jou voor in dc Dlaata
gekregen; ntt hen ik niet meer alleen."
„O tante, tante!" En het kind sloeg zijn armen
om haar hals. „Ik w»l ook dankbaar zijn. want
ik heb het hier toch zoo goed hij u; en nooit,
nooit zal ik meer zoo 'eelijk zijn al3 vanmiddag,
toen ik dat zei van mijn been."
„Ach Lars." ging tante verder, „Je moet altijd
maar denken: we zijn niet de eenigc, die zoo'n
lastig pak te dragen hebben. Als ie groot ben
zal je wel bemerken dat iedereen Iets heeft dat
hem moeilijkheden geeft. De een heeft een kwaal,
de ander een kind dat niet op wil passen, weer
een ander heeft zorgen van anderen aard. maar
allen hebben wat op deze wereld. Doch we zien
het niet of we willen dat van anderen niet zien
er. toch ie het cr en daarom moeten we trachten
elkander het leven, dat toch dikwijls zoo vol moei
lijkheden is. wat licht te maken. Niet altijd staren
op ons eigen verdriet, want dan wordt dat In onze
oogen steeds grooter. Maar laten we meehelpen
aan wat een ander te dragen heeft, dan wordt
on© eigen pakje lichter, onze eigen smart kleiner;
want Hij. Die ons geleerd heeft: „Draagt elkan
ders lasten". Hij steunt en schraagt ook ons."
Toen werden de foto*9 opgeborgen en na een
tweede kopje thee gingen ze samen gearmd d©
trdp op naar boven.
VIII
Nadat Matelone Lars tot zich genomen had. had
ze geen uitbreiding meer aan haar kinderpension
gegeven. Ten eerete was dat nu om geldelijk©
reden niet meer noodig en ten tweede vond zij
het voor Lars niet zoo huiselijk als hij zich de
geheele zomer door bij andere, telkens weer
vreemde kinderen moest aanpassen. Alleen XVillie,
die nu Wim werd genoemd, en Beppie kwamen
nog steeds in de zomervacantie. De eerste omdat
zijn ouders vonden dat hij bij zijn stoere broers
nog wat slapjes afstak; Beppie kwam meer voor
tante Matte. Ze had een jaar geleden haar moe
der verloren en de dame die sedert bij hen do
huishouding leidde, kon bij Bep dat gemis niet
vergoeden. Vandaar dat zij niet alleen de groote,
maar ook de andere vacantia© bij Matelone door
bracht. Vooral in de kerstvacantie hinkte Bcp op
twee zware punten.
Het prachtige Stadhuis te Gouda, een staaltje van
oud-Hollandsche bouwkunst, dat ook inwendig
zeer bezienswaardig is.
Het was toch zoo moeilijk om de Kenstdagen door
te komen zonder moeder, die alles zoo gezellig
wist te maken. Die eer. extra kersttafel aanrichtte
met groenten en vruchten die zij 's zomers al
geweckt had. Die zoo netjes wist te dekken en
zoo smaakvol versieren met roode of witte kaars
jes en takjes hulst; ieder Jaar weer andere.
Juffrouw Staal deed daar niet aan. Ze had op
die dagen juist altijd haast, want dan moest ze
'a middags naar een vriendin, en daarom jaagde
ze Beppie en haar vader maar zoo'n beetje op;
vroeg eten, op klaarlichten dag zonder kaarsjes
of gezelligheid.
En dan kwam de Oudejaarsavond, waarop Bep al
de dagen van het vervlogen jaar nog eens voorbij
zag gaan, met dc last van het gemis, dat met don
dag grooter werd en op het jaareind bijna niet
meer te dragen was.
En dat je dan weer zoo'n heel Jaar voor Je
kreeg, dat komen ging met diezelfde zware, niet
door te komen dagen.
Wat moest ze dan? Gaan of thuisblijven, bij vador,
die altijd maar zat te lezen; en al9 ze wat vroeg,
niets anders zei dan: „Zei jc wat. Bep. ik verstond
Je niet." Maar die dan meteen weer doorlas, zich
geen tijd gunnend om te luisteren; reden, waarom
ze de vraag niet eens meer herhaalde. Dan ging
ze maar liever naar tante Matte. Daar was Lars,
die had ook geen moeder meer... en geen vaJer..«
Als ze vader ook eens moest missen
Neen, ze bleef doze kerstvacantie dan maar liever
thuis bij vader.
Maar als ze dan met moeite en veel stil verdriet
de Kerstdagen zoo eenzaam was doorgekomen,
vroeg ze nog aan vader of ze naar tante Matto
mocht gaan. Waarop altijd een bevestigend ant
woord volgde.
Vader vond het too moeilijk om zijn dochtcrije
op te voeden, die meisjes waren zoo onbestendig,
je wist ndoit wat je aan ze had; d&n wilde ze
thuisblijven, dan weer ineens uit logeeren. Hij
begreep dat niet; als hij een interessant boek had,
was hij tevreden, en er waren Juist deze maand
belangrijke uitgekomen, dat kwam mooi uit mot
de vele Zondagen.
Een paar dagen later zat Bep dan weer in haar
hoekje bij tante Matte, die nu ook Sijtje mi6te,
Sijtje. die na jarenlange trouwe plichtsbetrach
ting in dat najaar was heengegaan naar het Va
derhuis waar vele woningen zijn.
Och hoe graag had Matelone Bep altijd bij zich
gehouden, maar dat ging immers niet ter will©
van haar vader. Beppie moest zich ©en Deetje
voor hom leeren opofferen.
YWordt vervolgd.},
KRUISWOORDRAADSEL
De oplossing die men ons niet behoeft toe to
zenden geven wij in het nummer van volgende
week.
OPLOSSING
van het Kruiswoordraadsel uit het vorig nummer
Horizontaal: Minzaam; Choraal; Aarau; O-den;
Proc; Czech; Fair; Hohe; Aerö; Zaak; Irak; Raab;
Alom; Loki; Drina; I.C.R.O.; Aarde; Naast; Pots
dam; Anatoom.
Verticaal: Mops; Nao; Zacharias; Aach; Muze;
Coca; Hohe; Reformist; Ana; Lork; Rozzo; Imker;
Oka; Rio; Klap; Adda; Brem; Anna; Laan; Loom;
Kat; C.T.O.
HORIZONTAAL;
1. Binnenste.
4. Deel van het gezicht
6. Munt.
8. Voornaam bekend oud-burgemeester van
Enschedé.
9. Bier.
10. Beurt
12. Afkorting van Recensent,
13. Lastdier.
15. Jongensnaam.
16. In slaat van bederf.
18. Streek in Duitschlard.
22. Plaatsje in Gelderland.
23. Rivier in Sieeswijk-Holstein.
24. Plaatsje in N.-Brahant.
25. Zonder plantengroei.
26. Achten.
27. Stad in Amerika
30. Uitroep.
32. Staat op recepten.
34. Tegen.
35. Zangstem.
36. Rivier in Duitschland.
37. Roofdier.
38. Onderscheiding.
39. Vulkanisch gesteente.
40. Voorzetsel.
41. Bijbelsche figuur.
VERTICAAL:
2.
Voornaam.
3.
Romeinsch keizer.
4.
Deel van het Japansche rijk.
Duisternis.
Binnenwater.
7.
Kier.
11.
Eensgezindheid.
14.
Plafond.
17.
Rijk in Azië.
18.
Riviet in Z.-Amerika.
19.
Gelooide dierenhuid.
20
Selenium (Duilsch).
21.
Plaat
28.
Vervoeging van het werkwoord krassen.
29.
Muziekstuk.
31».
Mek.-line neisjesnaam.
31.
Bekende opera.
32.
Tijdrekening.
33.
Als 32 verticaal.
Vraagstuk no. 798
Auteur: M RA1CHENBACH (wereldkampioen)
4ó 4/ 4ö 4V
(Uit de partij. Wit wint een schijf of de
partij. „La Revue frangaiso du Jeu de
dames', Jan. 36).
Zwart: 7, 9, 12, 16, 19, 23, 27, 31.
Wit: 33, 34, 38, 41, 42, 47, 48, 50.
Vraagstuk No. 799
Auteur: J. WINTER, Oude Pekela.
DAMRUBRIEK
Redacteur: W. HOEKSTRA, Tulpeboomstraat G,
Den Haag. Inzendingen uitsluitend aan dit adres.
Voor alle vraagstukken geldt: Wit begint en wint.
Oplossingen moeien worden Ingezonden uiterlijk
8 dagen na plaatsing.
OPLOSSINGEN
No. 792. Auteur: E. St. PAUL:
Wit
Zwart
1.
3934
35—40?
2.
29—23
40-18
3.
26-21
17X26
4.
32-28
12 of 11-17
5.
28—23
18X29
33X4
wint
lu tour: A. v.
DOMMELEN:
Wit
Zwart
1.
43—39
15X24
2.
3530
24X25
3.
4:>-40
35X33
4.
47—41
36X47
5.
46—41
47X36
6.
27-22
30X43
7.
22X24
29X20
8.
49X18
12X23
9.
25X11
wint
Verschillende inzenders hebben hier eenigo
uren naar dc fraaie oplossing moeten zoeken,
eooals zij ons schreven.
VRAAGSTUKKEN
No. 794. Auteur: A. G. VAN VEEN:
Wit
Zwart
1.
23—19
21—26
2.
24—20
26X37
3.
47—4»
37X46
4.
19—14
40X25
5.
14X5
25X14
6X21
wint
No. 705. Auteur: A. D. J. BOERSTOEL
Wit
Zwart
1.
19-13
ad lib
2.
47—41
36X47
3.
39-34
47X40
4.
45X21
16X38
6.
40—41
31-30
gedwongen
41-37
38-42
gedwongen
7.
37-31
36X27
48X37
wint
No. 796. Auteur: A. D.
J. BOERSTOEL;
Wit
Zwart
L
31—27
22X31
2.
38-32
28X48
3.
39-34
48X30
4.
25X21
16X27
5.
46-41
31—26
gedwongen
41—37
wint
Correcte oplossingen ontvangen van: W. van
Duyn, F. Wymenga. D. Links. F. Janson, Den
Haag; J. G. Elve, Loosduinen. B. Vink Ezn., Noor-
deloos; C II. Blot kamp, Zeist; Ahr. Breukel, Ro
zenburg; C. C. Goedhart, J. Hofwegen, Rotterdam;
M. C. Dcurloo, Oud-Vossemeer.
Nagekomen oplossingen van: G. W. de Groot,
Oldenbrock (789791) Goed genotperdl C M.
Deurloo. Oud Vossemeer, C C. Goedhart, J. do
Koning, Rotterdam; G. Slump, 's-Gravenhage; J. M.
Kreisch, Voorburg.
CORRESPONDENTIE
Aan de inzenders. Vraagstukken moeten uiterlijk
8 dagen na plaatsing worden Ingezonden. Ver
zoeke de eerste maanden geen problemen etc. in
te zenden. Onzen dank voor de „enorme" mede
werking we.'ke wij de laatste tijd ondervinden.
Vraagstuk no. 797
Auteur: N. A. P. BROCHU, LéVIS, Canada, jj
46
5
':T
15
25
35
45
46 47 48 49 50
Eerste publicatie.
Zwart: 1, 2, 5-10, 12, 13, 16, 20, 24, 35.
Wit: 17, 18, 21—23, 27, 29, 32—34, 38, 42, 45, 48.
Oplossing:
Wit
Zwart
1.
17—11
6X30
2.
38-33
13X31
3.
23-18
16X47
4.
29-23
47X29
6.
23X3
12X23
3X36
«n wint
Zwart: 6, 8—10. 14, 15, 18, 23, 26.
Wit: 17, 21 25, 33, 39, 40, 42, 45.
Eersie publicatie.
Met genoegen plaatsen wij dit vraagstuk van
één onzer beste Hollandsche problemisten.
Vraagstuk No. 800
Auteurs: Gebrs. WINTER.
1
9
9
SI
Éi
li
5
9
■p
I§
s
st
!J
"ft
S
H
Hf
PP
46
46
Eerste publicatie.
Zwart: 3, 8—10, 13, 17. 22. 30, 31. 36. 37.
Wit: 18. 19. 23, 24, 27, 33, 35. 39, 46—48.
De beide bekende problemisten hebben te zaaien
een 3-tal vraagstukken gecomponeerd. Hun ideeën
zijn hier „broederlijk vereenigd".
Vraagstuk no. 801
Partij-combinatie van HENK RENOOY, Den Haag.
i
9
H SB
iu ÉP
S Pt
1
M
wA.
s m
a
P Hf
üf
sT
§fg
i85
s'
4b
48
49
d0
Naspelen aanbevolen!
Zwart1, 3—6. 8-13, 16—19, 23.
Wit: 20, 26-28, 31, 32, 34, 36-40, 42—44, 48.
Laatste zet van wit was 2520. Zwart speelde
10—15 waarna dc 15-jartge „Hagenees" een damzet
•jitvoerde. lloe?
129
