oeiëOjj
(yjMüid&MadmsO{^
NED. CHR. REISVEREEN.
Wilt Ge U altijd
gezond en prettig voelen
MAANDAG 27 JANUARI 1936
DERDE BLAD PAG. 9
"04
Algemeene vergadering
te Bussum
TOT JEUGDREIZEN
BESLOTEN
In hotel Nieuw-Bussurn te Bussum is
Zaterdag de algemeene ledenvergadering
van de Nederlandsche Christelijke Reisver-
eeniging gehouden. Van de 27 afdeellngen
waren 25 vertegenwoordigd.
Begroeting
De vergadering werd 's morgens te 10 uur
geopend door den voorzitter van de afdee-
ling Gooi, den heer li. A 1 p h e r t s, van
Bussóm, die na gebed en na gezang van
Psalm 146 1 voorlas een gedeelte van Job
38, naar aanleiding waarvan hij wees op
het stilzwijgen van Job op de vragen Gods,
een stilzwijgen hetwelk ook ons bevangt,
zei spr., bij het aanschouwen en bewonde
ren van Gods schepping.
Vervolgens deed spr. een greep uit do ge
schiedenis van Gooiland, waarbij hij me
moreerde dat op 't St. Janskerkhof eeuwen
geleden het eerste Christenkerkje verrees.
Hierna sprak de voorzitter der Vereeni-
ging, de heer Dr. A. van Deurseu, van
Groningen, de Zaterdagavond reeds door
ons vermelde openingsrede uit, die met
groote aandacht door de aanwezigen werd
gevolgd.
Jaarverslag
Het jaarverslag van den secretaris, den
heer H. A. D ij k s t r a, van 's-Gravenhage,
waarvan wij een overzicht indertijd hebben
geplaatst, is voornamelijk besproken door
afgevaardigden van Leiden en Am
sterdam. Dezo opmerkingen waren groo-
tendeels van meer internen aard en betrof
fen tevens het beleid van het Hoofdbestuur.
Inzonderheid is gesproken over het
Beisprogrammaboek,
welker verschijning men weer met verlan
gen tegemoet ziet.
De administrateur, de heer J. Wester-
houd t, van 's-Gravenhage, deelde mede,
dat 't vorige Reisprogrammabock in 16000
ex. is rondgezonden. Het uitgeven van dit
boek vereisclit telkens van het Hoofdbe
stuur vele zorgen, spr. kon evenwel met ge
noegen verklaren dat het nieuwe Reispfo-
grammaboek in den loop van Maait zal
[Verschijnen.
Gesproken is verder over de georgani
seerde reizen, en moeilijkheden, die zich
hierbij wel eens voordoen.
In antwoord,op een vraag van Amster
dam of het Hoofdbestuur tevreden is over
de vereenigingsreis met de „Veendam" zei-
de do voorzitter volmondig „ja". Hij
t zou er een peroratie over kunnen houden,
j maar zal dit om des tijds wille niet doen.
S Na nog eenige besprekingen werd het
jaarverslag van den secretaris, alsmede het
J beleid van 't hoofdbestuur, met algemeene
stemmen goedgekeurd.
Bestuursverkiezing
Als bestuursleden werden met groote
meerderheid herkozen de heeren R. P.
Baas, 's-Gravenhage; J. M. C. B. van
D ij k, Amersfoort; J. C. R i s s ee u w,
's-Gravenhage, en N. Schenkman, Am
sterdam. In totaal zijn uitgebracht 177
Stemmen.
In de plaats van den afgetreden penning
meester, den heer M. J. H. B ree baart,
van Bussum, werd bij tweede vrije stem
ming gekozen do heer P. J. Rullmann,
•van Santpoort.
Blnancieele zaken
De afgetreden penningmeester werd op
^buurman flrt*
voorstel van de betreffende commissie voor
zijn beheer godechargoerd.
Het jaarverslag van den penningmeester
eveneens met algemeene stemmen goed
gekeurd. Hetzelfde geschiedde met de be
grooting voor het loopende jaar. Aan dit
laatste besluit ging een uitgebreide discus
sie vooraf, die voornamelijk liep over de
exploitatie van het orgaan der Vereeniging
„Ons Reisblad" cn waaraan is deelgeno
men door de afdeelingen Den Haag,
Utrecht, Amsterdam, Leeuwarden en Rot
terdam.
De tweede penningmeester, de heer J. M.
B. v a n D ij k, van Amersfoort, heeft de
begrooting uitvoerig toegelicht met het
hierboven vermelde gevolg.
Als plaats voor de volgende algemeene
vergadering is aangewezen Apeldoorn of
Utrecht.
Bij de bespreking van het
Reisplan 1936
brachten sommige afgevaardigden allerlei
wenschen tot uiting, die namens het hoofd
bestuur besproken zijn door de heeren H.
van den Tol, van Rotterdam, en T. K.
R o 0 s j e n, van Bloemendaal.
De wensch om meer reizen in het Noor
den te doen aanvangen zal worden over
wogen. Men vroeg naar korte zeereizen
voor leden, die niet de voorkeur geven aan
een langere zeereis op een drijvend hotel
met veel luxe, maar liever een paar dagen
doorbrengen op een eenvoudig vrachtschip
met passagiersaccomodatie. Hierop werd
geantwoord dat voor dit denkbeeld weinig
animo bestaat Bedoelde vrachtschepen bie
den weinig comfort en vergrooten de kans
op zeeziekte. Voor de jeugd achtte de heer
van den Tol, die deze vraag bantw'oord-
de, zoo'n zeereis wel goed, want die moet
gehard worden.
In antwoord op een betreffende opmer
king zei de heer Roos jen, dat het hoofd
bestuur streeft naar goedkoope vereeni-
gingsreizen naar Zwitserland. I-lij drong
aan om niet van particuliere aanbiedingen
gebruik te maken, waarhij men den Zondag
veronachtzaamt.
Tijdens de geanimeerde lunch, waar me
nig gezellig, opgewekt woord gesproken is
ook in het Friesch en in het Zceuwsch
deelde de heer van den Tol mede,
dat van 25 Juli tot 1 Augustus e.k.
met de „Sibajak"
van de Rotterdamsche Lloyd een vereeni
gingsreis zal worden georganiseerd naar
de Noorsche fjorden.
Het reisplan bevat voorts tal van reizen
in ninnen- en buitenland waaronder een
Belgische reis van een paar dagen per
raclio-trein en weder een vereenigingsreis
naar Zwitserland, eenige zeereizen en on
derscheiden voetreizen.
Nadat het Reisplan was goedgekeurd,
kwam als laatste punt aan de orde liet in
stituut der
Jeugdreizen,
waarvoor het hoofdbestuur reglements
wijziging v&orstelde.
Den Haag ontwikkelde paedagogische
bezwaren. 'Moet men in het algemeen reeds
zeer voorzichtig met jeugdreizen zijn, voor
al in dezen tijd van versobering moet men
jongelui van 1417 jaar niet vertrouwd
maken met luxe. Laat de Vereeniging de
jeugd niet stimuleeren in een richting, die
het leven niet kan dragen en moeilijk
heden brengt in vele gezinnen, oordeelde
deze spreker.
Leiden wees op practische moeilijk
heden om de hier bedoelde jeugdleden te
krijgen.
Amsterdam verklaarde zich sterk
vóór, omdat de jeugd gaarne in vereni
gingsverband reist en dit op den weg ligt
van de N. C. Reis-V. Spr. gaf nog eenige
wenken omtrent de leiding van dit werk.
De voorzitter verdedigde het voo
stel. Hij zeide der paedagogische bezwaren
niet te kunnen deelen en gewaagde verder
van zijn persoonlijke ervaringen, die onver
deeld gunstig waren. Jeugdreizen zijn aan
te bevelen uit gezondheidsoverwegingen,
zij kweeken vaderlandsliefde en activiteit.
Op zijn reizen mot de jeugd is spr. getrof
fen door haar eerbied voor de grootsche
schepping Gods, door de bewondering der
jongeren van de schoonheid der natuur,
hun sociale belangstelling en fijne gemeen
schapszin. De voorzitter noemde het een
voorrecht op reis jeugdleider te zijn en
denkt met aangenaamheid er aan hoe de
jongelui zich behelpen op reis, met weinig
comfort tevreden zijn. Hij wees ook op
verschijnselen als de bootreis van de „Ta-
rakan" en gemengde jeugdreizen in België
en was van oordeel, dat het nu de tijd is
om er mee te beginnen. De N. C. Reis-V.
moet plaats bieden ook aan de jeugd, de
toekomstige leden. De uitvoering van het
voorstel zal consciëntieus worden bezien.
Na uitvoerige gedachtenwisseling is het
voorstel van het hoofdbestuur aangenomen
met 101 tegen 35 stemmen, waarna de ver
gadering werd
NAT. CHR. OFFICIEREN-
VEREENIGING
Hun organisatie en actie
Uit de inleiding, welke de res.-kapt. B.
Geleynse op de laatste jaarvergadering
van bovengenoemde organisatie hield, knip
pen we een enkel citaat. Na herinnerd te
hebben aan de oprichting, nu vijf-en-dertig
jaar geleden, door twaalf officieren, van
wie er vijf de eerste vergadering bezochten,
zeide spreker:
Wat was er toen weinig, in vergelij
king met thans. Onze hooggeachte voor
zitter heeft bij zijn huldiging in „de Witte
Brug" uitgesproken, dat hij, toen hij op
17jarige leeftijd in dienst trad, een een
ling was en nu hij zijn 70ste verjaardag
mocht vieren, verwonderd stond over zo^
groote schare, die zich nu zijn vrienden
noemen.
Bij de vloot staat het helaas nog
gansch anders:
Over de vloot kan ik niet spreken. Wat
ik daarvan heb ervaren uit de mededee-
lingen der C. Mar. V> in het C.M.V., waar
in ik onze vereeniging mag vertegenwoor
digen, en wat ik daarvan weet uit mijn
lidmaatschap van het hoofdbestuur van
P. R. heeft mij altijd doen zeggen, dat de
strijd dier broeders nog zwaarder is dan
de onze, terwijl hun krachten zooveel ge
ringer zijn. Niet één officier der zeemacht
is lid onzer Vereeniging en in al die
jaren die ik nu mee leef heb ik er ook
niat een leeren kennen, die ik kon vra
gen het te worden.
Toch is ook daar en elders activiteit. Als
rganisatie van officieren, die de versprei
ding der Christelijke baginselen in de weer
macht willen, staat de N.C.O.V. nu niet meer
alleen als bij haar oprichting. Ze staat naast
andere daarbij gekomen organisaties en nli
komt het er op aan een goede samenwer
king tussc-hen die allen te bewerken.
Vier organisaties werken nu in Chj\
Mil. Verband samen. Daarnaast staan
Ned. Mil. Bond en Pro Rege.
De N.M.B. heeft de Tehuizen eri Wij
kunnen daarvoor niet dankbaar genoeg
zijn. Wat al zegen is er door verspreid.
Maar zij kan niet anders zijn, dan een
organisatie, die de jonge mannen die ver
van huis en haard verwijderd zijn, een
tehuis aanbiedt.
Het is mij nimmer onbegrijpelijk ge
weest, waarom officieren en onderofficie
ren, korporaals en soldaten elkander
in P. R. begroeten, met inachtneming van
alle grenzen, die de rangverschillen stel
len, als medestrijders en hoe de een daar
den ander ziet als krijgsknechten van
Koning Jezus, wier strijd dezelfae is,
wier nood samenbrengt. Het Is een goe
de gedachte van de N.M.B. geweest tot de
oprichting van P. R. de stoot te geven. Is
het dan niet onbegrijpelijk, dat er huis-^
vaders in de N.M.B. worden gevonden,
die Pp R. niet helpen.? Terwijl, de bewij
zen er zijn, dat, waar-de samenwerking
goea is, het Tehuis, ook finantieel, er-
profijt van trok? Ziedaar een van de din
gen, waarop ik doel als ik spreek van
gebrek aan samenwerking, dat kraohts-
en geldverspilling tengevolge heeft.
Aldus de spr., die echter in een naschrift'
in het Chr. Mil Blad meedeelt, dat de
menwerking inniger is geworden.
Oorlogsberichten
Daar zitten we allemaal naar Abessynië
te turen en vlak naast de deur speelt zich
een spannende krijg af met de Zigeuners
als inzet. Beseffen we dan niet, dat de groot
beid van een natie per slot afhangt van
zijn oorlogscommuniqués? Waarom moeten
we de verhalen over de Zigeunerslag nu toe
vallig hooren van een of anderen liberalen
correspondent? Dat zou de Koninklijke Ma
rechaussee toch veel beter zelf kunnen ver
zorgen; schertst De Morgen.
Bijvoorbeeld:
„Op het front van Ras Jansen in de
omgeving van Putten is niets nieuws
voorgevallen. Daarentegen ontwikkelde
zich oostelijk daarvan een levendige ac
tiviteit. Ras Pietersen wist hier een de
tachement Zigeuners, tijdelijk verkleed
als gentlemen op vacantiereis, onder het
oog van de niets vermoedenden Belgi
sche gendarmen over de grens te loodsen.
In de sectie-Baarle-Nassau zijn een aan
tal lieden opgepakt, die zich uitgaven
voor oorlogscorrespondenten, doch ii
men verspieders vermoedt Na een streng
verhoor bekende een hunner met
Belgische gendarm in Baarle-Hertog een
pot geuzenlambiek te hebben verorberd.
Hij beweert echter zelf betaald te heb
ben. Dit zal nader onderzocht worden-
De anderen moesten op vrije voeten wor
den gelaten.
In de sectie-Goirle-Poppe! zijn drie vij
andelijke Zigeuners tijdens een hevige
niesbui van Ras Dorus en zijn twee man
schappen ons gebied binnen gedrongen.
Bij de Volkenbond zal geprotesteerd wor
den tegen het gebruik van niespoeder,
als dit kan worden vastgesteld."
Van Ras Ploert zijn blijkbaar nog geen
berichten binnengekomen die is waarschijn,
lijk overgeloopen.
Handelspolitiek en plan
Over de handelspolitiek wordt in het Plan
van de Arbeid aldus Ons Beginsel van
Chr. Kantoor- en H a n d el s b e-
dienden, de door iedereen te beamen op
merking gemaakt, dat deze zich moet
sluiten bij de gewijzigde economische
reldstructuur. Hier wordt bewust tegen
de vrijhandel 'gekozen, omdat in deze tijd
de zelfregelende werking van het prijsme
chanisme is verdwenen.
De toeneming van de vaste lasten heeft
vaak tot gevolg, dat wordt doorgeprodu-
ceerd, zelfs wanneer verlies wordt ge
leden, mits daardoor een groot deel van
de vaste lasten wordt gedekt. Ook door
Prof. Lieftinck in zijn inaugurale rede
rs deze opvatting verdedigd. En met
krachtiger argumenten dan uiteraard in
dit boek mogelijk was.
Kiest het „Plan" nu voor autarkie?
Neen, men verwerpt autarkie, al kan
men zich later hij de lezing van het
hoofdstuk „Industrialisatie" niet ont
worstelen aan het gevoel, dat men e
emdweegs die weg op wil. De kwestie
dat in een theoretische beschouwing, als
hier wordt gegeven, niet kan worden ge
concretiseerd. Daardoor verliezen deze
beschouwingen veel, zoo niet alles, van
hun waarde. Ze behooren in een „Plan''
niet thuis.
Overigens gaat het in de goede richting.
Het verdrag met de Vereenigde Staten be
wijst het:
Wie zou zulke handelspolitiek niet toe
juichen? Deze ligt geheel in de lijn var
de herstelpolitiek onzer regeering- Dez<
bladzijden zouden dan ook haast geschre
ven kunnen zijn door... dr. Colijn.
Ga dan de M.S.S.-cachets gebruiken!
Gij voelt U op sommige dagen moe en mat, Gij hebt last van
een "warm hoofd", soms duizelig en dan weer sukkelt Gij
met de gevolgen van een slechte spijsvertering, een besla
gen tong, riekenden adem, oprispingen, gebrek aan eetlust.
Al die kwaalljes zijn 't gevolg van een vertraagde darm-werking. Gij
beseft het meestal soms zelf niet dat het daar hapert, want Gij lijdt niet
bepaald aan "verstopping". Gij kunt echter niet gezond blijven, als van
dag tol dag vergiftige afvalstoffen zich in Uw ingewanden ophoopen.
Deze zijn de oorzaak van Uw lusteloosheid, Uw hoofdpijnen, kortom van
al die ongemakken, waarover Gij U op sommige dagen te beklagen hebt.
functies op te frisschen. Ze bevatten plantaardige stolen, welke op
zachte en natuurlijke wijze Uw darmen bevrijden van de vergiftige
afvalstoffen, gal-extracten die de werking van de lever reaelen,
melkzuur-fermenten, die de gisting in de darmen opheffen en chloro-
phylle, dat 'n gunstigen invloed heeft op bloeds-ornloop en bloeddruk.
Het gebruik van M.S.S.-cachets komt Uw geheele gestel ten goede,
M.S.S.-cachets verhelpen Uw verstopping, als Gij er twee Iegelijk neemt
op zachte wijze, zonder krampen en zónder dat Uw darmen worden
geprikkeld. Ze persen dus Uw darmen niet leeg, als een zoo schadelijk
purgeermiddel. Dikwijls bemerkt Ge zelfs niet eens een meerdere
ontlasting, zoo goed regelen ze, want hun werk hebben ze toch gedaan.
M.S.S.-cachets, elke week Vrijdags en Zaterdags genomen, maken dat
Uw geheele gestel verfrischt, zoodal Gü U Zondags weder vroolijk,
opgewekt en vol energie gevoelt, terwijl Gij nu soms Zondags te moe en
mat zijf om van Uw welverdienden rustdag naar Uw opvattingen te genieten.
M.S.S.-cachets per 12 stuks, in koker, 60 cent. Overal verkrijgbaar.
DINSDAG 28 JANUARI i
HILVERSUM I 1875 M. AVRO-Uitzendingr.
5.306.00 VPRO. 10.00 Morgenwijding.
10.30 Ensemble Lismonde. 11.00 Kook-
praatje. 11.30 Ensemble Lismonde. 1.00
Omroeporkest. 2.00 Omroeporkest en
solist. 3.00 Knipcursus. 4.00 Viool en
piano. 4.30 Kinderkoorzang. 5.00 Voor de
kinderen. 5.30 Bij bel vertellingen. 6.00 De
Octophonikers. 7.00 Voor de kinderen.
7.05 Kinderkoorconcert. 7.30 Engelsche
les. 8.00 Berichten. 8.10 Omroeporkest,
Kovacs Lajos en solisten. 10.25 Bridgeles.
11.00 Berichten.
HILVERSUM II 301 M. KRO-Uitzendinr-
8.00—9.15 en 10.00 Gram.pl. 11.30—12.00
Godsd. halfuur. 12.15 KRO-orkest. 2.00
Vrouwenuur. 3.00 Modecursus. 5.30 KRO-
orkest. 6.40 Lezingen. 7.35 Gram.pl. 8.00
Berichten. 8.10 KRO-Melodisten, Jodel-
liederen. 9.20 Causerie. 9.35 Symphonie-
concert. 10.15 Gram.pl. 10.30 Berichten.
10.35 Symphonieconcert.
DROITWICH 1500 M. 11.20—11.50 Orgelspel.
12.10 Kwintetconcert. 1.20—2.20 BBC-
Welsch-orkest. 3.103.55 Kwintetconcert.
4.20 Lezing. 4.40 Kwintet. 6.50 Piano
recital. 7.50 Causerie. 8.20 Zang en piano.
8.35 Populaire muziek. 8.50 Gevar.. pro
programma. 10.40 Britsch Dames-Sym-
phonie-orkest.
RADIO PARIS 1648 M. 11.20 Orkestconcerfc.
4.20 Zang. 4.50 Gram.pl. 5.50 Orkestcon-
cert. 8.30 Concert. 9.35 Hoorspel.
KEULEN 456 M. 11.20 Concert. 1.35—2.20
Gevar. concert. 3.20 Concert en voor
dracht. 5.20 Het Omroeporkest. 7.30
Hoorspel. 8.20 Vo.ordracht en concert.
BRUSSEL 322 en 484 M. 322 M.: 12.50 Om
roeporkest. 1.502.20; 5.20; 6.35 en 7.20
Gram.pl. 8.20 Salon-orkest en voordracht.
10.30—11.20 Gram.pl. 484 m.: 12.20 Gr.pl*
12.50 Salon-orkest. 5.50 Zangvoordracht,
6.40 Gevar. programma. 8.20 Omroep
orkest. 1
M.S.S.-cachets (ook wel genaamd 1 Laxeer-Akkertjes) zijn verkrijgbaar bij alle
apothekers en drogisten en wel in blauwe ronde kokertjes of in de nieuwe
blauwe vierkante kokertjes. De samenstelling is echter van beide geheel gelijk.
Als Uw gewone leverancier soms géén voorraad mocht hebben, vraag hem
dan ze even voor U te willen bestellen. Ze kosten per 12 stuks slechts 60 cent.
Bewapening in Zweden
Zweden het Mekka der Sociaal De
mocraten. De Zweedsche Rijksdag wordt
geopend. De Troonrede maakt melding
van een plan tot versterking en verbete
ring van de nationale verdediging. Voor
dil doel wordt een crediet gevraagd van
130.000.000 kronen (ongeveer 47 millioen
gulden) vooral voor vliegtuigen en lucht
afweergeschut. De Zweedsche Sociaal De
mocraten hebben evenals onze S.D.A.P.
de nationale ontwapening prijs gegeven
het verschil is alleen, dat de Zweden
daaruit practische consekwenties trek
ken.
Men schrijft in de socialistische pers
veel over de Zweedsche openbare werken
die cr de conjunctuur zouden Ihebben
doen verbeteren. Het is goed er nog eens
op te wijzen, dat het heeie Zweedsche
„wélvaartsplan" van 1933 een bedrag van
300 mililoen kronen omvatte, dat is dus
ongeveer 110 millioen gulden- Wanneer
men dit vergelijkt met wat er in de laat
ste jaren in Nederland op het terrein der
openbare werken is verricht, dan ziet
men wel heel duidelijk, dat het. Zweed
sche „welvaartsplan" als verklaring voor
de economische herlevng van Zweden
volstrekt onvoldoende is.
Onze groote mannen
Uit de correspondentie van „De Victorie'
van 9 Januari (het blad der N.S.
IJmuiden) knippen wij de volgende merk
waardige passage:
„J. D. H. Laat ons daarover
schrijven. De heerlijke zekerheid,
over U schijft, die in ons leeft, dat de
N.S.B. onder Mussert moet zegevieren,
is toch voldoende. Zou er al een leidende
figuur in Nederland bestaan hebben, die
bereikte wat Mussert heeft bereikt onder
zooveel strijd en gelijkertijd onder
veel verraad?
Het Nederlandsche volk is in diep
val. Geef oog èn oor de kost en U zult
zien, dat elke duizend Nederlanders, wil
lekeurig gegrepen, een jammerlijk beeld
van een volk toonen.
Met duizend willekeurig gegrepen
N.S.B.'ers is dit niet veel beter. Wij zijn
nu eenmaal een deel, een stuk uit dat
volk.
Mannen als Mussert, Geelkerken en
ook wel anderen, niet N.S.B.'ers, zijn al
gunstige uitzonderingen."
Gelukkig, ons land kent nog wel enkele
groote mannen, althans meer dan de twee.
die evenwel boven allen uitsteken. Als nu
die heerlijke zekerheid maar geen hersen
schim blijkt te zijn.
UIT HET
SOCIALE LEVEN
Schimptaal
Als men wil, kan men elke dag wel uit*
drukkingen in de roode pers vinden* welke
aantoonen, hoe vijandig men in de grond
der zaak staat tegenover de godsdienst Hier.
is weer zoo'n voorbeeld:
Een „bijzondere correspondent" geeft Irt
het Volk uit Santiago, de hoofdstad van
Chili, indrukken van de inter-Amerikaan-
sohe arbeidsconferentie, die djiar gehouden,
is»
De correspondent verzekert, "dat de toe
stand der inheemsche Indiaansclie bevol
king nog slechter is dan die van de
blanke arbeiders. „Htm bolooning beBtaat
in een stukje land, dat zij van de groote
grondbezitters krijgen in ruil voor vijf
dagen werk zonder eenige geldelijke be
looning".
Deze critièk is wellicht juist. Maar dan
voegt de schrijver er aan toe:
„Da zesde dag bewerken zij hun eigen
stukje land, de zevende moeten zij door
brengen in de kerk, waar de geestelijke!
hun vertelt, dat zij moeten berusten en
dat zij in het hiernamaals wel hun beloo-
ning zullen krijgen
Telkens weer doet de roode pers een po*
ging om ons van „Doopersche mijding" tai
beschuldigen. Alsof er geen Chr. Sociale
Vakbeweging is!
Treurige taal
Het is toch eigenlijk onbegrijpelijk, dat eert
voorname krant als het Handelsblad,
een inzender aan het woord laat, die vertelt,
dat hij zelf veertig jaar lang pensioen
premie moet betalen om dan met 65 jaar
ten hoogste 70 percent pensioen te ont
vangen en er dus slechi over te spreken
is dat de werkloozen op 30 35-jarig©
leeftijd worden „gepensionneerd" met
meer zonder er één cent voor te hebben
betaald. Het blijft daar niet bij: „zij krij
gen bovendien bonnen voor vleesch,
visch, kolen, huishuur, boter, kostelooz©
rijwielplaatjes en wat niet al. Belasting
behoeven zij niet te betalen, en wanneer
zij kleeren of schoenen noodig hebben,
gaan zij naar het Steun".
Wie zoo schrijft toont niet de minste
dankbaarheid zelf een „vaste betrekking"
te hebben met een gegarandeerd inkomen?
en oordeelt zer onbarmhartig ovr het droe*
ve lot der werkloozen
Moet men hen, die naar werk snakken,
soms aan hun lot overlaten?
foHjt
Feuilleton
„DE LIEFDE IS DE MEESTE"
t
naar het engelsch
'(2
R Ze begon te lachen op een vreemde, onnatuurlijke wijze, zoo-
Bat May haar bij den schouder vatte en zei:
„Niet doen!Wat is er dan toch gebeurd? Je moest ook'
niet zijn uitgegaan in zoo 'n mist, terwijl je geen hand voor
Oogèn zien kon. Het was allerdwaast! Ben je misschien tegen
jets aangebotst en gevallen? Waar ben je geweest?"
Gwendolen stond weer op.
- i.Wat kan het je schelen, waar ik geweest ben? 1-Iet zou je
toch niet interesseeren en ik heb er je niets van te vertellen"
Ze zou het vertrek verlaten hebben, als May haar niet bij
Ben arm teruggehouden had.
„Neen, je kunt zóó niet weggaan: je moet mij eerst Vertellen,
forat er gebeurd is."
„Er valt niets te vertellen"', antwoordde Gwendolen op droeven
.Vermoeiden toon. „Er is geen ongeluk gebeurd. En nu ga ik
hllereerst mijn natte kleeren afleggen.''
May trad terug aan het venster, waar ze eerst al naar de mist
had staam uitkijken. Die hing als een dik, geel gordijn in de
straten, zoodat zelfs het licht van de lantaarns er niet doorheen
kon dringen.
1 „Wat moet dat alles toch beduiden?" peinsde zij. „Wat ter
Wereld bezielde haar, om.op een avond als deze uit te gaan?
Hoe geheimzinnig lijkt het daar al in zoo 'n gewone straat: of
je er hopeloos verdwalen kunt!"
Toen Gwendolen den salon verliet, ging ze niet naar haar
eigen kamer, om haar natte kleeren af te leggen, zooals ze had
gezegd, dat ze doen zou; maar ze was naar beneden door do
hall d_e voordeur .uitgegaan, regelrecht in de mist. Het kan zijn,
dat ze zich verwonderlijk veilig voelde, verborgen achter dien
dichten sluier; in ieder geval begaf ze zich naar buiten,
Een paar minuten, nadat zij weg was, ging de salondeur weer
open en een slanke, donkere jonge man trad binnen, die met
één oogopslag het vertrek had: overzien en de eenige aanwezige
daarin had opgemerkt
„Je moeder zei, dat ik Gwen hier zou vinden", begon hij en
scheen geheel te vergeten, dat hij May1 Harford nog niet goeden
dag gezegd had.
„O, Miles, ben jij daar?" antwoordde ze, hem de hand reikend.
„Gwen is hier zoo juist geweest. Ze was heelemaal nat van de
mist en ze is naar haar kamer gegaan om van kleeron te
verwisselen. Ze zal zoo dadelijk hier zijn."
„Dus ze is dan toch thuis gekomen?" vroeg hij en zijn gelaat
helderde aanmerkelijk op. „Wat zei ze, toen ze binnenkwam?"
May staarde hem aan, zonder te antwoorden. Hij lachte ver
legen en zei:
„Neem mij niet kwalijk,maar ik dacht,meende,
dat zij soms iets gezegd kon hebben."
May herinnerde zich de eigenaardige stemming van haar
zuster; de manier, waarop zij op het haardkleed was neer
geknield en daar troosteloos met de handen voor het gelaat had
gezeten. Zoo even dacht ze e" over, Miles Mostyn van dit
vreemde optreden te vertellen; maar toen viel het haar in, dat
haar zuster mogelijk gekibbeld had met haar verloofde en die
hoefde nu ook niet te weten, hoe Gwen het had opgevat.
Miles nam plaats en een paar minuten wachtten ze zwijgende.
Toen begon hij weer:
„Misschien weet zij niet, dat ik hier ben. Zou je het heel erg
vindien, om naar haar toe te gaan en te zien, of ze gauw Maar
zal zijn?"
May was eigenlijk blij, dat zij weg kon uit die geladen atmos
feer, die Miles als 't ware met zich meebracht.
„Ja, zeker, en ik zal er wat haast achter zetten", beloofde ze.
Zoodra do deur achter haar dicht ging, stond Miles op en
begon het vertrok op en neer te Ioopen met een agitatie, die hij
nu niet langer hoef te verbergen. Hij trad aan het venster en
stond daair een oogenhlik uit te staren, met in elkaar geklemde
handen.
„Wat jiammer", prevelde hij voor zich heen. „Was ze er nu
jnaar niet geweest!" Toen ging hij andermaal het vertrek op
en neer stappen. „Wat blijft dat kind een tijd weg! Waarom
komt ze nu niet terug, in plaats van daar te praten? Waar zou
dat alles op uitloopen? Ze moét er geweest zijn. Ze heeft mij
altijd aangetroffen en het zou nu toch wel wat al te veel ge
vergd zijn om aan te nemen, dat ze mij nu niet ontmoeten
zou."
Daar ging de deur open eri trad May binnen:
„Gwen is niet op haar kamer. In heb het heele huis door
zocht; ik begrijp niet, waar ze gebleven is. Haar natte kleeren
lagen ook niet op haar kamerMiles, wat kan er gebeurd
zijn? Jij weet misschien wat. Hebben Gwen en jij gekibbeld?
Ik' geloof dat ze weer uitgegaan is in dien mist Waarheen?
Weet je dat niet?En waarom ben jij haar hier nu weer
komen zoeken?"
Miles luisterde naar dien stortvloed van vragen, zonder er een
enkel antwoord op te geven. Hij zag doodsbleek en zijn opgen
stonden wijd-verschrikt.
„Waaróm zeg je niets?'*
Zijn antwoord was slechts een wedervraag. „Waar kan ze
heengegaan zijn?"
„I-Ioe kan ik dit nu zeggen? Jij weet er meer van dan ik!
Zóó toen je binnenkwam, zag ik, dat cr iets gebéurd was. Jij
weet zeker, welke reden ze had, om weer uit te gaan. Zeg mij
toch. Miles, wat het is?"
„Ik kan 't je 'niet zeggen; ik weet er zelfs niets van' Wat doet
je denken, dat ze weer uitgegaan is? Ik meende, dat je zei, hoe
ze pas thuis gekomen was? Ze moet toch ergens hier in huis
zijn."
„Ik kan haar niet vinden. Ik heb 'f, Moeder en de meisjes
gevraagd, maar niemand heeft haar gezien. Moeder meent, dat
zij de voordeur heeft hooren dichtslaan, even voordat jij kwam."
„Wat te doen?" zei Miles, meer tot zichzelven dan tot haaf*
„Waar moeten wij haar zoeken?"
Miles Mostyn volgde haar in de ontbijtkamer, waar ze Lady;
Harford aan het brieven schrijven vond.
„Moeder, we kunnen Gwen niet vindien. We denken, dat z$
weer is uitgegaan."
Lady Harford keek verstrooid op van haar schrijftafel:
„Maar beste May, als Gwen uitgegaan is, dan is daar niets
bijzonders in."
De jongelui keken elkaar aan en wisten blijkbaar niet, wat
ze zeggen zouden, dat Lady Harford eenig idee kon geven vart
wat er in hen omging. Ze scheen het immers heel gewoon te
vinden, dat Gwendolyn uitgegaan was: het was pas zes uur?
dus nog twee volle uren vóór het diner. May voelde, dat, a!
zei ze ook tegen haar moeder, dat zij zich ongerust maakte over
Gwen's vreemde manier van doen. Lady Harford zich dit zeker
niet zou kunnen voorstellen, terwijl Miles, éls hij a! eenige reden
tot agitatie had, dit mogelijk in het geheel niet weten wilde.
Lady Harford wendide zich nu tot hem met de vraag:
„Heb je ook eenige reden, Mostyn, om je bezorgd te maEenl
over haar?"
Dit klonk genigszins uit dc hoogte: Lady Harford toch was
nu nooit zoo bijzpnder ingenomen geweest met Miles Mostyn
als verloofde voor haar dochter. Ze had hem nooit ook maar
in 't minst aangemoedigd en eerst na de herhaalde smeekbeden:
van Gwenny zelve had zij toegegeven, om hem als haar aan*
staanden schoonzoon te erkennen.
"(Wordt vervolgd)'
