OP REIS DOOR BULGARIJE Overwerkt? ROOFOVERVAL OP EEN GELDTRANSPORT RENTE OP RENTE ZATERDAG 18 JANUARI 1936 n DERDE BLAD PAG. 9 Een Oostersch-Orthodoxe eeredienst Het straatbeeld van Sofia ii*) Toen wij in het kleine Donaustadjo Lom landden, was de bevolking uit-geloopen om ons welkom te heeten in hun vaderland. Te minden van al die aanstarende gezich ten, de mannen meest met zwarte snorren en de vrouwen met kleurige hoofddoeken, stonden in statige houding te wachten vijf Bulgaarsch-örthodoxo popen, in hun zwarte kleeren en met die typische hoofddeksels, die de Hollandsche jeugd terecht „kachel pijpen" zou noemen. De bestuursleden van de Wereldfederatie van Christen-stucenten werden hartelijk toegesproken door de Bulgaarsche geestelijkheid, die zoo veel belangstelling toonde voor het werk van de Federatie. Dadelijk na deze ontvangst wer den wij in optocht naar de kerk geleid en kwamen wij voor het eerst in aanraking met de mystieke sfeer van ae Oostersoh- orlhodoxe eeredienst. Deze sfeer is bijna niet te beschrijven. De gedachtenwereld waaruit deze eeredienst is voortgekomen is zoo totaal verschillend van onze calvinistische, eeredienst: men voelt zich geplaatst in een nieuwe wereld en als een vreemdeling in de echte zin des woords. blijft U niets over als al dat nieuwe in U op te nemen, zonder de in- crukken ook te kunnen verwerken. Eeredienst is in de eerste plaats de kerk gang voor de geloovige in deze landen. In geen van al die kerken met die ronde koe pels, naar Russische bouwtrant, kunt ge een preekstoel vindon. De prediking, zoo als wij die in onze kerken ke ion, staat geheel op den achtergrond. Een kerkdienst is daar ook een en al liturgie en alles is er als het ware op berekend de kerkganger door allerlei middelen uit zijn gewone 6foer los te maken en in een soort verheven sfeer te brengen. Deze sfeer is nog veel sterker dan in onze Roomsch-Katholieke kerken, de geheele stemming is gewijder! De gemeente staat (er zijn geen zitplaat sen) in een groote kring om het altaar, dat verborgen is achter een groot scherm: de ikonostase en waarop heilige afbeeldingen zijn aangebracht: de z.g. „ikon en", die uit een oogpunt van kunst bezien soms van groote schoonheid zijn. Deze ikonen, groote platen onder glas, liggen ook wel op kleine lessenaars vóór de ikonostase en worden dan door de geloovigen gekust. De ikonos tase heeft drie doorgangen en door de middelste kan men, als zij geopend is, een eenvoudig altaar herkennen. In kostbare kleedij treden de priesters tijdens den dienst voor het altaar en door hun handeling beelden zij eigenlijk uit hun christelijke leer. De gemeente ziet en beleeft door deze kul lus het geloof van de Kerk. Het dogma wordt zinnebeeldig voorgesteld. Het doel van deze wijze van eeredienst is niet een moreele beinvloeding van den mensc-h, maar men tracht hem in een mystieke eenheid met God te brengen. Het gebed vormt ook een grondelement bij aez© dienst; lang wordt er gebeden voor allerlei kategoriën van menschen en deze gebeden krijgen door hun smee- kende toon iets aangrijpends, ja zelfs iets lyrisahl Daarbij komt dat in de Bulgaarsoh-Katho lieke kerk geen enkel muziekinstrument Voorkomt. Ook geen orgel kunt ge er vin- Een limonade-verkooper te Sofia. den, alleen een koor begeleid de dienst.. Dit koor zingt echter veelal op ontroerende schoone wijze. Wie wel eens genoten heeft van een Don-Kozakkcnkoor ga naar deze lanoen en hij zal in elke dienst kunnen genieten van de machtige stemmen van dit muzikale volk. Het koor is verdekt opge steld en het gezang, men weet soms niet waar het vandaan komt, het vervult de ruimten met een mystieke warmte, sleept den kerkganger uit zijn gewone gedachten weg en voert hem in een andere wereld. Naar en in Balgarije's hoofdstad Per trein ging het naar Sofia, de hoofd stad van het Bulgaarsche Koninkrijk. De treinen zijn in Bulgarije niet van oen ge- riefelijkheio als wij die in Holland kennen. Waar vindt men die dan ook meer? Wan neer men zich in de kussens van een eerste klas coupó laat vallen, heeft men de kans door een gemoedelijk stofwolkje omhuld te worden, maar als het hierbij blijft is het nogal te doen. De verhalen over het reizen in de Balkan zijn niet altijd van fantasie ontbloot en in de laatste jaren tracht men ook in het verkeer Westersche vooruitgang te brengén. Ook wordt zooveel beweerd dat de treinen te laat komen. Dit is beslist on juist, wij hebben heel weinig op onze reis ooor dit land van vertraging bemerkt. Wel is het verschil tusschen een sneltrein en een boemeltrein niet al te groot. De oorzaak hiervan is, dat overal enkel spoor is, zoo dat altijd bij een station een andere trein gepasseerd moet worden. Ook van de snel heid moet men zich geen groote voorstel ling maken, gewoonlijk gaat dat de 45 kilo meter per uur niet te boven. Na een gebeele nacht boemelen met dit gangetje, kwamen wij in Sofia aan. Het was een goed idee van de Hollandsche con sul. Jhr. de Brauw, om ons zoo gauw mogelijk naar een Sofianer bad te brengen Heel oe omgeving van Sofia heeft een vulkanische bodem en zoo kwam het wanne water in ons bad ook direct uit de grond. Belangrijke badplaatsen zou Bulgarije kun nen opleveren, helaas ontbreekt het kapi- 'aal om tot de exploitatie over te gaan. Sofia heeft een goed klimaat, wat. wel zijn oorzaak zal hebben in het feit dat het ligt aan de voet van de hooge Vitosia, op een MIJNHARDT'S ZENUW-TABLETTEN Koka. 40 en 75 c< Buiten het station gekomen zal U dadelijk treffen de grappige aanblik van het schoenpoetsersbedrijf, zooals oat daar op de straat wordt uitgeoefend De Bulgaar is een ij del wezen I Hij laat zich graag fotografeeren, overal ziet men fotografen en beusch ook; „klaar terwijl U \yaclit!" Alles moet glimmen! Oude automobielen, die men bij ons direct in de sloot zou gooien, worden daar keurig opgepoetst en dat is nog een heel werk, want hoeveel koper ver toonden niet onze oude vehikolsl Boven alles glimmen echter de Bulgaar z'n...... schoenen. Iets wat de Turk ook be langrijk acht en waardoor dit genoemde bedrijf in deze lanoen op de straat een be langrijke plaats inneemt. Met allerlei stellages, niet verfmiddelen, want dat zijn het, zitten ze U af te wachten en in Zuid- Italië kwam men zelfs te zitten op een prachtige stoel, midden op het trottoir! De bewerking kan grondig genoemd worden, want de poeiscrij neemt vaak wel een vijf minuten in beslag. Meer van die straat-tafereelen treffen ons op de Balkan. Water is er, vooral des zomers, schaarsch en zoodoende is ae water verkoop hier eveneens een bedrijf! Met merkwaardige toestellen op de rug cn onder het gek lep van een drinkglas op een wit schoteltje tracht de door de zon donker gebrande verkooper den dorstige voorbij ganger te laven. Over het algemeen is het straatbeeldtypisch voor een bepaalde stad of landstrelk. Waar vindt men hetzelfde gedoe als van een Parijsche boulevard, waar vindt men een tweede Kalverstraat? In Sofia is het ongetwijfeld reeds het myste rieuze Oosten, dat zijn stempel zet juist te groote hinderpaal en met groote snel heid rende de wagen hiertegen op, vlak voor het politieposthuis. Nog zagen de roovers kans het geld mee te nemen, en zoo vluchtten zij. Het vuur werd hen echter blijkbaar te na aan de schenen gelegd en het zil vergeld, ongeveer 40 K.G. wegende, wierpen zij ras in een tuin. Rooverspech Twee van de roovers wisten van de alge- eéne consternatie gebruik te maken om te ontkomen. De derde echter was minder for tuinlijk. Op zijn -vlucht ontmoette hij n.L iemand, die op een fiets zat, en aan dezen vroeg hij welke de kortste weg naar Oost- zaan was. Nu was deze wielrijder juist een politie-agent in burger, die van het geval gehoord had, en poolshoogte wou gaan nemen. Hij vermoedde, dat hij een van de drie vluchtelingen de man hijgde als een postpaard en deed zeer zenuwachtig voor zich had. Dies verklaarde hij zich bereid den man den weg te wijzen, echter niet naar Oostzaan maar naar het meest nabije politie posthuis, waar hij in verzekerde bewaring werd gesteld. De bedienden van de Scheepsbouw Maat schappij waren intusschen ook op het tooneel van de ontknooping verschenen gaven de politie een nauwkeurig signalement van de beide voortvluchtige lieden. De derde werd door hen pertinent herkend als de man, die naast den chauffeur in de Chevrolet had gezeten. Deze heeft dan ook inmiddels een gedeeltelijke bekentenis afgelegd. Tijdens zijn verhoor verklaarde hij, dat hij niet degene is, die het geld uit de trans portauto heeft gehaald. Ook de namen vai zijn medeplichtigen zou hij niet weten. Wel gaf hij toe met de beide andere mannen het plan beraamd te hebben. Dé auto, waarvan de roovers gebruik bebben gemaakt is moedelijk van diefstal afkomstig. Het geld ten bedrage van f 30.000.is geheel terug gevonden. In de auto vond men ook drie fleschjes met aether, zoodat men vermoedt dat het drietal de bedienden heeft willen bedwelmen. Van de beide voortvluchtigen was tot he denmorgen geen spoor bekend. op het straatbeeld! G. BOSSCHIETER. AUTOBANDIETEN BEMACHTIGEN BIJNA 30.000 De opzet mislukt Het geheele bedrag teruggevonden Een der daders gevat Op de Cornells Donwesweg te Am sterdam is gister een brutale roofover val per auto gepleegd op een bediende van een industrieelc onderneming, ge vestigd aan den overkant van het LJ, die met zijn auto een loonzending van 30.000 vervoerde. Het is den boeven gelukt zeven zakken, elk inhoudende duizend gulden, uit den wagen te roo- ven. De overvallenen kregen echter direct bun tegenwoordigheid van geest terug en zetten een achtervolging in. Zij slaagden er in de onverlaten te achterhalen. Twee dieven wisten te ontkomen, de derde werd gearresteerd. Het geroofde bedrag is geheel terug gevonden. Wij vernemen over dezen brutalen roof overval de volgende bijzonderheden: lederen Vrijdagmorgen gaat volgens ge woonte een employé van de Ned. Scheeps bouwmaatschappij met een auto naar het hoofdkantoor van de Twentsche Bank aan de Spuistraat te Amsterdam, ten einde het benoodigde geld voor de uitbetaling aan de arbeiders te halen. Zoo ook dezen dag. Met een personenauto van de maatschappij zelve was een employé, vergezeld van een chauffeur naar de stad geweest, om het loongeld, ongeveer 30.000.te halen. De terugreis was reeds vrijwel volbracht, doch nabij het Zijkanaal bij den Cornells Dou- wesweg ging een personenauto voor den wagen rijden, en trachtte door wild manoeu vreeren den wagen, waarin de employé ge zeten was, tot stilstand te brengen. De inhoud van den wagen De roovers moeten goed op de hoogte zijn geweest en hebben,den overval van te voren tot in details opgezet. Op den bodem van de wagen lagen negen zakken, elk inhoudende duizend gulden in zilver, benevens een acte- tasch, bevattende f 21.000.aan bankpapier. De truc slaagde uitstekend. De wagen van den Ned. Scheepsbouw Mij. was al spoedig gedwongen tot stoppen. Uit de rooversauto sprongen nu 2 bandieten, die met de revolver in de vuist op de verschrikte employé's van de Scheepsbouw Mij. toerenden. De kerels riepen hen toe de handen om hoog te steken, waaraan zij in de eerste opwelling van schrik gehoor gaven. De. roovers rukten vervolgens het portier' van de auto open en terwijl een der boeven met zijn revolver de bedienden in bedwang hield, maakte zijn compagnon zich meester van zeven der negen zakken met zilvergeld en de actentasch. Twee zakken met duizend gulden lieten zij liggen. De onverlaten haastten zich met het geld terug naar hun auto en wilden wegrijden. Doch dat lukte niet zoo gemakkelijk omdat de wagen dwars over den weg stond. Van dit oogenblik hebben de employés van de Scheepsbouw Mij. gebruik gemaakt om de bandieten na te loopen. Het gelukte bun het portier van den wagen beet te grijpen, voor dat dit gesloten was. Een worsteling Een - korte worsteling ontstond, doch het gelukte aan de employés niet hun belagers te overmeesteren. Want de knop van het portier van de Chevrolet, waarvan de boeven gebruik maakten, begaf het en de moedige bediende" viel met zijn neus op de straat- steenén. Van dit oogenblik maakte de chauffeur van de Chevrolet, gebruik om vol gas te geven en in razende vaart weg te rijden de richting van TuindorpOostzaan. De employé's gaven het echter niet op zetten een verwoede achtervolging in. De vlucht van de ooeven naar het tuindorp ging wéinig voorspoedig. Door de te groote vaart was het niet mogelijk de bocht Orionstraat Maanstraat goed te nemen. Een hek vormde Een nieuwe rubriek in ONS ZONDAGSBLAD In ons Zondagsblad van deze week beginnen we met een nieuwe rubriek. De heer P. VAN DUYVENDIJK, leeraar aan de Chr. Kweekschool te Dordrecht, is voornemens Zielkundige en Opvoedkundige Brieven te schrijven, waarvan er elke weck een in ons Zondagsblad zal verschijnen. Uit vroegere publicaties van den heer Duyvendijk bleek hoe deze auteur de gave bezit over deze moeilijke slof helder en in prettigen vorm te schrij ven. Dat blijkt trouwens ook weer uit de Eerste Kennismaking" in ons Zondagsblad van heden. De lezers zullen ongetwijfeld deze nieuwe rubriek waar deer en. Welke ouders „zitten" vaak niet met vragen ten opzichte van de opvoeding hun ner kinderen? Naar aanleiding van deze belangrijke aanwinst voor den inhoud van ons Zondagsblad, herhalen we hier nog eens de raadgeving, die we reeds meermalen gaven: Bewaart zorgvuldig de nummers van Uw Zondagsbladl EEN WREEDE VROUW Kinderen met gloeiende pook bewerkt Het „Hbld." doet mededeelingen over mis handelingen, waaraan een vrouw te M e- g e n zich aan bij haar ondergebrachte voog dijkinderen heeft schuldig gemaakt. Het onderzoek in deze zaak, dat thans geëindigd is, heeft afschuwelij ke bijzonderheden aan het licht ge bracht. De zaak werd bekend, toen een der kinderen des middags weigerde van school naar huis te gaan. Toen de onderwijzer vroeg, wat er aan de hand was, vertelde het hórtend en stootend, dat het met een gloeiende pook" op de voeten was geslagen. De onderwijzer constateerde daarna, dat eenige teenen geheel waren ver schroeid. - De -burgemeester stelde een. nader onder: zoek in, en daarbij bleek, dat de rug vanhe' kind tientallen zware brandwonden vertoon de. Overigens waren de sporen van hevige slagen duidelijk '.zichtbaar. Ook de andere kinderen bleken zoo behandeld te zijn, ter wijl zij bovendien in sterk verwaarloosdeh toestand verkeerden en totaal ondervoed warén. Het bleek, dat de vrouw de kleinen in een schuur op den grond en zonder dek liet slapen. Hun voedsel bestond grootendeels uit afval; de mishandelingen met den gloeien den pook waren systematisch gepleegd. De justitie te 's-Hertogenbosch is daarna in de zaak gemoeid en na vele verhooren heeft de vrouw volledig bekend. Zij zal op 27 Jan. a.s. voor de rechtbank te 's-Hertogen bosch terecht staan. w-cut Ls die nieuuïe HONIG'S KALFSSOEP ismx/ffMA Felle brand te Haarlem Bewoners met moeite gered Te Haarlem is omstreeks middernacht cfoor onbekende oorzaak een felle brand uitgebroken in perceel Sopihiastraat 6, waai in gevestigd is het bureau van de Stichting ter bevordering van kolonisatie van Suri name (Nieuw-Holland). De beheerder van dit kantoor, de heer N. J. van S., die met zijn vrouw boven het kantoor sliep, moest zich, daar het niot mo gelijk was langs de trap naar beneden te gaan, over een plat dak aan de ach tenzij de van het huis in veiligheid stelden. Het gelijkstraatsche gedeelte van het huis kreeg belangrijke brand- en waterschade. Even nadat het blusschingswerk door de brandweer was begonnen, sprong de water leidingbuis, waardoor in korten tijd de ge heele straat onder water stond. Personeel van het Gemeentelijk Waterleidingbedrijf heeft later de waterleiding afgesloten. Do brandweer betrok inmiddels het water uit de leiding in andere straten. De politie heeft een onderzoek naar de oorzaak van dien brand igesteld. De heer van S. was laag verzekerd. Felle brand te Raamsdonksveer Zes woningen in vlammen Donderdagavond omstreeks hali negen brak brand uit in de arbeiderswoning, be woond "door A. Smulders in de Raamstoeg op het Sandoel te Raamsdonksveer, meldt het „D. v. N.B." Door de rietdakbedekkingen grepen de vlammen snel om zich heen en viel aan blusschen niet te dénken. Spoedig deelde het vuur zioh'mee aan de-omliggende arbei derswoningen, bewoond door gebroeders Blom, J. van Iersel, A. Schipperen, C. H. van Rijn en H. Kieboom. Al deze zes woningen waren met riet be dekt en stonden naast elkaar. De brandweer, die spoedig aanwezig wa* kon niet veel tegen de vuurzee uitrichten, wantin een oogenblik stond alles in brand. De brandweer moest zich beperken tot het nathouden van de belendende perceelcn, zooals de groote boerderij van F. W. van der Pluym en de woning van de wedu' P. Schipperen. Van de inboedels kon niets worden ge red. In een half uur tijds lagen de huisjes in asch. Omtrent de oorzaak tast men in het duister. De brand brak uit in de woning van A. Smulders, van wiens familie nie- d thuis was. Behalve C. Kieboom zijn alle inwoners verzekerd. ROFFELRIJMEN EEN HEUGLIJK FEIT Tienduizend slapen heit de klok Van onze „Rotterdammer"! Hij leek als baby in de wieg Een stumper, maar hij kwam er. Hij kwam er, trots de trotsche lach Van de „neutrale" bladen Die dag aan dag hun lezers met Vrijzinnigheid verzaden. Hij kwam er goed, hij kwam er best. Want onze ,Jcloine luiden" (Die het bij de vrijzinnigheid Zoo vaak zoo zeer verbruiden!) Begrepen, en begrijpen nog De som van het gegeven: De mensch móét zijn beginselen Belijden èn beleven. Tienduizend (Rotterdammers" zijn De wereld in gezonden. Ze hébben bij ons trouwe volk Een goede plaats gevonden. Ze hebben bij de stembusstrijd Fier de banier geheven, En dag aan dag heeft de klaroen Een klaar geluid gegeven. Ze hebben in de Rottestad En mijlen ver daarbuiten Een roep gericht aan 't Christenvolk Zich nauw aaneen te sluiten Rondom Gods Woord, naar Zijn bevel Om in 't publieke leven De eeuwige beginselen De eereplaats te geven-, >yDe Rotterdammer" heeft zijn post Veroverd en behouden. God segene de rappe handen Die aan dit dagblad bouwden Hij geve het een goede plaats In onze lage landen Bij allen die hun hart aam Hem, En aan Zijn Zaak verpandden. ECONOMIE EN FINANCIEN Dollarleening Koninklijke Cassatiemiddel gegrond verklaard De procureur-generaal bij den Hoogen Raad, Mr Besier, nam gister conclusie in de procedure tusschen de Ver. voor Effectenhandel en de Kou. en Bataafsohe Petroleum-Mij, waarin de Ver. voor den Effectenhandel uitbetaling op goudbasis vordert van de 4 dollarleening 1930 Koa en de 4y2 dollarleening 1927 Bataafsohe. (Nadruk verboden.) LEO LENS. Blijde met de blijden. Leo Lens dichtte 'dit vers voor DE ROTTERDAMMER van van daag. Waar ons blad behoort tot het vijf manschap, waarvan DE ROTTERDAMMER de oudste brieven heeft, en welk vijfman schap steeds meer Christelijke gezinnen brengt onder de dagelijksche beademing van de Christelijke pers, moge dit vers ook hier. op dezen dag een plaats vinden. Redactie. Het Haagscihe Hof heeft ta.v. de leening der Kon. met vernietiging van een toewij zend vonnis der Haagsche rechtbank de Ver. voor den Effectenhandel niet ontvankelijk verklaard en t.a.v. de vordering tegen -Ie Bataafsohe het vonnis der rechtbank met verbetering van gronden bevestigd, waarbij de Ver. voor den Effectenhandel eveneens niet ontvankelijk werd verklaard. Zoowel ten aanzien van de Kon. als van de Bataafsohe concludeerde Mr Besier, dat het arrest zal worden vernietigd, dat het geding zal worc'jen verwezen naar—het-Ge- rechtshof te 's-Gravenhage, teneinde met inachtneming van het door den Hoogen Raad te wijzen arrest de hoofdzaak te be handelen en te beslissen en dat de verweer ster zal worden verwezen in de kosten in cassatie gevallen. De Hooge Raad zal 27 Maart arrest wijzen. Sonder- en Treuhanderkonto Afrekeningen ln de afgeloopen week In de week van 13 tot en met 18 Januari 1936 is door de Nederlandsche Bank in totaal een bedrag van omstreeks 600.000 R.M. van de op haar Sonderkonto bij de Deutsche Verrechnungskasse uitstaande vorderingen, met de begunstigden afgerekend. De nummers van deze posten liepen van 84262 tot 84286. Het totale bedrag van de op het Sonder konto uitstaande posten, die nog niet tot uitbetaling zijn gekomen, beloopen op het oogenlblik omstreeks 26.7 millioen R.M. De Sonderkon toposten, waarvoor koers- fixeering is verkregen, zijn hieronder be grepen. Aan Treuh anderkon toposten is door de Nederlandsche Bank gedurende dezelfde periode in totaal een bedrag van pl.m. 500.000 R.M. met do begunstigden afge rekend. Het hoogst afgerekende volgordenummcr was 19492. Het totale bedrag van de op het Treu handerkonto Niederlande uitstaande vorde ringen, die nog niet tol uitbetaling zijn gekomen, beloopt op 't oogenblik omstreeks 16.9 millioen R.M. De Treuhanderkontoposten, waarvoor koersfixeermg is verkregen, zijn hieronder begrepen. Feuilleton De geschiedenis van een erfenis (27 door K. Jonkheid Ze wordt nog benauwder. Dat praten van de menschen, ja, dat is verschrikkelijk. „Laat nie er nog eens over denken, Vermeer. T Is voor een vrouw zoo moeilijk. Ik heb nu zoo veel aan mijn hoofd. Er is van allerlei te regelen in verband met het overlijden van mijn man. En dan is er die erfeniskwestie. Daar is ook nog zoo veel onzekers in." „Die erfeniszaak mag onze verloving niet bëinvloeden", zegt Jan principieel. De ander zwijgt A Ze zwijgen beiden, 't Wordt een beetje pijnlijk. „Zal ik over een maand terug komen?" vraagt Jan. Ze zou graag zeggen: „Over eon half jaar." Maar dat durft ze niet „Een maand is voorbij, eer je 't weet Geef me drie maanden. Wil je?" Jan kan niet anders, dan toestemmen. Onderweg weet hij nipt of hij meelij moet hebben of hoos wezen. Thuis vertelt hij van het portret Zijn moeder luistert aandachtig. „Is het oen geschilderd portret?" vraagt ze. „Ja. geschilderd. Op een eiken plankje." Ze peinst even. „Staat er achterop iets geschreven?" „Tlne weet 11 dat?" vraagt Jan verbaasd. fcWe hadden thuis zoo 'n portret. Moeder was er nog al aan gehecht. Toen ze gestorven was en vader voor de tweede maal ging trouwen, zijn er verschillende dingen verkocht, ook dat oude portret. Mijn moeder heette De Bas, zooals je weet." „Wat vreemd", zegt Jan. Ze kijken allen verwonderd, maar zeggen geen woord. Hier moet eerst eens over gepeinsd worden. XXX Wat doen ze? „Wat doe je nou, Teunis, als we veel geld krijgen?" „Dat weet ik nog niet." „Ik wel." „Zoo? Wat dan?" „Ik koop mooie kleeren en meubelen en we gaan in een mooi huis wonen.'' „Is dat alles?" „Wat wou jij dan?" „We moeten ook aan andere menschen denken. Vind jij, dat we 't zoo prettig hebben?" „Heelemaal niet.; Daarom Mil ik het juist veranderen." „Nou, alle boerenarbeiders hebben het net als wij." „Wat zou dat?" „Ik wil watvoor die menschen doen. Een huisje en een stukje grond of zoo wat." „Ben ]e nou gek, Teunis? Wat kan jou die menschen schelen!" Teunis zwijgt. Hij heeft ai te veel gezegd. Maar het bestaan van de landarbeiders is zoo bekrompen. Hij wil trachten, hier in de buurt die toestand te verbeteren. „Je mag er met geen mensch over praten", waarschuwt hij streng. „Wel neen ik", zegt ze, vast besloten in elk geval er op te zinspelen bij vrouw Peter en een paar anderen. Teunis gaat weer naar zijn baas. Ook 7.00 'n veelzwijger, net als Teunis. Toch heel anders. De baas kan, als H moet, uit stekend zijn woord doen. Daar hebben Brant en Van Welden ervaring van. Maar ze zijn blij, in hem iemand te hebben, met wie valt te handelen. Voortdurend is hij actief, houdt zich op die hoogte van de stand der procedure en dringt a*an op zakelijk handelen en vlug afwerken. Toch laat zich de uitspraak nog wel eenige weken wachten. Thuis spreekt hij nooit over het proces. Wordt er naar ge vraagd, dan zegt hij, dat zulke dingen altijd oneindig lang loopen. Verwachtingen spreekt hij niet uit. Dirk Iluidekooper is opnieuw begonnen, 't Kost natuurlijk weer geld, dat kan niet anders. Hij is gegaan naar een handigen zaakwaarnemer in Amsterdam. Die lui zijn niet zoo duur als een advocaat. I-Iet portret heeft hij als bewijsstuk meegenomen. De zaakwaarnemer interesseert zich sterk. Hij heeft van de procedure gelezen in de bladen, 't Vereert hem. dat hij er aan te pas komt. En wie weet, wat aan zoo 'n zaakje te verdiener, is! Hij begint, met Dirk aan te moedigen. „Dit portret is een be langrijk stuk." „Kan het dienen als bewijs?" „Dat niet. Maar het kan dienen als wegwijzer tot het vinden daarvan." Dirk betaalt vijftig gulden voor de eerste kosten. Hij dringt aan op onderzoek naar het Doopboek, waar de kinderen van Andreas Huydecoper staan ingeschreven en naar het Lidmaten boek, waarin het gezin geboekt moet staan. Wat doet Vermeer? Eigenlijk niets. Hij laat Jan de leiding, doch interesseert zich wel. als Jan de dingen met hem be spreekt. Hij wacht af, hoe het gaan zal en Iaat de afloop over aan het Goddelijk bestuur. Zoo is zijn onrust geweken en leeft hij zijn gewone leven zonder spanning. Hij is ook niet van plan, zijn leven te veranderen of groote dingen te ondernemen. Jan wil zijn moeder het portret laten zien. Met medewerking van Annie brengt hij het moe en moeder herkent het dadelijk. Niemand begrijpt daar wat van. „Misschien heeft grootvader het .verkocht aan meneer Huide koper", oppert er een. „O neen", zegt moeder, „ik weet zeker, dat een koopman uit de stad het gekocht heeft Ik heb zelf gezien, dat hij het met andene meubelen op een wagen laadde en er mee wegreed." XXXI Een vondst De zaakwaarnemer gaat hard aan 't werk. Hij wil Brant en Van Welden voorbij werken. Hij krijgt toestemming, te snuffelen in het kerkelijk archief. Daar zit hij urenlang te zoeken. Hij houdt nauwkeurig boek van de tijd, die hij besteedt, vijftig gulden zijn gauw aanver- diend. Hij leest allerlei onmogelijke namen, maar van de Fluide- koopers vindt hij niets. Mismoedig legt hij de boel neer. Tien °f veertien dagen moet hij nu werken voor een andere zaak, die hij in handen heeft En dan maar weer opnieuw beginnen. Het valt hem tegen. Dan krijgt hij bezoek van Dirk Huidekooper. Die heeft van Brant en Van Welden bericht ontvangen, dat de kansen van ae De Bassen er goed voorstaan, doch het de Huidekoopers nog ontbreekt aan voldoende bewijs van verwantschap. Zenuwachtig dringt hij aan op spoed. „Ik wil nu eindelijk eens zekerheid", zegt hij. De ander belooft zulks. Hij zit weer uren. De duffe lucht van vochtig oud papier bezorgt hem hoofdpijn. Voor vandaag maar weer eindigen. Daar ziet hij een aanteekening op de wit gelaten kant van een blad, waarin de naam Andreas. Het is niet, wat hij zoekt, maar toch hoogst belangrijk. Juist belangrijk. Op het blad staart een gezin genoteerd: Jan Willemsz, met de aanteekening: Op zee gebleeven. Daar onder de naam van de vrouw met het woord: Overleden. En vervolgens oen dochter: Katrijntje. ;(Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1936 | | pagina 9