OPTIMUS
PUROL
DE OORLOG WORDT
„VREEDZAME VERDEELING'
VAN ABESSINiE
SCHEIDING TUSSCHEN
KERK EN STAAT
oudt Uw
handen
zacht
ZATERDAG 7 DECEMBER 1935^
EERSTE BLAD PAG. 2
Buitenland
WILLEN WJ HEN
STEUNEN?
Een onzer medewerkers schrijft ons;
Zéér fel is op het oogenblik in België de
taalstrijd. Met ongekende hevigheid worste
len de Vlamingen om hun rechten binnen
het kader van de Belgische staat.
Het lijden van de honderden slachtoffers
van hun Vlaamsche gevoelens voor de oor
log en van de duizenden Vlaamsche jon
gens, gevallen in de bloedgrachten bij de
>ser, begint vrucht te dragen.
Wat Vlaanderen steeds ontbroken heeft,
wat Vlaanderens kracht steeds verlamd
heeft, was het défaitisme en de tweedracht.
De groote leider ontbrak, die alle Vla
mingen wist te bezielen tot eendracht, actie
.en trouw.
Echter, het blijkt uit alles, dat men vor
dert, dat steeds meerderen ernst maken
met de leuze: „ln Vlaanderen Vlaamsch!
en „Uit moet het zijn met de Wualsch-
franskiljonsche overheersching op cultureel,
administratief en economisch gebied."
Een besluit van buitengewone stimulee-
rende invloed namen dezer dagen de
Vlaamsche leden van Kamer en Senaat, n.l.
in het parlement alleen Vlaamsch te zullen
spreken.
Het Alg. Chr. Werkersverbond kwam 1
Dcc. j.L in een buitengewoon congres te
Brussel bijeen en sprak uit,
„dat de oplossing van het taalvraagstuk
de volledige gelijkheid
schen Vlaamsche en Waalse li e
gemeenschap en de cultureele eenheid
.van elke volksgemeenschap als grondslag
moet hebben" en voorts o. m. „dat te
Brussel, inzake onderwijs
bestuur de beide landstalen op
volstrekt gelijke voet dienen
te worden behandeld."
Met kracht komen volKsvertegenwoordi-
gers, pers en organisaties op voor de hand
having van de taalwetten. Op alle schen
ding wordt de vinger gelegd, tegen elke
overtreding wordt geprotesteerd.
Neen, de eindoverwinning is nog bij lan
ge na met behaald. Er zal nog veel water
langs de Scheldeboorden moeten vloeien,
Vóór de Vlamingen metterdaad meester zul
len zijn in eigen huis. Maar zij vorderen.
Er komt over hen een gevoel van waardig
beid en nationaal prestige, dat hoop geelt
Jioor de toekomst.
Willen wij hen steunen?
Onze sympathie staat aan de kant onzer
stamverwanten, niet alleen omdat het stam
verwanten zijn, maar reeds daarom, wijl
htm onr#cht werd en wordt aangedaan.
Vlaanderen is een deel van de Dietsche
stam, het hseft recht op onze moreele en
cultureele steun. „Wij zijn van hetzelfde
bloed."
Kunnen wij steunen?
j Zonder twijfel meer dan thans *t geval is.
Hoeveel Nederlanders, die reizende
Vlaanderen Fransch spreken. Hoeveel
firma's, die met Vlamingen correspon-
deerende de Fransche taal gebruiken!
Welk een steun in hun rechtvaardigen
strijd voor de gelijkwaardigheid van het
Nederlandsch in België zou ook onze Regee
ring onze Stamverwanten kunnen bieden,
indien zij er toe kon besluiten, het diplo
matiek verkeer tusschen Nederland en
gië te doen plaats hebben in de taal van
de meerderheid van België's bevolking!
Gewis, het zou in Belgische regeerings-
kringen „een spijtigen en pijnlijken indruk
maken", om met den heer Saintrain te
spreken, wanneer de Nederlandsche regee
ring dit deed. Maar het zou een heilzame
pijn kunnen zijn.
Dat Nederland in het diplomatiek verkeer
met Frankrijk Fransch gebruikt, is van
zelfsprekend, niemand, zelfs niet de warm
ste nationalist, die er zich aan ergeren zal!
Maar tegenover België bestaat een uit
zonderingspositie. Hadden onze Vlaamscne
broeders volledige rechtsgelijkheid ove
geheele linie (gelijk de drie deelen der
Zwitsersche bevolking in hun land bezit
ten!), dan ware er nóg alles voor te zeggen,
eigen taal te bezigen.
Maar thans moet onze Regeering zich
mede laten leiden door overwegingen van
stambesef.
Er zou daarvoor gebroken moeten wor-
'den met een traditie. Maar welk bezwaar
is déartegen, wanneer deze traditie op een
Verkeerd of .verouderd inzicht blijkt te
berusten?.
HEVI^BER De Negus protesteert te Genève
De moeilijkheden der Britsche
mijn-industrie
Toestand uiterst critiek
De Britsche mijneigenaars hebben aan
den minister voor het mijnwezen medege
deeld, dat zjj den eisch der mijnwerkers
inzake een nationaal uniform-loon van de
hand blijven wijzen. Zij wenschen loonover-
.eenkomsten voor elk district afzonderlijk.
Ten aanzien van de kwestie der loons-
yerhooging verklaren zij, dat in de dis
tricten, welke werken voor binnen-
landsch gebruik, direct of zeer spoedig
een loonswijziging kan worden aange
boden, doch dat in de uitvoerende dis
tricten hieraan niet valt te denken.
De „Daily Herald" noemt den toestand
Uiterst critiek. Het blad zegt, dat de eenigc
hoop ligt in de mogelijkheid dat de regee
ring een plan tot stand brengt, dat op een
of andere wijze voorziet in staatshulp. Het
blad geeft te kennen, dat de mijnwerkers
misschien hun eisch inzake een nationale
loonovereenkomst zouden prijsgeven, indien
er op zijn minst een algemeene loonsver-
hooging zal komen.
In geval geen overeenkomst tot stand
zou komen, zal binnen zeer korten tijd
een nationale conferentie van vertegen
woordigers der mijnwerkers worden
bjjeen geroepen, welke zoo mogelijk den
datum zou vaststellen voor de procla
matie van een algemeene mijnwerkers-
staking.
HET BOMBARDEMENT
YAN DESSIE
Negus protesteert bij
Volkenbond
Een aantal Italiaansche vliegtuigen
heeft het Abessijnsche hoofdkwartier
Dessiè gebombardeerd, tijdens het
verbilijf van den Negus en den kroon
prins aldaar. Daarbij werd een groot
aantal brandbommen naar beneden
geworpen, zoodat de stad een hel was
van rook, vlammen en puinhóopen.
Het aantal dooden wordt geschat op
32, het aantal gewonden op 200.
Te Addis Abeba heeft men den indruk,
dat met hel bombardement van Dessiè de
oorlog werkelijk begint. Deze indruk wordt
nog versterkt, indien men reselling houdt
met hét nog niet bevestigde geruent, dat
ook het gebied van Jijiga aan het Ogaden-
front werd gebombardeerd.
Te Addis Abeba is men van meening, dat
de Italianen het begrepen hadden op den
negus, die momenteel te Dessiè vertoeft. De
tegenstanders denken, dat, indien eerst de
negus is gedood of gewond, de binnenland-
sche moeilijkheden van Abessinië te groot
zullen worden, om den oorlog voort te kun
nen zetten.
Volgens de nog verwarde geruchten uit
Dessiè is een verpleegster van het Ameri-
kaansche hospitaal een been afgerukt en
zouden twee kinderen zijn gedood.
Het gerucht, dat een Italiaansch vlieg
tuig omlaag zou zijn gestort, wordt nog niet
bevestigd.
Midden op het dak van het Roode-Kruis-
ziekenhuis te Dessiè viel een bom, die brand
veroorzaakte. Gelukkig kon door snel in
grijpen van het personeel het gebouw wor
den gered.
Een buitenlandsch journalist zou bij het
bombardement aan het been zijn gewond.
Toen de eerste berichten de hoofdstad be
reikten, maakte zich van de bevolking de
vrees meester, dat de hoofdstad misschien
wel het volgende doelwit voor een vijande
lijken luchtaanval zou kunnen zijn.
Militaire waarnemers gelooven echter, dat
allereerst Jijiga en Harrar zullen worden
bestookt. Verder verluidt, dat de Italiaan
sche bombardementsvliegtuigen een aanval
zullen ondernemen langs het Takkaze-front.
Gelijktijdig met den luchtaanval op Des
sié hebben de Italiaansche aviateurs vroeg
in d'en morgen ook Harrar en Ankobar over
gevlogen. Boven deze steden hebben zij
etvenwel geen bommen naar omlaag
worpen.
Daarentegen worden hevige Italiaansche
luchtaanvallen gemeld uit de Noord-Abes-
sinisohe plaatsen Mai Chankoua en Oustzera
De verliezen zouden hierbij echter gering
zijn.
Het Italiaansche legerbericht
Het 64ste legerbericht, dat maar
schalk Badoglio seint, luidt:
Aan het geheele Eritreesohe front
hebben de gevechten tusschen onze
patrouilles en vijandelijke groepen een
meer intensief karakter aangenomen.
Overal werden gewapende Abessij-
nen verslagen en op de vlucht ge
dreven. Zij hebben 24 dooden achter
gelaten.
Aan Italiaansche zijde zijn 3 zwart-
hemden gedood en een gewond.
De Italiaansche luchtstrijdkrachten
hebben een colonne gewapende
Abessijnen, welke optrok tusschen
Gondar en Dabat, verrast en met
bommen bestookt.
Een dorp gebombardeerd
De Amerikaansche negervlieger John
Robinson, die sinds het vertrek van den
„Zwarten Adelaar" een der corypheeèn is
der Abessijnsche luchtmacht, heeft rapport
uitgebracht, dat 16 It-aliaanscHe bommen
werpers het dorp Dawark ten Noorden "an
het Tanameer zwaar hebben gebombardeerd
De Abessijnsche bewapening
De correspondent van de „Petit Parision"
te Asmara geeft een overzicht van de
moedelijke stand der bewapening vam
Abessinië.
Een Europeesohe firma heeft 7500 B
sche geweren en 350.000 patronen geleverd,
zoomede 800 mitrailleurs waarvan 750
Hotchkiss.
Een andere firma heeft 200.000 gexveren
(kaliber 7.92), 1000 revolvers, 400 mitrail
leurs, 200 mijnwerpers en 500.000 granaten
geleverd.
Voorts beschikt, volgens den correspon
dent, het Abessijnsche legier over 30 stuk
ken licht maxim-snelvuurgeschut, 500 zware
mitrailleurs, 25.000 Mausers, 10.000 snel
vuurgeweren, 2800 Vickers-mitrailleurs en
500 Lewis-mitralleurs, zoomede 15 millioen
patronen.
De verzoenings-besprekingen
Sir Robert Vansittart, de permanente on
derstaatssecretaris van het Foreign Office,
i9 naar Parijs vertrokken, waar hij eenige
dagen zal blijven om deel te nemen aan dr
Fngelsch-Fransche besprekingen over dc
Abessijnsche kwestie.
Voor zijn vertrek had hij een bespreking
met den Franschen ambassadenr en daarna
met den Italiaanschen ambassadeur te Lon
den,- In het algemeen verwacht men te
Londen weinig succes van de bemiddelings
pogingen, die momenteel te Parijs worden
gedaan. De besprekingen der deskundigen
hebben nog steeds niet geleid tot de opstel
ling van eenig definitief plan of voorstel.
In diplomatieke kringen te Rome meent
en, dat Mussolini de denkbeelden van de
Fransche en Britsche ambtenaren der mi
nisteries van buitenlandsche zaken niet
toereikend ^al vinden, daar zij niet vol
doende tegemoet komen aan de Italiaan
sche verlangens naar territoriale expansie.
De secretaris-generaal van den Volken
bond heeft een telegram vau den keizer van
Abessinië ontvangen, dat als volgt luidt:
„Sedert het begin der vijandelijkheden is
het ons duidelijk geweest, dat het de tak-
tiek der Italiaansche regeering is, ons volk
niet door haar eig.n troepen te vernietigen,
maar door het gebruik maken van mecha
□isclie middelen en inheemsche troepen uit
de Italiaansche koloniën. Zij kan zich wel
licht gerechtigd achten ons te bombardee
ren, wanneer wij onze hoofdstad verlaten
om de gevaren van onze soldaten te deelen
en om onzen bodem te verdedigen.
Maar het bombardeeren van open
steden als Dabat en Gondar en van tal
rijke dorpen met een vreedzame boeren
bevolking en zonder troepen en verde
digingsmiddelen, alsmede het dooden
van vrouwen en kinderen en het bom
bardeeren van lazaretten van het Roode
Kruis, zijn zonder eenigen twijfel schen
dingen van het volkenrecht. De beschie
ting van een hospitaal heeft te Dessie
plaats gehad en is geconstateerd door
de vier artsen Dassius, Lob, Schuppler
en Bellot en door de correspondenten
van Associated Press, Times, Reuter,
Chicago Tribune en Daily Express. Wij
zelf hebben het dooden van een vrouw
en twee kinderen geconstateerd. Het
Amerikaansche hospitaal te Dessie, dat
met goedkeuring het kenteeken van het
Roode Kruis draagt, is ernstig bescha
digd.
Ofschoon Italië zijn verplichtingen tegen
over Abessinië nooit is nagekomen, meenen
wij u te moeten verzoeken de staten, die lid
van de Volkenbond zijn. op de hoogte te
willen stellen van deze nieuwe schending
der internationale wetten en gebruiken
door Italië."
GONDAR OPNIEUW GEBOMBARDEERD
Te Addis Abeba wordt bericht ontvangen
dat de stad Gondar voor de tweede maal
binnen 24 uur is gebombardeerd door een
escader Italiaansche bommenwerpers.
De sanctie-afweer
De aartsbisschop van Sassari heeft zijn
ambtsketen ter beschikking van het land
gesteJd. Hij verklaarde daarbij: ,,Als bis
schop en Italiaan wenschte ik, dat ik meer
zou kunnen geven, doch mijn Francis
caansche armoede maakt dat onmogelijk
Ik hen er zeker van, dat God, Die sterkei
is dan allen, den wil van zekere menschel)
zal buigen, opdat zij de rechtvaardigheid
der Italiaansche zaak inzien".
De secretaris der fascistische partij heefi
een decreet uitgevaardigd, dat ten doei
heeft de ook in Italië gebruikelijke Kerst
boom bij de Kerstviering af te schaffen
De plaatselijke secretarissen der partij
moeten stappen doen bij de p'aatseljjk"
bevoegde autoriteiten, opdat in de bossoherL
hoornen verwijderd noch afgezaagd zullen
worden en dit materiaal niet in den handel
zal komen.
Volgens mededeelingen van het commis
sariaat voor imigratie en kolonisatie wer
ken thans 45.291 Italiaansche arbeiders in
Oost-Afrika.
DE SITUATIE
IN NOORD-CHINA
Negenmogendheden-pact
in het gedrang
Cordell Huil, de Amerikaansche minis
ter van buitenlandsche zaken, heeft inzake
de situatie in Noord-China een verklaring
afgelegd, waarin hij waarschuwde tegen
pogingen, in dit land essentieele wijzigingen
door te drijven van politieken aard, welke
zoowel in strijd zouden zjjn met de verdra
gen tusschen de staten onderling als met
de. belangen van Amerika en andere staten
met betrekking tot het principe van ds
open deur.
Zonder Japan te noemen zeide Huil, dat
waar de poging ook zijn oorsprong heeft en
wie deze poging ook zou ondernemen, het
een feit is, dat de poging in China zelf op
tegenstand stuit.
De Vereenigde Staten van Amerika,
aldus vervolgde de minister van buiten-
landsche zaken, zijn even sterk als an
dere mogendheden geïnteresseerd bij het
lot van het Chineesche rijk en volgen de
„ongewone ontwikkelingen" aldaar met
groote aandacht
In dezen tijd van de geheele wereld
vervullende politieke onfust is het de
plicht van iedere regeering zich streng
te houden aan haar verplichtingen met
andere staten. De Vereenigde Staten
van Amerika verzoeken alle staten-on-
derteekenaars de inachtneming der door
hen onderteekende verdragen, omdat
vertrouwen en economische stabiliteit
onmogeljjk zijn zonder trouw aan de
verdragen.
Japans opinie
De woordvoerder van het Japansche mi
nisterie van buitenlandsche zaken intus
schen heeft duidelijk doen uitkomen, dai
Japan het negen-mogendheden-verdrag en
alle sedert het sluiten van het verdrag van
Washington getroffen overeenkomsten in
zake China en het Verre Oosten beschouwt
als niet meer in overeenstemming te zijn
met den tegenwoordigen toestand.
Overigens wijst de woordvoerder er op
nieuw op. dat de gebeurtenissen in Noord
China een zuiver binnenlandsch-Chineesche
aangelegenheid zijn en dat geen sprake kan
zijn van een inmenging van Japan. Ook
kunnen de mededeelingen over bewegingen
der Japansche troepen in Noord-China naar
het rijk der fabelen worden verwezen.
Uit dit alles zou moeten blijken dat een
geroep op het Negen-mogendhedenpact iede
ren grond zou ontberen. De spreker besluit
met te constateeren. dat Japan op grond
van overeenkomsten met China verplicht is
te zorgen voor de handhaving der orde in
de neutrale zone.
Komt het tot algemeene
besprekingen
Italië wacht af
(Van een bijzondcren correspondent)
Rome, 6 December
De Italiaansche regeering heeft thans de
Kerstboom uit de Italiaansche huizen ver
bannen. Niet alleen mogen er gedurende de
komende feestdagen geen Kerstboomen in
Italiaansche gezinnen prijken, doch de al
machtige fascistische partij-secretaris heeft
tevens een decreet uitgevaardigd, waarbij
de plaatselijke autoriteiten de opdracht
krijgen ervoor te zorgen, dat in de be-
boschte districten geen boomen worden ge
kapt, en verder te verhinderen, dat Kerst
boomen op de markten te koop worden aan
geboden. Hij voegt hieraan toe, dat hij se
dert 1931 heeft getracht „deze uit het bui
tenland geïmporteerde gewoonte om er
Kerstboomen op na te houdien'' uit te roeien.
Terwijl men in Rome goede nota heeft
genomen vati de hoffelijke uitlatingen
hurt adres van Italië ln de gisteren door
Samuel Hoare gehouden rede, blijft men
in regeeringskringen volhouden, dat elke
vooruitgang in de richting van een oplos
sing van de Abessijnsche kwestie belemmerd
wordt door de sancties en door den drei
genden petroleumboycot. Officieel wordt geen
notitie genomen van die Engeglsch-Fransche
onderhandelingen, doch Italië wacht met
spanning af, of de komende bespreking tus
schen Hoare en Laval de onderhandelingen
op een diplomatiek plan zal brengen, w
bij ook Italië tot deelneming aan de bespre
kingen zal worden uitgenooddgd. De regee
ring is bovendien van meening, dat zelfs als
sancties niet bestonden, het vrijwel on
denkbaar ls dat een oplossing gevonden
zou kunnen worden, die zoowel Rome als
Addis Abeba en Genève en Londen zou kun
nen bevredigen.
Italië ls bereid, zijn campagne ln
Abessinië stop te zetten, als aan zijn
eischen, die, naar het meent, ln
overeenstemming zijn met zijn recht
en zijn eer, wordt voldaan. Deze
eischen houden o.a. in: erkenning van
Italië's recht op koloniale expansie;
erkenning van Italië's recht op kolo
niale veiligheid en verdediging; het
rekening houden met den huidtgen
militairen toestand en de economische
nooden van Italië; erkenning van het
verschil tusschen de Amharische en
niet-Amharische bevolking van
Abessinië.
Deze eischen beteekenen practiscli
een geografische verdeeling vain Abes
sinië ten gunste van Italië, waarbij
het zoogenaamde Keizerrijk terugge
bracht zal worden tot het centrale
plateau ten Zuiden van den 14den
breedtegraad, langs de lijn van den
8sten breedtegraad, en Ln het Westen
en Oosten grenzend aan de 34ste en
de 40ste meridiaan. Bij het vaststellen
van de grens aan den 14den breedte
graad is rekening gehouden met de
huidige militaire situatie, en het kolo-
niseeren en exploitoeren van het thans
door de troepen bezette gebiied door
Italië wordt daarbij geoorloofd ver
klaard.
Men erkent algemeen, dat er geen sprake
kan zijn van liet vrijwillig terugtrekken
der Italiaansche troepen. Bij de Parijsche
besprekingen houdt men zich bezig met de
mogelijkheid van een Zuidgrens van Abes
sinië niet langs den 8sten breedtegraad,
waarbij men er echterop rekent, dat de
Negus er niet' in zal toestemmen, de grens
van zijn gebied zoo dicht in de buurt van
de hoofdstad te laten verloggen.
Er is meer kans, dat men de Westelijke
grens van Abessinië niet tot het plateau
zal beperken, doch de tegenwoordige West
grens intact zal houden, die zich op som
mige plaatsen tot voorbij de 34ste meri
diaan uitstrekt. De Westgrens langs
8sten breedtegraad is in hert Zuiden nog
niet door de deskundigen vastgesteld.
Voorbij de 40stt meridiaan begint het
lastige probleem in verband met de positie
van de meren. Deze meridiaan snijdt in het
Noorden Harrar af van het Abessijnsche
plateau. Men kan zich moeilijk voorstellen,
dat de Negus er ooit in zal toestemmen, dit
gebied op te geven, en zelfs indien hij dit
zou doen is het nog de vraag, of Frankrijk
bereid zal zijn, dezen invloedssfeer prijs te
geven. Dit gebied rondom Harrar zal de
drskundigen voor een dilemma stellen, dat
niet onmogelijk zal kunnen leiden tot het
afbreken van alle onderhandelingen over
een vreedzame verdeeling van Abessinië.
Alleen wanneer Abessinië het gebied
rondom Harrar afstaat, zal Italië zijn stre
ven om zijn beide Oost-Afrikaansche kolo
nies te verbinden, kunnen verwezenlijken
Door Harrar op te geven zou Abessinlc
echter tevens alle kansen op een uitweg
naar zee opgeven, en de Keizer houdt juist
hieraan met nadruk vast. Dan doet zich
bovendien nog de moeilijkheid voor, waar
men dezen uitweg naar zee zou moeten
vinden.
Copyright MornlngpoatA.N.P.)'
(Van onzen Duitsohen correspondent)
„Men moe; de kerk in 1 midden laten I"
Dat zeggen wij, wanneer we oanoodig ge
kijf willen vooi komen. In hei tegenwoordige
Duitschland schijnt men te zwaar van
begrip te zijn, om de gezonde humor van
deze volksspreuk te kunuen waardeeren.
In het Derde Rijk wil meu alles met de
vereischte „Gründiliohkreit" doen en men
schijnt nog altijd niet te beseffen, dart over
maat van energie eerder schaadt dan baat!
Rljksininiste** Kerrl, die de oplossing van
het teere en zeer gecompliceerde kerkelijke
vraagstuk aanvankelijk aan de op zijn
voorstel geheel zelfstandige commissies
voor het rijk en de verschillende Duitsche
sl-aten heeft overgelaten, schijnt het geduld,
dat hiertoe oen eerste veroisclite is, vrij on
verwacht verloren te hebben. Zijn bespre
kingen met den „Führer" zoowel als met
de preddkanten der Belijdende Kerk maak
ten 't hem duidelijk, dat het resultaat van
zijn ministerieel beleid al even weinig
vruchtdragend is gebleken als dat van den
aanvankelijk hiertoe beroepen rijksbisschop
Müller, van vvien eigenlijk niemand weet,
welke positie hij thans nog in het kerke
lijk leven bekleedt.
Om nu, althans uiterlijk, toch tot een
positief resultaat te komen, heeft rijks
minister Kerrl eenige verordeningen uitge
vaardigd, zoogenaamd als een garantie van
den kerkelijken vrede. Wanneer wij echter
tevens ervaren, det de geestelijkheid der
Belijdende Kerk niet meer het recht van
schrijven en spreken heeft, dan wil het ons
toeschijnen, dat men is teruggekeerd tot de
agressieve strijdmethode, welke rijksbis
schop Müller in de eerste maanden zijoer
ambtelijke werkzaamheid volgde, bijgestaan
door zijn kortstondigen juridischcn advi
seur, Dr. Jager.
Tijdens een gedachtenwisseling met een
klein aantal journalisten, gal rijksminister
Kerrl te kennen, dat hij tijdens zijn dienst
reis overal een sterk verlangen naar kei>
kelijken vrede heeft vastgesteld. Boven
dien kreeg hij den indruk dat men overal
naar kameraadschappelijke samenwerking
verlangt Minder sympathiek wil het hem
toeschijnen, dat in sommige landen, on
danks Je op zijn voorstel gevormde kerke
lijke commissies voor rijk en staten, nog
zoogenaamde „Rroederraden" zijn blijven
voortbestaan. Rijksminister Kerrl kient offi
cieel slechts dc commissies, welke op zijn
voorstel in liet leven zijn geroepen en vindt
alle verdere organisaties volmaakt over
bodig. De geestelijke leiding behoort in
handen te zijn en te blijven van één enkele
organisatie. Deze zienswijze heeft den stoot
gegeven tot de door hem uitgevaardigde
verordeningen. Niettemin verzekert de mi
nister ons nadrukkelijk, dat het allerminst
in zijn bedoeling ligt, de Belijdende Kerk
als geestelijke gemeenschap te verbieden.
Hij wil slechts verhinderen, dat een bevre
digende oplossing van het kerkelijk vraag
stuk niet langer afhankelijk mag blijven
van den goeden of kwadien wil van be
paalde groepen of organisaties.
Tot zoover de uiteenzettingen vam rijks
minister Kerrl, d&e het kerkelijk vraagstuk
door zijn verordeningen tot een definitievt
oplossing wenscht te brengen. Ons, neu
trale, maar niettemin geïnteresseerde toe
schouwers van dezen aan omvang e
teekenls steeds meer toom-menden strijd
tusschen staat en kerk, wil het toeschijnen
dat de door velen gewenschte vrede verder
af ligt dam ooit tevoren. Uit de miuiste-
rieele verordeningen valt immers af te lei-
den, dat aan die geestelijkheid der Belijden,
de Kerk, welke over vrijwel heel Duistch
land nog steeds e>en overweldigende meen
derheid met dc gemeenten uitmaakt, na
genoeg elk zelfsiandig optreden is verboden
Men mag voortaan geen synodes meer hou
den, geen kerkelijke belasting eischen, geen
collectes uitschrijven, geen geschreven ol
gedrukte mededeelingen meer verspreiden
geen vergaderingen beleggen, geen predi
kanten meer opleiden of benoemen,
verordeningen van den kansel meer voor
lezen, kortom, men heeft, alle zelfstandig
heid verloren en is geheel en al aangewezen
op de verordeningen van commissies, wel
ke op initiatief van rijksminister Kerrl zlji
ontstaan.
Het gewijzigde standpunt van den rijks
minister, die aanvankelijk naar een ver
zoening in het kerkelijk leven streefde ei
herhaaldelijk persoonlijk coutact zocht me
mannen als Bodelschwing, kwam reeds eer
der tot uiting, toen de reeds bestaand
kerkelijke universiteit te Clberfeld en
zelfder tijd de nauwelijks geopende theolo
gische schooi te Berlijn-Dahlem door di
Geheime Staatspolitie werden gesloten. Met
deinsde er ook niet voor terug, bij Ds Nie
raöller en andere vooraanstaande predikaa
ten der Belijdende Kerk huiszoekingen
ondernomen waarvan tot nog toe nj«
mand weet, of en wat deze hebben opge
leverd.
Men hoort beweren, dat de dienstreis v«i
rijksminister Kerrl van invloed is gewees
op zijn beleid in het kerkelijk vraagstuk
In Saksen, zoowel als iu Hessen-Nas98i
kom hij de macht en den invloed van
schop Koch en diens Duitsch-Christelijkei
ambtsbroeder Dietrich vastsrellen. In beid
landen, waar vóór di- nationale revolutl
h« communisme en socialisme hoogtij vi*
den, regeeren nationaal- socialistische stad
houders, wier sympathie eerder tort d
Duitsche Christenen uitgaat dam tot de
lijdende Kerk die als eon belemmerini
wordt beschouwd van den nagestreefde!
Eenheidsstaat. Juist in deze landen was d
achtervolging van de Belijdende Kerk he
sterkst en het spreekt voor ons boekdeelet
wanneer het verzoenend optreden van d
rijkscommissie thans op een wijze word
beantwoord, welke een verzoening la tje
kerkelijk leven vrijwel onmogelijk maakt.
Het dient nadrukkelijk gezegd te worden
door dl? thans genomen maatregelen vai
den rijksminister voor kerkelijke aangele
genheden wordt de scheiding tusschen dei
staat en de Belijdende Kerk scherper das
ooit tevoren. Gaat men op den thans ingif
slagen weg verder, dan zou het ons geens
zins verbazen, wanneer we in Duitschlani
een definitieve scheiding tusschen staat ei
kerk zouden beleven.
LAVAL BEHOUDT Z'N
MEERDERHEID
Oppositie aarzelt tot het
uiterste te gaan
Motie van vertrouwen aange
nomen met 351 tegen
219 stemmen
Laval, wiens binnenlandsche positie
in het onzekere verkeerde, heeft gister
in de Fransche Kamer opnieuw een
meerderheid verkregen, ditmaal van
351 tegen 219 stemmen. Zooals men zich
zal herinneren was thans de inzet het
lot van de zoogenaamde politieke strijd
honden, waartegen het Volksfront in 't
geweer was gekomen. In het bijzonder
de „Croix de Feu", de organisatie der
„Vuurkruisen" was den heeren socialis
ten, radicaal-socialisten en communisten
een doorn in het oog.
Laval
Ook deze moeilijkheid, die er dreigena
uitzag, heeft de Fransche premier kunnen
overwinnen, hetgeen voor een niet gering
deel moet worden toegeschreven aan de ge
ringe lust der oppositie, om nu reeds, zoo
dicht voor de nieuwe verkiezingen, de re
geeringsverantwoordelijkheid op zieh te
Het voorstel der regeering, om alle bon
den te ontwapenen, heeft daarom verzoe
nend kunnen werken, terwijl een drieta-
wetsontwerpen, waarin de openbare orde
nog eens extra wordt beschermd, de laatste
hinderpalen heeft uit den weg geruimd.
In deze nieuwe ontwerpen worden o.a
alle weerkorpsen verboden; wordt strenger
toezicht beloofd op het dragen van verba
den wapens, en wordt de perswet in zoo
verre verscherpt, dat overtreders daarvan
niet langer voor de toegevende juryrecht
banken zu'len moeten verschijnen, maar
voor de correctioneele banken, die niet met
zich laten spotten.
Voorloopig is de binnenlandsche politieke
rust in Frankrijk dus weer hersteld en
heeft Laval de handen vrij voor zijn inter
nationalen arbeid. Het is niet onmogelijk
dat het z.g.n. Volksfront nu practisch zijn
beteekenis als aaneengesloten oppositie zal
hebben verioren; de eenheid en samenwer
king bij deze linksche combinatie zijn trou-
Pefroleumgasarfikelen
H. J. REESINK Co, ZUTPHEN
wens nimmer zeer hecht geweest
Voor de stemming legde Laval nog
verklaring af, waarin hij o.m. zeide:
„Wij komen thans aan het einde van een
penibel debat.
Morgen zal ik de belangrijke diplomatie
ke onderhandlingen hervatten, die onder
broken waren. Ik ben er zeker van, dat uw
9tem mü grooter gezag zal geven en geheel
Frankrijk zal versterken.
Kort Nieuws
De Fransche regeering heeft den onderl
teekenaars van het vlootverdrag van Wash-
ington medegedeeld, dat op 22 October op c
de werf te Brest de kiel gelegd is voor het
eerste pantserschip van 35.000 ton.
Het tweede pantserschip van deze afme
ting zal op stapel worden gezet, zoodra het 1
verdrag van Washington aToopt, hetgeen 1
op 1 Januari 1936 het geval is.
Volgens officieele mededeelingen zijn
in Brazilië, na het bedwingen van den op- j
stand, in totaal 2461 militairen gearresteeri
Generaal veldmaarschalk Von Macken-
sen heeft gisteren zijn 86en verjaardag ge
vierd. Ook Hitier en Von Blomberg zonden
gelukwcnschen.
De Australische regeering zal twee
vliegtuigen uitrusten met radiotoestellen,
drijvers, ski's en extra benzinetanks om de
nasporingen naar den vermisten vlieger
Ellsworth behulpzaam te zijn.
met Puroll
Harde, ruwe
of gesprongen handen worden
in één nacht, gaaf en zacht met
ft Beste voor de handen
Doos 30 en 60 ct. Tube 80 ct.
Bij Apothekers en Drogisten.
POSTCHEQUE VERVALSCHT
Vader en dochter vielen door de mand
Dit heer J. P. V. uit Schoonhoven deed til
d politie aangifte dat door middel v:
vervalsching van een door h--m ten na
van P. B. tr Nieuwpoort afgegeven cheg'ii
een grooter bedrag van zijn giroreker ng
was afgeschreven, dan dat ooispronk ijit
daaror vermeid was geweist. Bij he
gest.-ld on-lerzopk en het verhoor van
en diens 21-jarige dochter C. J B., 'eek,
dat laatstbedoelde deze vervnlsching had
gepleegd. Zij heeft een volle tige beko tena
fgelegd. Na opgemaakt proces-vertaal
het tweetal op vrije voeten gesteld.
