Ëuiveulandscli Oyei^lclir
DONDERDAGAVOND
Twintig leden van de „Oesoaviachim", waaronder
zes jonge meisjes, van wie een slechts zeventien
jaar oud was, hebben met succes een grooten
mansch verricht, met de gasmaskers op en de
geweren over den schouder. Zij hebben een af
stam! van 1200 K.M. afgelegd in '20 dagen. Alle
twintig hebben dezen marech voltooid; geen een
is achtergebleven of uitgevallen. Op sommige da
gen legden zij ruim GO K.M. af. Gezond en wel be
reikten zij het eindpunt; zij zijn allen drie tot vier
K.G. aangekomen.
Dit alles klinkt als een bericht uit een andere
wereld, is het niet? Dat is het ook, inderdaad,
want „Tass" is hier aan het woord, het sovjet-
Russische telegraaf-agcntschap, en Rusland vormt
nog steeds, gelukkig, een wereld op zichzelf.
De „Os6oaviachim" is een organisatie, die de
luchtvaartbelangen der sovjet-republieken behar
tigt, welke van overwegend militairen aard zijn.
In begin Maart van dit jaar waren daar om
streeks twee en een half milliocn vrouwen en
meisjes lid van, en volgens de officieele gegevens
neemt hun aantal nog van dag tot dag toe. Deze
vrouwen en meisjes worden o.a. opgeleid voor
scherpschutters, parachiitespringsters, vliegenier-
stens en voor den luchtbeschermingsdienst; het is
dus bittere ernst. Rusland is ontzettend conse-
kwent in het belijden van zijn beginselen; ook
de gelijkheid van man en vrouw is er niet slechts
een leus. En zoo stappen dan zelfs de jonge meis
jes langs den onafzienbaren weg, onooglijk met
hun gasmaskers en manlijk-forsch met hun ge
weer. Men schijnt ons te willen suggereeren, dat
dit alles „gezond" is: ze zijn in gewicht nog aan
gekomen! Maar als de lijn van deze ideeën ver
der wordt doorgetrokken, en het tot een werkc-
lijkcn oorlog komt?
De „werkelijke" oorlog zal thans door den
nieuwen Italiaanscheh opperbevelhebber in Oost-
Afrika, maarschalk Badoglio, aan Abessinië worden
gebracht. Misschien dacht u, dat deze reeds ruim
twee maanden aan den gang \Vds, ingezet onder
leiding van De Bono. Maar -dan bobt u het niet
bij het rechte eind. De bombardementen en op-
marschen, die tot op heden plaats vonden, vorm
den slechts een deel van den vreëdzamen op-
marsch, welke ten doel had de Ituliaanscbe be
schaving binnen het bereik der inboorlingen te
brengen. Thans, onder den druk der sancties, zal
het programma worden gewijzigd: de eerste les
voor zwart en bruin is die van de gepantserde
vuist.
De Italianen hebben in de Abessiniërs leerlingen
voor zich, die het onderricht maar zeer onwillig
aanvaarden; zij .wenschen het voorloopig nog bij
hun eigen civilisatie te houden met achterladers
en speren, benevens hun befaamde overvallen-
tactiek. Het gaat er zelfs naar uitzien, of de
meester het in de school moeilijk harden kan, hij
wordt geleidelijk naSr de deur toe gedrongen. Ten
minste, zoo men deberichten uit Addis Abeba
gclooven mag, die vertellen, dat aan het zuidelijk
front alle terreinwinst der Italianen weer is teloor
gegaan. Misschien doet men .goed, hierbij één ding
in oogenschouw te nemen; de laatste dagen heeft
het er wat van dat bet ginds niet een strijd is
Nu het gerucht omtrent een oplossing van het
Abessijnsch geschil door middel van onderhande
lingen weder opduikt, is bijgaand kaartje Interes
sant, hetwelk duidelijk laat zien, welk gebied
(zwart) oorspronkelijk Abessijnsch is, en welke
deelen door keizer Menelik 11 werden veroverd.
402
van man tusschon man, maar tussohen ja en neen!
Het karakteristieke daarvan is, dat steeds beide
partijen hebben gewonnen.
De nieuwe maarschalk-opperbevelhebber bericht,
dat er aan de fronten geen nieuws is. Vrij alge
meen is intusschen de vraag, of ook in dit geval
géén tijding als goede tijding mag worden Uit
gelegd.
In Griekenland hebben de zaken een keer geno
men, die verheugend mag worden genoemd. Men
aal zich herinneren dat onder invloed van gene
raal Kondylis George II in zijn koninklijke waar
digheid werd hersteld, doch dat reeds zijn eerste
wensch, namelijk aan alle politieke misdadigere
amnestie te verleenen, door zijn ministerraad
werd gedwarsboomd. Het geschil liep zoo hoog,
dat de nieuwe koning met heengaan moest drei
gen, hetgeen door velen, die de zaak bekeken uit
een oogpunt van persoonlijke veiligheid, als nog
niet zoo onverstandig werd beschouwd. George
(heeft echter iets gedaan, dat achteraf gezien als
veel beter moet worden geprezen: hij heeft zijn
iheeren ministers, die toch al demissionnair waren,
rustig laten aftrekken, en opdracht verleend voor
de samenstelling van een verzoeningskabinet. En
de eerste gevolgen van dezen stap, welke aanvan
kelijk hoog spel leek, zijn inderdaad verrassend.
Er is reeds nu een algemeene verademing in het
land; de republikeinen van gisteren zijn er niet
ver \an af enthousiast de monarchie te steunen.
Zelfs Venizelos, de oude tegenstander van het ko
ningshuis, is voor het nieuwe regiem gewonnen,
en op het bolwerk van zijn macht, het steeds weer
barstige en roerige Kreta, hebben zijn aanhangers
„Leve de koning!" gejuicht.
„Pourvou que <;n doure!" (Als dat maar zoo
blijft!) moet Napoleons moeder hebben gezegd,
die met het Fransch op eenigszins gespannen voet
stond, bij den aanblik van de stijgende carrière
van haar grooten zoon. We zullen dit woord ten
opzichte van Griekenland eens in de gedachten
houden.
Intusschen is Kondylis van de baan, Ilad Iji.ij.
een dergelijke afloop voorzien? Hét is moeilijk in
te denken, en toch... Vlak voor 's koning's in'tocfit
heeft hij nog eventjes 84 generaals en 18 admiraals
gecreëerd, voor een vloot die uit twintig eenheden
beslaat! Doet dit niet denken aan de uitspraak:
„Maakt uzelven vrienden uit den onrechtvaardigen!
mammon?"
Waarvan men het huidige Italiaansche regiem
ook beschuldigen moge, en voorzeker rust er op
den Duce en zijn medestanders een ontzaglijke
verantwoordelijkheid, de gemiddelde Italiaansche
onderdaan weet, wat offeren is. Het volk draagt
niets slechts zonder morren de lasten, die do
huidige internationale toestand het op de schou
ders legt, maar brengt tevens naar de loketten
der banken en naar de fascistische partij-bureaux
zijn goud en zijn zilver, ter verstijving van den
financieelen weerstand van het vaderland. Wij
lezen van kinderen, die hun speelgoed, waaraan
metaal verwerkt is, meebrengen naar de scholen,
als hun deel van het offer, en van vrouwen, die
haar gouden trouwringen afstaan, waarvoor zij
een eenvoudig ijzeren exemplaar met inschrift aan
den vinger geschoven krijgen. Bovendien is er een
Dag van Trouw op komst, waarbij deze offers op
plechtige wijze aan den voet der gevallenen-
imonumenten aan de autoriteiten zullen worden
ter hand gesteld. Er zi daarin een gedachte, die
ondanks alles ontroert Doch tevens wekt het wre
vel, dat door een regiem, dat zoo onverholen de
regenereerende krachten van den strijd aanprijst
en zoo zonder ecnige aarzeling achter deze banier
tot oorlogvoering overgaat, dit alles als een theater
voorstelling is georganiseerd, enkel en alleen uit
de overweging, op deze wijze nog wat langer de
funeste politiek ven wapengeweld te kunnen voort
zetten.
De Italiaan moge zijn edelmoedige opwellingen
hebben, hij is evenzeer geneigd tot het zoeken naar
wraak .zoo spoedig zijn kans keert. Reeds nu
lfomt dit uit in de wijze .waarop de aan de sancties
deelnemende landen worden bedreigd. Men vraagt
zich dan ook met beklemming af in welk een
toestand het land zal geraken, zoo het zijn aspi
raties in rook ziet vervliegen.
Hier komen gevaren op, die meer bedreigen dan
het vigcerende fascistische bewind alleen!
Een zaak, die ons allen in korte, maar hevige
spanning heeft gehouden is de ontvoering van de
baby van het echtpaar Malméjac, ginds in Mar
seille. Op listige wijze, door gebruik van een ver-
Onlangs heeft keizer Haile Selassie met zijn vlieg'
tuig een inspectievlucht gemaakt naar het Zui
delijk front. De negus begeeft zich naar het
vliegtuig.
eonnen boodschap, wist eon 68-jarige vrouw het
kindermeisje, dat op den kleinen Claude paste,
te verwijderen, en door middel van oen taxi het
anderhalf jaar oude jongetje in haar macht te
krijgen. Er werd een losgeld van omstreeks 5000
gulden geëischt. Aanvankelijk was de zaak door
puders en politie geheim gehouden, uit vrees dat
deze eenzelfde tragisch verloop zou nemen als
destijds bij baby Lindbergh. Krantenl»eriohten, die
de publieke opime verontrusten, maken het dan
tenslotte den misdadigers onmogelijk een terug
weg uit hun zelfgeschapen moeilijkheden te vin
den; het kind wordt zoo het offer. Gelukkig is
in dit geval de afloop nog gunstig geweest. Door
bij alle melkbezorgers te informecren, wie extra
imelkbestellingen deed, wist de actieve Manseil-
laansohe politie de vrouw en haar niet minder
misdadigen zoon op hot spoor te komen, en het
kind ongedeerd uit hun handen te krijgen.
De greep bleek n dubbele zin gelukkig. Zoowel
moeder en zoon hadden meer op hun kerfstok; de
laatste moest zelfs nog twintig jaar dwangarbeid
in Cayenne ondergaan!
Eén typische, bijzonderheid uit deze affaire willen
wij niet onvermeld laten. Het opgewonden zuid-
Fransche publiek dromde santen voor het politie
bureau waar moeder en zoon verhoord werden, en
schreeuwde om wraak. Toen de ontvoerders niet
spoedig genoeg de bijzonderheden van hun daad
wilden opbiechten, werden eenvoudig de ramen
van het bureau door de politie opengezet.
De dreigende kreten van huiten bewerkten, wat
het officieele verhoor binnen niet had vermocht,
vlot volgde een bekentenis, die ditmaal aan vol
ledigheid niet meer te wenschcn overliet.
<3"
Een sober dagbladbericht heeft ons deze week
nog eens herinnerd aan den tragischen dood van
koningin Astrid. Koning Leopold hoeft zich naar
Londen begeven om daar door een specialist de
littcekens te laten behandelen, die nog als sporen
van het rampzalige auto-ongeluk in Zwitserland
aijn gelaat ontsieren. Het leven, stelt zijn eischen,
in het bijzonder aan een vorst.
Men mompelt, dat dit bezoek intusschen nog een
tweede doel had. Leopold zou, als schoonbroeder
van den Italiaanschen kroonprins, zijn invloed te
Londen hebben aangewend om in het Abessijnsch
geschil eindelijk tot een oplossing te geraken; ook
Parijs blijft met Engeland hieromtrent voeling
(houden.
Veel hoop op een gelukkig heelen van deze wond©
is er voorloopig niet
Op de juiste wijze geven leert men alleen door
langdurige oefening. Kent men eindelijk het ge
heim, dun wordt het geven ons tol de grootste
levensvreugd.
Waak in den familiekring over uw humeur, in
gezelschap over uw tong, in de eenzaamheid over
uw gedachten.
„Prachtig!" zei de veldwachter, die met moeke
een geeuw onderdrukte, „en, hebben jullie allemaal
toestemming?" „Ik wel", zei Bram. „Ik ook", zei
Cor. „Ikke ook", zei Wim met een onderworpen
gozicht. „Ik nog niet: vader was naar de veiling!"
verzekerde Albert.
„Nou, dan kom ik Jullie afhalen, om, laten we
zeggen half elf." „We wilden liever om half
twaalf", zei Wim schuchter.
„Half twaalf? Da's veel te laat voor zulke apen van
jongens als jullie zijn! Waaróm zo laat?"
„Kijk, ziet u, dan zijn de reuzen er!"
„De reuzen??" „Ja, do boer, die vertelde, dat met
volle maan de reuzen vochten bij de zand afgra
ving".
„Zijn dat dan 'n soort ehlandloopers? Welk©
boer vertelde jullie dat complot?"
>,'t Is geen complot, 't is een sage!"
„O!" Oom lachte luidkeels. „En jullie wilden dus
die vertoning bijwonen? Kostelijk! Kostelijk!"
De veldwachter sloeg op z'n knie van pret.
#,W«lj well En geloven jullie dat nou heus?"
„Nee, ziet u, maar we wilden toch wel eens gaan
(kijken. Misschien is er wel iets bijzonders te zien."
„Ja, ja, ik begrijp het volkomen. En: als waker
voor de publieke veiligheid zal ik de vechtenden
hebben te scheiden." En Ooms mond lachte zo
wijd, dat je z'n geplombeerde verstandskies zien
kon.
„Nou, als jullie vaders 't goedvinden, dan, eh',
hab ik er niets op tegen hoor. 'k Kom jullie dus
wel halen. En jij, Wim, jij blijft hier, tot ik je
afhaal. Ja, 'k heb juist m'n wijk daar. 't Komt in
orde hoor. Jullie zorgen wel voor pistolen, en voor,
eabels?
Hebben Jullie allemaal een paard? En dan zal ik
alvast versterking aanvragen, en een paar grote
bandboeien door den smid laten maken, met van
die grote scheepskettingen eraanO ja, en we
bellen Hilversum op, dan laten we de vechtpartij
uitzenden per radio. Hebben jullie een gramofoon,
een van allen?" „Ja, wij wel!" zei Cor.
„Meebrengen! Dan zenden we eerst de „Slag bij
Waterloo" uit, tot aan: ,,'t Klagen der gewonden",
en dan
„Toon, draaf 's niet zo door" vermaande de vrouw
van den reuzen-bevechter, afkeurend.
„Jij zingt aan 't eind een treurmars!" besloot Toon.
Toen werd hij weer ernstig. „Jullie gaan eerst wat
slapen, hoor! Andere.Een veelzeggend hand
gebaar voltoonde de zin.
Even later stonden de jongens op straat.
„Wat 'n type!" zei Cor, toen ze buiten stonden.
En dat beaamden ze allemaal.
(Wordt vervolgd).
OPLOSSING RAADSELS
Hier volgen de oplossingen van de acht raadsels
uit onze twee vorige nummers:
HOE EEN AUSTRALISCH MEISJE OVER
HOLLAND DENKT
II. Bemoediging.
III. Padvinderskamp.
IV. Prijsvraag-vraagbaak; maasbal-balspel; plak
boek-boekwinkel; vloerzeil-zeildoek; inktlap-lap
werk;- windimolen-molenrad; knapzak-zakgeld;
Bchoolhoofd-hoofddeksel; melkmuil-muilkorf.
V. Kleine potjes hebben groote ooren,
.VI. Maastricht.
VII. Zuinigheid.
VIIL
N
II.
Nu doe ik het schrift open. Een meisje uit die
grote stad Melbourne, 20.000 K.M. hier vandaan,
begint te vertellen: „Holland is één van de lan
den op de Europese kust. Er zijn grote steden en
een tamelijk grote bevolking. De vrouwen dragen
meest geruit goed en grote gehaakte mutsen. Ze
dragen ook geweldig grote en zware houten schoe
nen, die klompen genoemd worden. Iedere man in
Holland heeft een boot en de meeste mannen heb
ben grote stukken op hun broeken." Lach niet,
jongens. Als je het plaatje zag, dat ze ernaast ge
plakt heeft, zou je nog meer lachen. Ze menen
m.L, dat die „stukken op de broeken" ter versie
ring dienen. Het zijn Volendammers met mooie,
gekleurde repen stof op hun broekspijpen!
Ik zal je nu alle fouten niet meer aanwijzen. Let
maar op, je vindt ze zelf wel.
„Holland is beroemd om zijn schone tulpenvelden
en het is heerlijk, er langs te wandelen. Het ia
ook het land, waar de beroemde Edammer kaas
gemaakt wordt, maar de bereiding van deze kaas
wordt strikt geheim gehouden. Ze wordt geel en
rood gekleurd.
Men kan zeggen, dat Holland twee hoofdsteden
heeft: Den Haag en Amsterdam.
Amsterdam is de grootste stad van Holland. Het
is gebouwd in de vorm van een halve maan of
hoefijzer.
Den Haag is de zetel der regering. Het is een
aanzienlijke en gezonde stad, met vele schone
straten en pleinen. Een wereldvermaard schilde
rijenmuseum trekt vele touristen. Men vindt er
schilderijen van de beroemdste schilders der we
reld, zoals Rembrandt, Rubens, Van Dijk en Paul
Portere." Weet jullie, wie dat is?
„Rotterdam is ook een belangrijke stad in Hol
land. Het ligt 14 mijl van de Noordzee en bezit
enige zeer schone, oude kerken en een groot,
modern stadhuis. Rotterdam is de 'geboortestad
van Erasmus, voor wien een bronzen standbeeld
is opgericht op het marktplein.
.Typisch voor reizigers, die Holland bezoeken
zijn de vele molens. Er zijn ook talrijke kanalen,
die meest gegraven zijn voor de scheepvaart."
Jullie zult misschien zeggen: „Waar anders voor?"
Wel, in Australië worden meest kanalen gegra
ven voor de besproeiing van het droge land. W ij
hebben tevéél water, zij hebben te wéinig water.
De burgemeester van Albury zei tegen mij; „Wij
sparen het water op,
jullie malen, het weg."
Ik heb hem. toen voorge
steld, dat wij het naar
Australië zouden sturen!
En nu Eileen weer:
„Er zijn zeer weinig bomen
in Holland en i. p. v. hout,
branden ze kolen en turf."
En nu luisteren hoor!
„De kinderen in Holland
tien er eigenaaroig uit. Zij
dragen wijde, slobberende kleren. De jongens
en meisjes zijn gelijk gekleed, tot ze 6 jaar oud
zijn. Op de boerderijen moeten ze heffen bij het
verzorgen van de zwartbonte koeien en bij het
plukken van de schone tulpen. Ze gaan niet zo
lang naar school als in Australië." Hoe vind je
dat? 't Gaat natuurlijk over Marken!
„De ligging van Holland is zeer belangrijk, omdat
ihet de mond van de Rijn in bezit heeft en de
kustlijn gebroken wordt door diepe zeearmen, die
goede havens opleveren voor de scheepvaart. Hol
land heeft een oppervlakte van 12.700 vierkante
mijl, (Engelse mijl, jongens) en een bevolking
van 5.000.000 mensen. Het wordt gevormd door
de delta van de Rijn en haar zijrivier, de Maas.
i(Foeil) Het bestaat geheel uit laagland. Een deel
Jigt beneden de zeespiegel. Dit deel wordt be
schermd door kunstmatige oevers, genaamd „dij
ken", die rusten op heuvels van zand, opgeworpen
door de wind en de zee. (Onze blonde duinon
ónder de dijken, jongens?)
De lage landen worden doorsneden door talrij!;e
kanalen. Het peil van het water wordt geregeld
door molens.
De Zuiderzee is een grote inham, ontstaan door
een overstroming van het laaggelegen land door
de zee.
De Hollanders hebben vroeger een groot koloniaal
bezit gehad, maar het mecrendeel is verloren ge
gaan aan de Engelsen, gedurende de oorlogen met
Napoleon.
De enige koloniën, die Holland nog bezit, zijns
Java, Sumatra, Celebes, een deel van Borneo en
verschillende andere eilanden in de Indische
Oceaan, enkele kleine eilandjes in West-Indië en
verder Nederlands Guyana in Zuid-Amerika.
Holland voert vele handelsartikelen uit, waar
onder bloembollen en alcoholische dranken. Van
de laatste zijn de jenever en brandewijn zeer be
kend in de andere werelddelen." Tulpen en jene
ver, jongens! En nu iets over ons karakter. \V©
komen er niet slecht af, luister maar:
„Dapper en ondernemend als ze zijn, wedijverden
de Hollanders in handel en scheepvaart mot d
Engelsen, in de dagen van de admiraals Tromp
en De Ruyter, en de grote koloniale bezittingei
van Holland worden ook nu nog alléén in belang
rijkheid overtroffen door de Engelse koloniën. Men
zegt, dat de Hollanders stijf en zonder gevoel zijn
maar dat is evenmin waar, als wat men altijd van
de Engelsen vertelt Wél hebben ze allerlei ouder
wetse vooroordelen, maar in werkelijkheid heeft
de tegenwoordige Hollander de levendigheid van
den Fransman en de volharding van den Engels
man."
Hebben wij ouderwetse vooroordelen?
Ik denk, jongens en meisjes, dat men daarvan
spreekt, omdat ons volk, zoals duizenden in de
grote wereldsteden, nog niet zo bezeten is door
de danswoede en nog niet elke avond in de bios
coop doorbrengt. Laten we dan nog maar lang
oiiderwets blijven!
„De havensteden in Holland hebben tegenwoordig
goed bevaarbare verbindingen met de zee. niet
alleen voor middelmatige schepen, maar ook voor
schepen van de grootste afmetingen. Het water
in de havens heeft een diepte van 30 tot 40 voet.
Amsterdam is het voornaamste centrum op de
wereld voor diamantslijperij. Het heeft een bevol
king van 400.000 mensen.
Rotterdam is niet zo'n eoht Hollandse stad als
andere steden, zoals b.v. het eigenaardige oude
stadje Delft.
Hier is het graf van Prins Willem van Oranje,
die in 1584 vermoord werd door een Spanjaard,
genaamd Balthazar. (Gerards, zeggen jullie erbij,
goed zo!)
In Delft bevindt zich ook Tiet praalgraf van deh
dichter en denker Grotius. (Ken jullie hem?), die
veroordeeld werd tot levenslange gevangenisstraf,
maar ontvluchtte door een slimme list van zijn
vrouw. (Ken jullie hem nu?)
In de Oude Kerk bevindt zich een monument
voor Tromp en andere beroemde Hollanders,
Wie ontvluchtte in een boekenkist
(Volgende week verder.)
PA OPDERUIT ALS HARDLOPER
Getroefd
Onderwijzer, die er Kees in wilde laten lopen,
ivroeg hem: Zeg Kees, zeg me eens hoe breeo is
de Seine bij Londen?
Maar Kees was niet mis. Hij antwoordde heel vlug;
Net zo breed als de Theems bij Parijs, meester.
En hier heb jc Pa Opderuit. Hij doet net als zijn
zoon Henk aan sport. Voetballen doet hij echter
niet. Hij behoort tot de hardlopers. Kijk 'm eens
grote stappen nemen. Hij zit zijn terrier Jim na.
Die jongeheer is namelijk op de hazen jacht. En
dat mag niet! Als de politie het ziet, krijgt Pa
Opderuit een proces-verbaal en moet boete betalem
voor zijn jachtlustig hondje.
Zou het natekenen lukken?
4111
