rd
DE BEGROOTING VAN
SOCIALE ZAKEN
(ll!aaXd&b{adm,(X^gj^^
GOUD EN VUUR
ZATERDAG 23 NOVEMBER 1935
DERDE BLAD PAG. 9
Tweede Kamer
We mogen tevreden zijn als
we de bestaande sociale maat'
regelen ongerept in stand
kunnen houdenzegt Minister
Slingenberg
De arbeidsregeling voor
chauffeurs en de veertig-
urige werkweek
Vergadering van 22 November 1935
jrgadering1 en regreling van
irkzt
:rd de
begrootijig van Justitio
Gesterm
heer Snee
sevartgemsregrementen.
V. D. HEIDE (s.d.) achtt.
•effende
■nagd
-nd
iht.
(vorder
Sociale Zaken
STEINMETZ (r.k.) merkte op. dat
ocüUe
wel niet
is. In 1933 wei
aangekondigd,
recht gekoi
irbeidskr
:e gezinnen, de
i, de doorvoeri
u belds verdeel in
jerking van den arbeid der gehu
Selioopt werd, dat de minister aan
ets zal doen.
De heer KERSTEN (s.g.p.) beplei
stand kunnen houden. Dat
inlg, maar hot is in wezen hee
meer omdat we in dit opzicht
landen in Europa uitgaan.
r der be
en de he
le vrouw.
afschaf
te op,
zorgd; idem b\J de we
toeslagen bestaan da;
particuliere bedrUf zü
Afschaffing der soc
onmogelijkheid, het
ze zegenrijke wette
de heer Kersten g
toch do menschen n
'ten, moet het geld v
de volksgemeensc-hi
zün we net zoover.
Bü afd. II bespi
■osd. Eö de steun-
roote gezinnen ge-
jchafflng. Klnder-
iderlandsehe
1 hulp toch doo
heer LOERAKKER
van de verbindend
rrbeids-overeenkoms-
kindertoeslag
ister dat, dan
verdwijnen
i de landbo
envoudigd.
slachtlg en rnoc't
De arbeidswet moet worciei
den arbeid van leerplichtige
■rkweek hebben we
stuk is. De positie
is een bestaande misstand,
Lrbeidslnspectle^ te weinig op-
toren rt°eU verdwijnen^
gaarheid bo het lossen
jet tot het uiterste be;
LOUWES (lib.) beto
ter behoort
a laden van
:rkt bib ven.
jrbindend
m doe do
egellng van den arbeldatbd voor chauf-
noet soepel van aard zün.
ïeer v. d. PUTT (rk.) drong nog eens
verbindend verklaring van de axbeida-
ikomsten ten aanzien van bestaande pen
en bedrofskiidertoeslaigfond3en. Verzwa-
ui laster, ontstaat daardoor niet en deze
fondsen worden er door voor onder-
lehocd. De sociale lasten zullen dan voor
erkgevers gelijk worden.
SMEENK (a.r.) drong er op aan de
In leder goval hetgeen
n de fondsen ls gevraagd. De ec
kring i
De régeling
feurs is In ho
behoorlijk lange
cn llberalei
arbeidstijd
ktüden, waarvan raeertna-
_,jlukken het gevolg zijn. Ook de
beidstijd van Jeugdige personen ln hotels moet
v. d. TEMPEL (s.d.)
aantal conven
of laster
bedrpfsorganisatlo
t nihil. Van do bestaan
rkingssfeer veel te klein is. Op
rrein hebben ze niets in te bren
worden omgegooid, wil nier
'Ufsraden behoeden v
■s van Arbeid,
achterop bö wi
ir. VOS (lib.)
•ering van afva
:t. Dat is b.v.
ïtregelen va
de Zuiderzt
erdam van i
Beperking i
regel is mogi
dit stuk voor
irbeid als crlsismaat-
e mlnts'ter brenge op
De maatschappü her-
?ft in dozen tUd be
ting gehad. Dat kon
gen hebben het moei-
oor nieuwe organlsa-
latlef nog verder doo-
ommige bedrbfsraden
dingen willen gaan
ze buiten hun be-
ke breidel worden aangelegd. Amerika Tie
ons op dit punt veel te leeren.
Mevr. DE VRTES-BRUINS (s.d.) vertrouv
dat cventueele voornemens om den arbeid c
gehuwde vrouw in te perken nooit werkeli
heid zullen worden
De snelheid vuh de „Ioopendo band" moet v
den verminderd om nerveuse spanningen
daarbb betro
een komt hei
AMÈLINK (a.r.) sloc
isignaleerde
der arbelds-
De 40-u:
maal gere
ring er va
de oplossing
a-kweel; zal int*
jroductlekostej)
Lrdig. Ook voor
- werkloosheids-
jr'te werkweek
geen beslissende factor.
'aar de Arbeidswet zonde
worden toegepast b.v.
t dat geschieden
isehen over.
>n aanzien van de planne
larbeid werd instemming
link zou^nog verder willen
in bedrijfspensioenfonds*
r JOEKES (v.d.) wensclite tegengaan -
deelgerechtig-
atige
;rktijden op lcai
r chaufl'ei
De 40-urige
probleem en k
Een principieeL
van de vrouw op
ling van den mini
i hb" bei
verder woraen c
arbeidsverdeelin
af de bedrb'ven zelf
.antasting van de rechte
beid, ligt niet in de bedot
tr, meende de heer Joekei
en regeling betreffende d
ondernemingen spoed ver
Invoering van de 40-urige werkweek moet
uitgesloten worden geacht ln een vorm, die
neerkomt op verhooging der productiekosten.
De heer DROP (s.d.) wenschte de 40-uren-
week, regeling van den werktijd voor chauf
feurs, maga^jnbedienden, kantoorbedienden en
landarbeiders. De handhaving van de Arbeids
wet laat te wciischcn over. Onderwjjs aan jeug
dige personen |s van groote beteekénis. De voor
de bes'tudeering van het vraagstuk der pensioen
fondsen ingestelde commissie draagt een te
ambtelbk karakter.
Wat denkt de minister te doen voor het per
soneel van de Kon. Holl Lloyd.
Ten slotte werd aangedrongen op Invoering
van de Stuwadoorswet.
Dè Heer KERSTEN (s.g..) verzette zich tegen
de instelling van bedrbfsraden, tegen verbin
dend verklaring van coll. arbeidsovereenkoms
ten, tegen arbitrage ln den landbouw tegen re
geling van werktb'den en tegen Avettelijke rege-
Goed zóó,
maak „los" die verkoudheid
Dampo dampen diep inademen; neus,
keel en borst 's-morgens en 's-avonds
flink diep inwrijven met dampo-bal-
sem. Maakt elke verkoudheid „los".
Doos 30 cent - Pot 50 cent
Wat Miinhardt maakt Is goed
Het plan
De redders van het land
De zelfverzekerdheid dor knappe econo
men is groot. Raak er niet aan of hun ver
dedigers bassen u aan. De roode pers heeft
elke dag dreunende artikelen om de lof
van het plan te bejubelen. Alle critieik
wordt weggeblazen. Hoe durft men ook
zoo'n plan aanranden?
Er is een groote bijeenkomst.
Er komt discussie:
„Hoe zit het met de financieele bezwa
ren, die we tegen het Plan hooren in
brengen?"
Dit is de hoofdvraag, het punt, waar
op zij worden aangevallen.
Matthijsen geeft hun hèt wapen in de
handen pm de dooddoener van de f600
millioen te pareeren;
„Colijn heeft een nieuwe, ongedekte
crisisschuld van f600 millioen gemaakt.
Geholpen heeft dit geld niets! Onderzijn
beleid is de economische toestand ver
ergerd, het aantal werkloozen gestegen.
En zou er dan géén f600 millioen bij
een te brengen zijn. voor een opbouw-
plan, dat wetenschappelijk verantwoord
en practisch te verwezenlijken is?"
De ochtendzitting eindigt in een sug
gestieve, ademloos gevolgde uiteen
zetting van de wezenlijke oozaak van de
crisis,
Die stumperige Colijn toch! Waarom liet
hij de werkloozen niet verhongeren; w
om werden de boeren geholpen?
Een crisisschuld van 600 millioen.
't Geld heeft niets geholpen. Met 600
millioen herstellen de plan-mannen de
vaart
Is er geen geld meer? Luister dan naar
prof. Tinbergen.
Het geld zal moeilijk te krijgen zijn,
zegt men. Er zijn inderdaad de laatste
jaren telkens moeilijke leeningsperioden
geweest na beroeringen op de monetair*
markt. Maar de laatste maanden is reeds
een duidelijke verbetering ingetreden en
het Nederlandsche publiek heeft de capa
citeit ouri deze leeningen te financieren.
De laatste jaren, sinds '32, zijn de in
komens weinig meer gedaald, terwijl er
aan gewone emissies in 1935 veel min
der is geleend dan in 1932—'34. Maar
krijg je het geld, al is het er? vraagt
men. Zoo stelt men het probleem ver
keerd. Als het Plan verantwoord is, moet
het zoo krachtig mogelijk gepropageerd
worden.
De professor vergeet, dat er in de laatste
maanden ruimte op de geldmarkt kwam en
lager rente, omdat de vrees week, dat een
minder solied kabinet dan dat van Colijn
zou optreden, maar professoren mógen ver
geetachtig zijn.
De „planmaker"' Ir Vos vreest ook wel,
dat er aanvankelijk monetaire moeilijk
heden zullen komen als een „Plan-regee-
rlng" optreedt, maar de professor maant en bij Koninklijk Besluit van 12 April 1935
tot nuchterheid:
Het Plan is een uitgestoken hand naar
leder, die met ons wil samenwerken. Eu
laat ons nuchter zijn, het Plan kan aan
200.000 gezinnen verlichting brengen. Dat
alleen rechtvaardigt 't al! (Daverend
applaus).
't Is precies het verhaal van den jongen,
die muizen ving en tegen zijn vader zei: ik
loer al op een, als ik die heb en dan nog
een, dan heb ik er tweel
Het plan geen crisisprogram
Natuurlijk valt er van het Plan van de
Arbeid wel iets goeds te zeggen, merkt hel
Alg. Weekblad voor de Middenstand
Als crisis-program moet het Plan ver
worpen worden. Zeker, er staan practi-
sche en uitvoerbare dingen in. Maar
deze zijn niet „origineele" ontwerpen van
de sociaal-democratie! Ook onze Rcgee
ring heeft plannen, die uitvoerbaar zijn
en tot resultaten kunnen leiden, i
neer geheel de volksgemeenschap zich
bereid verklaart mede te werken aai
uitvoering. Maar, hoe veel mislukt van
de regeeringsplannen, doordat niet
ledig en met goede wil wordt medege
werkt?
Wanneer de Regeering verklaart, dat
onder de huidige omstandigheden de op
heffing van de werkloosheid en de
wezenlijking van bestaanszekerheid on
een behoorlijk bestaanspeil onmogelijk
heden zijn, spreekt zij een waarheid, wel
ke onaantastbaar is, uit. Wie zich tot de
massa wendt met de verzekering, dat hij
een politiek weet, die we] bereiken kan,
wat thans niet bereikt wordt, laadt een
groote verantwoordelijkheid op zich.
Salarisverlaging
lflaar niet met terugwerkende kracht
In het Voorjaar trok de aandacht een
spraak van de Centrale Raad voor beroep
in ambtenarenzaken, waarbij, ondanks de
door de Kroon verleenoe goedkeuring, rechts
kracht werd ontzegd aan het besluit van 2(
Maart 1934 van Gedeputeerde Staten van
Utrecht to^ verlaging van de jaarwedden
van burgemeesters, secretarissen en ontvan
gers.
De Centrale Raad was tot deze uitspraak
gekomen, omdat Gedeputeerde Staten ten
deze niet hadden gehandeld overeenkomstig
het beiiaaldc in artikel 111 der Gemeente
wet.
Ged. Staten hadden geen zin zich bij deze
uitspraak neer te leggen en zij namen een
nieuw besluit, met inachtneming van
procedure van artikel 111 der Gemeentewet
tot stand gekomen, dat zou worden geacht
te zijn in werking getreden op 1 April 1934.
Het besluit werd genomen op 19 Maart 1935
goedgekeurd.
Maar weer stak de Centrale Raad een
spaak in "'iel, en besliste in zijn uitspraak
van 31 Oct. 1.1.
„dat rechtszekerheid voor dem ambtenaar
ook met betrekking tot de rechtmatig
door hem genoten jaarwedde, een zoo
kostbaar goed is, dat deze niet mag wor
den aangetast door een regeling, welke
ingrijpt in de periode, waarover hij
krachtens rechtsgeldige voorschriften zijn
jaarwedde heeft ontvangen en welke in
die voorschriften met terugwerkende
kracht e?n voor hem ongunstige wijziging
zoude brengen;
dat het algemeene rechtsbeginsel, het
welk zoodanige aantasting van hetgeen
rechtmatig is verworven, verbiedt, moet
worden geëerbiedigd, "ok al is hel niet
in 'n uitdrukkelijke wetstekst neergelegd
waarui' volgt, dat het besluit vain Ge
deputeerde Stater van Utrecht van 1935
rechtskracht mist, voor zooveel 't bepaalt
dat de verla-ing van salaris terugwerkt
tot 1 April 1934."
orden op Zondag te laden en
heer KUIPER (r.k.) had ve
•kiting t
n der
rruiming. Tegen de. crisis belpei.
Latregelen niet afdoende; gelijk België t
jecho Slowakije leeren
Er zün bedrtiven. waar verkorting van -di
jeldstbd niet op de ko3ten behoeft af te s'tu
Het zou kunnen geschieden met behoud V£
t uurloon. De arbeidswet zou in dezen z
wbzigd kunnen worden.
jeugd uitgebreid.
De minister antwoordt
De MINISTER VAN SOCIALE ZAKEN wees
er op, dat, om blllbk te zün. men het bele'd
beoordeelen in bet licht
rbeid behoort zooveel mogelijk
worden beperkt De kinderarbeid zal 's mini
ters aandacht hebben
De arbeidstijdregeling voor chauffeurs
verkeert ln zoodanig stadium, dat de mi
nister zlcli eiken morgen verwondert, dat
het nog niet in het ochtendblad staat.
RUBRIEK^,
am
Noodzakelijk herstelwerk
als werkverschaffing
Dat in eexi tijd van normale werkloosheid
hij voorkeur de werkverschafl'ingsobjecten
werden gezocht in grondwerken, lag voor
de hand.
Thans, nu werkverschaffing en werkver
ruiming het meest brandende sociaal-eco
nomische probleem is geworden, staat de
situatie heel anders, merk; de Gelder
lander op:
In verschillende gemeenten is al zoo
veel gegraven en vergraven, is al zooveel
grond omgewerkt, dat er op dal terrein
alleen met kunst- en vliegwerk nog werk
verschaffingsobjecten te vinden zijn. Met
het gevolg, dat meermalen wordt vernie
tigd, wat om cultureele redenen had
moeten worden behouden.
Doch afgezien daarvan, zal ooik om
andere redenen veel meer dan tot du.
ver de aandacht moeten worden gecon
centreerd op het zoeken naar werkgele
genheden, waarbij ook andere werkloo
zen dan grondwerkers aan den slag kun
nen geraken door arbeid, welke meer
overeenkomt met hun beroep.
Waarom niet gestreefd naai' uitvoering
van allerlei herstelarbeid, welke thans
blijft liggen? eenvoudig, omdat de men
schen het niet kunnen betalen.
Met een bijslag van overheidswege zou
veel werk tegen normaal loon zijn uit te
voeren, terwijl de kosten van dat herstel
werk dan heel wat geringer zouden kun
nen zijn.
Noodzakelijk herstelwerk is kapitaai
besparing, laten we ook dat niet ver
geten.
ZONDAG 24 NOVEMBER
BLOEMENDAAL 245.9 M. Uitzending uit de
Geref. Kerk. Voorganger Ds. Joh. C.
Brussaard. 10.00 v.m. Tekst: Hosea 14 6
en 7. 5.00 n.m. Heidelb, Catechismus Zon
dag 9 (Het Koningschap van Christus).
De overige programma's van Zondag vindt
men in het blad van Vrydag.
MAANDAG 25 NOVEMBER
HILVERSUM 1 1875 M. NCRV-Uitzending.
8.00 Schriftlezing. 8.15—9.30 Gram.pL
10.30 Morgendienst. 11.00 Chr. Lectuur.
11.3012.00 en 12.15 Gram.pl. 12.30 Or
gelspel. 2.00 Schooluitfliending. 2.353.15
Causerie. 3.30 Knipcursus. 4.00 Bijbelle
zing. 5.00 Gram.pl. 5.30 Solistenconcert,
6.30 Vragenuur. 7.00 Berichten. 7.15 Re
portage. 7.30 Vragenuur. 8.00 Berichten.
8.05 Leger des Heils-uitzending. 9.35
NCRV-orkest. Om 10.00 Berichten. 11.00
12.00 Gramofoonpl.
HILVERSUM II 301 M. Alg. programma,
verzorgd door de VARA. 8.00 Gram.pl.
10.00 Morgenwijding VPRO. 10.15 Decla
matie. 10.35 Trioconcert. 11.00 Declama
tie. 11.20 Cymbaal en piano. 11.30 Trio
concert. 12.00 Gram.pl. 12.30 VARA-
orkest. 1.30—1.45 Gram.pl. 2.00 Voor de
vrouw. 2.30 Gram.pl. Declamatie. 4.30
Kinderuurtje. 5.00 Concert. 6.00 Orgel
spel. 6.35 Muzikale causerie. 7.30 Concert
(zang, fluit en strijkinstrumenten). 7.57
Berichten. 8.05 „Kunst in Nood". 8.15
„Judas Maccabeaus", Handel. 10.00 Be
richten. 10.05 Orkest.
DROITYVICH 1500 M. 12.05 Studio-orkest.
1.502.20 Orgelconcert. 4.20 Solistencon
cert. 4.50 Orkestconcert. 6.50 Zang. Hier
na lezingen. 8.20 Gevarieerd programma,
8.45 Carnegie-herdenking. 9.20 Concert.
10.35 Revue programma.
KEULEN 456 M. 11.20 Nedersaks. Sympho-
nieorkest. 1.35 en 3.30 Zang en piano. 4.20
Kamerorkest en solisten. 8.00 Gitaarmu
ziek. 8.20 Radiotooneel. 9.4011.20 Om-
roepkleinorkest.
BRUSSEL 322 en 484 M. 322 m.: 12.20 Gr.pl.
12.50 Salonorkest. 1.50—2.20 Gr.pl. 5.20
en 6.35 Salonorkest. 7.35 Gram.pl. 8.20
Symphonieorkest.
484 m.: 12.20 en 1.30—2.20 Gram.pl. 5.20
Orkest. 6.20 en 6.50 Zang. 7.10 Gram.m.
7.20 Pianorecital. 8.20 Muzikaal hoorspeL
iden. Waar iets kan gebeuren, wil de mini.
i overwerlcvergunningen o
Het verb
te voorkomen, dat een wei
ontgaat, is in dezen tiid alle:
i Wat de pensioenfondsen
Lloyd betreft, wordt oniierzi
Beperking vt
princlpleelen zin ligt niet
men; het Ingediende voor-ontwerp
een verplaatsing van arbeid va
meisjes uit de fabriek naar den hu;
Mevr. DE VR1ES-BRUINS: Bellemt
ITER komt teg
even is om gel
door Hollandse
bedrijf
verdedigbaar,
de Kon. Holl.
wat nog- ge-
gedupeerden
tvestie is niet
.rbeid in
p bedoelt
an Jonge
•beid.
thai
jedrüfslevi
i bedrbfsraden
niet
De ontwikkeling
riet omvangrb'k. maar het departement bevor
dert den groei, waar dat mogelijk ls. De be
moeiing van de bedrijfsraden met economische
aangelegenheden staat niet ter beoordeeling
van den minister van Sociale Zaken. De tbd is
niet van dien aard, dat de bedrbfsraden met
geweld kunnen wórden opgedrongen en met
verordenende bevoegdheid bekleed.
De 40-urige werkweek. Ingevoerd mot
medewerking van werkgevers en werkne
mers zou bijdragen tot verrrfmdering van
de werkloosheid. Zonder meer is deze maat
regel niet op te ieggen. Zelfs bb loonsver
mindering zullen voor de bedrijven de kos
ten verhoogen, o.a. door sociale lasten. Een
poging om ln deze richting jets te bereiken,
ls mislukt
irüv.
i zbn genoemd,
gelijk
der resultaat. Thans ls ln een dier bedr
een bedröfsraad ingesteld. Er moet das
waar het ging om enkele tientallen arbe
wacht. In het andere bedrjjl
Zouden do arbeiders en de werkgeve
organisaties ln deze zaak tot offers ber
zbn, dan zou wellicht de Regeering ook r.
Iets kunnen doen.
irbindend-verklaring J
bepalingeD
i en klnder-
wel moge-
afwjjzend; hij
lbkheden in dei
technische moei-
De mosselenverkoop
Het Tweede Kamerlid Drop heeft aan
Minister Deckers vragen gesteld in verband
met de regeling voor den verkoop van
Zeeuwsche mosselen, aangezien een aantal
handelaren in de onmogelijkheid verkeert
de mosselen te verkoopen omdat hun voor
raad met een grooter percentage zgn. pok
ken is bezet dan als maximum toelaatbaar is,
zoodat geen verkoopsvergunningen worden
afgegeven.
Minister Deckers heeft thans geantwoord,
dat een wijziging van de desbetreffende voor
schriften in voorbereiding is, welke beoogt
de afzet van de bedoelde mosselen mogelijk
te maken.
De hoofdingenieur-directeur van den Rijks
waterstaat te Haarlem heeft aanbesteed het
maken van een viaduct over dien Rijksweg
nr 4, gedeelte Amsterdam- assenheim nabij
de Dr Heijelaan in do gemeente Haarleim-
mermeer. Hoogste insohrijver was J.
Grimm te Zaandam voor 33.500; laagste
H. Verheul te Woerden Voor ƒ24.889.
Alles in Europa's aether
Klinkt met lungsram-
lampen beter!
De regenmaker weer
aan 't werk
September sloeg alle records
Rechtstreeksch verband?
Sinds eenige maanden worden op ini
tiatief van den heer A. Veraart te R ij s-
wijk, op plantages op Oost-Java proeven
genomen voor het neerslaan van wolken, door
evenals hier te lande geschiedt fijn ver
deeld water onder hoogen druk in de atmos
feer te spuiten.
Naar wij in dit verband vernemen,
is aan den heer Veraart uit Indië be
richt, dat na een proefneming, op 2
Nov. j.L op deze wijze gehouden, een
hoeveelheid regen van 103 millimeter
tusschen 14 en 24 uur gevallen is,
hetgeen zelfs voor Indië in den ken-
tertijd ongewoon mag worden ge
noemd.
Ook in Nederland hebben den laatsten
tijd, meer in 't bijzonder in de omgeving
van Rijswijk, proefnemingen voor het neer
slaan van wolker plaats gehad. De heer
Veraart heeft op 16 September 1.1. een der
gelijke proefneming meer intensief op ver
schillende plaatsen tegelijk gehouden. Waar
nu volgens het overzicht van het Kon. Ned.
Met. Instituut te De Bilt van de weersge
steldheid in Nederland over de maand Sepr
tember de regenval tusschen 17 en 30 Sep
tember alle records van deze eeuw overtrof
fen heeft, is de heer Veraart er van over
tuigd dat tusschen dezen ongewoon grooten
neerslag en de door hem gehouden proefne
ming rechtstreeks verband kan worden ge
legd.
Het ligt voorts in de bedoeling, in den loop
van de volgende week een nieuwe proefne
ming voor het neerslaan van wolken of mist
te Amsterdam te organiseeren, waarbij de
heer Veraart gebruik zal maken van de drij
vende motorbrandspuit „Jason"
Feuilleton
EEN AMERIKAANSCHE
GESCHIEDENIS
door Paul Hutchens
(49
„O lieve TIemelsche Vader", begon ze. „Wij willen alleen
maar Uw wil weten. We verlangen, dat Uw Zoon, onze Ver
losser, in alles wat we dóen, verheerlijkt wordt. We bidden
U daarom, ons te leiden.
Vadei', ik bid U voor Meneer Cooke. Doe U aan hem kennen,
als hij verder groeit in de genade. Neem hem aan, gebruik
hem, zegen hem. Om Jezus" wil, Amen".
Nog steeds hield ze haar hoofd gebogen. |-
Ze scheen te verwachten, dat hij ging biddien, begreep Cooke.
Het was verschrikkelijk! Zoo iets had hij van z'n levensdagen
nog nooit gdaan, en toch moest hij het nu doen.
En dus boog hij zijn hoofd. Moest hij ook z'n oogen sluiten?
Een gebed, dat hij eens als kind uit z'n hoofd geleerd had,
schoot hem te binneh en hielp hem uit deze moeilijkheid.
Koud en mechanisch kwamen de woorden.
„Goddelijke Voorzienigheid, Schepper van al het goede! Wij
'danken U voor Uw menigvuldige goedheid en genade, die gij
ons arme schepselen betoont. Openbaar ons de verborgenheden
van Uw heiligheid en schenk ons Uw zegen, voor dit tijdelijk
leven en voor de eeuwigheid. Amen!"
Hij zweeg. Want hij kon niets anders meer bedenken om
te zeggen. Hij wist dat hij het heelemaal verkeerd gedaan had.
Zijn hard was nog kouder en verharder d'an ooit. Hij moest
ópschieten met het zaakje, dat hij onderhanden had. Ze zou
hem voor de gek houden als hij nu geen haast maakte. Uit
zijn zak haalde hij een papier, dat hij begon te ontvouwen.
Maar zij stond tegelijk met hem op. „Meneer Cooke", zei ze
vast besloten, „ons gesprek is geëindigd. Dag meneer!" Met
deze woorden wees ze hem de deur.
„Mtuar mijn waarde jonge dame!" protesteerde hij. „U
„Neen, Meneer Cooke, het spijt tne. Ik kan U niet mijn
Vertrouwen schenken. „Uw spraak verraadt U." Als U
waarlijk wedergeboren bent, bidt U uit Uw hart. Tot dien tijd
blijft het huis mijn eigendom. Bovendien weet ik zelfs niet
eens zeker of U die Cooke bent, over wien meneer Franks mij
telegrafeerde.*'
Met deze woorden ging ze de kamer uit
HOOFDSTUK XXV
Toen ze weer op weg was naar de collegezaal ^ing Bctty eerst
even langs het schoolpostkantoor. In haar box lag een klein
briefje voor haar. „Ga alstublieft dadelijk naar Mevrouw Alber-
son in „A" toe", stond er in.
Zoo gauw mogelijk ging Betty naar het kantoor voor het
practische werk toe. Daar werd ze vriendelijk ontvangen door
Mevrouw Albertson.
„U is Juffrouw Dreanard?" vroeg ze.
„Ja, Mevrouw Albertson", antwoordde Betty, die vol respect
op de haar aangewezen stoel tegenover de lessenaar ging zitten.
Mevrouw Albertson keek van het briefje, dat Betty haar had
laten zien, onderzoekend Betty aan. „Kunt U voor vanavond een
speciale opdracht aanvaarden?"
Betty aarzelde voor ze antwoord gaf. Zelfs toen nog klonk dat
antwoord zonder enthousiasme. „Ja dat denk ik wel. Ik
heb nog wel aardig wat te studeeren, maar
„Dat komt wel in orde. Ze zullen U niet lastig vallen als U
soms ergens komt. zonder geprepareerd te hebben. Daar zullen
we wel voor zorgen."
Betty luisterde terwijl Mevrouw Albertson haar het plan uit
legde voor het speciale werk, dat dien avond gedaan moest
worden.
„Dus moet U zes uur klaar zijn", besloot ze. „Dan wordt U
wel afgehaald."
Een uur later, in haar kamer, voelde Betty zich eigenaardig
opgewonden door het vooruitzicht op den dienst van dien avond.
Ze moest om zes uur het meisjes-studentenhuis veriaten, in ge
zelschap van een jongen man, die daarvoor door de faculteit uit
gekozen was. Om half acht zouden ze hun bestemming bereikt
hebben in Nekosha, Wiskonsin, ongeveer vijftig mijl van de
stad. In de kapel van de Doxa Universiteit moest zij plano
spelen op een meeting, die door en voor de studenten georgani
seerd was.
Haar geleider bleek te zijn Julian Barnetter, een zeer begaafde
jonge man, die onder de studenten heel populair was. Ze had
hem van een afstand bewonderd en was blij, dat hij dien avond
voor haar zou zorgen, hoewel ze niet in 't minst om hem gaf.
Er was er maar één, aan wie zij haar hart kon geven. Maar
toch, toen ze naast hem zat in den luchtspoorweg, keek ze hem
nu en dan eens oplettend aan. Iedere lijn in zijn gezicht deed
mannelijkheid en een edel karakter zien. Eens zou er een of
ander meisje in hem een idealen echtgenoot vinden.
Bij Wilsön Avenue stapten ze over.
Toen ze de plaats van hun bestemming al gingen naderen,
begon Barnetter vol geestdrift: „Vanavond zult U eens goed
hooren spreken, juffrouw Dreanard. Ik hoor dezen spreker het
liefste van al de studenten. Hij zal zeker een bekend redenaar
worden." Natuurlijk was Betty dus heel benieuwd.
Drie kwartier later bevonden ze zich in de groote universiteits
kapel. Reeds begon die zich te vullen, hoewel het nog een
vol half uur voor den aanvangstijd van de meeting was. Betty
keek om zich heen en luisterde naar de gesprekken die ze opving.
Haar begeleider stelde haar voor aan den president van den
Senaat, die haar op den bepaalden tijd naar haar plaats bij de
piano bracht. Na een paar korte gefluisterde aanwijzigingen van
den dirigent begon ze te spelen.
Ze probeerde niet de aandacht van haar gehoor te trekken
door met veel vertoon te spelen. Met opzet vermeed ze de klas
sieke meesterstukken, en speelde ze liever haar eigen variaties
op enkele van de meest bekende kerkliederen. Terwijl ze speelde
hecrschte er een diepe, eerbiedige stilte. Toen ze haar improvisa
ties beëindigde, was ze zelf verbaasd over de aandacht, waarmee
er naar geluisterd was.
Na het zingen van verscheidene der oude kerkliederen, leidde
de President van de Universiteit den spreker van den avond in.
Betty was nog steeds benieuwd, Wie dat wel kon zijn, totdat ze
zijn naam hoorde, en hem zag opstaan van zijn stoel voor het
platform. Het leek wel of haar hart even stil stond, en dan wild
begon te kloppen om den verloren tijd in te halen.
„Leden van de faculteit, studenten en vrienden van Doxa",
begon de President „Het is zoowel met blijdschap als met ernst
dal ik U deze avond begroet Gij weet allen wat de aanleiding
is voor onze bijeenkomst
Wij zijn op den tweesprong met ons nationale leven, wat de
sociale toestanden, de politiek, de opvoeding en vooral wat de
godsdienst betreft De machtige golf van religieuse opleving, die
op 't oogenblik over ons land gaat, heeft ook de studenten'van
onze universiteiten en hoogescholen bereikt. Samen vormen die
een leger van negen honderdduizend sterk. Een van de honderd
veertig menschen in Amerika is op een van deze scholen. Velen
van onze eigen studenten zijn bij deze revival betrokken Ik
persoonlijk geloof niet in de godheid van Christus, noch in hot
gezag van den Bijbel. Maar ik hoop dat ik toch zonder vooi^
oordeel ben, omdat dat een geleerde niet past. Uw belangstelling
en aandrang hebben het noodig gemaakt dat wij aandacht schen
ken aan dit vreemde verschijnsel, dat zich in ons volk voordoet.
Vandaar deze vergadering vanavond.
(Wordt vprvoled
