jbêssshS*
aojo
BEGROOTINGEN P.T.T.
EN BUITENLANDSCHE ZAKEN
Ui
GOUD EN
VUUR
WOENSDAG 20 NOVEMBER 1935
DERDE BLAD PAG. 9
Tweede Kamer
{•J De korting op de pensioenen
van Spoorwegambtenaren
2 50 wordt tot io pet. beperkt
1.25
971 Weduwen- en weezenpensioenen
worden van korting vrijgesteld
Het Indische tarief voor in
voerrechten de verhooging
van bieraccijns en wijziging
der inkomstenbelasting
n h Overzicht
j De Kamer heeft de Korting op de pen
vH5 siocneh van de spoorwegambtenaren beperkt
w«9 10 Pc,> door aanneming van ',et soc"
een verschuiving- t
fabricage aanwezij
brengt hbt ontwer
leilUk i
,at de besi
i'erd. Oude ki
on gebli
Hchrü^
acht.
od der tu'c
lang een
toch te ge*
tjes-lnd
in di
■p niets
trie heeft met het
ze gebruikt geen
niet verhoogd. Van
uilen de noodtge
mee- J'
en van koning vrijgesteld. De na-
1 weeën van dit besluit rollen we later wel
1 krijgen. Wel werd aan de Regeering de
jmachtiging terleend om te bepalen en
Iperp zeil werd aanvaard niet 19^ tegen ^32
i land bedoelt te beperken, nu men
er^'dtsUiit°°Het°is'de bedoeling het wets-
Toltd^dfwe'S" er'Z 'cXte
rSenng
inrH?
siiirisHsSi
,leiT In de avondverga
rPH ,che
tereeVproniotiek e r"N 0 r 1 (VD' wenschte be-
gedaan.
AVONDVERGADERING
Aan de orde was de begrooting van
BUITENLANDSCHE ZAKEN
De heer Bongaerts (R.K.) dron
op
buitenl&ndsche
ichtin
De wijziging van het vei
België wordt als een gehee
gens kunnen verschillende i
partieel worden geregeld.
irde het schrappen van het subsidie voor het
unientatiebureau.
e Volkenbond kan alleen tot zijn recht ko-
I. indien de geest der volken verandert «n
economische belangen het optreden behecr-
jn, maar de Geest Gods heerscht en vrijheid
rechtvaardigheid als richtsnoeren worden
vaard. Geen machtspolitiek maar dienen van
recht. Niet de mensch kan vrede op aarde
ïgen, maar die Is alleen mogelijk door on-
.verping aan Gods wil.
De heer W e s t e r m a n (N.-H.) meent, dat
diplomatieke intrigues, die da;
den dag zijn,
«ar-iSo-
Een der zware Klok
ken der Sinl Scrvaas
kerk te Maastricht
moet wegens breuk
opnieuw worden ge
goten. Zeer zorgvul
dig wordt de 1300
kilogram zware klok
lusschen de gewelven
getransporteerd.
kèifbond °een
WEEKSTAAT
NEDERLANDSCHE BANK
Verdere toename van den
goudvoorraad met 9 millioen
Ruime geldmarkt
Onveranderd gunstig blijven de
weekstaten van de Nedcrlandsche
Bank. Do goudt oorraad is andermaal
toegenomen met ƒ9 millioen, terwijl
in rib komende week gerekend meg
worden op tien verdere toevloeiing
van peel metaal naar de kelders van
onze Centrale Bankinstelling. De
credit con tractie is weer zeer belang
rijk en de goud dekkingspercentages
zijn vi rdcr gestegen-
IIet niruwe goud is grootendeels afkom
stig uit Pari-s, waar poLitiek-- strubbeliugon
de koers van den franc onder het gou.lpun*.
drukken, zoedat het voor de arbitrage v.'ir-
deelig w- rd goud naar Nederland te versche
isscben wordt de toestand in Krank
hedenmiddag 1
met"1 ?.9
RUBRIEK^,
ru
DONDERDAG 21 NOVEMBER
HILVERSUM I 1875 M 8.00—9.15 KRO,
10.00 NCRV. 11.00 KRO. 2.00 NCRV. 8.00
9.15 en 10.00 Gram.pl. 10.15 Morgen
dienst. 10.45 Gram.pl. 11.30 Godsd. half
uur. 12.15 Gram.pl. en Orkestconcert. 2.00
Handwerkcursus. 3.15 Voor de vrouw,
3.45 Gram.pl. 4.00 Bijbellezing. 5.00 Voor
de jeugd. 5.30 Gram.pl. 6.00 Pianorecital,
6.45 Lezing. 7.15 Reportage. 7.30 Journ.
weekoverzicht. 8.00 Berichten, gram.pl.
8.15 Chr. Oratoriumvereen. m.m.v. solis
ten. 10.00 Berichten, hierna tot 11.30
Gram.pl.
HILVERSUM H 301 M. AVRO-Uitzending,
8.00 Gram.pl. 9.00 Kookpraatje. 9.05 Om
roeporkest. 10.00 Morgenwijding. Gram.pl
10.30 Omroeporkest. 11.00 Ensemble Jetty
Cantor, en voordracht. 1.00 Kovacs Lajos
en Gram.pl. 2.30 Zang en piano. 3.00 Knip
M. 11.25—11.50 Orgel
spel. 12.10 Populair concert. 1.20—2.25
Gram.pl. 3.20 Vesper. 4.10 Lezing. 4.30
Gram.pl. 5.05 Orgelspel. 5.35 Dansorkest.
6.20 Berichten. 6.50 Pianorecital. 7.50 Le-
BRAMMETJE FLAPOOR EN Z'N VRINDEN
door G. T. ROTMAN
47. Maar het gekwebbel van „dat vrouw
volk", zooals hij het noemde, verveelde
Bram al gauw, en hij kuierde met Tom den
tuin wat in. „Hoera! Een schommel!" riep
hij opeens. „Tom willen we 'n partijtje?"
Nu daar had Tom wel ooren naar, en spoe
dig stonden ze samen, neus aan neus, of lie
ver slurf aan neus, op den schommel.
-w. En daar ging het, hoor! Maar Brain-
metje moest natuurlijk weer overdrijven; het
ging hoe langer hoe hooger. zoodat Tom
weldra danig benauwd begon te kijken En
dan hadden ze er ook heelemaal niet aan
gedacht, dat de schommel wel op menschen-
kinderen, maar niet op zoo'n zwaren olifant
berekend was!
(Wordt Vrijdag vervolgd)
Feuilleton
EEN AMERIKAANSCHE
GESCHIEDENIS
floor Paul Hutchens
Jens (46
De deur van de lift ging open en het meisje bij het loket, dat
rt hem ontvangen had, kreeg een brief, die zij weer op haar beurt
aai gan Gerald gaf. „Dank U wel, juffrouw Sherill", zei hij, zich
tad ipwingend kalm te zijn.
diezelfde geforceerde kalmte opende Gerald den brief.
ickmiprwij]
ohrmrleurstellins °P ziin gezicht. Hij was als volgt:
■per; 1
Beste Gerald,
Ik had gedacht, dat wij alles eens met elkaar
moesten bespreken. Maar onder deze omstandig
heden lijkt 't het beste, dat we alles maar zoo laten.
Denk asje-blieft niet, dat ik ondankbaar ben voor je
vriendschap. Ik waardeer al jie vriendelijkheid voor
mij zeer.
Ik begrijp 't nu en zal je niet verder lastig vallen
door te probeeren je vriendin te zijn. Geloof me als
ik zeg, dat ik altijd voor je zal bidden en nog dik-
wij's aan je zal denken. Ik wensch je veel succes
en Zijn gunst bij je werk voor Hem.
Hoogachtend,
BETTY DREANARD.
der iets le zien staarde hij voor zich uit. Dan, stond hij
langzaam op, stopte de brief in zijn binnenzak en ging naar zijn
afdeeling terug. Daar ging hij de trappen op naar de derde ver
dieping en deed de deur van zijn kamer open. Binnen in zijn
kamer deed hij allereerst de deur op slot, haalde de brief uit
z'n zak en ging op de rand van het bed zitten, li eer las hij die
vreemde regels, zonder dat er een andere uitdrukking op z"n
gezicht kwam.
Een half uur later zat hij daar nog, voor zich uit te staren.
De enveloppe was uit z'n vingers op den grond tgegleden, maar
hij was stil blijven zitten en had den brief niet opgeraapt.
HOOFDSTUK XXIII
Uit haar raam keek Betty uit op de binnenplaats en daar
over heen op den hoofdingang van het Administraie-gebouw,
waarvan de bovensteverdieping voor de slaapkamers van de
mannelijke studenten benut werd. Ze had een peignoir aan,
waarvan de vroolijke kleuren wat vroolijks en jeugdigs gaven bij
het meer sombere zwart. Na haar haastige vlucht naar haar
kamer had ze die vlug omgeslagen. Ze had hem niet direct na
college willen ontmoeten, ook al had ze in haar brief het woord
„dringend" gebruikt.
Toen hij uit zijn afdeeling kwam en de binnenplaats overstak
dat ze om hem gaf.
Dat had ze besloten en om deze redenen had ze geprobeerd
hem haar liefde te verbergen. Maar heelemaal had ze 't niet ge
kund. Toen was er iets gebeurd en in de afgeloopen weken had
ze geworsteld tusschen de bijna dwaze begeerte hem nooit meer
te willen zien en het pijnigend verlangen hem om een verklar
ring te vragen.
Er werd op de deur geklopt en Geralds kaartje werd Bin
nen gebracht. Betty gaf de enveloppe aan het wachtende meisje.
„Dank je wel Nina", zei ze alleen. Dan ging de deur dicht en
Betty keerde terug naar haar wachtpost bij het raam.
Beneden haar op de binnenplaats liepen jongens en meisjes af
en aan. Sorrui.^e stonden stil en praatten.
Daartusschen door zag ze hem weer. Zijn nogen waren neerge
slagen en het leek wel of hij onder een zware last gebukt ging.
Ze keek totdat hij in de deur van het tegenover liggend gebouw
uit haar gezicht verdween. Nog een heele minuut bleef ze naar
die deur, waardoor hij zoo juist verdwenen was, staan kijken.
Weer ging die open en een jongen kwam er uit rennen, die
waarschijnlijk een belangrijke boodschap, waar haast mee was,
moest doen. Een jongen met een pet van de Western Union
kwam op een fiets aanrijden en verdween door diezelfde deur.
Een oogenbli.k later kwam hij er weer uit en reed weg. En zoo
Dl bel voor delunch ging, zonder dat zij 't merkte. Zij had aan
wat anders behoefte. Haar ziel werd verkwikt en versterkt
Eindelijk sloot ze het Boek.
Uit een la haalde ze een brief, die ze met trillende vingers
geopend had. Hij was gedateerd 18 September en was getypt op
een schrijfmachine, hoewel ■'e enveloppe geschreven was. lloe
dikwijls had ze in de afgeloopen weken die brief gelezen en her-
lezenl Hij luidde:
Mejuffrouw Elizabeth Dreanard,
Studente C B. I.
Beste Elizabeth,
Het zou me erg spijten als ik je misschien ha
oen gelooven, dat ik van je hield. Ik heb zulke be
doelingen in 't minst niet gehad en ik voel, dat ik
aan je verplicht ben om het bestwil van allen, die
dit aangaat, je eerlijk te zeggien, dat onze wegen
liever niet meer moeten samengaan, t
Hoogachend,
Gerald Dawnery
Het woord „Elizabeth" was genoeg geweest.
De breuk tusschen hen was toen de dagen en weken voorbij
gingen al wijder geworden. Als Gerald maar de fijne vertak
kingen van de onderwereld gekend had en geweten had hoe
men zich daar voortdurend bezighoudt met de aangelegen
heden van de menschen, die grooten rijkdom bezitten, en als
hij maar teen gesprek had kunnen afluisteren, dat gehouden
werd twee avonden voor dien dag, dat Betty de brief ontv<ng,
die van hem atfkomsig was, naar zij dacht, dan zou hij zoo
gauw en zoo vlug mogelijk naar haar toe gegaan zijn en alles
uitgelegd hebben.
(Wordt vervolgd).
