Buiveiilcmctecli OverzlcliH
Do
Het pleit <ler kanonnen houdt aan, ginds in Abes-
sinië; er wordt aan weerskanten gevochten met
verbittering en hardnekkigheid. Doch wij zijn
langzamerhand weer tot het hesef gekomen, dat
dit land, het befaamde Aethiopic der Oudheid,
toch feitelijk een heel stuk uit de huurt ligt. Toen
de perste verwarde geruchten over het luchtbom-
Adoea ons bereikten, vorige week,
Lnders. Toen lag de afgrijselijkheid
>ns als lipt ware vlak voor oogon.
ns hart. Nu zijn we er. is het
reeds aan gewend geraakt. Zeven
bardement var
was dat nog s
van dit alles
Het krenkte
niet zoo?
dagen van oorlog stompen af: het leed van
anderen is tenslotte vrij gemakkelijk te dragen.
We krijgen er, helaas, iets als een soort van spor
tieve belangstelling voor. Onze jongens spelen den
oorlog reeds na: wij, die beter moesten weten,
die Augustus 101 i gekend hebben, gaan ons al
weer bezig houden met kaarten en bet prikken
van vlaggetjes, en worden ongeduldig, als die al
Ie vaak heen en weer moeten, omdat de berich
ten onbetrouwbaar blijken, achteraf. We hebben
allen onze favoriet. de nieosten natuurlijk
Abessinië, en dien staan we voor door dik en
dun. omdat elk mensch tenslotte een partijganger
is; de tragiek van dit alles, van deze verfoeilijke
ultima ratio" der diplomaten, gaat achter onze
jiptoogen pro en contra schuil.
Wij hebben allen gehoopt, dat de wereld veran
derd was, sinds 1918: zijn we in den grond van
de zaak. in den grond vnn ons hartniet geb'e-
ven d'e we waren, helaas?
Waarom kunnen wij niet anders worden?
liet antwoord weet elk voor zich we'
In de zalen van liet froneefsche Volkcmbonds-
jmlris zijn de pleidooien voortgezet, dezel de
7>leidooien, die elk mensch voor zich voert zoo
hij voor zijn medemensrh, voor zijn geweten, zelfs
voor den hoogsten Rechter zijn houding recht
vaardigen wil. Want volken zijn als mensch cm,
«lit blijkt telkens weer!
De commissie van dertien, bestaande uit de leden
van den Volkenbondsraad, behalve de vertegen
woordigers der betrokken partijen, heeft over het
geschil tnsschen Italië en Abessinië haar rapport
uitgebracht. Wat voor de ouenbaie meening reeds
meer dan duidelijk was, heeft dit rapport nog
eens bevestigd, bet land van Mussolini gaat niet
vrij tuit. Zoo het zijn grieven bad legen Abessinië,
klachten over onveiligheid aan de grenzen, enz.,
had het deze behooren te brengen waar men ze
verwachtte, voor liet officieele internationa'e
forum, in vol vertrouwen, dat rpcht zou zijn
geschied. Dat dit land een andere handelwijze
heeft gevolgd en ondanks p'echtig aanvaarde
internationale verplichtingen heeft gemeend, in
z>jn geschil zelf als rechter te kunnen en te mo
gen optreden, werd gelaakt.
Tenslotte werd de daad van agressie, het schen
den der Abessijnschc landsgrenzen, a'gewe/.en a's
slap van zelfverdediging, genoemd met don
naam, die haar toekwam: openen van vijandig
heden en ernstige verdrncsbicuk.
Do commissie van zes heeft zulks p'echtig vast
gesteld, en in een zitting van den Volkenbonds
raad, die van wijdst rokkende betreken is moet
worden genoemd, is Imar rapport door alle leden
plechtig bekrachtigd. Er lipprsrlite, toen lid voor
lid togen Italië hef schuldig uitsprak, in de zaal
een indrukwekkende stille, en terecht. Want na
«leze woorden drukte reeds de ernst van dp dar
«Ion, die zouden moeten volgen: de uitsluiting
van een volkrijk land, rijk ook aan een oude
cultuur, uit de gemeenschap der volkeren; het
toepassen, on een gcjieol vplk. van dwangmaat
regelen, we'ke .het lot terugkeer naar recht en
verdragen moet nopen.
Ifet feijn zware tijden, die «Ie'wereld moét mee-'
maken. Nu de Volkenbondsraad heeft gesproken
is ook de Volkenbotulsvergadering, het grootere
lichaam, dat alle ,VofkenJ>ond.sAtBten der wereld
omvat, in Genèvc bijeengekomen. Thans zal moe
ien beraadslaag!!, luschen de leden onderling,
hoe zij de plichten, dfe het Volkenbondspacl Finn
omlegt, willen-duiden, en hoe zij, wat zij als recht
en billijk inzien, zullen nakomen.
Alle stalen in den Bond vereenigd, hebben dezelf
de rechten; «lat hun plichten niteenloopen, daar
ligt <«e moeilijkheid. Zoo reeds dadelijk door den
Volkenbondsraad de heide eerste leden van arti-
kol lt» van het Pact. die over militaire sancties
spreken, in het geding waren gebracht, zou dit
'Verschil duidelijker aan den dag zijn getreden.
Moei de Pactschender, dus Italië, met de kracht
der wapens worden aangepakt, dan zou door de
practljk een tweetal landen daarvoor zijn aange
wezen, de heide mogendheden namelijk, die daar
toe ook de macht hebben: Groot-Brittannië en
Frankrijk. Slechts de vorppiiigdo vloten van deze
beiden zouden de taak aanknnnen, Rome tot rede
te brengen; wat andere landen daartoe zouden
kunnen opbrengen, zou weinig gewicht in de
schaal leggen.
Gelukkig is, voorloopig, van het aanwenden van
wapengeweld afgezien. Het verschil in krachten
en plichten ten opzichte van het Pact voor de an
dere landen blijft echter. Hongarije en Oostenrijk,
Itulië's buurlanden, die economisch en ook in an
tler opzicht zoozeer aan dit land zijn verbonden,
hebben er gister reeds op gewezen. Hun positie
maakt het hun onmogelijk, aan liet nemen van
economische sancties mede te werken. Een open
vraag blijft het derhalve, wat de „vreedzame
dwang" van den Bond voorloopig zal kunnen
bereiken. De militaire dwang zal, naar het zich
laat aanzien, vermoedelijk geheel en al uitblijven,
tenzij liet onverhoeds tot een conflict mocht
komen.
Dan zou de loop der dingen zich zoo catastrofaal
kunnen ontwikkelen, dat de wereld met verbijste
ring zou kunnen worden geslagen.
De verkiezingen in het Menielgebied zijn er óók
nog. Men zou die bijna zijn vergeten, zoolang is oe
dag waarop de stemmen werden uitgebracht, reeds
achter den rug. Het kiesstelsel was, wij vertelden
dat hier reeds vroeger, in Mpmel en omgeving
misschien nog gecompliceerder, dan de verhoutlin-
gen in dit miniatuurlandje zelf zijn. Met het kie
zen en met het tollen van de stommen is dan ook
aardig wat tijd heen gegaan. Nog is de uitslag niet
ten volle bekend, doch de zekerheid bestaat reeds,
hoe deze wezen zal. In de heide vorige Landdagen
zaten vijf Litausche leden en vierentwintig Duit-
sclic. Welnu, in de nieuwe Landdag, waarvan
gehoopt wordt, dat hij een langer leven dan (ie
voorgaande za! hebben, en inderdaad aan zijn doel
mag beantwoorden, zonder dat de Litausche rc-
grering opnieuw roet in 't eten gooit, in die
nieuwe Landdag zijn 24 Duitsche afgevaardigden
en vijf Litausche. Dat is dus, als men het goed
bekijkt, één pot nat. De Fransehen zouden zeggen
„tant de bruit pour line omelette", tenminste
zoo zij ook in d i t geval de neiging hebben, de
dingen eerlijk hij hun naam te noemen.
Daar ontbreekt het in diplomatieke klingen nog
al i
Griekenland ligt voor ons vrij ver uit de buurt,
daarom geven wij er in den regel slechts een
schetsmatige aandacht aan. Het merkwaardigo
van dit Balkanrijk is, dut het steeds bezig is, het
zij nipt een koning weg te jagen, laten we de
dingen maar heel gewoon bij hun naam noemen,
ofeen koning terug te halen. Op 't oogen-
blik zijn ze in Athene weer eens met het laa'ste
'bezig. De politiek is daar natuurlijk niet vreemd
aan, en een belangrijke figuur in dit opzicht is
Venizelos, of hij, nu momenteel binnen of buiten
zijn vaderland verblijf houdt.
Venizelos is steeds de groote tegenstander van het
Gricksehe koningshuis geweest, rees zijn schaal,
dan daalde de schaal van don monarch, een voort
durende wisselwerking. Welnu, deze staatsman
zit op liet oogenblik in rie diepte, de befaamde op
stand, die hij verwekt heeft, men herinnert zich
«lat nog wel, al is het al weer vrij lang geleden.
is in bloed onderdrukt. Kondylis was de man, die
dit karweitje opknapte, al was hij een erkend
republikein. Thans is hij plotseling heel erg ko
ningsgezind geworden, vermoedelijk om zich hij
voorbaat tegen den weer groeicriden Venizelisti-
sehen aanhang veilig tc stellen. Deze nieuwe mo
narchist is thans van brandenden ijver voor ex-
koning George bezield; hij wil hem liever vandaag
dan morgen terug hebhen. Het ongelukkige is, dat
republikeinen en monarchisten in aantal niet zoo
héél ver uit elkaar loopen, en dat hun onderling©
gebctcnheid vrij groot is.
Duitschland heeft in de afgeloopen week zijn
Oogsldankfeest gevierd, waarbij de „Nahrstand",
dat zijn zij, die arbeiden voor liet voedsel van
het Duitsche volk, ruimschoots is geëerd. Ook do
„Wehrstand", dijs „das Militür" heeft echter te
gelijkertijd de noodigc eerbewijzen gekregen. Min
der vreemd, dan het wel lijkt. Want deze beido
groepen zorgen, elk op hun manier, voor de
kracht van het Derde Rijk, al i6 de eene wat meer
positief daarin dan de ander.
In het buitenland muakt dil legervertoon, parades
en zoo,, nooit een prettigen indruk, men vindt het
„echt Duitsc.h", en maakt zich over dat echt
Duitsche nogal ongerust. Hot. kan op den duur tot
nieuwe verwikkelingen in de wereld leiden, her
ziening van tractaten en van grenzen bijvoorbeeld.
Frankrijk houdt er steeds angstvallig het oog op,
wat er over zijn oostgrens gebeurt. Men zegt zelfs,
dat Laval, terwijl hij in Genève spreekt, voortdu
rend dien kant uit kijkt. Dit geeft steeds opnieuw
merkwaardige wendingen aan de diplomatieke
conversatie, het i&, of hij er af en toe niet „bij" is,
Misschien dat de Volkonbondsprocedure daar in
«Ie naaste toekomst nog zeer duidelijke sporen van
zal vertoonen. Nog even afwachten
Met den ex-koning was al geruimen tijd over
de op handen zijnde restauratie onderhandeld',
zoowel te Londen als Parijs. George II heeft zich
op het standpunt gesteld, dat hij gereed is voor
zijn taak, zoo het vaderland hem roept. Deze
Wenscb moet echter, naar 's konings wil, uit een
plebisciet, een volksstemming blijken. De aan
hangers van generaal Kondylis hebben intusschon,
ook weer echt Grieksch, tien toestand geforceerd
e,p. den huidigen premier tot aftreden gedwongen,
«loor in de Nationale Vergadering bij voorbaat
reeds de monarchie te laten uilroepen. Tsaldaris,
die hetzelfde standpunt als George II innaru, is
derhalve heengegaan, evenals de staatspresident
Zaimis. die de regeering in handen van den
voorbarigen Kondylis heeft gelegd. Thans treedt
«leze, tijdens het interregnum, op als regent. Het
land mag op later datum, bij plebisciet, zijn mee
ning over deze verandering uitspreken, wat wel
zal gaan gelijken op een noodgedwongen beves*
tigen van den nieuwen status quo.
Hoe de monarch in ballingschap liet een en
ander zal opnemen, is nog onzeker.
Het koningschap wordt voor George II, komt hij
inderdaad in Athene terug, weer lang geen
sinecure!
Ken primitief Abessijnsch schilderij, dat in den vorm van een oorlog tufschen halten en muizeji hel
huidige, conflict weergeeft. De Negus is afgebeeld onder een zonnescherm.
30C
VOOR KNUTSELAARS
NATEKENEN EN AFMAKEN
Wie probeert er mee een
spaarpot te maken
Is de poppenwieg gelukt7
'k Zou best 't land eens willen doortrekken om
ie zien wat jullie er van gemaakt hebt.
't Was wel een beetje te gemakkelijk, meenden
sommigen, die zoo'n karweitje al meer gedaan
Deze week hebben we iets, dat heel wat moei
lijker is.
Maar met 'n beetje goede wil kun je het er best
goed afbrengen.
Hier is de tekening:
Gelijk hier boven staat moet dit een spaarpot
worden. Een zeer nuttig voorwerp dus.
Het ergste is. we moeien er nogal gereedschap
bij gebruiken: een zaag, een schaaf, een boor enz.
Wie echter in 't gelukkige bezit hiervan is, pro-
boert zijn krachten eens uan dit praktische werk
stukje.
Voor deze week beginnen we met alles bij elkaar
te zoeken wat we noodig hebben, en gaan al vast
het kistje maken van fig. I on verder twee blokjes
zooals fig. II ons laat zien.
Voor het kistje hebben we 6 plankjes noodig, die
je met schaaf en schuurpapier keurig afwerkt. De
tekening wijst ons den weg hoe ze er uit moeten
zien.
Timmer, of nog beier .^schroef" de plankjes aan
elkaar. Maak nu twee blokjes zooals fig. II en
lijm ze in de hoeken A c» B van fig. I,
Voorlopig heb je wérk genoeg.
Volgende week hopen we te vërtellcn hoe hot
laatje van deze spaarpot moet worden .gemaakt.
MICKEY MOUSE 7 JAAR
Als dit plaatje acht jaar geleden in de krant ge
komen was, zou. ieder gevraagd hebben: wat is
dat nou?
Maar nu zegt iedereen laohend: Daar heb jo
Mickey Mouse!
Ik behoef dan ook helemaal niet te zeggen wie
er met die vreemde naam bedoeld wordt. Want
■wie kent Mickey Mouse niet?
Toch is hij nog niet zo oud: hij is pas zeven jaar
geworden.
Mickey Mouse is een „uitvinding" van den Amc-
rilkaansen tekenaar Walt Disney. In een paar
maanden was Mickey door heel Amerika bekend,
maar spoedig deed hij ook in andere werelddelen
z.ijn intrede. En thans kan men gerust zeggen,
dat er weinig landen zullen zijn, waar Mickey
Mouse niet bekend is.
Hij begon zijn „loopbaan" op de film, maar spoe
dig verscheen hij ook in boeken en kranten 'en
uls speelgoed Mickey Mouse is inderdaad ge
worden een internationale vermaardheid.
In Zweden noemen ze hem Musse Pigg; in Gric-
Onze tekenaar zou voor de Kinderkrant een plaat
maken.
Een mooie plaat om na te tekenen.
Hij was er heel de avond mee bezig, maar kon zc
tocli niet klaar krijgen.
En de volgende morgen had hij geen tijd om de
plaat af te maken.
Toch zetten wij zc zó maar in de krant.
Nu moet je niet alleen proberen de plaat na lo
tekenen, maar ook om ze verder af te ma
ken.
Dat laatste vooral is licel moeilijk.
Doe er dus maar erg je best opl
kenland Mikei Mus en in Japan Miki Kuchi.
Vooral in Brazilië draagt hij een hele mooio
naam: Comondongo Mickey. En ook in Spanje:
Miguel Ratoncito.
Mickey Mouse heeft met zijn dwaze kluchten al
heel wat kinderen doen lachen.
En zijn vader, meneer Walt Disney, schijnt nog
heel wat met hem van plan tc zijn.
'k Heb wel eens horen beweren, dat Disney <loor
Mickey rijk geworden is.
Maar of dat waar is, weet ik niet.
JONGENSVERDRIET
„Ja Kees."
„Toe, luister nou eens heel even."
„Ja", klinkt het van achter de courant. „Ik
„Nee, leg nu even die courant neer. U weet wel,
dat er hier naast nieuwe ménsen zijn komen
wonen?"
„Ja", knikt mijnheer.
„Ja", hervat Kees, „en ze hebben daar een jon
gen, 11 jaar is hij, even oud als ik, en
„Hm, dat 's leuk natuurlijk", zegt de heer Ver-
.voort piet een half oog op een advertentie.
„Hij gaat bij mij op school en zit in dezelfde
klas. Vandaag is hij voor 't eerst geweest."
„Prettig hoor", vindt mijnheer en pakt z'n cou
rant steviger.
Kees ziet het gesprek afgebroken en buigt zich
Weer over z'n sommen. Zo vlotten niet zoo vlug
als anders. Telkens ziet hij vóór zich het gezicht
van Dick, den nieuwen buurjongen.
„Bril", had Ko Duyf hem genoemd.
't Was zo, die bril van lictn stond vreselijk
lelijk.
„Daar kan hij toch niets aan doen", had Kees
vergoelijkt.
Dick had het gehoord. Schuw hüd hij rondgeke
ken in de klasse. Tot zijn grote spijt was hij
naast Ko gezet.
Deze had hem dien morgen zoveel mogelijk be
spot, als Dick niet gauw genoeg wist te antwoor
den, op wat de onderwijzer hem vroeg.
Op 't laatst had hij twee vuurrode plekken op
zijn gezicht; hij werd hoe langer hoe zenuw-
Otn twaalf uur trok Ko aan Kees' arm en fluis
terde hem iets in.
„Nee", schudde Kees het hoofd.
„Dan niet", zei Ko gebelgd en holde de school
uit. 1-Iij wilde weten waar „de bril" woonde cn
liep hem dus na.
Kees vond Ko allemenselijk flauw. Kalm stapte
liij naar huis.
's Middags, toen liij weer naar school ging, zag
hij net Dick hot huis naast het hunne uitkomen.
Opeens wist liij niet, wat hij doen zou, groeten,
naast hem gaan lopen, of nét doen of hij hein
„Misschien wil hij wel niet eens", dacht hij cn
zo was hij doorgelopen, zonder om tc kijken.
Bij de school gekomen, werd hij aangeklampt
door Wil, de vriend van Ko: „Zeg, die brillepict
woont naast. jou. Ko is hem nagegaan om 12 uur
„Doet me genoegen",'had Kees geantwoord.
Wil had blijkbaar meer enthousiasme verwacht.
Hij staarde Kees even niet grotq ogen aan* en
draaide zich toen naar dè andere jongens.
Dien middag hadden Dick's ogen achter de grote
brilleglazen hulpeloos rondgekeken. Om elke klei
nigheid, die hij fout gedaan of gezegd had, htul
Ko het uitgegierd.
De onderwijzer had hem verboden, om Dick nog
langer uit ta lachen. Kees ergerde zich. Ilij had
erg medelijden niet Dick. Deze, met z'n sluike,
zwarte haren op liet voorhoofd geplakt, maakte
een zieligen indruk.
Om vier uur zei hij tegen Dick: „Ik ga met je
mee naar huis. Goed?"
Dick was even geschrokken en had niets geant
woord. Blijkbaar dacht hij, dat ook deze hem
voor den gek hield.
„Hm, kijk Kees zich uitsloven", smaalde Ko.
„Waar bemoei je je toch meel" zei Kees kregelig,
óók al omdat Dick al was verdwenen, cn hij dus
zijn bedoeling miskend zag.
Op straat had hij overal rondgekeken, maar geen
Dick was er meer tc zien geweest.
„Wat zit je Kees, gaan de sommen niet?" rukt
vader hem uit zijn gemijmer.
Kees neemt de pen kouder, waarop hij heeft zit
ten knabbelen uit den mond en zegt: „Ja vader."
Even zwijgt hij. Dan: „Dick is door haast ieder
een uitgelachen op school. En voor niets. Ge
meen hè?"
„Wie is Dick", informeert vader, die het verhual
van den nieuwen buurjongen is vergeten.
Ivecs vertelt hem alles en voegt tot slot er aan
toe: „Maar morgen, vader, zal ik hem wel op
wachten. Als hij dan maai' weer niet wegloopt."
Vader, die nü goed geluisterd heeft, knikt hem
bemoedigend toe.
Kees, opgelucht, muakt z'n sommen af.
<3"
Dick had dien avond aan tafel gesmeekt, hem
toch van die nare school af te nemen en naar
een andere te sturen. Z'n moeder had gelachen
en gezegd: „Malligheid".
Toen mijnheer hot hoorde, had hij wenkbrauw-
fronsend naar .mi gekeken en afwerend ten be
scheid gegeven: „Moet jc" mij daarmee lastig
Boven, in de grote kille slaapkamer, is Dick
eindelijk in slaap gevallen. Het van tranen natTe
kussen ligt op den grond.
OPLOSSING
van het Invulraadsel uit het vorige nummer.
De 13 woorden, waormec liet trapezium moet
worden ingevuld, zijn:
3 achter
5 kadaster
7 normaliter
8 heelmeester
9 uitblinkster
10 intervieweter
11 scherpschutter
12 jeugtïschrijfsler
13 ekstergescliotler
De eerste letters van do 13 woorden vormen het
woord slakkenhuisje- 1
Heb je de oplossing ook zó gevonden?
315
