«ÊSÈ
Op en onder de golven met
Hr Ms O 15
BINNENLAND.
T
MAANDAG 26 AUGUSTUS 1935
DINSDAG 27 AUGUSTUS
HILVERSUM 1875 M. AVRO-uitzendüis,
6.30—7.00 RVU. 8.00 Gram.pl. 10.00 Mor
genwijding. 10.15 Gewijde muziek. 10.30
Voordracht E. Kellenaers. 11.00 Ensemble
Lismonde en gram.pl. 12.45 Kovacs La-
jos' orkest. 1.30 Gram.pl. 2.15 Kameror
kest Van der Pas en gram.pl. 4.15 Gram,
pl. 4.30 Radiokinderkoorzang olv. J. Ha
mel. 5.00 Voor kleine kinderen. 5.30 Het
Lyra-trio. 6.30 RVU. Dr. H. Gerversmaiï:
Het land van Wilhelm Teil. 7.05 De AVRO
Decibels olv. E. Meenk. 7.30 Radiovolks
zang olv. P. C. Poortman. 8.00 Berichten,
8.05 Vervolg der AVRO-Decibels. 8.30 20
minuten voor Clinge Doorenbos .8.50 Om
roeporkest olv. N. Treep. 9.30 Luit. ter
zee M. S. Wytema vertelt v. d. tocht der
K XVIII. 9.50 Omroeporkest olv. N,
Treep. 10.35 Ik ben van de week in/bij.,
geweest. 10.45 Gram.pl. 10.50 Kavocs La-
jos en zijn orkest. 11.00 Berichten. 11.10
Kavocs Lajos' orkest. 11,3012.00 Gr.pL
HILVERSUM 301 M. KRO-uitzcndln*.
8.00 Gram.pl. 8.45 Hoogmis. 10.30 Gram.
pl. 11.30—12.00 Godsd. halfuur. 12.15 Gr,
pl. en orkestconcert. 2.00 Vrouwenuur,
3.00 Gram.pl. 3.154.30 Lezing. 4.45 Schla
germuziek. 5.15 Koorconcert. 5.45 Gram,
pl. en Schlagermuziek. 7.15 Causerie. 7.35
Gram.pl. 8.00 Berichten. 8.05 Orkestcon
cert en Gram.pl. 9.30 Gram.pl. 10.30 Bc«
richten. 10.3512.00 Populair concert.
DROITWICH 1500 M. 10.35—10.50 Mor
genwijding. 11.05 Orgelspel S. Torch.
11.50 Gram.pl. 12.20 BBC-Northern-orkest
olv. Morrison. 1.20 New Victoria-Cinema-
orkest olv. Phasey. 2.20 Gram.pl. 3.05 Het
Morier Trio. 3.50 Gram.pl. 4.35 Strijkkwar
tet mmv. G. Lavelle (bariton). 5.35 Het
Crook kwintet. 6.20 Berichten. 6.50 BBC-
Northern-orkest olv. Morrison. 7.35 Mau
rice Winnicks Band. 8.20 BBC-Symphonie
orkest olv. Sir Henry J. Wood, mmv. so
listen. 10.00 Berichten. 10.20 Het Parking-
ton-kwintet mmv. B. Bannerman (so
praan). 11.05 Causerie. 11.3512.20 Syd
ney Kyte en zijn Band.
RADIO PARIS 1648 M. 7.20 en 8.20 Gr.
pl. 12.35 Orkestconcert olv. Labis. 9.05
Orkestconcert olv. André. 11.1012.35,
Dansmuziek.
KALUNDBORG. 1261 .M.. 12.20—2.20
Concert uit rest. „Ritz". 3.205.20 Omroep
orkast olv. Mahler mmv. pianosolist. 6.05
6.35 Gram.pl. 7.50 Omroeporkest Olv.
Reesen, mmv. L. Preil (viool). 9.00 Zang
en piano. 9.15 Hoorspel. 9.35 Viool-recital
9.55 Reportage. 11.0512.50 Dansmuziek,
KEULEN 456 M. 6.50 Orkestconcert.
12.20 Gevar. concert. 2.35 Gram.pl. 4.00
Zang en piano. 5.20 Gevar. concert. 9.00
Piano-recital E. Grape. 9.30 Symphonie-
concert olv. Blumer. 10.4011.20 Brahms-
concert olv. Knapstein.
ROME 421 M. 9.00 Gevar. programma olv,
P. Abel. 10.20 Orkestconcert olv. Paolettï
mmv. P. Puliti-Santoliquido (piano).
BRUSSEL 322 cn 484 M. 3.22 M.: 12.20
1.50—2,20, 5.20, 6.35 en 7.35 Gram.pL 8.20
Gram.pl. 12.50 Omroeporkest olv. Douliez.
Omroeporkest olv. Douliez. 10.3011.20
Gram.pl. 484 M.: 12.20 Gram.pL 12.50
Zang. 1.05 en 1.30—2.20 Gram.pl. 5.20
Dansmuziek. 6.20 Zang. 6.50 en 7.30 Gr.
pl. 8.20 Salon-orkest olv. Walpot. 9.40
Hoorspel. 10.3011.20 Populair concert.
ledental zich in gelijk tempo als het vorig
kwartaal heeft voortgezet.
Van 112.122 leden per 1 April jl. kwam
men op 110.861 per 1 Juli jl. Een verlies van
1261 leden of 1.12 pet.
Van de 22 aangesloten organisaties had
oen drie een totaio winst van 29 leden, twee
bleven gelijk, terwijl de zeventien overige
met elkander een verlies van 1290 leden
hadden te boeken. In ledental gingen voor
uit: de Belastingambtenaren met 12, da
Politieambtenaren met 1 en de Werkmees
ters met 16 leden. De diamantbewerkers en
Verzekeringsagenten bleven gelijk.
De teruggang bedroeg bij: de Ambtenaren.
12, de Bouwarbeiders 22, de Fabrieks- en.
Transportarbeiders 165, de Grafische arbei
ders 6, de Houtbewerkers 73, de Kantoor-
en Handelsbedienden 51, dc Kleermakers 25,
de Landarbeiders 495, de Metaalbewerkers
140, de Mijnwerkei's 13, het Personeel in Pu-
blieken Dienst 27, het Postpersoneel 56, da
Sigarenmakers 65, het Spoor- en Tramweg
personeel 22, de Technici 6, do Textiel arbei
ders 86 en de Voedings- en Genotmiddelen
arbeiders 26 leden.
Tegenover een winst van 29 leden staai
dus een verlies van 1290 leden, wat een netto
verlies geeft van 1261 leden.
Vergelijkt men dit verliescijfer met dat
over het eerste kwartaal, dan is het nomi
naal wel iets geringer, maar overigens wei
nig gunstiger. Toen een verlies van 1444
leden, thans van 1261. Daartegenover staat
dat de vorige maal nog 6 organisaties op
een winstcijfer konden bogen, terwijl dit
tbans maar met drie het geval is.
We zouden de duikboot eigenlijk
kunnen beschouwen, als de tegenhan
ger van de vliegmachine, d.w.z. van
een legervliegtuig.
Kan een legervliegtuig van bovenaf
aanvallen of beschermen, een duikboot
kan dat van onder af.
Hoe dat alles in zijn werk gaat, zult U wel
Een vroolijke groep van Engelsche pacboindsters, die in de vacantie zich vermaken door deel te nemen aan den oogst, ergens in het mooie graafschap Yorkshire
Wie Zaterdag 10 Aug. 1.1. 's middags langs
de Parkkade in Rotterdam liep, zou gezien
hebben, dat er wat bizonders aan de ha.id
was. Er stend n.l. een talrijk publiek, in
lange rijen geschaard, lan-js de kade.
Nu zien Rotterdammers al gauw iets ..be
zienswaardigs". Er behoeft maar een een
zame visscher langs den* Maaskant zijn geluk
te beproeven, of hij heeft al een dankbaar
publiek, dat hem met raad en daad terzijde
wil staan. Er behoeft maar een mandje met
appels van een groentekar te vallen, of een
groepje rasechte Rotterdammers staat fer met
een wijsgeerig gezicht kalm bij toe te kijken.
Zoo gezien was het geen wonder, dat op
den zoo juist genoemden Zaterdag vele
Rotterdammers aan de Parkkade saamge
schoold waren. Immers, daar lagen drie on
derzeebooten kersversch uit Den Helder aan
gekomen! Dat gebeurt niet alle dag!
Zacht wiegelend lagen ze daar op de
vriendelijk glinsterende Maasgolven: de O 12,
de O. 13 en de O. 15.
Met één dezer booten zou ik een reis
maken langs de Engelsche, Fransche en Bel
gische kust.
's Maandags zouden we uit Rotterdam ver
trekken; maar U zult wel kunnen begrijpen
dat ik me 's Zaterdags al naar de Parkkade
begaf, om me te „melden" bij den comman
dant, aangezien ook mij de zoo even ge
noemde eigenschap van alle Rotterdammers:
nieuwsgierigheid, niet vreemd is.
Van één der officieren, die aan den wal
stonden te praten, bewonderend aangestaard
door de niet verlegen bewoners van de
Rottestad, vernam ik, dat ik de gast zou zijn
van Jhr. E. J. van Holthe, commandant van
Hr. Ms. O. 15.
Na een kort gesprek, dat ik aan den wal
kant met den Commandant mocht hebben,
had ik al begrepen, dat ik geen beter gast
heer had kunnen treffen.
Vriendelijk en mededeelzaam als hij was,
wist ik nu reeds, dat ik onder zijn leiding
een prettige, leerzame reis zou hebben.
Vol vertrouwen en met goeden moed stapte
ik dan ook den daaropvolgende Maandag
Ook nu weer waren een paar honderd
Rotterdammers aanwezig, die ongevraagd de
commissie van uitgeleide vormden.
Vanaf de walkant werden ons nog enkele
goede raadgevingen toegeroepen, o.a. (tegen
een matroos): „Zei je 'r an denke, metroos,
dat je je pet mee naar beneje neemt, az-ze
jullie gaan duike?"
Welwillend werden die woorden, en nog
Veel meer, geaccepteerd.
Goed 10 uur voeren we weg, nagewuifd
door de menschen op de kade.
Het doel van de reis is een oefentocht te
houden in het Kanaal; aangezien de zee vlak
bij ons land te ondiep is voor sommige duik
bootoefeningen, zijn we aangewezen op die
pere wateren.
De manschappen, alles bij elkaar 30, van
elk der drie onderzeeërs, zijn onder te ver-
deelen in: geoefenden en ongeoefenden. De
eersten zullen de anderen in te wijden heb
ben in de vele geheimen, die de onderzee-
dienst in zich draagt.
Op 't programma staan de volgende oefe
ningen:
1. lanceer-oefeningen
2. radio-seinoefeningen
3. onder water varen
4. maximum diepte bereiken "(60 M.)
5. navigeer-oefeningen.
We waren nog niet van wal gestoken,
of er werd al koffie gedronken. Dat is altijd
een heel prettig begin, en ik had dan ook
niet verwacht, dat op een onderzeeboot, die
gereed ligt voor vertrek, over koffie gedacht
en aan koffie gewerkt zou worden. Ze wordt
gedronken, behalve aan tafel, in groote
blauwe kroezen, waar ongeveer drie fatsoen
lijke kopjes in kunnen.
En al is dan dat „mokkie", zooals de lief
tallige benaming luidt, niet heelemaal vol, ik
verzeker U, dat 't een behoorlijke slok is.
Het was ongeveer 12 uur, toen we met een
snelheid van ongeveer 11 mijl per uur, (dat
is 11 x 1.8 k.m. 19.8 k.m.), den Nieuwen
Waterweg uitvoeren.
Hoek van Holland was één zonnefeest van
vroolijk gekleurde tenten op blinkend zand,
waar blijde menschen ons een hartelijken
groet toezwaaiden.
Ons eerste doel was het lichtschip Maas,
dat ongeveer 10 mijl van den Maasmond in
zee verwijderd ligt.
zien bij de bespreking van de verschillende
oefeningen.
De eerste vraag, die een ieder stelt, wan
neer het over een duikboot gaat, is: „Hoe
maakt een onderzeeër, wanneer hij boven
water vaart, zich zwaarder, zoodat hij naar
de diepte gaat?"
En hierop volgt dan logisch deze vraag:
„Hoe maakt een onderzeeër, wanneer hij
onder water vaart, zich lichter, zoodat hij
weer naar de oppervlakte stijgt?"
Dit zit zoo:
Een onderzeeër heeft drijfvermogen.
Dit drijfvermogen dankt hij aan drie
groote tanks en enkele kleinere, die
leeg zijn.
Wil men nu een duikboot doen dui
ken. dan moet zijn drijfvermogen ver
nietigd worden; m.a.w. er moet wat
gebeuren met de tanks: ze mogen niet
langer leeg zijn, maar moeten een
zwaarderen inhoud krijgen. Dit wordt
verkregen door de lucht om te wisselen
met water.
De tanks worden gevuld; de boot
zakt.
Het stijgen, dus het weer te voorschijn
roepen van het drijfvermogen, ge
schiedt dan vanzelfsprekend door het
water weer te verwisselen met lucht.
Een electrische pomp perst het water
uit de tanks, en de boot stijgt.
Nu heb ik deze kwestie heel oppervlakkig
behandeld; er komt natuurlijk veel meer bij
kijken, zooals bijv. het niet tegelijk vullen
van de tanks, maar stuk voor stuk, on
boot een bepaalde helling te geven, em
zal hierover evenwel niet verder uitwijden,
ten eerste, omdat ik een zuigeling ben op
duik-gebied en ten tweede, omdat het doel
van deze artikelen niet is een wetenschap
pelijke beschouwing hierover te geven, doch
een simpel reisverhaal.
Ik stap dus nu maar van dit onderwerp
af, en ga over tot de reis-zelf.
Ik zal trachten te laten zien het mooie, het
interessante van het leven aan boord
een onderzeeër, maar ook het bezwaarlijke
en gevaarlijke er van.
Ik kan U daarvan geen volkomen beeld
geven, daar vijf dagen mee-leven nog geen
in-leven is.
Maar zooveel heb ik dan toch wel ervaren
in dien korten tijd, dat ik weet, dat het leven
aan boord van een duikboot, evenals welke
andere levenssfeer ook, zijn lief en zijn leed
kent, zijn zonneschijn heeft en zijn regen.
Wij stappen nu weer in de „badkuip", zoo
als de commandotoren heel familiaar ge
noemd wordt, en gaan zien, wat er zal ge
beuren bij het lichtschip Maas, dat we in-
tusschen dicht genaderd zijn.
T)e onderzeebooten klaar voor vertrek,
BRANDGEVAAR VOOR HEIDE EN BOSCH
De commandant van het Veldleger heeft
in een circulaire onder de aandacht der
commandanten gebracht, dat bij alle oefe
ningen nauwlettend dient te worden ge
waakt voor -brandgevaar, en dat or ook op
möet worden gelet dat in de troep niet
wordt gerookt op plaatsen, die met het oog
op het ontstaan van brand in hei en bosch
gevaar kunnen opleveren.
ELECTRICITEIT IN EIGEN BEHEER?
B. en W. van M e p p e 1 hebben aan den
gemeenteraad voorgesteld, om het beheer
over het gemeentelijk electniciteitsbedrijf,
dat thans bij de N.V. I Jsselcentrale te Zwol
le berust, niet ingang van 1 Jan. 1936 over
te nemen en het directoraat van het G.E.B
op te dragen aan den directeur van 'tgem.
gas- en waterleidingbedrijf. Tevens wordt
voorgesteld het thans ten behoeve van het
G.E.B» alhier werkzaam zijnd administr
tief en technisch personeel in vasten dienst
der gemeente over te nemen.
WIERINGEN IN 1936 NOODLIJDEND
De gemeentebegrooting voor 1935 van
Wier in gen kon dit jaar nog sluitend'
worden gemaakt door de raming van een
einduitkeering wegens opcenten op de divi
dend- en tantièmebelasting van de N.V. Mij
tot Uitvoering .van Zuiderzeewerken .van
ruim een ton.
In de begrooting is geraamd voor onder
steuning van behoeftigen f 16.000; voor
kosten van ziekenverpleging f 6000 en voor
werkverschaffing en steunvericening aan
werkloozen f220.000.
Besloten werd het aantal opcenten op de
personeele belasting ingaande 1 Januari
vast te stellen op 200.
De voorzitter heeft medegedeeld, dat de
gemeente in 1936 noodlijdend zal worden.
Prinses Juliana in Schotland Vliegtuigfabriek „Aviolanda"
H.K.H. legt bezoeken af
Prinses Juliana, die voor enkele dagen als
gast van de Hertogin van Norfolk te Kinharrie
vertoeft, heeft een rytoer gemaakt naar de
ruïnes van Caerlaverock CasUe, waar zij de
thee gebruikte in gezelschap van de Hertogin
van Norfolk, de Hertogin van Buccleuch e
Hertogin van Roxburgh.
Ondanks het feit, dat in Engeland aa
hittegolf een einde is gekomen en de tempe
ratuur sterk gedaald is, terwijl op vele plaat
sen nog steeds regen valt, heerscht in Schot
land nog sAeeds een zeer hooge temperatuur
en houdt het weer zich prachtig. Op sommige
plaatsen wyst de thermometer 78 graden aar
en zeer veel reizigers begeven zich met trei
nen en autobussen naar het gebergte.
Om de wethouderszetels
Besprekingen te Groningen
Door de rechtsóhe raadsfractie van G
n in gen, bestaande uit A.R., C.H. en RK,
is aan de s.d. fractie een schrijven gezon-
den>. waarin zij mededeelt, niet te zullen
deelnemen aan de besprekingen, welke Dins
dagavond zouden plaats hebben op een dooi
de soc.-dem. belegde conferentie.
In het schrijven wordt o.a. meegedeeld,
dat door de rechtsche raadsfractie, gezien
de ervaring door haar in de achter ons lig
gende vier-jarige periode opgedaan in zake
het financieel beleid en in zake de erken
ning van de rechten van het christelijk
volksdeel, geen (heil ziet in een samenspre-
king als door de soc.-dem. fractie bedoeld.
Samenwerking te Amersfoort
Naar wij vernemen zouden de C.H., 'A.R.
en RK raadsfracties van den Araers-
foortschen gemeenteraad besloten heb
ben, de bestaande samenwerking in een
rechtsche fractie voort te zetten, natuurlijk
met behoud van de eerbiediging der begin
selen die partijen belijden.
Voor wat. de wethoudersbenoeming be
treft., zou zijn overeengekomen de herbe
noeming van de aftredende wethouders J.
J Thien (r.k.), mr L Stadig (a.r.) en B
Noordewier (s.d.) te bevorderen.
Luchtdienst Amsterdam-Milaan
Wordt op 2 Sept. a.s. gestaakt
De K.L.M. en de Deutsche Lufthansa heb
ben dn onderling overleg besloten, om den
dienst on de luchtlijn AmsterdamFrank
fortMilaan met ingang van 2 September
stop te zetten. De laatste vhiohten in beido
richtingen zullen op den 31sten Augustus
plaats hebben. De lijn zal in het volgend
voorjaar door de K.L.M., de Deutsche Luft
hansa en dc Avio Lineo Italiano heropend
worden.
De S.D.A.P. aan de ketting
Het Tweede Kamerlid Van der Slu
heeft aan den Min is ter van Binnenlandsche
Zaken gevraagd of hem bekend is, dat de bur
gemeester van Stad-Harderiberg alleen toe-
lemming voor een S.D.A.F.-betooging wilde
geven, zoo de sprekers vooraf een schriftelijke
verklaring verstrekten, dat zij in him redevoe
ringen binnen de perken van de wet zouden
blijven.
Vrager wenscht, dat de Minister zal bevor
deren, dat zoodanige voorwaarde in de toe
komst niet meer door den burgemeester
Stad-Hardenberg zal worden gesteld.
Onjuiste geruchten
In de Arb. Pers kon men dezer dagen
lezen dat tusschen belanghebbende instan
ties in dc laatste tijd is geconfereerd over
de verplaatsing van de vliegtuigenfabriek
„Aviolanda" te Papendreeht naar een an
dere, nog niet vastgestelde plaats, dan wel
dc fabriek te sluiten.
Van welingelichte zijde vernemen we
dat deze mededeeling geheel onjuist is.
Noch over verplaatsing is geconfereerd,
noch over sluiting. Integendee, de fabriek
heeft het de laatste tijd aanmerkelijk druk
zoodat een zestigtal arbeiders uit Papen
dreeht en Dordrecht er werk vinden. Bo
vendien zijn onderhandelingen gaande, die
belangrijke opdrachten tot gevolg kunnen
heben, maar waarover op dit moment,
uiteraard nog geen mededeelingen kunnen
worden gedaan.
UIT HET SOCIALE LEVEN
Aan het jaarverslag van den P.C.M.B., dai
behandeld zal worden op de algemeene ver
gadering van 7 September a.s., ontleenen
wij het volgende:
„Het jaar 1934, waarop we thans een te
rugblik werpen, is wel een jaar geweest
van buitengewoon groote moeilijkheden.
Wat wij in het slotwoord.van het vorig ver
slag schreven, dat de toestand in 1934 nog
niet verbeterd was, maar eer op sommige
punten nog somberder was geworden, heeft
voor dat gehcele jaar gegolden. En ook thans
nog kunnen wij geen feiten aanwijzen, die
eenige hoop op een spoedig herstel recht
vaardigen".
Toch is er reden tot dankbaarheid, zegt
het verslag, en het vervolgt:
„Wel ging ook aan het bondsleven de cri
sis niet zonder meer voorbij. De verminde
ring van het aantal arbeiders oefende ook
invloed op ons ledental uit. Vooral door het
ontslag van buitenlandsche kameraden, die
naar hun eigen land terug raisden, leden
we verschillende verliezen. Maar anderzijds
we mochten ook in 1934 door middel van
ons bonriswerk veel doen voor 0e mijnwer
kers in het algemeen we denken daarbij
aan de actie tot het tegengaan van loons
verlaging en ook voor onze leden in he:,
bijzonder, hetzij door middel van onze werk-
loozenkas, die f 26.000 uitkeerde, hetzij door
allerlei individueele actie in verband met
bijondere omstandigheden".
Het lodental daalde van 653 op 1 Januari
tot 583 einde 1934. Het hoogtepunt was op
1 Juli met 676. Het verslag geeft voorts een
uitvoerig overzicht van de voornaamste der
gevoerde acties.
Uit het financieele verslag blijkt, dat in
het afgeloopen jaar f 16.422,12 werd uitge
keerd voor 5S09 verzuimdagen, terwijl de
uitkeeringen uit de werkloozenkas beliepen
f 9862,08 over 3831 dagen. Over 1934 boekte
de bond een voordeelig saldo van f 706,69.
Het kapitaal werd daarmede vergroot en
gebracht op f 8011,95. Het vermogen van dc
werkloozenkas steeg met f 940,24 en klom
daarmede tot f 2238,99.
Het Chr. Nat. Vakverbond
Ledental op 1 Juli 110.861.
„De Gids", orgaan van het C.N.V., ge
een ovex-zioht van het ledenverloop bij de
aangesloten organisaties over bet tweede
kwartaal van dit jaar.
Er blijkt uit dat de teruggang van het
FEUILLETON
AAN HET HOF VAN SATAN
Door D. KRIJGER
En zoo gebeurde Kelt 'den eindelijk tot
Helens groote vreugde, dat ze een kerk
dienst ging meemaken. Zij was er zeer
nieuwsgierig naar, want ja, zij, zoowel als
Mary en haar echtgenoot en de meesten
harer landgenooten waren in hun jeugd wel
door het doen van belijdenis in een Kerk
verband opgenomen, maar wat dit eigenlijk
inhield begrepen slechts weinigen. Tiet be
hoort tot de opvoeding bij een of andier kerk
genootschap te zijn ingeschreven. Als dit
gedeelte der opvoeding afgesloten was had
men verder weinig belangstelling voor de
kerk en ging zelden meer ter prediking, ten
zij dan op oudejaarsavond, hetgeen even
eens tot den goeiden toon behoorde. Men vat
dit op ongeveer zooals de koopman zijn za
ken opvat; op het oindte des jaars sluit hij
zijn boeken of om te zien hoe zijn zaak er
bij staat. Het is een gezond begrip ook in
geestelijk opzicht jaarlijks balans op te
maken. Vandaar diie kerkgang op oudejaars
avond.
Het was dus reeds vele jaren her, dat
Helen binnen de muren ven een kerk
gebouw geweest was; de gang van den
dienist was haar daarom volkomen nieuw.
Vdl belangstelling zette zij zich tot luisteren
onderwijl Mary met nieuwsgierige belang
stelling, onopgemerkt, die weinig talrijke
schare zat op te nemen.
Mary's man had ziah nu eenmaal onder
worpen aan d'ie netelige zaak, maar daar
om had hij des te naarstiger geïnformeerd
naar een prediker, die hem niet met ortho
doxe banbliksems aan boorcl zou komen;
van een feemelaar moest hij niets hebben.
Men had hem aangeraden naar de Kathe
draal te gaan; daar traden de meest ge
vierde sprekers op, mannen die ook in het
dagelijksche leven iets betoekenden. En hij
was blij dien raad te hebben opgevolgd. Hij
vond tenminste de gehoorde prediking best
de moeite waard om aan zijn vrienden over
te vertellen. De predikant, op het oog een
vijftigiEir, had een onderwerp gekozen, dat
hem, na den marinedienst, het meest ter
harte ging: de sport. Bovendien vond hij
het buitengewoon verdienstelijk van den
man, dat hij zijn preek in tien minuten ge
ëindigd had'. Alles en alles hij elkaar stond
men binnen het uur weer op straat. Dat
was toch mooi. Bovendien had het Koor heel
mooi gezongen. Hij had zich goed geamu
seerd, dat wilde hij best erkennen.
De inhoud dezer sportprediking was merk
waardig:
Een jonge man, in de sportwereld wel be
kend, houder van alle mogelijke records,
was zich aan liet trainen voor een voetbal
wedstrijd», die spoedig gehouden stond te
worden en waarbij hot buitenfland» flink
vertegenwoordigd was. Zijn vrienden zagen
mot belangstelling bij zijn oefeningen toe
en voorspelden hem het winnaarschap van
den aanstaanden wedstrijd. De jonge man
zelf was niet minder overtuigd van ae zege,
die hij behalen zou, Daar geschiedde het,
dat zijn vader ernstig ziek werd, zóó zelfs,
dat er stervensgevaar bestond. Dadelijk liet
de jonge man weten, dat hij onder deze om
standigheden het ouderlijk huis niet ver
laten wou, maar aain de verpleging zijns
vaders wild'e dteetoeimen. Het leedwezen zij
ner vrienden was algemeen, want men be
greep wat het hem kosten moest van deel
neming aan den wedstrijd, afstand te doen.
Er waren zelfs vrienden, die hein tracht
ten over te halen toch maar mede te doen.
„Zoo lang er leven is, is er hoop", betoog
den die vrienden, „en alleen wanneer je
vader overleden was, zou je neiuurlijk moei
lijk kunnen meespelen." Maar de jonge man
bleef bij zijn besluit; hij zag van den wed>-
strij,d af. Hij behoorde bij het ziekbed zijns
vaders.
Intussdben nam de ernst diens ziekte
steeds toe en na enkele dagen stierf de oude
man. De begrafenis zou juist plaats vinden
op den dag van de voetbalwedstrijd.
IToe verrast was men te vernemen, dat d'?
jonge man, instede van aan zijns vaders
begrafenis deel te nemen, den wedstrijd
zou bijwonen. Men wilde het niet gelooven
en nam het geboorde slechts ais een los ge
rucht aan. Toch bleek dat gerucht maar al
te waar. De jonge man verscheen op het
terrein. ITij speelde met meer vuur dan hij
ooit gedaan had en meer en meer geraakte
men over deze geestdrift in verbazing. Op
zulk een voor hem zoo beteekenisvollen dag!
Inderdaad won hij den gouden beker en
niemand vertoonde ziah verheugder dan de
jonge man zelf. Enkele zijner intieme vricn
clcn kwamen hem complimenteeren, maar
konden tegelijk niet nalaten hun verwonde
ring te kennen te geven, dat hij, die zoo vast
weeratamd geboden bed aan hun verzoek om
mee te spelen terwijl zijn vader nog leefde,
dit bezw aar na zijns vaders dood en zelfs
op den d'ag der begrafenis niet meer liet
wegen.
„Begrijpen jullie dat niet?" was de ver
wonderde uitroep van den jongen man.
„Voor mij is heit vanzelfsprekend. Mijn va
der was een liefhebber van de sport en hij
was altijd verheugd over mijn overwinnin
gen. Ilij betreurde liet slechts door zijn blind
lieid nooit in staat te zijn mij te zien spelen
Dat zou dei grootste vreugde zijns levens uit
maken, heeft hij mij meermalen verzekerd.
Welnu, de oude man is nu dood en ziet van
boven op mij neer. Kan ik hem beter mijn
kinderliefde tooaien dan hem juist op dezen
dag mijn triomf te laten zien? Want win
nen moest en zou ik, dat stond bij mij zoo
vast als een muur. Ik speelde niet voor mij-
zelve n, ik speelde voor mijn vader, begrij
pen jullie het. nu?"
„Daarom", zoo bedloot de leeraar zijn pre
diking, „moeten wij ten allen tijde zoodanig
leven, dat vanuit den llooge met welgeval
len op ons wordt neergezien. Zij, die 0116
voorgegaan zijn, wachten ons daarboven."
Mary en haar man waren uitermate op
getogen over dié gehoorde prediking en daar
de predikant in de beste kringen ontvangen
werd, vonden zij dat zij hem maar eens
moesten uitnoodigen. Hij was buitendien
iemand van goede geboorte.
Helen was niet zoo opgetogen. Zij w ist
niet wat zij tegen de jirediking moest in
brengen en toch had zij er nicits \an kunnen
meedragen. „Was nu Dr Sparker eens hier
om zijn indruk van dozen preek te kennen,"
ontviel haar onwillekeurig. t,Wel, beste
meid, waarom zouden wij hem niet tegelijk
met den predikant uitnoodigen?" viel Mary
gul bij. Zij begreep er Helen een genoegen
mede te dóen en merkte op hoe het bij
haar woorden in haar oogen begon te glan-
Helen zou niet hébben kunnen zeggen
waarom, maar zij vond het prettig meit Dr
Sparker juist over deze prediking van ge
dachten te mogen wisselen, om te kunnen
uitmaken, wat er nu toch eigenlijk aan ont
brak, want zij voelde bij intuitie, dat er iets
aan ontbrak, maar wat, zij kon het voor
zichzelve maar niet uitmaken.
„Mary, daar zou je mij inderdaad een ge
noegen mee doen," erkende zij openhartig,
waarop besloten werd dei beide heeren een
week later op het diner uit te noodiigen.
Helen hoopte, dat Dr Sparker niet weige
ren zou. Dat zulk een eetipartij zijn volle
sympathie niet had, begreep zij opperbest.
Maar misschien zou hij deze gelegenheid
aangrijpen om weer eens met haar over
hoogerc dingen te praten (Helen noemde het
„betere" dingen) en daarom had zij hoop,
dat hij de uitnoodiging zou aannemen.
Had Dr Sparker geweten wie nevens hem
uit.gemoodiigd was, dan zou hij zich wel twee
maal bedacht hebben. Niet dat hij tegen een
debat niet een modernen prediker opzag,
maar het leidde steeds tot een woorden
twist, dat wist hij bij ondervinding en hij
zag er het nut niet van in.
Op den avond van het diner verschenen
de beide heeren kort na .elkander en zat
men weldra om de tafel geschaard. De maal
tijd verliep onder licht gekout over dingen
van den dag en had een gezellig verloop.
De beide genoodigden hadden elkaar vroe
ger ontmoet, en keilden derhalve de weder
zij dsche levensrichtingen, die zij toegedaan
waren. Dit punt werd intusschen tijdens
den maaltijd niet aangeroerd.
Toen het maal afgeloopen was, bij koffió
en likeuren, begon het gesprek zich in an
dere banen te bewegen. „Weet u, dat ik
hier naar de kerk geweest ben?" had Helen
aan Dr Sparker gevraagd. Alvorens deze
antwoorden kon, viel de predikant in met
de vraag of dc prediking haar goedkeuring
had kunnen wegdragen. „Ik heb mijn best
gedaan een onderwerp op te vatten, waar
van in onze kringen iedereen verstand
heeft," voegde hij er bij. Een superieur glim
lachje speelde hem tevens om de lippen.
Een beetje bedremmeld keek Helen naur
hem op. Zij kon hom toch niet antwoorden,
d'at zij de leering, die uit zijin prediking ge
trokken kon worden, niet gevat had. Zoo
onbeleefd mocht zij niet zijn. En toch, lietn
in den waan laten, dat zij er over voldaan
was, kon zij ook niet. Niet dom, overlegde
zij bij zichzelve of het niet beter zou zijn de
preek aan Dr Sparker over te vertellen,
dan kon hij er het zijne van zeggen. Zij
vroeg den predikant of hij daar iets tegen
had. „Dan kunt u tegelijk zien of ik goed
geluisterd heb", voegde zij er een beetje on
deugend bij. „Als ik niet goed vertel, ver
beter u mij dan maar."
Inderdaad bleek het. dat zij niet slecht
geluisterd had, want zij bracht de geheeb
prediking over zonder dat de predik aid
haar in de rede had behoeven te vallen.
r(Wordt vervolgd
