De „Rietvink" met de passagiers van de „Maraboe" op Schiphol BINNENLAND. M ANN BORG ORGELS W, A, HOUTMAN Co.'s sl"G^;,668;?rE0M MAANDAG 22 JUL! 1935 TWEEDE BLAD PAG. 5 HET UUR DER BEZINNING Een weck der smarten en vol verschrik king ligt achter ons. Ons volk is geslagen en verslagenheid hëerscht in elk gezin. Een reeks van rampen biiyicn een week tijds legde een donkere schaduw over ons natio nale leven. Want niet een maatschappij, een grootc onderneming werd getroffen; niet enkele families werden verscheurd (hoewel dtitir het leed het zwaarst neerkwam en ons medegevoel het meest naar deze beproefde gezinnen uitgaat) maar er is nationale rouw cn ontroering. We zijn met stomheid geslagen en weten niet, wat te zeggen. Wij hebben niemand beschuldigd en wij zullen het niemand doen. Integendeel, twij felen we er geen oogenblik aan, dat de di rectie dor K.L.M. diep overtuigd was de grootst mogelijke veiligheid nagestreefd en bereikt te hebben. Voorts zien we nooit ever het hoofd, dat Jezus zelf ons nadrukkelijk vermaand heelt geen onvoorzichtige conclusies te trekken als God den mensch zijn kleinheid doet er- Maar dat er de vorige week een sprake Gods tot het Nederlandsche volk uitging; wie zou het durven ontkennen. Wat was het? In 't algemeen dit, dat er slechts Een is, die onbeperkt heerscht over stormen en afgronden; maar dat de mensch een nietig wezen blijft, afhankelijk en klein. Doch deze les vinden we elke dag in de Heeft God ons dan willen waarschuwen om ons niet te verheffen op nationale pres taties; thans in het luchtverkeer, gelijk yoorheen op scheepvaartgebied? We kunnen ook deze vraag toestemmend beantwoorden, mits we dan maar beginnen met ons zelf in te sluiten en de toepassing niet voor anderen alleen maken. Het gaat hier niet of althans niet in de eerste plaats om de feiten, maar om de gezindheid des harten. Onderwerpt de aarde en tracht de ele^ menton der natuur te beheerschen; dat is 'de Goddelijke opdracht aan het menschelijk geslacht; maar even duidelijk vermaant de Schrift ons om de afstand tusschen den hoogen God en dén geheel afhankelijken mensch nimmer uit het oog te verliezen. -Natuurlijk heeft het complex van rampen ook iets aparts te zeggen tot hen, doe recht streeks verantwoordelijk zijn voor de gang van zaken. En het verheugt ons, dat een 'der leiders onmiddellijk het woord gespro ken heeft, waarop o. i. ons volk wachtte. Dat antwoord beteekende, dat het uur der bezinning is gekomen; men kan na drie zulke vveeselijke rampen in zes dagen niet doorgaan, alsof er niets gebeurd is; onder zocht moet worden, of er misschien, onbe wust en onbedoeld, te veel is gewaagd cn of alle denkbare maatregelen genomen wa ren om de veiligheid van bemanning en passagiers tot de hoogste graad op te voe ren. Mochten onderzoek en bezinning onze nationale trots breken, dan dienen we dat Officieele lezing van de toe dracht van het ongeval te Bushir Veroorzaakt door oneffenheid van den bodem Nog niet al het publiek, dat Zaterdagmid dag op Schiphol aanwezig was, om de pas sagiers van de tc Bushir verbrande Fokker- Douglas machine .Maraboe" te ontvangen, was op de hoogte van de vreeselijke ramp, die de „Gaai" had getroffen, toen te half vijf precies de „Rietvink" bestuurd door Pannen tier, na 'n prachtige retour-vluciht naar Bus hir, op Schiphol landde. Voldoende menschen en alle officials waren echter reeds ingewijd, om de stemming niet zoo uitbundig te doen zijn, als onder minder droevige omstandig heden ongetwijfeld het geval zou zijn gc- Maar toen de passagiers uit ihet Dou- glas-vliegtuig stapten, overheerschte dc ontroerde blijdschap der wachtende vrienden en familieleden, die na eenige angstige dagen hun verwanten weer terug zagen. De meeste passagiers, wiergeheele bagage verbrand was en die in Bagdad te weinig tijd cn te weinig keuze hadden kunnen maken om hun garderobe aan te vullen, stapten jn hemdsmouwen uit het toestel, juist zooaJs zij bij het vertrek uit Bushir gekleed waren. Een gemompel ging op, toen de zes maanden oude baby van mevr. Otlens uit het toestel werd gelild. In het algemeen waren de passagiers die nog niets hadden ervaren van de nieuwe ramp die dc Nederlandsche luchtvaart had getroffen, vroolijk en opgewekt en had het gebeurde hen niet zichtbaar aangegrepen. Zooals uit de gesprekken, die wij later met eenige pas sagiers moohten hebben, en uit de toe dracht van het ongeval, zooals die ons later gegeven werd. bleek, had geen dei' passa giers de indruk, een eigenlijke vliegramp ie hebben meegemaakt. Men was rustig uit het toestel gestapt cn daarna was het toe- stol verbrand, voordat men nog de lucht was ingeweest De inzittenden P airmen ti er, die Woensdagochtend te gen half elf van Schiphol naar Bushir ver trok, heeft een prachtige vlucht gemaakt. Als tweede piloot was aan boord van de „Rietvink" Brinkhuis, als marconist v. Bruggen en als werktuigkundige Prins De uit de „Maraboe" overnomen passa giers warén: de heer v. W e s tre en e n, uit Palembang, directeur van de Koninklijke Paketvaairt Mij.; de .heer Stufkens, van Belgische nationaliteit, leider van een con- servenfabr. te Bandoeng; de heer E e u w e ns uit Batavia, zoon van den directeur der firma Linde Tevis Stokvis; de beer Van den B v o e k e, uit Batavia; mevr. 011 e n s, echtgenoote van den hotelhouder van het K.L.M-hiotel te Djask, met haar zes maan den oude baby. die om gezondheidsredenen naar Nederland moest; Miss Kennedy, eon Engelsche dame uit Karachi; Luitenant Bromilow, een officier van het Britsch- Indisciie leger, die te Karachi in het toestel was gekomen. En dan Waren er natuurlijk de leden dei- bemanning van dc „Maraboe", de gezag voerder Jan Hondong, de tweede piloot Rup- plin von Keffikon, de mecanicien M. Veenen daal en de marconist Van der Smagt. Onmiddellijk na de eerste begroeting be gaven gezagvoerder Hondong en mecanicien Veenendaal zich naar een der bureaux, waar zij liet officieele rapport van het ge beurde uitbrachten aan de commissie van onderzoek, bestaande uit ir dr Van dei- Maas, van de Ri.iksstudiedienst voor de Luchtvaart en den heer Van der Heyde, i: specleur voor de Luchtvaart. Ook de heer Guillonard, onder-directeur der K.L.M. cn tot voor kort chef van de technische dienst, was hierbij tegenwooidig en heeft na af loop den aanwezigen journalisten eenige mededeelingen uit liet officieele rapport daan. Hoe het ongeval te Bushir gebeurde Het weer was Dinsdag zoodanig geweest, dat Hondong besloot, niet te prabeeren die dag, overeenkomstig het reisschema, Bag dad nog te halen, doch in Bushir bleef en den passagiers mededeelde, dat, om dit ver zuim in te balen, de volgende moirgen tegen vier uur gestart zou worden. Het was nog donker, toen tegen vier uur de start plaats vond. De startbaan was uit gezet met melklampen. Het toestel zal onge veer 300 M. gerold hebben en had dus al een vrij groote snelheid, vermoedelijk onge veer 120 K.M.. toen het plotseling in aan- i king kwam met een oneffenheid van de bodem en opsprong. Volgens de inzittenden is deze stoot niet zoo zwaar geweest, zij voelden althans een lichte schok, doch uit het later onderzoek is gebleken, dat het toe stel Legen zijn rechter wiel een hevige stoot moet hebben gehad. Volgens den mecani cien Veenendaal was de oliedrukcylinder, waarmee het onderstel wordt opgehaald of neergelaten, en die bestaat uit zwaar me taal, later teruggevonden met een stevige deuk erin. De pal, waarmee de wielen als zij zijn uitgelaten, op hun plaats worden houden, werd afgerukt, waarbij ook een ge deelte van het overige materiaal werd i De aankomst van de „Rietvink", waarmee Parmentier de bemanning en pas sagiers van de „Maraboe" naar Schiphol bracht. De opvarenden werden dooi den heer Martin verwelkomd. gerukt en de in de huurt liggende benzine leidingen moeten zijn beschadigd. De moto ren draaiden toen nog en waarschijnlijk is de uitloopende-l^enzine. of zijn de ontsnap pende benzinegassen door de vlammen van de uitlaat in brand geraakt. Zoodra Hon dong bemerkte, wat er gebeurd was, zette hij dc motor af om de machine verder tc laten uitloopen. Aan het einde van het vliegveld bevindt zich een hobbelige karavaanweg en tenge volge van het gedeeltelijk naar binnen schieten van het rechter wiel, raakten de rechter vleugeltip en de rechtersdhroeftip de grond en werden daardoor licht bescha digd. Hondong riep onmiddellijk, dat de passagiers het toestel moesten verlaten en de deur werd geopend, waarna allen in goede orde en zonder paniek uit het toestel konden steppen. Alleen de En gelsche passagiere Miss Kennedy was nerveus en sprong uit het toestel, waar bij zij op haar gelaat, kwam te vallen, waarvan zij nog de sporen droeg. Ook de .baby werd rustig door andere pas sagiers aan de moeder toegereikt en do bemanning kon door de cabine de cock pit en het- Toestel verlaten. liet vlieg tuig brandde geheel uit, doch explosies, deden zich niet voor. Gesprekken met passagiers Tot zoover dc officieele lezing van het ongeval, die ons uit gesprekken met passa giers werd bevestigd. Allen waren vol lof over de wijze, waarop de bemanning was opgetreden. Dc Engelsche passagier Henry Bremilof, eerste luitenant van het 20e reg. lancicas, te Bannu aan de Noordwestelijke grens ,die Dinsdag aan boord was gekomen sprak zijn groote bewondering uit voor de koelbloedigheid, waarmee Hondong en de overige leden der bemanning waren opge treden. Twee dagen was men te Bushir de gast geweest van den Perzischon agent der K.L.M. en ook de Engelsche consul had veel gedaan, om de van al bun bagage berooide passagieis te helpen. De heer F. M. van Westreenen, uit Pa lembang, gaf als zijn meening te kennen, dat het ongeluk uitsluitend moet worden beschouwd als ...doodgewone pech", die voor namelijk was veroorzaakt door het slechte terrein. Uiterst, sportief volid hij de wijze, waarop de K.L.M. had gezorgd, dat de pas sagiers op de snelste manier naar Amster dam weiden gebracht Tenslotte bevestigde ons ook nog de beer P. J. van den Broëke. dat niemand het ge voel had, aan een vreeselijk ongeluk ont snapt tc zijn. Men bad het bericht van dc ramp van de „Kwikstaart" vernomen en na tuurlijk was men diep begaan met het lot der omgekomen bemanning en der beide passagiers, doch niemand maakte zich on gerust of was'er van onder de indruk, voor wat de eigen reis betrof en zonder eenige aarzeling had iedereen zich welgemoed aan de „Rietvink" toevertrouwd. Te Bagdad hadden verschillende passa giers kleine toiletbenoorligheden gekocht en sommigen, die in hun hemdsmouwen fond liepen, hadden zich daar een pull-over aan geschaft. Dank zij de medewerking van overheids- zijde, hadden alle passagiers de terugreis naar Nederland kunnen maken op een ge zamenlijk paspoort, dat hun was verstrekt. gelaten te aanvaarden; alles is beter of minder erg dan onverantwoordelijke waag halzerij, want dat zou zijn God verzoeken. Het uur der bezinning is gekomen. Voor ons volk, voor de leiders der K.L.M.; echter ook voor de Regeering. Aan alle leanten gaan stemmen op om voor de Luchtvaart \Vat er van de prachtige K.L.M.-vogel over bleef: een aangrijpende ruïne, temidden waarvan dertien menschen i een afschuwelijk levenseinde vonden. een gansch onafhankelijke Raad van derzoek te verkrijgen, zooals we die bij dc Scheepvaart kennen. Ook in Engelsche bla den wordt er op gewezen. Bij zoodanig on derzoek zou immers ook blijken of dc piloot, bij plotseling opkomend gevaar, dezelfde beslissingsbevoegdheid bezit als de scheeps kapitein; dan wel, of de dienstregeling der directie het laatste woord heeft. Er mag schijn noch schaduw bestaan, als of bij de Luchtvaart meer mag dan op an der gebied. We vertrouwen, dat de Regee ring dit zal begrijpen en overeenkomstig die overtuiging met spoed zal handelen. Ons volk moet overtuigd zijn, dat zijn zonen, die zich in de stuurcabine wagen en zijn zakenlieden, die zich naar elders spoe den, omringd zijn door veiligheidsmaatrege len, welke naar menschelijk weten en kun nen een waarborg hebben als het goud, dat door het vuur beproefd is. Verkiezing Eerste Kamer Nummering candidatenlijsten Het Centraal Stembureau voor de verkie zing van de leden der Eerste Kamer heeft Zaterdag een openbare zitting gehouden ter nummering van de voor de a.s. Eerste Ka merverkiezingen ingediende candidatenlijs ten. De uitslag hiervan is als volgt, waarbij telkens de eerste op iedere lijst voorkomen de candidaat is vermeld: In de Zuidelijke provinciegroep werden d« volgende nummers verkregen: 1 Anti-Rev. Partij (Jlir. mr. H. H. M. van Asch van Wijck) in de provincies Zee land, Noord-Brabant en Utrecht; 2 N.S.B. (M. Graaf de Marchant et d'An- sembourgh) in de provincies Limburg, Noord-Brabant, Zeeland en Utrecht; 3 R.K. Staatspartij (mr. F. I. J. Janssen) in do prov. Limburg; 4 Staatk. Geref. Partij (ir. van Bis) in 'Je provincies Utrecht en Zeeland; 5 R.K. Staatspartij (A. C. de Bruyn) in de provincies Utrecht en Zeeland; 6 Vrijheidsbond (mr. D. Fock) in dc pro vincies Utrecht en Zeeland; 7 S.D.A.P. (P. Moltmaker) in dc provin cies Limburg, Noord-Brabant, Zeeland en Utrecht; 8 Vrijz. Dem. Bond (prof. Kranenburg) de provincies Utrecht, Noord-Brabant, Zeeland en Limburg. 9 Chr. Hist. Unie (prof. de Savornin Lob man) in de provincies Utrecht, Noord- brant, Limburg en Zeeland; 10 K.D.P. (C. D. Wesseling) in de provin cie Noord-Brabant; 11 R.K. Staatspartij (jhr. van Sasse van IJsselt) in de provincie Noord-Brabant; 12 R.K. Staatspartij1 (mr. Jansen dc Lira pens) in de prov. Limburg. 13 R.K. Staatspartij (mr. van Lanschot) in de prov. Noord-Brabant. In de Noordelijke provinciegroep werden de volgende nummers verkregen: 1 N.S.B. (mr. Van Vessem) in de prov. Noord-Holland en Friesland; 3 Vrijheidsbond (S. van den Bergh Jr.) in de prov. Noord-Holland en Friesland; 4 R.K. Staatspartij (Serrarens) in de pro vinciën Noord-Brabant en Friesland; 5A Chr. Hist. Unie (J. ter Haar) gecom bineerd met 5B in de prov. N.-Holland; 5B A.R. Partij (dr. W. de Vlugt) gecom bineerd met 5A in de prov. N.-IIolland; 6 Vrijz. Dem. Bond (prol), Van Embden) in de prov. Noord-IIollaiid en Friesland; 7 Chr. Hist. Unie (mr. Pollcma) iu dc prov. Friesland; 8 K.D.p. (C. D. Wesseling) in dc prov Noord-Holland; 9 Chr. Dem. Unie (R. v. d. Brug) in dc prov. Noord-Holland en Friesland); 10 Comm. Partij Holland (S. de Groot) i dc prov. Noord-Holland en Friesland; 11A S.D.A.P. (H. Polak) gecombineerd niet 11B in de prov. Noord-Ilolland; 11B S.D.A.P. (C. PothuisSmit) gecombi neerd met 11A in de prov. Friesland. Verkoop van vee naar Rusland Verleende de Ned. Veehouderij Centrale niet voldoende medewerking? Op vragen van het Kamerlid W e i t k a m p in verband met een publicatie van den Bond van melkveehouders inzake den verkoop van vee naar Rusland heeft de Minister van Eco nischc Zaken o.m. het volgende geantwoord: Dc secretaris van voornoemden bond, dc heer Wolmerstett, deelde bij een bezoek aan dc Nederlandsche Veehouderijcentralc, waarbij hij vergezeld was van den voorzitter van dien bond, den lieer J. vanMeerveld, mede, naar Rusland te zijn geweest en met bestemming voor dat, land gaarne prijsop gave te willen ontvangen, behalve van enkele andere artikelen, ook van rundvee. Den heer Wolmerstett is toen gevraagd, Voornaamste Nieuws* Dit Nummer bestaat uit DRIE bladen ZATERDAGMIDDAG IS HET DOUGLAS- VLIEGTUIG VAN DE K.L.M. DE „GAAI", OP WEG VAN MILAAN NAAR AMSTER DAM, IN DE ALPEN BIJ DE ZWITSERSCH- ITALIAANSCHE GRENS VERGAAN. ALLE 13 INZITTENDEN KWAMEN OM HET LEVEN. Verschenen is het kwartaalverslag van de werkzaamheden van het Werkfonds 1934, dat o.m. een overzicht geeft van de reeds goedgekeurde werkverruimingsplannen en van de projecten, waarover nog loononder handelingen met de arbeidersorganisaties worden gevoerd. De Minister van Ec. Zaken heeft geant woord op de vragen van het Kamerlid Weitkamp inz. den verkoop van vee naar Rusland. Zomerconferentie van de Chr. Hist. Unie. Heden wordt een Britsche Kabinetsraad gehouden over het Italiaansch-Abessynisch conflict. De toestand wordt ernstig geacht. Aan de Duitsche justitie zijn aanwijzingen verstrekt in verband met het optreden tegen het politiek katholicisme. De overstroomingsramp in China. voor welke soorten vee hij prijsopgave wcnschte en welke eischen van sanitairen aard gesteld werden. De heer Wolmerstett antwoordde daarvan niet op dc boogie te zijn. waarna met hem overeengekomen werd, dat door hem naar een en ander nadwr zou worden geïnformeerd, waarna meer nauw keurig de zaak zou kunnen worden bespro- Eenigen tijd daarna werd door den heer Wolmerstett aan de Nederlandsche Veehou derijcentrale gevraagd, hoeveer het met de zaken stond, en toen hem ten antwoord werd gegeven,'dat de Nederlandsche Vec- houderijcentrale nog steeds op nadere ge gevens wachtte, deelde hij mede. zich niet te kunnen herinneren toegezegd te hebben nadere gegevens te zullen verstrekken. Een nieuw onderhoud had daarna plaats op het regecringsbureau, alwaar bleek, dat de heer Wolmerstett wenschte op te treden als vertegen woordiger van de Nederlandsche Vce- houderijcentrale voor het verkoopen van vee naar Rusland, terwijl uit het eerste onderhoud was gebCekcn, dat hij wenschte op te treden als vertegen woordiger van den kooper. Inmiddels was door den ambtsvoorganger van ondergeteekendc bepaald, dat in zake verkoop aan Rusland in den vervolge niet met tusschenpersonen in onderhandeling mocht worden getreden, aangezien gebleken was, dat daardoor de positie van Nederland tegenover Rusland bij het voeren van onder handelingen onnoodig werd verzwakt. Aan den heer Wo'merstett werd dan ook medegedeeld, dat van -zijn diensten geen ge bruik kon worden gemaakt. Al zou zijn ambtsvoorganger deze bepa ling niet gemaakt hebben, dan nog zou aan den heer Wolmerstett geen offerte gemaakt kunnen zijn, zoolang niet door hem mede gedeeld was, welke soorten ee door Rus land werden gevraagd en welke de voor waarden der levering waren. Den heer Wolmerstett is verschillende malen gevraagd aantal en soort te noemen cn een bod tc doen. Den Minister is niet gebleken, dat dc Ne derlandsche Vëehouderijcentrale in dezen niet voldoende medewerking zou hebben verleend. BURGEMEESTERS an H. P. H. Waalton9 ■rzoele met ingang van G Oct. eervol >rleend als burgemeester van Wedde. iel. De nieuwe burgemeesb d 5 Kebr. 1S96 te Pen Bost is substituut-griffier bij ZEER GROOTE KEUZE bij: PiANO- en ORGELHANDEL PRIJZEN LAGER DAN OOIT! FEUILLETON TOEN MOEDER WAS HEENGEGAAN Een klein nichtje bij zeven neven (36 Dc tranen kwamen mij in de oogen. Ilc had nergens gebrek aan dan aan een wei nig liefde, mar kon ik dat wel tegen haar zeggen? „Schreit u?"... zei de arme vrouw, mij medelijdend aanziende, „zijt u dan niet gelukkig?" „O! ik zou wel honger en kou willen lijden en armoedig gekleed gaan, als iemand mij slechts liefhad!" „Arm, arm kind" herhaalde Anna's moe der. „Ge hebt gelijk, wij hebben dikwijls honger en kou geleden maar ons nooit on gelukkig gevoeld, daarvoor houden wij te yeel van" elkander." A na keek mij met haar groote oogen aan, rijp als sterren in haar koortsachtig gezichtje schitterden en zei: „Ik heb u lief." Die arme lieve Anna, zij hield van mij cn toch had ik haar door mijn schuld van een groote vreugde in haar eenzaam leven beroofd. Mij ontbrak niets en haar alles, behalve de liefde eener moeder* zij was dus yerreweg de gelukkigste van ons beiden. Die gedachten doorkruisten mij het hoofd, terwijl ik mij over het bed heenboog om de kus van haar droge, brandende lip pen te ontvangen. „Heb je nog dorst?" vroeg ik haar. „Ja, maar moeder geeft mij te drinken." „Wat heb je gisteren wel van mij gedacht toen ik niet terugkwam?" „Ik wist wel, dat het uw schuld niet Haar lief, onschuldig hart twijfelde geen oogenblik aan mij. Dank zij het glas water dat Anna aan haar plant gegeven had was er dien morgen een nieuwe bloem ontloken en nog ver scheidene knoppen stonden op uitkomen. Die bloemen gaven iets recht vroolijks aan de kamer en bet kostte mij moeite om lieen te gaan. Toen ik thuis kwam, vertelde Rosalie mij met een onheilspellenden blik, dat tante naar mij gevraagd had. Met een angstig, kloppend hart ging ik nar beneden. „Ursula", begon tante, „heb je die taartjes genomen die op het tafeltje in de gang „Neen, tante." „Spreek de waarheid, mijn kind. Je hebt Ze misschien niet voor jezelf genomen, maar voor dat kleine meisje dat je zoo dikwijls opzoekt, en dat zou een veront schuldiging zijn. Ik zal je niet straffen, als je het dadelijk bekent." „Maar ik heb ze wezenlijk niet genomen, „Ongelukkig weet ik bij ondervinding, dat je niet veel om een leugentje geeft. Nog eens, Ursula, ik zal ie niet beknorren als je de waarheid zegt. Jij bent de eenige die ze kan genomen hebben. Al je neven waren uit en Piet was op zijn kamer. Willem heeft twaalf taartjes gekocht en ze even in de gang laten staan, en toen hij terugkwam vvr,ren er nog maar tien. Je ziet .wel, dat niemand anders dan jij ze genomen kan hebben. Zeg dus ronduit: „ik heb het ge daan", en ik zal het voor dezen keer dooi de vingers zien." „Maar ik heb het niet gedaan, tante." Tante keerde zich met. een verachtelijken blik van mij af en zei tot Rosalie: „Zij is meer verhard dan ik dacht, want ik heb toch zoo zacht mogelijk tot haar gesproken. Je zult op je kamer eten. Ursula en tot straf niets dan soep en brood krijgen en iedereen zal weten wat je gedaan hebt. Daar je niet het minste begrip van goed en kwaad schijnt te hebben, kan men je niet anders dan streng behandelen". Tante had gelijk, ik verhardde mij, en ik gevoe'de meer verontwaardiging dan be droefdheid over die onrechtvaardige han delwijze. Zonder een woord te spreken ging ik naar mijn kamer, maar stortte dezen keer geen enkelen traan. Het begon al donker tc worden, de gangklok sloeg vijf uur en ik moest dus volgens afspraak naar Jacob gaan, die mij in de leerkamer wachte. Hij was alleen, de lamp was reeds ont stoken en een heerlijk kolenvuurtje brandde in den haard; een lekkere gebaklucht woei mij tegen toen ik de deur opende. Jacob lag gemakkelijk in den leuningstoel met een boek in de hand, de tafel vóór hem was met kruimels bedekt en hij stak haastig een groot stuk taart in zijn mond, toen hij mij de deur hoorde openen. „O! ben jij het maar", zei hij gerustgesteld en nam het stuk weer uit den mond om het meer op zijn gemak op te eten. „Ga daar tegenover mij zitten, wij zullen een rustig ioogenblikje hebben, want mijn broers zijn uit schaatsenrijden". Maar ik was volstrekt niet gestemd om tc gaan zitten en de verzen van mijn waarden neef aan te hooren. „Heb je die taartjes genomen?" vroeg „Wat kan jou dat schelen?Zij -zijn toch niet van jou". „O! Jacob, je hebt ze van het taifeltjc uit dc gang genomen en men denkt dat ik het gedaan hebJe zult zeggen dat het niet waar is Jacob scheen verwonderd en zei: „Wie zegt dat. jij het gedaan hebt?" „Tante heeft het gezegd". „Welnu, dan moet je zeggen dat het niet „Dat heb ik gedaan, maar men wil mij niet gelooven. Alls jij nu zegt dat jij het ge nomen hebt, dan ziet tante dat ik niet ge jokt. heb". Hij bedacht zich een oogenblik en zei toen: „Hoor eens, Ursula, het ergste is voor je voorbij, daar je nu toch eenmaal knorren gehad hebt; terwijl ik niet alleen straf krijg maar onophoudelijk door mijn broers zal geplaagd worden. Kom, laten wij er maar niets van zeggen, dan ben jij een goed kind [en ik zal het je vergoeden; het spijt mij dat ik niet een stukje taart voor je bewaard heb". „Denk je dan dat ik het zou hebben op- geten?" ..Kom. je zult het niet vertellen, niet waar, Ursula?" „Neen, ik zal zwijgen. Als iemand het zeg gen moet. dan ben jij het". „Nu, ik zal nog eens zienAls de ge legenheid zich voordoet, zad ik zeggen dat jij het niet gedaan hebt, het is de moeite niet waard om zooveel drukte over twee taartjes van een dubbeltje te maken!Wij zullen er maar niet meer aan denken, want ik heb je heel wat anders te zeggen". Jacob rekende evenwel niet op mijn ver ontwaardiging. „Je kunt praten tegen wie je wilt, maar niet tegen mij", zei ik en ging heen zonder verder naar hem te luisteren. Hij liep mij na. vleide mij en beloofde mij zeifs te ver dedigen als men kwaad van mij sprak; maar ik hoorde noch antwoordde iets. Om half zeven bracht Rosalie mij een bord soep en een stukje brood, zette het voor mij neer en zei: Je krijgt geen dessert van middag, maar het schijnt dat je dat liever vóór dan na het eten neemt". Met haar gewonen, onaangenamen lach ging zij heen. Ik gebruikte haast niets van mijn middag maal en later liet tante mij beneden roepen. Het kostte mij veeil moeite eer ik daartoe kon besluiten, maar eindelijk ging ik toch; op het portaal der tweede verdiening wacht te iemand mij op en hoewel bet donker was. herkende ik toch Jacobs stem, die zachtjes tot mij zei: „Pak aan, ik heb de helft voor je bewaard" en hij wilde mij een half taartje in de hand stoppen, maar ik weerde het af, zonder hem zelfs te bedanken. Toon ik de kamer binnenkwam, bemerkte ik dat ik alleen met mijn neven was. tante was naar Piet gegaan.'Ik had sti' weer weg willen gaan. maar zij hadden mij allen ge zien. De oudsten zaten te lezen, en de iong- sten deden een spel. Albert als altijd be leefd. bood mij zijn p'aats aan. maar ik ging zoo ver mogelijk van de tafelzitten. en Corlet, die bij het vuur lag te slapen, richtte zijn ouden kop op en blafte tegen mij, als of hij mij ook schuldig achtte. Jacob was weer binnengekomen, ging bij het vuur staan en met zijn figuur verlegen gaf hij Corlet een schop, waarna hij mij aarzelend toevoegde- „Heb je het daar niet koud?" Ik gaf hem nauwelijks antwoord. „Ons nichtje is niet bijzonder vriendelijk", zei Paul, „misschien bekomen haar de taartjes niet goed, zij schijnt wat ont- onfstemd". De anderen lachten. „Misschien zou zij er nog gaarne een paar hebben, ging hij voort: als men er zooveel \an houdt heeft men nooit genoeg, niet waar. nichtje? je behoeft je voor ons niet te' geneeren". De speler waren opgestaan en mij met vij andelijke bedoeling genaderd. „Ursii'a heeft zeker een vreemd denkbeeld over het eigendomsrecht", zei Ernst, zonder zijn plaats en zijn boek te verlaten. ..Ik lees hier juist iets merkwaardigs over het gewe ten men zegt dat dit niet bij allo menschen hetzelfde is en dat het verschil van opvat ting over goed en kwaad aan de verschillen de 'uchtstreken ligt". „Och! je verveelt ons mef al die mooie woorden en opmerkingen; ons nichtje is wat afgetrokken, meer niet". „Zij is gulzig en niet te vertrouwen", zei Karei op zijn gewonen minachtenden toon. ..Mama heeft gezegd, dat al de sleutels uit de kasten genomen moesten worden'. Dat waren hardp woorden. Ik keek naar Jacob. Hij zat aan de tafel en deed a'sof hij üas. maar hij bewoog zich niet Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1935 | | pagina 5