nrtriO» Bond van Meisjesvereen. op Geref grondslag DONDERDAG 13 JUNI 1935 DERDE BLAD PAG 9 Zeventiende Bondsdag te Arnhem Een rede van Minister DE WILDE Vlag voor 't Bondshuis aangeboden De Begroetingsavond Dat is door de goede zorgen van de Arn* hemsche regelings-commissie geworden een schoon festijn van zang en kleur, van blijde ontspanning en zich uitjubelende dankbaar- beid. Wat een fleurige aanblik boden Musis" groote zalen, want reeds op den vooravond was er geen denken aan al de Bondsvrien- dinnen onder één dak saam te brengen. Waar de blik zich wendde 't was één bewogen, golvende zee van blijde meisjes, wier kleurige zomertoiletjes weldadig aande den in de antieke zaal met haar overladen ornament eer ing. Bij meisjes behooren bloe men en allen droegen een smaakvol tuiltje, met manden vol naar Musis Sacrum gedra gen. De Commissaris der Koningin in de pro vincie Gelderland, baron van Heemstra, met zijn echtgenoote, behoorden tol de eere- gasten, die de vreugde en den luister van dezen avond verhoogden. En natuurlijk ontbraken onze nationale kleederdachten niet, cLie een samenkomst als deze zoo n bekoorlijk cachet geven. Bun schoten en Marken waren vertegenwoordigd, Walcheren en Vlaanderen en ze voelden zich hier volkomen thuis, want 't was immers het feest ook van haar Bond! Er is weinig gesproken en veel gezongen. 't Eerste zou den volgenden dag wel ko men in gansch overvloedige mate 't laat ste was noodig tot vertolking der yreqgde, waarvan zooveel honderden jonge harten juichten Maar ook nu was or meer dan één ont roerend moment. En dat was vooral, toen de presidente, mej. M. Grakist er aan herinnerde, dat in ons goede vaderland de Overheid niet tegenwerkt bij het beleggen van zoo'n massale samenkomst, maar spontaan haar volle medewerking verleent. Een dameskoortje onder leiding van den heer W. van den Hof voerde eenige zang stukjes op waarlijk kunstzinnige wijze uit. 't Glanspunt van den avond was wel het bloemenspel, waarmee de heer A. Herstel en de groote schare deelneemsters geweldige bijval oogstte. De uitbeelding van dit spel wat een voorbereiding was daaraan verbon den! was uitnemend en de uitvoering tip top! 't Was een hunkerend verlangen naar yolle ontwaking en een daverende jubel, toen de zon al haar kinderen uit den winterslaap had gewekt. Een geheimzinnig punt van het program ma (een aantal vraagteekens) bracht een blijde verra.ssing. Namens de Ariihemscbe Meisjesvereeniging werd het Bondsbestuur een groote vlag, waarin het Bondsinsigne, Voor. lret Bondshuis te Utrecht aangeboden. Onnoodig te zeggen, dat dit keurige ge schenk door het Bondsbestuur dankbaar en door de vergadering met luid applaus werd aanvaard. Ds. J. C. rj. Kuiper en Ds J Douma spraken een gevoelvol slotwoord en slpten deze samenkomsten met dankzegging. Jn vroolijke optochten trokken toen de meisjes naar haar logies. Door Arnhems stille straten klonken onze mooi.c nationale liederen. En verbaasde burgers, die vroegen wat deze prettige verstoring van de bijna nach telijke rust te beduiden had, kregen ten ant woord: Wel. morgen is 't toch zeker Bonds- DE BONDSDAG Zes massale samenkomsten Businvasie te Arnhem Bondsdagmorgen. Donkere wolken dreven over Gel re's schoone hoofdstad, 't Zag er zeer dreigend uit, maar 't is best meegeval len: de geheele dag bleef 't droog. De drukte op 't Velperplein vóór Musis Sacrum was overweldigend, 't Leek wel een nationale tentoonstel ling van autobussen. We zagen er uit Beetsterzwaag en Ermelo, Achterveld en Coevorden, Ti el en St. Anna Parochie, Schoonhoven en Amersfoort, Bolsward én Vroomshoop, enz. enz. De beide zalen van Musis Sacrum stroom den tegen 10 uur vol met honderden en hon derden meisjes uit alle oorden des lands.1 En dan te weten, dat het in Westerkerk, Koepel kerk, Oosterkerk en Klarendalsche Kapel even vol was. We zijn overal een kijkje we zen nemen en 't was in alle gebouwen 't zelf de veelkleurige beeld: een geestdriftige scha re meisjes, met vreugde, haai- Bondsdag vie rend. Zulk een schare heeft geen entourage noo dig: ze boeit door zichzelf. Op 't podium in de groote zaal van Musis prijkten het Bondsvaandel en de pas ge schonken vlag. Voorts was om de pilaren bloemversiering aangebracht, die het feeste lijk interieur nog verhoogde. Onder daverend applaus nam het Bonds bestuur op 't podium plaats. Vol en frisch klonk het massale psalmgezang. Van de openingsrede dei- Bondspresidente, mej. Pa rm ent i'er, gaven we reeds ver slag; ze werd met groote aandacht aange hoord. Indrukwekkend was de herdenking van den overleden raadsman Ds. J. E. Vonken- berg: heel de vergadering verhief zich van haar zitplaatsen om mede hierdoor den grooten voortrekker- der Geref. Jeugdbewe ging te eeren. Namens de 22.000 meisjes, die sa men den Bond vormen, werden aan H, M. de Koningin en H. K; H. Prinses Juliana telegrammen gezonden. Met geestdrift werd het Wilhelmus gezon gen. Een telegram aan Dr. H. Co lij n ontketende een storm van applaus. Zeidén hebben wij zulk een massale sa menkomst bijgewoond, die zich zoo kwiek door de verschillende „voorstellen" wist heen te slaan Besloten \yerd de contributie op 15 cent voor elk vereenigmgslid per jaar te houden De prov. Commissies werden van 3 tot 11 personen uitgebreid (zoo dit noodig mocht blijken). Om het contact tussclien Bondsbe stuur en de Prov. Prop. Comm. te bevorde ren, zal door en uit bet Bondsbestuur een Bond.sproj>agandiste worden benoemd, die eens per jaar een vergadèring belegt, waar op elke P.P.C. zich door een afgevaardigde laat. vertegenwoordigen. Besloten werd voorts de Bondsdag van 193G in Den Haag te houden. Het voorstel van de kringen Den I-Iaag en Rijswijk: de Bondsdag worde voortaan al leen in die pLaaben van het land gehouden, waar groote vergaderlokaliteiten beschik baar zijn en voldoend logies kan verstrekt worden, werd ondanks de knappe verdedi ging van mej. Ddepersloot met alge- meene stemmen verworpen. Een toespraak De Commissaris der koningin in de pro vincie Gelderland, Mr. S. iiron van Heemstra, sprak een geestig slotwoord. Hij zou wel willen, dat de Bondsdag elk jaar in Arnhem werd gehouden! Tusschen jong en oud, zeide spr., moet ge zonde samenwerking blijven-cn samen moe ien ze krachten zoeken bij Hem tot Wien ons gebed opgaat of Hij de wegen wil wij zen, dié~voor ons volk tot heil kunnen zijn. "Bij 't uiteengaan der ïnorgenvergadering werd een collpcte gehouden voor de vervolg de geloofsgenooten in Rusland^ Minister De Wilde spreekt Over „Levenskracht" ?e jniddagvergaderihg was nóg drukker bezocht. Want Minister de Wilde zou spreken!, Van 4e rede. die vóóraf werd uitgespro ken door Ds. W. H. v. d. V e g t van Goes over „Hedendaagsche devotie en de Geref. godsdienst" gaven we gister reeds verslag. Minister de Wil de, met luid applaus begroet, ving zijn rede aan met te zeggen, dat 't niet gemak kelijk valt een verzoek van vrou- wenzijde gedaan botweg te weige ren. Maar ook voelt spr. zich hiér allerminst slachtoffer. Dag aaa dag is hij als een dokter ver plicht bittere drankjes voor te schrijven en pijn lijke wonden uit té -drukken. En dag aan dag komt men zijn arbeid kwalificeeren als een poging tot af braak missend elk constructief element. Minister De Wilde En nu mag hij hier meemaken een dag niet van murmureeren en klagen,- maar een dag van dank en blijdschap over de genade Gods voor het vele, dat Hij gaf en behouden deed. Neen, spr. voelt zich geen slachtoffer van vrouwelijke overrompeling, maar hij is dankbaar, dat hij hier mag zijn! Gij, Gereformeerde meisjes uit heel Neder land, zoo vervolgt spr., gij behoort tot dc constructieve elementen, die ons vaderland voor zijn toekomst noodig heeft. In u heeft God de levenskracht gelegd, die ons op een betere toekomst mag doen hopen. De droeve historie van dezen tegenwoor- digec tijd is deze: de krachten die God aan on in dc menschheid gegeven heeft, zijn en worden misbruikt. Levenskracht is op zich zelf niet voldoende. Er behoort als bij een boot een roer bij. Men moet weten hoe en waartoe de krachten dienen moeten. Bij de Geref. jonge vrouwen is het Gods Woord, dat aan haar levenskracht stuur en richting wil géven. In de doelstelling van den Bond wordt er- kepd, dat er voor het Geref. meisje een roe ping is tot het aanwenden van haar kracht op verschillend levensgebied. Voor de in standhouding van het menschelijk geslacht zijn man en vrouw onontbeerlijk. En hun ongelijkheid schept de wondere harmonie, die God in Zijn schepping heeft gelegd. Beiden hebben hun plaats en hun taak in ge zin, kerk, maatschappij en staat. Geen held in wetenschap of staatkunde is er geweest of hij is uit een vrouw geboren en in zijn jeugd door een -moeder opgevoed. Ook op later leeftijd heeft de vrouw voort durend invloed. Spr. herinnerde aan de na men van Hanïia, Monica, Gatharina de Me dici en Juliana vail Stolberg.-.. Ook de invloed van het jonge meisje en van de ongetrouwde vrouw is niet te schatten. Zij drukken ook haar stempel op gezin en omgeving bij opvoeding of charitatieven ar beid. De invloed der vrouw houdt op als zij als een man wil zijn. Dat leidt tot groote desillusie, meestal tot openlijke mislukking. Het openbare leven en de strijd op de pu blieke markt, uitzonderingen nu daargela ten, zijn voor den man. De „vrijmaking" heeft de vrouw niet ge lukkiger gemaakt en het stemt toj dankbaar heid, dat ook vrouwen, welke niet uit Schrif tuurlijke beginselen leven, waarschuwen en pleiten om een herstel der juiste verhoudin gen. Wij moeten echter niet strijden voor het herstel van het huisgezin, voor de eer van de vrouw eu het reoht van het kind om dat we anders in een zee van jammer onder gaan, doch omdat het is naar Gods gebod. Wij moeten terug naar de Schrift Wie acht geeft op het feit, dat óveral in de wereld de krachten van ongeloof en re volutie toenemen, vraagt zich met bezorgd heid af, waarop het moet uitloopen. Men ge looft niet meer, men hoopt niet meer, men heeft niet meer lief, en het leven moet genot en ontspanning bieden. Na ons de zond vloed! Tegen dién storm der geesten moeten we in. Wjj behooren oog te hebben voor de waarde van "Gods openbaring, van het gezag, hot gezin, het vaderland en de kerk, van do waarde der deugd en der waarheid en der zelfopofferende liefde. En dat alles om Gods wil. En wilt uw vrouwelijke gaven stellen in den dienst, waartoe God u roept, op welke plaats pok. De levenskracht, die gij ontvan gen hebt is voor land en volk voor heel onze toekomst van het groptste belang. Stelt haar dan, ald.us_besloot minister de Wilde zijn redé,-Tmar~uwe aard en positie ten dienste van gezin en kerk, van staat en maatschap pij. (Luid applaus). Hiermede was de Bondsdag in het hoofd gebouw ten einde. Ds. J. D o u m a sprak een bezielend slotwoord en smeekte Gods zepen af over de goede dagerj in Arnhem doorge bracht Weldra stroomde de zaal leeg en werd 't tveer ongewoon gezellig druk in Arnhems straten. De Staatkundige strijd en uw werk j-- - Over dit onderwerp sprak de heer J. Schouten in de Klarendalsche Kapel en Oosterkerk. 1 't Is in deafc kring niet de plaids, zei spr„ anders;zou hij gaarne gaan spréken over de bijna boven- menschelijke taak, die het kabinet-Co- lijn te volvoeren hoeft. Thans is het zijn taak te, wijzen op de beginselen, die aan den politieken strijd ten grondslag liggen. De verhouding van mensch en wereld hangt af van de be schouwing over God en wereld. Deïsme en rationalisme hebben God van Zijn souvereiniteit beroofd, men emancipeer J. Schouten Erdal schoencrEme vermaard door z'n glans! Groote doos 10 cis. Extru groote doos 15 ets. de de wereld van God. Weer anderen maakten scheiding tusschen God en wereld, omdat men de laatste beschouwde als het rijk van Satan. Maar God handhaaft Zijn schepping en zal haar leiden tot het door Hem beoogde doel. Onze beschouwing over God en wereld be slist over de vraag of Chr. politiek en maat schappijleer mogelijk is. Wij moeten een Chr politiek beoefenen omdat God dat wil; wij moeten daardoor trachten de macht van den booze steeds meer terug te dringen. Is de Staat een gave Gods, zegt spr., waar- i Hij het regiment wil voeren, dan is daar mede tevens uw taak aangewezen. Bij al uw arbeid hebt ge steeds weer te bedenken, dat ooi-sprong.en grondslag van het gezag !n God liggen. Vooral in onze dagen, waar ve ler verlangen weer uitgaat naar het Staats- absolutisme en men roept om een macht die commandeert Die leer ondergraaft onze Chr. Staatsbeschouwing. Wij moeten ook in de Staatkunde kennen het levende en gehoorzame verband van het Woord des Heeren. Dan ook zal blijken hoe gezag en vrijheid onlosmakelijk bij el kander behooren. Rede Ds. N. Willemse werp: „Het. gebedsleven". wie waarlijk wil leven, moet gebedsleven kennen, aldus spr. Tot aanbidding van God, als tolk van heel dc schepping was de mensch geschapen. In deze zin is bidden dan ook „natuurlijk". Maar door de zonde is de gemeenschap verbroken en 't ware ge bedsleven verwoest. Wat bleef was een ca- ricatuur van de echte aanbidding, die nog alom bij den zondaar gevonden wordt Bidden ondgrstelt persoonlijke gemeen schap. Gebedsleven wortelt in verbondsge- meenschap. Deze is voor den geloovige her steld in Christuk Alle ware bidden geschiedt dan ook in Jezus' Naam. De Schrift is vqJ van verbondsgebeden. Het heerlijkste schonk Jezus ons in het „Onze Vader". In dit ver bond zijt ook gij begrepen. Dat is ook dc rijkdom van uw doop. Een eeuwig verbond der genade is ook met u opgericht.. Rond om uw jonge hoofd is gebeden in de kerk en gebeden door uw ouders. Maar zoo hebt ge zelf uw kindergebed leeren stamelen. Maar nu moest ook door de ontwikkoling van uw meisjesjaren heen blijken, dat er in Gods ver bond twee deelen begrepen zijn. Dat betreft ook uw gebedsleven. Er is een God, die in genade u sprak van heil, en een mensch, die door gërtade leert antwoorden: Abba, Vader. Zoo moeten we 't gebed leeren ken nen als heilige plicht (voornaamste stuk der dankbaarheid) maar ook als heerlijk voorrecht en -levensbehoefte. Die ontwikke ling van ons gebedsleven gaat ook menig maal met veel strijd gepaard. Allerlei vra gen komen op. Vragen in onzen noodtijd nog vermeerderd.-Vragen of God wel hoort en verhoort. Vragen geboren uit kwellend schuldbesef of geestelooze dorheid. Vragen in verband met de raadselen van ons leven en van de ontwikkeling der wereld. De eeni ge uitweg uit dien doolhof is de weg naar de Schrift. Tegen allen twijfel in blijft het kind des vertonds grijpen naar het boek des verbonds. Spr. laat over verschillende van deze vra gen 't licht van den Bijbel vallen, om ten slotte te wijzen op de groote beteckenis van het gebedsleven voor de vervulling van de taak, die als vrouw en moeder straks wacht Achter alle „bouwen en bewaren" moet als verborgen krachtbron liggen de gemeen schap met den God des Verbonds in Chris tus Jezus door den Heiligen Geest Dan al leen zijn we sterk en zullen we ovenvinnen, ook in de bangste moeilijkheden die' de toe komst lean brengen. En eeH zegen zijn in onze voorbede, voor kerk en wereld beide-. Rede Ds. F. de Vries In de Oosterkerk sprak Ds. F. de Vries, van Den Haag, over „Zendingsstudie". Spr. begint met te wijzen op het volkomen onbegrijpelijke verschijnsel, dat de Kerk in de eeuw der Reformatie en nog heel lang daarna haar Zen dings roe ping vrijwel geheel heeft verwaarloosd. De gevolgen bleven niet uit: na een periode van grooten bloei volg de al spoedig een sterke inzinking van het kerkelijk en geestelijk leven, deels te wijten aan andere factoren, maar voor een deel zeker ook aan het niet opvolgen van de Zendingstaak. Maar wie geen warme be langstelling koestert voor dezen arbeid in Gods Koninkrijk, kan geen goed Christen zijn; en 't is een levenskwestie voor de Kerk om haar Zendingstaak te vervullen. Dus moet de M. V. er toe mee werken, dat de Zending de haar toekomende plaats ont vangt in 't midden der gemeente. Daartoe dringen ook practische motieven; het mee leven met de wondermooie dingen, die op het Zendingsterrein geschieden, met de geest drift, die er is bij de jonge inlandsche Ker ken voor de zaak des Heeren, zal er toe bij dragen om zich met bezieling te geven aan den vereenigingsarbeid en ook in den dage- lijkschen schijnbaar nietigen arbeid zich op genomen te weten in de geweldige worste ling om de komst van Gods Koninkrijk. Spreker eindigt met de opwekking tot gebed oor de Zending. Rectificatie en aanvulling Gister schreven wij, dat 23 spreeksters en sprekers op dezen Arnhemschen Bondsdag het woord hebben gevoerd. Dat is in zoo verre niet juist, dat door de leidsters der vergaderingen dezelfde rede werd uitgespro ken: het openingswoord van de Bondspresi dente. Wij rekenden dus één redevoering voor zes. Eigenlijk waren er dus maar 17 redevoeringen in de zes vergaderplaatsen te beluisteren. Behalve de sprekers, waarvan wij reeds verslag gaven, traden nog op: de heer H. M e ij e r i n g van Arnhem, die sprak over „Jezus' disoipelinnen op Java"; Ds. N. B u f f i n g a van Rotterdam over „De ziel des menschen een lamp des Heeren", terwijl Ds. H. L. Both eq Ds. J. C. J Kuiper van Arnhem. Ds W E Ge rit fi rn a van Aalten, Ds. E. I. F. N a w ij n van Apeldoorn en Ds J. K rem e r van Ede in de verschillende samenkomsten een slotwoord spraken Foto's morgen Door een mjsverstand bereikten ons de foto's, op dezen Bondsdag genomen, te laat. Die hopen wij morgen op te nemen. Gemengd Nieuws. DE SPRONG UIT DE VLAMMEN. 'g Nachts omstreeks drie uur ontstond brand in het winkel- en woonhuis van den heer A. Versteeg te Glanerbrug Deze woont samen .in het huis met de familie De Graaf. De heer Versteeg liep ernstige brand wonden op, toen hij trachtte gelei te redden. Toen zijn kleeren vlam hadden gevat snei- de de heer Versteeg naar de bovenverdie ping, wikkelde zich in een deken en sprong uit het raam. Overdekt met brandwonden werd hij naar het ziekenhuis vervoerd Het goheele huis brandde uit. De familie de Graaf was niet veizekerd. DE HAK TUSSCHEN DE RAILS. Toen bij V e e n d a m de trein een spoor wegovergang passeerde, bleek een 12-jarig meisje, dat konijnenvoer had geplukt, met de hak van haar schoen tusschen de rails te zijn geraakt. Een groentenVenter liep den trein tegemoet om den machinist te waar schuwen, wat niet gelukte. Dc trein heeft het kind, een dochtertje van een petroleuni- ventër, het rechteronderbeen afgereden. Na in het stationsgebouw te zijn verbonden, werd het meisje per auto naar het zieken huis te Groningen vervoerd. DOOR HET HEMELVUUR IN VLAMMEN Boven Doorn ontlastte zich een kort, doch hevig onweder. De bliksem sloeg in via den schoorsteen in „Doornhoeve" de mo dern ingerichte boerderij, gelegen aan Rijksstraatweg DoornDriebergen eigenaar de heer de Koek en bewoond door de fami lie Vroege De boerderij brandde geheel uit. Zoowel meubilair als gereedschappen gin gen verloren. De beide kinderen, die juist naar bed waren,-konden worden gered, zoo dat geen persoonlijke ongelukken voorkwa men De brandweer was spoedig ter plaatse doch moest zich hoofdzakelijk bepalen bij het nathouden van een aangrenzende hooi berg. welke gespaard bleef. Verzekering dekt de schade MOEDER EN ZUIGELING DOOR MOTORIST GEWOND. Onder Eist (Gld.) is een kinderwagen, waarin een kindje van 8 weken, door een motorrijder de V. uit' Duivendrecht aange reden niet het gevolg Idat het kind uit den wagen werd geslingerd en in een langs de weg-gelegen s1oq|- terecht k\vani.>Dr Zijp die spoedig aanwezig was, bracht het 1 naar de ouderlijke woning over, waar bleek/ dat het verschillende verwondingen had be komen en ook het sleutelbeentje gebroken was. De moeder had eveneens verschillends schaafwonden en kneuzipgen opgeloopen. De motor werd'In beslag genomen, doch werd later met toestemming van den Offi cier van Justitie te Ariihem weer vrijgegi ven. Tegen den motorrijder werd proces verbaal opgemaakt. VERDRONKEN. Te Werkhoven if het vierjarig doch tertje van de familie Klokke-bij het spelen in de z,g. Oude Rijn, achter de ouderlijke woning, geraakt. Niemand had het ongeval bemerkt, totdat eenigen tijd later de moe der eenig waschgóed ging uitspoelen. Zij bemerkte plotseling, dat de klompjes van het kind op het water dreven. Gekleed be gaf zij zich te water, waarna zij het kind op het droge bracht. Door eenige leden van de E. H B. werd kunstmatige ademhaling toegepast, hetgeen evenwel niet meer mocht baten. DOODELIJKE VAL. Te Boxtel is de metselaar A. H., tijdens het herstellen van een bouwvallige fabrieks schoorsteen, met een gedeelte der schoor steen naar beneden gevallen. Met een ge broken nek werd de man opgenomen. Hij overleed bijna onmiddellijk na het ongeluk. TWEE WONINGEN IN DE ASCH GELEGD In de nacht van Dinsdag op Woensdag door onbekende oorzaak brand uitgebroken ii twee woningen van de Ned. Herv. diaconie t> Hoogkerk (Gr.). De bewoners moesten ii nachtgewaad vluchten. Beide woningen wei den een prooi der vlammen. Van de inboedels kon zoo goed als niets worden gered. Vi kering dekt de schade. VRIJDAG, 14 JUNI HILVERSUM 301 M. Algemeen programma, verzorgd door de K.R.O. 8 00—9 15 en 10.00 Gram pl. 11.30—12.00 Voor zieken en ouden van dagen. 1215 Schlagermuziek en gram.pl. 3.00—4.00 Operaconcert. 4 15 Orkestconcert en lezingen. 7.15 en 735 Causerie. 8.05 gram - platen. 8.15 Orkestconcert en gram pl. 10.00 Populair concert, 10.30 Vaz Dias. Gram.pi. 10.50 Populair concert. 11.30—12.00 Gram pl. HILVERSUM 301 M. - 8.00 VARA. 12.00 AVRO. 4.00 VARA. S.00 VPRO en AVRO. 11.00 VARA. 8 00 Gram.pl. 9.30 P. J. Kers Jr. Onze Keuken 10.00 Morgenwijding VPRO. 10.15 Voor Arb. i. d. Cor.tinubedr.: J. de Rodde (lezing). Mevr. L. Tilaous (lezing) en gram.pl. 12.00 Gram.pl. 12 30 Kovacs Lajos en gram.pl. 2.00 Modepraatje Mevr. I. de Leeuw—van Rees. 2.20 Het Riele Queling strijkkwartet. 3 10 De AVRO-Decibels o.l.v. Eddy Meenk. 4.00 Gram.pl. 5.00 Kinderuurtje. 5.30 Gram.pl- 6.00 Gaby Ehrhardt (zang) en J. Jong (orgel). 6-30 De Notenkrakers, o.l.v. D. Wins. 7.00 W. J v. d. Woestijne: Vrede, veiligheid en recht 7.20 E. Waiis en zijn orkest 7.50 Vaz Dias. Herh. SOS-ber. 8 00 Ds. F. Dijkema: De profeten. 8.30 Residentie orkest olv Carl Schuricht (Uit Kurhaus Scheveningen). I. d. pauze. lezing van de VPRO ca. 10.15 Dr. H. Faber: Uit eigen bongerd. 11.00—12.00 Gram.platen. DROITWICH 1500 M. 10.35-10.50 Morgen wijding. 11.20 Orgelspel R. New, 11.50 Het Trocadero-Cinema-orkest olv A. v. Dam 12 50 Geraldo and his sweet music. 135 H. Just (cello) en H Bolton (piano). 2 20 Het Schot- sche Studio-orkest. 3.05 Het Sted. orkest van Harrogate civ L Cohen. 4 05 Gram.platen. 4.35 F. Colombo's orkest 5 35 Mantovani's Ti pica orkest. 6.20 Berichten. 6.50 en 7.05 Lezing. 7 25 Bachcoocert. 7.50 Lezing. 8.50 Variété-programma. 9.50 Berichten. 10.20 Le zing. 10.35 B. Crook's kwintet, ra.m.v. M. Hamlin (sopraan). 11.35—12.20 Harry Roy RADIO PARIS 1648 M. - 7 20 en 8 20 G-ara.pl. 12.35 Orkestconcert olv Gaillard. 3.20 Gram. platen. 9.05 Zang o.lv. Chepfer. Hierna dans muziek. KALUNDBORG 1261 Meter. 12.202.20 Strijkorkest o.l.v. Andersen 3.505.50 C. Rydahl's orkest. 8.30 Orgelconcert. 8.50 Zang en voordracht 9 40 Pianoduetten. 10 00 Zang en piano. 10.45 Kamermuziek. 11.20—12.50 Muziek. KEULEN, 456 M. 6 35 Concert. 12.20 Concert, 2.35 Schrammelconcert. 4.20 Zang en piano 5.20 Omroeporkest o.l v, Knappstein. 7.20 Mundolineconctri. 8.20 Zie Deutschland- sender 11.2012.20 Orkest, gitaar- en mando line orkest en solisten. ROME 421 M. 9.10 Kwintetconcert. 9.50 Radiotoonee], 10.20 Gevar. programma. BRUSSEL 322 en 484 M. 322 M.: 12 20 en 1.302.2- Grampl. 5.20 Zigeunermuziek. 6.20 Gram.platen. 635 Omroeporkest olv. Dou liez 7.35 Gram.p! S.20 Salonorkest oJ.v. Wal pot Gram.pl. 10 3011.20 Muziek. 484 M.: 12.20 Gram.pl. 12.50 Omroeporkest o.l.v. Ga- son. 1.50—2.20 Gram.pl. 5.20 Fluit-redtal. 5.50 en 6.35 Gram pl. 6.50 en 7.35 Solisten- concert 8.20 Pianorecital. 8 40 Zang. S.50 Gilson-concert o.l.v. Corneil de Thoran. 1030 11.20 Vervolg concert. DEUTSCHLANDSENDER 1571 Meter. 8.20 .Der Messias", oratorium van Handel, olv. B. Kittel. 10.20 en 11.05 Berichten. 11.20 12.20 Populair concert uit Stuttgart. EEN EIGENAARDIG VERHOOR Een eigenaardige rechtszitting had onlangs plaats aan de Nederlandsch-Duitsche grens tusschen Lobith en Elten. De rechtbank te Essen wenschte een Nederlander 'ce hooren in verband met een deviezenproces en de Ne derlander, wiens naam §n woonplaats niet vermeld worden, vei klaarde zich ook bereid een verklaring af te leggen doch wenschte zich niet op Duitsch gebied te begeven. Der halve werd besloten het verhoor aan de grens te doen geschieden. Nadat de grenslijn nauw keurig was vastgesteld werd een tafel dwars er overheen geplaatst. Aan de eene zijde namen een Duitsch justitie-ambtenaar, een griffier en een deskundige plaats, terwijl op Nederlandsch gebied de Nederlander zich aan de tafel zette. Ten gevolge van een regenbui moest het verhoor gedurende eenige tijd on derbroken worden, doch toen het weer droog werd, wérden de stoelen droog geveegd, de documenten wevdi*n weer op cafel gespreid en het verhoor kon tot een einde gebracht worden, DOOR DEN BLIKSEM GEDOOD Toen te Ten Boer (Gr.) een onweersbul op kwam, waren de arbeiders P. Plas en J. Bal- kema bezig op 'iet land. Zij namen de vlucht doch vlak bij de boerderij gekomen, werden beiden dooi de bliksem getroffen. Balkema kwam er vrij goed af, maar Plas werd gedood. De 38-jar.ge man laat een vrouw met twee kinderen achter. FEUILLETON TOEN MOEDER WAS HEENGEGAAN Een klein nichtje bij zeven neven (6 De kamenier bekeek mij van het hoofd tot aan de voeten, deed blijkbaar moeite om niet te lachen en zei toen: „Kom maar mee". Wij gingen twee trappen op, Willem volg de ons met mijn kistje. „Heeft zij geen koffer?" vroeg juffrouw Rosalie. „Er is niets anders dan dit. Wacht, ik zal het even openmaken". „Een gespijkerde kist' hoe netjes" hernam de kamenier. „Och! buiten kan men alles zoo goed niet krijgen", zei Willem goedig, terwijl hij zijn werk'begon Ik was hem dankbaar voor die woorden en toen hij klaar was, zei ik: „Dank u wel, mijnheer". Ik kan niet zeggen hoe onaangenaam ik haar vond. Mijn eenige gedachte was, hoé ik mij van haar tegenwoordigheid bevrijden zou, om alleen te zijn «n om eens naar har telust te kunnpn schreien. Zoodra zij dus mijn goed wilde uitpakken, verzocht ik haar die moeite te sparen. „Zal ik je dan uitkleeden?". „Dank u, dat kan is best alleen doen". „Dat is maar zooals men het gewend is", zei zij op haar onbeschaamde wijze. Zoodra zij weg was. ging ik op den ran 1 vun mijn bed zilten...... Alias wat ik h Je laatste weken geleden had, was niets, ver geleken bij de moedeloosheid dia mij nu overviel. Telkens dacht ik weer: memand heeft mij „goeden nacht" gekust. En van wie zou ik dan een kus widen hebben? Niet van die groote, dikke dame in de vestibule en nog minder van juffrouw RosalieEn toch het huis, waarin ik voortaan zou moeten leven, te moeten bin nentreden, zonder dat iemand mij' met een vriendelijk woord welkom heette, viel mij hard, zeer hard. Gelukkig is er op den leeftijd d-en ik toen had, geen verdriet zoo groot., of de slaap doet het voor een tijd lang vergeten. HOOFDSTUK III Kennismaking Toen ik 's morgens wakker word, deed de zon al haar best. om door de zwarte wolken heen te breken. Het duurde lang. voordat ik mij alles herinnerde wat er den vorigen -avond gebeurd was, en ik gevoelde mij zoo vermoeid en pijnlijk, alsof ik een pak slaag gekregen had, zoo zelfs dat het mij bijna onmogelijk was geregeld te den ken. Nieuwsgierig keek ik om mij heen. Er waren gordijnen voor de ramen, een spiegel lx>ven den schoorsteen cn er stond een toilettafel met 'n marmeren blad. Mijn koffertje trok allereerst mijn aandacht het stond open en mijn kleeren hingen er half uit De minachtende blik, waarmee juf frouw Rosalie het had aangezien, schoot mij dadelijk weer te binnen ei* toen ik aan de deur hoorde kloppen, dacht ik dat. zij het was ik kroop diep onder de dekens en deed alsof ik sliep, maar de deur ging open en een geheel andere stem deed zich hooren. „Ik kom vragen of gij ook wilt ont bijten", klonk het mij vriendelijk toe. Ik lichtte het dek een weinig open zag een goedig gezicht, een ouen ,\élaat zocht het mijne en een vriendelijke Llik, nog liever dan de zonnestraal van zooeven, scheen mij een „goeden, mórgen" toe te roepen. „O, gij zijt juffrouw Rosalie niet", riep ik uit met een opgeruimd gezicht. „Neen, ik ben Thérèse, de keukenmeid. Rosalie helpt mevrouw, ik zal u uw ontbijt brengen." „Zóóveel te beter! Ik ben blij. dat gij ge komen zijtWie was die dame, die ik gisteravond gezien heb, toen wij aankwa men? Lr waart het niet, want ik heb u nog niet, gezien." „Ik hen geen dame. Wat denkt u <wel, lief kind? Dat was uw tante, Mevrouw Gérarcl." „Mijn tante-., o ja, dat is waar... zij heeft mij haar nichtje genoemd. Is juffrouw Rosalie mijn nicht?" „Uw nicht?Wel neen, dat is de kamenier." „Zooveel te heter", zei ik, .ik zou niet graag willen dat zij mijn nicht was" „Hier zijn geen nichtjes... Alleen uw oom uw tante en zeven neven." „Zeven!".-, riep ik verbaasd uit „Wist gij dat dan niet?'* - „Neen, men heeft er mij nooit Iets van gezegd. Moeder wist het misschien zelf nieit." „Mijn arme lieveling", zei Thérèse mede lijdend. Tante Rebel noemde mij ook dikwijls haar lieveling „Is die heer die mij hier gebracht heeft een goed man?" .Onze mijnheer!O hij heeft een hart van goud. U zult eens zien hoevee' arme menschen van hem houden. Hij spreekt niet veel, maar het is een braaf man." „En die dame?die groote dame die ik gisteren gezien heb?" Ik kon maar niet besluiten om „tante" te zeggen. Thérèse weifelde een oogenblik. „Onze mevrouw is ook een goed mensch" antwoordde zij, „maar toch anders als mijn heer, zij is veel trotscher... hoewel niemand pver haar te klagen heeft. Zij heeft graag dat iedereen om haar heen tevreden is. Maar kom aan, ik moet aan uw ontbijt denken. Ik zal een kop chocolade voor u halen... Houdt u daarvan kindliel?" ..Ik dronk altijd melk". „Buiten had u zeker heerlijke melk... maar hier is dat heel anders. Een kon chocolade zal u goed doen, u is zoo mager als een najaarskippetje. Kijk die r.rmen eens, het lijken wel zwavelstokken Hoe oud is u, als u het mij ten minste zeggeD wilt... acht jaar? of negen?" „Dertien jaar." „Dertien jaar! Dat is onmogelijk!... en dan zulke dunne armpjes!... en een ge zichtje niet grooter dan een noot." „Tk weet wel dat ik heel klein ben" zei ik epn weinig verstoord. „Het is geen schande om klein te zijn er steekt volstrekt geen kwaad in. Maar ik zou toch niet graag willen dat mijn jongen zoo mager was; gerust, hij ziet er niet be klagenswaardig uit, die kleine schelm." Terwijl Thérèse mijn ontbijt naaide, stond ik spoedig op en was bijna gereed, ten met een kop chocolade terugkwam. Er heerschte een oogenblik een verschrikkelijk leven in huis. Deuren en ramen werden open en dichtgesmeten, men liep de trap pen op en af, men riep, men sch reeuwde men zong, het was een leven om bang v te worden. „De jongens gaan naar school" zei Thérèse. „Over een paar minuten is het hier zoo stil als een muis. Zie, daar gaan ze heen." Zij opende het raam, dat op dc plaats uit zag, maar ik kwam te laat om ze te kunnen zien. want de laatste verdween 'uist door de groote oprij poort. Een groote vrouw veegde de plaa's schoon. „Goeden morgen, vrouw Anna" riep Thé- rèso haar toe. De vrouw keek naar boven. „Daar gaan je deugnieten heen", zei ze „nu hebben we ten minste tot 'waalf uur rust." ,.Ik mis ze toch, als ik ze met hoor." ,.!k niet, dat is zeker. Zie zoo, mijn bezig heden buiten zijn afgeloopen... daar ben ik niet rouwig over." Zij wilde juist haar stoffer neerzetten, toen een der jongens de. trappen van het mrhuis afvloog, haar ruw op zij schoof e>' verdween, terwijl hij een regen van stukjes papier weggooide die hij juist verscheurd had. „Straatjongen!" riep de vrouw hem ach terna. Hij keerde zich evenwel niet om, zei niets, maar schaterde vajn het lachen. „Gemeene deugniet!" riep zij, rood van kwaadheid, „je verdiende mijn vi0ek'" Nog nooit had ik zulk een taal gehoord; ik stond er versteld van. „Zijn zij nu allen weg?" vroeg ik. .Allen, behalve de jongste, d.c rog niet naar school gaat." Ik haalde ruimer adem, want de jongste kon mij toch zooveel kwaad doon. „Het is zoo stil als zij weg zijn", zei Thérèse. „Ik hoor graag dat ze wat leven maken, dat geeft wat vroolijkheul in huis." Wat een goed karakter had die Thérèse toch! Zij stond met een tevreden en deel nemend gezicht naar mij te kiiken. terwijl ik mijn chocolade opdronk. Haar goedig gelaat straalde van vreugde. Een scherp? stem riep op hetzelfde oogen blik aan de deur: „Mevrouw vraagt naar u" De aangename indruk, dien Thérèse's goedige blik op mij gemaakt Pad. verdween onmiddellijk en ik haastte mij de rest van mijn chocolade op te drinken un juffrouw Rosalie te volgen. Wij gingen twee trappen af en zij wees mij de deur van de eetzaal De dame, die ik den vorigen avond gezien had. zat haar brieven te lezen aan een tafel die bedekt was met loege i.opjcs hrood imels en gestorte melk. F-n kleine joneen leunde als een verwend kindie 'gen haar aan en keek mij mot schuinsche blikken aan. (Wordt vervolgd

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1935 | | pagina 9