VRIJDAG 17 MEI 1935
VIERDE BLAD PAG.
Chr. Jonge Vrouwen- en Meisjesvereen.
Jaarvergadering
te Alphen aan den Rijn
Referaten over „Kernvorming" en
„Ontwikkeling en ontspanning der
vrouwelijke arbeidende jeugd"
Ook de tweede dag van de jaarvergade
ring van het Ned. Verbond van Christen-
Jonge Vrouwen- en Meisjesvereenigingen
welke Woensdag en Donderdag tc Alphen
aan den Rijn gehouden werd, kan als zeer
geslaagd worden aangemerkt. Voor do mor
genvergadering maakten vele afgevaardig
den een wandeling door Alphen, de groote
industrie-plaats van de Rijnstreek, die de
laatste jaren door park. en wegenaanleg
ook in schoonheid vooruit is gegaan.
Te kwart voor tien uur werd de jaarver
gadering heropend door de vice-presidente
mevr. C. J. E. S te lm aLoos j es. Gezon
gen werd „Lof zij den Heer", waarna de
pres. las Joh. 13 34 en 35. Met opzet las de
pres. deze teksten, want het Verbond is uit
gegroeid tot een flinken boom en heeft een
eigen plaats ingenomen. Maar bij die groei
moeten wc niet vergeten het groote1 gebod:
„Hieraan zullen zij bekennen, dat gij Mijne
discipelen zijt, zoo gij liefde hebt onder el
kander". Moge dit zoo blijven voor ons Ver
bond, aldus de pres., dan gaat er een mach
tig getuigenis van uit
Mevr. Stel maLoos j es ging voor in gebed
en stelde daama de hoofdbestuursleden aan
de vergadering voor. Allen, die hebben mede
gewerkt tot het welslagen van deze leden
jaarvergadering, dankte de pres., inzonder
heid Ds A. W. Voors, voor het beschikbaar
stellen van de mooie en ruime kerkzaal der
Martha-stichtfhg.
Mevr. ZonneveldFigée, pres. van derege
lingscommissie, werden bloemen aangebo
den, evenals de andere leden van deze
missie'. Met een kort woord dankte mevr.
Zonneveld .voor deze attentie.
Mevr. G. GerritsenLans sprak hier
ïia over;
„Kernvorming"
De gedachte kernvorming is niet nieuw.
I\Iles bezit een kern, alleen moet 't zoeken
er naar op de juiste manier plaats vinden.
Dij de vrucht is het de kern, die hoop geeft
op nieuw leven.
Ook ons werk moet vol zijn van nieuwe
levenskracht. Te constateeren het gehalte
van de kern is niet altijd gemakkelijk. Het
komt hoewel zeldzaam voor, dat de
yrucht geen kern heeft, wat verduidelijkt
werd met een voorbeeld. Het zoeken naar
'de kern is wel eens moeilijk, maar moet ons
niet ontmoedigen. Ook in de vereeniging
moet »;r een kern zijn. Twee geledingen zien
we in de vereeniging: daar zijn zij, die met
I
kracht vooruit willen; en zij, die het spoedig
saai vinden.
Alles moet in het werk gesteld worden
beide geledingen iets te geven; onbevredigd
mag men niet zijn, al zal liet wel eens moei
lijk zijn de kern te vinden in de tweede
groep.
Nimmer den moed opgeven. Als gevraagd
wordt: waar blijft de «(era, doordat velen
in het huwelijk treden, dan staat daar toch
altijd tegenover, dat nieuw leven zal toe
vloeien.
Xoodig is de meisjes bijeen te brengen in
kleine kringen, waar zc zich kunnen uit
spreken, waar ze zich ook bewust worden
te weten, wat Jezus wil. Groot is de taak
van bet Verbond, ook van de Ringen. Door
de samensmelting van Chr. Jonge Vrouwen
en Meisjesvereen., werden nieuwe krachten
toegevoegd, een nie-uwe kern gevormd, die
veel gedaan heeft en nog kan doen.
In deze jaarvergadering werd gesproken
over uitdragen van het beginsel, maar dat
k,an alleen als we iels bezitten en dit wordt
verkregen door de kernvorming. Daarom
voortgaan, niet enikel de meisjesvereenigin
gen, ook de Jonge Vrouwenvereenigingen
moeten gevormd worden. Alles moet gedaan
worden in de kracht Gods. Uiteindelijk zal
dan ook zogen op den arbeid rusten.
Een koffie-pauze, zang van het Chr. lied
on hierna refereerde mej. J. L. van den
Berg, over
Spr. stelde eerst' de vraag: wat bedoelen
wij met, arbeidende vrouwelijke jeugd. Dat
zijn meisjes, die helpen mee verdienen op
verschillende werkplaatsen, dienstbetrek
king, enz.
Wat wordt er gedaan voor die meisjes in
hun vrije uren?
Roomscho' en Protestantsche vereenigln-
gen zijn er, waar de meisjes geestelijk iets
ontvangen. Maar heel veel leven daar bui
ten en zijn op dc straat mei al de gevaren.
Moeten we nu voor hen, die buiten onze
groepen opgroeien ook iets doen? Ongetwij
feld moet er iels gedaan worden voor die
velen. Thuis hebben velen een vreugdeloos
leven zonder zon en gaan dan naar de bios
coop, enz.
In dit verband vertelde mej. Van den
Berg, die direcetrice :s van 't Nijmeegsche
Huis, dat voor al die meisjes die leven zon
der vereenigingsverband een clubhuis werd
geopend.
Eerst waren er twaalf meisjes, en het
bleek dat de straat hun niet bevredigde.
Na korten tijd waren er 90 meisjes boven
de 14 jaar, nu is ook een groep van 13li
jaar. Naam aan de club is de „De Haard".
Die van 12—14 worden de „Vonken", die bo
en de 14 jaar de „Vlammen'1 genoemd. De
inrichting van het huis en tuin wordt aan
de meisjes overgelaten. Elke avond heeft
een doei. Naast beoefening yan sport en.
muziek is cr een Volkshuishoudschool,
waar dc meisjes heel veel leeren.
Hoe de verhouding tot de kerk is? Moge
lijk teleurstellend, maar er wordt bij uit
zondering uit den Bijbel gelezen en gebe
den. Doel is de meisjes te brengen in goede
invloedsfeer en hen zoo in aanraking te
brengen met Jezus, niet het minst door per
soonlijk contact. Het is een werken met dc
daad, en velen waren en zijn tot zegen in
hun familiekring, veelal onbewust. Maar
met Kerstfeest en de andere Oir. Feesten,
ook in dc kampen, dan zijn er de momenten
dat allen aandachtig luisteren en vol belang
stelling zijn voor Gods Woord. Het is de
wijze van de beker water geven, zooals
Jezus zegt. Door deze wijze van werken
wordt aan al die meisjes, die buiten kerk en
vereeniging leven een beker water gegeven,
waarbij de bede opgaat tot zegen over dit
werk.
Met groote aandacht waren de beide leer
zame referaten gevolgd. Verschillende da
mes namen deel aan de bespreking.
Dc presidente dankte mevr. Gerritsen en
mej. van den. Berg hartelijk.
Een verzoek van de prov. Zeeland, om do
volgende jaarvergadering te Vlissingen te
houden, werd gesteld in handen van't hoofd
bestuur.
Moeilijk is de. taal: van een presidente.
Het is als dun ijs, dat voetje voor voetje
betreden moet worden. Maar spr. weet zich
gesteund door bestuur en leden. Wat is het
vereenigingswerk toch ook een dankbaar
werk. Kort releveerde spr., wat deze dagen
geschied is. Het zakelijke, de schoone wij-
dingsdienst vol bezieling en verdieping en
nu deze leerrijke vergadering, alios stemt
ons tot groote dank. Dank aan God, Die zoo
veel zegen gaf en spr wekte bij het schei
den allen op, alles aan Hem over te laten
en niet zelf willen beslissen, maar tc zeg
gen: „Heere, wat wilt Gij, dat wij doen zul
len".
De twee heerlijke dagen, waar men was
op de berg in het vereenigingsleven, zo wa
ren bijna voorbij. Toegerust met geestelijke
kracht, door zegen van God en onderlinge
vriendschap, ging men van den berg om in
het dal het eenvoudig werk in de vereeni-
gingen weer voort te zetten; maar met de
herinnering aan fijne bondsdagen in Alphen
aan den Rijn.
Een groote groep afgevaardigden maakte
na d« vergaderingen een boottocht met de
salonboot ^.Prinses Juliana" over de meren
in het. Noorden van Zuid-Holland en een
andere groep woonde bij de opvoering van
het „Joliannesspel",
H. 31. de Koningin
op de Wereldtentoon
stelling te Brussel.
Bij den ingang van
het commissariaat
Werden onze Vorstin
bloemen aangeboden.
Binnen een uur naar
Brussel
Een koude dag bij zomertijd
Een bessoek met Je K.L.M-
aan de wereldtentoonstelling
Toen de Engelsche dichter Chaucer, de
Vader der Engelsche dichtkunst, zich in de
maand April van het jaar 1388 van Londen
naar Canterbury ter bedevaart begaf, deed
bij daar vier dagen over. Daartoe verzamelde
aieh een gezelschap van 29 personen „in
Southwerk at the Tabard". In deze herberg
bracht men de avond door onder gezellige
kout en de volgende dag ging men onder
geleide van de vroolijke en geestige waard
op reis.
Deze reis van Londen naar Canterbury
'een afstand van ongeeer negentig kilometer,
duurde toen dus vier dagen. Men kortte zich
dc tijd met het vertellen van verfhalen,
waarbij soms geestige en interessante ver
wikkelingen ontstonden en de waard zich
af en toe scherpe en toch humoristische
critiek veroorloofde. Het was in één woord
een vroolijk gezelschap.
Aan deze reis van Chaucer naar Canter
bury moesten we deze week Woensdag on
willekeurig denken, toen de K.L.M. ons ook
in Canterbury gebracht heeft. Wel niet in
de plaats waar het Engelsche aartsbisdom
gevestigd is en waar de tombe staat van dc
heilige Thomas a Boeket, waarheen „the
father of English poetry" en zijn metgezellen
ter beevaart togen, maar 'het was toch een
plaats, waar men met het regenweer en de
koude van de dag waarop dc „zomerdienst"
begon, zich in- en uitwendig wat kon ver-
Dit „Canterbury" is nl. een restaurant op
de tentoonstelling in Brussel, en het is gele
gen vlak achter het Nederlandsche paviljoen.
En omdat dit paviljoen een heel geriefelijke
uitgang aan de achterzijde heeft, zaten daar
na afloop van het koninklijk bezoek, heel
wat Nederlanders zich aan een lunch te
goed te doen.
Het was Jammer, dat de zomerdienst op
zoo on-zomersche wijze begon. Getrouwde
mannen staan daar natuurlijk niet over ver
baasd. Als de schoonmaak achter dc rug is,
dan mag er in het huis geen kachel meer
gestookt worden. Of ge dan al zit te ver
kleumen van de kou, is geen argument dat
eenig gewicht in de schaal, vermag te leg
gen: het zou immers veel te stoffig in huis
worden als de brand er weer in gestoken
erd, en de schoonmaak is toch achter
de rug!
Zoo gaat het ook met de officieele zomer
dienst. De regeering bepaalt dat op 15 Mei
de zomertijd aanvangt, de Spoorwegen en
de vliegdiensten doen hetzelfde, maar het
eer houdt daar geen rekening mee. Ten
minste, daar heeft het dit jaar geen rekening
mee gehouden. Het is best mogelijk dat we
het volgend jaar cle heele maand April en
de oei-ste helft van Mei loopen te puffen
van de warmte, maar wintert ij d en wint er-
diensten gaan toch gewoon door tot 15 Mei.
Het is er net mee als met Mrs. Hackit uit
George Eliot's roman „Scenes of clerical
life": op een bepaalde dag ikregen haar
huisgenooten de winterkleeren ol' de zomer-
kleeren aan en daarmee uit. Of het nog
varin was of koud deed er niets toe. Van de
egel werd onder geen beding afgeweken.
Eerder zou het weer veranderen dan Mrs.
Hackit!
Zoo stonden we dan Woensdagmorgen om
kwart voor negen op Waalhaven in de
stroomende regen en stapten in de cabine
an de „Kievit", een der nieuwe Douglas-
toestellen van dc K.L.M. Precies een uur
later waren we op de tentoonstelling. We
hadden er nog een tien minuten eerder
kunnen zijn en het record op 50 minuten
kunnen brengen, maar de koude was oor
zaak, dat enkele passagiers op het vlieg
veld Haren een warm kopje koffie begeer
den naar binnen te werken, en daar gingen
wel een minuut of tien mee heen. De leider
van ons gezelschap, de heer de Vries van de
K.L.M., vond dat jammer. "Wij vonden liet
ook, maar dat neemt niet weg, dat vast
staat dat de tocht van Waalhaven naar dé
tentoonstelling te Brussel met een vol vlieg
tuig, d.w.z. met. 15 man passagiers, in vijftig
minuten kan worden gedaan. Men doet dit
voor heel billijke prijzen, die niet eens zoo
heel veel uitgaan boven de kosten van een
reis 2e klasse pei; spoor» .waarbij men dan
nog het voordeel heeft, dat men heel vroeg
in Brussel is en heel laat (om kwart voor
tien) nog terug kan.
Vanuit de lucht heeft men een zeer mooi
gezicht op de drie groote steden Rotterdam,
Antwerpen en Brussel. Vooral bij donker
is dit een aanblik om nooit te vergeten. Als
men die tallooze lichten van dc stad ziet
flikkeren vanuit de veilige hoogte van een
K.L.M.-vliegtuig, krijgt men indrukken die
men niet spoedig zal vergeten. Voor ons was
dat wat nieuws. Voor de vertegenwoordigers
van de K.L.M. en Fokker die bij ons in de
cabinfc zaten, was het dat niet. Die lazen
ook bij de heftigste schokken die het slechte
weer veroorzaakte, op hun gemak hun
krantje.
De terugreis was namelijk ietwat een sen
satie. Om half negen (Belgische tijd) ver
trok er een lijnvliegtuig (dezelfde „Kievit"
van des morgens) met een aantal passagiers
terug naar Waalhaven, dc anderen zouden
blijven tot. kwart voor tien, om de vlucht in
het donker mee te maken. Net was men
weg, of er kwam bij de achterblijvers be
richt uit Parijs, dat do F. 22 (waarmee we
verder zouden gaan naar Waalhaven), niet
vertrokken was om het slechte weer. Veilig
heid gaat immers vóór alles. Maar daar za
ten wc. We moesten naar huis terug, want
het werk voor de krant, is er altijd weer te
doen. En wat staan we dan toch eigenlijk
weinig stil bij het geweldige wonder dat. er
in de wereld gekomen is: een telegram
werd gezonden naar de vliegende Douglas,
die zoowat boven Antwerpen zich bevond,
om direct terug te koeren. Korten tijd
daarna, terwijl we het laatste stukje van
een warm flensje naar binnen werkten,
stond dc „Kievit" weer voor de deur. We
stapten in en bereikten weer met een vol
geladen vliegtuig Waalhaven.
Over de ten-toonstelling moeten we ook nog
een en ander zeggen. Reeds vóór de opening
brachten we er een bezoek en daarvan
hebben we aan onze lezers een verslag ge
geven. Bij <le officieele opening van het
Nederlandsche paviljoen waren we ook aan
wezig, maar cr viel van de rest nog niet veel
te zeggen. Er was weinig gereed. Een be
zoek, als men daarvoor van buiten Brussel
moest komen, was nog niet de moeite waard.
Thans hebben we ons echter kunnen over
tuigen, dat cr goede voortgang gemaakt is.
Wel zijn er no» enkele belangrijke gedeelten,
SCHOOLDAG
EILAND IJSSELMONDE
Rede van Prof. Dr. Van der Horst
Ds. van Grieken leidt
de bidstond
Te Zwijndreoht is gister de de-Me School
dag gehouden voor Rotterdam-Zuid en het
eiland IJsselmonde.
Om drie uur 's middags opende de voor
zitter, de heer H. Buesink van Rotter
dam. de eerste bijeenkomst, die werd ge
houden in dc Geref. kerk. welke zeer goed
bezet was. Ilij maakte m zijn openingswoord
4*011 vergelijking tussohen vromer en thans,
wat voor hem aanleiding was een cere-
saluut te brengen aan dc voortrekkers in
vroeger jaren, die overal, en in 1881 ook in
Zwijndrecht, het aandurfden, Christelijke
scholen te stichten. Na de moeilijke jaren
kwam de gelijkstelling, d-ie het bijzonder
onderwijs van z'n boeien ontdeed, waardoor
het zich vrij kon ontplooien. Weldra bleek
nu, dat slechts 35 der natie gehecht was
aan de „neutrale" openbare school. Maar de
laatste jaren brachten weer de moeilijkhe
den. Wachtgeld, tekorten op exploitaties,
wcnklooze onderwijzers enz. En w-e zijn nog
niet aan 'het eind. Dit alles mag echter niet
moedeloos maken, maar zij een prikkel te
meer om in geloofsvertrouwen voort te
gaan, strijdend voor de school met den
Bijbel.
Als spreker trad nu op Prof. Dr L. v. d.
Horst van Amsterdam, die sprak over
enkele primitieve structuren
bij het kind.
Hij ving aan met te constateeren, dat het
kind tegenwoordig de bijzondere belangstel
ling heeft niet alleen van de psychologie
maai- ook bijv. van de schilderkunst. En
daarbij ziet men Ihet kind don niet als een
klein mensoh, maar als iemand met een
eigen individualiteit.
Wat treft ons nu als het echt kinderlijke?
Welke zijn dif? complexen verschijnselen die
bij het kind behooren? Spr. wil daa. van
enlkele nader bezien.
Het typische van het kind leert men niet
kennen door -het van cag tot dag regist.ree-
iren van de gedragingen. Want liet groeien
van een kind is iets anders dan liet opbou
wen van een stuk werk dat ontstaat door
stuk !bij stuk te voegen. Er zijn hebbelijkhe
den, bepaalde complexen van gedragingen,
die met innerlijke noodwendigheid aan de
dag treden, 't Is niet, zooals -men sinds Des
cartes meende, dat de zintuigprikkel pri
mair is, en dat contact met de buitenwereld
pas ontstaat nadat deze prikkels zijn ge-
interpreteerd. Een kind zou den het minst,
zijn opgenomen in het samenleven met an
deren, terwijl de waarheid is, dat de wijze
van bestaan van een kind juist is het leven
in een sociaal milieu. Het gaat kwijnen als
het wordt geïsoleerd. Dc zintuigprikkels zijn
niet primair. Nauwkeurige waarneming
leert ons dat. Vóór het kind vatbaar is bijv.
voor licht.prikkels, reageert het reeds als
iemand zich over de wieg beweegt, als de
moeder het toelacht. Het reageert op ieen
levende menschelijke persoon wanneer -het.
nog "ongevoelig ds voor allerlei zoogenaamde
enkelvoudige prikkels. Het staat dan reeds
dn een persoonlijke binding met -de levende
omgeving. Telkens'blijkt een intense behoef
te om te „leven in gemeenschap met". Dit
blijkt ook bij de imitatie. Hoe intiemer ge
meenschap, hoe meer het kind nabootst.
Spoediger bijv. de moeder dan een vreemde
en vooral dan een dood voorwerp, bijv. een
slinger. Niet de beweging wordt nagebootst,
imaar,via de beweging de persoon. Een kind-
kan het nabootsten niet laten. Daardoor
kan men er vaak de structuur van het ge
zin uit leeren kennen.
Een van de structuren van het kind is dus
dat het primair in contact leeft met de le
vende personen om zich heen en niet op ge
sloten is in eigen lichaam, om dan later door
de vensters van de zintuigen weet te krijgen
van liet bestaan van anderen.
Iets and eis dat met de structuur van het
bind gegeven is, is de gewoonte om over de
dingen om zich (heen te spreken en er mee
te handelen als waren ze bezield. Dit. laat
zien dat er bij het kind is een primaire bin
ding aan de wereld' rondom in de vorm
van een levende gemeenschap. Het leeft
meer in zijn milieu dan in zichzelf. Ten on
rechte is deze structuur wel beschouwd als
een egoïstische trek van het kind. Alles
wordt beleefd in dezelfde categorieën waar
in het zelf leeft, waken en slapen, smart en
blijdschap hebben, ingrijpen en ondergaan.
Zoo vraagt het bijv. of de maan het niet
koud heeft. De actieve eenheid tusschen
lichaam en omgeving komt uit bijv. in het
balspel. Men zou zoo de balspelen van vol
wassenen kunnen zien als het doorbreken
van liet elementair psychische, dat. wij zoo
gaarne ons aan dc materie mcedeelen.
Ten derde noemd cspr. nog de pars-pro-
toto-structuur, waarbij aan een onderdeel het
effect wordt toegekend, dat aan het geheel
is verbonden. Het krijgt bijv. lustgevoelens
wanneer het ziet dat men komt met het
toestel waarmee de melk wordt verwarmd.
Het gaat moeilijk hierbij een opeenvolgende
denk werkzaamheid aan te nemen, maar hier
heeft men het pars-pro-toto-verschijnsel, dat
gedurig valt op te merken.
Van de gelegenheid tot gedachtcnwissc-
ling werd door enkele aanwezigen gebruik
gemaakt.
D# Bidstond
Des avonds werd een bidstond gehouden
in de goed bezette Ilcrv. -kerk, onder leiding
van Ds M. van Grieken, van Rotterdam,
•diie las Efeze 61—18 en spralk naar aan
leiding van Matth. 28 1820.
In een tijd a-is deze doen we goed ta be
denken, dat onze opgestane Heiland, Koning
ds, bekleed miet alle macht in hemel
aarde. Z-ij-n Koninkrijk is van den hemel,
•maar komt hier op aarde tot openbaring,
door dc menschen te brengen tot erkennen
van Zijn Naam. Het onderwijs is hiertoe van
zoo groote beteeikemis. De zending gaat daar
om steeds zoo spoedig mogelij-k over tot
schoolstichting. Ook eeuwen geleden in ons
land. De school is zoon machtig middel tot
het bereiden voor den Heere van een Hem
toegewijd volk, van menschen diie Zijn Ko
ningschap uitdragen op elk terrein van het
leven. In de Schrift gebiedt God Zelf, aan
de kinderen Zijn daden te vertellen. Nie
mand kan zoo over <le schepping, over cle
ellende en de zonde, en niemand kan
over de verlossing, over leven en licht spre
ken a-ls de Gliristen.
En wie kent die mensch, ook het kind',
beter dan wie z'n Bijbel kent Daarom heb
ben de Christenouders alle jaren het
vceld: onze kinderen moeten worden onder
wezen in de wegen cu naar de rechten des
Hoeren.
Daartegenover staan -zij, die meenen. dat
men d!e jonge kinderen niet met godsdienst
moet lastig vallen. En men -heeft het klaar
gespeeld, dat onder het mom van neutrali
teit de Bijbel uit de school verdween.
Maar God gaf menschen die trouw ble
ven, en ten slotte kreeg de Christelijke
school gelijkheid van rcchtem met de open
bare.
Zullen we thans, nu er moeilijkheden ko
men, verslappen en vertragen? Immers
neen! Want Hij is met ons alle dagen tot de
voleinding dei- wereld. En dat geeft moed
cok al is allerlei anders dan we zouden
wenschen. Hij blijft het zeggen: doe uw
mond wijd open en Ik eafl hem vervullen.
Al Zijne beloften zijn waarachtig en zijn in
Hem ja en amen.
Ds van Grieken ging -hierna voor ln dank
gebed, en na het zingen van Psalm 898
werd de samenkomst, beëindigd.
Bij de uitgang werd gecollecteerd voor het
mooie werk van de V.O.J.O., de onderlinge
hulp van onderwijzers voor jeugdige werk-
looze collega's.
UIT HET SOCIALE LEVEN
Het dreigend mijnconfiict
Mijnwerkersbonden niet tevreden me
de regeeringsbijdragen in het
Algemeen Mijnwerkersfonds
De hoofdbesturen van den Nederlandschen
B K. Mijmverkersbond, den AJg. Ned. Miju-
werkersbond en den Prot. Chr. Mijmver
kersbond hebben een brief gezonden aan
den Minister van Waterstaat, waarin zij
mededeelen de situatie, zooals die thans is.
met betrekking tot het dreigende mijncon
fiict nog eens ernstig onder oogen te heb
ben gezien. Do mogelijke verwachting, dat
overeenstemming zou worden verkregen op
den grondslag van de toegezegde regee-
ringsbijdrage in het Mijnwerkersfonds, dee-
len zij niet. Een dringende besparing zou
hun inziens bij het Algemeen Mijnwerkers-
fonds slechts kunnen worden verkregen,
wanneer diep in de thans geldende rechten
van de verzekerden zou worden ingegre
pen. Zij achten dat in de tegenwoordige
omstandigheden minder dan ooit mogelijk.
Een bedrag als door de mijndirecties ge
vraagd is langs dez enweg niet te vindon,
zonder het fonds in zijn esscntieele deelen
aan te tasten.
Het is daarom, dat zij er den Minister
Een bebtfl romer»
soep borden»
bereid van het Ue»
big Boeljon Blok.
Slechts 5 cent.
nogmaals op willen wijzen, dat verder®
maatregelen van de regeering. waaronder
zij o.a. verstaan maatregelen ter vergrooting
van het afzetgebied en het bereiken van
rendabele prijzen van het product onmis»
baar zijn. Instelling van een regeerings»
onderzoek in de particuliere mijnbedrijven,
naar den commercicelen en socialen opzet,
de methode van distributie in het alge»
meen, alsmede naar import en export etc.,
kortom naar alles wat een beteekenenden
invloed kan hebben op het weder op gang
brengen der bedrijven, achten de organisa»
ties daarvoor bevorderlijk.
Vermoedelijk zullen, wanneer zulk 'n ver»
betering van afzet en prijs wordt verkregen,
dat op grondslag van de tegenwoordige ar»
beidsvoonvaarden ten minste con vijf-dagen
werkweek kan wordeft bereikt, benevens
een beëindiging van dc ontslagen op groote
schaal, alle thans voor het Algemeen Mijn,
werkersfon-ds noodig geoordeelde bezuini»
gingsmaatrcgelen geheel achterwege kunnen
blijven.
Indien deze verwachting op verbetering
van de positie der mijnen niet kan worden
bereikt, komt afwending van het conflict;
der bonden vrijwel onmogelijk voor.
Het conflict in het veenbedrijf
Te Schoonebeek overeenstemming verkregen
Te Barger-Compascuum nog niet
Ten gemeentehuize te Hoogeveen is liet
den Rijksbemiddelaar H. P. J. Bloemers ge
lukt tusschen de parijen betrokken bij het
dreigend conflict in de venen te Schoone»
beek, principieele overeenstemming te ven»
krijgen. De rijksbemiddelaar zal met ande»
re verveners uit het rayon nog nader over»
leg plegen.
Terzelfder plaatse werden besprekingen go
houden met betrokkenen in het dreigend
conflict in de venen te Barger-Compascuum,
Deze hebben echter tot geen resultaat ge»
leid. Gebleken is, dat de werkgevers blijven
staan op hun standpunt, dat zij met de or»
ganisaties niet wenschen te onderhandelen
over een collectief contract betreffende do
fabrieksturf.
Land- en Tuinbouw.
Landbouwinventarisatie
Ingaand 20 Mei.
Met ingang van 20 Mei 1935 zal een inven
tarisatie worden gehouden van al het land
dat voor akkerbouw, veehouderij en tuin
bouw in gebruik is.
Ook het vee moet worden opgegeven be
halve geiten en bokken. Hoenders en eenden
behoeven alleen tc worden opgegeven indien
zij worden gehouden met het oog op den
verkoop van eieren.
Geen gevaar voor dc teelt
In den laatsten tijd is reeds enkele malen de
aandacht gevestigd op de verzouting van het boe
zemwater in het Westland De Proeftuin Z. H.
Glasdistrict neemt daarom iedere maand in alia
plaatsen van Delfland een proef, teneinde na te
gaan. of -gebruik van het water nadeden zou kun
nen brengen voor de gewassen in deze streek.
Hoewel op sommige -punten het water veel zout
bevat, hetgeen vooral het geval is in de omgeving
van den Prins Alexanderpolder bij den Maasdijk,
blijkt er toch geen reden te bestaan tot ongerust
heid voor de Westiandsche cultures. De verzouting
het water treedt in hoofdzaak op. wanneer tc
Rotterdam, Schiedam en Vlaardingen het water ia
den boezem wordt gelaten, en dc waterstand van
den Waterweg abnormaal laag is, doordat de RJja
in boven af niet voldoende water aanvoert.
Wanneer dus het zeewater aboorraaal opge
stuwd wordt, dan heeft meer het verzouten plaats.
In de laatste jaren is een dergelijk verschijnsel
nogal vaak opgetreden, doch in den laatsten tijd is
dit weer veranderd. Wanneer in Keulen de water
stand daalt tot beneden 1,50 M dan wordt bet
hier moeilijk met de watervoorziening, en in 1933.
1933 en 1934 was dit nogal eens het geval. Echter
zijn de waterstanden in den laatsten tijd belang
rijk weer gestegen, zelfs tot pl.m. 5 M.
:t gevaar voor verzouten is dus oiet zoo heel
groot, en meer periodiek te noemen.
Hel Nederlandsche paviljoen op de Wereldtentoonstelling te Brussel, dat door zijn
nri,re kleur temidden der paviljoenen van de andere landen opvalt.
niet klaar, zooals het Italiaansche paviljoen,
waar nog niemand wordt toegelaten, maai
er is toch heel wat gedaan. Als
men bijv. binnenkomt bij de ingang, waai
de autobus van de Sabena (de Belgische.
K.L.M.) u heen brengt, gaat ge de Avenue-
Ast rid binnen en komt dan aldra bij een
groot paviljoen dat van de Belgische zuivel
industrie een indruk wil geven. Links en
rechts in de laan staan nog gebouwen van
geringere omvang, maar als ge doorloopt
komt ge op een plein, waar Woensdag een
roote fontein heel wat water de lucht in
spoot, die toch al van regenwater overdadig
vol was. Rechts vindt ge dan een modem
station. Dit is gefheel in de trant van een
echt station gehouden. Men zou willen, dat
we er in Rotterdam of Den Haag nu zoo een
konden bouwen. Als men aan de „winket
ten" zich van een kaartje voorzien heeft
tegen de prijs van 50 centimes (2Vs ct.) mag
'men de model-treinen die staan opgesteld,
bewonderen. Hier vindt men op 12 sporen
van 85 Meter lengte, Belgisch, Fransch,
Zweedsch en Italiaansch materiaal opge
steld, geweldige locomotieven en mooie rij
tuigen, o.a. een derde klas rijtuig met twee
verdiepingen, zooals dit op de dienst Parijs
Lourdes moet rijden. Tusschen dit aller
modernste materiaal staat een treintje uit
het jaar 1835. Tegen een der wanden van
het gebouw is een reusachtige lichtkaart ge
maakt, waai- men de internationale verbin
dingen op kan nagaan, met de tijdsduur die
deze vanuit Brussel vorderen. Des avonds
wordt deze „Groote Hal" op tooverachtige
wijze verlicht.
Een heel mooi paviljoen in dezelfde buurt
geeft het Roomsch-K&tiholieke leven weer,
het gebouw is een imitatie van de Aya Sofia
te Constantiiiopel. Als de zon erop schijnt
(maai: hel: as wc hebben Woensdagmiddag
geen zon gezien) moeten de koperen koepels
en torens een schitterend effect maken.
We kunnen natuurlijk niet alles stuk
voor stuk nagaan, maar kunnen een be
zoek aan de stad v an Philips, waar men o.m.
op aanschouwelijke wijze het verloop van
wat er in het radiotoestel gebeurt, weer
geeft, en films van de Philipsfabi ieken laat
zien, ten zeerste aanbevelen. Vlak in do
•buurt is ook het Congo-paviljoen, dat een
zeer groote omvang heeft en het paviljoen
van de moderne kunst van verschillende
landen, waar talrijke schilderstukken en
beelden tentoongesteld zijn.
Op de tentoonstelling vindt men verder
een groot aantal paviljoens, die de aandacht
verdienen, en die we ook nog gaarne zou
den beschrijven, als de plaatsruimte het
ons veroorloofde. Maar wie het kan doen
ga zelf een goedkoop één- of tweedaagsch
retour bij de K.L.M. nemen, en overtuige
zich. Nu is het er nog niet druk, maar een
groote stroom van bezoekers wordt ver
wacht zoodra we wat verder in de tijd ko
men, of zoodra het wat mooier zomerweer
wordt.
Men kan er gerust de heele dag blijven,
want talrijke restaurants, deftige en minder
deftige, kunnen op niet te dure wijze voor
zien van alles wat de inwendige mensch noo
dig heeft.
Mogen we ten slotte aan de Hollanders,
die naar Brussel zouden willen gaan, nog
één raad geven. Men spreke er toch alstu
blieft geen Fransch. Men kan in Brussel
overal met onze eigen taal terecht Goed
Hollandsch verstaat men er beter dan slecht
Fransch. Men steunt dan meteen een beetje
de Vlamingen in hun strijd om het recht
van hun moedertaal.
Helaas zijn er vele Nederlanders, die dit
met inzien. Toen we aan een tafeltje in ecu
restaurant een kop warme koffie in onze
koude magen zaten te werken, hoorden we
aan een tafeltje ernaast een net gezelschap
van vier of vijf personen ook Hollandsch
spreken. Maar de kelner die met óns in
'heel goed en vlot Vlaamsch converseerde,
werd daar in het Fransch aangesproken, en
sprak daar toen natuurlijk óók die taaL
Maar waar was dat nu voor noodig? Laten
we afspreken, dat het bij ons alzoo niet zal
zijn.
En verder als ge gaat: goede reis en mooi
ween
