Over opbrengst gesproken! Ons PRAATUURTJE f AND- EN TUINBOUW No. 281 WOENSDAG 27 tlAAM 1835 Wend uw aangezicht naar de zon, dan vallen de schaduwen achter U. Een paard slaat nooit meer vonken, dan wanneer het struikelt. 3D Opheffing van den Nederlandschen landbouw i. De resultaten van een goede bedrijfsboekhouding in Indië. Een wedloop naar den laagsten kostprijs. Holland, zoowel het moederland als Indië, neemt op landbouwgebied een vooraanstaan de plaats in de wereld in; voor den buiten lander is het 't land, waarheen men bij voor keur gaat om zich op de hoogte te stellen van het nieuwste en het beste op landbouw gebied. Het is dezelfde geest van den Hollander, die in beide gebieden den landbouw tot zulk een hoog peil van ontwikkeling heeft ge bracht en die het mogelijk maakt steeds opnieuw verbeteringen aan te brengen en de zware concurrentie het hoofd te bieden. Werkkraoht, aanleg, volharding, or ganisatie en wetenschap werken op de meest volmaakte wijze samen om de grootste productie, de beste kwaliteiten en lage kostprijzen te verkrijgen. Het Hollandsche vee, de Holland- sche kaas- en melkproducten, de bloembollen. Aalsmeer, Boskoop, het Westland, Deli-tabak, Java-suiker en Indische thee, om slechts enkele te noemen, ze zijn alle wereldbekend en wereldberoemd. Zonder uitzondering ondervinden ze thans alle den nood der tijden; de wereldprijzen zijn zoo geweldig gedaald, de wereldhandel zoo kunstmatig geremd, dat de geheele Hol landsche en ook de Indische landbouw met onze veeteelt met ondergang bedreigd wordt. In de wijze, -waarop in Holland en in In dië gereageerd wordt op dezenn ood, is ech ter een kenmerkend verschil. Terwijl hier landbouw en veeteelt in hoofdzaak steun zoeken in directe regeeringshulp, tracht men in Indië door eigen kracht het hoofd boven water te houden. Er zijn natuurlijk ver schillende oorzaken voor dit typeerende ver schijnsel, zooals hert domineeren van het grootbedrijf in den vorm van N.V. in Indië en het overheerschen van het particuliere klein- en midden-bedrijf in Holland, de werkzaamheid van kapitaalkrachtige cul- tuurbanken in Indië, de geringere kunst matige invoer-belemmeringen voor de tropi sche landbouwproducten, de grootere soe pelheid der arbeidsloonen, de intensievere samenwerking en andere, maar daar staat tegenover, dat de prijzen der koloniale land bouwproducten sterker gedaald zijn. Dat het den Indischen landbouw onder die omstandigheden mogelijk is geweest, zich steeds weer aan te passen aan de veranderde omstandig heden en de sterke daling der prijzen, ls goeddeels een gevolg van de zeer geperfectioneerde bedrijfsboekhouding, die in alle Indische landbouwbedrij ven wordt gevoerd. Een bedrijfsboekhouding met ©en kost prijsberekening, waarin alle uitgaven zoo gedetailleerd mogelijk tot in onderdeelen van centen tot uitdrukking komen, als voor naamste doel ervan, omdat men in vroegere crisis-perioden heeft geleerd, dat zonder een goede bedrijfsboekhouding geen landbouw bedrijf op den duur kan blijven bestaan of goed geleid kan worden. Een kostprijs der producten aldus, die al les omval, vanaf de eerste bewerking of uit gave tot aan de aflevering van het product inclusief alle indirecte uitgaven van af schrijving, enz. Elke bedrijfshandeling komt in den kost prijs tot uitdrukking, geen nieuwe maat regel wordt genomen zonder diens invloed op den kostprijs te kennen. Proeven worden genomen en slechts in t groot doorgevoerd, zoodra blijkt, dat deze economisch verantwoord zijn, hetzij door verlaging van den kostprijs, hetzij door ver betering van het product Van hoog tot laag, zoowel voor den di recteur of bedrijfsleider als voor den werk baas is de kostprijs het dagelijksch brood, de geheele bedrijfsvoering richt zich naar den kostprijs, bij alles wat men doet, denkt en rekent men ermede. In Indië is er daardoor in den land bouw een mooie wedloop naar den laagsten kostprijs ontstaan. De grooto publiciteit, die daar aan den kostprijs wordt gegeven, maakt het dan ook voor een ieder mogelijk het volle pro fijt te trekken van andermans resul- Zoodra bekend is, dat een ander land bouwbedrijf een lager kostprijs heeft weten te verkrijgen, rust men niet voordat men de reden ervan weet en die op zijn bedrijf heeft toegepast. Een bedrijfsleider, die niet in staat is, zijn kostprijs aan te passen aan die van soort gelijke bedrijven, zal zich niet lang kunnen handhaven. En ten slotte wordt de wetenschappelijke voorlichting door de geheele bedrijfsboek houding in hooge mate vergemakkelijkt, om dat ze-zich kan richten naar de solide basis der kostprijzen. Ze heeft in Indië dan ook een veel hooger nuttig effect, waardoor om gekeerd wederom een ieder zijn penningske gaarne bijdraagt om die wetenschappelijke voorlichting zelf te bekostigen en zoo hoog mogelijk op te voeren. Wat men zelf be kostigt, wordt ook meer gewaardeerd. Men kent er den vergelijkenden staat der kostprijzen van meerdere gelijksoortige landbouwbedrijven, zooals die maandelijks door de grootere cultuurlichamen aan hun bedrijfsleiders verstrekt wordt en die een onuitputtelijke bron is voor verdere verla ging en een voortdurende prikkeling tot initiatief. Jaar in jaar uit blijft het nuttig werk dergelijke vergelijkende staten minitieus onder de loupe te nemen en elk onderdeel te toetsen aan de eigen onderneming. En steeds opnieuw ontstaan nieuwe bezuinigingsmogelijkheden, hetzij door wetenschappelijk onderzoek, hetzij door vooruitgang der techniek en in voering van verbeterde werkmethoden. Door het initiatief van de geheele massa worden steeds nieuwo verbete- rings- en bezuinigingsmogelijkheden geschapen. Zonder uitzondering geven alle Indische cultuurproducten een voorbeeld van het boven medegedeelde. Hier volgen enkele ge ns over do rubber van een der grootste cultuurlichamen. De ondernemingskostprijs, zonder afschrijving, bedroeg hier in: 1920 127.8 ct. per K.G. (begin crisis) 1925 -16.1 ct. per K.G. 1929 40.- ct per K.G. (begin crisis) 1934 15.7 ct. per K.G. Om een denkbeeld te geven van de verla ging van enkele onderdeelen van den koop prijs dienen de volgende gegevens: Onderhoud gewassen: 1920 22.1 ct per K.G. (begin crisis) 1925 5.1 ct per K.G. 1929 5.8 ct. per K.G. (begin crisis) 1934 -.61 ct. per K.G. Oogst en verwerking: 1920 6-1.5 ct per K.G. (begin crisis) 1925 21.3 ct per K.G. 1929 1S.3 ct. per K.G. (begin crisis) 1934 8.43 ct. per K.G. pisch voorbeeld daarvan is, dat per uur en per rubbermachine in 1920 ongeveer 3 K.G. werd verwerkt tegen ruim 30 K.G. in 1929, uitsluitend door verbeterde techniek en voort durende uitwisseling van de resultaten der verschillende ondernemingen. Iedere Indische landbouwer kan deze voor beelden met honderden aanvullen. H. J. VAN HASSELT. H. HARING - boskoop De melkbroodactie Dezer dagen is te Groningen onder lei ding van den heer R. Visser te Onderden- dam een vengodering gehouden van de cen trale propaganda-commissie voor het ge bruik van melkbrood in Groningen, met de plaatselijke propagandacommissios uit die provincie. De bijeenkomst werd bezocht door ca. 170 genoodigden, waarondrer 40 burge meesters. In zijn openingsrede wees de voorzitter o.a. op de goede ontvangst, waairin deze propaganda zich mocht erheugen en sprak er vooral zijn vreugde over uit dat de Com missaris der Koniugin in de provincie Gro- nngen de welwillendhed heeft gehad het eere-voorzit terschap van deze propaganda- commissie te aanvaarden. Daarvoor moet U bij Hilleshog zï]n. Hilles- hög suikerbietenzaad geeft het minste aantal schieters en een maximale suiker opbrengst per bunder. En dan het groote voordeel, dat de mooie bietvorm geeft bij het rooien: geweldige tijds- en kosten besparing. Wat wilt U meer. En Hilleshog is een Nederlandsch product door Nederlandsche landbouwers op Nederlandschen bodem geteeld. Hilleshog koopen beteekent dus den Nederland schen landbouw daadwerkelijk steunenl Een dringende reden te meer om voortaan bij Uw inkoopvereeniging of suikerfabriek Hilleshog te bestellen. worden bijgestaan doe;* vele plaatselijke commissies, voeren de propagandamaatrege- len voor melkbrood zelfstandig uit. De pro- pagandacommissies voor het gebruik van melkbrood zijn veelal samengesteld uit de organisaties van belanghebbenden zuivel-, landbouw-, en bakkersorganisaties, organi saties van huisvrouwen, bonden van platte landsvrouwen en vooraanstaande pehsoneai i het maatschappelijk leven. Vóór den oorlog werd in Nederland bijna uitsluitend melkbrood g bakken; in de oor logsjaren moest ons volk zich met water brood vergenoegen en sindsdien is het groo- tendeels een waterbrood-etend volk gebleven. Niet minder dan 70—75 van Nederland eet waterbrood; wij zijn het melkbrood ontwend. Spr. somt de voordeelen van dit brood in vergelijking met waterbrood op (smakelijker, malscher, langer versch, voed r, mooier structuuir van de kruim, betere kleur van de kotet en ten slotte lichter verteerbaar). Op 1000 Kg. tarwe bloem wordt plm. 52.5 liter volle melk of een daarmee overeenstemmende hoeveel heid volle melkpoeder verwerkt. Ten on zent is het niet voldoende bekend, dat melkbrood, kenbaar aan de letters M. B., in ieder heel brood van 800 gram de voe dende bestanddeelen van ruim Yi liter volle melk botervet, eiwit en melksui ker bevat. Hiervan ons volk te door dringen is de allereerste taak der propa ganda. In Friesland is door de propaganda het erbruik van melkbrood van 20 pCt. tot boven 60 pCt. gestegen; ook in de overige provincies behoeft een dergelijk succes niet uit te blijven. Tenslotte werd door de Centr. propa* gandaooimmissie voor Groningen een uit eenzetting gegeven van de wijze waarop zij de actie verder denkt te voeren. Er zal o.a. een week lang met een yMelkbrood- Auto" door de provincie worden gereden, soort Melkbroodweek worden gehou den. gecombineerd met étalage- en zoek- wedstrijden in samenwerking met de bak kersorganisaties; op daarvoor in aanmer king komende tentoonstellingen zal worden geexposeerd, enz. Dan volgde sluiting, nadat de Voorzitter woorden van hartelijken dank tost de aan wezigen had gericht. Vervolgens werd verslag uitgebracht van do sedert 2 October 1934 verrichte werk zaamheden. Medegedeeld werd, dat er thans over dc geheele provincie 21 plaatselijke commissies werken. Op verschillende plaatsen gemeen telijk nog weer in sub-comité's gesplitst, van welke er ca. 40 zijn. In totaal zijn op deze wijze ca. 750 personen rechtstreeks bij deze „persoonlijke propaganda'' betrokken geworden. Dank zij den steun vam de plaatselijke commissies kon reeds veel propaganda wor den gemaakt en werd veel materiaal daar voor verspreid. Over de voorloopig bereikte resultaten was men wel tevreden. Hoewel nog niet alle gegevens konden worden verzameld, bleek het mielkbroodgebruik op velschillende plaatsen reeds gestegen van niets of weinig tot 70 80 Namens het Crisis-Zuivelbureau te 's-Gra- venihagc werd door den heer J. L. Verhagen, cand.-no!., een inleiding gehouden over de organisatie van deze propaganda over het geheele land. Spr. wees op d? instelling van een propa ga ndacommissic door het Crisis- Zuivelbureau en dc vorming van een afdee- ling voorlichting en propaganda. Dc propa ganda voor melkbrood wordt door het Cri- sis-Zuivelbureau gezien naast-, doch in nauw verband mot de algemeene propaganda voor het gebruik van melk- en zuivelproducten. Vervolgens memoreert spr. het bestaan van de provinciale propagandacommissies voor het gebruik van melkbrood in Friesland, Groningen, Drente, Utrecht, Noord-Holland en Zeeland. Deze centrale commissies, die Natuurboter Driemaal daags als tafelgast. Een dotterbloem aan weilandzoom, Een glanzend koetje in de droom, Van melk tot room, tot boter 't lest, Dat is ons Neerland op zijn best! Ms rij op boter sparen zou. Was er geen wijsheid in de vrouw, Want dit product van kwaliteit, Munt uit door smaak en zuiverheidl Do mineralen, vitaminen, Die moeten voor den opbouw dienen. Terwijl door lichtverteerbaarhcid, Het bij de zwakste nog gedijt! Ja, altijd boter in de kast, En driemaal daags als tafelgast! Dan vindt ge daarvoor zeker 't loon, In helder oog en roodc koon! Mevr. C. J. OOMS—VINCKERS 's Morgens, 's middags en 's avonds boter als tafelgast, en alles wat in dit liedje wordt opgesomd, kan ook U w deel worden! Vorige keer zijn we begonnen met het be kend spreekwoord: Mundus vult decipi, de wereld wil bedrogen zijn. Welnu, we zouden vanavond wel weer zoo kunnen beginnen. Moet je lioorenl Daar worden me door een fruitkoopman aangboden góudreinetten voor 10 ct. het pond. Dat is een koopje, zult ge zeggen, overal zult ge er minstens het dubbele voor betalen. Dat was ook de reden dat getwijfeld werd aan het aanbod. En toen hoorden we het: Amerikaansche góudreinetten waren het. Wat is een naam, moet eens een groot man gevraagd hebben. 't Bleek me dat we deze vraag thans ook wel konden doen: wat is een naam. Want, ja, de appels leken wel wat op góudreinetten. Heel veel zelfs. Temeer daar het goud op da echte góudreinetten al aardig aan het ver donkeren is in dc richting van vaal-groen met een likje vuilbrons er op. Ze leken dus wel iets op góudreinetten Maar nauw was het mes er in gezet om ze te schillen of 't was te merkenwat is een naam? En toen het tot eten kwamneen maar geen zweempje, dat meer aan een goud reinet deed denken. Flauw, laf. droog. Niets van het sappige, het pikante wat smaak en geur betreft, dat de heerlijke eigenschappen van de echte góudreinetten zijn. Mundus vult decipi! Wat doen we met die 'Amerikaansche laffigheden hier? En dio dingen hebben nog niet voor de helft de grootte van een gewone middelmatige Hol- Jandsche huis-, tuin- en keukengoudreinet. Dat is andere niet Amerikaansch, want daar doen ze alles in het groot. Nu zijn er weer groote vreeselijke ZANDSTORMEN, DIE DUIZENDEN HECTAREN VRUCHTBARE TAR- WEGROND BEDERVEN en tot een woestijn maken. Zooiets wordt tenminste uit Chicago ge meld. Dat moet over geheel het Midden-W ten van Amerika het geval zijn. De landbouw-experts in Kansas schrijven de omstandigheden, dat er in den laatsten tijd zooveel zandstormen voorkomen, voor een groot deel toe aan bet feit, dat er groote gebieden zijn omgeploegd, waardoor de gras bedekking, die een bescherming vormt tegen droogte, veroorzaakt door winden, is verlo gegaan. In de laatste week hebben veer tien zware en zeven lichte zandstormen ver schillende deelen van den „tarwe-gordel'' ge teisterd. Uit Boston wordt gemeld, dat er een stof nevel staat, veroorzaakt door een zandstorm, die zijn oorsprong 1600 K.M. westwaarts heeft Geraamd wordt, dat er in de omgeving ran Washington 10 ton stol boven elke vier kante mijl hangt. De tarweprijzen zijn in Chicago en Kansas City met 2 tot 4 dollarcent per bushel geste gen. Dat zullen de tarwebezitters wel leuk vin den. Tenzij de regeering ook daar prijsrege- lend optreedt. Zooals ze in Duitsehland doen waar de RICHTPRIJS VOOR DE EIEREN OP 70 CENT PER K.G. VASTGESTELD is. Maar daar is het om de leveranciers een eenigszins loonende prijs to verzekeren. En als de prijs niet hooger gezet wordt dan nu, ongeveer 3Y2 a 4 ct per stuk ,dan heeft de consument ook geen klagen. Er worden in Duitsehland algemeen maat regelen genomen om voor alle voortbrengse len tot een voldoend loonenden prijs te gera ken. Het spreekt vanzelf, dat dan moet voor komen worden de te groote voortbrenging, zoodat ze niet verbruikt kan worden. Ook den ongeregelden toevoer op de markten, want dan zouden de prijzen hoog zijn, waar weinig aangeroerd is en licht te laag, waar veel meer wordt aangeboden, dan de gewone En nu wordt bovendien nog propaganda gemaakt voor het gebruik van sieren. Men heeft daar nu georganiseerd Op origineele wijze wil men pogen, -het ver bruik van eieren te bevorderen en vooral de bevolking der groote steden op te wekken, meer eieren te consiuneeren. De geheele Duitsche eierhande! zal aan deze actie medewerken en kosteloos groote hoeveelheden eieren ter beschikking stel len, die in de plantsoenen der verschillende steden op bepaalde dagen verstopt zullen worden en door de kinderen van arme ge zinnen gezocht mogen worden. Dit specifiek Duitsche Paaschgebruik van het eierenzoe- ken zal de aandacht van het publiek op dezen tak van het Duitsche bedrijfsleven moeten vestigen. De reclamecampagne zal door de radio, de film en de pers op kracht dadige wijze worden ondersteund. We vermoeden, dat de actie in ons land tegen de LANDBOUWORGANISATIES, DIE HUISHOUDELIJKE ARTIKELEN VEKKOOPEN, ook wel door velen gesteund zal worden. Dat is te begrijpen ook. Zoo wordt dc han deldrijvende middenstand, die het toch al zoo. zwaar heeft, geheel knock-out geslagen. Wij kunnen dit optreden der landbouw organisaties, die allen schijnen samen te werken, ook niet goed vinden. Als het nag alndibouwwerktuigen waren, dan zou het nog daaraan toe zijn en goedgepraat kunnen "•orden. Maar dat ze ook fietsen, meubels, keuken gerei, electrische lampen enz., gaan aanbie den, kijk, dat gaat wat ver. Coöperatie is heel goed, doch dit kan ook ver gevoerd worden. Hier begeeft men zich op een terrein waar men niet behoort. 't Is dan ook te begrijpen, dat Kamers van Koophandel o.a. die van Hollandsch Noorder kwartier er tegen opkomen. De laatste wend de zich tot den Middenstandsraad eu wees er op, dat tallooze handelszaken en bedrijven op het platteland en in de centrumgemeen ten der landbouwstreken hierdoor ernstig benadeeld worden. Hoewel de Kamer geen stelling wensoht te nemen tegen den steun, dien de landbouw van overheidswege ont vangt, welke voor een belangrijk deel mede wordt opgebracht door den groothandel, middenstand en ambachtslieden, verwacht zij dat in Jandbouwkringen het gemeen schapsgevoel ook ia dien zin tot. uiting zal komen, dat de bestaansmogelijkheid van de bovengenoemde groepen eveneens zal worden geëerbiedigd. Zij verzocht derhalve den Raad de noodige stappen te willen doen, die ertoe kunnen leiden dat, met dit voor den handel fnuikende verkoopsysteem gebroken zal worden. Alleszins liegrijpelijk. Op deze wijze maken de landbouworgani saties, dat de landbouwers minder gunstig beoordeeld worden. Dat moesten ze niet doen! Weet ge wat ze wel moesten doen Luisteren naar wat hun voorlichters zeg gen. Zoo heeft b.v. eenige weken geleden de rijkslandbouwconsulent voor Overijssel Ir. W. C. van der Meer te Almelo gesproken en hij kwam daar tot ongeveer dezelfde uit spraak als wij al enkele jaren propageeren: Misschien herinnert gc U zijn conclusies nog. We namen die ook op in onze dagelijk- sche landbouwrubriek en laten ze hier nog eens volgen: De prijsverhoudingen dwingen tot het scheuren van minder productief grasland. b. het meer verbouwen van eigen veevoe der, zoowel zetmeel- als eiwitrijk, verdient de bijzondere aandacht, waarbij gelet moet worden op de teelt van aardappelen voor veevoeder; c. liet produceeren van vroeg gras met hooger eiwitgehalte, door middel van zwaar dere stikstofbemesting in het inkuilen van dit materiaal met behulp van de Finsche methode, is aanbevelenswaardig; d. aan een goede arbeidsverdeeling in het bedrijf dient in verband inet de toename den akkerbouw nauwkeurig aandacht te worden geschonken. Wat punt c. aangaat, het is nu tijd, dat voor een overbemesting met stikstof gezorgd moet worden. En die is thans niet duur. Dat was in de oude tijd anders. Maar daar was het ook de oude tijd voor. Moet ge maar eens ihooren, Wie eigenlijk de „uitvinder" is geweest van boter, het kostelijke goedje, zonder het welk onze boterhammen niet half zoo lek ker zouden smaken, is niet vast te stellen maar wel staat vast, dat reeds in de oudste tijden de herdersvolken, die men toen op de wereld kende, uit de melk van hun dieren allerlei producten bereidden, waaronder kaas en zeer waarschijnlijk ook boter. De oude Germanen waren zeer gesteld op melk en melkproducten en van hen leerden de Romeinen zeer waarschijnlijk hoe melk ge karnd etc. kon worden. De Grieken hebben het geleerd van het Nomadenvolk der Scythen of Thraciërs. Maar merkwaardig genoeg werd in die oude tijden boter nooit gebruikt als voedingsmiddel. Neen, ze was een zalf, die bijvoorbeeld met wat honing vermengd in de mond werd gesmeerd bij mondkwalen of wanneer kleine kleuters last hadden met het tandjes krijgen. En daar nevensbrandde man boter in de lampen nis er bijvoorbeeld gebrek aan olie was. Ook hij het kokpvi en hakken werd er alleen boter gebruik gemaakt als dc olie ontbrak en fafclboter kende men helemaal niet. Zulke zijn er tegenwoordig ook nog wel. Die kennen tafclmargarine. Dat hebben zo geleerd voor een deel. nu doet de idee, dat is, ook niet veel goeds daartoe. Want men moet aan deze zaak ook een zielkundige kamt zien. De menschen lezen ramen, dat de botermarkt noteert 34 cent per kg. Zelf móeten ze nog betalen zoo om en bij f 1.60. Dat zet kwaad bloed tegenover de boterleveranciers en dus ook tegen het product boter, en ze gaan marga rine eten. Vroeger een schande, nu een ge woonheid. Vroeger schepte men nog wel eens tegen elkaar op over botergebruik waar men dacht over margarinegebruik. Nu is men, door den nood der tijden, al wat minder grootsprakerig geworden en Iaat men zich minder door valsohe schaamte leiden. Wat dat aangaat heeft deze tijd ook wel iets let wel: iets goeds. Maar, om op de boter terug te komen, wat loopt die prijs toch vreeselijk terug! Vier-en- der-tig-cent voor een kilo boter, 't Is erg! Waar dat heen moet, weet ik niet. Allen sluiten de grenzen en zelf eten we margarine. Misschien gaan ze straks wel weer als in de oudheid de boter voor zalf gebruiken, of voorwagensmeer, wat ik nok wel eens heb hooren vertellen, dat voorheen plaats heeft gehad. Wat er met DE VEEAANBIEDING AAN RUSLAND plaats heeft gehad, is sommigen niet recht duidelijk. Er wordt beweerd, dat de pogin gen die de secretaris van de N. Hollandsche Bond van Melkveehouders bij zijn trachten om vee naar Rusland te verkoopen. door de „heeren in Den Haag" tegengewerkt werd, althans niet de vernachte medewerking verkreeg. De roode pers maakte van cleze mededee- ling van den voorzitter van den Bond een heel stuk en eindig-de:„nu zijn noode- loos en met zeer groote kosten 150.000 jonge drachtige koeien geslacht en ingeblikt. Dit stuitend werk is verricht ondanks de mo gelijkheid van verkoop van levend vee en ten koste van millioenen, die de consumen ten moeten opbrengen. Ten koste ook van de boeien, die behalve hun ethische bezwa ren tegen afslachting, ook hun commercieele belangen door de regeering zien verwaar- Slechts de vleeschconserven- en blikfabri- kanten voeren er wel bij Nu vinden vrij dit wel wat erg gekleurd voorstellen. Men kan allicht een zaak, die niet zoo vlot loopt als men hoopte, ver keerd voorstellen, en zóó, dat men booze blikken en grauwen naar „Den Haag" doet werpen, door hen die het juiste niet weten. Ook wij hebben meermalen erop gewezen, dat er met ons vee in Rusland misschien uog wel wat te doen viel. Maar als ieder op zijn eigen houtje begint, loopt de boel mis. En dat was hier het geval. Door de Rundvee gcntrale is naar we meenen te Berlijn met de Russen gesproken. Door een particulier uit de huurt van Rotterdam is met de Russen gesproken. Door bovengenoemde scretaris werd met de Russen gesproken. Een Russische handelsdelegatie heeft te kennen gegeven, dat ze wel Hollandsch vee wil koopen, dochniet zulk vee als voor inblikken bestemd. Daarmede vervalt dus wel dc hatelijke uitval van de roode pers. Bovendien wilden ze voor het vee, dat ze wel wilden hebben, geen aanneembare prijs geven. Ook leek het hun aiet om contant te betalen. Om te voorkomen, dat verschillende onderhandelaars door de Russen, die lang niet dom zijn, tegen elkaar uitgespeeld zou den worden en zoo de biedprijs gedrukt werd, bepaalde de Minister indertijd, dat vee aanbieding aan Rusland zou geconcentreerd worden. Men moest zich daartoe wenden tot de Regeeringscornmissaris Louwes of tot den handelsadviseur van Zwanenberg. Dat werd door bovenbedoelde niet gedaan, die ging zelf naar Moskou. Kreeg geen prijsaanbie- ding, doch zou prijs vragen. Kwam alleen thuis met de tijding: Rusland wil wel Hol landsch vee koopen. Doch dat wisten ze hier ook wel. Maar goede prijzen geven en ookbeta len. Dat vlot met Rusland niet zoo best. Men moet met zijn beoordeeling van feiten, billijk zijn. Ook als het betreft „de Haagsche heeren" die niet altijd zoo verdedigd worden door ons, als we nu eerlijkheidshalve moesten doen. Dat er nog wel wat gedaan wordt door de Nederlandsche Veehouderij Centrale voor export van oud vee, moge blijken uit het volgende bericht: De firma L. Willems en Zonen te Roosen daal heeft van de Nedcrl. Veehouderij-Cen trale te Den Haag ruim 200 stuks hoornvee aangekocht, welke dieren Vrijdag via Rot terdam per schip verzonden werden met be stemming Lissabon, in Portugal. 'k Bon vanavond wel langademig geweest. Oude menschen kunnen soms zoo lang zeu- Maar nu is het uit. Tot de volgende week, j PRAATJESMAKER, j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1935 | | pagina 10