«dCDü
De Saar-mariniers zijn weer thuis
MANNBORË ORGELS
W. A, HOUTMAN Co.'s
PIANO- en ORGELHANDEL
PRIJZEN LAGER DAN OOIT!
TEGEN HOEST
Vicks Hoestbonbosïs
MAANDAG 18 FEBRUARI 1935
DERDE BLAD PAG 9'
Feestelijke intocht in Rotterdam
Koninklijke onderscheiding voor
den commandant van het
detachement
Zaterdagavond te 8 uur 20 is het
detachement Mariniers, dat deel,
heeft uitgemaakt van de internatio
nale troepenmacht in het Saargcbied,
te Rotterdam teruggekeerd.
Storm en regenvlagen ten spijt heb
ben duizenden de terugkeerende sol
daten opgewacht en hartelijk toege
juicht. Op de binnenplaats van de
kazerne heeft vice-admiraal J. de
Graaff namens den Minister van De
fensie woorden van groote waardee
ring geuit voor de wijze, waarop het
detachement het rood-wit-blauw in
den vreemde heeft hoog gehouden en
medegedeeld, dat het II. M. de Konin
gin had behaagd den commandant
,van het detachement, kapitein M., R.
de Bruyne te onderscheiden en te be
vorderen tot Officier in de orde van
Oranje Nassau met de zwaarden.
De aankomst op het station-Maas
Waaruit het te verklaren was, dat de te
rugkomst. van een militaire troepen-afde»
ling leidde tot een on-Hollandsche betoo
ging van enthousiasme, tot betuigingen van
waardeering van een duizendkoppig publiek,
dat zelf ook wat over had voor deze demon
stratie, door den striemenden regen te trot-
Omdat men de zwaargewapende Mariniers
met den stormhelm op het hoofd toch zag
als vrede s-soldaten, als beschermers van
orde en gerechtigheid, opadat men intuïtief
gevoelde, dat deze mannen door hun plichts
betrachting en correcte houding het aanzien
,van ons land hadden hoog gehouden.
Inderdaad: deze eenvoudige militairen,
met verstandige leiders aan het hoofd, heb
ben in twee maanden Saar-dienst moer ge
daan voor de bevordering van waardeering
voor onze weermacht, dan een leger van
schreeuwers, die zich nu niet lieten zien en
welker hulp ook niet noodig was om te dc-
monstreeren, dat ons volk tevreden is over
zijn Mariniers.
Reeds lang voor acht was te zien, dat de
terugkomst van het Saar-detachement enor
me belangstelling zou trekken. De politie
had echter uitgebreide orde-maatregelen ge
troffen en binnen de afzetting werden alleen
een aantal autoriteiten toegelaten, die hier
voor een speciaal bewijs hadden ontvangen.
Wij noemen slechts den commandant van
het corps Mariniers, kolonel C. J. O. Dor
ren; de garnizoenscommandant, majoor Mot-
ke; de gep. generaal-majoor der Mariniers
J. C. J. B. A. de Josselin de Jong; voorts
enkele voorzitters van stembureaus bij het
plebisciet, een vertegenwoordiger van Rot
terdams Comité ter behartiging van natio
nale belangen, de hoofdcommissaris van po
litie, mr. L. Einthoven; de veldprediker in
algemeenen' dienst ds. II. Janssen en de
hoofdaalmoezenier J. J. J. Noordman. Uiter
aard waren ook de dames der officieren van
het detachement op het appèl.
Voor hen zal het wachten het langst heb
ben geduurd, want de trein was over tijd en
kwam eerst te 8.20 de overkapping van het
station binnenschuiven.
Uit het groepje autoriteiten ging een hoe-
ra'tje op, inaar de militairen in den trein
schenen consigne te hebben ontvangen ook
nu vóór alles militair te blijven en onthiel
den zich van luidruchtige betuigingen van
blijdschap over den terugkeer.
Op commando verliet men den trein, ver
volgens werd aangetreden voor colonne, kor
te bevelen van den commandant van het
detachement schalden door de holle ruimte
totdat heel de troop stond aangetreden.
Daarna trad het vaandel uit den troep der
Mariniers, die ter begroeting stond opge
steld en de vaandelwacht stelde zich op voor
het front van den troep.
Daarna meldde kapitein De Bruyne den
troep bij den commandant van het corps. De
pijpers openden den ban en terwijl het de
tachement stram het saluut bracht weer
klonken de eerste maten van het volkslied.
Het was een plechtig oogenblik, dat op al
len diepen indruk maakte.
Voor den troep stonden, behalve de com
mandant en de officieren, ook de Engelsche
verbindingsofficier More en de vioolpredi
kant ds. J. van der Giessen opgesteld.
Nadat de ban gesloten was is comman
dant Dorren naar voren getreden om als
chef van het corps de officieren, onderoffi
cieren, korporaals en manschappen het
welkom in het vaderland toe te roepen. „Gij
hebt., zoo zeide de commandant, op eervolle
wijze uw taak in het Saai-gebied vervuld en
ik wensch U daarmee van harte geluk".
Na de plechtigheid is de troep hi liet licht
van een nieuw soort vuurwerk-fakkels, die
met een lichtsterkte van meer dan 100.000
kaars het station tot in de spanten verlicht
ten, afgemarcheerd.
De tocht naar de kazerne
En toen begon de korte tocht naar de
Een stioomende regen, een bulderende
storm cn des ondanks een enthousiaste
menigte, die, zoodra de troep uit óe sta
tions-overkapping te voorschijn kwam, lui
de begon te juichen en dit volhield tot de
Even stram als te Saarbritcken mar
cheerden de Mariniers op de maat van tic
bekende pijpers-muziek langs het Timmer
huis en ook het opdringen van de hen om
stuwende menigte bracht hen niet uit het
gelid.
De politiemannen, die den aftocht wilden
dekken hadden het echter zwaar te ver
antwoorden en ook menig autoriteit, die
meegeloopen was kreeg het benauwd.
Op den hoek van het Stadstimmerlsuïs
waren weer felle fakkels ontstoken ten be
hoeve van de filmoperateurs en ondanks de
gierende regenvlagen bleef het een feeste
lijke intocht, een tocht, die velen te kort
duurde toen bij het Groen endaal het deta
chement in de poort van de kazerne ver
dween.
Plechtigheid op het kazerneplein
Na cenige korte commando's stond het
bataljon in de houding opgesteld en de
commandant van het Saai-contingent ver
zocht den adjudant van den vice-aduiiraal
dit te willen molden. Toen Z.Exc. vice-admi-
raal J. de Graaff op de binnenplaats ver
scheen bracht de troep de militaire eerbe
wijzen. Weer flitste het licht van vele lam
pen aan, microfoons werden ingeschakeld en
in den stroomenden regen ving de vertegen
woordiger van den Minister van Defensie
zijn toespraak aan. Spr. herinerde er aan,
hoe dr. Deckers bij het afscheid van het
Nedcrlandsche Saarcontingent op 20 Dec.
j.l. de manschappen een goede reis had toe-
gowenscht en dat hij stellig ook heden blijk
van zijn belangstelling zou hebben gegeven,
indien dit mogelijk was geweest. Nu mij, al
dus spr., de taak is opgedragen hem te ver
vangen wil ik mij van die vereerende op
dracht kwijten door U allen hartelijk wel
kom te heet,en in het vaderland. Ik hoop,
dat gij de uwen in welstand zult mogen ont
moeten.
In het Engelsoh richtte spr. zich vervol
gens tot den Engelschen officier More, wien
hij prettige dagen in ons land toewenschte.
Spr. hoopte, dat hij zich zijn diensttijd in
het Saargebied zou herinneren als een goe
den tijd, mede doorleefd in broederschap
met de Hollandsche Mariniers en verzocht
hem, terruggekomen zijnde in zijn vader
land, te zeggen, dat het voor ons bataljon
een eer was geweest onder een Britsch offi
cier te hebben gediend bij het bewaren van
de orde in het Saargebied.
Zich opnieuw tot den troep richtend, her
innerde spr. er aan, dat de Minister bij het
vertrek had gesproken van een belangrijke,
maar moeilijke taak, die aan officieren en
manschappen werd opgedragen. De wijze,
waarop gij dien hebt volbracht, aldus spr,,
stemt tot groote tevredenheid. Gij hebt ge
durende uw afwezigheid U herhaaldelijk op
offeringen moeten getroosten en herhaalde
lijk hebt gij voor moeilijkheiden gestaan.
Desniettemin is uw werk met succes be
kroond. Bovendien hebt gij bereikt, dat het
rood-wit-blauw boven uw kwartieren te St.
Vibert en Saarbrücken op den dag van uw
vertrek weer ongeschonden en vlekkeloos
kon worden neermehaald en daar zijn wij
U allen dankbaar voor. Door Uw voorbeel
dig gedrag hebt gij er bovendien toe bijge
dragen, dat de naam van de Kon. Marine,
die sedert Februari 1933 zooveel van haar
aanzien verloren had, weer belangrijk veel
in vertrouwen teruggewonnen heeft en ik
hoop, dat dit Voor U een reden te meer moge
zijn om aan de belangrijke opdracht in
dienst van den vrede, in dienst van den Vol
kenbond, aangename herinneringen te be-
eenen kant hadt gij maatregelen te treffen,
waardoor de oer van de vlag werd gehand
haafd, aan de andere zijde hadt gij uw per
soneel aan te moedigen tert opgewekte plichts
betrachting. Gij hebt die moeilijkheden schit
terend weten te overwinnen. Zoowel uit on-
hcrhaaldelijke telefoongesprekken als uit
onze correspondentie bleek mij hoe goed gij
uw taak hebt vervuld. Gij zijt er in ge
slaagd de eer van Nederland hoog te hou
den en aan de geschiedenis van de Neder-
landsche weermacht, in het bijzonder die
de Marine, een schoone bladzijde toe te
voegen. De raporten over uw leiding getui
gen van een enorme waardeering.
De Kon. Marine brengt U daarvoor bij
zonderen dank en is er trotsch op U een der
onzen te mogen noemen. Het is mij een bij
zonder aangename taak U mede te deelen,
dat H. M. de Koningin, medelevende met een
groot gedeelte van H. M.'s weermacht, Uw
bijzondere prestaties in dienst van het va
derland in den vreemde heeft meenen te
moeten beloonen met een Koninklijke on
derscheiding.
Terwijl het bataljon de geweren
presenteerde en de officieren stram
het saluut brachten, las vice-admi
raal De Graaff de Koninklijke be
schikking voor, waarbij kapitein M.
R. de Bruyne werd bevorderd tot
Officier in de Orde van Oranje-
Nassaü met de zwaarden. Vervolgens
spelde de vice-admiraal het Officiers
kruis op de borst van den comman
dant va,n het Saar-detachement.
Zijn rede vervolgende, zeide vice-admiraal
De Graaff, dat deze onderscheiding er ook
i was vöor heel den troep, daar allen er
hooge mate toe hebben bijgedragen, dat
de commandant zijn taak kon vervullen op
een wijze, die zoo groote waardeering vond.
Bedenkl, aldus spr., dat in de onderschei
ding van.uw commandant niet alleen de
Saartroepen en Uw corps, maar ook de Ma
rine en heel de Weermacht wordt geëerd.
Laat daarom deze. Koninklijke daad voor U,
die geheel vrijwillig tot de weermacht zijt
toegetreden, e^n spoorslag zijn om het beste
te geven wat in U is tot heil van het vader-
land en tot meerdere glorie van Hare
Majesteit, Spr. eindigde met een „Leve de
Koningin!"
Met één ruk gingen daarop alle storm
helmen af en de wanden van het kazerne
plein weerkaatsten een driewerf „Hoezee!",
dat door allen werd uitgebracht.
Direct daarop trad het vaandel uit en,
terwijl opnieuw de militaire eerbewijzen
werden gebracht en de burger-genoodigden
het hoofd ontblootten weerklonken de tonen
van het volkslied
Daarmee was de plechtigheid geëindigd.
In de kazerne vonden de Saar-mariniers
voorzoover daarvan te midden van veel
begroctings-rumocr sprake kon zijn ein
delijk de rust, die hen toekwam en toen
was voor velen het eerste consigne: naar
moeder-dè-vrouw.
Een onderhoud met kapitein
M. R. de Bruyne
Direct na de plechtigheid op de binnen
plaats van de Marinierskazerne hebben wij
een kort onderhoud gehad met den com
mandant van het Saar-detachement, kapi
tein M. R. de Bruyne.
Do kloeke commandant, nog druipend
van de r®gen, was wel zoo vriendelijk
ons enkele inlichtingen te verschaffen om
trent het verblijf in het Saargebied en
vooral over het afscheid en de reis terug.
„Het contact met de bevolking", aldus
kapitein de Bruyne, wien wij er naar
vroegen, „is nooit zoo bijzonder innig ge
weest cn dat was trouwens geheel naar
mijn eigen wensch. Vooral toen de lBc
voorbij was, hebben wij met. opzet een ge
reserveerde houding geforceerd. Misschien
zouden onze manschappen zich hebben la
ten verleiden tot dingen, waar we later
spijt van zouden hebben gehad, bijv. tot
het brengen van een bepaalde groet cn
dat wilde ik coflte que coüte vermijden.
Er zijn natuurlijk altijd elementen, die
dit gaarne zouden hebben gezien om er
dan, al is het misschien niet kwaad be
doeld, politieke munt uit te slaan.
Zoo beeft men een paar Engelsche sol
daten ook op de schouders geheschen on
de arm omhoog laten steken, om er later
een foto van te publiceeren met het oi
derschrift.: „Engelsche Tommy's brengen
de Hittlergroot".
Om allo ongewenschte dingen te voorko
men, heb ik strenge passagiers-maatrege
len getroffen. Slechts in beperkte mate
werd gelegenheid gegeven om te passagie
ren, het cafébezoek werd beperkt tot twee
bepaalde café's en men mocht slechts met
ZEER GROOTE KEUZE bij:
SINGEL 114116 - SCHIEDAM
Telefoon 68871
z'n tweeën tegelijk uitgaan. Die maatrege
len zijn tot liet einde toe gehandhaafd.
Juist omdat bleek, dat er een volslagen
rust heerschte en men heel vriendelijk voor
ins was, gaf dit wel eenigszins een wan-
erhouding.
De mannen hebben zich goed gedragen
n de bevolking respecteerde ons.
Wc kregen elke week gratis bioscoop
voorstellingen en hebben ook bijzondere
gastvrijheid genoten van Hermann Rochlin
een Ober Kommerzienrat, die ons zijn inle-
essante mijnbedrijf heeft laten zien en alle
manschappen nog heeft onthaald ook; men
heeft ons daar een volslagen diner aange
boden.
Ook van anderen kregen wij aanbiedin
gen en indien het contact met de bevolking
niet inniger is geweest, is dat alleen aan
mij te wijten.
Het feit, dat iedere Marinier wel zoo'n
beetje Duitsch kende, had natuurlijk tot
gevolg, dat onze soldaten, nog veel meer
in trek waren dan de anderen.
Zooals gezegd: van de 16de Januari tot
toe is het een beetje moeilijker voor ons
geweest om de houding van strikte neutra
liteit te bewaren, maar we deden den nor
malen dienst en kunnen toch met genoe
gen op ons verblijf terug zien.
„De dag van ons vertrek. Die zal ons al
tijd onvergetelijk blijven!'1
Op het hoofdstation van SaarbrQ-cken
stond een Engelsche eerewacht opgesteld
waarvoor ik een en al bewondering heb.
Generaal Brind was er met alle Engelsche
commandanten, verder verschillende Jtali-
aansche officieren; waarvan kolonel Oxilia
officieel afscheid kwam nemen namens
visconti Prasa.
Ik heb toen de eerewacht mogen inspèc-
teeren en er slond een groot muziekcorps
opgesteld dat het „Wilhelmns" speelde. Dat
was een heel bijzonder moment. In cn om
het station was het heel vol met inwoners
Saarbrücken, die allen natuurlijk de
Hitlergroet brachten, zwijgend en ernstig,
wat een magnifiek beeld was, dat we niet
spoedig zullen vergeten.
De reis ging ditmaal door Frankrijk,
Luxemburg en België.
Te Thionville wachtte ons weer een bij
zondere verrassing. Het militaire garnizoen
van Metz was er vertegenwoordigd met ge
neraal Guitry, aan het hoofd, er stond ook
een Franschc eerecompagnie opgesteld. Wc
zijn bier op bijzondere wijze ontvangen e:
de heele troep kreeg een lunch aangeboden,
dio ver boven "t dagelijksch berm uitging.
Alle manschappen waren zonder uitzonde
ring enthousiast over de mooie reis. Voor
al in Luxemburg, waar bet schitterend
weer vvas, viel heel wat te genieten. In dp
stad Luxemburg hadden we nog 5 minuten
oponthoud en toen kwam onze Minister
van Defensie, Dr. Deckers, aan den trein.
Verder zijn we ook in België overal heel
prettig ontvangen.
Een aardige ontmoeting was, toen we den
materiaaltrein met de motordienst, die ons
vooruit was gereden inhaalden. Dit is een
pracht stel kerels: Met luitenant Haver-
korn en zijn 16 man hebben wij hechte
vriendschapsbanden aangeknoopt. Bij de
Hollandsche grens was de altijd vriende
lijke Zuidelijke bevolking in grooten getala
opgekomen, wat ook weer heel aardig was.
Te Maastricht heeft een groot muziekcorps
weer het volkslied gespeeld en de burge
meester was er met den garnizoenscomman
dant en vele officieren. Onze verdere
werd een zegetocht en U weet hoe we hier
zijn ontvangen."
Inderdaad: we wisten het!
Gemengd Nieuws,
OPLICHTER GESNAPT
Tc Haarlem is aangehouden ten Vijftig
jarige reiziger, wiens opsporing door den
commissaris van politie te Bussum was
zotibt wegens oplichting.
De man bezocht klanten van een chemi
caliënhandel, waarbij hij vrooger als ver
tegenwoordiger in dienst was geweest Hij
deed zich bij hen nog als vertegenwoordi
ger voor en wist hen te bewegen hem orders
op te geven. Men moest een zeker bedrag
vooruit betalen en kreeg dan bij de leve
ring aanmerkelijke korting. Do man stak
bet geld op, maar de leveringen bleven, zoo
als vanzelf spreekt, pit. Zoo kwam ten
slotte het bedrog aan he! licht.
VEEL PALING IN HET IJSSELMEER.
Bij de sluizen van Wieringen worden dichte
scholen glasaaltjes waargenomen. Bij het
openen der sluizen dringen ze bij millioenen
binnen; tegen de stroom in op het zoete
water af. Dit belooft goede kansen voor de
paling-vangers. De bot heeft zich tot heden
goed gehouden. Telkens worden in de
sc-hersplaatsen rondom het IJsselmeer groote
hoeveelheden aangevoerd.
HEIDE-ONTGINNINGEN OP DE VELUWE.
Het loont niet meer om de heide om te
zetten in bouwland. Toch worden door de werk
loozen op de Veluwe honderden hectares
woeste grond ontgonnen en met bosschen
beplant. Mogen we hopen, dat de duizenden
guldens aan steun uitgegeven nog eens rijke
baten zullen afwerpen. De prijs
DINSDAG 19 FEBRUARI
HUIZEN 301 M. KRO-Uitzctiding 4.00-5.10
HIRO. 8.00-9.15 en 10.00 Gram.pl.; 11.30—
12.00 Godsd. halfuur: 12.15 Gram.pl.; 12.30
Orkestconcert en Gram.pl.; 2.00 Vrouwenuur;
3.00 Modecursus; 4.00 HIRO; 5.10 Schlagermu-
ziek en Gram.pl.; 6.40 Elsperanto; 7.15 Lezing;
7.35 Gram.pl.; 8.00 Vaz Dias; Gram.pl.; 8.15
Oratorium-concert; 9.30 Gram.pl.; 9.45 Sport;
10.00 Populair orkestconcert; 10.30 Vaz Dias;
Gram.pl.; 10.45 Vervolg orkestconcert; 11.30—
12.00 Gram.pl.
HIIVTLRSUM 1875 M. - AVRO-uKzending.
5.30—6.00 VPRO. 8.00 Gr.pl.; 10.00 Morgenwij
ding; 10.15 Gram.pl.; 10.30 Het Lyra Trio;
11 CO Causerie Mevr. R. Lotgering-Hillebrand;
11.30 Vervolg concert: 12.00 Gram.pl.; 12.30
Ensemble Frauds Kefli; 1.30 Gram.pl.; 2.00
Orgelconcert P. v. Egmcnd Jr. M.ra v. B. He-
merik (cello); 3,00—4.00 Kolples; 4.15 Gram.pl.
4.30 Radio-Kinderkoorzang olv J Hamel; 5.00
Voor kleine 'kinderen; 5.30 Jeugdhalfuur v d
VPRO olv Ds B. J. Aris; 6.00 Kovacs Lajos
en zijn orkest, mmv Irene Ambrun (zang); 7.30
Engelsche 'les Fred. Fry; 8.00 Vaz Dias; 8.05
„Pokiublutoperette van Nedbal. M.m.v. solis
ten, koor, olv H v Wielink en het Omroepor
kest. Leiding: Dr. Fr. Weissmann; 9.00 Mevr.
Jo van Ammers-Kiilkr; Glans en ondergang
van de pruikentijd. (II); 9.30 10.00 Om
roeporkest olv N. Treep, mmv A MoszkowSki
(viool); 11.00 Vaz Dias; 11.10-12.00 Uit de
..Tanzklause", Amsterdam: Majo Marco en zijn
DROITWICH 1500 M. - 10.35-10.50 Morg<
wijding: 11.20 Orgelspel S. Torch; 11.50 Voor
de scholen; 12.10 Gram.pl.; 12.35 F. Walkers
Octet; 1.20 J. Muscant en zijn orkest; 2.25
Voor de schoten; 4.20 Causerie: 4.40 Kwartet-
ococert mmv M Gale (alt); 5.35 Medvedeffs
De bestanddeelen van Vicks VapoRub
thans verkrijgbaar In den vorm van
ONVERBETERLIJK SINJEUR
In samenwerking mét de inspectie cn
controle van bet staatstoezicht op de volks
gezondheid, afd. Drankwet, is door de ge
meentepolitie te Beek circa 6700 liter
jenever in beslag genomen bij L S. te Beek.
Hoewel S. geen vergunning had tot ver
koop benéden tien liter, ging hij daar sedert
jaren mee door, niettegenstaande vele pro-
oessen-verbaal. Thans is op zijn geheelen
voorraad beslag gelegd, die voor een deel
in het gemeentehuis is opgeslagen en voor
een deel is verzegeld in de distilleerderij
van S.
KIND ONDER EEN KAR
Te An del (N.-Br.) is het vijf-jarig doch
tertje van den landbouwer G. Schouten
der een voor een kar ge-spannen paard te
recht gekomen. Met een gebroken been en
andere verwondingen is het kind naar het
ziekenhuis te Gorlndhem gebracht.
DE ROOFOVERVAL TE MOERGESTEL
Te Moergestel werd in den nacht van 22
op 23 Aug. 1931 door tot nu toe onbekende
daders een overval gepleegd op den alleen-
wonenden 83-jarigen gebrekkigen heer v. d
Balalaika-concert mmv O. Alexeeva (sopraan);
6.20 Berichten; 6.50 HandeJ-concert: 7.10 Fran
schc les; 7.40 Gram.pl.; 7.50 Causerie; 8 20
„Der tapfere Soldatoperette van O. Straus;
9.35 „The six of us", gevar. programma; 9.50
Berichten; 10.lt' Causerie; 10.2C Relais uit
Amerika; 10.35 He» Parkington Kwir/et mmv
R. Goodacre (alt); 11.35-12.20 Lew Stoce
en zijn Band.
RADIO PARIS 1648 M. 7.20 en 8.05 Gramo-
foonplaten; 12.20 Orkescconcert olv André; 9.05
I. Fragra. „Iphigénie en Tauride", opera van
Gluck; II. Fragm. „Der RosenkavaHer", R.
Strauss. Mmv solisten, koor en orkest olv Bigot;
10.50 Dansmuziek.
KALUNDBORG 1261 m. - 11.20-1.20 Concert
uit Rest. „Ritz"; 2.504.50 L Preils orkest;
7.20 Walsen- en operettemuziek olv Reesen:
8.00 Gram.pl.; 8.05 Hoorspel; 8.40 Zang en
piano; 8.55 Reportage; 9.40—10.20 Franeche
muziek d h Omroeporkest ofv Reesen.
KEULEN 456 M. - 5.20 Gram.pl. 6.35 Orkert-
concert; 11.20 Uit Berlijn: Orkestcoocert olv
Fröhtich; 12.35 Schrammelconcert; 3 20 Omroep
kleinorkest olv Eysoldt; 5.10 Gram.pl.; 6.20
Omroeporkesc olv Buschkötter, mmv solisten;
7.30 Vervolg orkestconcert; 8.50 Zweedsche
mitziek.
ROME 421 M. 8.05 Concert mmv viool, so
praan, alt en piano; 9.05 Radiotooneel. Hierna
dansmuziek.
BRUSSEL. 322 en 484 m. - 322 m. 12.20
Gram. pi. en accordeomnuziek1.30—2 20 dito;
5.20 Salonorkest olv Douliez en Gram.pl.; 6.50
Gram.pl.; 7.35 dito; 8.20 Symphonieconcert;
905 Hoorspel; 9.20 Vervolg concerc; 10.30-*
II.20 Gram.pl.
484 m.: 12.20 Salonorkest olv Douliez; 1.30—*
2.20, 5.20 en 6.35 Gram.pl.; 6.50 Orgelconcert;
7.35 Liederen van Fauré; 8.20 Salonorkest olv
Douliez; 10-30—11.15 Gram.pl.
DEUTSCHLANDSENDER 1571 M. - 7.30
„Singende Jugend". koorconcert olv W. Stum-
me; 8.05 „Der Weinbauer", spel van H. Stewart
Chamberlain; 9.20 en 10.05 Berichten; 10.20—
11.50Dansmuziek door de „Goldene Sieben"*
Pel. De daders pleegden, om in het bezit!
van de spaarduitjes te komen, bruut geweld
op v. d. P.
Thans meent men evenwel eenig spoorta
hebben gevonden; de te Breda zich in ver
zekerde bewaring bevindende F. J. B. en
F. van li., beidei, uit Tilburg, worden ver
dacht zich aan bowngenoemden roofover
val te hebben schuldig gemaakt.
EEN GEVAARLIJKE PROEFNEMING
Vrijdagmiddag vond te Bussum een ont
ploffing plaats, welke gelukkig nóg vrij
goed is afgeloopen. De scheikundige V. was
in zijn laboratorium aan de Zwaardemaker
straat aan het experimenteeren, toen op eeni
gegeven moment een ontploffing ontstond,
welke tevens een begin van brand veroor
zaakte. Het vuur ken evenwel door de
ijlinks toegesneld» bewoners en Luren zeer
spoedig worden gedoofd. In hc* laborato
rium was veel schade aangericht, terwijl
de heer V. zelf ernstig aan handen en hoofd
bleek te zijn gewond. Hij moest in ie St
Gerardus-Mejel!a-stichting worden opgeno
men. Omtrent de oorzaak tast men nog in
het duister, aangezien de scheikundige nog
niet kon worden gehoord.
MALAISE IN DE PLUIMVEEHOUDERIJ
OP DE VELUWE.
Tot voor een half jaar kon de pluimveehou
derij op de Veluwe nog loonend worden ge
noemd Nu de prijs van het ei hoe langer hoe
lager wordt en de graanprijzen door de
regeeringsbemoeiingen hoe langer hoe hooger
zullen duizenden kippenhouders met verliezen
gaan werken.
HET VERHAAL VAN MIENTJE EN SAARTJE PEPERNEUT.
door G. Th. ROTMAN.
41. Vervolgens zagen wc hem achter een
der huisjes aanleggen en door het tuintje
naar binnen paan. Hij was ons ver voor, want
hij had schuin kunnen oversteken, terwijl
wij heelemaal moesten omloopen. Maar ein
delijk hadden we toch de rij huisjes bereikt.
We moesten echter bij een paar huizen aan
bellen, eer we het göedc adres gevonden
hadden. 1
42. Op ons bellen werd ons opengedaan
door een oud" juffrouw. Toen we vroegen,
of er een man met een bloempot bij haar
binnengekomen was, zei ze: „Jawel, dat was
mijn zoon; dat tref je dus. Maar kom bin
nen, want je kunt daar niet in den regen
blijven staan! Wat moet jullie met dien
bloempot!" Toen vertelden wij haar alles.
(Wordt Woensdag vervolgd)
FEUILLETON
WU CHANG-HO, DE ZEEROOVER
door D KRIJGER
(10
De aanvoerder der troepen, typisch Chi-
neesch denkend, vond de verdere vervolging
niet moer noodig, ciu de zendelinge terecht
was. Waarom zou hij dat doen? Hij was uit
gezonden om die zendelinge te halen, nu zij
hem vanzelve in de armen liep, was het voor
hem des te gemakkelijker. Waarom die roo-
,vers nu nog gevangennemen, dat had nie
mand hein opgedragen. Bovendien gingen
zijn sympathieën bedenkelijk den roovers-
kant uit, ook hij vond het een loonend en
niet onaangenaam beroep, waarvan hij de
onrechtmatigheid niet kon inzien.
Hij trok dius met zijn troepen weder af en
Miss Evan met haar rcisgenooten bleven al
leen achter. Alleen? Toch niet. Den troepen
op den voet gevolgd was Dr. Sparker, een
Amerikaansch missionair-geneesheer, dit
Miss Evan uit haar arbeid kende, veel be
lang in haar stelde, en besloten had zich bij
de troepen te voegen, die ter harer bevrij
ding waren uitgezonden, om zoo noodig van
raad en hulp te kunnen dienen.
In enkele uren zou hij de troepen, die hij
ïn het dorp verwachtte le vinden, maar die
ondertusschen teruggekeerd waren, hebben
ingehaald. Vandaar, dat bij het aanbreken
van den volgenden dag Miss Evan, tot haar
groote verbazing, eensklaps een heldere stem
„hallo" hoorde, roepen. Onmiddellijk herken
de zij die stem en verheugd sprong zij op
om den wolkomen Bezoeker hartelijk te be
groeten. Natuurlijk kwam zij woorden te
kort om haar ervaringen van de laatste we
ken in behoorlijke volgorde te vertellen. Van
den hak op den tak viel zij, zoodat Dr. Spar
ker haar telkens lachend in de rede viel.
Het plan was in enkele uren op te
broken en dan naar Peking te gaan, alwaar
de zendelinge bij goede kennissen onder
dak zou zoeken en zeker vinden zou om
eens goed van de vermoeienissen cn de
emoties der laatste weken uit te ruslen.
Gelukkig konden zij ezels vinden, zoodat
het reizen aangenaam beloofde te worden.
Dr. Sparker voegde zich aan het hoofd
van cLe troep en Miss Evan reed naast
hean. Nu ging het verhalen rustiger en
kwamen de tongen eerst goed los. Z'i ver
telde alles in kleuren en geuren. Hoe God
haar vergund had heerlijk werk onder die
roovers te verrichten, hoe die menscnen
ronddoolden als schapen zonder herder.
„Ja", was de opmerking van Dr. Sparker
„is eigenlijk het geheele Chineesche volk
niet grootendeels zonder herder? En van
het beetje herders, dat er onder die tal-
looze millioenen zich bevindt, zijn er nog
zoovelen, die de ware herders niet zijn."
Bij deze verzuchting keek Miss Evan hem
even aan. Zij begi-eep hem zoo volkomen en
had er zelf zoo vaak over gezucht. Hoe
vaak had zij niet te strijden met het hand
over hand toenemende Modemisme onder
hen, die gekomen waren om het Chinee
sche volk uit de banden van het Heiden
dom te vertossen en het ware Evange.lie
te brengen. Het ware Evangelie! Hot mocht
watl Een Christus van eigen maaksel
daar geleek het meestal op.
„Hebt ge weer nieuwe ex-varingen mei
de Modernisten opgedaan?", vx-oeg zij.
„O, houd op", was zijn antwoord, „de
strijd wox-dt met den dag moeilijker en
het ergste is, dat zij financieel veel sterker
tan dan wij."
,Maar wij, mijn vriend", voerde zij hem
op zachten toon tegen, „wij hebben God op
onze hand en wij brengen toch Zijn Chris
tus, dien rijken Christus, dien de Moder
nisten onmogelijk brengen kunnen, omdat
zij Hem niet hebben. Wij zijn derhalve
altijd in het voordeel, niettegenstaande
alle nabobs, die het wex-k der Modernisten
met hun kapitalen steunen. Ik geloof, dat
God niet anders van ons verwacht, dan de
oogen fiks geopend te houden en in onzen
arbeid rustig achter Jezus aan te wan
delen."
„Ge hebt gelijk, Miss Evan", klonk het
opgewekt terug; „ge hebt groot gelijk, wij
mogen zeer zeker het hoofd niet laten
hangen, want als wij het x-esultaat «an
ons werken, niettegenstaande alles wat
ons voor de voeten loopt, nagaan, dan
kunnen wij niet anders dan dankbaar er
kennen, dat God er Zijn zegen op geeft. Fn
om dien zfegeri zullen wij dan ook blijven
vragen en er op blijven bouwen. De ge
meente van Christus groeit in China, groeit
zienderoogen en dat bevestigt de waarheid
der woorden van onzen Heere en Heiland
dat de poorten der hel haar niet zullen
ovei-weldigen."
Al px-atond kwam men op een ander
chapiter en wol dat van de x-ooverij in bet
Hemelscbe land. Hierover had Dr. Spar
ker een heel boekje open te doen, want hij
had nog al wat op dit gebied meegemaakt.
„Niet, dat ik ooit door roovers gevangen
genomen werd. dank zij God niet", zei 1
„maar ik licb nog al eens met menscf.cn
gesproken, wien dat lot wel ten deel ge
vallen is. Nog nooit trof ik er één aan
die de behandeling prees. Vandaar, dat uw
ei-varingen waard is in de coux-anten ver
meld to worden", voegde hij ex- lachend
bij. „Maar nu wij toch op dit gebied zi.in
aangeland", ging hij voort, „weet u wat
mii steeds opvalt?"
„Neon", moest Miss Evan bekennen.
„Wel, dat onze couranten in hat buiten
land zoo slecht op de hoogte schijnen van
hetgeen hier in dit land omgaat tenminste
de berichten, die vandaar komen zijn er
meest nog al erg naast. Wanneer hier een
zendeling door roovers wordt gevangen
genomen en 6oms gedood, dan bx-engen die
couranten zonder onderscheid verslag uit
over het slachtoffer dat als martelaar voor
zijn Heer en Heiland vallen moest."
„Is het niet zoo2'\ vroeg hij Miss Evan.
Zij moest hem gelijk geven.
„Welnu, u weet toch even goed als ik
dat in China geen slachtoffers voor hun
Heer en Heiland vallen; zij vallen als
slachtoffer van hun bei-oep, op zichzelf on
gelukkig genoeg, maar anders is het niet
Als een zendeling en een koopman samen
door de bergen gaan en door roovers over
vallen woi-den, dan wordt niet de zenrte
ling gedood omdat hij het Christendom in
dit land tracht te brengen, wel nepn, hii
wordt eenvoudig evenals de koopman voor
iemand aangezien, die wel ireld bezitten
zal, en daarom worden zij beiden op los
geld gesteld; zij vallen dus beiden als
slachtoffer van hun beroep
Het is onbillijk tegenover liet Chineesche
volk om het anders in onze couranten
voor te stellen. Het Chineesche volk '8
onzen godsdienst en trouwens weR-on
godsdienst ook. niet vijandig gezind. In
tegendeel, ge weet ook heel goed hoe ?e
makkelijk men het eenvoudige volk in het
binnenland naar vin-halen uit de Bijbeischc
geschiedenis doet luisteren, hoe gemakke
lijk het is hen tot Jezus te leiden. Dat hel
percentage gevangen genomen zendelingen
gx-ooter is dan dat der andere buitenlan
ders is niet zoo vreemd. Het beroep der
zendelingen brengt mede, dat zij door ga
heel China en vooral het binnenland in
reizen moeten, terwijl de handel z'rh
meestal in de vaste kustplaatsen ophoudt,
in gi-oote steden, waar geen rooverben.ien
zich durven vertoonen. Men geeft, dus in
onze bladen een verkeerden indruk var
het Chineesche Volk en dat is te betreur»!
want men geeft er blijk van niet op de
hoogte te zijn met de mentaliteit der ba
volking.
Men mag zeggen van den Chinees wal
men wil, maar heusch, hij kan de ve-ge-
lijking met ons Westei-lingen wel door
staan. Men leei-t spoedig van nem houden
Hij is vriendelijk van aard. voorkomend en
in het algemeen schuchtei-, hotgeen hij
soms onder schutterige drukte tracht te
vexbergen. Haast heeft hij nooit. Ook is ri«
een man van zijn woox-d: een uitzondering
daai-op vindt men alleen bij degenen en
dit vooral in de laatste jai-en die aan
getrokken werden door buitenlandsehe
zeden en gewoonten.
Heusch, laten wij onszelven niet wijs
maken, dat wij hot Chineesche volk op
zedelijk gobi-i \orbetering getracht neb
hen. Natuurlijk vind men onder de Chi
neozen verschil in aanleg, maar één iK
hebben zij allen gemeen: kinderlijke
naïviteit. Kwaad ie hij niet, hij wensch ons
ook geen kwaad too, doch nij overschat
zijn kracht en denkt dat de wereld aan
hem .alleen toebehoort, althans tegon ham
behoort op te zien. Hij is precies als bij
ons de kindexen van 17 tot 20 jaren, vooral
als zij een beetje hooger onderwijs genoten
hebben. Die vex-meenen in hun jeugdigen
overmoed ook, dat zij desnoods wel in bun
eentje de wereld hervormen kunnen. Welt
nu, die mentaliteit blijft den Chinees aan
kleven, al wox-dt hij houderd jaar oud. Hel
lijkt alsof na zijn twintigste jaar zijn ver
stand zich blijft ontwikkelen, maar zijn
besef van verantwoordelijkheid voor zijn
daden stilstaatIntelligent is hij zeker en
hij leert gemakkelijk genoeg aan ook;
vooral in het leeren van vreemde talen, is
hij sterk.
Als wij hem dus maar vanuit dien gfr:
zichtshoek leeren beschouwen, dan zullen
wij ook leeren van hem te houden, al zal
het ons ook moeilijk vallen hem steeds
„au sérieux" te nemen; maar dat behoeft
ook niet. In zijn groot enthousiasme voor
vaak nietige dingen, in zijn uitvaardigen
van de meest ingrijpende wetten zonder
verder ooit naar de uitwerking daarvan
om te zien. in zijn immer trachten zich
mooier voor te doen dan hij is. wel. ik kan
het niet helpen en ik weet ook niet te zeg
gen waarom, maar het is een feit. dat ik
hem juist om al die dingen sympathiek
vind."
„Maar om op het ontslaan der rooveri}
bier te land en in het bijzonder van het
optreden der leidei-s daarin terug te komen",
zoo hervatte Dr. Sparker het oorspronke
lijke onderwerp, „daaromtrent kan ik u.
die toch ook geen vreemdelinge in het
Hemelscho Rijk is. misschien toch nog wel
wetenswaardige dingen vertellen.
(Slot volgt)
