BINNENLAND.
MAANDAG 4 FEBRUARI 1935
TWEEDE BLAD PAG. 5
Italië met zijn grenzen in liet hooggebergte, moet beschik ken over. speciaal daarvoor getrainde troepenz.g.n. „Alpini", die ook in den winter manoeuvres houden. Het oefenen in 't transporteeren van kleine kanonnen
Rosemarie Seydel, ontvangt uit hand
den van Goering den juniorenprijs
van het rijtournooi te Berlijn.
Sterk gezegd
Is het wel zóó erg?
Met volle vrijmoedigheid wekt het R o t L
Un i e b 1 a d zijn geestverwanten op om
propaganda te maken voor de Chr. Hist,
candidatenlijsten. „Majar, zegt het blad,
ook is het noodig dat wij eerlijk en oprecht
onze schuld erkennen en er geen doekjes
om heen draaien. Wat fout was en is, wor-
dq erkend en openlijk toegegeven. Daar
mede brengen wij het verder dan met het
zetten van een vroom gelaat en het uit
spreken van Bijbelteksten.
Wat in onze kring niet goed is, prate
men niet goed! Een der grootste fouten van
de Chr. Historischen is wel, dat zij doode
lijk krank zijn aan titel- en elitekoorts. Wie
een academische graad heeft, wie door per
soonlijke ondeugden of deugden en liefelijk
heden omhoog wist te klimmen, die is de
persona grata. Wie de waarheid zegt, wordt
genegeerd, gekruisigd!"
Met het eerste zijn we het natuurlijk
eens; van het laatste hopen we, dat het
niet geheel waar of althans overdreven is.
Uw familie-advertenties in de
Christelijke Pers
Ds. R. Z ij 1 s t r a wekt de lezers van de
Delfshavensche Kerkbode op hun
familieberichten in hun Kerkbode te plaat
sen, waarop hij, en voor dit woord zeggen
Wij hem hartelijk dank, laat volgen:
Nu wij het toch over het publiceeren
van familie-aangelegenheden hebben
door advertenties in de bladen, mogen
wij dit nog wel met een enkele andere
opmerking uitbreiden.
En dan volge eerst deze: dat wij bij
het inzenden van onze familie-berich
ten in de eerste plaats, afgedacht nu van
het bovenstaande, hebben te denken aan
onze c h r i s t el ij k e pers.
1 Onze christelijke dag- en weekbladen
hebben recht op den vollen steun van
ons christen-volk!
Door onze christelijke per9 bereik m
we toch in de eerste plaats onze eigen
vrienden- en kennissen-kring, die wij
toch vooral en eerst hebben niet onder
de lezers en voorstandei's van de neu
trale^) pers, maar onder de lezers van
onze christelijke bladen.
Natuurlijk verstaan wij zeer wel, da.'
men om zakelijke relaties niet altijd de
neutrale bladen kan voorbij gaan, maar
dat neemt toch niet weg, dat men met
familie-berichten onder ons het eerst
behoort te denken aan onze eigen pers.
't Moet toch niet voorkomen, dat men
zijn familie-berichten wel in neut!ale
bladen publiceert en onze eigen bladen
voorbij gaat.
Als dit geschiedt, demonstreert da*
een bedenkelijke mentaliteit.
Hiertegen moet met ernst gewaar
schuwd.
Laat ons er tegen waken enstrijden.
i>liceeren van familie-berichten
is kleur bekennen.
.ion schame zich den christen-naam
niet
Ook hier geldt: „uw volk is m ij
yolk!"
SCHOOLNIEUWS
CHR. ONDERWIJZERS-VEREEN.
IN NED.-INDIE
Algemeene vergadering in Djokja
Van 26—28 Dec. j.l. heeft de Chr. Onderwij zers-
Vereeniging io Ned. Indië haar algemeene verga
dering gehouden te Djocjakarta Vooraf ging een
vergadering van het Hoofdbestuur, waarin o.m.
de uitgifte var een ouderblad en het ontwerpen
van een algemeen leerplan (wij hebben destijds ge
meld, dat dit ontwerp, door den neer Zijlstra
ge.eid, de voltooiing naderde) onder het oog gezien
De algemeene vergadering werd verwelkomd
door den voorzitter uer afd. Djocia waarna de
voorzitter der C.O.V., de heer W. Hogewo-
n i n g de openingsrede hield. Opgewekte tonen
kon deze niet laten hooren; de nieuwe salarisre
geling, de terugstellingen 'waaroor 50 M d.L.O.-
kerkrachten en 200 van het L.O werden getrof
fen zoomede 1800 inheemsche collega's); de ver
mindering van het verlofssalaris: het nieuw? pen-
sioerreglement, "t zijn e venzoo veV oorzaken van
teleurstelling. Gelukkig staan er lichtpunten tegen
over: de daling der prijzen van de levensbehoeften
en die van de huishuren.
De cootingeoteerlng bleek een spijtige
maatregel t.o.v. jongelui, die daardoor geen plaats
op een vakschool konden krijgen en, bij gebrek
aan betrekkingen, doelloos moeten rondslenteren.
Evenwel, de contingenteering is meegevallen. Of
beter gezegd: de crisis heeft gecontingenteerd, we
hebben geen plaatsen behoeven te weigeren. Toch
hebben we als tegenhanger de crisis-mulo's en
H.B.S.-en. De H.l.S. mag terrein verliezen, het
aantal wilde H.I.S.-en met Bngelsch is groot. De
toelating tot deze scholen is soepeler. Men betaalt
schoolgeld en van formaliteiten is men verder af.
Een bovendien heeft men in vele gevallen nog de
gedachte even goed af te zijn.
Komende tot de Ver. „Het Christelijk Onder
wijs", die een krachtige poging doet om onge
subsidieerde scholen te stichter., wees
spr. er op, dat de tijden van druk niet de slechtste
zijd geweest voor den bloei van het Christelijk
onderwijs. „Eigenaardig toch, dat in deze jaren
de Ver. „Christelijk Onderwijs" van zich doet
spreken, terwijl er inde welvaartsperiode, die ach
ter ons ligt, geen leven in te krijgen was".
Misschieo is er nu kans op in groot verband
georganiseerde actie. Van de drie afdeelingen van
den Schoolraad zijn rapporten over het ongesub-
sideerde onderwijs binnengekomen, die een interes-
rant overzicht geven over den stand van zaken.
Zelfs zijn plannen ontworpen voor de oplei
ding van het ouderwijzend personeel van dit soort
scholen. Als de zaak zoo aangepakt wordt, komt
er belaogstelling voor.
In het algemeen had spr. redeb tot voldoening
over den weinigen invloed, door de crisis
maatregelen op de belangstelling voor hel
werk in de Chr. school geoefend. Minder bevredi
ging geeft hem de activiteit der leden van d«
C.O.V., welker ledental achteruit liep en thans
683 bedraagt (565 in Ned.-Indië en 118 in Neder
land).
Wat de naaste toekomst betreft: op de begroo
ting voor onderwijs voor 1936 moet weer Yl mil-
lioen gevonden worden. De laatste loodjes wegen
het zwaarst. Op het materiaal is bij ons niet meei
te bezuinigen. Dus komt het op de salarissen neer
Door de omzetting van standaard-scholen in volks
scholen met vervolgcursus komen er dit jaar nog
1500 onderwijzers van die scholen op wachtgeld.
Inzake de nieuwe spelling deelde de
voorz. mede, dat hij over de dit jaar in te voeret
regeling geeo strijd tusschen voor- en tegenstan
ders verwacht
Na de rede van den heer Hogewooing spraken
nog de Inspecteur van het Westersch L.O. in het
3e ressort namens den Directeur-van Onderwijs en
Eeredienst en de vertegenwoordigers van zuster
organisaties. Na afdoening der huishoudelijke za
ken en enkele voorstellen van afdeelingen, werd de
vergadering gesloten.
Des namiddags 5 uur kwam de MULO-sectie
der C.O.V. bijeen onder presidium van den heer
N o o r d t z ij, van Malang. De heer L e e rt o u-
wer, leeraar in de paedagogiek te Batavia, hield
daar een referaat over ,J)e arbeldsgedachte bij het
voortgezet taalonderwijs". Na een bespreking over
het gehoorde werd de vergadering gesloten.
Tweede dag
Vrijdag 28 Dec. werd de jaarvergadering voort
gezet in de Geref. Kerk van Djocja; thans hield de
heer J o n k m a n, leeraar in de paedagogiek aan
de Chr Kweekschool te Solo, een causerie over
moderne stroomingen in de paedagogiek.
Als derde spreker trad op Dr. J. H. B a v i n c k
met het onderwerp: H«t „Ik" als psychologisch en
Het talrijke gehoor volgde met de grootste aan
dacht deze boeiende redevoering, waarvan hier
een excerpt volgt:
De nieuwere zielkunde legt in veel sterkere mate
dan vroeger geschiedde den nadruk op de eenheid
van het zieleleven. Was de vroegere psychologie
meer atomatisch en mechanisch, de nieuwere heeft
geleerd alle psychische verschijnselen te bezien
vanuit de eenheid en den innerlijken samenhang
Dat feit nu brengt vanzelf mee, dat het probleem
van het „ik" in sterke mate zich naar voren drong
Het woordje „ik" heeft in het spraakgebruik nu
eens een ruimer en dan weer een enger beteekenis.
Als regel beteekent het: de gansche mensch. Wan
neer we zeggen: „Ik wandel op straat" bedoelen
wij den ganschen mensch, naar lichaam en ziel.
In sommige gevallen echter kan de beteekenis
meer beperkt worden en kan gedacht worden aan
iets bepaalds in den mensch. Zoo kan ik tegen
iemand zeggen dat hij zijn lichaam bedwingen moet.
dat hij zijn gaven en krachten gebruiken moet, dat
hij strijden moet tegen zijn karakter, enz. In dat
geval ben ik bezig het woordje „ik" al meer los
te denken van zijn vermogens en eigenschappen
en maak ik er van een innerlijken heer, die als het
ware gebieden kan en die zijn bezittingen gebrui
ken kan of ook misbruiken kan. Zoo heeft dit
kleine woordje een groote beweeglijkheid Dat is
b.v. ook zoo in de brieven van Paulus. Bij Paulus
is het „ik" nu eens het beginsel der zonde, dat
dood moet en dan weer duidt het aan het weder
geborene in den mensch, dat de zonde niet wil en
eigenlijk ook niet meer doet
Hier staan wij voor psychologische vraagstuk
ken. Wanneer wij van een „ik" spreken in cen-
tralen zin, wat is dat dan? Oostersche volken wa
ren geneigd het te zien als de voortdurende toe
schouwer, de getuige van al het innerlijk gebeuren.
Het diepste ,4k" doet niet mee Ln den innerlijken
strijd. Deze gedachte is niet juist. Het is niet de in
nerlijke getuige alleen, maar het is ook de groote
dader, al bestaat zijn daad soms alleen daarin dat
het zich niet verzet tegen de levenverdervende
krachten. Het Ls dus een dynamische grootheid, het
kan de begeerten, neigingen sanctioneeren of de-
savoueeren. het is altijd doende en levende.
Een tweede vraagstuk in verband met „ik" is
dat van de zelfwaardeerlng. De Individual Psy
chologie (Adler, Künkel) legt er nadruk op dat
het voor de geheele structuur van het menschelijk
karakter van het hoogste belang is, dat men in een
normale verhouding tot zichzelf staat. Minderwaar
digheidsgevoelens verlammen, remmen, veree
men ook, omdat ze den mensch verhinderen
actief deel te nemen aan het sodale gebeuren
deze gedachte ligt een groote waarheid, waar
wij ook in de koloniale paedagogiek ernstig te re
kenen hebben. Uit de „ik-spanning" waarin zoo
menig leven gebonden is, kan een mensch al'een
loskomen, wanneer hij gezien heeft de goddelijke
roeping. De Christelijke levensbeschouwing eischt
de ik-overgave aan God, zij eischt den gerege'den
dienst, waarin de dienaar zich geeft aan Hem, die
gediend wordt. In die levensoriënteering is geen
plaats voor minderwaardigheids-gevoelens, omdat
daar God in het midden staat Willen wij de vol
ken in wier midden wij arbeiden, niet hoe langer
hoe meer neerdrukken in de „ik-spanning" ,daD
kunnen wij niet beter doen, dan hun hoe langer
hoe duidelijker te laten zien de goddelijke roeping
tot den grooten dienst en hun te wijzen op de bron
van kracht en hulp, die een klein menschenkind in
zijn God vinden kan.
In de voortgezette huishoudelijke vergadering
zijn zeer breedvoerige discussies gehouden over
een voorstel van Solo betrekking hebbende op het
ontwerpen van een leerplan voor de
Christel ij ke scholen. Algemeen voelt men
het groote belang van deze zaak, doch de enorme
moeilijkheden hieraan verbonden, doen uiting geven
aan het verlangen advies te vragen aan de be
kwaamste mannen, die ons hier kunnen en willen
helpen.
Aan het einde der vergadering nam de heer
Coumou van Bandoeng afscheid van de C.O.V
m verband met zijn op handen zijnd vertrek
De Voorzitter beantwoordt het scheidende
C.O.V.-lid. Hij wijst op de trouw waarmee de heer
Coumou zijn werk in de organisatie beeft verricht;
hij roemt de vele werkzaamheden, die hij voor
onze vakvereeniging heeft volbracht en wenscht
hem met de zijnen nog vele goede jaren toe in het
vaderland.
De ontvangende afdeeling heeft de hartelijk<
dank der vergadering in ontvangst te nemen voor
de schitterende wijze, waarop ze haar taak als
gastvrouw heeft waargenomen. Luid applaus on
derstreept de woorden van den voorzitter.
Nadat de heer Bosman nog den Voorzitter heefi
bedankt voor de uitstekende leiding der vergade
ringen, gaat de heer Zijlstra voor in dankgebed en
wordt de bijeenkomst voor gesloten verklaard.
Chr. Geref. Studentencorps
„P.F.S.A.R."
Lezing Ds. C. v. d. Zaal
In de aula van de theol. school te Apeldoorn
trad voor bovengenoemd studentencorps en een
kring van genoodigden op Ds. C. v. d. Zaal met
een lezing over het onderwerp: „Wat ik zag bij de
Toradja's in Midden-Celebes". Zooals bekend
heeft Ds. v. d Zaal dezen zomer een langdurige
reis gemaakt door Sumatra. Java, Bali en Celebes
en heeft mede op verzoek van de Deputaten der
Buitenl Zending der Chr. Geref. Kerk speciaaJ
aandacht geschonken aan bet arbeidsveld der beide
Missionaire dienaren des Woords dezer Kerk in
Midden-Celebes, in het bijzonder de districten
Mamassa en Petoe-Oeloena-Saloe.
Na de opening en het zingen van Ps. 865
heette de Praetor alle aanwezigen, in het bijzonder
de Hoogleeraren en den spreker welkom.
De lezing werd gehouden aan de hand van een
groote serie buitengewoon goed geslaagde foto's,
door den spreker zelf op zijn reis genomen.
Na in een korte inleiding gewezen te hebben op
de groote schakeering, die er is onder het Toradja-
volk, dat als het ware weer in zeven verschillende
groepen uiteenvalt, memoreerde spr. In 't kort de
geschiedenis van die stammen, die tot het Zen
dingsterrein behooren.
Vanuit het ruwe heldendom als koppensnellend
volk is eerst onder de dwang der Compagnie, maar
later door de invloed van het evangelie, dit in
telligente volk opgeklommen tot een arbeidzaam
en rustig volk. Het leeft in een bergland zeer rijk
aan natuurschoon. Over het algemeen is de bevol
king in het bezit van weinig geld. zoodat met
moeite de vier guldens belasting worden opge-
en de bestuursinrichtingen, teekende spr. de Torad-
ja in z'n dagelijkschen arbeid, het leven in de
kampong, het marktverkeer, de kunst, de feesten
en dansen alsmede de begraafplaatsen met de
doodenvereering en vele andere zaken, dit alles
belichtend vanuit de oude animistische adat die
zulk een ontstellende macht heeft ln het leven der
T oradja's.
Daartegenover werd een duidelijk overzicht
geven van de zegenrijke invloeden van het e\
gelie. Dit volk wordt langzamerhand bevrijd door
het rijke evangeliewoord van de angst voo
geesten en heeft door het evangelie leeren zingen
tot eer van de Koning der Kerk, Jezus Christus
Spr. deelde daarop vele dingen mede aangaande
den dikwijls zwaren maar ook zegenrijken arbeid
der zendelingen in de prediking, door de dessa-
scholen, de vervolgschool met het internaat
Mamasa.
Het evangelie vindt door Gods genade ingang in
veler hart en spr. mocht getuigen daar iets
,*?hoord en gezien te hebben.
Na een woord van dank doo- de Praetor gt-
sproken sloot de Rector. Prof. J. W. Geels de;
vergadering met dankzegging.
„Fides Quaerit Intellectum"
Lezing Pater dc Greeve
Donderdagavond sprak voor het Studentencorps
„F. Q. L" aan de Theol. Hoogeschool te Kampen,
de bekende pater Borromaeus de Greeve
over: „Reliquieën-vereering io de
R.K. K e r k".
Vaak vat men, aldus spr. reliquieëo-vereering
verkeerd op, doordat men deze niet onderscheidt
van heiligenvereering. Deze laatste is veel ru
en reliquieën-vereering is eigenlijk een von
van. De Godsdienstige vereering van
reliqu leën is slechts een traosportatie van de
natuurlijke vereering (die aan alle menschen
gemeen is) tot die van het bovennatuurlijke.
De reliquieën-vereering gaat terug en berust o.<
op verschillende besluiten van kerkvergaderingen
(b.v, die van Chaloo en Trente), Verschillende
plaatsen in Oud- en Nieuw-Testament wijzen,
volgens spr., er op dat het ln ieder geval goed is.
Bovendien zl|n de eerste Christenen er ons in vóór-
gegaan (zij bouwden b.v. de altaren op de lijken
der heiligen), zóó dat plun. 200 van 'n volledige
vereering van reliquieëo als nu gesproken kan
worden. Als belangrijk document hiervoor geldt,
naast vele andere geschriften, een brief van den
grooten martelaar Bisschop Polycarpus. De R. K
Kerk heeft altijd strenge maatregelen genomen
tegen misbruik, reeds vanaf de Se eeuw, (vooral
tegen de reliquieën-handel). De echtheid der reli-
quieën is geen geloofspunt, maar een zuiver h i s-
t o r i s c h e kwestie.
Door niet-katholieken vooral wordt vaak met
afkeuring gesproken over de wijze van vereering.
maar al heeft men soms iets tegen de manie-
daarom heeft men nog niet de heele vereering af
te schaffen!
ROFFELRIJMEN
TERUG
Men roept: terug naar de natuur!
En: weg met de machine!
De boter gaat je neus voorbij!
Wij eten margarine!
Sigarenmakers loopen leeg,
Maar de machines snorren
En draaien, draaien duizenden
Goedkoope bruine lorren!
Wij eten onze paarden op
En koopen ons motoren
En auto's, van hun raasgeknal
Vergaat je zien en hooren!
De Rotterdamsche dierentuin
Kan het niet langer houên,
Men gaat een voetbalstadion
Van een miljoentje bouwen!
De kunst, die oog en ooren boeit,
Wordt naar het graf gedragen,
De gramofoon, de radio,
Heeft ze finaal verslagen!
De aarde baart in overvloed
Het kostelijkste eten,
De mensch zet muren aan zijn grens,
Hij wil er niet van weten!
Terug naar de natuur!jawel!
Het zou veel beter wezen
Wanneer de wijze dwaze mensch
De Bijbel wilde lezen
En leven naar Gods wijze ivü:
De mensch en de machine
Ze zouden èn den Schepper èn
Het menschenleven dienen.
(Nadruk verboden.) LEO LENS.
HEESCHE KEEL
Vlug en oan- WSf]
genaam ver-
holpen me.
Uit het Sociale Leven
Het Haagschc Crisis-Comité hield Zaterdag haar groote collecte. Brabantsche vrouwen tornen met hun bussen,
die zij weldra hopen vol te hébben, tegen den zwaren ivind in.
Davits, venvijderd van de drte schepen der H.A.L., die te Rotterdam van
passagiers- tot vrachtschip zijn omgebouwd en weer in de vaart komen.
