De goden
vallen
id,
HEDENDAAGSCH
PALESTINA!
CHINA'S GEESTELIJKE REVOLUTIE
Do Godenkaleaider vertelt mij dat deze
maand de Chineczen de jaardagen van di
verse Goden vieren. Maar ofschoon ik vaak
allerlei tempels bezoek, bemerk ik van Go-
denvereering heel weinig. De Taoislische
Water God heeft deze maand zijn jaardag
gevierd en Tsui fu, de God van het Hemel-
Gcrecht, zoo ook de God der Pokken, de Vijf
Groote Bergen-God, Confucius en P'an Ku, de
eerste man. Maar waar zijn hun vereerders?
Waar is de wierook, die vroeger als een
reukoffer in eeuwenoude, donkere tempels
opsteeg. Kr branden geen kaarsen meer. De
altaren staan leeg. Er ligt geen fruit meer
hoog opgestapeld op de roode tempeltafels.
Do vergulde bloemen zijn bedolven onder
het stof en tevergeefs zoeken mijn oogen het
fel gekleurde gebak, dat vroeger soms wel
een halve Meter hoog was. Er knielen haast
geen menschen meer op de stoffige matjes
voor de beelden- Vergeten is men dat deze
maand het feest van het Zonnelicht gevierd
A
De Boeddha met de Lange Wenkbrauwen".
wordt, dat de Goden van de Tien Richtin
geen opnieuw geverfd moeten worden en
dat hét'stof weggevaagd moet worden van
de 500 predikende Lohans of monniken.
De tempels staan leeg en verlaten. Gras
groeit er op de daken en dik stof ligt er op
de beelden. Velen van de priesters zijn weg,
zoekende een ander levensbestaan. De mees
te gezinnen in de steden hebben hun huis
goden weggeworpen. Een groote zucht om
verandering gaat als -een dansende wervel-
vind over het land. Ideeën en levensstan
daards veranderen met een vlaag. De
eeuwenoude religies zijn reeds ruïnes. De con
servatieve autoriteit van oude. generaties is
weggewaaid. Nieuwe, vrije, radicale begrip
pen zijn de mode. De jeugd heeft de leiding.
Grif wordt alles geaccepteerd, dat 'n nieuwe
frissche levenshouding propagandeert. De
Zending viert dit Kerstfeest hoogtij. Het is
oogstijd in China. Gods Koninkrijk breidt
zich uit. Een vraag om leiding wordt overal
gehoord. Jong en oud zoekt naai- iets
nieuws, dat hoop en moed kan geven. Iets
moet er komen in de plaats van het oude.
Iets zal in den komenden tijd de plaats moe
ten innemen van de verworpen goden. Wie
of wat zal het zijn? Een idee, een stelsel of
de God der Eeuwen, de Heiland der Wereld?
Het afgeloopen jaar heeft onze volle krach
ten opgeëischt in de groote taak om de mas
sa van de oude wereldstad Peiping te berei
ken. Het winnen van, meerdere en betere
Christenen is ons doel. Velen van onze Chi-
neesche kerkleden staan ons trouw ter zij
de om dit te bereiken. Onze kerken worden
steeds voller en velen werden dit jaar toe
gebracht tot de gemeente, die zalig wordt
Wederom heb ik dit jaar het voorrecht ge
had om vele bekeerlingen te doopen, man
nen en vrouwen, jong en oud, studenten en
analphabeten, allen tot bekeering gekomen
door de genade des Hoeren, wedergeborenen,
die hun afgoden hebben afgezworen.
Soms doopte ik eerstelingen uit families,
znannen en vrouwen, jongens en meisjes,
die alleen en zelfstandig gebroken hadden
met het oude en moedig voortgingen hun-
overtuiging te volgen. Soms doopte ik gc-
heele gezinnen; vaders met volwassen zoons,
moeders met haar dochters. Zooals dit jaar
de heer Chang en zijn volwassen zoon, die
getuigden dat zij voor hun bekeering waren
als: „Twee blinde mannen, die een berg be
klommen hadden om iets van het panorama
te zien." En Mevr. Chia en haar dochter, die
beleden: „de oogen van ons hart waren blind
voor geestelijke waarheden totdat wij Jezus
zagen". Omniet te, vergeten onze trouwe
voluntaire helper Li met vrouw en drie kin
deren, een chauffeur en mechanicien, die
hard werkt, opdat zijn vrouw en kinderen
onze scholen kunnen bezoeken om daar op
geleid te worden tot waardige leden van
het Koninkrijk Gods en de maatschappij.
Speciaal in China is het moeilijk voor den
enkeling om te breken met de godenver-
eering van' de familie. Velen van onze cate
chisanten echter deden dit zooals dit jaar
Mrs. Ho, die zooals zij beleed: „45 jaar lang
een vegetariër geweest was door een belofte
gedaan aan de Boeddha met de lange wenk
brauwen" en die „jaren lang iederen mor
en avond neerknielde en driemaal per
rijst offerde aan 30 Boeddhistische ge
schriften om toch maar de weg des levens
te vinden." Zij is nu een trouwe Bijbellezeres
en een wedergeboren lid van de kerk van
Christus. Velen van onze leden zooals Mrs.
Hu Li en anderen laten blijmoedig hun
licht schijnen in donkere plaatsen. Nadat
zij tot overtuiging was gekomen, dat zij
Christus wilde volgen begroef zij haar huis-
n, maar eenmaal tot volle bekeering ge
bracht, groef zij ze weder op om ze te ver-
vrije distributie. Een handelaar in granen
plakt op ieder van zijn pakketten een uit-
noodiging tot e.en evangelisatiedienst. Kerk
lid Chao kocht evangelisatielectuur tot de
waarde van twee maanden van zijn salaris
en een van onze verpleegsters gaf 10 pCt. van
haar inkomen aan het Lractatenfonds.
De niet-ChristenChineezen, waarmede wij
dagelijks in aanraking komen, gaan slechts
zeer sporadisch naar een tempel om de goden
te vereeren. Openlijk erkennen zij echter een
verlangen te hebben naar geestelijk voedsel.
Na den storm van verandering en verwisse
ling liggen dc vruchten voor het rapen.
Er zijn helaas echter ook leiders, die zich
in ongetoomd enthousiasme verkeerd laten
beïnvloeden en daardoor soms in moeilijk
heden geraken, zooals dit jaar Sung. Na een
algeheele bekeering gevoelde hij zich ge
roepen om in een stad in het binnenland
zijn huisgenooten, familieleden en vrienden
met het evangelie bekend te maken. Mgt
groote overtuiging en vuur predikte hij in
zijn ouderlijk tehuis, op de binnenplaatsen
van zijn vrienden, op marktpleinen en in
theehuizen. Hij maakte een diepe indruk in
de stad, maar in zijn al te groote geloofs
ijver rolde hij het beeld van „de Boeddha
met de 1000 armen en oogen" uit den tem
pel en joeg hij de priesters weg. De politie
arresteerde hem, sloeg hem met zweepslagen
bewusteloos en stopte hern in een donker
met ongedierte overvol gevangenishok. Of
schoon dit geval een dure leerschool voor
hem was, heeft hij toch nog steeds voort
durend onze zorg en leiding noodig. Zoo is
het eveneens met „het trio", bestaande uit
een verver van blauw katoen, een steenko
lenhandelaar, en een hoedenfabrikanL Zij
memoriseerden geheele hoofdstukken van
den bijbel en predikten het evangelie met
groot succes. Daarop trokken zij letterlijk
zonder geld, voeding, of extra kleeding,
Noord-China door, overal het evangelie ver
kondigende. Velen werden door hen tot
bekeering gebracht, maar in hun al te
groote verwachting van de wederkomst des
Heeren veronachtzaamden zij hun zaken en
lieten hun vrouwen en kinderen aan hun
lot over. Eenmaal gedesillusioneerd terug-
gekeerd in onze kerk waren zij geheel ver
armd en zonder bestaan.
Duidelijk openbaart de arbeid in de evan
gelisatiezalen, dat de hedendaagsche Chi
nees uit de steden practisch gesproken zon
der God of godsdienst is, en dat hij ieder
nieuw idee een welkom geeft. „Ik zoek iets
waarvoor ik leven kan" is een kreet om hulp
vaak gehoord op de na-samenkomsten. De
dag van heden is in China de tijd om het
evangelie te verkondigen.Het nu of nooit
hangt van Uw medewerking af. Velen wor
den door die diensten tot.de kerk gebracht
rr- »A'V'-ëVr
Wi" --•
Een weg in de omstreken van Jeruzalem.
EEN LAND VOL BELANGENSTRIJD
Een karaktervol landschapje uit het Rijk van het Midden"
branden. Zij was degene, die dit jaar na
dat zij gedoopt was, het verhaal van haar
bekeering drukken liet en aan haar familie
en vrienden verzond.
Onze drie stadskerken zijn nu zelfstandig
en hebben zelfonderhoud, zelfbestuur
zelf uitbreiding. Het organiseeren van de le
den dier kerken in evangelisatiegroepen is
wederom dit jaar een van onze meest g
gende werkzaamheden geweest, Iederen
opnieuw verspreiden kleine groepen van
„vrijwilligers" het evangelie in huizen
op binnenplaatsen, in fabrieken en evange
lisatie-lokalen.
De vloerkleedenfabrikant Sun kocht dit
jaar een drukkerij en drukt nu tegen kostr
prijs al de evangelisatieliteratuur, die de
groepen gebruiken. Een winkelier houdt op
zijn toonbank een bundel tractaten voor
Interieur van een, binnenhuis, luit [de omgeving van Bethlehem
Een Chineesch spreekwoord zegt terecht:
„Een bamboe eenmaal geplant vormt van
zelf een bosch". Nieuwe spruiten schieten
op en verspreiden zich.
Er waren dit jaar verscheidene jonge plan
ten, „Nieuwe bladeren" was er een van. Na
zijn bekeering herhaalde hij bij iedere ge
legenheid maar steeds: „Ik weet niet hoe ik
mijn ervaring in woorden zal uitdrukken.
Alles in en rondom mij is zoo veranderd, zoo
nieuw geworden. Na den morgen van mijn
bekeering schenen zelfs de bladeren van de
boomen een nieuwe kleur groen te hebben".
Doen- deze bijeenkomsten werd dit jaar het
opium-hol van de familie Chao veranderd.
Jarenlang waren beide ouders aan het ge
bruik van opium verslaafd geweest. Zij wa
ren tamelijk welgesteld maar arm en ver
suft naar den geest. Het kostte ons maanden
lang dagelijksche zorg voor zij werkelijk tot
bekeering kwamen. Maar eenmaal tot Chris
tus gebracht, waren zij in staat om zonder
medische hulp met de verschrikkelijke
opiumgewoonte te breken. Hun opiumhol
is nu veranderd in een soort clubhuis, waar
zij het Evangelie in practijk brengen, in
samenwerking met een Mrs. Chang, „de
vrouw met de zwarte ziel" zooals zij zich
zelve noemde. Jaren lang had zij aan koe
lies opium verkocht en morphine-injecües
aan ricksha-jongens gegeven. Zij werd ge
vangen genomen en kwam door onze we-
kelijksche diensten tot bekeering. Na haar
bevrijding werd zij een ijverige arbeidster
in het Koninkrijk Gods.
De afgoden vallen in het groote China; iets
zal hun plaats moeten innemen. Zal het 't
Communisme zijn? Rusland heeft reeds hon
derden Chinecsche studenten als onbezol
digde agenten aan het werk! Of zal het de
Heiland der wereld zijn, geboren in Beth
lehem, ook voor de Chineezen? Het hangt
er maar van af of de Christenen van Neder
land zich willen vereenigen met die van
alle Westersche landen om nu het Evan
gelie te verspreiden in dat groote land, waar
een vierde gedeelte van alle inwoners der
arde wonen, zonder de Heiland te kennen.
Arabische bedelaars in het Heilige Land.
In de oude Kruisvaarderskerk te Jeruza
lem staat een ateenen beker op de plek,
waai- zich het „middelpunt der wereld" zou
bevinden, naai- oud-Joodsch geloof- Moge het
werkelijk middelpunt zich daar niet bevin
den, toch is het aloude Kanaan het land,
waarnaar nog steeds, de eeuwen door, de
harten en oogen van een groot deel der
wereld zich richten. Niet alleen het oude
Bondsvolk der Joden oriënteert zich, bij het
gebed, naar dc heilige plaatsen van Jeru
zalem, ook de Christenheid heeft een hart,
dat naar het land uitgaat, waar Jezus Chris
tus rondging, predikende en weldoende. En
dan zijn er tenslotte de Arabieren, die nog
altijd 70 pCt, der huidige Palestijnsche be
volking vormen, en die sedert 1300 jaar het
land bewonen.
Tusschen Joden en Arabieren bevindt zich
Engeland, dat zeker niet uit louter men-
schenliefde en idealisme het mandaat over
Palestina heeft aanvaard. Voor dit rijk
vormt het een brug van West naar Oost,
een niet te verwaarloozen schakel in de
ketting, die moederland en koloniën moet
verbinden.
Landbouw en handel in het moderne Pa
lestina zijn sinds de inmenging der Joden
ontzaglijk vooruitgegaan. De modernste be
drijfsvormen zijn in zwang. Reeds meer
dan 3000 Joodsche boerderijen werpen groote
winsten af en de primitieve Arabische be
drijven kunnen nauwelijks als concu;
rende instellingen worden beschouwd. De
Jaffa-sinaasappel is bijzonder goed en prijs
houdend en bedreigt, zelfs de Zuideuropeesche
sinaasappel. De wijnbergen rendeeren goed.
Aan nieuwe steden in Palestina werd meer
dan f 360.000.000 besteed en het resultaat
is inderdaad buitengewoon: de jonge ge
meenten zijn modern, hygiënisch, doelmatig
en vitaal.
Daar staat tegenover, dat de Arabieren
zioh in menig opzicht benadeeld voelen en
kost wat het kost de Joden buiten de gren
zen willen houden.
De ononderbroken strijd bereikt nu en dan
een hoogtepunt, dat niet altijd zooals in
1929 door een opstand wordt gekenmerkt.
We releveeren b.v. de ongeregeldheden en
protesten in 1931, toen de Engelsche man-
daatregeering het plan tot een volksstelling
bekend maakte.
Welk doel Brittannië daarmee nu ook
mocht hebben aldus redeneerde men, en
terecht het was in ieder geval zijn stre
ven grootere controle op de bevolkingsver
houding en de immigratie uit te oefenen.
Deze keer werkten Arabieren en Joden
Mogen wij op Uw medewerking rekenen,
U in deze tijden vertegenwoordigen in dit
groote land? De afgoden vallen en iets zal
hun plaats moeten innemen. De Stichting
„China Comité", voorzitter Dr. B. Wielenga,
zal door haar penningmeesteresse mejuffr.
M. Alta, Willemsparkweg 50, Amsterdam,
Gironummers 129256, gaarne Uw gave ver
antwoorden.
elkaar niet tegen. Beide groepen zijn van
een al te nauwlettend toezicht niet erg ge
diend. Religieuze en politieke motieven wer
den afzonderlijk en gezamenlijk geponeerd
verward en verwisseld.
Dc revisionnistische Israëlietischc partij
uitte niet ten onrechte het vermoeden, dat
de telling diende om tot do samenstelling
van een parlement te komen,* dat de Joden
in hun bewegingsvrijheid zou belemmeren.
Immers, ofschoon de Joodsche bevolking
snel Ls toegenomen, bedraagt zij ook thans
niet meer dan 20 pCt. van het totaal, terwijl
het .Arabische element 70 pCt. der populatie
uitmaakt. De overige 10 pCt. bestaat uit
dertig a veertig minderheden, die momen
teel nog geen rol spelen.'
In de steden verschenen dan ook revision
nistische plakkaten met opschriften als:
„De telling is tegen de bevrijding!"
De regeering heeft deze propoganda kun
nen bestrijden, maar er bestaat geen enkel
wettig middel om den Palestij ner te dwingen
tot het verstrekken van de betreffende in
lichtingen.
Een deel der radicaal-nationale Arabieren
verzette zich op staatkundige gronden. Zij
hadden besloten de non-coöperatie-politiek
in ieder geval te handhaven.
De Bedouienen weigerden, medewerking,
om zich te vrijwaren tegen eventueels be
lasting of invoering van conscriptie.
Als een niet'oninteressant détaHzij nog
het volgende vermeld:
Zooals men weet is het aantal immigran
ten, dat de mandaatregeering toestaat, be
perkt. Er heeft echter, nu zoowel als toen,
een niet geringe onwettige immigratie plaats
gehad.
Om de telling niet illusoir te maken be
sloot de regeering aan de binnengeslopenen
amnestie te verleenen, mits zij zich melden
en een hoofdelijke belasting van f 1 be
taalden. Op ingenieuze wijze werd hierdoor
het nuttige met het aangename vereenigd.
Doch nu kwamen de Arabieren in opstand:
amnestie beteekende immers vergrooting van
't imraigratiecontingent der Joden! Het bleek
evenwel, dat zich onder de indringers vele
Arabische Transjordaniërs bevondep, bene
vens Syriërs en Soedaneezen. Toen dit be
kend werd, luwde dc storm merkwaardig
snel.
Na bovenstaande korte behandeling der
huidige Palestijnsche problemen, welker be-
teekenis in onze tijd weer duidelijk op het
eerste plan is gekomen, laten we verschil
lende bijzonderheden volgen aangaande de
tegenwoordige toestanden in het land.
.ar is allereerst: de politie, die zooals
te begrijpen valt vrijwel geheel door Engel-
schen wordt aangevoerd.
De bevelhebbers zijn in Khaki-uniform en j
dragen Fez en gordel. Dc ondergeschikten i
zijn meest Sikhs. Een dienstnemend En-
gelschman krijgt automatisch de rang van j
sergeant en wordt gewoonlijk met zes of
twaalf Indiërs op patrouille gezonden. De
candïdaat-beambten moeten, voor zij in
dienst worden genomen, allen een cursus in
de kameelbehandeling volgen, hetgeen niet
tot de gemakkelijkste bezigheden behoort.
Het genoemde rijdier is nl. tot de vreemd
ste dingen in staat. Op een gegeven mo
ment gaat het b.v. liggen en is noch door;
vriendelijke adviezen, noch door scheld
woorden of slagen tot één verdere stap te
bewegen.
Verder moet men er op verdacht zijn, dat
zelfs de gewilligste kameel misschien plot-,
seling gaat bijten. Niemand kan vooraf zeg
gen, wanneer zoo'n oogenblik zal aan
breken.
De Palestijnsche politie heeft het zeer
moeilijk, vooral ook in verband met de
recente troebelen. Kameelpolitie en gendar
merie mogen tot de beste corpsen ter wereld
worden gerekend.
Na deze- rellctjes-hej'stellende politie te
hebben genoemd, willen we melding maken
van enkele Joodsche vorderingen in Palesti
na. Daar zijn bijvoorbeeld de nieuwe ge
meenten, die alle welluidende en veelbetee-
kenende namen dragen.
Toen vijftig jaar geleden de eerste Rus
sische Zionsvrienden naar Palestina kwa
men, hebben zij de kolonie, die zij met des
hulp van baron Rothschild konden stichten,
Rischon-le-Zion, d.i. de eerste in Zion, ge
noemd. Ongeveer in dezelfde tijd ontstond
de kolonie Pétach-Tikwah: de ooort dei;
hope.
Een andere kolonie heeft Merchawja, d.L
God heeft ruimte gegeven.
Een jonge nederzetting in het Noorden des
lands heet Ayeleth-IIaschachar of: de
hinde van de dageraad. Men zou in Holland
vreemd opkijken, wanneer een dorp in
plaats van Volendam of Kikkerdijk heette;
„Mijn welbehagen in haar". Toch is dat de
vertaalde naam van de kolonie Cheftsibah.
Een der jongste nederzettingen heet on
geveer als Florence, nl.: de bloeiende, de
groenende; in het Hebreeuwsch: Raananah.
iïcznt,mlc>rL vanaf den "Olijfberg.
