De wandeling door Barcelona
VRIJDAG 30 NOVEMBER 1934
TWEEDE BLAD PAG. 5
De man die de afscheidings
beweging verhinderde
Gemoedelijkheid in een stad
die in staat van beleg
verkeert
Vil
Thans naderen we het eind der Ramblas
idiie uitmonden op Barcelona's grooteto
plein en wat 't verkeer betreft, zoowot t
middelpunt der stad. Keeren we ons hier
om en slaan we dien blik achterwaarts, dan
krijgen we eerst recht een goede indru.
van de drukte op de Rambles. Doordat de
Etad vain de haven af langzaam oploopt,
kijken we hier over de hoofden der men-
echen heen en dan geldt hier in eigenlijken
ein, dat 't op de Raeiblas „zwart van do
mensehen" is.
Met 't voortschrijden van den dag veran
dert ook het publiek, 's Morgens meest
zakenlui, 's middags pantoffelparade en
^avonds tot laat in den nacht wandelaar:
en „uitgaand" publiek.
Alles warrelt zóó gemoedelijk door elkaar
dat men niet zou zeggen, in een stad te zijn
diè nog steeds iu staat van beleg verkeert
Hieraan wordt men echter voortdurend her
innerd door de gewapende posten van
as'aldos en guardias civiles op de hoeken
der straten en de rijdende patrouilles, die
mén zoo nu en dan tegenkomt. lederen dac
wórden nog revolutionaire elementen óp-
gepakt of verborgen wapens ontdekt, terwijl
op d^ze zelfde Ramiblas de stuk geschoten
gevels, der huizen, waarin de socialisten en
syndicalisten hun vergaderlokalen hadden,
herinneren aan het korte maar afdoende
bombardement van generaal Batet, die. zelf
Catalaan, het heillooze der afscheidings
beweging Inzag, en door zijn energiek op
treden Barcelona heeft behoed voor de rain
.pen, dJie Asturie hebben getroffen. Hij is
dan ook nu bij de dankbare burgerij do
gevierde man, die voor alle plechtigheden
wordt uitgenoodigd, zoo b.v. laatstleden
'Zondag zelfs voor de opening van een
school, waar hij op gemoedelijke wijze do
kinderen in 't Catalaansch heeft toegespro
ken. Ook de regeering in Madrid heeft zijn
verdiensten erkend, door hem in rang te
verhoogen.
In de nabijheid van de Ramblas
Het is niet mijn plan, eile deelen van
Barcelona even uitvoerig te beschrijven, als
ik het de Ramblas gedaan heb; maar ik
heb dit juist gedaan, om daaraan ook een
kijk op 't volksleven te verbinden, dat ner
gens zoo geconcentreerd uitkomt als oip en
in de nabijheid der Rambles. Zoo bevinden
zich hier ook de groote overdekte markt
hallen, vvdar het voor een vreemdeling ooic
wel eens aardig is, rond te dolen; vooral bij
de uitstallingen van visch en vruchten.
Men ziet hier namelijk visch in allerlei
vormen en kleuren, die wij niet kennen en
ook 't gebruik van weekdieren is hier veei
grooter en verschillender dan in Holland.
Ik zou haast zeggen, dat alle soorten van
schelpdieren die de vloed aan 't strand
werpt, hier gegeten worden.
Men ziet hier ook veel te koop een 6oort
Jïl-eine oesters, die, bij ons kostbare lekker
nij, hier als gewoon volksvoedsel worden
beschouwd, voorts zeeslakken, mosselen,
inkt visch, een soort kleine gezouten haring,
voorts kreeften, waaronder éón soort, dai
niet grooter is dan een reuzen garnaal, en
vooral niet te vergeten: stokvisch, die hier
ook op vastendagen veel gegeten wordt.
Bij de vruchtenstalletjes
Bij de vruchtenstalletjes worden onwille
keurig bijbelsche herinneringen opgewekt;
we zien hier n.l. vele vruchten, die wij
slechts bij naime uit den Bijbel kennen, zoo
als granaatappels, the van buiten heel veel
op zeer groote appels gelijken, maar van
biimen honderden aaneengegroeid® roodc
pitten hebben, die eigenlijk weinig smaak
hebben, maar door hun groot vochtgehalte
een verflrisschende uitwerking in den mond
hebben. Dan olijven, groen van kleur, zoo
groot als een hazelnoot, die, in zout inge
legd, veel als toespijs, gebruikt worden en
eigenlijk voor een Hoilandsche tong, die
aan het heerlijke fruit uit het Westland of
de Betuwe gewoon is, in smaak tegenvallen
Verder een vrucht,- die, aan den boom
hangend, sprekend op een sinaasappel ge
lijkt; wanneer men hem plukt, als een to
maat aanvoelt met z'n gladde schil, en
wanneer men hem eet, nooh een tomaat,
noch een sinaasappel bj ij kt te zijn, maar
een flauwzoet moes bevat met enkele pit
ten, die weer op pruimepittcn gelijken.
Natuurlijk ontbreken de witte drui
ven niet, die bijzonder lekker vam smaak
zijn. Versc'ne vijgen behooren almede tot de
uitgestalde vruchten. De sinaasappelen en
citroenen zijn op 't oogenblik nog echaarsch
wel komen veeds enkele vroege soorten ter
markt, maar de meeste beginnen pas aan
de hoornen te kleuren.
De populaire vrucht bij uitnemendheid is
op 't oogenblik de kastanje en de zoete
aardappel. In alle mogelijke hoeken der
stad ziet men thans vuurpotten, waarop
kastanjes liggen te „piepen" en zoete aard
appelen braden. Ik mag den smaak van
kastanjes als bekend veronderstellen; die
van den zoeten aardappel lijkt er wel wat
op. VV ij zouden hem heusch niet als een
bijzonodebe lekkernij waardeeren, maar de
Spanjaard schijnt er verzot op te zijn, niét
alleen de kinderen, die er hun 5 centimos
van Moeder voor krijgen, maar ook groote
menschen en soldaten, die ik heel gezellig,
gedrieën zoo'n aardappel zag pellen.
Na de rondgang een kopje koffie
We hebben onze rondgang door de markt
hallen volbracht en keeren nog één keer
naar de Ramblas terug, om voor één dei-
vele café's een kopje koffie te gebruiken.
We zetten ons aan een tafeltje in de nabij
heid van een kellner.
We kunnen echter long wachten, voor
dat hij naar ons toekomt. Hij neemt lieeie-
maal geen notitie van ons en zou 't ons
niet eens kwalijk nemen, als we weer op
stonden, zonder iets gebruikt te hebber-
Eerst wanneer we in de handen klappen,
komt hij bij ons en neemt de bestelling aan
Bij de afrekening geven we hem natuur
lijk een fooitje, waarvoor hij evenwel geen
spier op z'n gezicht vertrekt, veel minder
bedankt Dit is dezelfde trots, waarmee een
bedelaar wel zoo goedgunstig is, u in de
gelegenheid te stellen, hem iets te geven.
En. Bedelaars zijn er in overvloedl
Terwijl we zoo naar de drukte en "t ge
woel om ons heen kijken, maken we ken
nis met een lid van een gilde, dot in Bar
celona, tirouwens overal, zeer talrijk is en-
waarbij geen werkloosheid heeracht. 't Is
het gilde der schoenpoetsers. Het is n.l.
geen gewoonte, dat de dienstmaagd thuis
de schoenen poetst. Wil men met gepoetste
schoenen loopen en daar is een Span
jaard zéér op gesteld, dan laat men ze een
voudig op 6itraat, of in daartoe ingerichte
lokaliteiten, poetsen. Ook tusschen de ta
feltjes der café's treft men deze menschen
aan. Ze zullen zich echter nooit aan U op-
diringen. Ze komen eerst, wanneer we een
soort van sissend geluid zoo iets van
„tsist" laten hooren. En terwijl we dan van
ons kopje koffie genieten, weet hij onze
echoenen met zóóveel zwier en zoo grondig
te bewerken, dat hij van de vuilste schoe
nen een soort van lakschoenen weet te
tooveren, waarmee we desnoods zóó naar
een „evening-party" zouden kunq^n stap
pen. Je krijgt daarbij zoo de indruk, dat
hij werkelijk pleizi9r in zijn vak heeft
Groote café's houden er zelfs hun eigen
schoenpoetsera op na, die op de mouw ven
hun zwarte mouwvest een soort uniform
clen naam der inrichting dragen.
Nog een straatfiguur
Een andere, zeer veel voorkomende straat
figuur, niet alleen op de Ramblas, maar
door de ge heel e stad, is de loterij-man of
-vrouw. De Spanjaarden zijn nl. hartstoch
telijk verzot op de loterij, waartoe de Staat
in den regel elke veertien dagen gelegen
heid geeft. Vooral de N-avidad of Keratmis-
loterij is zeer populair. De hoofdprijs, die
daarop valt, is dan ook niet minder dan
15 millioen pesetas of 3 millioen gulden. Ik
wil hier niet den geheelen gang van zulk
een loterij mededeelen, genoeg zij het te
zeggen, dot elk lot door den eersten den
besten winkelier weer onderverdeeld kan
worden in deelcn ter waarde van één peseta
En zoo kan men bij melkboer, bakker, enz
zulke onderdeelen koopen en ook op 6traat
wordt er, tot zelfs door blinden, groote lian
del in gedreven.
We komen nu op de daar straks reeds
genoemde Plaza Cataluna. Het plein wordt
omgeven door gebouwen die in hoogte en
breedte aan zijn uitgestrektheid evenredig
zijn. Het middengedeelte is alweer alleen
bestemd voor voetgangers. Het is als park
aangelegd met de noodige stafuen, fontei
nen en watervallen. Aardig is het gezicht
op de tamme duiven, die zoo mak zijn, dat
ze op uw hoofd ën schouder gaan zitten, ja
zelfs de zaadjes, die door vrouwtjes ten ver
koop worden aangeboden, uit uvv mond
pikken.
't Is moeilijk om met kinderen hier van
daan te komen. Het verkeer wordt om dit
verhoogde middengedeelte heengeleid Ik
vergat nog te zeggen, dat de veiligheid van
het toch zoo drükke verkeer, zeer in de
hand gewerkt wordt, door de bijna totale
afwezigheid van fietsen. De enkele fietsen,
die men ziet, worden bereden door jongens
Heeren fietsen niet en 't zou me talie rege
len der wel gevoegelijkheid strijden als een
dame of meisje éen rijwiel besteeg,
In een volgend schrijven hoop ik nog en
kele typische deelen der stad te bespreken,
ook weer in verband met wat ons, vreem
delingen 't meest treft, om daarna van een
beboek te verhalen aan de Spaaneche Pro-
testantsche Kerk en de gevolgen, die ddt
bezoek te verhalen aan de Spaansohe Pro-
testantsche kerkelijke leven in Spanje.
P. J. v. d. S.
VI stond in oms blad van 27 November
Weer zoc'n held
Beleedigers bedoelen het nooit kwaad
Merkwaardig, dat alle lieden die in open
bare vergaderingen anderen smalen en be-
leedigen, strijk en zet voor de rechtbank
verklaren: 't was heelemaal niet bedoeld
om een ander pijn te doen. Revolutionairen
en fascisten gaan daarin broederlijk sameu
De fascist A. M. uit Oisterwijk had Dr
Colijn, niet als minister, maar als persoon,
schandelijk beleedigd; het kon eenvoudig
niet erger en op papier van ons drukken
we de lasterpraat liever niet over.
Maar voor de rechtbank te Arnhem ver
klaarde de held allereerst, dat heit eigenlijk
een „besloten" vergadering was en dan
mag mij blijkbaar lasteren zooveel men wil
Toen dit standpunt echter niet te hand
haven was, herhaalde hij, dat hij den per
soon van Colijn niet heeft willen treffen,
doch zoo heeft gesproken, om het Neder-
landsche volk te helpen.'*
Zulke helden! Maar het Nederlandsche
volk zegt: Non tali auxilio: van zulke
hulp zijn we niet gediend.
ROFFELRIJMEN. j
AAN DE SLAG1
Als u het nog niet (leed, neem dun
direct een abonnement (slechts 1
per jaar, op „Nederland Waakzaam-,
het Christel tfk-Nat Ionaal Volksblad
tyt verspreiding van onze beginse
len. aan de Administratie: Talmu-
straat 13, Amsterdam—Zuid. Pat is
„Neerland Waakzaam" is verschenen!
Op en top een volksblad is 't,
Dat, wanneer het goed verspreid wordt
Zijn uitnemend doel niet mist.
Eindlijk is 't zoover gekomen
Dat men ons van onze kant
Geeft een klein maar krachtig wapen,
Klein, maar handig in de hand.
Dat is werkelijk geen weelde
In een land dat dag aan dag
Door lectuur maar vrij gezégend
En... vergiftigd worden mag!
Communisten, socialisten,
O.S.P. en N.S.B.,
En de christen-democraten,
Werken (langs elkander!) mee
Om het volk en de Regeering
Te vervreemden van elkaar;
De methode zelfs van Kersten
Riekt verschrikkelijk daarnaar.
Grove leugen, vuige laster,
Halve waarheid, naar het valt,
Wordt, in allerhande druksel,
Voor de kiezers uitgestald;
En het gruivelijkst van alles
Is de openlijke spot
Met den Koning aller Eeuwen
En de dienst van onzen God.
Met het Christelijke dagblad
Dringt men tot het volk niet door
Dat, in armoe en ellende,
Satan leent een open oor
Daarom is dit vlotte volksblad
Een uitnemend apparaat
Tegen leugen en misleiding
Die als kanker verder gaat.
Met het frissche eerste nummer
Maakte men een goed begin:
Korte, heldere artikels,
Verzen, prenten staan er in.
En de prijsdrie koopren centen,
Bij een klein getal maar twee,
Valt de kiesvereenigingen
Enzoovoorts voorzeker mee.
Nu de handen uit de mouwen!
Nu, verspreiders, aan de slag!
Hier is werk, als brood zoo noodig,
Dat niet liggen blijven mag!
LEO LENS.
(Nadruk niet verboden
Er wordt snel gewerkt aan den bouw van de Rijnbrug te Arnhem om deze bij eventueele ijsgang
schipbrug moet worden weg genomenvoor 't verkeer te kunnen openstelen.
waardoor de L)e ontzaglijke menigte op de Mali tijdens 't passeeren van de bruidskoets
De bemanning van den Panderjager na hun aankomst aan het S. S. te
Den Haag. De drie groote kransen zijn een attentie van de K. L. M.
Door Geysendorffer meegebrachte ongepubliceerde foto's van 't ongeluk
te Allahabad. Boven de veiwrongen motoren van de Panderjager. Onder:,
wat er overbleef van de
lorrie, waarmede 't toestel
in botsing kwam. Uit 't
verhaal der vliegers bleek
wel, dat de bemanning
nauwelijks aan den dood
ivist te ontkomen.
De koets waarin de koning en koningin van Engeland zijn gezeten,
verlaat Buckingham Palace op weg naar de Westminster Abbey.
