Barcelona en het leven op straat
DINSDAG 27 NOVEMBER 1934 TWEEDE BLAD PAG. 5
Een stad van vele monumentale
gebouwen en prachtige
standbeelden
Wonderlijke tegenstellingen in
een land waar de revolutie
aan de orde van
den dag is
Bij de Columbuszuil
We hadden dan na onzen tocht door de<
haven voet aan wal gezet bij de Columbus-
euil. Deze heeft een hoogte van 60 M. en
draagt van boven een vergulde aardbol,
waarop het beeld van den ontdekker met uit-
gestrekten arm wijst in de richting van het
door hem gevonden werelddeel. Aan den
voet zjjn de standbeelden aangebjacht van
beroemde tijdgenooten, waaronder de ook in
•onze geschiedenis bekende Ferdinand var*
Arragon en Isabella van Castilië. Bronzen
platen geven ten slotte en relief de voor
naamste. gebeurtenissen van den tocht weer.
Rechts en links van den zuil strekt zich
'de met palmen begroeide Paseo de Colon uit,
Waarvan het rechtsche gedeelte van de mees
te beteekcnis is. Hier vinden we aan de lin
kerkant groote kantoren en magazijnen,
meestal verband houdend met de scheep
vaart en rechts de loodsen en opslagplaatsen
van de M.Z.A. d.i. Madrid-Zaragoza-Alicante-
Spoonvegmaatschappij, die de verbinding
met Frankrijk en de voornaamste steden in
het Zuiden onderhoudt en wier eindstation,
in de wandeling „Francia" (Frankrijk) ge
noemd, aan het einde van den Paseo ligt.
Verder vinden we links het monumentale
postkantoor, dat voor een postkantoor één
bezwaar heeft, nl. dat men, om er in te ko
men, eerst een zeer hooge trap moet beklim
men.
Voortgaande komen we aan het Parque de
la Ciadadela, alweer met een monumenta
len waterval en fonteinen. Alles wat 't ge
meentebestuur tot stand brengt is monumen
taal; 't lijkt wel of monumenten en stand
beelden geen geld kosten, zoo kwistig zijn ze
overal rondgestrooid. Zelfs gewone drinkfon-
teintjes in de oude stad zijn meesterstukjes
van gietkunst in brons, b.v. een paar kinder
tjes op een schildpad rijdend, of een straat
jongen zijn dorst aan de fontein lesschend,
enz. De dierentuin, ook bij het park gelegen,
valt tegen voor zoo'n groote stad, 't is niet
meer dan een verzameling van wat dieren.
Behalve een i*aar museums, waaronder het
oude, thans gesloten museum voor schoone
kunsten, vindt men in de nabijheid de
Triomfboog, die, opgetrokken in roode bak
steen, wel wat uit den algemeenen grijzen
toon valt.
We keeren nu tot ons punt van uitgang
bij den Columbuszuil terug, slaan hier
rechts om en bevinden ons nu in het wel
meest populaire deel van de stad: de Ram-
blas. Stelt u voor een breede, eenigszins ver
hoogde wandelweg, omzoomd met zware pla
tanen en alleen bestemd voor voetgangers.
Aan weerszijden de rijweg voor tram en an
dere voertuigen. Dank zij het één-richting-
verkeer en het uitstekend ingerichte signaal-
SVatgrwerhm in jiet Park de. -la
Columbuszuil
systeem met op iederen hoek van een dwars
straat een verkeersagent, loopt het verkeer
n den letterlijken zin „op rolletjes", hoeveel
trams en auto's ook op een gegeven oogen-
blik in lange files komen aanrijden.
Steekt men van het middengedeelte den
rijweg over, dan komt men op de trottoirs
waaraan niets dan winkelhuizen, kantoren,
bankgebouwen en vooral niet te vergeten:
café s gelegen zijn, met hier en daar een ho
tel, bioscoop of schouwburg er tusschen. Wil
men het straatleven in Barcelona goed lee-
ren kennen, dan moét men eens een uurtje
on die Ramblas vertoeven. Verveelt het ge
drentel óf wordt men moe van de drukte
en beweging om zich heen, dan zet men zich
neder in een van de vele stoelen, waarvan
men Vóór 10 cëntimos zoo lang gebruik lean
maken als men wil.
Drentelt men verder, dan treft het groote
aantal tijdschriftenkiosken, die hier staan en
van welke sommige den omvang van een
heelen boekwinkel aannemen. Ze doen sterk
denken aan openbare leeszalen in de open
lucht. Want 't is de gewoonte, dat alle kran
ten en andere periodieken opengeslagen te
gen de kiosken worden opgehangen, zoodat
het publiek zich gratis den geheelen inhoud
kan toeëigenen en daarvan dan ook een
dankbaar gebruik maakt.
Wonderlijke tegenstellingen
Alle mogelijke couranten uit de voornaam
ste landen van Europa liggen hier ten ver
koop uitgestald. Nederlandsch heb ik echter
niet kunnen ontdekken. Als je nu zoo'n
poosje bij zoo'n kiosk staat te filosofeeren,
dan treffen je dadelijk twee sterke tegenstel
lingen, waaraan Spanje zoo rijk is. De eerste
is, dat in een land, waar de revolutie haast
aan de orde van den dag is, de regeering
geen maatregelen neemt, om door censuur
of verbod oproerkraaiende buitenlandsche
bladen te weren, je ziet hier b.v. ook geregeld
ten verkoop aangeboden le Journal de Mos-
cou en andere Russische bladen met hun on
leesbare Russiche letters: wel een bewijs, dat
er heel wat Russische elementen in de stad
huizen, die 't inslaan van deze bladen voor
den verkooper winstgevend maken. En daar
tegenover een degelijke courant als La Van-
guardia, het dagblad van Barcelona,
waarop we later nog eens zullen terugko
men die aan het hoofd van zijn artikelen
de mededeeling moet doen, dat z'n inhoud
door den censor is goedgekeurd!
Een tweede tegensteling is deze: Nergens,
zelfs in Engeland niet, ziet men zooveel ven
ters van tijdschriften op straat, als hier in
Barcelona. Op alle hoeken der straten vindt
men stalletjes, of loopen mannen, vrouwen
en jongens met een pak kranten onder den
arm, den naam van hun koopwaar af te roe
pen, die 10 cëntimos gretig aftrek vindt.
Ja zelfs in de tram laten ze iemand niet met
rust: aan een halte springen ze erin, rijden
gratis tot een volgende halte mee en doen
onderweg hun zaken.
Dit ziende, zou men tot de conclusie ko
men, dat in geen land ter wereld de ontwik
keling een hooger trap kan bereikt hebben
dan hier. En nu de tegenstelling: op die zelf
de Ramblas, vlak bij die boeken en tijdschrif
tenkiosken, vindt men in een hoek een rij
hokjes, die sprekend doen denken aan onze
stemhokjes in een stemlokaal. Ze zijn afge
sloten door een gordijn en daarachter zit de
man, die met brievep schrijven voor anafal-
beten zijn brood verdient. Want volgens een
matige schatting zijn nog een kleine 50 pet.
der bevolking de lees- en schrijfkunst niet
machtig. Wel wordt dit aantal sedert de Li
stening van do Republiek minder, maar het
is toch teekenend hoe onder 't regiem van
t koningsschap en de geestelijkheid de be-
\olkmg in onkunde is gehouden. In een be
schouwing over 't Protestantisme in Spanje
hoop ik hier nader op terug te komen.
Een gedeelte der Ramblas wordt in beslag
genomen door bloemenstalletjes, waarvan dit
gedeelte den naam van. Ramblas de las
blores te danken heeft. En wat verder op
vmdt men de uitstallingen der vogelkooplui,
die in allerlei vogels, maar vooral kanaries!
handelen. Ook apen, honden, katten en witte
muizen kan men er naar zijn gading vinden
t Is aardig om te zien, met hoeveel ik zou
haast zeggen teedere belangstelling de
menschen naar deze uitstallingen kunnen
staan kijken, daarmee het bewijs leverende
van de waarheid van wat ik al zeide, dat de
Spanjaard, ondanks zijn stierengevechten,
in den grond van zijn hart een groot dieren
vriend is. Een kleurige noot in het woelend
geheel vormen de mozos de cuerda, kruiers,
die met hun roode Catalaansche mutsen in
den vorm van een Frygische vrijheidsmuts
en een stuk touw over de schouders, op een
"rachtje staan te wachten.
P. J. v. d. S.
V stond in ons blad van 19 November
BINNENLAND.
Officieele Berichten
AUDIëNTIES
RIJKSVERZEKERINGSBANK
Bü beschikking van den Minister van
Zaken is benoemd tot lid van den Ras
Toezicht. bedoeld in art. 11 der Wet
Rijksverzekeringsbank en de Raden van
A. Vos.
Bi) beschikking van den minister van
sis zjjn ile volgende plaatsingen gelast:
ROFFELRIJMEN.
WINKELS KIJKEN.
Voor een volle etalage
Staan twee meisjes: Riet en Mien.
Wat hun hart maar kan bcgéeren
Is daar voor dat raam te zien.
Ik vraag dit! En ik vraag datte!
Ik dat spel! En ik die pop!
Ik dat wiegje! Ik datdoosje
Met dat paretje er op!
Elke keer als ze wat anders
En wat nog weer mooiers zien
Klinkt het: ,Jk vraag dat, en datte"
Vit de rappe mond van Mien,
En dan vlak daarbovenover
Zeurt de jengelstem van Riet,
Elke keermeer opgewonden:
„Neehoor! nare plaag, dat niet!!"
Mientje ziet alweer ivat anders:
„Ik vraag dat fornuisje daar!"
„Neehoor!" Ik vraag dat kwartetspel!"
Neehoor!!" „Ik die duikelaar!"
„Neehoor!!! meid!!" gilt Riet kwaad-
„Engert! hou je nou je snuit! aardig
Alles wat ik graag teil hebben
Kies jij er het éérste uit!"
(Nadruk verboden.)
LEO LENS.
Het Rijwielplaatje
Hoe het óók mag worden vastgemaakt.
De minister van Financiën heeft met be
trekking tot de wijze van bevestiging van
liet rijwielbelastingmerk nader bepaald, dat
deze ook mag geschieden op den bovenkant
van het voor de voorvork van het rijwiel
uitstekende gedeelte van het spatscherm
an het voorwiel, mits binnen een afstand
an 15 centimeier van de balhoofdbuis. Het
merk moet in dit geval zoodanig zijn gevat
'n een houder, dat 't in verticale richting
/ordt geplaatst met de daarop voorkomen
de teekening naar voren gekeerd. Deze tee-
kening moet geheel zichtbaar zijn, terwijl
vóór het merk geen voorwerpen op het
spatscherm mogen zijn aangebracht, welk*
het gezicht op het merk belemmeren.
DE HEER ADATSJI ONGESTELD.
Naar wij vernemen, wordt sinds eenige
weken in de Boerhaave-kliniek te Amster
dam verpleegd de heer A d a t s j i, voorzit
ter van het permanente hof van internatio
nale justitie te 's-Gravenhage. De patiënt is
onder behandeling yan prof. I. Snapper.
Een gevaarlijke valpartij te Lingfield. Wolf tone" ligt op zijn rug en de berijder Morgan vormt een struikelblok
voor „Dundrave", gereden door Dunk, tijdens de Surrey Handicap Race te Lingf ield.
ïijdens de Duitsche Doodenherdenking
ivordt een krans gelegd bij het trans-
portarb eidersmonument te Potsdam.
Een massa verbogen ijzerstangen op het tentoonstellingsterrein te Brussel, waar 9 arbeiders om het leven kwamen
Na de Godsdienstoefening ten paleize voor de vorstelijke gasten van dén koning en de koningin
van Engeland verlaten de jonge zangers van liet Chapel Royal Choir Buckingham Palace.
In verband met't vorstelijk huwelijk, dat a.s. Donderdag te Londen vol
trokken zal wordenzijn in verschillende straten versieringen aangebracht
