Internationale smokkelbende
gevat
D0ÜWE EGBERTS
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOct
Nuttie's Vader
ZATERDAG 3 NOVEMBER 1934
DERDE BLAD PAG. o
Groote partijen opium
en geld achterhaald
De geheime driehoek
Nikola - Mariani - Peroulis
N i ingespannen nasporingen,
die over een periode van bijna 10
jaar hebben geloopen, heeft de
Nederlandsche Centrale ter be
strijding van den smokkelhandel
in verdoovende middelen de hand
gelegd op een internationaal com
plot van opiumsmokkelaars, dat
zijn vertakkingen had in geheel
West-Europa.
Nadat men reeds verschillende
arrestaties had gedaan is het ten
slotte gelukt den hoofdaanlegger
van dezen smokkelhandel, den
Griek Peroulis, te Amsterdam te
arresteeren, nadat men de woning,
waar deze verblijf hield met een
cordon van politiemannen had af
gezet en met de revolver in de
vuist was binnengedrongen.
Op ongelooflijk brutale wijze
heeft deze Griek zijn werkzaam
heden voortgezet, ook toen hij
reeds kon weten, dat de politie
hem dicht op de hielen zat. Jaren
lang hebben de opiumsmokkelaars
zich als een wijdvertakte bende
kunnen handhaven, dank zij de
medewerking, die zij verkregen
van den inspecteur van politie
Mariani uit Lille (Noord-Frank
rijk), die als heler den tusschen-
schakel vormde tusschen den ge
vaarlijken opiumimporteur Nicola
te Marseille en den Griek Perousi,
die van Rotterdam uit de Chinee-
zen van Nederland en Duitschland
de opium verschafte, waaraan zij
verslaafd zijn.
Een groote partij opium en een
bedrag van 4000 aan geld is in
beslag genomen. Er zijn verschil
lende arrestaties.
Opium! altijd weer opium
Katendrecht Chineezen Opium!
Drie namen, die bijna samengegroeid zijn
tot één begrip. Telkens weer komen ze te
rug in de krant korte berichtjes, meldende,
dat de politie in de Veerlaan, in de Deli-
straat of in de Tolhuislaan een Chinees op
lieeterdaad heeft betrapt bij het bereiden van
opium. Crisistijden mogen er toe geleid heb
ben, dat de fleurige Chineezengroep van
Katendrecht verworden is tot een hoopje
pindamannenopium wordt er aange
houden.
Het is de voor Westerlingen onbegrijpe
lijke magische macht van de zoete ver-
dooving die Chinatown belijft beheerschcn,
die den Chinees zijn laatste cent doet uitge
ven voor: opium.
De Rotterdamsche centiale recherche heeft
sedert jaren een uitgebreide afdeeling voor
de bestrijding van den handel in verdooven
de middelen, welke haar werkzaamheden
over het geheele land en tot ver buiten de
rijksgrenzen uitstrekt.
Thans, na jarenlange waakzaamheid en
activiteit, is men er in geslaagd volledige
klaarheid te brengen in de vraag hoe -ie
opium ons land werd binnengesmokkeld.
Men wist, dat sedert ongeveer 1923 een
internationale smokkelaarsbende, die haar
vertakkingen had in Nederland, Frankrijk,
België, Duitschland en Zwitserland vrij
groote partijen over onze grenzen bracht,
waar rnen er bij de Chineezen altijd nog
veel geld voor kreeg. Nu en dan gelukte
het een lid van de bende op heeterdaad ie
arresteeren en da volgde een veroordce-
ling... maar als de smokkelaars hun tijd
hadden uitgezeten keerden ze steevast weer
tot het oude b ïrijf terug.
Dit wees er op, dat er een stelselmatig ge
organiseerd complot aan het werk was. Dit
complot te ontwarren stelde de recherche
h tot taak en het is haar gelukt de dra
il van het net te volgen tol men het een-
de punt had gevonden en de spin zelf in
het doosje had gesiopt.
Grieken.
Het merkwaardige was, dat bij de arres
taties, die men in den loop der jaren deed,
steeds weer bleek, dat er Grieken in het
opium-complot zaten. Zij waren het, die de
opium, afkomstig uit Turkije via Frankrijk
smokkelden naar Antwerpen, Hamburg,
Rotterdam en Amsterdam, waar hun Chi-
neesche afnemers woonden, die er veel geld
voor over hadden.
Zoo werden in 1930, op aanwijzing van
de Rotterdamsche recherche, door de mare
chaussee op het station Roosendaal aange
houden drie Grieken, die in koffers mei
dubbelen bodem 'n vrij groote partij opium
smokkelden.
De Grieken werden veroordeeld, maar do
ken later weer als smokkelaar op. Men had
reeds aanwijzigingen, dat de opium, die te
Roosendaal in beslag genomen werd, via
Marseille in West-Europa was geïmporteerd
maar de groote vraag was: hoe komt de
opium van Marseille naar Rot
terdam?
Eenig licht in die vraag bracht een twee
de arrestatie, die eveneens in 1930 geschied-
do in Zuid-Limburg. Daar werd een Chinees
aangehouden, die eveneens in het bezit was
een koffer met dubbelen bodem, waar
opium verborgen was. Deze Chinees
bleek uit Lille in Noord-Frankrijk te komen
en was via Metz naar ons land gekomen.
Het spoor leidde dus naar Lille.
De internationale smokkelhandel kan al
leen door middel van internationale recher
che worden tegengegaan en dus gaf de Rot
terdamsche politie een seintje aan de Fran-
Bche recherche, dat waarschijnlijk te Lille
de oorsprong van het smokkelnest moest
worden gezocht.
Twee jaar later sloeg de Fransche recher
che te Tourcoin en te Lille een slag. Men
hield er opiumsmokkelaars aan en een van
hen bleek identiek te zijn met een der Grie
ken. die in 1930 te Roosendaal was aange
houden.
Uit de verhooren bleek, dat men te doen
had met een uitgebreid complot van Griek-
sche smokkelaars, waarvan de leden zich
door een gevangenisstraf niet lieten al-
schrikken. Na de arrestatie in Frankrijk
bleef de Rotterdamsche recherche op haar
qui vive en na korten tijd gelukte het weer
op het station D.P. een koffer in beslag te
nemen, inhoudende -40 K.G. opiumaf
komstig uit Rijssel (Lille»
Hoe was het mogelijk, dat de centrale dor
smokkelaars te IJ lie ongestoord kon blijven
werken? Dat zou later blijken
Nasporingen.
De Nederlandsche Centrale tot bestrijding
van den handel in verdoovende middelen
beschikt over een uitgebreid archief, waar
in niet alleen de gegevens omtrent eigen
naspeuringen zijn verwerkt, maar ook die
van de Volkenbondscommissie, die voor dit
doel is ingesteld, terwijl de recherchedien
sten van de verschillende landen onderling
elkaar ook veel materiaal verschaffen.
Het bleek echter maar niet mogelijk d e
bron der smokkelarij in Frank-
r ij k op te sporen. Daarvoor zorgde wel
monsieur Mariani, de politie-inspecteur te
Lille
Een paar maanden geleden kreeg de Rot
terdamsche recherche er de lucht van, dat
weer regelmatig opium de grens over werd
gesmokkeld. Er werd scherp opgelet en en
kele aanhoudingen van kleine partijtjes
volgden, maar de smokkelaars schenen deze
tegenslagen te kunnen dragen, want de
smokkelhandel hield aan.
Twee rechercheurs van het hoofdbureau te
Rotterdam, de heeren Van Briemen en Kits,
die reeds jarenlang hoofdzakelijk op Katen
drecht toezicht hielden op de naleving der
bepaliryjen van de Opiumwet, kregen
dracht precies na te gaan waar de partijtjes
opium werden bezorgd.
Indien men dan al niet de bron in
Frankrijk kon opsporen zou men trachten
van den anderen kant te beginnen en zoo
de draden van het smokkelwezen te volgen
„Amtja is hier!"
Al spoedig bleek, dat de opium thans uit
Amsterdam naar Rotterdam werd gebracht.
De smokkelaars hadden blijkbaar tot hun
schade ontdekt, dat het toezicht te Rotter
dam zeer scherp was. Daarom zochten zij
steun bij de Chineezenkolonie te Amsterdam
Het werd nu een strijd tusschen de Rotter
damsche recherche en de Amsterdamsche
Chineezen in combinatie met de Grieken.
„Amtja (polilie) is hier!" was het
wachtwoord onder de Chineezen, zoodra een
politieman in de Amsterdamsche Chinatown
werd gesignaleerd. De „amtja'' postte bijna
dag en nacht voor verdachte huizen en men
m er langzamerhand achter, dat de
opium door een Chinees op de fiets van
Amsterdam naar Rotterdam werd gebracht.
Op 18 September jl. werd op Katendrecht
een fietsende Chinees aangehouden, die
bij het boardinghouse van Chai Fan een
pukje had afgeleverd.
Chai Fan
Dit pakje bleek 40 poeders bereide opiiim
te bevatten. Men wist dus nu, waar de opium
te Rotterdam werd afgeleverd, nl. bij
Chai Fan.
Deze boardingliouse-master werd direct
gearresteerd evenals de fietser. Dien dag
word onder hooge spanning doorgewerkt.
Men wist dat Chai Fan niet op Katendrecht
zelf woonde, maar in de Transvaalbuurt.
Dat had weer zijn oorzaak in een lugubere
Chincesche omstandigheid. Chai Fan stond
nl. op de „zwarte lijst" van een der gehei
me Chineesche genootschappen en wist, dat
na het vallen van de duisternis zijn leven
in Chinatown zelf in groot gevaar zou
Pistoolschoten werken snel en Ka
tendrecht heeft voor Chineezen vele schuil
hoeken, waar ze zich veilig weten.
Daarom woonde Chai Fan tusschen de
blanken. De recherche, die dit wist, ver
moedde aanstonds, dat ook ten huize van
den boarding-master wel eens iets gevonden
kon worden. Rechercheurs werden uitgezon
den naar de Transvaalbuurt, en juist waren
zij de hoek van de straat omgekomen of zij
ontdekten mevrouw Fan, die met een
koffer haar woning verliet. Nauwelijks had
mevr. Fan de politiemannen opgemerkt of
zij keerde naar huis terug. De politie drong
het huis binnen, maar kon aanvankelijk
mevr. Fan niet meer ontdekken. Bij nader
onderzoek bleek deze in een w.c. gevlucht
te zijn. Zij werd aangehouden en men vond
ook de koffer, welke 11 Kg. opium bleek
te bevatten.
De Fransche courant
Do aangehouden opium bestond uit platte
plakken, verpakt in cellophane-papier en
gewikkeld in klanten, 't Krantenpapier was
van Hollandsche dagbladen afkomstig
behalve bij één pak, dat gewikkeld was in
een Fransche courant. Nu had men bij vroe
gei e aanhoudingen ook steeds opium gevon
den in dev vorm van platte plakken, kenne
lijk met het doel deze gemakkelijk te kun-
nensmokkelen in koffers met dubbelen bo
dem en het feit, dat een der hier gevonden
plakken in Fransch papier was gewikkeld
deed vermoeden, dat men het spoor naar
de Fransche smokkelbende in handen bad.
Mevr. Fan werd naarstig „doorgezaagd" en
vertelde, dat een zekere Jozef den koffer had
gebracht. Deze Jozef was echter niet de
ware Jozef, die de politie hebben moest. 7.ij
speurde heel het huis van Chai Fan af en
vond toen drie Grieksche brieven,
die voor verzending gereed lagen benevens
een bedrag van 1600.—. Aan mevr. Fan
werd gevraagd wat dat geld had te betee-
kenen en zij vertelde, dat 1400 toebehoorde
aan m ij n h e e r Peroulis en 200 aan
Chineezen.
De inspecteur der Centrale Recherche, de
heer Valken, die de leiding in het onderzoek
heeft gehad, was den naam van den geheim
zinnigen Peroulis reeds meer tegen gekomen
on men kreeg sterk den indruk, dat het deze
Peroulis was, die de touwtjes van het smok
kelproces in handen had.
Men had nu den boardinghouse-master en
den Chineeschen fietser, die resp. tot 3 en 2
maanden gevangenisstraf werden veroor
deeld, maar nam met die arrestaties geen
genoegen, omdat men het complot zelf wilde
hebben.
Op zoek naar Peroulis
Waar was Peroulis?
Uit de gevonden brieven had men opge
maakt, dat deze de leider van de Neder
landsche tak der smokkelorganisatie moest
zijn, maar alle nasporingen naar den ge-
heimzinnigen brief bleven aanvankelijk
vruchteloos. Men kwam er echter tijdens het
onderzoek achter, dat een andere Gripk,
zekere H. S. een advocaat hier ter stede in
den arm had genomen om de in beslag "e-
nomen f1600 ten huize van Chai Fan terug
te krijgen. Deze S. werd ook in de gevonden
Grieksche brieven genoemd en met mede
werking van de Amsterdamsche politie g e
lukte het S. te arresteeren.
De man zeide van niets te weten en niets
met het smokkelaarscomplot te maken te
hebben. Men hield hem echter vast.
Een nieuwe partij. Naar Hamburg!
Uit de in beslag genomen brieven, die vooi
een deel ook in code waren opgesteld, had
men na nauwkeurige lezing en herlezing op
gemaakt, dat Peroulis, die als hoofdpersoon
van de bende voor West Europa moest wor
den aangemerkt, veel meer jpium in omloop
had gebracht, dan tot nu toe was aange-
Nu de
lange
avonden
komen...
Nu komt er meer tijd voor n
„gezellige" pijp! Rook van nu
af aan de beste pijptabak, die
Nederland kent. Douwe Egberts
Echte Friesche Heeren-Baai. Met
recht: Nederland's geurigste
pijptabak I
ECHTE FRIESCHE HEEREN-BAAI
10-15 20 - 25 ct. per half ons.
(Ook in onsen en halve ponden.)
mnj&urtf
houden. Men las in die brieven ook, dat een
partij van 30 K.G. ergens in ontvangst ge
nomen was om verder verhandeld te wor
den. Peroulis interesseerde de recherche
hevig, maar de opium nog meer.
Uit Hamburg kwam bericht, dat daar twee
Chineezen waren aangehouden, zekere N. S.
R. en L. C., die resp. in Rotterdam en in
Amsterdam een boardinghouse dreven. In
hun bezit werd gevonden een pari ij van
22 K.G. opium.
De Chinees P. had een Fransche vrouw
uit Marseille, terwijl C. meer Nederlandsch
was georienleerd. Een oogenblik dacht de
politie nu alle draden in handen te hebben:
de partij van 22 K.G. zou een deel zijn van
de „stoornende" opium, waarvan in den
Grieksehen brief gesproken werd, opium, die
wellicht in platte plakken was aangevoerd,
maar die te Hamburg was omgepakt in
„roggebroodjes" gewikkeld in rood papier
met Chineesche opschriften.
Deze hypothese moest echter later worden
opgegeven: de „Franscho" Chinees P. bleek
zelfstandige smokkelconnecties in Marseille
te hebben, terwijl C. de opium van Peroulis,
de geheimzinnige Peroulis kreeg.
Ook bij het onderzoek te Hamburg bleek
echter weer, dat alle draden terug liepen
uaar Marseille en Noord-Frankrijk.
Het is gevaarlijk Griek te zijn!
Rustig werden alle gegevens verzameld.
Men leerde uit de corespondentie, dat ook
over Antwerpen werd geopereerd, doch een
onderzoek aldaar leverde weinig op. Daar
om concentreerde men weer alle aandacht
op Rotterdam.
Bij de huiszoeking in het huis, waar mevr.
Fan zoo plotseling was teruggekeerd op het
gezicht van rechercheurs, had men ook een
visitekaartje gevonden met een Grieksche
naam er op.
De drager van dien naam werd te Den
Haag opgespoord. Te zijnen huize werd al
les doorzocht, maar men vond niets. De Griok
die deze politionoole visite kreeg, was daar
over zeer gebelgd. Hij had een vooraan
staande positie in een Rotterdamsch hee
renmodemagazijn en voelde zich ernstig ge
dupeerd.
Een spoor van Peroulis
De booze Griek was de politie echter toch
uiterst nuttig. Men vertelde hem, dat men
den heer Peroulis zocht en de aangehoudene
vertelde toen aanstonds dat zijn ecnige re
latie met Peroulis was, dat hij aan een
klant van dien naam een costuum en twee
hoeden had geleverd. Hij wist ook het adres
waar deze goederen waren afgeleverd! Daar
had men dus ongedacht en onverwacht een
spoor van Peroulis!
Het bleek te zijn de woning van één Chi
nees en van vele vrouwen, welke laatste ook
weer andere adressen hadden.
Een van die vrouwen, zekere „blonde
Miep" bleek wel met Peroulis te hebben om
gegaan. De politie deed invallenmaar
Peroulis werd niet gevonden.
De recherche besloot nu .blonde Miep" te
schaduwen. Daar kreeg men plotseling be
richt dat zij naar Antwerpen was vertrok
ken. Een telefoontje naar de grensmis!
de trein was juist door.
Alle grensposten werden nu gewaarschuwd
en het signalement doorgegeven van Perou
lis en blonde Miep, die moesten worden
aangehouden bij hun terugkomst.
Een paar weken geledgn heeft men het
bericht kunnen lezen, dat in het bekende
I smokkel plaatsje Reusel (waar destijds ook
oen Dartij revolvers de grens over ging) een
Nederlandsche vrouw cn een Griek waren
aangehouden.
De douane had echter bevonden, dat de
Griek niet de vereischte papieren had om te
worden toegelaten en hein dus teruggestuurd
Di e G ri e k wasPeroulis'
Toen het bericht op het hoofdbureau van
politie te Rotterdam kwam heeft men harde
woorden gebruiktZou Peroulis, gladde
jongen als hij was, nu niet gewaarschuwd
zijn? Het bericht was ook door de radio
opgegeven. Men vreesde! De vrouw was
„blonde Miep", die men niets ten laste kon
leggen en die weer moest worden losgela-
Mevr. Fan is onvoorzichtig!
Na de arrestatie van den heer Fan heeft
de politie mevr. Fan in de gaten gehouden.
Men vond haar uitstapjes naar allerlei fa
milieleden wal verdacht en ging eens huis
zoeking doen bij die familie.
Het was raak: onder de kolen vond men
een partij van 11 Kg. opium.
Mevr. Fan was even onvoorzichtig geweest
als Peroulis stoutmoedig.
Een kwartier nadat de politie haar eersten
iqval had gedaan ten huize van Fan bracht
Peroulis een nieuwe partij opium, in de
nog niet zoo slechte gedachte, dat men ner
gens heter verboden waar kan brengen dan
in een huis waar juist door de politie ge-
Mevr. Fan was echter angstig en dus on
voorzichtig en bracht de smokkelwaar naar
de familie.
Zij werd nu wegens het onttrekken van
goederen aan de nasporingen der politie in
arrest gesteld
Een koffer op het station D.P.
Volgens de gegevens van de recherche was
er nu nog 24 Kg. van de gezochte pari ij
opium zoek. Men kreeg aanwijzingen, dat
deze verborgen was in een koffer, staande
in het bagage-depot van een der Rotterdam
sche stations. Peroulis had de sleutels en
het recu. Alle stations werden afgezocht en
men kreeg de wetenschap, dat de koffer op
het station D.Phad gestaan, want hij
was afgehaald door een vreemdeling.
Nu moest men toch Peroulis eindelijk
hebben!
Daar kreeg men de tip, dat Peroulis naar
Amsterdam zou zijn vertrokken.
Direct werd de Amsterdamsche politie ge
waarschuwd en in samenwerking met haar
werd vorige week een pension, waar hij
zich zou bevinden, omsingeld
De arrestatie van Peroulis
M irokken revolver in de vuist drong
de politie naar binnen. Men vond er Pei
lis, die bezig was een brief te schrijven aan
den heer Nicola, de importeur van opium
voor geheel West Europa, wonende te Mar
seille.
Peroulis, het bendehoofd, vertrok geen
spier toen hij de loopen der vuurwapenen
op zich gericht zag. Hij liet zich kalm
boeien.
Bij de direct volgende huiszoeking vond
men de nog gezochte 24 Kg. opium in een
kast.
Er wordt gebeld
Terwijl men nog met de huiszoeking be
zig was werd er gebeld. Een man riep on
der aan de trap, dat hij geld kwam brengen
voor mijnheer Peroulis.
„Kom maar boven" riep de politie. De
brenger bleek te zijn een werklooze letter
zetter, die opdracht had een bedrag van
2400, die hij gekregen had van een Chinees
af te dragen aan den shippingmaster Pe
roulis.
Het geld werd natuurlijk in beslag geno
men en veiligheidshalve nam men den
werklooze na het onderzoek ook mee naa.
Rotterdam, omdat men liet wel wat vreemd
vond, dat deze slechts 1 bczorgloon had
bedongen. Later bleek echter, dat de man
inderdaad niets met het complot uitstaand»
had en hij is vrijgelaten. Peroulis ont
kendealles. Zelfs van de partij van 24
Kg. bij zijn aanhouding gevonden, wist hij
niets af!
Lille!
Eén schakel in den smokkelketon was
reeds buiten de Rotterdamsche recherche
om ontdekt. De Fransche recherche is er
eenigc maanden geleden achter gekomen,
dat „monsieur Mariani", inspecteur van po
litie te Rijssel, in feite een groot misdadiger
was.
Hij was het geweest, die als heler voor
het opiumcomplot optrad, die de smokke
laars een veilig pied a terre gal in Noord-
Frankrijk.
Vandaar, dat alle opium over Noord-
Frankrijk kwamen dat men de bron
maar niet kon ontdekken. Zelfs in de ge
vangenis bleken de smokkelaars nog in code
met hem te correspondeeren tot daar
eind aan werd gemaakt.
Schoolnieuws.
PROMOTIES
RIJKSUNIVERSITEIT TE UTRECHT. Be
vorderd lot doctor in de letteren en wijsbe
geerte de heer H. W. Fortgena. geboren te
Horrnhut. op proefschrift P. Fapioil f
UIJIvSl N1VERSITEIT TE LEjDEX. Bevor-
erd tot doctor ;n de rech^eleerdheid. op
roef schrift getiteld: Lei doctrir
ACADEMISCHE EXAMENS
VRIJE UNIVERSITEIT TE AMSTERDAM.
Theologie: camcLex., de heer Th. H. van
Ajndiol te Zuldlaiid
RIJKSUNIVERSITEIT TE LEIDEN. Ge.«=b:
Artsexamen ee.-ete god.; dc hoeren B. L. Wes
ter huis en R. Frank.
Bevorderd tot arts: de heieren A. A. de Wolff
en I. Groen
Voorber. kerkelijk ex.: S. S. Maertaen; doet.
rechten: E. H. Karaten Jr.
Caind. rechten: mej. W. E. Hoekaesna en de
heer E. J. Fledderua.
Doet. rechten: de heer E. C. A. Kutjper
RIJKSUNIVERSITEIT TE UTRECHT. Gesl.:
Rechten: oand.ex., de heer K W Klaaasen
Rechtsw.sohap: doet. ex.. mej. Th H Sooxtars.
Wijsbegeerte: doet. ex., de heer J R J Seluit
Geneeskunde: seimi-artsex., de heer W M R
A M Verbeekarts-ex., de hoeren J Ph C&ro
en E P M Rycken
Tandheelkunde: lc ged. th-eor. el-, de heer A
M Voorthuis; artsex., de hc-oren C P D Claes-
sens, P J T ten Have, H C Troost en mej. O
Hannesen.
GEM. UNIVERSITEIT TE AMSTERDAM.
Gaal.: Rechtsgeleerdheid: cand.ex. de heeren J
Moscow, H F L Wenalnk cn H Mcckhof.
R.K. UNIVERSITEIT TE NIJMEGEN. Gesl.
Hechtendoet. ex, de heer M A Bok te Ub
bergen.
HOOGERE WISKUNDE
DEN HAAG. (M.O. Akte K5). Gesl. do hoer
E G Jansen te Den Haag.
WISKUNDE L.O.
DEN HAAG. Gesl. de heer H F P Sandlfort
Jr te Rotterdam
APOTHEKERS-ASSISTENT
AMSTERDAM. Gesl. de «lames A H M Vlc-k
en E A J. Cordemeljer, Bussum, en M. Kolk,
k, Nijmegen: mej. M P Bcnjamlncc,
Capellé en de heer C Felix. De Bilt
GRONINGEN. Gesl. de dames H Hulzlmga en
F J Deken. Groningen, en S G. van Manen,
Drachten.
LEIDEN. Gesd. de dames A Kugel en H F
Knolle, Rotterdam.
STAATHUISHOUDKUNDE
DEN HAAG. (Staathuishoudkunde en Statis
tiek). Gesl. F W E Krieger Rotterdam.
Damrubriek.
KELLER ZEGEVIERT IN HET
INTERNAT. TOURNOOI TE IJMUIDEN
Raichenbach op de tweede plaats
M. Raichenbach—R. C. Keiler 1—1
B. Duit elJ. Demesmaecker 20
De eindstand luidt:
gesp. gew. reto. verl. pnt.
R. C. Keiler 6 3 3 0 9
M. Raichenbach 6 2 4 0 8
B. DukeJ 6 2 13 5
J. Demesmaiecker 6 0 2 4 3
chenbach, door Ln dit
tegenstander, xij hot dan met sle'
verschil, aohtcr zich te laten.
zegt, hij heeft het verdiend ook.
zijn positie nogal
zonderlingaandeed. Wij hadden gedaoht, dat
hij ditmaal verwikkelingen zou zoeken en al
les op alles zou zetten om tot winst te komen
Immers, aan remise had hij niets. JnpUiuts
kreeg men een spel van afwachten of
5ijn
fout te maken. Toegegev
Dit nu gaf Keiler juist de gelegen-
den stand sterk te vereenvoudigen,
hij dan ook gretig gebruik maakte,
wch scheen hierdoor wakker geschud
gende, soms vrlfemd uitziende
Keller's stelling zoo te bedreigen. dat deze
een terugtrekkende beweging moest maken.
Van dit moment af nam de wereldkampioen
eve SPe' 3eh.':' 111 bandon. Onze kampioen w.ia
sP^J^ud, zijn nadeel tot een minimum to
beperken. Tenslotte braken beiden door naar
dam en hoewel Raichenbach t«>en een stuk
wfn^t te^k b'"k dlt niet voIdoend€ c-m tot
Dukel wist ook de tweede partij tegen den
Belgischen kampioen Demesmaecker te win-
£jL,Bel& «naakte het ln de sJotpartlj we!
wat heel erg bont. Hij toonde een volslagen
gemis aan inzicht betreffende de klassieke
partij en deed de vreemdste zetten. De IJmu--
denaar strafte hem af op een wijze, welke
nem nog lang zai heugen. Met nog een bor-i
vol schijven was de stand van den Belg finail
^odgecombmeercL Met een slagzet maakte
afloop werden de pi ijzen uitgereikt. Kel-
l*r£iiimnni? a t vai1 prachtigen be-
w ijl ook de overige spelers een prijs in
-ngst hadden te nemen. Door organisee-
IJmuidensche Damcluhs werd vervolgens
de spelars. genoodlgden en belangstelten-»
FEU1LLETON
UIT HET ENGELSCH
VAN CHARLOTTE M. YONGE
In het voorjaar moest mijnheer Egremont
te bed. blijven met een erger aanval van
rlieumatiek dan hij ooit gehad had, teug 2,
volge van zijn toegeven aan den vasten
wil van zijn zoon om op een tuchtigen hoek
te blqven staan kijken naar het voor ui
trekken van de lijfwacht. Bij deze gelegen
heid bleek Nuttie niet de toi verpleegster
geboren vrouw te zijn die elke ware heldin
moet wezen; zij was vreeseliik bang «n
geheel afhankelijk van Gregorio. die al de
verschijnselen goed kende en wist wanneer
er om den dokter en een ziekenoppassei
moest gestuurd worden.
Gregorio sprak altijd Fransch tot Nuttie
als hij voelde dat hij de baas was, zooals
zeker nu het geval was; maar hij wind
veel minder welwillend toen hij hoerde dat
mevrouw William Egremont te wachten
was en verklaarde dat mevrou
angst en zorg doorgestaan. Toen dio ij!
verschrikkelijke dagen voorbij waren, be
merkte Ursula tot haar verwondering u«t
haar gezelschap verkozen werd boven dat
barer tante.. Zij kon beter als zondek» k
gebruikt worden, legde hem minder dw-mg
op en was bovendien altijd zijn voorlczcres
en hulp, zoodat hij haar, toen de pijn wat
bedaarde, gedurende het laatste deel van
den dag veel bij zich hield om hem wal te
vertellen, de papieren voor hem te schiften
en zijn brieven voor te lezen.
Er moest een huurcontract geteeltend
worden, en zoodra de mogelijkheid daartoe
bestond kwam mijnheer Bullfinch, de no-
•is uit Redcastle, er mee aan, en moest
het luncheon blijven gebruiken. Terwijl hij
in de gezelschapskamer zat te wachten tot
mijnheer Egremont klaar was om hem t«
ontvangen, keek hij met groote belang
stelling naar den kleinen erfgenaam, die
door Ursula juist naar het andere eind
van de kamer gebracht werd naar dei
hoop speelgoed, die daar altijd voor hem
bleef liggen. Zij gingen een groote lege
plaats aanleggen; en onderwijl vroeg C
vrouw van den kanunnik bij den haard op
een zachten, vertrouwelijken toon: „Mag ik
u vragen of u komt ter zake van een
testament?"
„Neen, mevrouw Egremont. Ik wenschte
maar het is alleen ter zake
an de hoeve
ter maar zenuwachtig zou maken en dat
haar tegenwoordigheid geheel overbedig j dat het z<
was. Zij was uit zichzelf gekomen, maar van een huurcontract
het was een groote weldaad voor Ursula. Spinnevootes."
die pr door uit veel moeilijkheden gehol,-<«n j „Er is dus geen?"
werd. al was mevrouw F.greni -nt veel hij1 „Voor zoover ik weet niet. Door ons is c-r
haar stiefzoon en al kon geen der loide nooit een opgemaakt. Tk wrnschte wel dat
dames veel hulp bieden in de ziekenkamet i er een invloed was, krachtig eor.oeg
toen de ziekte op 't ergst was. Het was hem het voordeel van een beschikking
nooit bepaald gevaarlijk, maar hij had i maken, te doen inzien. Tk hoop dat
veel pijn en was zeer zenuwachtig, cn ge-1 familie lang verschoond zal blijven
durende vier of vijf dagen werd er yeel droevige gebeurtenissen, maar het is plicht,
dingen die gebeuren
kunnen."
„Juist zoo. Hij is nu herstellende, maar
deze aanvallen werken altoos op het ban,
op zijn leeftijd en met zijn gewoonten
weet niemand wat er gebeuren kan. Na
tuurlijk zal liet voor den jongen niet veei
uitmaken."
,Neen, het Kanselarij-hof zou de meest
geschikte leden der familie ais voogden
aanstellen."
„Maar" zei mevrouw Egremont, „ik vrees
dat liet persoonlijk eigendom, als het ver-j
cleeld werd, voor haar van weinig het.ee-
kenis zou zijn."
,U heeft gelijk. De gelden, die belegd
zijn, zijn in evenredigheid van het geheei
ongelukkig van weinig beteekenis."
„Die moesten dan alle voor haar zijn, of
er moest een uitkeering ten laste van net
irfgoed vastgesteld worden", zei de vrouw
an den kanunnik op vasten toon. „Zoo
mogelijk moet in orde gebracht worden."
„Och neen, doe dat niet!" riep Nuttic,
in den grond opspringende. „Hij moet in
geen enkel opzicht in zijn rechten bekort
worden."
„11c dacht volstrekt niet, mijn lieve, dat
gij ons kondt hooren!" riep haar tante uit
,Ik meende dat Ahvyn te veel leven met
zijn soldaten maakte."
„Duid het mij niet ten kwade", zei
Nuttie. „Misschien had ik eerder moeten
spreken, maar men moet hem niet las'i
op juffrouw Egremont's vooruitzichten
weldra door iets anders een gunstiger licht
zal vallen."
Nuttie had hem een klap kunnen geven:
maar zij moest zich tevreden stollen met
zulk een geduchten stormloop van Laar
Zulus op de Engelschen van Alwyn, dat
hun generaal een kreet van vei ontwaard!
ging deed hooren tegen zulk een verande
ring in hot gewone programma van al hun
spelen.
Nuttie meende dat zij haar beschermeling
genoegzaam verdedigd had, maar zag latir
in dat zij zich vergist had, want toen haar
tante hen eenige dagen daarna ver la fan
had, begon haar vader: „We zijn haar ge
lukkig kwijt. Die lustige bemoeizieke vrou
wen worden altijd erger als zij als wedu.vo
achterblijven zij rekenen het zich dan
tot plicht te zeggen wat hun mannen an
ders gezegd'zouden hebben."
„Tante Jane is voor mij heel hartelijk
geweest", zei Ursula, volstrekt riet wetende
waarover hij dacht.
„Voor u. Ja, dat zou ik denken, door r.p
zich te nemen mij de les' te lezen om een
beschikking ten uwen behoeve te maken."
„Och! ik hoopte
„Hoe?" viel hij haar in de rede. .„Wsct
ge er van? Hebt gij er haai- toe aangezet?"
„Och wel neen, vader. Zij hegcij er over
met mijnheer Bullfinch en meende dat ik
het niet hoorde ik meen dat het was
over een testament en toen heb
allen of iets ontnemen", voegde zij er min zegd. dat ik niet wilde dat u er mee las'i
of meer ontstuimig bij. werd gevallen, en meende dat ik daarmee
„Maak u maar niet angstig, mijn lieve" aan de geheele zaak een einde had ee-
zei haar tante. Mijnheer Bullfinch weet dat maakt."
uw. vader niet in een toestand is om be.n i „Een vrouw, die meent haar plicht te
dergelijke zaken voor te slaan.' inmeten doen, tegenhouden? Dronuno1.-!
„Zeker", zeide de oude rechtsgeleerde I Maar gij zijt een goed meisje rn zult or
beleefd; „en we willen .vertrouwen dat erluict bij te kort komen als we uw huwe
lijkscontract opmaken."
„Dat zal u voor mij niet behoeven te
doen, vader!
„Drommels! Waarom moet gij dien
armen Clarence Fane dan altijd om u
heen hebben?"
„Dat is mijn schuld niet Het is zeker
dat ik niet op hora gesteld ben Ik zou
alles willen doen om hem op een afstand
te houden!"
„Hoe heb ik het nu? Ik meende dat uwe
hoogheid zich goedgunstiger voor hem
toonde, dan voor iemand anders."
„Ik heb niets tegen hem, tenzij hij zich
dat in 't hoofd stelt; maar om met hem te
trouwen! Ohhh", op zulk een toon van
afschuw, dat haar vader een lachje niet
kon onderdrukken.
„Hebt ge zoo vreeselijk tegen hem? W e
is het dan? Toch niet de pargpluie-fahri-
kant?"
„Vader! hoe is het mogelijk?" riep zij
met een hoogroode kleur van verontwaar
diging. „Hij wel hij! Hij is altijd, van
dat ik een klein meisje was af. een soort
van oom voor mij geweest".
„O ja, aangenomen ooms zijn heel vroom
als jonge dames 's morgens op o'imoge'ijke
uren naar de vrocgkerk gaan
„Vader!" on haar stem beefde, „ik ver
zeker u dat hij er niet komt --ik bedoel
dat hij naar de St. Michaelkerk gaat. ten
zij hij mij iet.s hijzonders tè zoggen l«ooit."
„O ja, da' begrijn ik" en mijnheer Eg,Q-
mont becon hartelijk te lachen, zoodat
Nuttie bii ia buiten zichzelf rankt*.
„Waarlijk waarlijk" stamelde zij in
haar verwarring en onderdrukte woede;
„het is volstrekt zoo niet. Hij is pen 11
ongetrouwd heer en dat is hij altijd ge
weest."
„Op welken leeftijd worden de heeren
dat. Want hij schijnt mij van ongeveer
denzelfden leeftijd als de arme Clarry, dien
gij als een boeman schijnt te beschouw ••i."
„Ik wilde dat gij om zulke dingen
dacht, vader; ik heb volstrekt geen man
om u en den lieven kleinen Wynnie 'e
verlaten! Niets zou me daartoe in verzoe
king kunnen brengen!"
„Niets? Drommels! Dan moogt ge wol op
uw hoede zijn, juffrouw F-greiuont, andem
zal of de kerk of de wereld uf misschien
beiden or zich op beroepen dat gij hen
aangemoedigd hebt. Gij. vrome lui, noudt
er even goed uw genoegen en uw coquet-,
terie op na als uw arme zusters over wio
ge het hoofd schudt, en bedenkt niet Jat
Gregorio en ik u en uw aangenomen oma
langs de straat hebben zien paradcereu."
„Ik wou dat Gregorio zich niet zijn eigen
zaken bemoeide en u niet zulke dingen in
het hoofd praatte!" barstte Nuttie uit.
Waarop mijnheer Egremont harder cn
langer dan ooit begon te lachen.
Arme Nuttie! Zij was vreescli;k uit «et
veld geslagen, niet alleen omdat het naar
voor 't oogenblik hinderde, maai omdat er
een denkbeeld, dat wreed, l.ijna proman
scheen door in haar gemoed was geplant,
dat zij niet weer van zich af kon zetten en
dat haar hart heftig deed bonzen: Kon
dat waar zijn?" en dan kromp het weer
van schaamte ineen dat zij zoo dw»as en
aanmatigend was om een oogenblik zrlk
een eed»chv te knorren.
Zoodra zij evenwel m;inbo»»r r» .,«„n
werkelijk ontmoette, ken 'e br» o- 1 ~e-
voe' /.JhAPnwAT, en ve-fro
en verdreef al de verVgenheld die zij op
een .•"•der oogenblik in zijn tegenwoordig
heid meende te zullen gevoelen.
