odiOJi
Verbreeding kanaal door
Zuid-Beveland
Eindelijk had zij rust gevonden!
DONDERDAG 31 MEI 1934
EERSTE KAMER
Salariskorting voor de rechterlijke macht Verhoo
ging van het pensioenverhaal met 1'/2 pCt. „Een
mensch is geen ezel'' Vreemdelingen en universi
taire examens
Vergadering van 30 Mei 1931
OVERZICHT
De Eerste Kamer heeft gisteren een twin
tigtal wetsontwerpen afgedaan zonder uit
zondering waren ze van vrij cenvoudigen
aard.
Een pikant debatje had plaats tussc.hen
minister de Wilde en de soc.-dem. senatoren
Ossendorp en Mendels, zulks naar aanlei
ding van het wetsontwerp, waarbij het pen
sioenverhaal voor alle ambtenaren met IV2
pet. verhoogd werd. Het vfcl den minister
niet moeilijk om de drogredenen van den
eerste en de sofismen van den tweede op
afdoende wijze te weerleggen. In hun ver
bouwereerdheid vergaten de bestrijders
zelfs aanteekening te vragen, dat ze tegen
het wetsontwerp waren. Misschien waren
ze nog te diep onder den indruk van de
verklaring des ministers, dat een mensch
geen ezel is, welke verklaring het logisch
resultaat was van een pakkende vergelij
king in den trant als de heer Mendels er
ook een gemaakt had, maar waaruit hij op
valsche wijze een beschuldiging aan het
adres van den minister afleidde.
Bij den minister van Onderwijs kwam
de heer Mendels even later er ook al slecht
af. Toen ging het om de beperking voor
vreemdelingen om universitaire examens af
te leggen. Om allerlei belangrijke redenen
wordt gewaakt tegen een overstrooming van
onze universiteiten met uit het buitenland
gevluchten, die hier zouden willen gaan
studeeren op onze kosten en dan later voor
onze afgestuurde jongelui de arbeidsmarkt
bederven. Terecht heeft de Regeering hier
voorzorgsmaatregelen tegen genomen. De
heer Mendels ergerde zich daaraan, maai
de minister trachtte hem duidelijk te ma
ken, dat zijn toorn niet billijk was ontsto
ken. Helaas hielp deze poging niet.
Na de pauze haalde de heer de Savornin
Lobman zoowat de heele Belgische kwestie
overhoop bij het voorstel betreffende de
verbreeding \an het kanaal door Zuid-Be-
veland, welke om zuiver verkeerstechnische
redenen is voorgesteld. De heer Knottenbelt
volgde hem daarin. Gelukkig was de mi
nister van Waterstaat zoo vei-standig om
op alles wat met een Schelde-Rijnverhin-
ding samenhing niet in te gaan. De verhou
ding blijft daardoor o. i. zuiverder en bij
eventueele voortzetting van onderhandelin
gen daarover met België zullen we er niet
zwakker door komen te staan. Eer het te
gendeel. Bovendien waarom zou het
erisiskabinet, dat zich een speciale taak
heeft gesteld, thans en onnoodig zich uit
laten over dingen, die voor het oogenblik
niet van actueel belang zijn? De meest wij
ze politiek was om aan het kanaalverbree-
dingsvoorstcl niet meer relief te geven dan
op zich.zelf daaraan toekomt.
Het wetsontwerp ging er z.h.s. door.
Tot 12 Juni is de Kamer naar huis.
wettelijk recht op onderhond heeft, is hfuir e
schuld. Pan moet ze maar gaan trouwen.
In het Wachtgelden besluit en het Ambtei
reglement "staat dezelfde bepaling als 1
:stc-ld en nog nooit zon er klachten
klap geweest.
't werd het wetsontwerp goedgekeurd.
VERSLAG
elf 1
1 de Eei
3 der Wet
keer slecht!
land. waar 1
zal golden
•gade:
Wet op de Inkomstenbelasting
?dgekeurd een wijziging van
de Inkomstenbelasting, waar-
reving opgenomen word't. dat
aanvaarde beginsel, dat de
het in
jehoort l
nderneming gevet
het luchtverkee
igd x
>rdt c
■chterltfke macht.
ting op de salarissen
.-Ute enkele opmerkin-
v SASSE v. IJSSEL.T (r.k)
Itaar eigenlijk zün de salari
SJke macht te laag. Het duun
ia 1 jongelui, na gymnasiale e
leiding die bü de rechterlijke
EU de wüziging
ulling der Pensi
de heer OSSENDORP (s.d.) bez
Hl 1
imvelUk" aan
ie eomblnatiL
.zien "Vat
in de
n zwaarderen pensioendruk ln
ren dan rüksambtenaren kunnt
;ggen stond hem ook niet erg
ir getioffen worden. Men had
r bij algemeenen maatregel kuur
begrooting
-hooging
Uzi ging
liziging
1 het vüfde
.ofdstuk der Rllks
.enlandsche zaken) voor 1933
ig onderstand aan noodlUden-
zigin
Rho
Poortugaal en opheffing van
is en Hoogvliet.
wetsontwerp 'tot tüdelüke
beperking van de toelating van
vreemdelingen tot universitaire
examens
de heer MEXPEDS (s.d.) daarvoor
ïste svmpath ie te hebben. HU zag de
kbeïd er voor niet in. Waarom mogen
MINISTER VAN ONDERWIJS
lard door het dagelüks groeiend 1
studeerde Nederlanders zonder empl
gelukkigen" moeten in getal nie
meerderd door vreemdelingen. 41e hier
sn. Dat is de beteeket
ital_ge-
De toelal
orden gei
.odig zal
enen bev
Na replie
plir-k van
Na de p;
ik van den hoer MENDELS
MINISTER MARCHANT wer
z.h.st. goedgekeurd.
DE SAVORNIN LOHMAN (c.h.) zo
vetsontwerp meegaan, nu daarin gee
voor druk van buitenaf behoefde 1
sprak hü de verwachting uit, dat ov<
>en als deze voortaan de Staten-Gene-
zullen worden Ingelicht. Nu kwa
len ttideltjk aller-
ook Belgische.
dernemen werk
laatste ia geen
ft van een dlrec'te Schelde—RUn-
ir het Hollandsch Diep.
ardt in België en in andere
zinde kringen de verbetering,
Waarom zUn de beschouwingen
A'leen een
slank figuur
is werkelijk
elegant!
|Zorg er voor bel symT
lbool Uwer jeugd le
behouden, opdol U
op hel hooglepunl
Ivan Uw leven niel
door onderen word!
overvleugeld. Vetoon-
zelting,slech!e!ein!en
lusteloosheid, vinden
hun oorzaak in opeen-
hooping der vele
kwode sloffen In hel
lichaam I Drink! door-
Om de beproefde
Dr. Richter's
Kruidenthee,
welke Uw geheele
ROFFELRIJMEN.
Een poedel
Prachtig lag de nieuwe schietbaan,
Met een grastapeet bekleed
Ais een vredelievend kampveld
Voor de schutteraars gereed
B. V.L.'ers, burg er wachters,
Meesters op het schietgeweer
Streken op de mooie middag
Op de kogelvangers neer,
Wachtend op de hooge ooines
Die het zoo gewichtig feit
Van de nieuwe-baan-beproeving
Met hun tegenwoordigheid
Meerdre luister zouden geven,
En de hagelnieuwe baan
Met hun eerste series rozen
Knallend zouden open slaan
Kijk, daar komen commandanten
En commissieleden aan!
Zie ze voor elkander buigen!
Zie ze aan hun kleppen slaan!
Is dat niet de commissaris?
Ja! En generaal De Vries!
Wat een zwart en hooge hoeden,
Sterren, strepen en gebies!
't Is drie uur. Nog even wachten,
De minister komt direct.
Let op die ofcierenbeenen,
Hoe ze kranig zijn gestrekt!
't Wordt half vier en kwart voor vieren,
t Wordt vier uur; nog niks te zien
Jansen zegt: Zeg! de minister
Heeft een lekke band misschien!
Daar komt Piet, de kuilcorveeër:
Of-ter nóóit geschoten wordt!
Tja, ze wachten den minister!
Piet verkleurt; z'n stem verschort;
De minister? vraagt-ie smalend,
Heeft dat in de krant gestaan?
Maar dan heeft die krantenkwibus
Je de doekies aangedaan!
Toen die vent de baan kwam kijken
Vroeg-tie me het hemd van 't lijf;
't Leek wel of-ter nooit een end kwam
Aan z'n vragen en geschrijf;
Toen et haast een uur geduurd had
Wier ik giftig, en ik zei:
Zet dat de minister zélf komt
Er voor mijn part ook maar bij!
KNOTTENBELT (lib.) zag in het
wetsontwerp xx ei eenig contact met de Belgi-
che kwestie en sloot zich bi) de beschouwingen
an den heer Lobman aan. Hoe denkt het Ea-
ilnet over deze zaak?
Men late ln deze dingen voortaan alle geheim
innigheid achterwege.
In het wetsontwerp zit de onteigening, r
oor een eventueele verbreeding van he
aal tót 64 M. Dat is om financleele re
'¥n de RUnvaartcom
1 onbehagelök
De Brabantsche belai
>che Ballast MU. gevestigd
gesloten overeenkomst van dading
i einde brengen van e
wüziging van de begrootin:
mijnen In Limburg voor 1934
kaplteal .var de op te richten
M\] .voor Gasdlstribi
(deelneming in
en "ander
goed. handdoeken
slöopen;
regeling van den ln
trlciteitsgeleidlngen:
Llmburgsche
itie)
invoer van zooileder, drtif-
tuig- en zaalleder en van overledev
leder, waaronder zeemleder en voe-
van den invoer van verschillende
ret-
regtling van den
regeling van den im
bekrachtiging van drie. door der
huishoudgoed
ituk. beddeiakens en
ran geïsoleerde elec-
van kousen
naaigaren;
iins, couponbelas
ting. motórvoertuigen.belas'Mng buil ten gewesten
Te half drie werd de vergadering geslote
Dinsdagavond 12 Juni komt de Kamer opnieux
Gemengd Nieuws.
NA VEERTIEN JAAR
Mej. EL, te Overdinkel (O.), verloor in 1920
bij het aardappelrooien haar gouden ring.
Thans, ongeveer veertien jaar geleden, heeft
zij bjj het aardappelwieden den ring terugge
vonden.
(Nadruk verboden.)
LEO LENS.
HET TRAGISCH ONGELUK
TE NIEUWERSLUIS
EEN ONTROERENDE PLECHTIGHEID
Op „Zorgvlied" te Amsterdam is gisteren
begraven Mevrouw S. A. Elderen'boseh-Klap,
dochter van Dr. P. A. Klap, die dezer dagen
met haar 5-jarig dochtertje op zoo tragische
wijze bij het auto-ongeluk in het Merwede
kanaal bij Nieuwersluis het leven verloor.
Buitengewoon groot was de belangstelling
voor deze droeve plechtigheid. Dr. P. A.
Klap, de eraeritus-predikant bij de Ned.
Herv. Gemeente te Amsterdam, sprak in de
aula en heeft na lezing van een gedeelte
van Psalm 90 uiting gegeven aan zijn diepë
smart en die van de familie, daarbij een bij
zonder woord van troost richtend, tot den
heer El derenbosch en zijn zoontje.
Tot de talrijke schare richtte de zwaar
beproefde vader een woord van dank voor
hun medeleven, dit ontroerend oogenblik aan
grijpende om de ernstige vermaning „Be
reidt üw huis!" te doen hooreai.
Daarna werden moeder en kind tuit ge
dragen.
DOODELIJK AUTO ONGELUK
De 26-jarige mej. E. P. Klein uit Vlaar-
dingen, die Dinsdagavond op den Leeweg te
Naaldwijk door een auto werd aangereden,
is in het ziekenhuis „Bethel" te Delft aan de
bekomen verwondingen overleden.
De chauffeur van de vrachtauto treft aan
het ongeval geen schuld, doordat het rijwiel
van mej. K. achter een verhooging op de
brug haakte, slipte zij en kwam voor
wielen van de mot een vracht van bijna
ton beladen auto. Door de geremde wielen
was mej. K. nog eenige afstand meegesleept.
De ongelukkige was verpleegster in het ge
sticht „Bloemendaal" te Loosduinen, en op
weg naar haar familie, die in de) Peper
straat te VJaardingen woont.
JONGEMAN VERWONDT ZIJN
A-S. SCHOONVADER
Een jongeman, zekere K. te Roosendaal,
had het oog laten val ten op de dochter van
zekeren W. aldaar, met welk meisje hij al
eenigen tijd omgang had tegen den wil van
de ouders van het meisje. Toen nu Dins
dagavond de jongeman zijn a.s. schoonvader
in de Kerkstraat ontmoette, sprak hij hem
aan om hem over zijn houding en ook die
van zijn echtgenoote te kapittelen. Dc
woordenwisseling ontwikkelde zich al spoe
dig tot een heftige ruzie en van ruzie kwam
het tot handtastelijkheden, waarbij de ver
liefde jongeling een imes nam en den vader
Gisteren nam de Haagsclic Burgemeester Jhr Mr Dr L. H. N. Bosch ridder van Rosen
thal die bendemd werd tot Commissaris der Koningin in de provincie Utrecht
afscheid van dc politie. Onze foto werd genomen tijdens de inspectie; naast de Burge
meester de heer Besseling, tvaam. Hoofde mmissaris van politie.
VRIJDAG 1 JUNI
HUIZEN 1875 M.
KJLCX
8.00—9.15 Morgenconcert.
10.0010.30 Grijnofoonmiiziek.
10.30—11.00 Muziekuitzending voor fabric-
11.00—11.30 GramofoonmuEiek.
11.30—12.00 Halfuurtje voor zieken en
ouden van dagen.
1201 12.15 n.m. Politieberichten.
12.15—2.00 n.m. Lunchconcert door de Kr<r
boys o-l.v. Piet Lustenhouwer.
2.00—3.00 n.m. Gramofoonmuziek.
3.00—3.15 n.m. Zangrecital door Marie Ho
ving van Driel. Aan den vleugel: Fred.
Boshart.
3-15—3.30 o.m. Gramofoonmuziek.
3303.45 n.m. Vervolg van het zang red-
tal door Marie Hoving van Driel
3.454.00 n.m. Gramofoonmuziek.
4.004.15 n.m. Verzorging zender.
4.15—5.30 n.m. Orgelconcert door Evert
Haak in de St. Vituskerk te Hilversum,
m.m.v. Boris Pelsky, bariton.
5.30—5.50 n.m. „Het ontstaan van het dam
spel en zijn ontwikkeling in Nederland",
door Petit Balédent.
5.50—6.10 njn. Gramofoonmuziek.
6.10—7.00 n.m. Bizet-programma door or
kest o.I.v. Mariens van 't Woud.
7.00—7.15 11 ra. Politieberichten.
7.15—7.35 ara. „Klokken en Klokketorens"
door Joh. Vincent.
7.35—7.45 n.m. Gramofoonmuziek.
7.45—9.00 n.ra. Concert door de Nederland-
sche Morart-gemeente, mm.v. Cofca Zwaan,
piano; Con. Stotijn. hobo: Jchan van Hél!,
clarinet: Max Brechtel, hoorn: Laiöbertus
Doomer'-.-k, fagot. Het geheel oJ/v. Johan
nes Röntgen.
900—9.30 n.m. De Koninklijke Zangvereen-
„Mastreechter Staar" o.I.v. Peter Gielen.
9.30—1030 n.m. Gramofoon-Opera-pro-
roT-,0.35 n.m. Vaz Dias.
10.35—12.00 Gramofoonmuziek.
HILVERSUM 301S M.
V.A.R.A.
8 01 Gramofoonmuziek.
V.P.R.O.
10.00 Morgenwijding.
VJULA.
10.15 Jan Lemaire draagt voor: Fragment
uit „Kees de Jongen". Theo Thijssen.
10.30 Orgelspel door Johan Jong.
11.00 Fré Dommisse leest uit haar boek
„Waren wij kinderen?".
11.20 Gramofoonmuziek.
12.00 Einde programma.
A.V.R.O.
12.011-2.30 n.ra. Gramofoonmuziek.
12.30—2.30 nm. Lunchconcert door Kovacs
Lajos en zijn orkest. Tussdhenspelen van
gramofoonmuziek.
2.30—3.00 n.m. Knipcursus kinderkleeding
door mevr. Ida de Leeuw—Van Rees. 17e
les.
3.00—4.00 n.m. Pianorecital door Egbert
Veen. Afgewisseld met gramofoonmuziek,
4.00 nm. Sluiting.
V.A.RJV.
4.01 n.m. Gramofoonmuziek.
4.30 n.m. Na schooltijd. Rolien Numan ver
telt.
5.00 o.m. Orkest o.I.v. Hugo de Groot.
5.55 n.m. Overgang naar den versterktefl
6.01 n.m. Gramofoonmuziek.
6.10 o.m. Orkest o.I.v" Hugo de Groot
6.40 nm. „Wonderkinderen". Causerie door
H. J. Cannegieter.
7.00 n.m. Orkest o.I.v. Hugo de Groot,
Twee wonderkinderen in de muziek.
7.30 n.m. Koos Vorrink spreekt over: „Og-
voeding en democratie".
7.50 n.m. Gramofoonmuziek.
8.00 n.m. Einde programma.
V.P.R.G.
Weekuitzending. Sprekers: Ds. O. v. d,
Veen, Groningen; Dr. W. R. M. Noordhoff,
Arnhem; Dr. N. Westendorp Boerma, Bu-
del N.B. Muzikale medewerking: A-Capella
koor „De kleine Gemeenschap" o.I.v. Henrj
Geraedts. vocale afdeeling van het Colle-
gium Musicum D. F. Scheurleer.
8.01 nm- Lezing. Onderwerp: Windeshein)
en Deventer in het licht der kerkgeschie.
denis Spreker: Ds. O. v. d. Veen.
8 30 n.m. Concert: 1ste deel. „De klein»
Gemeenschap".
5 00 n.ra. Cursus: Het Vrijzinnig Protestantis
nxt in ons volk. 9de voordracht. Onderwerp)
Het Vrijzinnig Protestantisme in humani
taire arbeid. II. Spreker: Dr. W. R. M.
Noordlhoff.
9.30 nm. Concert. 2de deeJ.
10.00 i.m. Persberichten van het Vrijs,
Godst Persbureau.
10.05 nm. Vaz Dias.
10.15 n.m. Cursus: „Droom en Geloof. 1st»
voordracht: Seima Lagerlöf. Spreker. Dr,
N. Westendorp Boerma.
10.45 nm. Gnmofoonmuziek.
VA.R.A.
11.01 n.m. Muzikaal allerlei imm.v.;
Carlquist. plectrum- en ha-waiian-guitaar,
Eugènc Charmoi» zang en vibraphoon. Jan
Mulder, saxofoon. Jan Vogel, piano en orgel
11.30 n.m. Gramofooiuncatók.
12.00 Sluiting.
BUITENLAND
6.50 n.m. Straatsburg 349.2 M.t Berlioz'
Symphonie fantastique" en „Prélude
l'après-midi d'un faun#" van Debussy,
(Gram. muziek).
7.20 n.m. Deutschlandscndet 1571 M.: Lud-
wig Wüllner voor de microfoon.
8 20 nm. Brussel (Fransch) 483.9 M- Sym-
phonie-concert (Boëllmann. Ibert e.a.),
8.30 nm. Parijs (Postc Parisian) 328.2 M-l
Symphonie-concert o.I.v. Théodore Mathieil
8.50 nm. Berlijn 356.7 M.: Achtste sympho
nie van Bruckner.
9.05 p.m. Milaan 368.8 M.t Moderne kamer
muziek.
9.05 n.m. Brussel Vlaamsch) 321.9 M.i
Tweede bedrijf van Heyermans' „Op
9.20 n.m. London Regional 342.1 M.: Ka
mermuziek.
9.40 nm. Daventry 1500 M.t Haydn-Wood-
concert o.I.v. den componist, met Frank
Titterton en anderen.
10.05 nm. Midland Regional 391.1 M.: „Men
like machines"; een luisterspeL
een verwonding aan het hoofd toebracht.
De getroffene werd door dr. Brabers verbon
den, waarna hij weer naar huis. kon gaan.
K. werd door de politie ingerekend, zoodat
aan den rechter wel het laatste woord zal
worden gegeven.
Quaker
HAVERMOUT
RHklC blijven
DUnj GELDIG
FEUILLETON
(23
Er hoorde niet veel inzicht toe, om te be
grijpen, wat hij beoogde: als zij boven
dan kon zij later lang niet zoon gev„..
lijke getuige wezen, als wanneer zij precies
zijn uit- en ingaan kon constateeren.
„Als je mij hier niet wilt laten blijven,
dan moet ik een onderkomen zoeken in de
woning, die het dichtst bij is. Iemand zal
mij wel willen opnemen."
Scott vloog op, rukte haar den mantel van
het lijf en wierp dien in een hoek.
„Je zult dit huis niet verlaten cn pas op,
dat je niet mijn drift wekt. Bedenk wel, dat
je geheel aan mijn genade bent overge e-
„Ik ben niet bang voor je, Heber Scott! Je
zult mij niet doodschieten," zei >.e, met
veel beteekenenden blik op zijn pistool. „Ik
was de ecni-ge vriendin van je vrouw en ik
heb haar dikwijls geholpen. Je bent er de
man niet naar, om dit te vergeten!
„Neen, dat zal ik niet vergeten, zoomin
als dat ie haor van den beginne af tegen mij
hebt willen opzetten, toen ik. r.i- kwade ge
wooriten vervallen was!"
„En had ik daar dan geen gelijk in? Heb
je haar niet het hart gebroken en het leven
bedorven? Haar tot armoe gebracht en ten
slotte haar dood bewerkt? Het is waar, ij:
-heb getracht haar te overreden, om je te ver
laten, nadat de baby geboren wao. Ik zou
haar een betrekking hebben weten te bezor-
waardoor zij tenminste met gimak in
haar eigen onderhoud had kunnen voor-
„Pas op!" dreigde hij. „Zij heeft mij nooit
verwijten gedaan en xan jou zal ik dat in
het geheel niet dulden. Natuurlijk, jij werpt
ook al de schuld op mij!"
„Maar wiens schuld was het dan?"
„Wel de zijne!Van den man, die al
jaren lang mijn vijand is geweest; van den
man, die er je tante toe bewoog, mij mijn
ontslag te geven en die mij later geen boer
derij wilde verhuren; van den man, die dpu
waard van het „Wapen van Walden" dreig
de, dat hij hem het huis zou ontnemen, als
hij mij nog èèn droppel drank schonk
Ja, het gaat nog verder terug. Denk je, dat
een man het ooit kan vergeven, als hij
wordt afgeranseld als een hond, dat de
striemen hem in den rug stonden? Maar nu
is het mijn beurtHier viel hij zich
zeiven in de rede, daar hij wel begreep, dat
hij zich anders licht verraden zou.
„Kijk", zei hij kalmer, „ik wilde je geen
schrik aanjagen, maar ik vergeet mijzelveii,
als ik aan hem denk, en jij hebt ook wel
genoeg reden, om hem te haten, zou ik zeg-
gen!"
„Waarom?... Wat ineen je?
„Wel, heeft hij de oude dame niet bepraat,
dat zij bom alles naliet, in plaats van aan
jou? Heeft hij je niet laten loopen, toen hij
tot de ontdekking kwam, dat hij alles en jij
niets had?En speelt hij nu niet dp groo-
te meneer op den Hall, terwijl jij voor je
dagelijksch brood moot werken, zonder e"n
eigen thuis?Maar het heeft hem geen
geluk gebracht. Hij kan 's nachts niet sla
pen. Ik heb hem dikwijls na twaalven nog
zien lezen in de bibliotheek, want hij trekt
nooit de gordijnen toe."
Iets in haar blik deed hem toch weer
duchten, dat hij misschien te veel bad ge
zegd. Hij. nam het pistool, hield dit op haar
hoofd gericht en jaagde haar voor zich uit
naar boven.
„Gauw! Of ik schiet! Dat zou eerst zijn
verdiende loon zijn! Want nu hij je niëi
meer heeft, verlangt hij je-»juist! Maar dat
zou mij mijn hals kostenBovendien; ik
wil je geen leed toebrengen, want je bont
goed geweest voor Alice en voor het kind...
Gauw dus wat, eer ik mij vergeet."
Hij stommelde achter haar de trap op en
toen zij de kamer binnen was, sloot hij de
deur af.
HOOFDSTUK XIV
Jeanne had geen kaars, maar het maan
licht,dat het venster binnenviel, verlichtte
met verwonderlijke duidelijkheid alles in
het leege vertrekje.
De angst voor zichzelve werd verdrongen
door het vreeselijk bewustzijn, dat ze dus
niet bij machte zou zijn, Keith Welden ie
redden. Op ditzelfde oogenblik nog wel kon
Heber Scott zich op weg hebben begeven.
Trillende o\<er al haar leden, liep zij h?t
vertrek door en bekeek het venster eer:-.
Het was een openslaand raam en kon dus
makkelijk genoeg geruischloos eeopeno
worden; niaar bet was een heele hoogte pn
bovendien, als Scott nog in de keuken
was, zou bij iedere beweging hooren.
Zij trad aan bed en keek naar het laken
dat zij zelve over de arme overledene had
heengeslagen. Hoe wreed, om nu juist dit
te moeten nemen! Maar haar spiedende
blik ontdekte immers geen enkel touw of
koord.
Vlak onder het venster waren de hecht-
wortels van den klimop zoo dik als haar
vinger. Het was mogelijk, dat ze het ineen-
gedraaide laken daaraan kon vastmaken.
Over het geheel was het een dolzinnig
ondernemen, maai- met een bede, zoo vurig
als zij, die in doodsangst verkeerd hebber.,
zich die kunnen voorstellen, liet zij zich
zakken,... langzaam,... en zich telkens stoo-
tend en hakend aan scherpe uitsteeksels
aail muur of aan klimoprank,maar ten
slotte bereikte zij toch den grond.
Toen moest zij even op adem komen,
sloop langs het huis en stond zoo op de stik
donkere laan, echter met een hart, over
vloeiende van dankbaarheid voor den zegen,
die tot nog toe op haar vlucht had mogen
rusten.
Nu was weer haar angst, dat zij den vrr-
keerden weg zou nemen; de Hall kon wl
niet zoover meer af zijn, als zij maar de
juiste richting insloeg. De gedachte, dat
iedere stap haar immers verder van KeiMi
zou kunnen afvoeren, was te verschrikkelijk
om er bij stil te staan.
Op goed geluk koos zij dus de riet ting en
ijlde voort... Met moeite haalde zij adem;
haar armen en beenen waren verstijfd van
koude en pijn en af en toe voelde zij een
steek in de zijde, of ze met een mes gestoken
werd.
Daar hoorde zij onmiskenbaar duideFk
op den hard bevroren grond het naderbij'co-
men van zware mannenstappenDus
wist zij, dat Hebert Scott haar op het spoor
was en dat het nu inderdaad een vlucht
werd op leven en dood.
Voort ijlde zij, kreunende en huilende a's
een kind, struikelend en ééns ianraiit vil
lend op een hoop opgewaaide sneeuw
Zou Scott haar nog inhalen, eer zij den Hall
bereikte? Zij was licht en rap ter heen
werd niet belemmerd door zware kleereu;
ook had zij een goeden voorsprong, maar
wat .gaf dit op den duur tegen zijn lange
stappen?Liefde en vrees schenen haar
vleugelen te veleenen, maai- xvat zou zij be
ginnen tegen een krankzinnige!
Op dat oogenblik herkende zij het begin
van het ijzeren hek, dat het park insloot, en
even later vloog zij een oprijlaan op. niet de
hoofdoprijlaan, waar de portierswoning was
maar. een, die langs een omweg toch den
Hall bereikte. Den hoofdweg durfde zij niet
te gaan, omdat die zoo open was, dat hij
haar zou kunnen neerschieten nis een ko
nijn, en wat zou er dan van Keith worden?
Nu hoopte zij maar, dat haar achtervolger
niet zou gemerkt hebben, welken weg zij
gegaan was, en, daar ze zijn voetstapper,
ook hoe langer hoe minder duidelijk hoorde
meende ze, tot haar vreugde, dat dit dan
wel het geval moest zijn.
Maar Heber Scott wist zeer goed, wat hij
deed: hij wist, dat die beide lanen in elkaar
uitliepen en dat hij haar dus toch zou
weerzien.
In zijn woede over haar vlucht had hij
alle gedachte aan zelfbehoud uit het o.ig
verloren en had hij haar slechts achtervolgd
met dat èène doel in zijn waanzinnig brein,
haar neer te schieten bij Keith Wald op
den drempel en dan te wachten, tot die zal
ve ook verscheen, om hem te begroeten met
een tweeden kogel.
Toen Jeanne de helling had bereikt, waai)
de beide wegen samenkwamen, was haar
kracht nagenoeg uitgeput.
Scheen de maan toch maar niet zoo heldor
dat zij beter verborgen kon blijven
haar vijand! Ze zag reeds het licht brandeu
door liet venster van de bibliotheek; overi
gens wa&. het groote huis in duisternis ge
huld.
Op dat oogenblik daagde er een donkera
gestalte op uit de oprijlaan. Nu begreep zijj
zijn bedoeling: hij wilde over den bevrorei
vijver ineens het terms bereiken, precies
onder het venster
Hoe zij nu nog den afstand aflegde, dia
zij voor zich had, heeft Jeanne later nooit
begrepen. Zij viel dan ook neer aan don
voet van de balkondeur en hamerde daarte
gen met de gebalde vuisten.
Keith Walden, die 00 de rustbank had ge
legen, met. den rug naar de deur, sprong op
en deed onmiddellijk open.
Daar zag hij een geestverschijning voor'
zich: een doodsbleeke -.rouw met een wit
mutsje cn een groote, witte schort. Maar hij
herkende haar: het was zijn Jeanne!
Hij wilde haar in de armen sluiten; maar,
met holle, klanklooze stem, die in het ge
heel niet de haite leek, riep zij
„Achteruit!... In de schaduw!... Anders
ziet hij je en schiet."
Als een waanzinnige begon zij toen do
ouderwetsche luiken tn voorschijn te klap
pen uit te -nissen aan weerskanten; en met
de hand slap langs liet lijf vallend, was al
wat zij nu nog kon uitbrengen:
Wordt vervolgdJ
