NATIONALE Een tocht door Friesland VRIJDAG 25 MEI 1934 TWEEDE BLAD PAP Door de Bouwhoek en de Grefdhoek Elf-en-Dertig tochten, die men op z'n elf-en-dertigst kan maken II') (Slot) We waren dus in Drachten aangekomen, en nadat het Friesche volkslied, het „Frysk blrtd tsjoch op", door krachtige mannen- stemmen was aangeheven, verwelkomde de glundere burgemeester van Smallingerland, dé heer J. Wuite, het gezelschap met en kele welgekozen woorden. Drachten is n.l. de hoofdplaats van deze gemeente. In Friesland zijn naast de elf steden, die apar te'gemeenten vormen, dertig landelijke ge meenten, die vaak zeer uitgestrekt zijn en namen dragen die reeds eeuwen geleden bestonden en de toenmalige grietenijen tot aanduiding dienden. Drachten dan is een buitengewoon fraai aangelegde plaats. Het is heelemaal niet •nauw of bekrompen, maar heeft breede we gen en ruime gebouwen en schitterend aan gelegde parken. I-Iet is in kruisvorm ge bouwd, zooals de gemeente-secretaris, de heer Israels, die met ops meeliep, aanwees. De vreemdeling bespeurt onmiddellijk dat hij hier te doen heeft met een bloeiende plaats, die een enei'gieke en durvende be volking heeft Nadat we nog het sportterrein en het ruime zwembad hadden in oogenschouw genomen, zetten we onze tocht door het on gerepte natuurschoon van de Zuidoosthoek voert. Als onze tocht tot resultaat heeft ge- had, dat vele Hollanders zich ook persoon lijk willen gaan overtuigen van het feit dat Nederland niet bij Zwolle ophoudt, maar dat ten Noorden daarvan nog veel te ge nieten valt, zal dat de Vereenigingen voor Vreemdelingenverkeer en ook ons ten zeer ste verheugen. Voort gingen onze auto's. We tuffen dooi de prachtige bosschen bij Beets terzwaag, waar de zware en statige eikeboomen op rijzen en de zachte wind de dennebosschen doet ruischen. Hier in de vele lanen te wandelen moet een verkwikking zijn. Verder gaan we. Het landschap is heel wat armelijker dan in de buurt van Leeu warden; de ruime boereplaatsen zijn ver dwenen, de huizen zijn een heel stuk kiel ner. Maar toch is het verschil nog groot met wat het twintig, dertig jaar geleden was. zoo verzekert ons de heer W. Snijder, van Leeuwarden, die ons volop inlichtte en vlot en geestig converseerde, terwijl hij met vas te hand z'n snelle Buick naar Oosterwolde stuurde. In Oosterwolde dronken we een kopje koffie met koek, zoo'n echt-Friesche woonte. Het is een mooi aangelegd dorp, dat op weg is om wereldberoemd te wor den. Hier woont namelijk de heer H. J. Popping. Deze eenvoudige Fries is een autodidactisch prae-historicus. Hij heeft de bodem van Friesland onderzocht, en tal- Jooze cultuurresten verzameld, die een blik schenken in de bewoning van dit gewest vanaf de allervroegste tijden, toen mam moeten en dergelijk gedierte hier nog vrij en ongedwongen rondliep. In het in afleve ringen verschijnende werk van Dr. H. G. W. van der Wielen, „Friesland door de eeuwen heen", wordt zijn naam herhaalde lijk genoemd en op zijn enorme collectie gewezen. Vermoedelijk is dit een der groot ste verzamelingen van vóórhistorische voor werpen, die er op de heele wereld te vinden is. Juist de dag te voren had de heer Pop ping nog een stuk van een poot van een mammoet bezorgd gekregen, die hij bezig was te conserveeren. Ieder die deze kant uitgaat, raden wij ten sterkste aan de heer Popping in zijn eenvoudige woning, waarin een boekwinkel gevestigd is, te bezoeken. Na Oosterwolde ging de tocht op Appel scha aan. De Appelschaster „duinen" zijn beroemd. Men kan ze het best vergelijken met de mooiste stukken van het Veluwe- landschap; ze zijn een unicum in het Noor den. Wel vindt men in meerdere heiden zandverstuivingen en duinvormingen, maar zoo mooi, zoo uitgestrekt als deze nergens. I stond in ons blad van 22 MeL 'Dostenooïde, het maoie dorp in OoststellingwerU Van Appelscha reden we. naar Heeren veen. Deze florissante plaats heeft de bij naam van het Friesche Haagje. Ieder in Holland weet welke speciale gedachten- associaties zich met Den Haag verbinden. Diezelfde gedachten komen irT Friesland Bij de naam Heerenveen op. Dat komt mis schien wel, doordat het vroeger de Residen tie der Friesche stadhouders is geweest en zich dus ook een beetje „voelt". In- de-buurt heeft men het Oranjewoud, waar oude en jonge Heerenveeners zich gaarne verpoozen en waar in de loop der jaren vele Zendings-, en andere feesten "gelegenheid gaven tot ontmoetingen, kennismakingen en wat dies meer zij. In hotel Vernimmcn boden de Heeren- vennster hotelhouders ons een diner aan, of zooals op het menu stond aangegeven een „Itensmiel", dat begon" met een „Foar priuwke" en eindigde met 'n „Neistealtsje" en „Fruchtespil".. Van. de vele goede woor-' den die tusschen de gerechten door gespro ken werden, releveeren we alleen, dat de heer Falkena, burgemeester van Schoter- land, die tevens rijksinspecteur voor de werkverschaffing in Friesland is, getuigde dal men wel mooi-Friesland op deze had gezien, maar dat achter deze schijn bare rijkdom veel schrijnende armoede ver borgen gaat In snelle vaart reden we terug naai Leeuwarden, waar in Spoorzicht een gezel lige avond was gearrangeerd, waar o. m velschillende tafereelen werden te zien ge geven uit „Fryske Trou" van Y. Schuite maker. Op de tweede dag van de excursie liet het weer zich in de ochtend nog ongunsti ger aanzien dan op de eerste dag. Toen had het tenminste niet geregend, behalve laat op de avond. Maar toen we Donderdag op de stoep vóór hotel Phoenix op de auto stonden te wachten, sloegen de hagelstee- nen ons om de ooren. De tocht ging allereerst over Beetgum, Berlikum, Minnertsga en Tzummarum, door de zoog. Bouwhoek, naar de oude Uni versiteitsstad Franeker. Deze typische Frie sche stad werd met een rondwandeling ver eerd: het oude stadhuis werd bezichtigd, het Planetarium van Eise Eisinga werd van buiten bekeken, omdat er geen voldoende tijd was voor een bezoek, we sloegen een blik op het „Sükerland", waar vroeger de schutters hun martiale oefeningen hielden, en dat nu een sportterrein is, en waagden een oogje aan de bolwerken, waar men des avonds zoo heerlijk samen kan wandelen Toen reden we langs de oude Universiteits gebouwen, waarin later het krankzinnigen gesticht is ondergebracht, en snelden ver volgens over de prachtige breede asfaltweg naar Harlingen. Ook hier stond de burge meester gereed en de voorzitter van de V. v. V. om zeer volledige inlichtingen over deze rijk van grachten voorziene oudo stad te geven. Naar Bolsward gingen we. Burgemeester Praamsma, die bij ons gezelschap was, is wat trotsch op z'n oude stadhuis, dat on der zijn toezicht nog niet lang geleden is gerestaureerd, en dat een der mooiste oude stadhuizen in ons land moet zijn. We na men het goed op, reden toen voorbij de oude Brocrekerk, giingen een eindje op onze schreden terug en haastten ons naar Workum waar de toren naast de kerk staat inplaats van erboven op. We bereikten weer de Zui derzee, of liever het IJselmeer. Langs de dijk ging het op Hindeloopon aan, waar de auto's maar net dooi- de .nauwe straten LEVENSVERZEKERING-BANK Rotterdam Een Lijfrente-Polis der „Nationale".. geeft een hooge vaste rente heen konden. Dit eigenaardige oude stadje "is op zichzelf een bezoek ten volle waard De bewoners spreken een Friesch dialect, dat in de loop der eeuwen zich van de an dere tongvallen van het Fries beduidend heeft verwijderd, doordat er klankverschui vingen, vooral in de klinkers, hebben plaats gehad, die elders óf niet voorkomen öf zich op andere wijze hebben ontwikkeld. Ook het oude Hindelooper costuum wijkt van wat vroeger in Friesland gebruikelijk was af, zooals we konden waarnemen in het Badhotel, waar de actieve eigenaar ons op warme koffie met room onthaalde. De smalle weg langs de Zeedijk bracht ons naar de Friesche doolhof, genaamd Molkwerum; we namen de breede weg om de Morra heen, naar Gaasterland. Hier ver andert het landschap totaal. Geen einde- looze weilanden met alleenliggende boere plaatsen, en geen bouwgrond. Hier vindt men bosch. En gelegenheid om stil en rus tig z'n vacantie door te brengen. Gaasterland heeft iets eigens. Iets, wat men nergens vindt Wie werkelijk uitrusten wie fietstochten wil maken langs prachtige slingerpaden of prachtige ge asfalteerde wegen, wie merkwaardige oude stadjes als Sloten en Hindeloopen wil be zoeken, wie van de Friesche meren genie ten wil vanuit Gaasterland is dit alles (Gaasterland is in opkomst) er is reeds een klein badhuisje bij het IJselmeer, vlak bij het Oudemirdumer klif. Hindeloopen hadden we al gezien, naar Sloten gingen we toe. Sloten is een stad. Het heeft maar 7 a 800 inwoners, maar het heeft stedelijke rechten bezeten, en de bur gemeester leidde ons op de bolwerken rond en toonde ons de nu gerestaureerde oude stadspoorten en de oude kerk van de Ned. Herv. Gemeente. Door de straten kwamen een paar jongelui met gevole aan, die de kerk binnenstapten om hun huwelijk te ten bevestigen. Trouwerijen moeten in deze „stad" toch wel een zeldzaamheid zijn, vandaar zeker dat het oude gebruik om bij zulke gelegenheden te vlaggen, stand is gebleven. We namen de vrijheid even een blik in het oude gebouw te wer pen. Statig klonken de orgeltonen; de or ganist was ongetwijfeld een meester in vak en het instrument perfect, want het spel hoefde voor wat men in groote stads kerken hoort, niet onder te doen. De burgemeester toonde ons nog de en kele eeuwen oude molen, die het eigendom is geworden van de Vereen, tot behoud van Natuurmonumenten, waarna we weer onze auto's terugkeerden en op Sneek tuften. In Sneek nam men afscheid van elkaar. te bereiken. Al is het nog heel primitief Sommigen namen de trein naar Stavoren, om de Zuiderzee over te varen; anderen lieten zich naar Hee renveen brengen om daar de snel trein naar Hol land te nemen en nog weer an deren gingen zei len op het Snee- kermeer. We zegden Jhr van Bevma, de voorzitter van de Friesche V. v. V., en de directrice Mevr. de Vries- Jacobs, dank voor de aangename dagen en keerden naar onze eigen haardstede terug. Voor toekomstige toeristen moeten we nog op een speciale attractie de aandacht vestigen. Men geeft namelijk de gelegen heid tot zoogenaamde „elf en dertig toch ten" door Friesland. In Friesland heeft men elf steden en dertig gemeenten. Deze „Elf en dertig tochten" zijn gebouwd op Frie sche traditie en bedoelen te zijn een uit breiding van de»tot ver in het buitenland beroemde Friesche „Elf-Steden-Tocht". Is deze laatste een tocht op schaatsen, do ,.11 en 30 tocht 1934" kan worden volbracht per auto, motorfiets, rijwiel, motorboot, zeil jacht of kano. Dit is mogelijk doordat de „Elf en Dertig" door een dicht net van we gen en wateren zijn verbonden. Om Frieslands veelzijdig natuurschoon to kunnen bewonderen en ervan te genieten, is het noodig de tocht „op z'n elf en dcr- tigst" te doen. Hij kan worden volbracht in één dag per auto. Van genieten kan dan echter moeilijk worden gesproken. Beter is het als minimum tijdsduur tc stellen: per auto twee dagen; per motorfiets idem; per fiets drie fi vier dagen: por motorboot eén week. Men kan ook deze vervoermiddelen combineeren. Ieder die deze tocht wil ondernemen kan van de Prov. Friesche V. v. V., die op het Stationsplein te Leeuwarden haar kantoor heeft een deelnemersboekje krijgen. Daarin kan men in de verschillende steden en ge meenten de gemeentestempels kosteloos la ten zetten. Verschillende aardigheden, zooals een fotowedstrijd, zijn aan deze tochten boven dien nog verbonden. We hopen dat velen ons voorbeeld mogen olgen cn dat Friesland deze zomer zichTn en druk toeristenverkeer mag verheugen. Het nieuwe Poolsche kabinet. Zittend van r. n. I. Min. Beek (buitenl. zaken), Pilsoedski (defensie), pres. Moscicki, prof. Kozlowski (premier) en min. Pieracki (binn. zaken). Staande de ministers Paciorkiewics, Kalinski, Jendrzejewicz, Klukoivslci, Zawadzki, Rajchman, Michalowski en Butkiewicz. Dat is nu... Rotterdam! Een lentebeeld uit den Kralingerhout, het bosch dat door Rotterdam wordt noodige verfrissching te geven. Het nieuwe bosch zal wel grooter worden dan 't bekende Hadgsche bosch. om den stedeling de zoo ft De tweede Lutinetoren aanvaardt zijn reis naar Terschelling waar wederom een poging wordt gedaanhet verzonken goud, der „Lutine" te lichten. Het transport verlaat de Oranjesluizen te Amsterdam. ,'ioitceurs op net dak van het Kurhaus te Scheveningen waar zij neonbuizen aanbrengen voor de nieuwe verlichting, die fantastisch belooft te wordeng i i-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1934 | | pagina 5