Nederlandsch Jongelings-Verbond
VRIJDAG 11 MEI 1934
DERDE BLAD, PAG. 10
Toespraak Pastor Schrovenwever
Hierna was het woord aan Pastor S e h r o
nen w ev er, van Wilsum (Gr. Bentheim/
afgevaardigde van den West-Deutschen Rc
form ierten Ju.nglingsbund, die met een har
telijk applaus werd begroet op het sprcekge
stoelte,
Er was groote spanning wat deze nog
jonge predikant uit het nabuurland tc zeg
gen zou hebben en met vaak adomlooze
aandacht werd zijn toespraak aangehoord.
Het was allereerst een hartelijke broeder-
groet van de zusterorganisatie over de
grens, die nu nog, zij het verzwakt
bondsdag bijeen kon komen.
Maar het was toch meer dan dat, het
werd een woord van hart tot hart, eo
woord, dat de diepste impressies aan den
Zwolschen Bondsdag meegaf.
Hier stond, naar ieder gevoelde, een ver
tegenwoordiger van het onbuigzaam Calvi
nistisch beginsel, wien de innerlijke over
tuiging van het heilig souvereiniteitsrccht
Gods op Zijn gemeente van de lippen werd
gelezen.
Spr. herinnerde aan den Oud-Germaan
schen strijdkreet „Hart an den lierzog',
een kreet, die geuit werd als de aanvoerder
in gevaar kwam en zeide bewogen, dat ook
zou gelden „Hart an den Herzog unser
ligkeit" waar het ging om Gods souver
teit, ook al zouden het nog maar weinigen
zijn die dien roep verstonden (langdurig
applaus).
De voorzitter zeide in zijn antwoord,
dat uit dit langdurig applaus gezien moest
worden de ontroering, die de vergadering
had aangegrepen. De vergaderden gevoel
den: het kost hier geen moeite om te belij
den, het is in Nederland heel gemakkelijk
om Gereformeerd te zijn, maar het kan ook
hier anders worden en dan geve God ons de
kracht om onze belijdenis te handhave
Ter bemoediging van de broeders in
Duitschland wees spr. op den strijd in ons
land voor 100 jaar gestreden. De Heere, ai-
dus spr., heeft ons volk uitgeleid en schonk
op de trouwe belijdenis Zijn zegen. Zulk een
overstroomenden zegen schenke Hij ook op
uw. trouw. (Langdurig applaus, gevolgd
door liet staande gezongen Lutherlied.)
Was het niet, dat het programma anders
aanwees, men zou hebben gevvenscht, dat
na dit hoogtepunt van den Bondsdag tevens
de hamer voor goed zou zijn gevallen. Ech
ter: een opwekkende rede van Ds. H. A
M u nnik volgde nog.
Spr. betitelde zijn rede: „Onder den band
des Vcrbonds" en ving aan met te consta-
teeren, dat er vooral bij de jongeren veelal
is weinig v astheid van beginsel. Gister was
men verdediger van het anti-militarisme,
vandaag is men fascist. Men leeft bij het
oogenblik en voelt niet de band met de his
torie. Ook op alle J.V.-leden kan men niet
gerust zijn. Spr. zette uiteen, dat terug ge
grepen moet worden naar den bami des
Verbon ds, wil aan de Geref. levensbeschou
wing vastigheid worden gegeven. Doop en
belijdenis moeten werkelijk steunpilaren
.voor ons leven zijn.
Wij zijn dan geen bangelijke menschen,
die het nieuwe vreezen, wij leggen slechts
immer den toets der belijdenis aan.
Als we bewust bondeling zijn. komt er
stuur in ons leven en dan wordt ook do
J.V. daarin een drijvende kracht (applaus).
Voorzitter Z ij 1 s t r a sprak nog een har
telijk woord van dank tot den dezer dagen
jubileerenden predikant.
Toen vvas het slot van den dag gekomen
Nog eenmaal dreunde de zaal van het ge
zang, ditmaal de hemelvaarts-psalm, toen
ging Prof. A alders voor in dankgebed...
de zaal stroomde leeg.
In dc stad bleef het nog langen tijd druk.
Vooral toen ook de bijvergaderingen waren
uitgekomen.
Na de ernst, die urenlang oprecht was
geweest, was thans de jeugdige vroolijkheid
het niet minder. De tuin van de Buiten-
societeit zou kunnen getuigen van het feit,
dat Sarie Marijs altijd nog in die ou-Trans-
vaal woont en dat daar vele menschen wen-
schen te worden heengebracht, onder ge
zang werden de bussen weer opgezocht, de
treinen ondergingen bestormingen.
Toen ging het weer: naar huis!
IN DE DEPENDANCE.
In den trein beklaagde zich een jongeling
tegen ons, dat wie in een der neven-samen
komsten is ondergebracht toch niet kan on
derdrukken de idee „in den bijwagen te
zitten".
Wij kunnen dat verstaan.
Uitvoerig gaven wij verslag van de hoofd
samenkomst. opdat ook de passagiers „uit
den bijwagen'1 in den geest nog even vlak
achter den motor kunnen zitten.
Wij hoorden, dat in alle samenkomsten
toch met groote aandacht door de talrijke
bondsleden de referaten zijn gevolgd.
Wij konden niet bij alle zijn en willen
ook geen afbreuk doen aan de beteekenis
der gehouden redevoeringen door ze in een
min of meer futloos uittreksel-aftreksel
weer te geven.
Uitvoerig gaven wij verslag van de hoofd
samenkomst, opdat ook de passagiers „uit
den bijwagen" in den geest nog even vlak
achter den motor kunnen zitten. Wij hoor
den, dat in alle samenkomsten toch met
groote aandacht door de talrijke bondsleden
de referaten zijn gevolgd.
Wij konden niet bij alle zijn en willen
ook geen afbreuk doen aan de beteekenis
der gehouden redevoeringen door ze in i
min of meer futloos uittreksel-aftreksel w
te geven.
Daarom volstaan we met de mededeeling
dat in de drie andere vergaderingen de ope
ningsrede werd uitgesproken door dc hoe
ren Dr. K. D ij k, P. van N' e s Czn. en J.
W ij n h e e k, eveneens met het oog op het
Eeuwfeest der Afscheiding, getiteld lS3i
1931.
Het onderwerp betreffende de A. R,
ginselen op de J. V. werd ingeleid aoo
hoeren Kögeler, Stap en Schouten.
In de middagvergaderingen refereerden Dr.
Kr a a n, Ds. Sikkel en Ds. v. d. Vliet
over „Geestelijke Vrijheid", terwijl het slot
woord werd gesproken door Ds. W o u ter s,
Dr. Impeta en Ds. S. W. Bos.
NEDERL. VEREENIGING VAN
JODEN-CHRISTENEN
EENDAAGSCHE CONFERENTIE
TE UTRECHT
De N'eilerl. Ver. van Joden-Christenen
hielcl op Hemelvaartsdag te Utrecht een
conferentie, welke geleid werd door den
heer J. II. Zalman, arts te Soest.
Des morgens had de eerste ontmoe
ting plaats in lintei Pcmbna. Een talrijke
chare was ongCK urnen Jn deze morgen-
bijeenkomst sprak zendeling Trostianctzkv
an Antwerpen ovei„De verhoogde Mes-
ias het was een bezielend woord met als
uitgangspunt het tekstwoord uit den
llOcn Psalm: „Zit aan Mijn Rechterhand,
totdat ik uw vijandt-n gesteld heb tot een
voetbank Uwer \nc»en."
Spr. handelde achtereenvolgens over: de
rede, hut gevolg en. het doel van de Mes-
sias-verhooging.
Dc Messias is verhoogd om ons een Dlaats
in den hemel te bereiden; door Zijn verhoo
ging hebben wij een algenpegzame voor
bede bij den Vader en hei geheele volk
als volk, zal worden tot voetbank Ziji
oeten. Door het laatste punt belandt spr.
bij het duizendjarig Rijk. Dan zal de Mes
sias tronen op den troon van David.
De morgenbijeenkomst werd geopend met
het zingen van Ps. 105 vers en het lezen
de Hcmelvaartgeschiedenis, terwijl aan
het slot gezongen werd Psalm 105 vers 5
(door de Joden alleen) en Ps. 105 vers 2
door alle aanwezigen.
Des middags vond in gebouw „Bethel"
(Nieuwe Gracht) een getuigenissamenkomst
jdaats. Evenals vorige jaren had het open
baar getuigenis een ruime plaats in het
programma.
Eenige Christenen van Joodschen bloede
spraken een kort woord en gaven uiting aan
hun geloof in Jezus als hun Verlosser. In
(leze bijeenkomst kwam tot uiting dat er
ook in onze dagen Joden zijn, die Jezus uit
overtuiging belijden als hun Messias en dip
:1e band met het Joodsche volk niet ver
broken achten. Met vreugde werd getuigd
de vernieuwende kracht, die er voor
Jood en niet-Jood uitgaat van het geloof
Jezus als Zaligmaker.
Met betrokking tot de bekeering der
Joden wercl uiting gegeven aan het geloof,
dat deze verandering van het Joodsche hart
komen zal op grond van Gods beloften door
liddel van de barmhartigheid der Christe-
•m-uit-de-volkeren.
De Joden-Christenen weten zich een
rruoht van deze liefde tot het. Joodsche
roik. Dankbaar voor wat zij ontvingen, wek
ten zij de aanwezige Christenen op tot het.
dage'ijksch gebed voor dc 'bekeering der
Joden.
De Ned. Ver. van Joden-Christenen draage
>k een Zionistisch karakter. Het is wel
waar geen Zionisrrte, maar beoogt een
kolonisatie. Zionisme in den zuiveren zin
des woords beoogt het maken van een betere
toekomst voor het Joodsche Volk. De toe
komst voor dit volk ligt in Jezus bij God
'borgen. Een van de middelen dan die de
Vereeniging gebruikte om de bekeering der
Joden te bewerken is het klaarmaken van
.Toden-Christencn voor Kolonisatie in Pa
lestina. het land der vaderen. Zij die dit
•k willen steunen kunnen per week 3 cexu
(zegge: 3!) geven voor dit Koloniewerk. Men
geve zijn adres op bij den heer J. H. Zat-
ann, van Beuningenlaan 10, Soest.
Ten laatste kunnen wij nog zeggen, dat de
eonferpntiedag besloten werd met een
Avondbijeenkomst, waarin het vereenigirtgs-
e'rk door den Voorzitter besproken werd
(met lichtbeelden). Alle samenkomsten
aren uitstekend bezet, zoodat deze Gon-
ferentiedag alleszins geslaagd mag heeten.
Veel strijd staat den Joden nog te wachten.
Maar moed zullen wij houden en nimmer
•rgeten het woord van den koninklijken
harpspeler David: „Wat wil die onbesne
dene, die geestelijk onbesneden Filistijr.
tegen de slagorde van den. Levenden
God!"
Vele zielen uit het Jodendom zullen dan
de vertroosting Israels smaken en God, Zijn
belofte vervullende, voor Israël zijn als de
dauw!
DE WERELDREIS VAN PIETJE PLUIS EN JANTJE JOPPE
door G. Th. ROTMAN
103. Hoep! Daar kwam hij al. Maar o
jongens, dat viel hem toch niet mee, want
hij bleef halverwege hangen en kon niet ver
der. Blijkbaar was et touw. waaraan hij
vastzat, niet lang genoeg. Jantje en Pietje,
die allebei Leele helden waren, zoolang er
peen gevaar was, bleven nu staan en
gingen het arme, machteloos grommende
dier, staan plagen.
10L Nu wilde het geval, dat Hektor, de
hond, vastgebonden zat aan den schommel
stoel van zijn baas, meneer Kruydewinckel,
die achter de struiken een dutje deed. Zijn
vrouw zat tegenover hem. en een heerlijke
versche taart stond tusschen hen in. Dooi
den ruk, dien Hektor aan het touw gaf bij
liet springen over 't liek, helde meneer
Kruydewinckels stoel gevaarlijk achterover...
.(Wordt Maandag vervolgd)
BONDSDAGEN TE GRONINGEN
Belangrijke onderwerpen voor 't jongelings- en vereenigingsleven
Hot Nederlandsch' Jongelings-Verbond
hi'cld zijn Siste jaarvergadering Woensdag
en gister, ditmaal te Groningen.
De traditie getrouw werd de Woensdag
middag voor een groot gedeelte gewijd aan
de bespreking van de huishoudelijke aan
gelegenheden, met name aan de jaarversla
gen en ingekomen voorstellen.
Ruim 600 afgevaardigden van meer dan
2i0 afdeelingcn waren om twee uur reeds
aanw ezig, toen dp voorzitter, Ds. P. V
te Utrecht, de samenkomst, die gehouden
werd in de groote benedenzaal, van de Har
monie, opende.
Voorts waren vertegenwoordigd de Cen
trale Jeugdraad, het Chr. Nat. Vakverbond
en de Ned. Luthersche Jongelingsbond, die
door den voorzitter hartelijk werden ver
welkomd.
Het jaarverslag van den secretaris maak
te gewag van een uitbreding van het. )e-
dental tot meer dan 35.000 jongeren en meer
dan S00 afdeelingcn.
Met dankbaarheid werd gememoreerd de
arbeid ten behoeve van de werklooze Bonds
leden op de Ernst Sillem-lioeve en in Huls
horst.
Naast deze uiterlijke teekenen van bloei
sprak het verslag ook van innerlijken groei,
van een intensiveering van den arbeid en
can een nauwere samenwerking tusschen
Bondsbestuur, Staf en Provinciale Commi;
sies.
Er was op verschillende punten eenige
gedacht en wisseling, evenals over het ver
slag van den penningmeester. Onder harte
lijke instemming der vergadering werden
beide verslagen goedgekeurd.
Als plaats waar in 1935 de Bondsdag zal
worden gehouden werd Utrecht aange-
■ezen.
Levendig applaus verwekte de mededee-
ng van den iUtrechtschen afgevaardigde,
dat. door de afdeeling in zijn provincie
:eds een garantiefonds van f 1200 voorden
Bondsdag werd bijeengebracht..
Een voorstel van een aantal afdeelingcn
i eenige bondsleden (door ons reeds de-
r dagen gepubliceerd), om door het Ver
bond te doen verklaren, dat de Marxisti
sche en Nationaal Socialistische levensbe
schouwing onvereenishanr en in strijd met
den Bondsgrondslag is, werd na een leven
dige discussie en een uitvoerige bestrijding
den Bondsvoorzitter verworpen, voor
namelijk wel op grond van het feit, dat het
niet de taak van het Verhond is zich te
gen een bepaald standpunt te verklaren,
doch wel om zich vóór z ij n eigen stand
punt uit te spreken.
Dat eigen standpunt.: VOOR JONGEMAN
NEN EN DOOR JONGEMANNEN EN AL
LEEN VOOR CHRISTUS kwam in deze en
thousiaste vergadering wel duidelijk tot,.uit-
drukking.
Sectie-vergaderingen
Om half vijf verdeelden de afgevaardigden
zich over een drietal sectie-vergaderingen,
I. voor bestuurders en correspondenten,
)or Jongenswerk en voor Drankbestrijding.
Overeenkomstig het programma spraken
de heeren Th. C. van Sloten, voorzitter
de ring Appingedam, over „Dorpsaf-
deelingen in ring-, provinciaal en bonds-
verband; J. D. Kaptein, voorzitter van
de C.J.M.V. te Meppel, over „Jonge leden
in onze vereenigingen"; E. J. M. Faber
over „Huisbezoek" en Dr. A. TT. Ede I-
koort, Ned. ITerv. predikant te Rotterdam,
ver „Geheelonthouding in dezen tijd".
DE AVONDVERGADERING
Woensdagavond om acht uur kwamen de
afgevaardigden bijeen in de groote beneden
zaal van de Ha monde, onder leiding van
den voorzitter, ds. P. Veen.
Nadat enkele coupletten uit den bundel
Jubelklanken waren gezongen, werd door
het Groningsche Jeugddienstkoor onder lei
ding van den eminenten directeur, den heer
Joh. B. van Meurs, op uitnemende wijze ten
gehoore gebracht het inleidingskoor uit het
Oratorium „Christi Himmelfahrt" van
Const. Bernekes.
Toespraak ir. F. Sprey
Vervolgens werd het woord gegeven aan
ir. E. Sprey, die spreken zou over 'tonder
werp „Zelfhandhaving cn zelfopoffering".
God heeft ons in het eerste gebod gesteld
oor de eisch om in ons leven geen anderen
Heer te erkennen dan Hem alleen. Ook wij,
moderne menschen, bezitten onze afgoden.
Er is slechts tweeërlei mogelijkheid: Of God
dienen, óf Satan.
Bij de vraag naar zelfhandhaving en
zelfverloochening, komt het erop aan, wien
vij dienen willen. Wij hebben in deze te
ragen naar de eiscihcn Gods en af te zien
van onszelf en alle andere schepselen.
In het algemeen is niet te zeggen, dat de
zelfhandhaving minder of meer naar Gods
eisch is dan de zelfverloochening. In ieder
geval hebben wij ons telkens voor Gods
aangezicht af te vragen, wat Gods wil is.
En dan hebben wij te gehoorzamen.
Deze moeilijke crisistijd stelt ons voor
vele moeilijke vragen van zelfhandhaving
of zelfverloochening. Deze vraag is aan de
orde, als de tuinder staat voor de vraag of
zijn belang niet eischt, dat hij de ploeg door
de oogst moet trekken. Deze vraag is aan de
orde voor de verloofden, die hun huwelijk
steeds zien verschuiven. Deze vraag is aan
de orde, als wij straks naar de stembus
gaan, en wij het persoonlijk belang moeten
afwegen tegen Gods wil in deze.
Al deze dingen zullen wij moeten gaan
?7,ien bij de vraag: Wat wil God van mij.
Waar wij geneigd zijn om ons een idee over
Gods wil te maken, die met onze eigen ver
langens strookt, is de vraag van zeer groot
belang: Hoe kennen wij Gods wil?
Daarop nu is drieërlei antwoord te geven:
zuiverende en bewarende kracht van
de gemeenschap der heiligen (de Kerk), de
lichtbrengende invloed van het bijbellezen
en het gebed in ons leven.
Meenen wij Gods wil tc kennen, dan moet
er gehoorzaamd worden, welke gevolgen
hiervan ook voor ons persoonlijk leven
oort vloei en.
Met groote aandacht werd naar dit ern
stige woord geluisterd.
Het Groningsch Jcugddienstkoor zong
wederom een tweetal liederen, t.w. „Daar is
lied", van J. Bonset, en „Hymne", vaa
J. R. \an der Glas.
Een hartelijk applaus beloonde het koor en
zijn dirigent voor deze aardige afwisseling
het programma.
Ds. P. VEEN
De avondvergadering ging hierna over in
een bidstond die geleid werd door den al-
gemeenen secretaris, den heer C. vaa
Doorschodt.
Reeds vroeg in den morgen togen vele
jongelingen naar de godsdienstoefening, die
op dezen prachtigen Hemel aartsmorgen in
de Martinikerk werd gehouden en geleid
werd door oen der Hervormde predikanten
an Groningen, Dr. J. C. Roose.
Daarna splitsten de hondsmakkers zich
wederom i:i twee groepen, waarvan het
eene deel in de Martini bleef of terugkeer
de en het andere naar de Harmoniezaal
toog, waar de samenkomsten werden voort
gezet.
De groote Harmonieze.al was tot in dc
verste hoeken bezet toen de voorzitter, ds.
1'. Veen te tien uur het openingswoord
sprak.
Onder de aanwezigen merkten we op de
Commissaris der Koningin in de provincie
Groningen, dr. .T. P. Foekema An'dreae, prof.
,dr. W. J. Aaiders en mr. C. A. Star Numan,
alle leden van het ecre comité
De vcigadering word geopend na het zin
gen van, het Loflied „Lof zij den Heer",
waarna de voorziter de Geloofsbelijdenis
waarmee de vergadering instemde door
het zingen van „Amen, godd'lijk Evangelie,
amen, zegt mijn ziel daarop"
Door den voorzitter der Regelingscommis-
,ie, den lieer J. Posthuma, werd vervol
gens een hartelijk welkom toegeroepen aan
Ie talrijke aanwezigen. Hij Avees er op, dat
de Averkzaamheden vele Avarcn en de moei
lijkheden, die overwonnen moesten AA'orden,
groot, doch men had dit graag over voor de
gaarne geziene gasten.
Openingsrede van ds. P. Veen
De Bondsvoorzitter,, ds. P. Veen. van
Utrecht, hield vervolgens dc opeuingsrede.
Allereerst maakte spr. met groote dank
baarheid melding van dc goede samenwer
king, die bestaat tusschen de leden van
het bondsbestuur cn Avees er op, dat de be
teekenis van de pro\incialc commissies m
de afdeelingen steeds meer wordt erkend.
Spr. herinnerde aan de actie, die in het
afgeloojien jaar is gevoerd om het bonds-
werk te intensiveeren, d.w.z. het te ver-
breeden en te verdicjxm. Ruim 2600 leden
werden gewonnen, zoodat het totaal der
bondsleden is gestegen tot 35309
Met groote waardeering herinnerde spr.
oorts aan de verzorging der verschillende
periodieken, aan de vertooning van de film
„Van Bondsdag tot Bondsdag" en aan de
•kkampen voor Averkloozen. Ook kon
motorjacht ten geschenke Avorden aan
geboden voor de Zending op Nieuw-Guinea.
In Duitschland ondervindt het Averk ver
schillende moeilijkheden
Ten opzichte van allerlei stroomingen, zei
de spr., dat het Ned. Jongelings Verbond
weet Avat het wil: Wij willen ons zelf blij
ven en laten ons bij geen enkele partij of
groeD indeelen. Wie richtsnoer en levens
regel ontleent aan Gods Woord, die komt
terecht; ihij kan het op den duur noch maat
schappelijk, noch politiek in een aan Chris
tus vijandige omgeving uithouden.
De kracht vaa een beweging als de onze,
aldus spr., moet gezocht word'en in de
frischheid van een gezond/geloofsleven. I-Ioe
gezonder dit geloofsleven is, hoe sterker en
rustiger de jongemannen zullen staan te
midden van de onzekerheid van dezen tijd.
Wij hebben behoefte aan positief wenk. Er
moet een eind aan de afbraak komen.
Als parool voor het nieinvc hondsjaar gaf
de voorzitter aan: Versterkt uw eigen gees
telijk leven!
Deze gedachte Averkte spr. vervolgens uit
voerig uit aan de hand van het woord:
Zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijne
gerechtigheid.
Zoeken kost inspanning. Spr. wekte op
tot lezen en bestudeeren van den Bijbel, ge
bed en getrouw luisteren naar de prediking
van het Evaangelie. Laat niemand uwer
vergeten, dat hij in Koninklijken dienst is!
De Commisaris der Koningin in de pro-
ineie Groningen, dr. Foekema Andrea!
die daarop het Avoord verkreeg, A\-ees er op,
dat zi.in bezoek aan deze samenkomst een
ieuAving was van de banden, die hem
bonden aan het Verbond. In 1923 was spr.
aanwezig geAveest bij het vijftig-jarig be
staan van de Utrechtsche Jongemannenver-
eeniging.
Nu heet spr. allen Avelkom in een hoofd
stad van een ander gewest, dat zeer veei
heeft mogen bijdragen tot den bloei van ons
land.
De toekomst, aldus spr., is A-oor den jon
gen, doch deze is niet erg rooskleurig. We
kunnen echter toch aan de toekomst boiu-
Wij weten wat wij willen
Wij willen ons zelf blijven l
AA'en. Er moeit bezuinigd Avorden, doch niet
op vertrouwen, geestkracht, moed en toe
wijding.
Aan het einde van zijn toespraak uitte
spr. den wensch, dat het Verbond1 het goede
in ons volk zou Aveten te behouden en zoo
doende de toekomst mee helpen opbouwen.
Door een vertegenwoordiger van de O.O.V.
(Oud-leden van Jongemannen vereenigingen)
werd vervolgens met een leuke toespraak
oen bedrag van 275,aan het bondsbe
stuur overhandigd, voor het ontbrekende
aan de kosten voor de hoeve te Lage
Vuursche.
IN DE MARTINIKERK
De samenkomst in de Martini
kerk, die met palmen Avas gesierd
en tot in de uiterste hoeken bezet, Averd ge
leid door den vice-voorzitter, ir. Sprey,
die, nadat de aanwezigen staande gezon
gen hadden Psalm 100 1, 2, 3 en i, en gele
zen Avas Psalm 96, een hartelijk welkomst-
woord richtte tot de aanwezigen.
In 't hijzonder Avees ir. Sprey hierbij op
de groote zegeningen, die het Verbond
mocht ervaren, ook in deze samenkomst
op de dank die een iegelijk past, een dank
die speciaal hierin moet bestaan, dat we
ons weten en gedragen als Koningskinde
ren. Daarin zijn Ave dan een en hebben Ave
ons te voelen met allen die denken als wij.
In deze benarde tijden moet dit alles tot
groote dank stemmen aan. den Gever aller
ga\en.
Nadat spr. allen een goeden bondsdag
had toegeAvenscht, ging hij voor in gebed.
Staande luisterden allen daarna naar de
voorlezing van de Geloofsbelijdenis, Avaar-
na eenige coupletten van „Er is uit 's we
relds donkre Avolken" werden gezongen.
Namens de Regelingscommissie en de
Prov. Commissie, sprak vervolgens de heer
J. van Dingen een hartelijk Avelkomst-
woord tot de bonds vrienden, die hij geze
gende dagen toewenschte.
Rede ProL dr. A. van Veldhuizen
Hierna hield prof. dr. A van Veldhui
zen, hoogleeraar te Groningen, een rede
over het onderwerp: „Onze Bijbel".
Als Ave met na
druk van onzen
Bijbel spreken, al
dus spr., denk ik
niet aan T
stellingen) met an
dere bijbels, wel
ke wegzinken bij
het ééne Contrast,
dat ik op het oog
heb. Wat een te
leurstelling, dat
we dit „onze" moe
ten gebruiken in
onderscheiding
van .die groote
schare, van den
bijbel vervreemd.
De schrijvers
van den bijbel staan ver af in tijd, plaats
en taal van ons geslacht Voeg hierbij de
onafzienbare reeks van vertalingen, die elk
huns Aveegs gaan en elkander tegenspreken.
Tenslotte de uitlegging, die men er A^an
geeft in verschillende kampen. Iedere ket
ter heeft zijn Jetter en men verkettert, wie
anders leert.
I-Iet is waarlijk niet uit instemming met
die bezwaren, dat spr. ze noemt. liet zijn
die vaa elk besten onder de ongeloovigen,
die voor rede vatbaar zijn.
Die ernstigen onder hen, die we zouden
willen trekken tot den bijbel, Avorden afge
schrikt door het kwellende gevoel, dat er
veel te veel zich heeft ingedrongen tusschen
de bijbelsche getuigen en hun ziel. - Als er
nu maar eens een stem uit den hemel zich
liet hooren, als God nu eens Zelf sprak
allen twijfel weg te nemen! Een keer,
oogenblik zou voldoende zijn.
Inderdaad- heeft God gesproken. Dit mo
gen wij hun bemoedigend toevoegen. Daar
om alleen kunnen wij naast droefheid
vreugde putten uit het Avoord onze bijbel.
God heeft gesproken op velerlei wijzen en
stuk voor stuk de ontvouwing van Zijn heer
lij klieid gegeven in het O. T., totdat Hij Zich
onder het N. T. heeft doen kennen als onze
Vader in Christus.
Christus Zelf heeft het als de Zoon dos
Vaders getuigd en alle Zijn apostelen en
profeten hebben het ervaren en herhaald.
Deze menschenzielen, die God in Christus
hebben ontmoet, hebben gesproken in vollo
zekerheid. Zij mogen eenige duizenden jaren
van ons afstaan. We hebben toch niet het
gevoel, dat die eeuwen zoo erg veel betee-
kenen, als bet den Eeuwige en d'e eeuwig
heid geldt.
Ook de afstand van talen kan geeni be
zwaar zijn voor hen, die uit de openbaring
weten, dat er in aantocht is daar boven een
veelstemmig Jcoor van verlosten uit
talen en natiën en tongen en geslachten
voor den troon van God.
Wij kunnen, aldus spr., thans vrijwel met
wiskundige zekerheid zeggen, hoe de bijbel
sche schrijvers hun Averk te boek hebben ge
steld. De niauwe vertalingen, die snel ach
ter elkander vei-schijnen, geven inderdaad
een besef van toenadering. Ieder geeft Avat
hij Aan den gevvijden tekst verstaan hee't
op zijn Avijze Aveer, maar ze komen al dich
ter bij elkander en de uitlegging van thans
brengt mecle, dat de verschilpunten ziender-
oogen verminderen.
Neen. het gevoel van afstand wordt
meer en meer overwonnen. We kunnen vaa
onzen bijbel spreken beter dan ooit L*
voren. Ave kunnen «lat doen met jonge man
nen uit allerlei deelen der Avereld, ook met
ouderen, uit alle mogelijke kringen. Dit
o n z e is toch geenszins benepen.
God dank, dat de bijbel eigenlijk is biblia,
bundel van geschriften der heilige mannen
Gods, die ieder hun stem hebben in het veel
stemmig koor. Bij al hun eigenaardigheden
willen die schrijvers van niets anders we
ten dan van Christus Jezus als hut» Behou
der. Zij kunnen getuigen: Wij hebben ge-
onden.
Dit moeten wij ook kunnen getuigen, wil
len wij met recht van onzen bijhei kunnen
spraken. En als wij zoo rijk zijn, dan moeten
.'ij de AAereld zegenen met den bijbel. Hel
5 onze bijbel, daarom zijn wij er aanspra
kelijk voor. Laat bet altijd meer onze bijbel
Rede Ds. H. W. te Winkel
Ds. TI. W. te Winke 1, Ned. Herv. pred.
te Groningen, sprak vervolgens over: „Qua
Gebed".
Een moeilijk onderwerp, aldus spr., om
dat .het zich beter leent om in intiemen
kring te worden besproken. Vooral moeilijk,
als het, zooals werd verlangd, in verhand
gebracht moet vvoi'den met het jongemannen
leven.
Maar toch hebben wo ons to realiseereu,
dat al ons doen cn laten, al ons leven, ook
deze Bondsdagen, niets zijn zonder het ge*
bed.
De waarde van het kindergebed is niet t«
onderschatten, maar evenals het kindergo-
bed en kindergeloof is het niet beproefd,
niet doorleefd. „Hetgeen eens kind was"
moet ei af. En uan kornt de crisis.
In het leven van den jongeman bruist
het van verschillende kant. Is vaak voor het
geheel geen tijd, is er soms zelfs geen ge
bed, althans geen persoonlijk gebed.
Doch G4* kan ook zijn een vurig, harts
tochtelijk gebed. Als er de behoefte toe be
staat. Als de verzoeking komt, als de Satan
plaagt, als het verlangen opkomt.
Als cr alleen het negatieve gebed is, is
ook de vrucht negatief. Maar als de macht
het kwaad op U aankomt, als de Booza
U bestormt, strijdt dan voort en verzuim
het gebed nooit. Hij schenkt dan hulp, Hij
redt U keer op keer.
Ons gebed moet zijn de drijfkracht van'
is werk. Ook het gebed op de Jongeman-
nenvereeniging. Maar laat het vooral nuch
ter zijn en waar. En laat het allervolmaakt
ste gebed ons voorbeeld zijn. In zijn naam
gaan wij tot den Vader, aan Hem dragen
wij onze rnooden en -behoeften op en Hij
brengt ze tot den Vader, den Hoorder/der
gebeden.
Nadat vervolgens eenige liederen waren
gezongen en gecollecteerd werd voor den
Wereldbond (de heer Gordeau sprak hier
voor een hartelijke aanbeveling) trad dr«
G. P. van Itterson, Ned. Herv. predi
kant tc Den Haag, op met het onderwerp]
„Onze Kerk"
Rede dr. G. P. van Itterson:
Spr. vergeleek de toestand van de Kerk
bij .het wrak van de Lutine, eens een trot-
sche zeestoomer met kostbare lad Lig, docbi
thans liggende op den bodem der zee. De
Dr. G. R VAN. ITTERSON.
kerk heeft" ge.'laan midden in ons volksleven,
waarin zij een breede plaats innam. Doch
toen zijn de stormvlagen, gekomen en leed
de kerk schipbreuk en tot nu toe ligt het
op den bodem der zee.
In onzen tijd Avordt echter, evenals met da
Lutine, gevraagd, naar nieuwe mogelijk
heden van de kerk, van de kerk van Chris
tus. Kunnen haar schatten niet Aveer naar
boven gebracht?
Wat hebben Ave aan onze kerk en ons ge
loof? Als het geloof uiterlijke schijn is, een
vernis zonder meer, dan heeft de kerk geen
Avaarde. De kerk moet haar geloof belijden.
Zij is de draagster van het oude, doch niet
veraude Evangelie. Kerkgang moet dan ook
geen sleurgang wezen, geen moeten. Maar
als het ons er om te doen is bekend te AA'or
den met God en Zijn Woord, dan ontvan
gen Ave een zegen, een rijke erfenis.
Maar Avat zou de kerk zijn AA'anneer ze
niet kwam met haar getuigenis, in de pre
diking Aan het Woord en de bediening van
't Sacrament? Getuigen moet de kerk, haar
open vensters moeten naar buiten het licht
uitstralen.
Bij de kerkgang moet het menschelijke
Avegvallen en moet domineeren het beluiste
ren Aran de stem van, den Goeden Herder,
achter alles. Dan hebben we troost en vrede,
dan genieten we.
Dan zien we ook de kerk als een gemeen
schap. Zij omgordt allen, die in Jezus ge-
looven, uit alle tijden, ouden en jongen, uit
alle volk en taal en natie. De kruisvlag
moet voortgedragen, als door de loopers bij de
estafette, om daarna te Avordien overgedra
gen aan hen die na ons volgen. Zijn Naam
ter eer.
Ir. Sprey sprak vervolgens nog een
kort woord. I-lij deelde mede, dat de be
stuursverkiezing het volgende resultaat had
opgeleverd:
Bij enkele candidaatstclling waren geko
zen of herkozen: ds. P. Veen, Utrecht; J.
Sparreboom, Amsterdam; J. A. Amesz, Rot
terdam, allen herkiesbaar als leden der Dag,
commissie; G. Pels Jzn., Woerden; J. Hoo-
ge veen, Arnhem; W. Gaastra Jr., Elim bij
Hoogeveen, allen herkiesbaar voor een twee
de periode. In de vacature-Joh. ter Hennepa
was bij enkele candidaatsteiling gekozen de
heer G. Niessink te Enschede. Bij de ge
houden stemming, vacature-M. Veldhuizen,
AA-as verkozen de hepr A. R. van Houdt te
Amersfoort.
Na het zingen van eenige coupletten van:
het Bondslied werd de vergadering geschorst.
De middagsamenkomsten hadden hetzelf
de verloop als de morgensamenkomsten. Do
sprekers verwisselden van gebouAven, zoo
dat dezelfde redevoeringen wenden gehou
den als hierboven gereleveerd.
Te kwart voor vier trokken allen echten
leer naar de tuin van de Harmonie Avaar
nu onder leiding van den Bondsvoorzitter
de sluitingssamenkomst werd gehouden,
Avaarin door de Mondaccordeonclub „Gruno",
een onderafdeeling van de Groninger Jonge
man nenvereeniging, ter afwisseling eenige
muzieknummers Averden gespeeld.
Daarna trokken dc afgevaardigden huis-
caarts, gesterkt en aangemoedigd vóór den
arbeid die wacht. Gesterkt bovenal in eigen
geloofsleven. Want het karakter vooral van
dezen Groningsehen Bondsdag was bovenal
dit, dat met drang en klem geAvezen is op
de groote noodzakelijkheid van het persoon
lijk eigendom zijn .\an Jezus Christus.
