IliruHir £riJtsdjr (inurnnt
ERT
Nederland en het Fascisme
STRAATGEVECHTEN TE PARIJS
50 35 20
Sbonnemtntsprijs:
Per kwartaal in Leiden en in plaatsen
waar een agenlschap gevestigd is 2.35
Franco per post 2.35 portokosten
Per week0.18
Voor het Buitenland bij wekelijksche
zending4.50
Bij dagelijksche zending5.50
Alles bij vooruitbetaling
Losse nummers 5 ct. met Zondagsblad 7'/i ct.
Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden ïn Omstreken
Bureau: Breestriat 123 Telefoon 2710 (na 6 uur 3166) Postbox 20 Postgiro 58936
NO. 5090
WOENSDAG 7 FEBRUARI 1934
14e Jaargann
atfomentieprijjen:
Van 1 tot 5 regels 1.17'/»
Elke regel meer0.22'/j
Ingezonden Mededeelingen
van 1—5 regels2.30
Elke regel meer0.45
Handelsadvertentiën per regel 0.17
Bij contract belangrijke korting
Voor het bevragen aan 't bureau
wordt berekend 0.10
In strijd met den eerbied voor de Grondwet
isj
III.
Het volksfascisme van Prof. Gerret-
son noemden wij rose getint in vergelij
king met andere schakeeringen van hel
„Nederlandsch" fascisme. Dit wil niet
zeggen, dat van principieel tegenweer
niet veel werk behoeft gemaakt te wor
den. Zóó is het niet. De brillante ma
nier, waarop Gerretson zijn meening
omschrijft, het vernuft, waarmede hij
te werk gaat, zoo ook weer in zijn pas
verschenen geschrift onder den titel
van Koninklijk Kabinet of Dictatuur?
biedt waarlijk vallen genoeg voor den
argeloozen lezer. De slottirade, waarin
het heet, dat weer moet komen de na
tionale en anti-revolutionaire dictatuur
der Oranjekroon, hetwelk „ónze consti
tutie langs grondwettigen weg mogelijk
maakt", zou goedgeloovige anti-revolu
tionaire en christelijk-historisehe men-
schen in den waan kunnen brengen, dat
hier overjarig koren wordt aangeboden.
Een gestudeerde lezeres stelde ons
pas in een schrijven de vraag, of wij
ook niet oordeelden, dat Gerretson's
volksfascisme het gevaarlijkst is. Of
schoon niet ontkend kan worden, dat
hier een gevaar aanwezig is dit is
zoo bij elke beginselafwijking stuil
zelfs de redeneerkunst van Prof. Ger
retson af op den inhoud van de Grond
wet. Het zij toegestemd, dat dit voor
dsn leider van het volksfascisme niet
doorslaggevend is, gelijk hij het als
volgt tot uitdrukking brengt„Ontrouw
aan de grondwet, ik erken het, zou ik
gsen doodzonde achten, indien zij door
trouw aan het Nederlandsch beginsel
geboden werd. Immers, de grondwet is
slechts de zeer tijdelijke en, ondanks
f.Ue herziening, zeer onvolmaakte uit
drukking van dat Nederlandsche grond-
racht, van welks hartelijke beleving
door de natie ons zelfstandig volks
bestaan afhankelijk is". Dit is wél een
gevaarlijke wijze van redeneeren, en
voor regeeringspersonen, die zóó
curven redeneeren en niettemin hun
eed wenschen af te leggen op de Grond
wet, is althans in onzen gedachtengang
geen plaats. En evenwel, zeker zijnde,
dat elke openlijke of minder openlijke
aanslag op de Grondwet hier faalt, ach
ten wii dit stuk van het fascisme niet
het gevaarlijkst.
Natuurlijk mag ook in dezen tijd nie
mand bemoeilijkt worden in het op wet
tige wijze streven 'naar wijziging van de
Grondwet. Een Grondwet moet aanslui
ten bij den tijd, waarvoor zij heeft te
dienen. Bij groote veranderingen m het
structueele leven der maatschappij ont
komt de Grondwet bijna nooit aan ver
andering, al zijn alle waarborgen aan
wezig tegen overijlde besluiten. Wan
neer onze Regeering verboden heeft,
dat de ambtenaren lid mogen zijn van
enkele met name genoemde partijen,
heeft dat natuurlijk niet de bedoeling
elke gewettigde actie tot grondwetsher
ziening te bemoeilijken. Wil de anti
revolutionaire partij den ouden strijd
hervatten voor het organisch kiesrecht
wil Gerretson ruimte maken voor zijn
idee van een Koninklijk kabinet; wil de
Mussert-groep bepalingen scheppen tei
"bekrimping van de rechten van hef par
lement; willen de katholieken voor de
doorwerking der corporatieve gedachte
de baan vrij maken, zij allen op wettige
wijze, dan moet dat recht bestaan.
Anders kon immers ook nooit verande
ring gebracht worden in een o. i. dwaas
grondwetsartikel omtrent schadeloos
stelling en pensioenrechten der Tweede
Kamerleden. Alles leeft en is in een
samenleving van denkende menschen
immer in beweging. Maar de onwet
tige weg zjj bij voorbaat afgewezen.
Zelfs de schijn daartoe, meet vermeden
worden. Gerretson wil in zijn Koninklijk
kabinet ministers hebben, die alleen ver
antwoording schuldig zijn aan de Kroon
en niet ook aan de Staten-Generaal.
Dit is regelrecht in strijd met de Wet,
waarbij de verantwoordelijkheid van de
Hoofden der Ministerieele Departemen
ten is geregeld, en de rechten van de
Tweede Kamer der Staten-Generaal
zijn omschreven, indien deze oordeelt
dat een Minister wegens niet naleven
van zijn verplichting moet worden aan
geklaagd Prof. Gerretson aarzelt niet,
zoowel den drager van de Kroon, als de
ministers uit zijn kabinet los te maken
van de Grondwet.
Er is nóg een belangrijk argument
Artikel II stond in ons blad van Zater
dag 2 Februari.
tegen dit streven van het volksfascisme.
Oranje zou daardoor gebracht worden
te midden van de partijtwisten, terwijl
zijn plaats is hoven de, boven alle par
tijen, als het middenpunt van onze na
tionale eenheid. Welke verwarring zou
in het volk ontstaan, wanneer bij een
verkiezing een beroep zou worden ge
daan op de persoonlijke meening van
Oranje! Wij gelooven trouwens niet,
dat de Kroon in Nederland zich ooit tot
dit spel zou leenen. Zeker is het waar,
dat in het verleden het Huis van Oranje
zich meer dan eens geplaatst heeft
naast het volk, om dit te beschermen
tegen de regenten of tegen een egoïsti
sche koopmansklasse, maar dan juist
om de goede verhouding tusschen de
standen en groepen te verkrijgen, opdat
daarna vrijheid en gezag zich goed zou
den kunnen verstaan. Maar niet om een
Dictatuur van Oranje in het leven te
roepen
Als Gerretson heenwijst naar den
tijd van Koning Willem I wordt daar
door niet de meest aanlokkelijke periode
in de aandacht terug geroepen, noch
voor het staatkundig leven, noch voor
maatschappelijke samenleving, noch
voor de Kerk, ofschoon men volle waar
deering kan hebben voor de goede be
doelingen, den ijver en de vaderlands
liefde van deze Oranjevorst. „Ter na
volging" behoeft men niet te schtijven
boven elk stuk staatkundig streven uit
dit tijdperk.
Mag'dan zulke Oranje-dictatuur niet
gebruikt worden om uit het slop te ge
raken, waarin, volgens dit volksfascis
me het parlementarisme is vastgeloopen
en zóó het begeerlijke twee-partijenstel
sel te verkrijgen, kan ten slotte nog ge
vraagd worden. Zelfs een goed doel
mag niet door slechte middelen worden
bereikt.
Een gezond werkend twee-partjjen-
stelsel is ongetwijfeld de beste basis
voor een goede werking van het Parle
ment. Onder elke omstandigheid kan
het aangevallen kabinet dan zijn taak
neerleggen en de oppositie verzoeken
deze over te nemen. Van weigeren kan
ook geen sprake zijn. Regeeringspartij
en loyale oppositie werken aldoor aan
eikaars opvoeding. Het Parlement in
Engeland heeft op deze wijze zijn roem
kunnen vestigen.
Maar denkt nu iemand, dat in ons
land met zijn groote geestelijke ver
scheidenheid, het ooit mogelijk zou zijn
de geheele bevolking te groepeeren in
twee partijen? Begeerlijk? Zeker, maar
onmogelijk. Het leven moet nu eenmaal
genomen worden gelijk het is. Voor
Prof. Gerretson rijzen ook hier geen
moeilijkheden. Aan gewetensvrijheid
wil hij niet tornen en de schoolstrijd is
gestreden. Dat kan en moet zoo blijven,
en dus is de toekomst zeker.
Zelfs bij den grootsten geleerde komt
soms de naïveteit om den hoek gluren.
Denkt men nu, dat het mogelijk is in een
wereld van menschen het zwijgen op te
leggen aan de beginselen? De beginsel
strijd zal blijven, ook al is het doenlijk,
naar wii hopen, den vorm te zuiveren
van ontsierende uitwassen. Er is géén
land, waar 't schoolvraagstuk op zulke
principieele wijze is opgelost als hier.
Denkt men, dat het verkregene gehand
haafd zal kunnen worden zonder dat
beginselpartijen de wacht blijven be-
trekken? Goedgeloovigheid zou tot
diepe teleurstelling leiden.
Natuurlijk wil dit niet zeggen, dat
belachelijke partijen-versplintering
maar ongestoord door kan gaan. Ge
schiedt dit wél, dan zou de omslag wel
eens kunnen komen op een onbegeerde
wijze. Voedsel wordt hier aangedragen
voor de fascistische denkwereld, al
worstelt dit fascisme hier in zijn eerste
periode met dezelfde slechte Nederland
sche particularistische karaktertrek.
Over de corporatieve staatsidee van
het volksfascisme zeggen wij hier niets.
Deze is nog in studie en biedt geen hou
vast. Elders is dit wel het geval, gelijk
wij nader zullen zien.
Het volksfascisme, gelijk het door de
Corporatieve Concentratie wordt gepro
pageerd, heeft, daar besluiten ivij mede
ondanks het ijveren voor versterking
van den Oranje-invloed een revolutio
nairen inslag en behoort uit onze krin
gen geen steun te ontvangen, doch dient
weerstaan te worden.
Een beeld van volslagen opstand. Machine
geweren ratelen over de Place de la Concorde.
Vele gewonden en verscheidene dooden.
Daladier in een joelende Kamer.
Vertrouwensvotum van een linksche
meerderheid.
Met gejoel is gisteren het kabónet-Daladier
in de Kamer ontvangen.
Toen de ministerpresident de regeerings-
ïrklaring voorlas regende het bijna voort
durend interrupties, zoodat de voorlezing
moest geschieden met pauzen tusschen do
Een homerisch gelach klonk op de ban
ken der oppositie toen Daladier voorlas
,.,dat de spaarders beschermd moeten wor
den". Links en rechts raakten daarop in een
zóó hevig mond-gevecht, dat de communis
ten van db gelegenheid gebruik konden ma
ken om de internationale aan te heffen. De
zitting moest even geschorst worden.
Na heropening vermaande de voorzitter
do Kamer kalm te blijven Maar 't' lawaai
begon onmiddellijk opnieuw.
Anderhalf uur had Daladier op deze manier
noodig om een betrekkelijk korte regeerings-
erklaring voor te lezen. En nog was een
groot gedeelte daarvan onverstaanbaar ge-
Daladier scheen zeer onder den indruk
an de lawaaierige en vijandige ontvangst
irelke hem te beurt was gevallen, toen hij
om vijf uur voorstelde stechts drie van de
veertien ingediende interpellaties te doen
houden.
De socialisten ondersteunden Daladiérs
voorstel door applaus, waarin de kartelmeer
derheid zich voor het eerst demonstreerde.
De oppositie-man Franklin-Bouillon kreeg
dan het woord en protesteerde tegen de be
knotting van het interpellatie-rec.it en de
fascistische methoden" waartoe Daladier
zijn toevlucht nam.
Daladier stelde dan onmiddellijk de ver
trouwenskwestie. En wat dan gebeurde is
heel merkwaardig voor de Fransche Kamer:
met 300 tegen 217 stemmen werd het voor
stel om het debat van de volksvertegenwoor
digig ng te smoren aangenomen. Het was
een linksche meerderheid die dit on-demo-
cratisch besluit nam!
Voorzitter Bouisson zeide niettemin, dat
de Kamer het recht behield om nog andera
interpellaties aan de aangenomene toe te
voegen.
Léon Blum, de socialisten-leider, had toen
den inval om voor te stellen, dat de inter
pol lanten het onderling eens zouden wor
den over de te houden interpellaties. En hij
sprak onder applaus der rechterzijde, wat
niet erg prettig was voor de socialisten.
Het lijmen van Blum hielp echter niet.
Vallat vroeg nu weer alle interpellaties te
laten doorgaan.
En dat gaf Daladier aanleiding om te
oschen dat thans alle interpellaties gewei
gerd zouden worden. Hij stelde opnieuw de
kwestie van vertrouwen.
Kort applaus bij de linkerzijde.
„Dictatuur!" riep de rechterzijde en begon
te fluiten, met de deksels der lessenaars te
slaan en te joelen.
Tardieu probeert te spreken, maar de
linkschen beletten hem dat n_et -een oorver-
donvend gehuil.
Ondor een geweldig lawaai wordt de zit
ting geschorst.
Na hervattng der zitting houdt Tardieu
een korte, krachtige rede tegen de schen
ding van de republikeinsche vrijheden.
Hij valt Daladiiar persoonlijk aan en merkt
vlijmscherp op, dat deze acht dagen gele
den nog niet wist of hij met rechts of met
links zou regeeren.
Te half zeven heeft men het zoover ge
bracht, dat de stemming over de kwestie
van vertrouwen opnieuw kan plaats hebben.
De stemming duurde drie kwartier
en had tot uitslag, dat de regeering
thans met 360 tegen 220 stemmen in
de meerderdiheid bleef.
In den Senaat
In den Senaat heeft Penacier de regeerin-gs
verklaring voorgelezen. Hij werd van links
toegejuicht en van de rechterzijde en uit
het centrum met ironische uitroepen onder
broken. Daarna werd de zitting verdaagd.
Terwijl in de Kamer de regeering-Daladier
zich tegen de obstinate oppositie verweerde,
bood de omgeving der Kamergebouwen een
revolutionairen aanblik.
De toegangswegen tot de Kamer waren
door talrijke sterke politie-afdeelingen af
gezet
Op de Place de la Concorde manifesteerde
een opgewonden menschenmenigte.
De republikeinsche Garde te paard had de
handen vol met weric om de manifestanten
terug en uiteen te drijven.
De volksmassa he>t zich echter niet bedwin
gen. Integendeel door de paarden op te ja
gen dreef zij de ruiters terug.
De oproermakers hielden een passeeren-
de autobus aan en staken hem in brand.
Het was een schouwspel, dat ertoe mee
werkte om een ware revolutie-sfeer te schep
Even later werd nog een autobus in vlam
men gezet
De massa golfde heen en weer, al vech
tende met de handhavers van die orde.
In de Rue Royale rukten honderden
„Francisten" in massahorde op, roepend:
„Leve het leger, leve Chiappe!"
In die breede straat, welke de Tuflerieën
met de Place de l'Opera verbindt, werd he
vig gevochten, evenals op de Place de i'
Opera zelf, waar de men gte tegen de po
litie slag leverde onder de leus: „Leve hel
leger, weg met de dieven! leve Chiappe!
Uren achtereen duurde de strijd, waarin nu
de politie en dan weer de volksmassa aan
de winnende hand was.
Er werd met scherven van flesschen en
met steenen naar de politie gegooid en met
alle vooi-werpen die men maar in handen
kon krijgen.
Pog.ngen werden gedaan om optochten te
formeeren en als deze, na herhaalde som
maties der politie, niet uiteengingen vuurde
de gewapende macht.- Hoewel er in hoofd
zaak in de lucht geschoten werd, bleef het
daar niet bij.
Gewonden weiden weggedragen en later
in den avond bleek, dat niet slechts het aan
tal gewonden zeer hoog was, maar dat er
ook verscheiden dooden te betreuren vielen
Vastbesloten bleek de revolutionaire mas
sa om groote vernielingen aan te richten.
Er werd een poging gedaan om het mi
nisterie van marine aan te steken. Voor de
deuren werden vuren aangelegd. De brand
weer greep echter tijdig in.
Autobussen werden door de razenden aan
gegrepen, omgeworpen en vernield.
De Jeunesse Patriotique en oudstrijders for
meerden een optocht voor het stadhuis en
rukten van daar langs de Seine naa
Champs Elysées op, en bereikten, na telkens
uiiteen geslagen te zijn, de Quai d' Orsay.
De studenten, die reeds om zes uur met de
Jeunesce socialiste in het Quartier Latin
slag hadden geleverd, vereenigden zich h
ter met de aanhangers der Action Francai'
en drongen eveneens tot in de omgevin
Ier Kamer door.
Men ha*. het er blijkbaar op gemunt met
geweld de Kamergebouwen binnen te drin
gen.
In de plantsoenen van de Champs
Elysees werd van boom tot boom met
de politie gevochten, die herhaaldelijk
hot onderspit moest delven.
Een der gemeenteraadsleden, die aan het
hoofd van den stoet der manifestanten ging
werd bij de sterke politieyersperring, na
bij het Palais Bourbon neergeslagen en bloe
dend opgenomen.
Woedend hierover trachtte de menigte de
„stelling' onder den voet te loopen. Mas»
leden der mobiele garde trokken hun revo.
vers en een vrouw en tal van mannen vie
len getroffen door schoten op den grond.
De manifestanten raakten hierdoor even
in verwarring. Doch thans trokken zij met
een anderen stoet naar en over den boula
ard Germain, roepend: „Wraak over onze
dooden!"
Nader is gebleken, dat bij de gevech
ten op de „Place de la Concorde", toen
de politie hevig in het nauw gebracht
werd, door de trompetters alarm is
geblazen en toen de manifestanten
niet terugweken, met machinegeweren
in de lucht is geschoten, waarbij ko
gels sloegen tegen het hotel Gul Ion.
Een vrouw die zich aan een van de
vensters bevond om naar de gevech
ten te kijken, kreeg een kogel in het
hoofd.
Niet alleen door de cavalerie maar ook
door de menschenmenigte werden charges
ondernomen.
De Parijsche gemeenteraadsleden Sereni,
de Pressac en Bernard bevinden zich onde''
de gewonden.
Ook de communisten nemen aan de be-
toogihg deel. Bij het Gare du Nord hebben
zij slag geleverd met een groot aantal
agenten. Zij werden echter teruggeslagen.
In de Rue Réaumur hebben communisten
3 levensmiddelenmagazijnen geplunderd.
De dooden en gewonden
Gisteravond laat liep het gerucht, dat er
reeds 16 dooden bekend waren. De officieele
opgave te middernacht sprak van drie
dooden en 200 gewonden onder de betoo-
gers en tachtig gewonden onder de politie.
Het aantal dooden werd echter hooger ge
schat dan de officieele opgaaf meedeelt.
Na den slag
Om kwart voor twaalf was de Place de U
Concorde geheel ontruimd. Bij den muur
'an den tuin der Tuilerieën brandden u.t-
gerukte boomen. Het lag overal vol van
alle mogelijke puin, lantaarnpalen, uitge
rukte boomen, weggetrokken banken enz.
Alle toegangswegen naar de Kamer werden
door politietroepen verdedigd. De brugge-
hoofden zijn met vrachtauto's gebarrica
deerd, waarachter een aanzienlijke orde
dienst wordt onderhouden.
Het geweld der betoogingen scheen te
middernacht af te nemen.
Verklaring van Daladier
Om kwart voor twaalf heeft Daladier voor
de pers de volgende verklaring afgelegd:
De oproep tot rust en koelbloedigheid,
welke de regeering vanmorgen vroeg in de
pers heeft uitgevaardigd, is door de voor
malige oudstrijders gevolgd, die geweigerd
hebben, zich bij beroepsopruiers aan te slui
ten. Daarentegen hebben bepaalde patriot
tische vereenigingen steeds weer naar op
stand gestreefd en naar een gewelddadigen
strijd tegen het republikeinsche regiem
zijn met messen en revolvers tegen de regee
ring opgetreden. De republikeinsche garde
en de bereden garde zijn overvallen. Aan
den kant der verdedigers van de orde zijn
talrijke beambten gewond.
Door de identificatie van de gear
resteerde betoogers is het bewijs gele
verd, dat het een gewapenden aanslag
op de veiligheid van den staat gold.
Dank zij de rust en koelbloedigheid van
de bewaarders van de orde zijn deze aan
vallen afgeslagen en de onruststichters heb
ben hun doel niet bereikt. Terstond zijn do
noodige maatregelen genomen, om iedere
poging te fnuiken. De regeering is zich ha
ren plicht tegenover het land, de onle ei
de vrijheid bewust. Zij is besloten, met allo
middelen, die de wet haar toekent, de ve
ligheid van de bevolking en de onafhanki
lijkheid van het republikeinsche regiem te
verzekeren.
Zij rekent voor de ondersteuning bij
al deze takken op de medewerking
van het Fransche volk, dat er verre
van is voor de aanspraken van een
minderheid te buigen en vastbesloten
is vast te houden aan zijn vrije instel
lingen.
DALADIÉRS REGEERINGSVERKLARING
Wij hebben nog slechts melding gemaakt
van het verloop der Kamerzitting, niet van
den inhoud der regeeringsverklaring zelf.
Zij begint met over de schandalen te spre
ken, die het werk der Kamer belemmeren
en het land demoraliseeren.
Wij zullen, zegt Daladiérs regeering
uit deze bedorven atmosfeer weten vrij te
maken. De rogeering vraagt een onderzoe-
kingsconmiissie en zal wetten voorstellen tot
krachtdadige bescherming der spaarders.
Als de begrooting is afgehandeld, moeten
maatregelen genomen worden ter bestrij
ding van de werkloosheid en bevordering
van het economisch leven.
De handelsbalans moet verbeterd door
een politiek van wederkeerige verdragen.
Oude en gecompliceerde bestuursraetliodon
moeten door een modern apparaat vervan
gen worden
De afgevaardigden, die het rechtstreek-
sche contact met het volk, dat hen gekozen
heeft, niet verloren hebben, kennen het lij
den en de onrust en de verwachtingen vat»
de nijvere, onder crisis lijdende, bevolking;
zij heerschen in alle provincies.
Kan ik dan aannemen, zonder u onrecht
te doen, dat gij tweedracht en gepassioneer-
den strijd verkiest boven de vervulling van
NU goedkooper!
Ütr
Voornaamste Nieuws*
Blz. 1
HEVIGE STRAATGEVECHTEN TUS
SCHEN BETOOGERS EN POLITIE TE
PARIJS. EEN AANTAL DOODEN, WAAR
OVER DE OPGAVEN VERSCHILLEN EN
VERSCHEIDENE HONDERDEN GEWONDEN
IN EEN BUITENGEWOON RUMOERIGE
KAMERZITTING KRIJGT DE NIEUWE
REGEERING-DALADIER EEN VERTROU
WENSVOTUM VAN DE KARTEL-MEER
DERHEID.
Naar Parijs is een delegade vertrokken tot het
voeren van besprekingen betreffende de economi
sche betrekkingen tusschen Nederland en Frankrijk,
Blz. 3.
Een K.L.M.-vliegtuig uit Parijs, dat goud uit
Parijs naar Rotterdam vervoerde heeft een nood-
Tegen de verdachten inzake het organise er en
van het Straperlo-spel te Scheveningen is 2000
boete geëischt, subs. 200 dagen hechtenis.
De studenten, die in verbaijd met het ongeval
bij de ontgroening te Utrecht, terecht stonden, zijn
vrijgesproken.
De Eerste Kamer heeft gisteravond vergaderd.
De besprekingen tusschen Nederland en Belgic
hebben geleid tot een overeenkomst tot regeling
van de handelsbetrekkingen tusschen beide landen.
Blz. 10
Het goudverlies van de Nederlandsche Bank
heeft in de afgeloopen week slechts 27,2 millioen
bedragen.
Een Petroleum-Industrie op Nieuw Gunea?
20 Korting
op alle wasch- en verfprijzen
P A L T H E
den plicht, waartoe het Fransche volk u
opdracht gaf?
Schandalen gaan voorbij, de moeilijke
problemen blijven, en wil de republiek zich
handhaven, dan zal zij die problemen tot
een oplossing moeten brengen.
Tegenover het onrustige en verdeelde
Europa zullen wij opnieuw bevestigen on
zen wil tot vrede en veiligheid. Onze buiten-
landsche politiek kan in twee woorden wor
den samengevat: internationale samenwer
king en nationale verdediging.
Wij zullen trouw blijven aan den Volken
bond, trouw aan onze vrienden.
In het bewustzijn, dat Frankrijk te duide
lijke bewijzen van zijn vredelievendheid
heeft gegeven, dan dat het 't oordeel der
volkeren te vreezen zoü hebben, zullen wij,
noch uit verblindheid, noch uit zwakheid
de verantwoordelijkheid op ons nemen, ons
land met gansch Europa in een nieuwe ca
tastrophe te laten wegglijden.
De vrede is een ideaal. Maar het is niet
voldoende, slechts wenschen te formuieeren
in de richting van dat ideaal: men moet dat
ideaal verwezenlijken met eerlijke, rnidcle-
len, niet in ijdelen schijn, noch met ge
vaarlijke dubbelzinnigheid.
Voor dit werk heeft de regeering een
meerderheid noodig. De regeering doet der
halve een beroep op het souvereine parle
ment, om het vertrouwen te herstellen, het
regime te verdedigen, de wet en het parle
ment, dat de wetten maakt, naar buiten
weer te doen eerbiedigen.
In moeilijke tijden hebben onze
groote voorvaderen de energie gehad,
de democratische orde te handhaven.
Thans moeten de vereenigde republi
keinen hun voorbeeld volgen, indien
zij de welvaart willen verzekeren van
een der weinige nog in vrijheid ge
regeerde landen. Op hun eensgezind
heid doe ik een beroep in het belang
van het vaderland".
Anarchistische moordplannen
Van de zijde der Parijsche politie wordt
meegedeeld, dat gistemamiddag om drie
uur inspecteurs van den veiligheidsdienst
in het ministerie van huitcnlamN-rhe znkon
een man hebben aangehouden, dio zich op
verdachte wijze bevond in de buurt van da
(Zie vervolg blz. 2)
