RUBRIEK^,
Houdt pijn U wakker: 'n Cachet van AKKER
Land- en Tuinbouw.
DONDERDAG 21 DECEMBER 1933
DERDE BLAD PAG. 9
Amsterdams Burgemeester
gehuldigd
EEN SCHOONE EN BIZONDER
GESLAAGDE DAG
Niet de rietstaf van eigen kracht,
maar vertrouwen op Gods hulp gaf
vaste grond onder de voeten
EEN SYMPATHIEK WOOP.D OVER
DE ECHTGEiïOOTE VAN DE
BURGEMEESTER
Het is gisteren een schoone, bijzonder ge
slaagde dag geworden, de huldigingsdag van
den Amstordamsclicn burgemeester ter ge
legenheid van zijn koperen ambtsjubileum,
Van vele huizen wapperden de vlaggen,
dp trams en taxi's waren aangedaan met de
driekleur, er was een bijzondere stemming
in de stad. En het weer hield zich gelukkig
den gcheelen dag best.
Wij deelden iu ons vorig nummer reeds
uitvoerig een cn ander mede over het ver
loop der feestelijkheden.
Gelijk hekend begon de dag met de hul
diging van den burgemeester
door de politic,
die tegen half tien met een kleine 1000 man
in de omgeving van liet stadhuis aankwam,
na een marsrh door de stad vanaf 't R.A.I.-
gebouw.
Te voren had zich in de burgemeesters
kamer ten Raadhuize een commissie uit
alle rangen van het politiepersoneel veree-
Namens deze commissie voerde de hoofd
commissaris. de heer H. J. Versteeg, het.
woord, die den jubilaris huldigde als hoofd
der politie.
Aangeboden werden een oud-Hollandscha
tafelkink en twee polychrome, antieke Deut
sche horden, henevena een perkamenten
oorkonde, in leder gebonden.
De burgemeester zeide door deze hulde
zeer getroffen te zijn en aanvaardde de ge
schenken gaarne.
Het politie-defiló.
Intusschen hadden zich, onder groote be
langstelling van de Stadhuisambtcnaren
rondom de mule poinp in het midden van
de binnenplaats van het Raadhuis opgesteld
het Amst. Politie-muziekgezelschap, de Chr.
Politie Muziekvereeniging „Crescendo'' on
„Euterpe", het Politie-mannenkoor, samen
ongeveer ISO man, waaromheen zich schaar
den de commissarissen van politie, alsook
de meeste hoofdinspecteurs en inspecteurs.
De organisaties van het polit.epereoneel ®a-
ven door hun vaandels te meer cachet aan
het geheel.
Rij het spelen van het eerste nummer, het
„Wilhelmus brachten de politie-mannen
liet saluut
Daarna brachten de beide muziekkorpsen
nog een paar nummers ten gehoore, w.o. de
„Burgemeester de Vlugt-marsch".
Na een zangnummer van „Euterpe" ver
lieten de zangers en speellieden de binnen
plaats, om zich aan te sluiten bii hun ge
reedstaande. collega's. Men begaf zich nu naai
den hoofdingang van het stadhuis, om het
défilé gade te slaan. In onberispelijke gele
deren marcheerde de kranige stoet langs
den hoogsten chpf.
Om kwart over tienen was dit welgeslaag
de défilé geëindigd, waarna de stoet op
nieuw een marsch door de stad maakte met
als doel wederom het R.A.I.-gebouw.
Een incident
Tenauwcmood waren de manschappen
voorhij of tegenover het stadhuis begaven
hot de planken waarmede het leege ruim
van een schuit afgedekt was. Van de veie
kijklustigen, die zich hiei een prachtige
plaats hadden veroverd, kwam een aantal
personen op onzachte wijze in het ruim te
recht. Eenigen hunner bekwamen lichte
verwondingen; een juffrouw was er het
ergst aan toe, doordat zij aan de knie was
verwond, waardoor zij zich niet kon oprich
ten en door de inmiddels toegeschoten G.
G. D. naar het Binnengasthuis moest wor
den vervoerd.
De Raad feliciteert
Tegen elven was de buitengewone Raads
vergadering uitgeschreven.
Op de publieke tribune hadden plaats ge
nomen tul van hoofdambtenaren der gemeen
te, alsmede vele genoodigden, terwijl voor
de cchtgcnoote van den burgemeester, mevr.
C. d e V 1 u g t-F 1 e n t r o p, en diens overige
familieleden plautsen waren gereserveerd
op de tribune. Aan mevr. de Vlugt waren
bloemen aangeboden.
Te 11 uur trad het college van B. en W.
binnen; de burgemeester was gesierd met
den ambtsketen. Alle raadsfracties, behou
dens die der communisten, waren aanwe
zig. Afwezig waren voorts<ieheeren Kitsz
(rev.-soc.) en Ed. Polak (s.d.)
De burgemeester opende deze buitengewo
ne Raadsvergadering en gaf aanstonds het
woord aan den heer Ter Haar (c.h.l, den
eersten onderteekenaar van de groep op
wier verzoek deze zitting was belegd.
Rede ter Haar.
Van diens rede gaven wij gisteren reeds
een verslag. Vermelden wij nu nog, dat na
deze rede van het oudste Raadslid algemeen
applaus in de Raadszaal weerklonk.
Na de rede van den heer Ter Haar
sprak de
oudste wethouder,
Dr. E. J. Abrahams, namens het Col
lege den burgemeester toe. De wethouder
betuigde, dat de burgemeester, ondanks al
le verschil van meening, toch het hart heeft
van den Raad.
Op deze rede volgde applaus, waarna
de burgemeester
de volgende rede uitsprak:
De sprekers, die nnj voorafgingen, aldus
de burgemeester, gewaagden met lof over
de wijze, waarop het mij vergund was mijn
ambt te vervullen. Ik ben voor een verkla
ring, zoo spontaan, zeer gevoelig en ik dank
er u hartelijk voor.
Op den 20sten Juni 1921 heb ik in de rede
ter gelegenheid van mijn installatie den
wensch uitgesproken, dat ik er in slagen
mocht, mijn zoo veelzijdig ambt behoorlijk
te vervullen. Ik had de benoeming aan
vaard met een open oog voor de groote ver
antwoordelijkheid en wel bewust van de
groote moeilijkheden, die mij te wachten
stonden. Ik had het besluit niet dan na
ernstige overweging genomen, in het besef
van de groote teleurstelling waartoe de aan
vaarding van zulk een taak moest leiden,
indien geleund werd op den rietstaf van
eigen kracht en in de overtuiging, dat ai-
leen vertrouwen op Gods hulp vasten grond
onder de voeten geeft Thans zijn wij 12V?
jaar latex-.
De waardeering, mij uit uw midden, op
7no spontane, op zoo hartelijke wijze gebo
den, de instemming buiten het Raadhuis :n
zoo breeden en zoo yeelzijdigen kring ge
vonden, vervult het hart van mij en de mij
ne met gi'oote dankbaarheid. En dan dank
ik mijn God voor alles wat mij geschonken
werd, Hem, die genade en eere geeft en Die
niet verlaat en niet begeeft degenen, die op
Zijn hulp hun eenig, hun vast vertrouwen
stellen; Die mij gezondheid, lust eu opge
wektheid gaf, mij en de mijnen bewaarde
en in mijn gelukkig gezin liefde en trouw
Daarom Soli Deo Gloria.
Ik dank mede oneindig veel aan haar, die
mij meer dan 37y2 jaar op zoo voorbeeldige
wijze terzijde stond; die lief en leed «net mij
deelde; die in den aanvang niet dan mei
aarzelen opzag tegen de plichten tot het
trouw vervullen waarvan ook de gade vai
een Burgemeester is geroepen, maar die al
spoedig elke aarzeling overwon en mij steeds
een zoodanige deelgenoote en steun was
dat ik op dit oogenblik haar, die thans in
ons midden is, een groot deel uwer dank
bare waardeering, waarbij ik thans ook van
harte de mijne voeg, gaarne en met gul
heid aanbied (applaus).
Die taak met u nog eenigen tijd te mogen
vervullen, in samenwei-king en in waar-
deering over en weer; ons Koggeschip te
voeren door de branding, het zal mij een
eer en een voorrecht zijn. En geve dan God,
dat het ons gelukken moge.
Op de rede van den Burgemeester, volgde
een spontaan applaus, waarna de Raads
zitting werd gesloten.
In gezellige» kr.ng bleef men nog eeni
gen tijd bijeen, terwijl ververschingen wer
den rondgediend. Lang kon dit samenzijn
niet duren, want in de Militiezaal verbeid
den deputaties van
Gemeente-ambtenaren
werkliede
Zilveren theeservies, door de burgerij der hoofdstad aangeboden aan mevr. t
ter gelegenheid van het f2%-jarig ambtsjubileum van haar echtgenoot.
de komst van den burgemeester, die niet
lang op zich liet wachten en na de rede
van M r. Dr. J. H. van Zanten (waarvan
wij gister reeds melding maakte) verklaar
de dat voor deze ontmoeting in ieder geval
tijd moest worden vrijgemaakt aangezien
de burgemeester steeds de medewerking van
het personeel heeft mogen ondervinden
De burgemeester apprecieerde het, dat
het personeel zich in dezen tijd had ont
houden van het aanbieden van een
schenk. De symbolische hulde in den vorm
van de aangeboden lauwerkrans werd door
hem te meer gewaardeerd.
De burgemeester besloot zijn toespraak
met een beroep op alle ambtenaren en werk
lieden om mede te werken tot het handha-
>n van Amsterdams roemrijke traditie, en
et de betuiging dat hij met meer vreugde
nog dan voorheen de belangen van het per-
ioiieel zou behartigen.
Aan ons verslag van de
huldiging in het Concertgebouw
moge worden toegevoegd, dat de gx-oote
zaa| smaakvol met palmen, bloemstukken
tapijten was aangekleed.
Onder orgelspel van Piet van Egmond, die
een gedeelte van Handels „Jozua" spoelde
betraden de bunremecster en zijn echtge-
noote de zaal, voorafgegaan door de stads
boden met staf en begeleid door 7. I\. H.
Prins Hendrik en den Kamerheer van H. M
de Koningin, Jhr. Mr. Dr. W. F. Röell, als
mede door het Huldigings-comité.
~e voorzitter van dit Comité M r. D r. .T.
an T h i e 1, sprak nu de herdenkings
rede uit (in ons blad van gister opgenomen),
waarna de huldeblijken werden aangebo
den: het door Jan Sluijters geschilderd por
tret van den burgemeestei-, en een zilveren
theesei*vies met inscriptie voor diens echt
ren oo te.
Door een tweestemmig koor van dames
lit den Bond van Amst Chr. Zang- en Mu
ziek vereenigingen werd hierna gezongen
„Dans les blés" van Gabriël Picrné. Soliste
mevrouw Hélène Ludolph, directeur de
heer J. A. Berkhout.
Rein en schoon klonk dit zangnummer,
evolgd door een indrukwekkende hymne
an de Koninkl. Mannenzangvereeniging
„Apolio" te Amsterdam.
Alvorens de dirigent, de heer Fred. J.
Roeske, zijn zangers hiertoe de gelegenheid
kon geven werd de Burgemeester
even weggeroepen,
•ant de burgemeester van Batavia was aan
de telefoon. Spoedig keerde de jubilaris in
de zaal terug en nu genoot het uitgelezen
gezel«chap van den martialen zang van
A polio"..
Niet alleen in zijn woning en ten Stad-
huize maar ook in het Concertgebouw was
den burgemeester een stroom van geluks
telegrammen gezonden. O.a. van
H. M. de Koningin-Moeder
van den volgenden inhoud:
„Ontvang ter gelegenheid van dezen voor
U en .Amsterdam zoo gewichtigen herden
kingsdag mijne welgemeende hartelijke ge-
lukwenschen. Ik heb steeds met groote op
langstelling en waardeering alles gevolgd
wat U met onvermoeide toewijding voor
sterdams welzijn verricht heht Moge God
U sterken in uw thans bijzonder zware
taak." EMMA.
Tallooze gelukwenschen
Nu volgde wederom een défilé, thans
hijzonderen aard: de gelegenheid tot
plimenteeren van Di\ en Mevr. de Vlugt
door de reeds aanwezigen en daarna dooi
de velen die nog binnenkwamen na de ge
schetste huldiging in besloten kring.
Het is ondoenlijk hiervan zoodanig over
zicht te geven, dat geen enkele corporati
zou worden over hét hoofd gezien. Daarom
moeten we ons bepalen tot de vermelding,
dat Prins Hrendik en de vertegenwoordi
ger van II. M. de Koningin, Jhr. Röell, de
eersten waren die hun gelukwenschen aan
boden. Vervolgens een groote schare van
autoriteiten, vertegenwoordigers en parti
culieren. Wethouders, raadsleden, de oud
wethouders Wierdels en Wibaut, vooraan
staande figuren uit de geldwereld, scheen-
vaart-maatschappijen, instellingen van han
del eti industrie, afgevaardigden van ker
ken, consulaire ambtenare i. van de Kamer
van Koophandel, leden van de rechterlijke
macht, hoogleeraren, hoofdambtenaren dei-
gemeente, vertegenwoordigers van allerlei
instellingen en organisaties, alsmede tal
van particulieren.
En onvermoeid namen burgemeester en
mpvr. de Vlugt alle gelukwenschen in ont
vangst. tot ongeveer half vijf het uur van
'-ngaan was gekomen en de burgemees
ter, wederom onder orgelspel, het Concert
gebouw verliet.
Het fakkel-defilé
Imposant was het slot van den dag; het
fakkcldefilé, waartoe eenige duizenden bur
gers van allerlei richting zich hadden op
gemaakt.
Begeleid door een tiental muziekkorpsen
trok een stoet van circa 5000 personen met
fakkels, banieren, vlaggen, transparanten^»,
vaandels van het R.A.I.-gebouw naar het
Leidschoplein, waar op de peristyle van
den Stadsschouwburg de burgemeester, ver
gezeld van zijn familie, alsmede een aantal
genoodigden, het défilé gadesloeg.
VRIJDAG 22 DECEMBER
HUIZEN 1875 M.
(NED. CHR. RADIO VEREENIGING)
8.00—8.15 Schrifdeiing en meditatie.
8.15-9.30 Gramoxocnmuziek.
1030—11.00 Morgendienst door Ds. B. J.
C. Rijnders.
11.00—12 00 Liederen-recital door Ap in
der Maur, tenor. A. d. vleugel: Simon C.
12.00—12.15 n.m. Politieberichten.
12.15—12.30 n.m. Gramoloonmuziek.
1230—1.30 nun. Orgelbespeling door Ferd.
K!oek.
I.30—2.30 n.m. Ensemble van der Horst (2
violen, cello en piano).
2.30—3.30 n.m. Lezen van Chr. Lectuur:
„De Machien in het dorp" van J. A. Vis-
3.00—3.45 n.m. Het Ensemble van der
Hor„t.
3.45—4 00 Verzorging zender.
4.005.00 n.m. Gramofoonplaten. (Or*
kestwerken).
5.00—6.30 n.m. Kamermuziek. Willem Bre-
derode. viool en altviool. Corry Rietveld,
viool. Henriëtte Meyer—v .d. Woude. cello.
Hans S-bouwman. niano.
6.30—7.00 n.m. „Kerstbloemen en Kerst-
planten' door A. Herwig.
7.00—7.15 n.m. Politieberichten.
7.157.30 n.m Ned. Chr. Persbureau.
730-8.00 n.m. Literair halfuurtje: „De klei
ne Rudolf" van Aart v. d. Leeuw, door Ds.
Jac. Petri.
8.00—8 10 n.m. Gramofoonmuziek.
8.1010 30 n.m. Weihnachts-Oratorium
van J. S. Bach door het Gemengd Koor
„Sursum Corda". te Leiden. Directeur: Anth.
v. d. Horst. Solisten: Annie van Wicke-
voort—Crommelin. sopraan. Annie Woud,
alt Kees Smulders, tenor. Willem Ravelli.
bas. Cor Kwant, fluit. Jean Oellers. viool.
Joh. Vink. hobo en oboe d'amo'e. Ant Bak
ker. trompet. Begeleiding- het Utrechtsch
Orkest. In de pauze: Vaz Dias.
10.3011.30 n.m. Gramofoonplaten
HILVERSUM 296.1 M.
V.A.R.A.
8.01 Gramofoonmuziek.
V.P.R.O.
10.00 Morgenwijding.
VJV.RJL
10.15 „Levenslang". Een schets uit het ge-
lijknan ge boek van Top Naeff, voor te dra
gen door Janny van Oogen.
10.30 Orgelspel door Joh. Jong.
II.15 ..Boefje Een waarachtige en „pro
fijtelijke" geschiedenis van een kunsthande
laar. die tweemaal berouw had. van Jan
Walch, voor te dragen door Janny van
A.V.R.O.
12.00 Tijdsein.
12,01—2.00 n.m. Lunchconcert door het en
semble Otto Hendriks.
2.003.00 n.m. Kinderkerstfeest vanwege het
Leger des Heils. Aansluiting met het Ge
bouw voor Kunsten en Wetenschi-j
Den Haag. „Wa, er uit
1. Mevr. Antoinette van Dijk geeft 1
ïuppen te
drukken van de rondwandeling door bet ge
bouw, waar de duizenden pakketten speel-
goeü klaarliggen. 2. Het feest begint met het
gezamenlijk rngen van het Kerstaed „S :11e
Nacht Majoor F. J. Bulterraan spreekt
een woord van in'eiding en welkom. 4. Een
kinder-zangkoor ringt. 5. Mej. van Vlaar-
dmgen vertelt. 6. Het Jongel-.eden-Muziek-
korps speelt. 7. Tien meisjes en t en jongens
komen op het pod urn. om hun pakket speel
goed uit te pakken.
3 00— 3.30 n.m.. Causerie door Mevr. Amy
GrosKamp-Ten Have. Kersiversiering van
tafel en huis". i
3.30—4.00 n.m. Gramofoonmuziek.
4.00 n.m. Sluiting.
VARA.
4.01 n.m. Gramofoormuziek.
4.50 n.m. Na Schooltijd. Een wonderlijk
avontuur van Oome Keesje.
5.30 n.m. Orkest o.l.v. Hugo de Groot.
6 00 n.m. Overgang naar den versterkten
6.05 n.m. Orgelspel door Cor Steyn.
6 30 n.m. Gramofoonmuziek.
6 35 n.m. Orkest o.l.v. Hugo de Groot.
7.00 n.m Luchtbescherming", lezing door
Mr P. J. Müksenaar.
7.20 n.m. Orkest oJ.v. Hugo de Groot
8.00 n.m. Einde programma
V.P.R.O.
Weeku:tzending. Sprekers: Dr. W. Banning,
Ben veld: Ds. E D Spelberg. Nijmegen;
J. Elsacker. Rotterdam. Muzakale medewer
king- Nan^e Gerresen. sopraan: Louis Bogt-
man. barrn: Han- S-ho-n man. piano.
8 01 n m. Cursus: Religieuse opbouw. 14de
voordracht: Samenvatting. Spreker: Dr. W.
8.30 n.m. Concert
9 00 n.m. Cursus: Menschen in dezen ttid.
12de voordracht: Samenvatting. Spreker: Ds.
E D. Spelberg.
9.30 n.m. Concert: 2de deel.
10.00 n.m. Persberichten van het VrijZ.
Godsd. Persbureau.
10 05 n.m. Persberichten van Var Dias.
10'5 u rn. Declamat e van Joh. v. F.hSricer.
I. Kerstliedje van J H. Leopold. 2. Kerst-
lied'e d-r S'mnelen. Roel Houwink. 3. Vrede
op aa»de. J. H. de Groot. 4. De kleermaker
van Tilsit. Ernst G'ascr (uit 30 Erzahler des
neren Deutsrhlands).
10.45 n.m. Gramofoonplatenmuziek.
V.AR.A.
II.00 n.m. Gramofoonmuziek. (11.15 More-
tijdsein).
DAVENTRY 1554 4 M.
8.20 i m. ..Bethlehem", luisterspel van Bar*
nard Walke.
9 50 n.m Lezing over Amerika, door Mr.
S. P. B. Mais.
WARSCHAU 1412 M.
7.35 nun. Symphonie-Concert
BRUSSEL 338.2 M.
(VLAAMSCH PROGRAMMA)
9.05 ..De Kerstmis van Mr. Scrooge", naa*
LEROMüNSTER 459.4 M.
9.35 n.m. Onze Zwitsersche vriend maakt
een praatje.
AFNAME C.R.C.-VEE
Week van 25 Jan. 1934
In ons bericht van gister over de afname
van C.R.C.-vee zijn de plaatsen en data
weggevallen. We laten deze hier nog volgen.
Te Amsterdam, Coevorden, Cuyk, Deven
ter, Doetinchem, N ij kerk, Uostbur^, Purnie-
rend, Rotterdam, Sittard, Sneek, Steenwij k,
Wijchen, op 2 Januari.
Te Apeldoorn, Assen. Rorculo, Gorinchetn,
Groningen, 's-Hertogenbosch, Middelburg,
Wolvega, op 3 Januari.
Te Gouda, Hoogeveen, Leeuwarden, Roer
mond, Schagen. Zutphen, Zwolle, op 4 Jan.
Te Eindhoven, Emmen, Gulpen, Hengelo
(O.), Leiden, Roosendaal, Utrecht, Win
schoten, op 5 Januari.
Overal op de bekende plaatsen en uren.
ONTDOOIDE KERSTKLANKEN
door J. A. VISSCHER
I
Mevrouw van den Steene was niet bemind
in de stad. Feitelijk trok zich niemand wat
van tiaar aan en net is wel erg. als ze dat
van je moeten zeggen, maar hef was, wat
haar zelf betreft, juist wat ze bedoelde. Zij
trok zicli van de menschen ook niets aan.
Zij haatte zc. Wat daarvan de aanleiding
was, wist niemand. Haar verleden was on
bekend. Voor ongeveer dertig jaar had ze
een villa gekocht aan een buitenweg van 'Ie
sLvl en van liet eerste oqgenbli» ut hud z j
zich niet geheimzinnigheid emtio ld. Het wis
alsof zij zelfs de boomen en struiken be-
tooverd had en ze al maar dichter naar do
villa heen had laten groeien. Hei vroeger
breede opnjpad, dat van de stieat leid
naar de voordeur, was zoo overwoekerd, f.a*
er tusschen de takken neg slechts ear
nauwe doorgang was voor den slager er
den bakker.
Er waien er in de stad, die ha.r nog nooit
hadden gezien, want op straat kwam ze nooit
en alleen de leveranciers en de posthule
waren in staat mcdedeelingen te doen om
trent haar verschijning.
Door hen wist men, dat ze heel oud was,
gerimpeld en gebogen, maar toch een deftige
verschijning in haar oude zwartzijden japon
met hier en daar wat witte karn.
Ze vertelden ook, dat het huis er haveloos
uitzag, dat de luiken aan den voorkant ca
sloten waren, behalve bij een iaam, waar
een scheefgezakt groezelig gordijn voor hing
en dat de gang wei vol stond im.' meubel"»
en er ook spiegels hingen, maar alles met
een laag stof bedekt.
Daar ging ook een verhaal, dat >al do
kamers van de villa rijk gemeubileerd
waren, doch op slot en dat mevrouw dag in
dag uit zat in de voorkamer, waar ook ban
bed stond, en waar niemand toegelaten wor I
dan een heel oude knecht, die haar ver
trouwde was. Deze deed de boodschappen in
de stad, snoeide hier en daar de takken eu
/erzorgde de moestuin, die "daai achter de
villa moest liggen.
Hoe die knecht heette, wist niemand tp
jeggen, want het waas van geheimzinnig
heid, dat over de villa hing, had ook hem
omvangen, maar omdat hij altijd een drup
pel aan zijn neus had hangen, hadden de
schooljongens hem Druppie gen- tmd en dut
zei voortaan iedereen.
Verder was er nog een liond, die soms
treurig voor liet hek stond te kijken en zon
mager was, alsof hij maar eens per maand
Mevrouw van den Steene wa3 rijk. Fabel
achtig rijk, zei men in de stad, maar
niemand dan liet kantoor van de belastin
gen had er ooit iets van gemerkt. Daar wa->
geen enkele arme in de stad, die haar naam
met een zegen noemde. Daar wa» geen fond"
dat haar als contribuant telde, daar was
geen,lijst, waarop zij teekende. Daar wp'ii
geen appel uit haar boomgaard gelegd ir
een grage jongenshand, hetgeen .engevolge
had, dat de jongens voor zich zelf zorgd«-n
zitten in een donker prieel, waar niemand
haar kon zien.
Zij had al een tijdlang gezeten met een
breiwerk in de hand, toen zc achter zich de
struiken hoorde ritselen en eer kleinen
dikken jongen ontdekte met een kat op zijn
arm, alsof hij een regenmantel droeg.
Hij keek vrijmoedig dp oude dame aan en
lachte.
„Dag tante!" zei hij.
Maar tante was boos en wilde hem weg
jagen, maar dat lag niet in Jaapie s be
doeling.
„Hier is ik en de poes!" zei hij joviaal.
„Ga weg met die kat!", zei de oude me
vrouw en ze keek zoo nijdig, dat Jaapie een
lipje trok, en beteuterd wegdook in het
Maar toen deed mevrouw van den Steene
heel vreemd.
Ze stond een wijle stil, keek aldoor naai
de plok waar de aardige kinde'oogen haar
hadden aangezien, streek met dt handen
over het gelaat, zuchtte diep, ging mei tia-
bogen hoofd naar binnen, keerde
Druppie menige wedloop ha** gehouden i terug en ging weer zitten, 't Was alsof zij
volle zak-
met vlugge appeldi
ken de schutting over klauterden
Wanneer er ook al eens een vrijmoedige
collectant had aangebeld en gepleit had voo,
de nooden waarycor hij kwam, nan had ze
snibbig gezegd: Ik geef niet aan de deur.
Maar daarbuiten gaf ze ook niet.
Zoo was het haar eigen schuld, dat ze geen
enkele vriend had en niemand zich om haar
bekommerde.
Ja, toch was er een, maar de vriendschap
was pas van korten duur en Kwam voor-
loopig nog maar van eenen kant
In de vroegere tuinmanswoning, die ze
verhuurd had, woonde een echt gelukkih,
gezin, een groentenboer, dip acht kinderen
had en heel hard werken moest om voor
nil es te zorgen.
Zijn huis stond eigenlijk in don tuin vnn
mevrouw van den Steene, daarvan al'een
gescheiden door een rij uitgegroeide denno
hoornen, die de kamer verdonkerden, waar
van het raam naar den tuin wa» gekeerd.
Het was op een mooien najaarsdag, aeht°r
in September, dat mevrouw buiten was gaan
hoopte, dat haar bezoeker terug
Een uur later ritselde het weer en de oud»
mevrouw schrok od.
Ja, daar was Jaapie weer.
Even oolijk en vriendelijk als de vorige
En toen hij zag, dat zij glimlachte, trip
pelde bij naderbij en ging aan baar schoot
„Hoe heet je?", vroeg de oude name.
„Ik heet Jaapie en de poes l.eet Mie*
was het antwoord. „En wil je n*e wat ver*
•tellen, tante?"
„Ik weet niets te vertellen!" zei ze.
„Zullen we dan krijgertje spelen", steh'e
Jaapie voor. ,Jij bent hem!"
De oude dame lachte.
„Daar ben ik te oud voor, Jaapie!" zei re
„maar je bent een aardig ven e, morg.? i
mag je terug komen en dan Krijg je pe->
koekje van me; maar nu moet je weg ga
Dit vooruitzicht was zco schoon dat Jaa
terstond gehoorzaamde en den volgende?
dae prompt op tijd was
En daar gebeurde het wonder, dat Jaapi-
mee naar binnen mocht en zich vanaf h?t
eerste oogenblik geheel thuis gevoelde. Hij
raakte met zijn vingertjes de ou le kostbu. c
meubelen aan en zei gedurig: mooi, stak zijn
tong uit in de lange spiegels tusschen ,1t
ramen, was in een oogenblik de oeste maj'
jes met den hond, die niets begreep van
zijn eigen dwaasheid om met zijn oud-
botten zoo over den grond te rollen en uit
bundig plezier had.
De oude knecht wist niet wat hij zag, toen
hij binnen kwam en Jaapie hem dad.dii
inpalmde en lachend wees op den druppel
zijn neus, die op dat oogenblik ook
bijzonder groot was.
Zoo was de ontmoeting in het begin ge
weest, maar daarna was Jaapie een getrou
e bezoeker geworden.
Zijn moeder had het met verwondering
aangezien en zij was komen vragen of Juaoie
niet lastig was. En als mevrouw het n:et
wou hebben, dan zou ze hem tnuis houden
r toen had de oude dame zoo vriendc.l e
met haar gepraat, dat ze tliuis had gezeg,..
„Ik geloof toch, dat het een goed uiensch is.
maar dat ze erg veel verdriet neeft gehad
i haar leven!"
Daar ging geen week voorbij, of Jaap»?
as een hcelen middag bij de out» mevnuiv
bij wie hij zich uitstekend vermaakte m»'
allerlei speelgoed, dat ze voor dm dag bad
gehaald.
Zoo werd het eind December, toen Jaame
eenige dagen voor Kerstfeest aankondig ie
dat ze thuis een nio< ie boom krt gen met
lichtjes en dat ze dan chocolademelk dron
ken en dat Pappie dan yertelUe van de
Heere Jezus
Het was Kerstavond.
Mevrouw van den Steene zat eenzaam in
haar kamer met de handen ir, den schoot,
liet lanipl»tri bescheen zacht kosthniv.
oude nieuclen tooverde flonkoende zon
netjes in ie kristellen van de coups* p
den schooft en en weerkaatste in -Je
spiegels
n.KMstil 'ar de eenzame iwer'e gedarde
in diep gepeinzen
Loom zag ze een wijle op en haar blik
ging langs lc schil vrijen aan den wr.nd,
van waarun gezichten haar aa izagen van
hen, wier stemmen nooit meac zo aden
spreken.
Kerstavond!
Wat was het lang geleden sedert zij dien
avond vierde in vreugde. Toen allen nog bi,
elkander waren.
Daar in die groote kast lagen de albums
met de portretten van hen, die van haar weg
waren gegaan en haar in eenzaan heid haJ
den achtergelaten, verkild in haar verdri-»'.
Ze stond op, opende de kruk' nde deurcr
en keek naar de platiken, die vol waren van
herinneringen. Daar stond ook nog de palis
sander houten speeldoos.
Zij haalde deze te voorschijn. Hij was me.
parelmoer ingelegd, dat nog glansde in
streepen van rood en blauw en groen. Ze
wist het nog zoo goed, hoe die speeldoa<
altijd onder den kerstboom ston.! en vroolijk
zijn klankjes de kamer in tinkelde.
Zou er nog muziek in zijn-
Of zou ook die stem zwijgen uit het ver
leden? Vastgeroest misschien?
Bevroren kerstklanken!
k Net zooals in haar elk lied en alle vreugde
Ze zette de doos neer op tafel en draaide
de
op.
Daar begon het weer te 'even Een ont
waken uit een langen doodslaap Even
snorde de veer en toen klonk liet:
„Stille nacht, Heilige nacht",
Ze schrok er van en zette zich neer in
haar stoel- Een oogenblik greep ze naar de
speeldoos en wilde de muziek d ven, maar
ze hield baar hand terug en luisterde.
Het was alsof ze plotseling vele jaren
terug wérd gevoerd. Naar de Ke.stfecs'..,,
van lang geleden. Daar werd iets week in
haar hart. Ze voelde hoe ze snakte naar
vreugde- Daar brak eigens iets in haar als
een band, die haar lang gevangen had
Een kerstboom straalde en glinsterde
weder in verheven 'pracht in nei ouderlijk
huis. Zij genoot opnieuw van de warme
sfeer, van dat weldadige, dat men vo
wanneer men bij elkaar is en elkaar lief
heeft
Ze hoorde haar vader weer plechtig
spreken, waar ze niet veel val begr e;.
Maar dan begon moeder met I aar m<« ie
verhaaltjes eik jaar brtzelfde er elk jaar
opnieuw prachtig van dat jongetje uit
een woonwagen, dat honger hao en k-.ud
was en dal bleek een gestolen jongetje t9
zijn, dat later door zijn rnke oudere werd ge
haald-
Dat verhaal kostte altijd tranen maar het
was heerlijk om het weer te hurrrii.
En heerlijk was ook de chocolade, die du
dienstbode binnenbracht en al uat andera
lekkers.
En heerlijk was het ook om dan 's avonds
alles nog eens te overdenken en voor dal ie
insliep den Lieven Heer te dansen vuor al
die vreugde-
Als het toch eens waar was, wat haai'
moeder haar had geleerd?
En dit stond toch wel vast! In rijkdom en
wereldsche vieugde was niets da' bleet Het
had alles een wrange af bittere nasmaak.
Het vermoeide eindeloos en werd vervelen L
Als zij dat geloof van haar u.-.eder ee;.s
had uiiskemi? Zou zij het nog tuug kunnen
vinden of was het te diep begraven en ver
gaan miss. Iiien tusschen het sto. der jar-»n.
Als Jaapie dan weder naar runs was ge
trippeld, dan stond 'e hem na e zien -L> »r
het venster de oude gonlij. i-i niet
hand een weinig op zijn gehouden - - totdat
hij tusschen de dennenbonnicn verdwenen
was.
En dan begonnen de beelden te herleven-
Van heel ver, als aan de onbereikbare over
kant van een breede afgrond, r-eelden Jio
heel lang waren versteend gewest en d
maar nu herleefden en riepen van uit lo
verte en tevergeefs de armen ui's-trekten -,rn
haar te naderen. Totdat ze aan kwanmn
zweven om haar heen. waar zj zal in diep
gepeinzen in haar stille kamei
Beelden van thuis. Van een lieve moeder
die ha*r op God had eevvezen- 'h.ar zux /.o
zich weder geknield mn moe is Helmut,
waar zij linnr eerst? robodje hvrde. la z®
kende het nog. 's Avonds vóór ze eii:g
slapen, zei zo het alt ij I op.
„Vader, bewaar mij in dezen nacht iu
Uwen zegen. Amen"
Heerlijke tijd van rust en vrede-
Onder moeders bescherming F.,i de L«evo
Heer daar boven.
(Slot volgt), J
