9 0 0 0 0 0 0
onderzoek
in
DUITSCHLAND
DINSDAG 8 AUGUSTUS 1933
!5S
BINNENLAND.
OFFICIEELE BERICHTEN
ONDERSCHEIDING
BIJ K, B. Is toegekend de zolveren eere-
tnedaiDle der Oranje-Nasssauonde aan W. O. H.
IJdo. bedrijtsdief bij de N.V. Lettergieterij H.
t>. IJdo te Den Haag.
L consul fer Nederlanden te Colon, buiten be
als rechter-plaatsvervanger in de rechtbank
Eervol ontJsagen met 1 Sept. met dank vo
vele en gewinahtige diensten Mr E. J. H. M. v«
Kijckevorsel. als officier bij de rechtbank
Arnhem, zulks in verband met het berelki
van de leeftijdsgrens.
Benoemd tot officier van Justitie bij de rechte
bank te Arnhem Mr E. Couvée, thans advocaat-
generaal bij het gerechtshof te 's-Hertogenbosch
Benoemd tot commissaris van politie, tevens
commissaris van rijkspolitie te Den Helder. A.
J. van der Hoeven, commissaris van politie te
Wormerveer.
Benoemd tot kantonrechter-plaatsvervanger
ln het karnton Breukelen-Nijenrode Jhr Mr H.
H RoëU. burgemeester van Breukelen-Nijenrode
en Breukelen—St Pieters, en in kanton Assen
T. Jansen van Gelder, hypotheekbewaarder al-
POSTDIRECTEUR
Bij beschikking van den dir.-gen. der P.T.T.
Is met ingang van 16 Sept. aangewezen als
directeur van het postkantoor te Elndihoven de
referendaris der P.T.T., A. van Veen. thans
adj.-dar. van het telegraafkantoor te Amsterdam
AUDIËNTIE
BEZUINIGING EN STATISTIEK
PAPIEREN ROMPSLOMP
Indertijd is het gemeenteverslag dat de
gemeenten jaarlijks moesten opmaken uit
bezuinigingsoverwegingen afgeschaft In
de plaats daarvan zouden eenige gegevens
treden die de gemeentebesturen moesten
inzenden aan het Centraal Bureau voor
de statistiek. Deze hebben intusschen een
zoodanigen omvang aangenomen dat het
opmaken daarvan voor vele gemeenten
veel meer arbeid en tijd kost dan het op
maken van het vroegere gemeenteverslag.
Het gemeentebestuur van Strijen heeft
daarin aanleiding gevonden een uitvoerig
gemotiveerd schrijven te zenden aan den
directeur-generaal van het centraal bureau
voor de statistiek. Afschrift daarvan is
toegezonden aan alle gemeentebesturen met
verzoek adhaesie aan dat schrijven te wil
len betuigen. Burgemeester en Wethouders
van Strijen meenen dat als de door het cen
traal bureau voor de statistiek opgestelde
vragenlijsten nauwkeurig worden beant
woord dit zooveel werk zal veroorzaken,
dat hiermede bij de bepaling van de sterkte
van het secretariaatspersoneel ernstig reke
ning zal moeten worden gehouden. Het ge
meentebestuur van Strijen is voorts van
meening, dat vele gemeentebesturen de
gestelde vragen eenvoudig negeeren of on
voldoende of onjuist beantwoorden, zoo
dat het centraal bureau uit dien hoofde
over een aantal gegevens beschikt, die met
de werkelijkheid niet overeenkomen.
Tenslotte komt het gemeentebestuur van
Strijen tot de conclusie, dat de tijd die be
doelde werkzaamheden vorderen omgekeerd
evenredig is aan het gemeenschapsbelang,
dat er mede wordt gediend en verzoekt de
vragenlijsten zoodanig te formuleeren. dat
het beantwoorden ervan voor de gemeente
besturen niet meer arbeid met zich brengt
dan voordien verricht moest worden voor
het opmaken van het gemeenteverslag.
ALCOHOLHOUDENDE LIKEUREN
UIT WIJN
NAAR EErf WETTELIJK VERBOD
Bij de Tweede Kamer is een wetsvoorstel
ingediend houdende verbod van het berei
den van alcoholhoudende likeuren uit wijn.
Door het gebruik van wijn als grondstof
in plaats van gedistilleerd wordt een aan
zienlijk accijnsvoordeel verkregen. Zeer be
langrijk is dit voordeel, indien men gebruik
maakt van onbelasten vruchtenwijn, aange
zien daarop geen accijns rust; alleen heoft
men den accijns van de bij de bereiding van
den vruchtenwijn benoodigde suiker betaald,
welke kan worden geschat op 12 cent per
liter. Doch ook indien men druivenwijn, of
althans vloeistoffen, die als zoodanig zijn be
last, gebruikt, is het accijnsvoordeel nog be
langrijk.
Men heeft ter bescherming van den ge-
distilleerdaccijns de bereiding van door gis
ting verkregen alcoholhoudende vloeistoffen
verboden bij de wet van 2 Maart 1916. Ter
aanvulling van dit verbod is bij art. 16 van
de wet van 19 Mei 1922 verboden liet afstoken
van zelfstandigheden, die geschikt zijn voor
gedistilleerdberciding. Thans, nu goedkoope
buitenlandsche wijnsoorten en ook onbelaste
inlandsche vruchtenwijn langs den zooge-
naamden kouden weg, door ontzuring, ont
kleuring, toevoeging van spiritus, essences,
stropen enz. enz. worden bewerkt tot dran
ken, die de oud-Hollandsriie uit gedistilleerd
bereide likeuren vervangen, moet men, in het
belang van de heffing van den gedistilleerd-
accijns een schrede verder gaan en ook deze
w'jze van bereiding van alcoholhoudende
dranken verbieden.
HANDEL MET RUSLAND
UITRUILING VAN GOEDEREN
Het weekblad „Visscherij Nieuws" meldt:
„Naar wij vernemen, maakt een hooge
Sovjet-autoriteit die te Scheveningen ver
toeft, van deze gelegenheid gebruik om on-
derhandelngen met particuliere handelaars
en ook met onze regeering aan te knoopen
over de levering van verschillende waren.
De regeering 6telt zch op het standpunt,
_at van credietverleening om deze aankoopen
te financieren geen sprake kan zijn, doch
lat een wederzijdsche levering van waren en
-errekening met gesloten beurzen wellicht
mogelijk zou zijn
De Russen zouden dan vooral hout
rogge kunnen leveren terwijl onzerzijds
vooral vleesch en pekelharing voor levering
in aanmerking zou komen.
Reeds zouden stappen zijn gedaan om tot
den verkoop van een belangrijke partij ha
ring van deze teelt aan Sovjet-Rusland te
geraken."
RADIOHANDEL IN NEDERLAND
FEDERATIE UIT BELANGHEBBENDEN
In een gehouden vergadering op 2
Aug. j.l. te Utrecht werd tot definitieve
oprichting van een federatie uit belang
hebbenden in de radiohandel in Nederland
besloten.
De federatie zal ten doel hebben de be
strijding van den knoeihandel in radio-
artikelen en het tegengaan van de loyale
concurrentie in den Détailh&ndel.
Zij zal haar doel bereiken door het af
sluiten van onderlinge contracten, en wel,
een handelaren-contract eenerzij ds en een
fabrikanten- en importeurs-contract ander
zijds.
Tot de federatie zijn inmiddels toegetre
den de rayons: Dordrecht, 't Gooi, Rotter
dam, Schiedam, Twenthe, Utrecht, Zuid-
Limburg. Met andere districten worden on
derhandelingen gevoerd.
DE NAZI-ACTIE IN LIMBURG
WAT DE BERLIJNSCHE PERS ZEGT
Volgens de Berlijnsche bladen hebben de
uitzettingen van Duitschers uit Zuid-Lim
burg haar ooi-sprong in tendentieuze berich
ten van de Nederlandsche pers. Ook het ver
bod, uitgevaardigd door den commissaris van
politie te Heerlen, waarbij aan Duitschers,
die in Limburg wonen, wordt verboden deel
te nemen aan weersportoefeningen aan de
Duitsche zijde van de grens, heeft zijn oor
sprong in onjuiste berichten van de Neder
landsche pers, met name zoodanige volgens
welke in Nederland wonende Duitsche natio-
naal-socialisten nademaal zij in Nederland
.geen politieke activiteit meer mogen ontwik
kelen, over de grens hun samenkomsten en
oefeningen zouden houden. Voorts zou Tyf-
ker van Aken uit steeds de leiding van de
Duitsche nationaal-socialisten in Limburg in
handen hebben gehad.
„Daartegenover moet worden geconsta
teerd: De beweringen van de Nederlandsche
kranten zijn geheel in strijd met de feiten.
De werkelijke toestand is dat de kring Lim
burg van de N.S.D.A.P. reeds eenige weken
.geleden is ontbonden, vanwege de misver
standen en bezorgdheid bij de Nederlandsche
regeering ontstaan. Er hebben geen oefenin
gen en geen officieele samenkomsten meer
plaat.s Zelfs de overschrijding van de grens tot
deelneming aan oefeningen en samenkomsten
op Duitsch gebied, is aan vroegere leden van
den kring I imiburg der N.S.D.A.P. verboden
Voorts is het een verzinsel, wanneer wordt
beweerd, dat de vroegere kringleider eenige
bevoegdheid of opdracht bezit om van Aken
uit zijn vroegere werkzaamheid voort te
zetten.
Van Duitsche zijde is dus alles geschied
om de indertijd ontstane spanning weg te ne
men. Men moet thans de verwachtng uiten
dat men ook aan Nederlandsche zijde niet
kunstmatig nieuwe wrijvingen zal ver
wekken
NU ELBURG FEEST VIERT
Meer dan ooit staat te Elburg de Groote
of St. Nicolaaskerk, een fraai Gothisch ge
bouw, dat getuigenis aflegt van de bouw
kunst der 15e eeuw, in het teeken der be
langstelling bij de vreemdelingen. Omtrent
de geschiedenis van dit gebouw wordt me
degedeeld, dat de kerk in 1397 van Aperlo
naar Elburg werd overgebracht en aan St.
Nicolaas gewijd werd. Zij was toen slechts
uit hout en riet samengesteld. In 1498 werd
zij herbouwd in den tegenwoordigen toe
stand. Tot tweemaal toe woedde er, even
als in het bekende St. Agnietenconvent een
beeldenstorm. Voor het eerst werd door Ds.
Boeymer, uit Harderwijk, voor de Hervorm
den in deze kerk gepredikant.
Het inwendig© van het gebouw is zeer
ruim en luchtig gebouwd, terwijl het ver
wulfsel op zware pilaren rust, die in Go-
thische orde gebeiteld zijn. Eenigen tijd
geleden zijn hieraan muurschilderingen
blootgelegd, die hoogstwaarschijnlijk uit de
16e eeuw dateeren. In verband met de kos
ten kon met een verdere blootlegging niet
door worden gegaan.
Bij het binnentreden trekken al spoedig
een tweetal graftomben en het orgel, dat
op een oxaal rust met 6 gemarmerde ko
lommen en waarvan de paradepij pen van
gepolijst Engelsch tin zijn, de aandacht van
den bezoeker. Dit orgel dat in 1804 gebouwd
werd en in 1825 herbouwd, kan onder de
schoonste in ons land gerekend worden.
Links van het koor ligt de graftombe van
Mevrouw Feith. Haar wapen is in fraai
zwart en wit marmer uitgehouwen. Bij na
dere beschouwing blijkt het opschrift te zijn:
„Hier rust de Hoogwelgeboren Vrouwe Maria
Catharina Feith, laatst Douairière van den
Hoogwelgeboren Gestrenge Heere Gerrit
baron van Wittep, jp leyen beschreven in de
orde van de ridderschap van de Veluwe, eer
ste amptejonker van Epe en burgemeester
dezer stad, stichteresse van het Godshuis
Feitenhof, geboren in Julius 1664, overleden
5 September 1740".
Rechts van het koor ligt de graftombe van
Maria Herms Corage, stichteres van den
.Boedel Maria Herms Corage te Elburg", het
welk momenteel nog bestaat en voor velen.
een zegen is. Het geheel is een sieraad der
kerk en is dan ook ten volle een bezoek
waard.
RUPSEN DIE ZICH KLEEDEN!
Er zijn rupsen, die zich een beschermend
kleed maken, een kokertje, waarin ze pre
cies passen, en dat ze haar geheele leven
meedragen. Als ze kruipen of eten, steken
ze de voorste helft van haar lichaam eruit,
duchten ze gevaar, dan verdwijnen ze er
heelemaal in. Niet alleen bewonen sommige
motrupsjes zoo'n kokertje, ook enkele groo-
tere soorten doen dit. Dit zijn zeldzame in
secten waarvan op de Drentsche hei een paar
soorten voorkomen. Ze maken zich een stevig
waterdicht zijden weefsel, waarop ze afge
beten stengeltjes vasthechten.
In het Insectarium van Artis zijn een aan
tal van deze costuumdragende rupsen ten
toongesteld. We zien daar de van dunne
stokjes gemaakte kokertjes aan de takjes en
de glasruiten hangen. Sommigen zijn in be
weging, deze hebben den kop en het voorste
gedeelte van het lijf, waaraan de pootjes
zitten, naar buiten gebracht.
Niet alleen is deze rups een zonderling
diertje, ook de vlinder waartoe ze zich tegen
het eind van haar leven ontwikkelt, is zeer
ongewoon. Het mannetje, hoewel het geen
pracht van teekening en kleuren vertoont,
ziet er toch nog als een zwartgrijs nacht
vlindertje uit, maar het wijfje zal iemand,
die het niet kent, niet voor een vlinder aan
zien. Want het heeft geen vleugels en geen
pooten, het lichaam is onbeschubd en onbe
haard, zoodat het precies een geel-wit
wormpje lijkt. Het wijfje kon dus den zak
waarin het als rups heeft geleefd, niet ver
laten. Het legt er haar eieren in en sterft
spoedig daarna. De rupsjes, die uit de eieren
geboren worden maken zich een kleed van
al wat ze i nden zak vinden: de huidjes van
de rups en van de pop en het doode moe-
derdier.
Boven hef Insectarium met de zakdrager-
tjes, is hun interessante levensloop aanschou
welijk voorgesteld. Men ziet er de opgezette
rups, den mannelijken en den vrouwelijken
vlinder en ook eenige van de zeer jonge rups
jes in hun babykleertjes.
ELBURGS STEDEFEESTEN
HET PROGRAMMA.
Door de N.V. Drukkerij „A. Hengeveld
Gzn." te Elburg worden thans de officieele
programma's voor de herdenkingsfeesten,
die Donderdag a.s. een aanvang zullen ne
men, uitgegeven. Behalve een zeer uitvoeri
ge beschrijving van de feesten, bevat hei
programma een verklaring van den Histo-
risch-Folkloristischen Optocht „Elburg in
den loop der eeuwen (12331933)", terwijl
het verder een hoogst interessante uiteen
zetting bevat van het openluchtspel. Het
huwelijk van Reijnalt de Vos van Steenwijk
en Aleid van Putten, dat ons met onze ge
dachten terugvoert naar een drietal taferee-
len, die zich in de 14e eeuw op „Old-Putten"
afspeelden. Een viertal foto's, o.m. van Dr.
H. J. Olthuis, Graaf Otto II en Aleid van
Putten zijn ter verfraaiing van het geheel
in het programma afgedrukt.
De herdenkingsdienst in de Groote of St.
Nicolaaskerk, die geleid zal worden door Dr.
H. J. Olthuis, eere-voorzitter der Oranjè-ver-
«eniging, zal niet, zooals vermeld wordt, o'm
9 uur, maar om halftien 'n aanvang nemen.
Als attractie kan nog/vermeld worden, dat
Vrijdag, 's avonds om halftwaalf, op „Oud-
El burg" een groot vuurwerk zal ontstoken
worden, dat uit niet minder dan 24 afdee-
lingen zal bestaan.
Land- en Tuinbouw.
HET IMPORTMONOPOLIE VAN FRUIT
Omtrent het Vrijdag ln de eerste Kamer door
Minister Verschuur aangekondigde Import-mo
nopolie voor fruit merkt de TeL het volgende
■ekken door den
et monopolie, dat hier bedoeld
ler twijfel groote overeenkomst verti
de Duitsche monopolies, d.w.z. dat a
rteurs zooveel mogelijk VTijheid gelat
staande importhandel blijft geheel ingeschakeld
en behoeft slechts enkele formaliteiten te ver
vullen, waardoor hij op papier de goederen aan
de regeering consigneert.
Daarbij zal men een bepaald bedrag moeten
betalen, een heffing, die ln het algemeen crisis
fonds zal worden gestort. De heffing zal na
tuurlijk op den consument worden verhaald en
dus een kleine prijsverhooging van Ingevoerde
vruohten. bananen en sinaasappelen b.v., te
weeg brengen.
De geheele figuur lijkt dus. wat haar prac-
tisohe gevolgen betreft, wat op de heffing van
een invoerrecht. ZIJ biedt echter boven een in
voerrecht belangrijke voordeelen. Ben invoer
recht legt de zaak vast en ls star, terwijl bij
aanbrengen ln overleg
belanghebbenden.
De vraag ldgt voor de hond, hoe hoog de hef
fing zal zijn en hoeveel zij ln totaal zal kun
nen opbrengen. Deze cijfers staan nog niet vast
Zij zullen voor een goed deel ook afhangen
van de omstandigheid, ln hoeverre de handel
een prijsverhooging zal kunnen verdragen.
De veronderstelling lijkt niet te gewaagd,
schrijft de Tel., dat door dezen maatregel
kale millloenen ten goede HÉ
zullen komen.
het arisisfonds
WETENSCHAPPELIJK LANDBOUW
ONDERZOEK
Internationaal Congres te Kopenhagen
In het universiteitsgebouw te Kopenhagen ia
fit'
m;
schillende landen
n gezonden is Nederland
or Dr D. J. Hisslnk. dl
kundig instituut te Gronl
dat vijf dagen duurt, zijn ve!
bonden, w.o. een naar Noord-Seeland en Jut-
Radio Nieuws.
WOENSDAG O AUGUSTUS
12.30 Orgel 1.15
Ds. G. Laarman I
12.15 Gramofoon
eert 2.30 Gramofoon 3.00 Lez
lectuur 3.30 Concert 4.00 Gramofoon
4.30 Concert 5 00 Kinderuurtje 6.00 Grt
mafoon 7.15 Ned. Chr. Persbur. 7.30 De
clamatie 8.00 Orkest 9.00 Spr. dhr S. i
v. d. Galiën te Amsterdam 9.30 Concert J
10.15 Vaz Dias 10 30 Gram
O. v. d. B. 6.30 Onderwijsfonds
1" ver sum (1875 M.) V.A.RA 8 01 Gri
foon 10.15 Voor de arbeiders in de Coi
bedrijven 11.30 Concert 12.01 Orkei
2 00 Gramofoon 2.30 Voor de kindere
4.15 Gramofoon 5.30 Mandoline 5.45 Zal
6.00 Mandoline 6 15 Zang 7.15 Zang
7.45 Orgel 8.02 Vaz Dias 8.10 Concei
8.30 Concert 8.40 Zang 9.00 Concer
10.00 Zang 10.15 Concert 11.00 Grt
V.P.R.O. 10.00 Morgenwijding
R.V.U. 1100 Spr. Mej. Dr. S. C. J. ten
Ham te Amsterdam 6.00 Spr. Dr
Mohj
Irussel (Vlaamsch) (337.8 M.) 12.20 Gramo)
foon 1.20 Concert 5.20 Orkest 6.21
Gramofoon 6.50 Gramofoon 8.20 Gramo
foon 9.20 Concert
(Fransch) (509.3 M.) 12.20 Concert 1.2|
Orkest 1.30 Gramofoon 5.20 Orkest 4
6.35 Gramofoon 7.20 Gramofoon 8.20 Gd
mofoon 9.20 Orkest
(1554.4 M.) 12.20 Orgel 1.0
1.50 Orkest 2.35 Coil J
35 Orkest 5.05 Orgel
kest 7.50 Concert 8.20 Orkei
Kalundborg (1153.8 M.) 12.20 Concert 4
3.20 Gramofoon 3.50 Orkest 8.20 Concert
9.20 Orkest
Königswusterhausen (1634.9 M.) 6.4|
Concert 12.20 Gramofoon 2.05 Gramo
foon i— 5.40 Concert 8.30 Concert
eert 1.20 Orkest 5.20 Gramofoon
Concert 10.50 C
-ondon Nat. (261.3 M.) 12.20 Orgel l.oi
Orkest 1.50 Orkest 3.20 Piano 5.3j
12.20 Coi
on 6.2)
el 1.01
i 6.3)
.ondon Reg. (355.0 M.) 12.20 Concert 1,21
Gramofoon 1.35 Orgel 8.20 Concert 4
9.35 Orkest
foon 12.35 Gramofoon 7.30 Grt
9.05 Concert 9.50 Concert
Varschau (1411.8 M.) 4.20 Concert 5.S1
Concert 6.55 Concert 8.20 Concert
rónnTge- ^^'zrbfSen^
een lanqo
vroeg 0 ln den morgen ta|
avonds Lat 0 achtei
,-t siuor (Q en mlsjcfiies
oofc nog een paar biertje]
DAn OREIGT OE St AAP
en die heeft el menig
ongeluk 'op
zijn geweten F
XXII
De verhouding van niet-joden tot joden en omgekeerd
(H.D.) De joden behooren niet tot één der zes rassen, waar
toe de bevolking van Duitschland in het algemeen is terug te
brengen. De joden, verspreid over de geheele wereld, blijven de
kenmerken vertoonen van hun eigen ras, het zoogenaamd voor-
aziatische. Dit is in den grond der zaak een Europa-v r e e m d
ras. Een diepe scheidslijn, aldus de nieuwe Duitsche weten
schap, is sedert eeuwen getrokken tusschen Germaan en Jood.
Door een zeer merkwaardige constructie komt men tot deze
conclusie. Wij zullen beproeven in kort bestek het redebeleid
hier weer te geven.
Het is niet waar, dat de mensch als enkeling de geschiedenis
maakt Daartoe is ook reeds het bestaan van den enkelen
mensch te kort van duur. Geslachten maken de ge
schiedenis. Wij moeten dus terug naar het verre verleden,
willen wij de eigenaardigheden van een bepaald menschenras
kunnen begrijpen. Vandaar op dit oogenblik de levendige
wensch van zoovelen in Duitschland om door te dringen tot de
zeden en de gewoonten der oude Germanen, tot zelfs in de
periode ver vóór Christus.
Om den Jood te leeren verstaan in zijn eigendommelijkheden,
moeten wij niet blijven hangen in het tijdvak vlak vóór de
Fransche Revolutie, toen de ghetto's (jodenwijken) nog voor
kwamen in bijna alle landen, doch onzen blik richten naar de
grijze oudheid, en het stamland van den joodschen tak der
semieten opzoeken. Zelfs mogen wij dan niet hoofdzakelijk ver
wijlen in Palestina, waar het volk Israël eenmaal onder David
en Salomo zijn gouden eeuw beleefde. Neen, Palestina spreekt
hier slechts in de tweede plaats; van oorsprong is het jood-
sche volk een herdersvolk van arabischen bloede.
Al de kenmerken van een zwervend herdersvolk vindt men
terug in het joodsche bloed. De vrijheid, welke de nomaden der
woestijngebieden als een heerlijkheid beschouwen, is van geheel
anderen aard, dan de vrijheidsopvatting der Germanen. De
nomaden vinden in zwerven hun lust en wanneer zij niet ge
grepen worden door het inzicht der wetten, wat zelden gebeurt,
of wanneer zij niet door overmacht gesteld worden onder de
wet, zoo hebben zij omtrent de eigendomsbegrippen een heel
bijzondere opvatting. Wat 'vandaag een ander toebehoort,
kan morgen van m ij zijn, en omgekeerd. De ruimte, waarin
de nomadenstam leeft, is wel van onbegrensde afmeting, maar
de levens mogel ij kheden zijn uiterst gering.
Door dit een en dit ander zijn karaktertrekken ontwikkeld
geworden, welke een eigen stempel vertoonen.
Stel nu hiertegenover de hoofdtrekken van het Germaansche
ras. De Germanen waren gebonden aan bepaalde ruimten. Zij
zwierven niet van oase tot oase, maar werden één met den
bodem. De akkerbouw was het oer-oude bedrijf en hieruit ont
wikkelden zich allerlei bestaansmogelijkheden. De eenheid met
den bodem leidde tot een goed gefundeerd eigendomsrecht
En de zeden en de gewoonten pasten zich hierbij aan.
Stalin, Leider van communis
tisch Rusland. Overwegend
voor-aziatisch ras.
Deze karaktertrekken, in
den loop van vele eeuwen in
wezen niet veranderd, al
veranderden de uiterlij-
ke vormen, toonen nog
steeds het grondverschil aan
tusschen jood en wat men
dan vaak ariër noemt.
Immers, de loop der
eeuwen heeft in den kern
geen verandering gebracht.
De armenische en de voor-
aziatische volken bleken
immer zeer geschikt voor
handel en verkeer. Rondom
de Oude Wereldzee aan de
kusten van Afrika, Azië en
Europa, is een niet klein
deel van den handel nog
steeds in handen van Joden
en Grieken, en vroeger
nog veel meer. Ook toon
kunst trekt dit ras aan. In het algemeen zijn er karakter
eigenschappen aanwezig, waardoor men aanvoelt wat andere
menschen belang kan inboezemen. Het listige is sterk ontwik
keld. En waar tusschen listigheid en heerschzucht een nauw
verband bestaat, is er altijd een streven aanwezig om boven
anderen uit te komen. Waarbij dan ethiek of zedeleer niet in
voldoende mate invloed uitoefent, om de uitwassen te weren.
Zoo stellen Günther, Nord en anderen het voor. Al met al,
het joodsche ras is een vreemd ras. Het heeft van geslacht
op geslacht zijn eigen karaktertrekken behouden, althans in
het diepste wezen, en daarom is, zoowel voor joden als voor
niet-joden gewenscht, dat deze werkelijkheid onder de oogen
wordt gezien, en maatregelen worden genomen om beide ras
sen te beschermen. Hoe het echter zij, de Fransche Revolutie
met zijn liberalistisch-individualistische opvattingen, heeft de
moderne joden losgemaakt vam hun ras, en hen met de
andere volken zich doen vermengen, en dit willen zij, die
het Germaansche ras zuiver willen houden,
niet verder toelaten.
Deze laatsten hebben thans de macht in handen in Duisch-
land en zij steunen daarbij op verreweg de groote meerder
heid der bevolking. In tegenstelling met vroeger is er thans
een regeering, welke het jodenvraagstuk aan durft en aan
w i 1 pakken. Niemand behoeft te denken, dat alles weer wordt
als het geweest is. Een andere voorstelling van zaken komt
misschien sommigen meer in het gevlei, doch er wordt niets
mee bereikt.
Zie ik het goed, dat gaat het bewust aan op een af
doende regeling van het jodenprobleem in de richting van
uitzonderingswetgeving met volle eerbiedi
gingvan persoon en religie. Het verdringen van de
joden uit staatsbetrekkingen; uit vrije beroepen, voor zoover zij
hier op een groot percentage beslag hadden gelegd; uit de
pers, behalve dan de zuiver joodsche pers; uit de weireld der
groote geldmannen, en uit de kringen van wetenschap en kunst,
is vrijwel tot staan gebracht. Het oogenblikkelijk gevaar, het
welk men zag, bestaat niet meer.
Wij spraken daar van de uitzonderingspositie, waaronder
de joden zullen komen te leven. Een andere oplossing schijnt
onder de tegenwoordige politieke omstandigheden niet ver
wacht te kunnen worden.
In regeeringskring heeft men ons dit beproefd duidelijk te
maken, en men meende daarbij in hét welbegrepen belang dec
joden, die thans losgelaten van hun anker ronddrijven in
Duitschland, te handelen. Natuurlijk zijn er genoeg heftige anti
joden, die liefst alles over de Duitsche grenzen zouden zetten,
maar deze dragen geen verantwoordelijkheid.
Het kan goed zijn hier uiteen te zetten, hoe men door rede
neering komt tot de noodzakelijkheid eener uitzonderings
positie.
De Duitschers, zoo heet het dan, zijn menschen. Elk
drijven in de richting van pogroms, of georganiseerde joden
vervolgingen, gepaard met mishandling tot doodslag toe, is dus
van te voren uitgesloten. In Oost-Europa mogen zulke wan
daden tot vóór zeer kort de geschiedenis bevlekt hebben,
binnen de Duitsche grenzen vindt zoo iets nooit plaats, gelijk
het ook nimmer plaats gevonden heeft.
Dan zou daarnaast overwogen kunnen worden alle joden te
emigreeren naar het nieuwe joden-tehuis, naar Palestina. Dit
is bij voorbaat uitgesloten. De verwachting, welke vele joden
eenmaal koesterden, als zou Palestina wel millioenen bij mil-
lioenen joden kunnen opnemen, is niet in vervulling gegaan.
Deze verwachting was gegrond op de verklaring, welke de En-
gelsche minister van Buitenlandsche Zaken in 1917 aflegde. De
historische rechten der joden, om in Palestina opnieuw hun
woonplaats te vestigen, werden hierin erkend. Doch onder één
groot beding. Dat niet geraakt zou -worden aan de
rechten der niet-joodsche bevolking. Dit laatste
maakte, dat van een in bezit nemen van het land der vaderen
in zijn geheel, geen sprake zou zijn.
Op heden wonen in het oude land Kanaan ongeveer 170.000
joden, dat is één vijfde der totale bevolking. Engeland, de zoo
genaamde mandataris van het gebied, laat, om moeilijkheden
te voorkomen met de Arabieren, de joden steeds in vrij ge
ring aantal toe. Van 1920 tot 1930 werden 109.000 kolonisten
toegelaten, en thans per jaar ongeveer 10.000. Waar, over de
geheele wereld verspreid, er 16 millioen joden zijn, en gedu
rende de laatste eeuw een sterke groei plaats heeft, beteekent
deze opname buitengewoon weinig. Bovendien zou Palestina,
hetwelk in oppervlakte slechts twee derde beslaat van Neder
land, wanneer het geheel in cultuur is gebracht, wellicht drie
millioen inwoners kunnen tellen. Men schat, dat onder Jozua
twee millioen joden het land der vaderen binnentrokken. Tij
dens-de regeering van David zal het getal grooter geweest zijn.
Hoeveel valt moeilijk te berekenen. Thans haalt de geheele be
volking één millioen nog niet. Ontegenzeggelijk hebben de jood
sche kolonisten er merkwaardige dingen tot stand' gebracht Het
bezoek aan hun kolonie's heeft een diepen indruk op mij ge
maakt, maar de oplos-
niet.
Al is Engeland thans een
weinig toeschietelijker, het
getal Duitsche joden, in Pa
lestina onder te brengen, zal
betrekkelijk gering blijven,
en zich bepalen tot de min
of meer Vermogenden. In 't
algemeen worden slechts
binnengelaten personen, die
over 1000 pond sterling be
schikken. Voor academisch
gediplomeerden is dit nu
gebracht op 500 pond, maar
het jonge Palestina heeft al
veel te veel gestudeerden.
Handwerkslieden moeten 250
pond rijk zijn. Men wil Pa-
Arabier; oosterling.
lestina bewaren voor paupe
risme. Hier is geen reservoir
aanwezig, om alles op te
vangen.
Maar bovendien, de
wensch om naar Palestina
te trekken onder de omstan
digheden van het heden,
leeft lang niet bij alle jo
den. Vele moderne joden
wenschen op te gaan in de
volkeren der wereld en wil
len van afzondering niets
weten. En vrome, orthodoxe
joden, willen wel naar het
land der vaderen gaan,
maar op Gods tijd. Wat
het Zionisme wil, voert, oor-
deelen zij veelszins, juist af
van den vaderen God. Tel-
Aviv, de nieuwe Joodsche
stad, is niet religieus in den joodschen zin.
Er blijven dan nog twee mogelijkheden. Opnieuw toestaan,
dat de joden in Duitschland zich gaan vermengen met de ge
wone bevolking, zou het eerste dezer twee zijn. Weder zitten
wij dus nu in het rassenvraagstuk. De assimilatie, de
vermenging van joden met niet-joden, zou de grenzen tusschen
de rassen opheffen. Reeds zagen wij, hoe het grootste deel der
Duitschers dat niet wenscht.
Deze bloedsvermenging is natuurlijk alleen mogelijk, als de
jood den godsdienst zijner vaderen vaarwel heeft gezegd. Hij
is dan óf gedoopte jood óf, wat meestal het geval is, hij is
modern en belijdt geen bepaalden godsdienst.
Nu wordt in Duitschland aldus geredeneerd: De jood, die j
beproeft op te gaan in het niet-joodsche milieu, is ontworteld
aan de eigenaardigheden, ook aan het zieleleven van zijn eigen
ras, en tegenover de diepste wenschen, welke de Duitsche i
rassen kenmerken, staat hij vreemd. De gevolgen hiervan zijn
tragisch. Losgeraakt van eigen stam, en slechts door losse,
zeer losse banden verbonden aan anderen stam, dit loopt uit
op geestelijke inzinking, waardoor tegelijkertijd aange
tast wordt, wat zich hiermede heeft vermengd. De ziel heeft
zoo geen eigen tehuis om in te vluchten; demagogie, agitatie en
voortdurende onbevredigdheid, kunnen en zullen hiervan de
gevolgen zijn.
De «liet meer op een vasten bodem toevenden gaan over-
hellen naar allerlei uitersten en brengen de grondslagen der
samenleving, bijvoorbeeld ook door een sterken hang naar het
internationalisme, in gevaar.
En toch, komt het dan op kiezen aan, zoo overheerscht even- j
wel het joodsche sentiment. Op het gebied van de bloedsvraag i
zijn deze joden racer zelfbewust dan diegenen, onder
wie zij zich gemengd hebben. Dat is de reden, zoo wordt dan
betoogd, dat in pers en kunst en cultuur, het woord en de op
vatting der joden, als deze de top bereikt hebben, wet zijn
geworden. Men haalt dan gezegden aan van joodsche schrij-
vers, als Buber, Weininger en Goldstein. Van den laatste is
het woord afkomstig: „De Duitsche cultuur is voor een niet
gering deel joodsche cultuur". Men beroept zich op den auteur
van economische werken, Werner Sombart en wil zoo betoo-
gen, dat door assimilatie, door vermenging het jo
denvraagstuk niet is op te lossen.
De oer-Duitschers wenschen dil niet. Zij zullen er zich tegen
verzetten en zij meenen het belang van het joodsche ras zóó
ook beter te beschermen. Ook dit ras moet zich kunnen ont
wikkelen in de richting zijner eigenaardigheden en van zijn i
religie.
