VACANTIE-ADRESSEN Rechtzaken. M BOEKEN EN GESCHRIFTEN Nu de vacantietijd weer aanbreekt en velen onzer lezers de krant aan hun vacantie-adres willen ontvangen, ver zoeken wij dezen vriendelijk de tijde lijke adressen zoo spoedig mogelijk, liefst 3 dagen van te voren, aan de administratie schriftelijk op to geven, met duidelijke vermelding van het vaste adres en het vacan tie-adres, de data van begin en einde der vacantie. Komen de aanvragen op het laatste oogenblik, dan is het niet zeker, dat men aan het nieuwe adres direct den eersten dag de krant ontvangt, terwijl dit toch zeker door de lezers, evenals door ons op hoogen prijs zal worden gesteld. adhaesie-betuigingen. met groot enthousla! Reeds na de eerste publicatie, waarbij w medegedeeld, dat de vereeniging was opgerl< kwamen uit alle deelen van Nederland zelfs van Nederlanders, die buiten ons land wonachtig ztfn. aöhaesiebetuigingen ln. menechen. dlo de oprichting der vereeniging onen die schreven waren ook ze id. Zoo schreven Jonkheeren. age ill tie. oud.striiders. Hoofden van sch [officieren (vele). resem o-officlere 't het circua (Zyrk) Stanew n staand bur- PHILIPS' OCTROOIEN De Ar rond i ss em ents Rechtbank van Am sterdam heelt J. M. Musch, 2e Nassaustraat 24, Amsterdam, veroordeeld op te houden- het verhandelen van electrisclie gloeilampen pen, welke inbreuk maken op het Nederl. octrooi 9269, toebehoorende aan de N.V. Phi lips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven. Een gelijkluidend vonnis werd door de Arrondissements Rechtbank te Utrecht uit gesproken tegen A. Fresco Slotlaan 98 te Zeist Verder werden door deze Rechtbank de Gebr. Sluyter Bern. Weerd W. Z. 3, Utrecht in kort geding veroordeeld op te houden met den verkoop van gasgevulde electrische gloeilampen, welke inbreuk maken op het Nedorlandsch octrooi 1940 toeoehoorende aan de Patent' Treuhand Gesellscliaft te Berlijn. De President van de Maastrichtsche Recht bank heeft W. Severeyns, Markt.34, Maas tricht veroordeeld op te houden met het ver handelen van gasgevulde electrische gloei lampen, welke inbreuk maken op het Ne- derandsch octrooi 1940, toebehoorende aan de Patent Treuhand Gesellschaft, te Ber lijn, tegen betaling van 15000 ingeval van herhaling der overtreding. DOODELIJKE AANRIJDING. OP DEN HAARLEMMERWEG Voor de Haarlemsohe rechtbank heeft terecht gestaan een 22-jarige chauffeur uit Den Haas, die in den avond van 3 Febr. jl. op d lemmerweg nabij Halfweg den tandal A. B. Lindeboom udt Amsterdam heeft den. 'tengevolge waarvan deze korten tiju daar na aan de gevolgen ia overleden. Er had dien avond een botsing plaats gehad tusechen twee auto's. Een daarvan kwam ge deelte!] Jk op__de jdwars ^er^en" weg intu^eJe hulp te ver- oogenblik naderde verd. met zijn .•eed den dokter aan met het reeds ge melde gevolg. Het O. M. eischte vijf maanden hechtenis en één jaar intrekking van het rijbewijs, 1 'erdedlger fiSA1" blei L vernielde wielen dw stapte Op dat rechtbank zal uitspraak INGEZONDEN STUKKEN [((Buiten verantwoordelijkheid der Redactie) GEWRAAKTE CIJFERS De heer Dr J. H. van Zanten, lid van het „bekende" Comité Colenbrander-Feberwee, dat heel de openbare onderwijl ■t"~ i de aanval in heeft geroepen, schrijft op de openbare „De Vrijzlnnig-D< der het opschrift: „SCholen-concei juist gebruik van cijf«»*%^eer- beschouwingen. becijferingen van de genoemde mieeie. ook die in dat artikeltje. Kort. omdat 2 n artikeltje, loodzaakt. t Schoolblad en Maar" mijn "fout dan in de niet-uitgesproken radio-rede: 106 moet 206 wezen. Inderdaad, dat s zo. Een aftrekking op de kop de cijfers Ier onder elkaar geplaatste statistlese opga ren schijnt mij moeilik te zijn gevallen. En ie erkenning er van valit mij helemaal niet 1 betekenis i mgetaat geWevei van niet de 1 dit nog versterkt. Dat van de als cijft. in dit tijdvak ontstane 1183 biezondei er ook bij zijn voor ULO (in één dorp zi nu door de splitsing vaak drie, die all" kwijnend bestaan lijden, terwijl van de soort: ..Een school voor axien- zou Kun nen bestaan) doet niets af: ook ULO en MULO is lager onderwijs. Het ging en het gaat om het aantal scholen, dat nodig zou zijn geweest, als we in ons land niet het gesplitste echool- BtelBel hadden. De opmerkingen betreffende de afschaffing van het ambulantleme bij het openbaar onder wijs en daardoor ontstaan van. 7-klas$igeli i-klastsige scholen, 1 het t de t henstel i Geen water van de zee wat toename van 68.000 leerlingen scholen, openbare en biezonder 1389 scholen zijn ontstaan, wi 1389 Daal 330 t Comité Colen- n het ambulan- - zijn tot niets of, dat bij de op de lagere in diie 7 jaren land kich, dat zich dicht bjj dSHHHBHHHHHIV Voorzitters van verschillende Partijen boden aan om met hunne Partijen achter onze ver eeniging te komen staan O.a. de heer Voorzit ter der Agrarische Partij. Voorts zal men zeer waarschijnlijk In ver schillende plaatsen in ons land (en vermoede- llik ook in het buitenland) een vereeniging ..De Princevlag" oprichten, met gelijkt ten als die 'te Overschie. de oprichting. fatolglngen Jlidmaat schap en statuten, dat het voor den secretaris een onmogelijkheid is leder voor zich van ant woord te dienen in een afzonderlijk schrijven 1 oen rondschrijven samengesteld, Ieder antwoord zal vinden. De ver- eerstdaags plaats hebben. t. verplicht men zich bö de tot vlaggen en het drager van nee insigne der vereeniging „Do Prince vlag" op de nationale feest- en herdenklngs dagen). (f 0.50 p. jaar), insignt zenden aan den secre'taris der vereeniging „De :n heer F. J. Woerts, Inspecteur Overschie. itreding als lid. v.1*?".. van Politie t Hillegersberg, 3 Juli 1933 Hooggeachte Redactie, Beleefd verzoek ik als trouw lezer van uw blad een plaatsje voor het onder volgende, waarvoor bij voorbaat hartelijk dank. Onder het motto „er is geen geld" heeft de Indische Rëgeering besloten een korting toe t« gaan paascn op de eenmaal toegekende bedra- niet hebben pensioeneerd» belofte werd gedaan dat na een bepaald "aar 'tnsiocnVuwor, die belofte niet meer gestand kuni Critek op deze voorgenomen maatregel leest men in onze pers nergens, waaruit men meent te mogen afleiden dat men door dik en dun met dit plan meegaat. Dit mijnheer de Redac. teur wil ik vooralsnog niet veronderstellen. Maar ter zake. Eenmaal dezen eersten stap gedaan zal het straks gemakkelijk vallen de tweede te doen omdat daarvoor dezelfde argu menten kunnen blijven gelden „er is geen geld". - -lyj- - hebben over de zorgei Ook ik het niet die dea brengen, doch In de eerste plaats Indische Regeering (ook die hier te landi gedaan om de eenmaal gegeven be- duizenden zal dit Nimmer heeft de fonds heeft waardoor „recht" is ontstaan en ïen niet afhankelijk is van 's Lands middelen. •Gaarne neem ik aan dat allen een offer heb- en te brengen aan het welzijn en de instand- oudlng van het maatschappelijk leven, doch et zou- dan nog niet noodlg zijn geweest de ensioenen aan te tasten, indien men intijds ïaatregelen had genomen. Hier laat men echter een offer brengen door eel offers hebben gebracht door ropen door te brengen, ieeste kommervolle omstandig heden. En nw nog niet eens de garantie dat 1 beste jaren in de Minister De korting zal, nlën.^medewerklng heeft toegezegd. Zou het echter niet mogelijk zijn de korting te halveeren of beter te splitsen en b.v. het eene deel te gebruiken tot het in het leven pensioenfonds waardi jrkregen wordt dat korting niet :al voorkomen, terwijl het dere deel worden en dat God geve beschouwd? Laten we eens een betere tijd aanbreke, [an gelegenheid zou kunnen vinden het geleende terug te betalen, zij het zonder rente, toch zou men door dezen maatregel kun nen voorkomen dat men de Overheid beschul. digt van contractbreuk. Mijnheer de Redacteur. Ik ben «reen finan- ciecle specialiteit, geld huid .-entelen op hen die begrijp ten volle dat liet kan betalen. Doch en blijft island waarin de gepensioneerden gekomen aansprakelijk. Let wel, ik zeg Mijn slotte een persoonlijk getuigenis, v aan de van God gestelde Machten ilrnmer afhankelijk zijn van den gul- is het gevolg van de erkenning van Gods Souvereiniteit lover allen en alles. Dus ouw blijf ik, maar dat wil niet zeggen dat lk _llo maatregelen van die Overheid kan goed- MODERNE BOUWKUNST IN NEDERLAND Twintig monografieën. W. L. èn J. Brusse's Uitg. Mij. N. V Rot terdam. Reeds vroeger vestigden we de aandacht op den inhoud van de nummers I, III, IX XIII ,die respectievelijk behandelden: Alge- meene inleiding, de volkswoning, laagbouw, gebouwen voor technische doeleinden en We hebben daaihij gelegenheid gehad er op te wijzen, dat deze kostelijk verzon jgf uitgave van Bmsse onder redactie van meest bekende architecten van ons land be doelde te laten zie-n wat hier in de laatste twintig jaar is gemaakt Dat de redactie niet eenzijdig te werk is uit die vroeger besproken nummers wel reeds duidelijk. De thans voor ons liggende nummers VI: het groote landhuis en het groote stadshuis, X: kantoren, banken en administratiegebou wen, XIV: scholen II en XV: kenken, bevesti gen die objectiviteit Zoo vinden we in nummer VI naast villa's van de Bazel, Berlage, Kromhout en Han- rath ook die van Brinkman en van der Vlugt, Rietveld en andere jongeren. Veel ervan is bekend, maar telkens vér- rast dit nummer met minder bekende speci men van houwkunst van de laatste decennia. We noemen in dit verband het idyllisch gelegen landhuisje in Wassenaar van archi tect Eschauzier een landhuisje van Gerret- sen ©n als specimen van de moderne richting Elling's landhuis in Hilversum en een werk van Rob van 't Hoff in Huis ter Heide. Dat werk van Dudok, Granpré Molière, Verhage en Kok, Herm. v .d. Kloot Meijburg, Alb. Otten, Smits, Stuivinga, Vorkink en Wormser in dit nummer een plaats vond, behoeft nauwelijks gezegd. Dat bij de bijgevoegde plattegronden een enkele ontbreekt vergemakkelijkt het bekij ken van de mooie foto's niet Ook nummer X der serie, dat kantoren, banken en administratiegebouwen te zien geeft, bevat werken van architecten van ver schillende richting. Bij het reeds oudere Sdheepvaarthuis van Van der Mey vinden we van de Amsterdam- Publieke Werken met de gebouwen van de Tram, Geneeskundige Dienst en het Bureau van de Verkeerspolitie. Van dc gemeente Rotterdam het hooge ge- bduw ran het Electriciteitsbedrijf. Van de Bazel het enorme kantoorgebouw ran de Nederlandsohe Handelsmaatschappij en van Berlage het Londensche gebouw van Muller Co. Verder het kantoorgebouw ran Braat m Delft van de Bie Leuveling Tjeenk, de Rot- terdamsohe Bank en de Unilever van Mer- tens, de Noordzee en Heineken's Bierbrouwe rij van Kromhout, de Nederlandsche Spoor- egen te Utrecht van Dr. van Heukelom. Daarnaast is de moderne richting verte genwoordigd door verschillende werken 1 van de Vlugt, waarbij Nel-Ie een voorname plaats inneemt; de beiderspers te Amsterdam en de Volharding te 's-Gravemihage van Buys en Liirsen. Tenslotte vermelden we het kantoorge bouw van Philips van Roosenburg en van de O. L V. E H van Jan Wils. No. 14 van deze serie brengt een tweede scholennummer met 49 foto's en een aantal plattegronden. De foto's zijn ook hier over het algemeen mooi, een klein aantal is van matige kwali teit, terwijl slechts een enkele bepaald zwak is ,wat b.v. met 34 het geval is. Verscheidenheid van opvatting is ook hier weer aanwezig, doch minder dan in de an dere objecten is de „nieuwe zakelijkheid" in de scholenbouw toegepast, Bij de enkele voorbeelden, die hiervan gegeven worden: school te Aalsmeer van Ir. Wiehenga, vraagt men zdoh af of de prak tische inrichting van een schoolgebouw met een soortgelijke oplossing wel gediend is. Overigens lijkt ons dit voorbeeld een ge- aagd specimen van betgeen in deze rich ting te bereiken is. Een serie Amsterdamsche scholen, die de één meer de ander minder aan de roman- ek offeren. Gebogen muurvlakken en vensters zijn zelfs voor schoolgebouwen bij de Amsterdam mers nog altijd gebruikelijk. Hoewel de la tere gebouwen ook wel strakkere vormen ivoudige, ongezochte vormgeving is hier wel bijzonder op haar plaats en dit ert deze waarheid Op klare wijze. i No. 15 brengt ons kerken en een synagoge. Wat hiervoor over de scholen werd gezegd, geldt voor het religieuse gebouw nog in sterkere mate. Sterker dan in eenig ander soort gebouw speelt de traditie hier een rol. Eigenlijk is het gebouw, dat Oud ontwierp voor de Hersteld Apostolische Gemeente het eenige van waarlijk moderne allure. Maar het is ook niet meer dan een rechthoekige doos, waaraan alle wijding ontbreekt. Het eenvoudige kerkje van Boeijinga in de plattegrond is de vergissing begaan om de preekstoel als priesterkoor en de catechi satiekamer als sacristie aan te geven terwijl hét hier een protestantsch kerkje geldt is wel het meest geslaagde van de protestant- sche, terwijl van de katholieke het wenk van Hendriks en van Moorsel tot de beste be- hooren. Weer opnieuw blijkt uit deze serie hoe moeilijk het vraagstuk van kerkbouw i: Een gevoel van teleurstelling is nauwelijks te onderdrukken als we dit nummer hebben doorgekeken en het komt ons voor, dat eenige afbeeldingen hadden achterwege kun nen blijven ten behoeve van andere die we noode missen. Bij het bezien der afbeeldingen van voltooide St. Bavo blijkt, dat de westelijke aanbouw met torens die enkele jaren gele den werd voltooid met de vroeger tot stand gekomen keiik geen eenheid vermag te vor men. Zeker knap werk, maar het blij'ft ach terstaan bij het subtiele werk, dat in vroe ger jaren hier was tot stand gekomen. Acht van de twintig monografieën zijn thans verschenen en de uitgave blijft zich zelf handhaven. Het ivordt een serie, die niet alleen voor deskundigen maar voor allen, die in de Nederlandsche bouwkunst van deze eeuw belangstellen, van groot belang moet worden geacht. I>E INDISCHE PROVINCIE-. Inleiding tot het Ned.-Indisch Prov-nciaal Recht. Uitgave" van J. B. Wol tere te Groninge: Dr van Beusekom geeft in dit werk de vei b?j "uiteen de "beteekenla diei "LmIÏ, _et provl den provincialen raad en het college van ge deputeerden. de bevoegdheden en verpliohtingen van de provinciale besturen, de provinciale geldmiddelen en het hooger toezich De auteur heeft zich onthouden oordeeling of waardeering van het verschijnsel ilf, dat Indië door bestuurshervormlng ook in spreken van Provinciale Raden en College in Gedeputeerden. Maar wel gaat hij de verschillende voor schriften en bepalingen na en geeft aan, hoe ze tot stand zijn gekomen en welke beteekenis zij hebben. Is het over het algemeen waar, dat men wei- bekend is met de inrichting van bestuur land. gewest en stad. ln veel sterkere mate geldt dit van het bestuur van Indië. Dr van Beusekom geeft ons In zijn werk een breede en omvangrijke studie, welke door allen die kennis willen of moeten nemen van het Ned. Indisch Provinciaal Recht, op hoogen prijs ge steld zal worden. SCHELP. Amsterdam, Uitgeversmaat schappij Holland. De hoofdfiguur van dit verhaal is Rato, een jongen geboortig uat een der stranddorpen van Halmahera's westkust Als zesjarige jongen gaat hij als verstekeling mee op een lange tocht naar Toboengkoe. Deze tocht wordt voor ondernemers een mislukking, en bovendien >or de familie van gAto een o.orzaak van gr.oo- droefheid. De Jongen lsspoorloos verdwenen _ij het zoeken verliest zijn vader, de groote hongt-krljger Tawd-Tawi, het leven. Zijn oom P-anikl heeft hem eindelijk ontdekt in een hut waar hij met het even oude dochtertje, des hui zes slaapt. In de duisternis tast hij helaas mis, want inplaats dat hij Rato grijpt en meeneemt, heeft hij Poelasari te pakken gekregen. Rato krijgt nu z'n opvoeddng bij de Taboengkoes en Poelasari bij de moeder van Rato. De avoa- toren zaten de Jongen echter in het bloed, en oen zijn pleegmoeder door een krokodil ver- tonden was, trok hij erop ujt en kwam op Java terecht. Een Inlandache korporaal maakto iet het Christendom bekend, maar de Jngen der blanken brachten hem bittere teleurstelling. :uissohen kwijnt Ratq's moeder van ver- al is Poelasari hpar tot een Ruth gewor- Ook zij zijn met het Chrlste.riom bekend geraakt, reeds vóór er een zendeling zich kwam vestigen. Als eindelijk haar ------ korf !?en •ord op de Controleur de opstand. Het ver van Rato. d e bij de ac_ ontsuapJon dwangarbeider *X- icuee «wiutu nu opge-.oopen. De figuur van Rato i<i in dit boek wol het best geteekend. Er ligt een zwaarmoedige trek ir hem na zijn kennismaking met de blan- l We leeren hem kennen als een zesjarig knaapje, een uitgelaten inboorlingetje. begeerig r avontuur. Dat avontuur wordt ruimschoots deel, maar het brengt nem ook diepe teleur 1 hij de i parelschelp h Toboengkoes ad hij was geroofd en kenni: droom hadden de nimfen hem de soh< Poelasari. In de n hem de schelp ge gewaarschuwd die 1 aaar hij bewaarde haar tot het eind even. En die schelp symboliseerde zijn Telkens als hij een ideaal traohtte te :en, ontglipte het hem. Dat gaf hem de moedige trek. Maar hij ia ook werkelijk Ihristen geworden. Niet een die van het i gevallen is: hij :s n. Als hij op zijn >uw hem de sohelp, ?eft bewaard. „Mijn >arsten schelp, maar ora met Allah s*prekenToon het Onze Vader op de lippen, •an Rato is de tweede hoofd- ?rlangen naar haar zoon brengt in het graf. maar in het geroof- Eigenlijk had Rato enkele trekker het i Poelasari he-bben geleld. )des zijn er ln dit boek. die dikwijls -iet het gegeven van doen zijn. eigenlijk heelei De eenheid van heit verhaal wordt er niet doe bevorderd. DE ORANJE NASSAUMIJNEN t iDt N V", Maatschappij tot Exploitatie van Llmbungsobe Steenkolenmijnen, genaamd Oran- assaumijnon te Heerlen is op het denk- 1 gekomen vam haar bedrijf, alsmede t installaties en producten een fraai i treeo-de reclame-album te doen samenst De uitgave is bijzonder goed verzorgd geeft een overzichtelijken duidelijken kijk dit typisch Nederlandsch bedrijf dat in t loop der Jaren tot een grootsche ondernemi is jJitgegroeid. album is op aantrekkelijke wijzo L- treerd en werd gedrukt bij de N.V. Druk- - Walman te Delft. styleerde omslagteekeni den bekenden kunst sch Maastricht Een groot illustraties verluchten den tekst. Achterin vindt men een aantal reproducties van foto's waai van wij in onze bekende Mijnennummere va het vorige jaar ook een aantal opnamen De beschrijvende tekst, de inleiding 'en h. technisch^ overzicht zijn sober en kort. doch en daardoor juist zeer Inter verdient dit mooie boekw. Leningen met de hand gekleurd zijn. r zijn lesjes met aaneengeschakelde zinnen, ke den grondslag leggen voor het doorloo- d verhaal in volgende leesboekjes. Doch maast komen ook lesjes voor. waarin alleen .rdoefenlngen gegeven worden. Hugo Penning: D Uitg. Van Hol kern; Mij., Amsterdam oman De Weldoener teekeni i het hoofd der familie. kerij Walman te Delft. De fijn verzorgde ge- Jos. A. Postmci De Inleiding geeft schledenls dl overzicht van de ge schiedenis der maatschappij en geeft een op lossing van de vraag, hoe het komt dat pas be trekkelijk kort geleden de stille landelijke ruit mimwnmaTierd omsezet ln de bedrij"vighei4 kolenveld meT zich meebreigt Yn e Vr d2 ,alb"™ Mt 6en technisch irzloht van het bedrijf gegeven en een ets van de ontwikkeling daarvan. Talrijke nader de bedoeling schrijver w. De album geeft tot ln de ruk van L.. gemoderniseerde Nederlandsche n waarop elk recht geaard vaderlander trotsch kan zijn. üire nanoDoeKjes, Deoogende ons betrouwbare voorlichting te vers ken op het gebied der hygiëne. Onder leiding van Prof. Dr F. J. J. Buyten." Vellïïï,eX/-V- L'"*' MU- ■■K~» - aanstaande' moeder'"" Dr J. L B. Engelhard. „De verzorging _en zuigeling" door Prof. Dr E. Gorter. -Ee.r,st? hulp bij Ongevallen" door Prof. Dr P. Miehaél. „Tuberculose" door Pref. Dr L. Po- Daniëls en Beroepsziekten en Bedrljfs- hygiëne" door Dr L. Heyermans. Met gerustheid kunnen wij deze populaire boekjes aanbevelen. In deze kleine, keurig uit gevoerde handboekjes zijn deskundige mai aan het woord, die bet~-fa-- kunnen en willen geven. Vijf van de zes auteuns zijn pr edische faculteiten in ons vaderland. En Dr L. Heyermans is als DireoteaiT .n Gem. Geneesk. dienst te Amsterdam alles- ns bevoegd en bekwaam öm te schrijven ovei beroepsziekten en bedrijfshygiëne. Van niet-deskundige zijde wordt dikbvljli met de beste bedoelingen verkeerde raad ge- i onherstelbare gevolgen mei betrouwbare voorüchtdnf Voorts ligt het all. in de auteurs om d„ dokteren, wat uit den aard der zaak n gelaten worden aan hen. die daarvoor dige kennis bezitten door jarenlange te de bedoeling bepaald ziekte-geval niet licht he enk Ben dokter gaat niet de huizen langs, om vragen of er soms iemand is. die zióh eeniger te ongesteld voelt. 4 rden door zli |>lljk, dat idpleegd En het bekend is met de gezondheidsleën "dat' me^T ook bij schijnbaar lichte afwijkingen ertoe gedrori- f?"_^_worden' contact to zoeken met den ge- >mt dan nog. dat er altijd gevallen «.-»• £il tSfKSKSJ*WSSSïï,, ziekte of ongeval en de komst van den dokter van groote beteekenis moet geacht worden. Tenslotte vermelden wij nog. dat deze boek jes bijzonder fraai zijn uitgevoerd. In kunst jederen bandjes zien deze uitgaven er aantrek kelijk uit. En de Uitgeefster heeft zeker op een ruim debiet gerekend: anders kon de prijs -1et zoo bijzonder laag zijn. Met belangstelling zien we uit naar de vol gende deeltjes over Sporthygiëne, het voor komen van besmetting, voedlngshygiëne en ve nerische ziekten. KUNST EN LETTEREN hebben; o ja toch, de h>-._ de splitsing bij het openbaar onderwijs i 14- in 7-kliasslge scholen. Welnu, loten er dat te Jaren eres 50 zijn geweei ln andere grote sitedien dat zijn er dan samen 100, en dan wordt die 1389 veranderd in 1289. [(Juist het cijfer in mijn heer Van Zam tie onpartijdig en billijk beoordeel, men beginnen haar zuiver te stelle cijfers hun juiste beteekenis gever Juist, zo is het. Dat men dit da als de heer Van Zanten i betrekking tot de arbeid bevredigingskommissie. 1 dat do heer Van Zanten belangrijke kw mogen uitdelen, het slot doet in KLAAS DE VRIES lakt Hli rekent sle slecht. is. dat hij eenvoudig concludeert: de tijden zijn te ernstig om bijzondere scholen te bouwen. Allee moet naar mijn openbare school. Had dc heer De Vries maar aan de ernst der tijden gedacht, toen hij in plaats van te rusten on rust bracht ln Vierhouten, omdat de openbare school daar niet zijn cachet dj-oeg. Overbodige achoolbouw was daar gevolg van zijn drijven. VEREENIGING „DE PRINCEVLAG" JOANNES REDDINGIUS Joannes Reddimgius werd 19 Juni 1873 ge boren te Deurne in Noord-Brabant, waar zijn vader predikant was. Op zesjarige leeftijd vertrok hij naar Arnhem, vervolgens van daar naar Deventer, nog later naar de kost school „Gooiland" te Bussum. De middelbare studie liep niet zoo erg *vlot van staipel en op zeventienjarige leeftijd deed de jonge dichter zijn intrede in de boekhandel. Later vestigde Reddingius een eigen zaak te Hilversum. Zéér opvallend is dit levensverhaal niet, de dichter heeft het eens „heel onbelangrijk" genoemd. En evenmin opvallend is het op treden van Reddingius in onze dichtkunst. Hij behoort tot de school van Gorter in zijn eerste periode en Willem Kloos, maar hij heeft niet die bekendheid en beroemd heid van dezen bij het groote publiek; Red dingius gaat min of meer schuil achter de groote Tachtigers. Het zou echter zéér onbillijk zijn dezen dichter te verwaai-loozen. In de verschillen de bundels van zijn hand, liggen naast minder gave ook zeer zuïvere en treffende fragmenten. Van Reddingius' werk mogen met name genoemd worden: Johannes kind, 2e druk 1913, met veel autobiografisch materiaal: Reqenbooq (1913), Morqenrood (1917), Zorir neqoud (1920), Licht (1923), Eqyptische Zan- qen (1926). Spoedig zal bij De Tijdstroom te Lochem een nieuwe bundel 't licht zien Tusschen twee werelden (voorziang, vier zangen en epiloog). De losse gedichten ge schreven na de publicatie van Reqenbooq zullen verschijnen als een keurverzameling onder de titel Lichtvcrbeeldinq. In 1929 schreef Reddingius een studie over zijn vriend Jacob Winkler Prins als voor rede tot diens Verzamelde Gedichten. Andere letterkundige essay's handelden over Jules Schürmann, Augusta Peaux, Pol de Mont, Hélène Swarfch, Jacques Perk enz. Joannes Reddingius is een zuiver-Tachti- ger dichter en heeft dit karakter tot thans toe ongerept weten te handhaven. Ik schrijf voor u af het vers van bladz. 17 uit Johanneskind (de verzen uit deze bundel dragen geen van alle een titel): Ik heb gepreveld litany'n en was ontroerd den avond lang van weer heel stil te kunnen zijn van mijmerij en zang. Te luistren als gevoelig kind naar melodie die rijst en zwelt en van het liefste mij vertelt dat ooit ik heb bemind. Wel gaat de wilde dagen-dans aan u voorbij voorbij aan mij, maar 'k weet het leven eeuwig thans en zing als wordt gegeven een lied dat rein vervlieten gaat. en luistrend mij genieten laat goudene lach van het leven. Ik heb gepreveld voor mij heen al wat oprees van woorden, licht, én 't werd, aleer Ik wist. gedicht, als lang, heel lang geleên. Dit is een zuiver Impressionistisch ver een ontroering, een stemming, op het schoonst verklankt Er worden weinig of geen feitelijkheden meegedeeld, het eenige is, dat de dichter op de avond, die hij be schrijft, litanyen heeft gepreveld. Maar ook deze mededeeling is eigenlijk slechts aan leiding tot een beschouwing (over de snelle vlucht der wilde dagen en de schoonheid van 't leven) en een gevoelsexpressie (nl. van de innerlijke ontroering, die de litanyen in hem opwekken en de daardoor ontstane ontvankelijkheid voor melodie en poëzie). Daar is verder in dit en andere vereen van Reddingius de lichte muziek der woor- denval; de zuiver gekozen, prachtige klan ken; de alliteraties en echt-tachtiger zins wendingen („de wilde dagen-dans", ,,'k weet het leven eeuwig", „de herfst gaat gouden rond door stille streken", de „goudene lach van 't leven"), de ongewone woordschikking („Toen eens ik door de landen ging"). Aan Gorter wien Reddingius heel veel te dan ken heeft gehad (Gorter leerde hem de Grieksche klassieken lezen en verstaan) her inneren: „woordjes voor zielslieyeling", „mensoh-volle straten", „lied-geviied". Merkwaardig is Reddingius' voorliefde xtr het lied. In een interview heeft hij daarover in 1907 gezegd: „Ik voel heel veel voor het lied, de liedvorm is zulk een na tuurlijke vorm, ue kinderen zingen liedjes, het volk zingt liedjes, geen sonnetten. Ik héb zelf een tijd een gevoel gehad, dat ik 't opgaf met de sonnetten, ik dacht, ik kan dat toch niet meer en toen zijn heel onver wacht, als een verrassing voor mijzelf, die liedjes er uit gekomen." Reddingius is in eerste aanleg een lyrisch dichter. En het is vooral door zijn liedjes, dat hij, gelijk Kloos zegt (N. Literatuurgesch. deel V, blz. 138) terwijl hij de fijnstgevoeli- gen bevredigt ,ook een dichter is voor de velen; het is „het menschelijk-teere, breed- lieve aangenaam-wiaime, waardoor Reddin gius' prettige werk zich zoo verheugend onderscheidt". Dat Reddinglus ook werk kan schrijven van epische structuur blijkt klaar, uit zijn Eqyptische Zanqen, waarin hij de sfeer van het oude Egypte meesterlijk heeft weerge geven en uit sommige gedeelten van Morqen rood, het meest innige van zijn werk, dat ook bestemd L om het langst in de harten ran die dezen dichter waarlijk liefhebben te blijven nazingen, is te vinden in de di recte argeloos-kinderlijke uitingen van zijn zuiverste gevoelens. „Wat ben ik lang, heel lang, een ikind geweest,'zegt Reddingius ergens en in Re qenbooq maakt de dichter melding van een kracht die „leeft en wekt altijd in ons het kind". Deze zanger heeft een kinderlijk hart be houden, dat alleen in vrijheid en blijheid leven kan: „zon aan alle zijen, zon in 't hart dat dansen moet". Vandaar die trek naar „lang geleden" dat verlangen naar 't eerste vaderland, de kindertijd, dat zoovele dichters hebben uitgezongen en dat in 't hart ran geen mensch ooit geheel sterft, vormt een wezenlijk bestanddeel van Red dingius' poëzie: „Vrijblij (te worden) als een spelend jong kind". Hoe gevoelig en teeder zijn de woorden waarmee hij het kleine kindje nadert en bezingt als het „ster retje licht". Vandaar ook die liefde tot. de natuur, welke zich openbaart aan de kinderlijke re ceptieve natuur. De natuur in haar verschei den verschijningsvormen: 't eerste uchtend- rood boven wei en water, de zachte regen, de wouden staand in nevel-grijze waden; het dal .waar ligt de sneeuw gehoopt, de zomerzon, die goudsohijn werpt overal; de leeuwerik in de lucht; 't eenzaam berkje, de roode meidoorn en de blauwe beek enz., vormt bij Reddingius als bij Klqps en Hé lène Swarth het onderwerp van een groot deel der poëzie. Ook hier vinden wij natuur lyriek, die he' natuurgebeuren tracht uit te beelden, ook lyriek, die de impressie uit de natuur op de ziel, tracht weer te egven, ook lyriek, die de natuur gebruikt als en6cènee- ring voor den mensch, ook lyriek die de in- spireerende kracht op de dichter, de balse mende invloed op het verward gemoed, zoekt uit te drukken. Tachtiger is Reddingius ook naar het die pere levensgevoel. Als dichter voelt Reddingius zidh priester der schoonheid. De schoonheid is voor hem de eigenlijke essence van het leven. .«Schoonheid, ik héb u lief en ik aanbid", heet het in Tusschen twee werelden. En wanneer hij mannen en vrouwen ziet hooien in 't dal, dan zegt hij alleen: Het levensbesef en -ideaal van Reddin gius is dat der ouden. In zijn eerste werk kwamen momenten voor van. besef, dat de geloovige iets bezit, dat bij mist en dat hij den eenvoudigen dorpeling benijden moet, die meer gelooft dan hij. Ook Perk kende deze oogenblikken. Is van hem niet deze regel uit de Mathilde: 't Geloof is beter dan het niet gelooven? Maar ook Reddingius is evenals Kloos en Perk geëindigd, met zich aan de stemming en de ernst dezer dingen te onttrekken en „stil te zijm en zonder doel en 't sohoone alleen te minnen." Wanneer hij in een vers 't levensleed, met 't lief tredeeld, beschreven heeft, klinkt het als overwinningsjubel: „maar wij bleven die wij waren". En elders lezen wij: „Wij moeten sterk staan in het leven, sterk, en M aanvaarden wat ons geeft het lot, maar blij moet zijn, de held in ons, de God, die zich verkoos dat moedzaam-oware werk." Hier zijn wij aangekomen bij de panthe ïstische levensbeschouwing, die het .godlijk zelf" wil doen deinen op de golven van een groot verlangen en zoo doen opgaan in de Al-Eenheid, om vervuld te worden met „het woord vol godenkrachten". Aan Van Dokkum heeft de dichter inder tijd medegedeeld, welke zijn lievelingsschrij vers waren, dus van welke groote geesten zijn geestelijke ontwikkeling de meeste in vloed heeft ondervonden: Novalxs, Jacob Böhme, Maeterlinck. i oen cavalerde-offici irenoude begrippen van g ling. Hij voelt zloh boog mgavtng; hij leeft voort ir met de adellijke dorpaburgei Maar op den duur loopt hij fin an Wel heeft hij nog gepoogd, door een ter te nemen en deze de vrije band te laten ln loopen. maar tenslotte valt' hij en met hem zijn De schrijver is er op buitengewone wijzo ln geslaagd de karakters van do leden dier oudo familie te teekenen, waardoor dit boek. on danks de weinige actie, van begin tot eind blijft boeien. Het is echter Jammer, dat de schrijver dit boek ontsierd heeft door Gods Naam herhaal delijk te misbruiken. Letterkunde (met oefeningen). Uitgave 12-tal opgaven DE SMID VAN WILNA, door Bric P, Kelly. Vertaald door W. FickLugten, Geïllustreerd door Jan Wiegman. Uit gave van N.V. Van Holkema en Waren- dorfs Uit.-Mij te Amsterdam. Een prachtig boek voor jongens van 12IS jaar. Aan dit boeiend geschreven verhaal ligt breed een diepe studie ten grondslag. De sohr, heeft een dankbaar gebruik gemaakt van de bibliotheek der Universiteit te Wilna, om in ;rhaal als ..De smid van Wilna" heeft op- vaarde. Zij toont ons. dat zelfs met historisch gewordene niet kan ver- rden. levedien we dit boeiende en leerzame REIS. door Marokko. Wie door lectuur als deze zijn kennis vart land- en volkenkunde verrijkt voor dien zal het niet zoo moeilijk vallen de les in het leer boek der Aardrijkskunde te begrijpen en vast "---vden. MAART JE ONVERSTAND, door J. TAND, door J. P, Geïllustreerd door; weelde-kind i ndorfs Uit.-M bezit ddt meisjesboek, bestemd in 1012 jaar, vele goede eigen- •tje Jansen, opgevoed als een' een groote boerderij, heeft ziet uit de hoo, flie in armoedige - het ergste is. dat z .ndere kinderen nog Jaantje Be» schilderes tot model w< een schilderstuk, kan Maartji oo n weelde - misgunt het hun leven verrijkt. A13 leeding door van haar onverstand gem gebeuren, ^voordat Maartjö heid is inderdaad dwaasheid. Gelukkig, dat eindelijk de hoogmoed ln Maar- tjes leven begint te wijken. Wij herhalen het: dit meisjesboek bezit vele goede eigenschappen. Maar toch voelden we bij vernieuwing, hoe vooral in een boek als dit. dat ons spreekt van den strijd tegen karakter gebreken. het gemis van het positief Christelijk; element een leemte geeft, welke door alle ove- ?oede eigenschappen niet vergoed wordt WILLEM RODA, door E. Heimans. Ze vende druk. Geïllustreerd door Joh. Braakenslek. Uitgave van Holkema eö Uitg.-Mij. te Amsterdam. ek een zevenden druk be- leefde, is wel een^ bewijs, hoezeer het bij de wnièm°^oda "is ^een jongen met een edel ka rakter en een sterk doorzettingsvermogen. Door een vechtpartijtje met een jongen, die op de gemeenste wijze plaagde en sarde, komt Willem terecht in een opvoedingsgesticht bij Doetln- F weet hij echter te ontsnappen. Eo; zijn zwervend leven, totdat hij lu zijn bestemming vindt. kracht. De^ vel^moeiHjkheden. waa te worstelen heeft, stalen zijn karakter en prikkelen telkens tot verhoogde krachtsinspan ning. Wat zullen onze jongens genieten van; et kordate optreden van Willem, waarbij toch [oortastendheid nimmer in ruwheid ontaardt, vn op de meest, onderhoudende manier wordt tegelijk de bennis van land- cn volkenkunde verrijkt door het verhaal van WiUema verblijf Australië. Een hoogst enkele maal wordt ln <t oek Gods Naam ijdel ffebfuikt. o.a. op Faillissementen John Franklin ROTTERDAM. J C van Rcede, zonder beroop Rotterdam Hudsonstraat 229. R.-c. mr J Over- r; cur mr W J Jongencc handelende onder lorte Warande 43, Rotterdai van Oosten Slingeland; cur J M Buitendijk, aannemer. der Ark, koopman. Rotterdam Delft- 58. R.-c. mr J Overwater; cur mr Li van den Berg. trische Confectiefabriek De Nijver. W Monshouwer en Zn., gevestigd im. Gedempte Binnenrotte 20. R.-c van Oosten Slingeland; cur mr A H, hap van Jacob Kool. overleden te 1 gewoond hebbende aldaar Vaart als voren; cur mr J W Huljser te J. Sonneveld, koop: M C van Beüeren •adio-techniker te H Gerrit Verheul aan J. E. Pols. kastelei U. Marchal. sigai 1 Heiland. :e Waddlnxvee e Rotterdam.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1933 | | pagina 8