Transpireerende Voeten
ZATERDAG 10 JUNI 1933 TWEEDE BLAD PAG. 5
De Economische Wereldconfe
rentie te Londen
Artikel 23 van het Grondverdrag van
Öen Volkenbond, op de leden van den Bond
verschillende verplichtingen leggende,
schrijft ook voor, dat deze leden „de noo-
dige maatregelen zullen nemen teneinde de
vrijheid van verkeer en van doorvoer te
waarborgen en te handhaven, zoomede een
rechtvaardige behandeling van den handel
van alle leden van den Bond". Wanneer men
den Volkenbond verwijt aan verschillende
onderdeelen, vooral van Bijn zoogenaamde
primaire, dus politieke taak, niet voldoende
aandacht te heibben geschonken hier
houdt dit verwijt zeker geen steek. Reeds in
het najaar van 1920 toch kwam als gevolg
van de uitnoodigingen van den Volken
hond de Financieele Conferentie te Brussel
samen, die in een reeks vrij scherp omlijnde
resoluties aan de Staten den weg aanwees
om tot herstel hunner diep geschokte finan
ciën te komen. Het heeft weinig mogen
haten, waartoe ongetwijfeld de schijnbare
welvaart van de eerste jaren van den na-
oorlog bijdroeg.
Toen echter de tolmuren al hooger werden
opgebouwd en men zich begon te realiseeren
in hoe groote mate de verdragen van Ver
sailles c.s. tot uitbreiding van deze tol
muren, afgescheiden van hun hoogte, heb
ben bijgegedragen, maakte zich zekere on
gerustheid van Europa meester. Vandaar
het initiatief van Frankrijk bij monde van
Loucheur ter Assemblée van 1925 om te ko
men tot een Economische Conferentie. Deze
had na zoodanige zorgvuldige en diepgaan
de voorbereiding, dat bijkans niemand meer
den weg kon vinden door het woud van
schrifturen, in het late voorjaar van 1927
plaats. De Conferentie omvatte ongetwijfeld
de bloem van vooraanstaande mannen op
Bconomisch, financieel en sociaal gebied van
geheel de wereld. Maar zij zaten daar als
deskundigen, niet als regeeringsgedelegeer-
den. Zij hadden tot taak niet om overeen-
komsten tusschen de regeeringen voor te
bereiden, maar om hun gevoelen in resolu
ties te omlijnen en deze aan de regeeringen
iter overweging aan te bieden. Zij mochten
bovendien niet spreken over de herstel
schulden van Duitschland aan het overig
Europa en over de oorlogsschulden van dit
overig Europa aan Amerika. Zij mochten
ook het vraagstuk der landverhuizing, van
Boo groote beteekenis in verband met de
werkloosheid niet aanroeren Zoodoende bleef
voor hun beschouwingen, al waren deze
ingedeeld naar handel, nijverheid en land
bouw, slechts de goederenmarkt over; die
men in den tegenwoordigen tijd moeilijk als
een op zichzelf staand geheel, los van de
arbeids- en de geldmarkt kan beschouwen.
Al liet dan ook de Volkenbond niet na
zijnerzijds te doen wat hij kon en een spe
ciaal comité te belasten met de controle op
de uitvoering der besluiten van 1927, dit le
verde weinig of niets op. Teneinde den afge
broken draad te hervatten, kwam de Engel-
sche delegatie ter Assemiblée van 1929 bij
monde van Minister Graham met de beken
de gedachte van den wapenstilstand op
economisch gebied. Voor het sluiten van
deze z.g. trève douanière kwam men, helaas
zonder voldoende voorbereiding, in Februari
en Maart van 1930, toen de naderende crisis,
zich, zeker voor de deskundigen, reeds dui
delijk begon af te teekenen bijeen. Men ge
raakte tot overeenstemming terzake van een
handelsconventie, als wapenstilstandsver
drag al zeer gebrekkig en een programma
voor latere onderhandelingen, waarin uiter
aard tariefverlaging op den voorgrond
stond. Maar aan het einde van heit jaar
bleek, dat de ratificaties voor het verdrag
neer onvoldoende waren binnengekomen.
Vandaar, dat in November 1930 een nieuwe
conferentie, ook ditmaal onder leiding van
onzen landgenoot Colijn bijeenkwam. Zij
kreeg bovendien tot opdracht om haar bij
eenkomen tie benutten voor het begin der
z.g. latere onderhandelingen. En nu is het
waar, dat zij terzake van de tariefverlagin
gen niet geheel zonder succes bleek. Natuur
lijk, er kon geen sprake van zijn, dat dade
lijk een bres zou worden geschoten in het
bestaande stelsel, gevolg van onderhande
lingen en overwegingen van tientallen van
jaren. Maar wel kwam zij tot de overtui
ging, dat tariefverlaging bij multi-laterale
overeenkomst ongewenscht is, zoolang Euro
pa overdekt is met een net van z.g. onder
handelingstarieven. Want. zooals de presi
dent der Conferentie het in een zijner als
gewoonlijk heldere en duidelijke artikelen
heeft geschreven, daarbij moet post voor
post worden overwogen, en sommige tarie
ven bevatten ettelijke duizenden tariefpos
ten. En dit moet niet alleen geschieden te
genover de Staten, die iets vragen, maar ook
in zijn terugwerking op talrijke andere Sta
ten; ook op d.ie, welke ter Conferentie zelfs
niet vertegenwoordigd waren geweest en
van wie men dus niet in staat ware geweest
een contra-prestatie te vragen. Als uit
vloeisel van deze overtuiging, dat men er
slechts met bi-laterale overeenkomsten zou
komen, is de Duitsch-Oostenrijksche Tol-
unie voorgesteld.
Indien één ongelukkig voorbeeld van een
dergelijke bi-laterale overeenkomst ware te
denken geweest, dan dit, vooral op het tijd
stip, waarop tot het sluiitem dier overeen
komsten werd overgegaan. Haar geschiede-
ïs bekend; zij werd tengevolge van het
afwijzend advies van het Haagsche Hof niet
eens eervol begraven, en van den aanvang
af heeft haar politiek karakter zoodanig
overheerscht, dat daarvan economisch geen
oordeel of herstel viel te verwachten.
De moeilijke jaren 1930 en 1931
In deze moeilijke jaren 1930 en vooral 1931
is men zich, ook in de besprekingen, die op
economisch en financieel gebied tusschen de
verschillende landen plaats hadden, bewust
geworden, dat men goederen- en kapitaal
markt niet kon scheiden. Op Duitschland
drukten de herstelschulden; op Europa dc
oorlogsschulden. Verband tusschen deze bei
de wenschte Amerika niet, maar verband
bleek in de praktijk steeds meer, wijl, en
niet ten onrechte, van de zijde der Europee-
sche debiteuren van Amerika werd beweerd,
dat Rij tot het voldoen hunner, in den oor
log geboren schulden, niet in staat waren,
zoolang hun geen restitutie werd gegeven
van de in dien oorlog veroorzaakte schaden.
Het schul den vraagstuk heeft maanden
achtereen op Europa en geheel de wereld
gedrukt; het is niet als de eenige schuldige
te beschouwen van den geleidelijken gang
naar beneden, maar wel als een der belang
rijkste van de vele. Toen Duitschland in den
aanvang van 1932 rondweg verklaarde niet
meer in staat te zijn .herstelschulden te be
talen. moest raad geschaft worden, waarop
trouwens het voorafgaande rapport van de
Bank van Internationale Betalingen te
Basel reeds had gewezen. Deze raad is door
de Conferentie te Lausanne geschaft, en
beter dan door het ongelukkige moratorium
van Hoover, dat, ingegeven door Ameri-
kaansche egoïstische bedoelingen ten op-
r/TOfflJIGtDUBDIEK
.UnvtPUM
zichte van de particuliere schulden van
Duitschland aan Amerika, niet anders dan
volkomen negatief effect te boeken had.
Want te Lausanne zijn de herstelschuilden
definitief begraven; de praktijk van het
leven heeft hier aan de theorie, die in ge
breke bleef, wenken gegeven. Of Lausanne
geratificeerd was of niet, doet wenig ter
zake; van een herleven der Duitsche schul
denbetalingen is geen sprake, en de ratifi
catie kan alleen tengevolge hebben, dat de
'raag of Duitschland te ecniger tijd de
slotbepaling van drie milli.ird zal doen,
weer opleeft.
Bleef echter de vraag wat Amerika zou
doen, dat door het moratorium van Hoover
een verband had gelegd tusschen her
en oorlogsschulden. Amerika bleef, ook
na de nederlaag van Hoover, weigerachtig,
en de moeilijkheden bij de betaling van den
termijn van 15 December ontstaan, gijn er
het gevolg van geweest. Maar de Conferentie
te Lausanne heeft onmiddellijk gevoeld, dat
nu de weg vrij was, althans voor een poging
om te komen tot economisch en financieel
herstel. Het was een opmerkelijk feit, dat
juist in die dagen de afspraken van Oslo
tusschen de Scandinavische Staten, Neder
land en België, hun voortzetting verkregen
in de Nederlandsch-Belgische douane-over
eenkomst van Ouchy, waarvan intusschen
het verloop tot dusverre niet al te gelukkig
kan heeten.
Terzelfder tijd kwam het Volkenbondsrap
port over de wereldcrisis uit, dat een schat
van cijfers en gegevens bevatgelijk tevoren
dienaangaande nog niet bijeengebracht. De
waarschuwingen, in dit overzicht vervat,
zullen ongetwijfeld hot hare hebben bijge
dragen tot het besluit, dat de Conferentie
van Lausanne nam om er bij den Volken
bond op aan te dringen om zoo spoedig mo
gelijk een economische wereldconferentie
samen te roepen. Moge het in de slotacte
van Lausanne min of meer schematisch op
gestelde programma wat erg oppervlakkig
zijn uitgevallen, aan den ernst van deze
aanbeveling kon niet worden getwijfeld. De
Volkenbond heeft die aanbeveling aangeno
men: ter uitvoering ervan werden twee com
missies ingesteld; een van deskundigen ten
einde een programma voor de Conferentie
te ontwerpen, die kwam te staan onder lei
ding van onzen landgenoot Trip; een voor
de organisatie van de Conferentie, welke de
leiding van den Engelschen Minister Sir
John Simon verkreeg.
De besprekingen ter Assemblée
van dén Volkenbond.
De besprekingen ter Assemblée van den
Volkenbond van 1932 waren, voor wat het
economische gedeelte betreft, nauw verbon
den met de gedachte van de Economische
Wereldconferentie. Reeds eenigsziins in de
richting van de noodzakelijke samenwer
king, ook door de Europeesche Commissie
van den Volkenbond aangegeven, trachtte
men te gaan ter conferentie van Stresa, die
ten doel had een onderdeel van het econo
mische vraagstuk, dat echter een geweldig
probleem op zichzelf is, tot oplossing te
brengen. Het vraagstuk toch van de hulp,
die de graanverbouwende Oostelijke Staten
van Europa boo dringend van noode hebben,
Daarentegen had het resultaat van Ottawa,
de Conferentie van Engeland en zijn Domi
nions, aan vele, overigens nauwelijks meer
hoopvolle verwachtingen; den boeten inge
slagen. Dat het in deze omstandigheden niet
kan verwonderen, dat zoowel de resultaten
Stresa als andere economische proble-
aan een zeer scherpe cnitiek werden on-
'orpen, kan niet verbazen. In dit opzicht
heeft de heer Colijn een rol van beteekenis
gespeeld, waarbij hij o.a. duidelijk heeft ge
maakt, dat men van Nederland, dat zelf het
grootsche plan van drooglegging der Zui
derzee uit financieele overwegingen heeft
moeten stopzetten, geen financieelen steun
kan verwachten als voorgesteld voor de
plannen van openbare werken in Oost-
Europa. Jouhaux mocht daartegenover er
op wijzen, dat de rentabiliteit dezer plan
nen van de zijde der Verkeersorganisatie
an den Volkenbond overtuigend was aan
getoond, de resolutie, welke de beraadsla
gingen samenvatte, gaf aan het standpunt
Boowel van Nederland als van Engeland
ruimte. Spoedig na deze Assemblée kwam
de Commissie-Trip voor het eerst samen,
maar ter zijde van haar deskundige beraad
slagingen ontbrak het niet aan stemmen,
die op spoed bij de economische doktoren
aandrongen. Men kon een man als Cassel
hooren beweren, dat de behandeling der
economische kwesties niet behoefde te wor
den uitgesteld tot oplossing der politieke
vraagstukken is verkregen; men kon het in
uitzicht gestelde Fransch Ottawa hooren
verdedigen en bestrijden tegelijkertijd; men
kon een Senator Borah hooren betoogen, dat
om aan de menschheid een kans te geven
zich te herstellen, alle belangrijke problemen
tegelijk moesten worden behandeld. Men
kon hooren pleiten voor internationale af
spraken zonder reserves; men kon eener-
zijds hooren betoogen, dat het ingrijpen van
de groote Mogendheden voor alles noodig
was en niet op den Volkenbond behoefde
te wachten; anderzijds dat slechts de Vol
kenbond in staat zou Bijn orde te scheppen.
En men kon ook ten aanzien van de belang
rijke rol, die het goud speelt, een Ferrero
hooren verklaren, dat indien het tijdperk
van goud-ontdekking, dat in 1S48 inzette,
zijn einde nadert. Europa Bijn moeilijkheden
nog zou zien vermeerderen. Aan de rol, die
de stabiliteit der valuta's speelt, diende
steeds meer aandacht geschonken, vooral
sedert Engeland den gouden standaard ver-
Handen en Oksels behandele men met
Purolpoeder. Dit is het meest afdoende
middel. In bussen van 45 en 60 ct
Alléén bij Apoth. en Drogisten.
liet en andere landen maar al te zeer bereid
bleken dit voorbeeld te volgen.
In dezen min of meer chaotischen toe*
itand kwam, in November 1932, de Com-
nissie-Trip voor het eerst bijeen. Zij be
stond uit vertegenwoordigers van de Mo
gendheden, die aan de Conferentie te Lau
sanne hadden deelgenomen en verder uit
door de Bank te Basel benoemde deskundi
gen, waartoe onze landgenoot de heer Trip
behoorde, die tot voorzitter werd gekozen.
Zij splitste zich in een economisch en een
financieel gedeelte. Én niet ontkend kon'
worden, dat het er, in het bijzonder met de
uitkomsten van de economische commissie,
weinig aanmoedigend uitzag. Er werden
voorwaarden voor de geleidelijke opheffin
gen der invoerbeperkingen gesteld, die nau
welijks te verwezenlijken kon worden ge
acht; er werden bezwaren geuit tegen een
tariefverlaging en zelfs tegen een tariefswa
penstilstand, die alle aanvankelijke hoop den
bodem insloegen; er bleken ook meenings-
verschillen over de internationale industri-
eele overeenkomsten tusschen de voortbren
gers, en er was op geen gebied vooruitgang
te bespeuren. De financieele commissie
mocht zich minder sceptisch uiten, doch al
les bij elkander genomen, ging van deze
eerste bijeenkomst der Commissie-Trip geen
opwekkende kracht uit Temeer heeft daar
om het resultaat van de tweede zitting, die
in het begin van 1933 plaats had en tot
een vrij spoedige overeenstemming op een
vrij positief rapport leidde, voldoening ge
wekt Men zal niet al te veel mis grijpen
wanneer men aan den President der Com
missie een groot deel toeschrijft van het ver
kregen positieve resultaat
SPLEND1COL LIJMT ALLES
gebroken of geecheurd
U..J,
Voor de bewoners van het stille strand te Scheveningen wordt een
Horton-pomp geslagen, die drinkwater zal leveren
Particulier initiatief van de Rotterdammers improviseerde Pier II van,
Waalhaven tot een compleet strandbad (foto K.L.M.),
L)i Finsche yiermaster Hertogin Cecilie" arriveert na een geslaagde reis
uit Australië voor de monding van de Theems en wordt door den sleep
dienst vastgemaakt. Het schip maakte de reis in 115 dagen*
steven van 't Russische s.s. Margarete
aanvaring kwam met een Portugeesch schip.
Het uitgebreide complex echt-Scheveningsche huisjes achter de Weststraat
is zoo goed als geheel opgeruimd en daar verrijst reeds een nieuwe wijk.
Thans zijn de laatste krotwoningen aan het eind van de Vuurbaakstraat
aan de beurt om geamoveerd te worden. Men beware deze foto; zulke
huisjes komen er niet meer.
,4.
-
Van het Scala-gebouw te Dantzig, dat 1200 plaatsen bevatte, staan nog de geblakerde buitenmuren over
eind, nadat Woensdag een gewéldige brand het bouwwerk verwoestte.
