Zonnebrand
VRIJDAG 9 JUNI 1933
fctKSIL .BLAD P.AG. 3
Bodelschwings intrede te Berlijn
Voor de Sions gemeente trad rijks
bisschop von Bodelschwing op den
Eersten Pinksterdag voor de eerste
maal op in de rijkshoofdstad
(Van onzen Duitscheri correspondent)
Zulk een Zondag heeft de Sionsgemeente
te Berlijn in de vijftig flfcr van haar be
staan stellig nooit tevoren beleefd. Zij draagt
denzelfden naam als het kerkje te Bethel
en ligt bovendien in een der dichtst be
volkte wijken der wereldstad. Tot haar voel
de de volksibrissohop zich aangetrokken, om
de Pinksterboodschap te verkondigen. De
anders op rustdagen uitgestorven Zions-
kirchplatz deed in de vroege ochtenduren
van dezen historischen Bersten Pinksterdag
aan een bedevaart denken.
Drie uur voor den aanvang van den och-
tenddenst zag men reeds de eerste kerke
lijke autoriteiten naar binnen gaan. Toen de
hoofdingang tegen negen uur geopend werd,
stroomde een enorme schare van belang
stellenden de eenvoudige kerk binnen en
weldra waren de 1500 zitplaatsen alle be-
v% zet, stonden de gangen propvol en moest
vk men do buiten wachtenden troosten met de
mededeeling, dat de prediking per luid-
spreker zou worden doorgegeven.
Menschen van den meest uiteenloopen-
n den stand en leeftijd vulden de kerk. De
*~"Im Engelsche' gemeenten te Berlijn waren door
Ja een tweetal geestelijken vertegenwoordigd.
>/fl Een paar kerkgangers waren in de bruine
IM uniform der nationaal-socialisten verscbe
nen en natuurlijk wekte dit bezorgdheid,
want lang niet alle Evangelische gemeen
ten te Berlijn wilden de aangekondigde
Pinksterboodschap van den Rijksbisschop
zonder protest van den kansel aanvaarden.
Weliswaar had de leiding der Duitsche
Christenen nadrukkelijk verzocht, zulke
aan,, protesten in de kerk tijdens den dienst niet
weer te geven, maar de wrijving tusschen
de tienduizenden, die Bodelschwing geest
ayen' driftig als eersten rijksbisschop begroeten
en de duizenden, die den nationaal-so-
cialistischen predikant Mifller uit Konings
bergen, Hitiers adviseur in kerkelijke aan
gelegenheden, benoemd wenschten te zien,
is eerder grooter dan kleiner geworden. Het
r of verbaast mij daarom niet, dat de Friede-
rdag. nauer gemeente „Zum guten Hirten"
vroeger het mikpunt der communisten
ten offer viel aan deze onverdraagzaamheid.
Toen in dit vriendelijke kerkje de dienst-
1 doende predikant Vetter de PLnksterbood-
schap begon voor te lezen stond plotseling
uur-, een aantal nationaal-socialisten op en riep
in koor: „Uit naam der nationaal-socialis-
ITEw tische partij teekenen wij protest aan!". Dfi
stampvolle kerk was ontzet over deze ont
wijding van den dienst De gemeente rees
0 uur overeind en zong eendrachtig Luthers „Een
vaste burcht is onze God". Een tiental be-
M zoekers verliet tijdens dit gezang de kerk
en de dienst kon zoodende verder een kalm
verloop hebben. Het is diep betreurenswaar
dig, dat do nationaal-socialisten, eenmaal
or1" aan de macht gekomen, zich tot zulke exces-
5 -•31 sen laten verleiden en in hun afkeer van
j* Bodelschwing zelfs de kerkelijke waairdig-
J p^gheid durven aantasten. Het aanzien der
.,*30Duitsche Christenen wordt hierdoor stellig
1 -o.95niet bevorderd.
2 -0.79 Bodelschwing schijnt wel de man te zijn
f 2.11 die zulke hatelijke aanvallen met Christ e-
^lijke verdraagzaamheid weel te beantwoor-
®,u«deri. Hij wint Berlijn voor zijn persoon en
zijn werk door den eenvoud van zijn ui ter-
P».Qlijk optreden en den heiligen ernst van zijn
LINO arbeid. Langs een zijdeur zag ik hem do
Sionskerk onopgemerkt naar binnen gaan.
R wenschte niet met bisschoppelijke eer-
4 1731$etui gin gen ontvangen te worden. Geen ker-
ih.ü( kdïjke organisaties waren met hun vlag-
iw ren en vaandels verschenen om hem plech-
i7 i6.i7fig te begroeten,- geen prominente persoon-
6 1 Lelijkheden van do kerkelijke en stedelijke
0 «verheid hadden zich bij den hoofdingang
rerzameld. Hier was uiterlijk geen
-sprake van een officieelen dienst. De klok
ken luidden net als op eiken anderen Zon-
KEMteg en al'een de enorme massa menschen,
welkes om half tien den toegang tot de kerk
Bur :eeds Volmaakt onmogelijk maakte, gaf den
dii vreemdeling te kennen, dat hier iets bijzon-
1 aan ders gaande was.
ii-K, Bodelschwing begaf zióh in zijn hooge
ie ge-waardigheid tot de gemeente, zooals hij dat
n Bethel gewend is. Dienzelfden soberen
jeest ademde ook de dienst. De liturgie
'ester itond onder leiding van Superintendent
deriRichter. De Pinksterkoralen (wij zongen
itaande „O Heilger Geist, kehr' bei uns
Iniein!") drongen tot ver buiten de kerk door
n ver-en werden op het plein meegezongen. De
•e vauyoor dezen dienst gekozen tekst klonk als
pen persoonlijke belijdenis: „Denn das
ïesetz des Geistes, der da lebendig macht
den Christo Jesu, hat mich freigemacht von
]em Gesetz der Si>nde und des Todes". Hij
I. ut roerde ons jn gedachten terug tot het ont-
orzaal|^aan der eerste Christengemeente voor
at «1' Weeduizend jaren. Ook toen ontstond een
wildi jeuwe wereld. Uit angstige menschen, uit
tover !en Verstrooide sehaér groeiden dappere
ik, mei narmen 0p. De. geest had hen levend en
tvferd iapper gemaakt, waardigheden en titels in
oof. t leven geroepen, veel strijd' en verdeeld-
ïeid teweeggebracht Van den heiligen
hnkstergeest was nog maar weinig te
wascl peuren.
Thans is een nieuw tijdperk aangebro
ken. Voor den staat, voor hét volk, voor de
kerk. Wij zoeken een levende kerk. Het
evangelie moet weer de taal voor het gan-
sclie land warden, de bijbel moet een open
geslagen boek zijn voor het gansche volk.
Wij willen een jonge kerk, want de ouder
dom heeft vaak als een last op de kerk
gedrukt. Wij willen een strijdende kerk,
die de zwakken en onderdrukten beschermt
De jeugd is door een geweldige nationale
beweging tot ontwaking gekomen. Zij staat
wachtend voor de poort dor kerk. Zijn wij
in staat, ze op te nemen? Wij bidden om
innerlijke vrijheid, want de strijd om de
vrijheid moet in ons binnenste begonnen
worden.
Do predikanten moeten de blijde bood
schap veel duidelijker en eenvoudiger ver
kondigen. Wij bidden God om nieuwe vor
men en liederen, welke Zijn heerlijkheid
weergeven. De tegenwoordige jeugd kan
slechts voor de kerk gewonnen worden,
wanneer zij merkt, dat ook dp kerk den
strijd aanvaardt, dien allen eendrachtig
begonnen zijn voor het herstel der 'eenheid.
Aan het eind van zijn prediking leidde
Bodelschwing ons in gedachten naar
Bethel, het terrein van zijn waardevol le
venswerk, maakte hij ons duidelijk, wat het
wil zeggen, elkanders lasten te dragen.
Wat daar met liefde en toewijding begon
nen werd dat moet worden voortgezet over
het gansche land, om de duizenden, die on
verschillig of zelfs vijandig zijn komen te
staan tegenover de kerk, terug te winnen
voor God.
In het eindgebed herdacht Bodelschwing
den hoogbejaarden rijkspresident en den
jeugdigen rijkskanselier, die hem bij het
moeilijk staatsbeheer als overtuigd Christen
terzij do staat.
Na den dienst bleven honderden geduldig
voor het portaal staan wachten, om den
eersten rijksbischop bij zijn vertrek eerbie
dig en hartelijk te groeten.
Berlijn, 6 Juni 19393
Tegen onnoodige splitsing op
schoolgebied
ALG. VERGADERING CHR. NAT.
SCHOOLONDERWIJS
Vrijheid mag geen ongebondenheid
worden Contactcommissie in voor
bereiding Overleg met Geref.
Schoolverband over de inspectie
Gister hield de Vereeniging voor Ghr.
Nat. Schoolonderwijs 'haar 7-lste algemeene
vergadering onder voorzitterschap van Ds.
M. van Grieken uit Rotterdam, die deed
zingen Psalm 119 3, las 1 Cor. 2 en voor
ging in gebed.
In zijn openingswoord wees hij er daarna
op, dat de schoolstrijd» in wezen dezelfde is
gebleven, ook al is er op schoolgebied al
weer veel veranderd sinds Prof. Dr. J
Woltjer de teugels in handen had, en sinds
mannen als Ds. J. G. Klomp van Wasse
naar en Ds. B. van Schelven de vergade
ringen presideerden. Wij zijn den school
strijd begonnen en hebben dien voortgezet
omdat wij ons niet konden vereenigen met
den geest der wereld en onze kinderen niet
wenschten te onderwijzen „met woorden,
die de mensdhelij'ke wijsheid leert, maar
met woorden die de Heilige Geest leert, gees
telij'ke dingen met geestelijke samenvoegen
de". En dèt baart nog altijd denzelfden strijd
als vroeger. Het Chr. geloof vraagt 'n eigen
schoolwezen. Dat is nooit anders geweest
en zal nooit anders worden. Spr. ging na
aan dé hand van de historie dat steeds de
bedoeling was om aan de jeugd de Chr.
school te geven. Daaraan dachten onze
Geref. vaderen op de Dordtsche Synode.
Sinds de Reformatie stónd het schoolwezen
in het teeken, dat .goede, vrome school
meesters de jeugd van jongs aan, benevens
in goede, eerlijke kunsten, zedigheid en
goede manieren, in de vreeze Gods en de
beginselen van de ware Christelijke religie
zouden opvoeden, sturen en leeren", naar
de Leidsche Keur op de lagere scholen in
1578 leert. Dat de Catechismus in drieërlei
vorm, naar gelang van den leeftijd der kin
deren, werd gebruikt, zegt ons toch wel,
dat men trachtte de volksschool zoo goed
mogelijk in te richten naar het Christelijk
ideaal: dat de kinderén zullen worden on
derwezen naar de Schriften, die wijs kun-
neu maken tot zaligheid en dat zij zullen
worden opgevoed in de leering en verma
ning des Heeren.
Toen het al duidelijker werd voor velen,
dat aan de ouders, niet aan de ovenheid.
het recht der opvoeding hunner kinderen
toekomt, hebben we onder aanvoering van
Mr. Groen van Prinsterer, den Vader onzer
Vereeniging voor Chr. Nat. Schoolonder
wijs. gekregen den strijd voor de school met
den Bijbel. Spr. schetste de beteekenis van
Groen voor den schoolstrijd en wees er op,
dat in den strijd voor het Chr. onderwijs
en voor de Vrije School in Nederland ook
de Vereeniging voor Chr. Nat. Schoolonder
wijs, door Gods genade daartoe geroepen en
verwaardigd, veel heeft mogen doen. Onze
Vereeniging heeft zich daarbij altijd ge
steld op den grondslag van de echte, fun-
damenteele reformatorische waarheden, ge
put uit Gods Woord en door de Christenheid
alhier steeds^ van harte beleden. Beslist
confessioneel in reformatiorischen zin, maar
interkerkelijk is Chr. Nationaal altijd ge
weest, waarbij het onvervreemdbaar recht
van de ouders inzake het onderwijs van
hun kinderen voor onze Vereeniging steeds
op den voorgrond trad. Dat allereerst de
Kerk en dan wel rechtstreeks, de school
heeft te stichten en te besturen, en te on
derhouden, is nooit in onze Vereeniging als
een Protestantsch principe aangediend, daar
het meer een Roomsohe opvatting is dan
een Christelijke. Meer is de weg van school
stichting gezocht in de richting van ouder-
kringeil of vereenigingen. Noch de Over
heid, noch de Kerk willen we verwaarloo-
zen of uitschakelen. Toezicht en hulp der
overheid kan niet gemist worden, hulp en
steun der Kerk zijn onmisbaar en waar
noodig, en mogelijk, is ook toezicht der
Kerk geen contrabande. Ouders en school
verenigingen mogen niet toegeven aan on
noodige, ondoelmatige dure schoolsplitsln-
gen of schoolstichtingen. Ze moeten waken
voor verdeeldheid, die door ons Chr. be
ginsel veroordeeld is. Zij moeten er voor
zorgen, dat geen uitgaven worden gedaan,
die vooral nu onverantwoordelijk zouden
moeten worden genoemd.
De vrijheid mag geen ongebondenheid
worden. Unze vrijheid zoelte haar eere in
een goed gebruik! Wordt dé verscheidenheid
op de spits gedreven, dan ontaardt zij ln
verdeeldheid en tweedracht,' wat met ons
beginsel, dat uit. God is, in strijd is ie
achten en moet worden veroordeeld. Voor
al nu, in deze zoo moeilijke en zwaar be
proefde tijden, welke ons land en volk dooi
maken. Moge in den kring van allen, d'ie
in onze scholen met Aen Bijbel werkzaam
zijn, de oprechte overgave des harten aan
den Heere gevonden worden, om Hem t.e
dienen in het onderwijs der gedoopte jeugd,
geleerd en geleid door den Geest des Hee
ren, Die in alle waarheid leidt en den
dienst des Heeren maakt tot een liefdedienst
Geve de lleilige Geest ons vele geestelijke
menschen in onze scholen met den Bijbel,
die den zin van Christus kennen en mid
den in de practijk van liet leven mogen too-
nen, dat de beste Christenen ook de beste
schoolmeesters zijn. Die gesteund moeten
worden door kloeke besturen vol geloof!, al
dus eindigde spr. (Applaus).
De Voorz, deelde mede, dat vanwege
Chr. Nat. Schoolonderwijs de gedachte uit
gegaan was, om te komen tot vorming van
een contactcommissie tusschen de lande
lijke Chr. Schoolvereenigingen, welke con-
tactcominisse ten doel zal hebben om on
noodige schoolstichting achterwege te doen
blijven en schoolstichting, waar deze nood
zakelijk is, te bevorderen. Een uitnoodiging
tot saamsprehihg werd gericht tot de'Unie
„Een School met den Bijbel", den School
raad. het Geref. Schoolverband, Ghr. Volks
onderwijs, de Vereen, voor Ghr. Geref.
Schoolonderwijs, en Geref. Schoolonderwijs
in den kring der Geref. Gemeenten (van
Ds. Kersten). Behalve laatstgenoemde ver
klaarden alle vereendgingen zich agcoorH
met het plan; Volksonderwijs maakte eenige
bemerkingen en op een samenkomst, welke
na de groote vacantie plaats vindt, en
waarop de organisatie van Ds. Kersten niet
vertegenwoordigd zal zijn, zal de zaak ver
der worden behandeld en zullen ook de be
zwaren van Volksonderwijs onder de oogen
worden gezien.
De heer v. d. Spek van Utrecht wees er
op, dat Utrecht reeds een bureau heeft,
waarin de verschillende schoolorganisaties
vertegenwoordigd zijn. Wellicht kan de te
vormen contactcommissie daarvan leeren.
Het zal goed zijn, als men met dat Utrecht-
sche bureau in verbinding treedt-
De Voorzitter zeide, dat verschillen
de groobere plaatsen van die organisaties
hebben; Rotterdam heeft b.v. twee bonden
van besturen van Chr. scholen, maar Spr.
vond het niet gewenscht om daarmee in
overleg te treden. Bedoeld is een contact
commissie uit de landelijke organisaties.
De heer Van Beek uit IJsseLmonde vond
vond het jammer, dat de contactcommissie
niet een jaar eer tot stand kwam. Dan was
misschien vermeden wat op IJsselmonde te
zien gegeven werd, waar twee goede ge
mengde Ohr. scholen waren, waar Hervorm
den en Gereformeerden ieder de helft de
bestuursplaatsen hadden, terwijl het aantal
Geref. leerlingen maar een derde bedroeg.
Stukloopen van Huid en Voeten
en Doorzitten bij Wielrijder)
en waar de Gereformeerden toch 'n aparte
school doordreven.
De Voorzitter zeide, dat er niets aan
te doen was, dat toen de contactcommissie
niet bestond, in elk geval bewijst zoon voor
beeld, dat een d.g. commissie goed werk
ka.n doen. Ook Spr. betreurde hetgeen op
IJsselmonde was geschied.
Voorts deelde de Voorzitter mee, dat
C. N. S. en Geref. Schoolverband met elkaar
onderhandelen over de vraag of de beide
vereenigingen ook in nauwer aansluiting
kunnen komen, wat betreft de eigen inspec
tie. Spr. voegde daaraan toe, dat de in
spectie van Chr. Nat. Schoolonderwijs zoo
goed en gezegend werkt, dat de hoofdcom
missie voelt, dat buitengewoon voorzichtig
te werk zal moeten worden gegaan bij de
behandeling der vraag of de eigen inspectie
voor eert deel uit handen moet worden ge
geven. Intussohen is het toch goed, dat de
kwestie eens bezien wordt, en daartoe is
de hoofdcommissie dan ook volkomen be
reid.
Bespreking op het referaat
Naar aanleiding van het referaat van
den heer Uittenibogaart, dat wij gister reeds
publiceerden, stelden de heeren J. v. d. Spex
en Ds. Domna enkele vragen, oa. naar de
houding van den Chr.-Socialen Volksdiensi
en de mogelijkheid van vrije schoolstichting
in Duitsohland.
De heer Uittenbogaar.t antwoordde,
dat de Volksdienst naar het oordeel van een
man als Dr. Koifhaus niet getrouw zou
blijven aan haar program. Dat is door de
practijk bevestigd. Bovendien is, toen hun
orgaan de „Tagliche Rundschau" nog pro
testen tegen het regime van Hitier heeft
gepubliceerd, dit orgaan verboden, zoodat
de mannen van den Volksdienst hu hun
stem niet kunnen laten hooren. De ouae
Duitsche school was in naam een Christe
lijke schóól. Beter was het te zeggen, een
séhooi, waaraan ook Chr. onderwijzers ver
bonden waren. Maar wat de één bouwer:
werd door den ander weer afgebroken. Ho
mogeniteit was er niet en is er ook nu niet.
Er zijn stellig in Duitschland honderden
Spr. durft niet zeggen duizenden on
derwijzers, die een Chr. school zouden sie
ren. Spr, ziet echter in het Duitsche ka
rakter de oorzaak, dat men er, zelfs al had
men er vrijheid voor, geen vrije school zou
willen. Een Duitscher is alleen gelukkig,
als hij leeft in een verband met opzichtei-a
en opper-opzichters en bovenaan een man,
die zegt, hoe het moet
De heer P. van Duyvendijk deelde
namens de inspecteurs mee, dat bij het in-
spectiewerk thans speciaal aandacht be
steed wordt aan het vak gjjbelsohe geschie
denis, waarover systematische gegevens ver
zameld worden.
Versoldllende scholen hebben met finan-
cieele moeilijkheden te kampen, vooral op
de dorpen, waar op het. openbaar onderwijs
zoo bezuinigd wordt, dat er soms slecht*
f 8 en zelfs f,5 per leerling per jaar wordt
uitgekeerd.
De heer Visser maakte met groote droei
heid melding van moeilijkheden in Zeg-
waart, waar sinds 60 jaar een C. N. S.-
sohool bestaat tdt aller bevrediging, maar
waar nu door den predikant een actie wordt
gevoerd voor de stichting van een Hei-
vormde school en van de zijde van de Evan
gelisatie in de Hervormde Kerk nu ook
nog een actie begonnen is voor een eigen
school, zoodat men daar het schouwspel be
leeft, dat een goede C. N. S.-sohool, die tvvee
jaar geleden, van de gemeente een mooi ge
bouw ter beschikking heeft gekregen en
daardoor eindelijk in de'ruimte is gekomen,
nu van twee zijden wordt aangevallen.
De Voorzitter, wees er op, dat deze
actie in Zegwaart minder in het teeken van
de Kerk staat, dan wel van de politiek. De
Hervormde predikant staat aan de zijde der
H. G. S. En de Evangelisatie gaat uit van
de groep, die achter Ds. Kersten en Ds.
Zandt staat Het blijkt uit dergelijke geval
len wel, dat de contactcommissie allernood-
zakelijkst is, om te voorkomen, dat de over
heid, door een verkeerd gebruik van de vrij
heid, diie wij verkregen hebben, gaat in
grijpen.
Gevraagd werd om aan te dringen op de
mogelijkheid, dat een onderwijzer, die op
wachtgeld gesteld wordt, als kweekeling-
met-acte blijft gehandhaafd en een eigen
klas krijgt.
Hét bleek, dat deze zaak- waarschijnlijk
reeds door den Sohoolraad in behandeling
genomen is. De hoofdcommissie zal dit na
gaan en zoo noodig er op aandringen dat
deze zaak met de Regeering besproken
wordt.
Nog werd er op aangedrongen, dat hoof
den van scholen bij verhuizing van leerlin
gen daarvan tijdig bericht zenden aan het
hoofd van de school in de nieuwe woon
plaats.
Gemengd Nieuws.
TWEE KINDEREN ONDER EEN
AUTO
Vierjarig jongetje aan de verwon
dingen overleden.
Toestand van het zusje is ernstig.
Men meldt ons uit Amersfoort:
Woensdagmiddag heeft aan de Barcbman
Wuytierslaan onder Berkhoven een ernstig
erkeersongeval plaats gevonden, waairiii
wee kinderen uit het gezin van de familie
I. van den Soesterweg ernstig werden ge
troffen.
De beide kinderen, een 7-jarig meisje en
een 4-jarig jopgetje kwamen plotseling uit
het langs den weg gelegen boseh gesneld
liepen zonder links of rechts te zien om
aldaar stilstaande vrachtauto heen,
na zij pardoes onder een aankomende
auto terecht kwamen. Beide kinderen wer
den ernstig gewond. Twee eeneesheeren. die
spoedig ter plaatse waren om de eerste
hulp te verleenen, constateerden dat hei
meisje een anm had gebroken en een sleu
tielbepnfractuur had bekomen; het kleine
broertje had een bovenarmbreuk en een
hersenschudding. Daarna zijn beide kinde
ren naar het ziekenhuis overgebracht en
ter verdere behandeling 'opgenomen. Hei
jongetje, wiens toestand, ernstig is, was des
onds nogbuiten bewustzijn. 5De auto
bestuurder treft geen schuld.
Nader vernemen we, dat bet jongetje
reeds aan de bekomen verwondingen is ovet
leden, terwijl detoestand van het meisje
ier ernstig was.
Aivne ouders, men kan zich hun toestand
indenken.
DOODELIJK ONGELUK
OP ONBEWAAKTEN OVERWEG
Op den onbewaakten overweg nabij Abbega
(Fr.) heeft een ernstig ongeluk plaats gehad.
De 24-jarige T. Smit uit Abbega reed met
een vrachtauto, waarop melk naar een zuivel
fabriek werd vervoerd over den overweg nabij
Abbega, welke onbewaakt is, juist op het
ment dat de sneltrein naar Leeuwarden, ko
mende uit Stavoren, passeerde. Het uitzicht
ter plaatse wordt zeer belemmerd door een
boerderij en hoewel de trein signalen gaf,
heeft S. deze waarschijnlijk niet gehoord, met
het gevolg, dat de auto door den trein gegre-
?r totaal vernield werd. Over een afstand
300 Meter lagen de resten van de ver
nielde auto langs de baan verspreid. De chauf
feur werd is zorgelijken toestand n?ar het bt.
Antonius Ziekenhuis te Sneek vervoerd, waar
hij overleden is. De trein, welke onmid
dellijk tot stilstand gebracht werd, had dpor
een en ander een oponthoud van 20 minuten.
DOODELIJK AUTO-ONGELUK
Te Eindhoven is de 11-jarige C. P. op den
Boschdijk door een passeerenden luxe-auto
go repen. Het hoofd van den jongen, die nog
ongeveer 20 meter werd meegesleept, werd
verpletterd. De knaap kwam plotseling met
een hoepel de straat opgeloopen, vlak voor
de naderende auto, welke een vaart van 80
90 K.M. per uur had. De automobilist
moest, nadat hij uit zijn auto was gestapt,
NOODLANDING
Te Midden-Beemster (N.H.) heeft op het
land van Van der Lee een militair vliegtuig,
genummerd 492, een noodlanding moeten
maken. Het vliegtuig kwam van Amster
dam en ging naar Den Helder. De eenige
inzittende, een tweede luitenant, was onge
deerd. De oorzaek van de noodlanding
een klein motordefect.
Radio Nieuws.
ZATERDAG 10
luizen (.875 M.) KRO 8 00 Mnrgenconc;rt
10.0Ü Gramofoo» 12.15 Lunchconcert
2.U0 yoor de rijpere jeugd. 2.30 Kinderuur.
3.00 Huismuziek 3.45 De Flierefluiters
5.00 De Flierefluiters 6.30 Zang 6.00 Kin
deruurtje 7.00 Viool 8.30 Orkest 9.00
Gramofoon 9 25 Orkest 9.50 Gramofoon
10.00 Viiz Dias 10.15 Orkest 11.00 Gra-
ruasel (VI.) (337 8 Ml 12.20 Concert
1.20 Concert 5.20 Sonaten 6.05 Gramo
foon 6.50 Gramofoon S.20 Orkest 9.20
Concert 10.50 Gramofoon
(Fransch) (509.3 M) 12.20 Concert. 1.30
Orkest 5.20 Concert 6.35 Gramofoon
6 50 Orkest 8.2u Gramofoon 8.55 Gramo
foon 9.50 Gramofoon
Hventrj (1554 4 M.) 12.20 Orgelconcert
1.05 Orkest 2.05 Gramofoon 3.05 Or
kest 3,50 Militair orkest 5.05 Orgel
7.50 Piano 9.55 Taptoe 11.30 Taptoe
10.35 Mensch und Welt 12.20 Orkest
I.20 Zang 1.35 Concert 4.50 Vesperconcert
II.10 Concert
Londo n Nat. (261.2 M.) 5.35 BBC orkest
,ondon Reg. (355.9 M.) 12.20 Orgel 6.50
Concert 7.35 Concert 8.20 BBC orkest
9.20 Piantj
I i d 1 a n d Heg (398.9 M.) 4.35 Orkest 6.50
oncert 7.40 Orkest 9.05 Zaï
chau (1411.8 M.) 10.25 nm. Pian
DE HEER J. VINCENT VOOR DE
MICROFOON.
De beiaardier van het Koninklijk Paleis te
Amsterdam, de heer J. Vincent, is door
Philips Radio uitgenoodigd- in de maand Juli
een drietal lezingen te houden voor de Phohi
over klokken en klokkenspelen.
door eenige politie-agenten tegen de woede
van het publiek beschermd worden. De
politie heeft de auto in beslag genomen.
VERDRONKEN.
Het 5-jarig zoontje van R. S. geraakte in
een sloot achter de ouderlijke woning te
Hazerswoude. Toen de vader het knaapje miste
is hij gaan zoeken. Tenslotte vond hij de
kleine in de sloot. De levensgeesten waren
reeas geweken.
Te Stolwijk is een 4-jarig zoontje van een
lid van het personeel van den luchtschommel
exploitant Bos te water geraakt en verdronken
Te Barger Compascuum (Dr.) is het
2-jarig zoontje van J. H. Lübbers' In het
Verl. Oosterdiep geraakt en verdronken. Dit
is het tweede 'slachtoffer, dat dit kanaal iij
juist een week tijds, eischt.
DE ZIEKTE VAN WEIL
Te Sprang-Capelle (N.Br.) komt een geval
van de ziekte van Weil voor. Dit is het
tweede geval in die gemeente.
JIM, DE ZOON VAN BOBBY
Dóór G. Th. ROTMAN
107 Dat viel ons Keesje dus niet mee. 1(
Maar wacht, daar kreeg hij een idee!
Hij trok de pop z'n kleeren aan
Waarop hij op diens plaats ging staan.
De list gelukte, want al vlug
Kwam Jim gerustgesteld terug,
Trok wéér een knolraap uit den grond
En danste spottend daarmee rond.
Om dan aan deze spotternij
Kracht bij te zetten, wipte hij
Op Kees z'n nek, en sloeg den knol
Al grinnekend op Kees z'n bol.
„Al zie j'er nog zoo leelijk uit,"
Riep hij, „ik geef om jou geen duitl
Al laat ik hier geen knol meer staan,
't Gaat jou geen sikkepitje aan!"
(Maandag volgt slot.)1
'DE LAATSTE DER TRIBUNEN
[Jola di Rienzi, de groote Senator van
Rome in de 14e eeuw
Door Edw. BULWER LYTTON
(63
De kardinaal stemde toe. Het bevel werd
;egeven; en in een paar minuten waren de
oldaten, nog met ergernis denkend aan de
wei-winning door een tuchtelooze menigte
r-A 'P hen behaald, bezig het volk onmeedoo-
jjfeend door de straat te jagen; zij reden over
ten heen, doorstaken hen met hun speren,
'aasden en tierden en doodden bijna even
veel mannen als een paar dagen geleden
nisschien genoeg waren geweest, om Rome
e bewaken en de grondwet te handhaven!
,w.( )°or dit woeste, rumoerige tooneel en over
lijken der slachtoffers reed de Legaat
tnet zijn gevolg, om in de groote zaal van
iet Kapitool den eed van getrouwheid van
de burgers te ontvangen en den terugkeer
der verdrukkers af te kondigen.
Toen zij bij de trappen van het paard
stapten, viel de blik van den Legaat op een
stuk papier met groote letters erop, dat op
het voetstuk van den Leeuw van basadt ge-
10 plakt was, op de plek waar eerst de banbul
had gehangen. Er stonden slechts deze
Woorden op:
„BEEFT! .RIENZI ZAL TERUGKEEREN!"
'b°f 11 „Wat' beteekent die dwaasheid?" riep de
vereen Legaat, die reeds beefde en naar de edelen
stan omkeek.
VAKJ
,Met verlof van Uwe Eminentie", zeide
een der raadsleden, die van het Kapitool den
at was tegemoet gekomen, „wij zagen
het bij het aanbreken van den dag, toen wij
hier kwaimen. De inkt was nog nat Wij
meenden het aan uwe Eminentie te moeten
overlaten, wat ermee gedaan moet worden."
„Gij meende! Wie zijt gij dan?"
„Een der leden van den Raad, Uwe
Eminentie, en een krachtig tegenstander van
den Tribuun, zooails iedereen weet toen hij
de nieuwe belasting wilde
..Raad onzin! Wij. erkennen geep raad
meer! De orde is nu hersteld! Voortaan
zullen de Orsini's en de Colonna's voor
alles zorgen. En gij hebt tegen een be
lasting gestemd, zegt gij? Nu dat was heel
goed. toen de Tribuun ze wilde uitschrijven;
maar ik waarschuw u. vriend, pas op da;
gij u niet verzet tegen de belasting die wij
u zullen opleggen. Wees maar blij, als de
stad zich mag verzoenen met de kerk, hoe
veel het ook moge kosten: en zijne Heilig
heid heeft gebrek aan florijnen."
De raadsheer trok verslagen terug.
Scheur dat onbeschaamde plakaat af.
Neen, wacht even! plak er onze afkondiging
dat wij tienduizend florijnen op het hoofd
van den ketter zetten over heen' Tiendui
zend? Dat is nu dunkt mij wel wat veel
wij zullen het cijfer veranderen. Trek gij.
heer Senator Rinaldo Orsini, intusschen
met uw soldaten naar St Angelo; laat on*
zien, of de ketter een beleg zal kunnen uil-
houden."
„Dat is niet noodig, Uwe Eminentie"
zeide de raadsheer, met grooten ijver op
tredend: „St, Angelo heeft zich reeds over
gegeven. De Tribuun, zijn vrouw en één
page zijn, naar men zegt, gisternacht ver
momd ontvlucht".
„Ha!" sprak de oude Colonna, wiens suffig
hoofd eindelijk had gevat, dat er iets bizon-
ders moest wezen, wat zijn vrienden belette
verder te gaan. „Wat is er toch? Wat is
dat voor een plakaat? Wil niemand mij
voi rlezen wat erop staat? Mijn oude oogen
zijn dof geworden."
Op deze vragen, met de schrille, bevende
stem van een ouden man geuit, klonk
eensklaps rp luiden, diepen toon het ant
woord niemand wist vanwaar. Van de
volksmenigte waren nog slechts enkelen
overgebleven, voornamelijk mo-i.iiken, met
kap en pij. wier nieuwsgierigheid zich door
mei* liet afschrikken en wier sieeding hun
veiligheid verzekerde daarachter stonden
soldaten toen 'e steip ziph liet hooren,
verbleekte menige wang, want dreigend
klonk het antwoord op Colonna's vraag:
„Beeft! Rienzi zal terugkeeren!"
HOOFDSTUK XXXV
Het verblijf van Adriano.
Aan den oever van een der schoonste
meren van Noordelijk Italië stond het
kasteel van Adriano di Castello, waaraan hij
zoo vaak met verlangen gedacht had. 'Daar
heen begaf zich de jonge edelman na zijn
ongelukkige terugkomst in Rome, nadat hij
eerst de heeren van zijn aanzienlijk gevolg
had ontslagen. De meesten hiervan sloten
zich aan bij de baronnen. De jonge Anni-
baldi, wiens moedig, eerzuchtig karakter
hem tot een vriend van den Tribuun had
bleef onzijdig; hij betrok zijn
kasteel in de Campagna en keerde eerst
terug, nadat Rienzi verdreven was.
Dit verblijf van Adriano was zeer geschikt
om voedsel te geven aan zijn mijmeringen
Het was wel niet bepaald een vesting, maar
toch sterk genoeg om den aanval te weer
staan van roovers uit het gebergte of van
kleine tirannen in de buurt Een vroeger
eigenaar had het laten houwen van de
overblijfselen der hall-ingestorte villa's van
de oude Romeinen, en de marmeren zuilen
eir ingelegde vloeren staken bevallig of bij
de grauw-steenen muren en zware torens
van middeleeuwsch metselwerk. De wegen,
die er van de ver verwijderde steden heen
voerden, waren ongebaand, lastig, berg
achtig, en door roovers onveilig gemaakt.
Enkele hutten en een klein klooster op een
kwartmijl afstand, waren de naastbijzijnde
woningen; en de eenzaamheid van het
kasteel werd slechts nu en dan gestoord
door een pelgrim of een verdwaalden reizi
ger. Het was juist een plek om rust te geven
aan iemand, die de wereld moede was. En
hij, wiens gemoed, zacht en zelfgenoeg
zaam tegelijk, de eenzaamheid kan ver
dragen, aou nergens ter wereld zulk een
schoon, rustig verblijf hebben kunnen vinden
Toch had Adriano in zijn vroegere droo-
men deze plek niet aan zulk een eenzaam
heid gewijd. Hier zou de liefde een veilige
wijkplaats gevonden hebben; en wanneer
de liefde eindelijk het gezelschap van an
deren had kunnen dulden, zouden hier
weelde en beschaving alle zachte en schit
terende geesten hebben genoodigd, die in
het onrustig ItaJiië begonnen te ontwaken en
een beter en jonger rijk van poëzie, ge
leerdheid en kur-st beloofden!
In cfit eenzaam verblijf bracht Adriano
den winter door, die in dit heerlijk klimaat
zulk een milde verandering teweeg brengt
Slechts als een zwak, onverstaanbaar ge
fluister bereikte het rumoer van de buiten
wereld zijn oor. Gedeeltelijk en met allerlei
tegenstrijdige bijzonderheden, vernam hij
de tijding, die als een bliksemstraal door
geheeil Italië ging, hoe de zonderlinge, stout
moedige man zelf een omwenteling
die de belangstelling van geheel Europa, de
schoonste verwachtingen der geestdriftige
menschheid had opgewekt, het voorwerp
van vleierij voor de aanzienlijken, de
schrik der despoten, plotseling van zijn
zetel was geworpen, met een vlek op zijn
naam en een prijs op zijn hoofd gesteld.
Van dit alles, dat tegen het eind van
December gebeurde, hoorde Adriano door
oen reizend pelgrim eerst twee maanden
later, in het begin van de maand Maart van
het ontzettende jaar 1348, toen Europa en
voornamelijk ItaJië, werd bezocht door de
vreeselijkste pestilentie, die de historie ooit
vermeldde, zoowel om het aantal als om
de beroemdheid der slachtoffers en die toch
op zonderlinge wijze in verband stond met
de bevallige beelden van Boccaccio en de
welsprekendheid van Petrarca.
De pelgrim, die Adriano op de hoogte
bracht van de omwenteling te Rome, kon
liern geenerlei inlichting geven omtrent het
tegenwoordig lot van Rienzi of zijn familie
Men wist, dat de Tribuun en zijn vrouw de
vlucht hadüPii genomen, doch niet waar
heen; velen meenden, dat zij well het
slachtoffer zouden geworden zijn van de
talrijke roovrs, die onmiddellijk na den val
v. d. Tribuun hun vroegere gewoonten her
vatten en leeftijd noch ges'aciit, rijkdom noch
armoede spaarden. Daar al wat den Tribuun
betrof groote belangstelling opwekte, had dc
pelgrim ook vernomen, dat Rienzi's zuster
reeds vóór zijn val Rome had verlaten; het
was echter onbekend, waarheen men haar
gevoerd had.
Deze berichten deden Adriano uit zijn mij*-
meringen ontwaken. Irene verkeerde dus in
den toestand, dien hij in zijn brief had
afgeschilderd zij was gescheiden van
haar broeder, vervallen van haar rang, ver
laten en zonder vrienden. „Nu" sprak de
edelmoedige, hooghartige man, „zal zij de
mijne kunnen zijn, zonder dat mijn naam"
er door geschandvlekt wordt Wat ook
Rienzi moge bedreven hebben, zij is er on
schuldig aan. Haar handéto zija niet rood
van het bloed mijner verwanten en er kan
niet gezegd worden, dat Adriano zich ver-
b'ndt met een huis, gegrondvest op de
bouwvallen der Colonna's. De Colonna's zijn
in hun macht hersteld Rienzi is niets
meer ongeluk en ellende hereenigen mij
met haar, die erin deelt."
Maar hoe moest hij zijn romantisch b&-
sluit ten uitvoer brengen,* daar Irene's ver
blijf hem onbpkend was? Hij besloot zelf
naar Rome te trékken om het noodig onder
zoek in te stellen. Hij riep dus zijn dienaren
bijeen en deelde hun het bevel voor de reis
mede. Wapenrusting en banier werden te
voorschijn gehaald en na tvvee dagen van
woelige drukte werd de fontein, waarbij
Adriano zoo menig uur in gepeins had
doorgebracht, nog slechts bezocht door dn
vogels die de wederkeerende lente begroet
ten: en wierp de lamp niet meer haar een
zaam schijnsel uit de torenkamer over het
verlaten meer
Wordt vervolgd j
