DE ECONOMISCHE OPBOUW
VAN NEDERLAND
BRUGVERWISSELING
MAANDAG 8 MEI 1933
TWEEDE BLAD PAG. P
ECONOMISCHE PROBLEMEN
DE ALGEMEENE TOESTAND
Sinds de eerste verschijnselen van de ec<
nomische cr'isis zich in November 1929 naar
buiten toonden, is er zeer veel geschied
De wereld is schijnbaar ach ter uitgehold
en er is bijna geen land, dat niet diep in
de economische zorgen zit Zij, cïie het we
zen dezer crisis niet begrijpen, voelen zich
hoe langer hoe meer uit hun evenwicht ge
sleurd en grijpen zich vast aan stroohal-
men, die zij voor hechte steunselen aan
zien. De leidende staatslieden benutten deze
massa-mentaliteit; zij zorgen dan ook steeds
voor de noodige stroohalmen, in den vorm
van elkander steeds opvolgende internatio
nale conferenties. Indien zij ruiterlijk voor-
hun meening zouden uitkomen, dat zij
hun eigen onmacht voelen oan op te roeien
tegen den sterken tegenstroom, zou zich
reeds lang een moedeloosheid van de volke
ren hebben meester gemaakt, een moede
loosheid, welke veel ernstiger gevolgen zou
hebben dan de nu telkens uitgestelde hoop
op betere tijden. Men valt van de eene con
ferentie in de andere en steeds hoort men
hetzelfde: „de besprekingen hebben een
gunstig verloop gehad; in die grootste har
monie werden de moeilijkste vraagstukken
behandeld, terwijl de kans om tot een
overeenstemming te geraken, groot is." Men
aanvaardt deze tirades niet alleen, maar hel
vertrouwen laait bij elke nieuwe conferen
tie weer krachtig op.
Den 12den Juni wordt de economische
wereldconferentie geopend.
Hiervan verwacht 'de massa opnieuw
gunstige resultaten en de wereld spant zich
in om deze conferentie deugdelijk voor te
bereiden. Mac Donald en Herriot togen naar
Washington en naden afloop dezer bespre
kingen werden de bekende hoopvolle klan
ken rondgezonden. Weliswaar is er geen en
kel resultaat bereikt, maar >d'oor de gedach
tewisseling heeft men naar de officieele
communiqué's vermelden elkanders ar
gumenten beter begrepen, waardoor de basis
is gelegd voor een vruchtbaar samen
werken.
Intusschen heeft in Nederland de verkie
zing voor de Tweede Kamer plaats gehad,
terwijl ook een nüeuwe Regeering het roer
van den Nederlandschen Staat Sn handen
gaat nemen. De Regeering heeft een zware
taak voor den boeg, waait vooreerst is
einde van de depressie nog aiiet in het zicht,
terwijl het ernaar uitziet, dat de economi
sche wereldoorlog door het in het geding
brengen van valuta-wapenen venvoeder af
metingen gaat aannemen. Wat mogen wij
van de naaste toekomst verwachten? Wat
moet Nederland: doen om de komende stor
men het hoofd te kunnen bieden en welke
richtlijn zou moeten worden gevolgd, wan
neer op een gegeven oogenbli'k een herstel
zich werkelijk gaat baan breken? Dit zijn
vragen van buitengewoon gewicht en wij
zullen trachten in dit verband de economi
sche problemen voor ons land zoo goed mo
gelijk te schetsen. Van-zelf-spreikend zullen
wij niet in staat zijn een oplossing voor al
onze 'moeilijkheden te vinden; het heeft o.-i
echter nut de voornaamste factoren, welke
invloed op onis economisch leven uitoefenen,
te ontleden, opdat door gedachtenwasselmg
op een zoo breed mogelijke basis, een dieper
inzicht dn de kern van de zaak kan worden
verkregen.
Onze vorige Regeering volgde een econo
mische politiek, welke gebaseerd was op de
gedachte: „de crisis zal niet lang kunnen
duren, want tot nu toe heeft elke economi
sche evenwiohtsverstoiling een kort leven
gehad; wanneer wij maatregelen nemen om
de meest geteisterde groepen der bevolking
te stormen, dan dienen deze maatregelen
een zeer tijdelijk karakter te hebben. Ingrij
pen van staatswege moet zoomin mogelijk
plaats hebben en wanneer dit niet te ver
mijden is, dan moet in elk geval gezorgd
worden, dat de staatsinmenging zoo geding
en zoo kort mogelijk is."
Zoo kan het niet langer.
Het is de vraag, of de nieuwe Regeering
leen dergelijke lijn zal kunnen blijven vol
gen. Wij gelooven van niet. Hierin worden
wij gesteund door hetgeen Amerika ons
leert De vorige Amerikaansche President
geloofde ook aan een zeer tijdelijk karakter
van de economische crisis. Vamdlaar, dat hij
in id'en beginne lijnen uitstippelde, welke
achteraf bleken ondeugdelijk te zijn. Hij
raadde o.a. den bedrijfsleiders van groote
maatschappijen aan om door te gaan met
hun expansie-politfiek; Hoover vreesde, dat
het inkrimpen van nieuwe orders de crisis
zou verscherpen, terwijl hij meende, dat, als
iedereen maar op de oude wijze door ging,
de. krachten, voor de reactie verantwoorde
lijk, spoecïig aan heftigheid zouden moeten
inboeten. Vele groote maatschappijen had
den, toen het afglijden langs het hellende
vlak niet te stuiten was, hun onkostenreke-
ning op Hoover's aandringen in veiband
met de omstandigheden te hoog opgevoerd,
terwijl zware eischem aan hun liquiditeit
werden gesteld. De President had het roer
öm te gooien, maar dit werd hem, door rijn
onjuist gebleken raad, zeer moeilijk
maakt. Zijn populariteit boette hij hierdoor
in en het was zoowel voor Amerika als ook
voor hemzelf een verademing toen aan zijn
presidents-periade een wettelijk einde
kwam.
Roosevelt staat voor zijn moeilijke taai
zonder antecedenten. Hij heeft geen reke
ning te houden met hetgeen vroeger
schied, want hij kan, zonder in tegenspraak
met zichzelf te komen, doortasten op de
wijze, die hem het beste toelij kt. Hij heeft
een Congres naast zich, dat geneigd is hem
volmachten, te geven, welke ongetwijfeld
aan Hoover zouden rijn geweigerd. Hij be
schikt bovendien over een crisis-ervaring,
welke Hoover natuurlijk bij het begin der
depressie miste. Toén stond de
voor problemen, welke volkomen in nevelen
gehuld warenwaarvan men het bestaan
zelfs niet kon vermoeden. Nu zijn er duide
lijke teekenen omtrent den loop, die de we
reld zal nemen, zoodat niet meer in den
blinide behoeft te worden getast. De weg is
weliswaar nog niet afgebakend, maar men
weet ontegenzeggelijk de richting, welke zal
welvaartsperiode te kunnen berdiiken. Het is
geen rechte weg, die zal moeten worden be
treden. Men zal zich bij elk rijpad angstig
hebben .af te vragen, welken weg zal moe
ten worden gevolgd om uit het doolhof te
geraken. Maar er i s ten minste een pad en
pad was Hoover onthouden. Vandaar
nen het de vorigan President niet euvel
mag duiden, dat hij niet wist wat te doen.
Hij kon niet anders.
„Niet té ver misgegrepen".
Onze vorige Regeering stond voor dezelf
de moeilijkheden. Zij heeft ook moeten tas
ten en gelukkig heeft zij niet té ver mis
gegrepen. Wij Nederlanders zijn bediachtza-
van nature dan de Amerikanen: wij
niet spoedig over één nacht ijs en
wij laten als wij niet anders weten het
economische leven liever den vrijen loop,
als consequent gevolg van onzen individua-
llistischen aard en onzen vrijheidszin, door
welke eigenschappen wij welvarend zijn ge
worden. Hoofdzakelijk als gevolg van onze
geografische ligging, van onze traditie, wer
den wij vrijhandelsland; wij vonden onze
kraoht in het internationalisme. Het plotse
ling afwijken van de oude beproefde poli
tiek van het „laisser faire, laisser passer"
zou een te groote stap zijn geweest; onze
Regeemng zou trouwens onze Volksverte
genwoordiging niet in die richting hebben
meegekregen. Eerst als de economische ver
houdingen volkomen duidelijk voor ons uit
gestippeld liggen, kunnen wij zoo noodigvan
een lijn afwijken, welke wij zoo lang ge
volgd hebben. „Komt tijd, komt raad" is het
nedendaagsche spréék woord; wanneer de
omstandigheden onze oogen zullen geopend
hebben voor hetgeen zich in de wereld wer
kelijk afspeelt, wanneer wij een juist inzicht
verkrijgen van hetgeen te gebeuren staat,
onafwendbaar als een wet van Meden en
Perzen, dan zal ons door de eeuwen ge
kweekte aanpassingsvermogen aan allerlei
toestanden, ook ons den weg doen vinden,
die naar het einddoel leidteen lichtend
welvaartsverschiet, waarbij het volksinko
men beter zal wondten verdeeld en waarbij
de sociale rechtvaardigheid beter zal wor
den
Een frontverandering voorbereid
Toöh heeft de vorige Regeeringen
daarvoor 'heeft Minister Verschuur als lei
der van het Departement van Economische
Zaïken en Aibeid zeer geijverd, al botste hij
tegen conservatisme en traditie.... een frant-
verandering voorbereid, getuige o.a de
Tarwe-wet en de Crisis-Varkenswet, waar
op wij in ander verband terugkomen.
Zal men in die richting van frontveran
dering blijven voortschrijden? Zal de nieu
we Regeering kunnen en durven breken
met hetgeen historisch gegroeid is? Het is
een groote stap om van een vaste lijn naar
s nieuws over te gaan, vooral wanneer
oude lijn tot goede resultaten geleid heeft
en het nieuwe de kiem in zich heeft van
een experiment.
Men heeft te kiezen tusschen twee stand
punten. Het eene standpunt is doorgaan op
den weg der traditie, waarbij het gevaar be
staat te verstarren en onder den voet geloo-
pen te worden door meer ondernemende
naties, ten minste, wanneer het nieuwe ge
luid dat alom vernomen wordt, krachtiger
zal blijven klinken, 't Andere standpunt is
direct het nieuwe te volgen, teneinde zoo
veel mogelijk verwarring, chaos en ellende
buiten de grenzen te houden, doch daarbij
het groote risico aanwezig, dat men zich
In diat jndeuwe" zou kunnen hebben vergist
Dan is terugkeer menigmaal uiterst moeilijk.
Het volgen van een nieuwe lijn houdt
steeds een element van onzekerheid in zich.
Bij het oude kan men terugvallen op „er
varing"; men kan de lessen dier praktijk
raadpjegen; een experiment echter moet
worden „aangevoeld". Men beschikt niet
over de noodige gegevens, niet over de
cijfers, welke ons moeten bewijzen, dat wij
geen hersenschimmen volgen.
De beslissing kan niet meer wachten
Mocht het echter waar zijn, dat het oude
voorgoed heeft afgedaan, dan beteekent het
zich blijven vastklampen aan hetgeen was,
een achteruitgang, die men nooit zal kun
nen inhalen; tallooze slachtoffers, die men
anders voor ondergang had kunnen behoe-
ien, zullen hiervan de dupe worden.
Nederland zal hebben te beslissen; deze
beslissing kan nóet lang meer worden uit
gesteld. Zullen wij ons houden aam het ver
leden of zullen wij met de andere, meer voor
ui tsi,revende landen het nieuwe tegemoet-
gaan in de hoop, het beloofde land te zul
len vinden?
Wij zullen 'het economische leven van
Nederland in al zijn geledingen nagaan in
de hoop een lijn te kunnen vinden, zij het
wellicht een subjectieve, waarlangs oi. de
de economische opbouw van Nederland zal
moeten gaan. wanneer werkelijk een nieuw
tijdperk zou z;jn aangebroken. Bij dit on
derzoek vinden wij een bonte mengeling
van belangen; wij zullen groepen tegenko
men, die voordeel van de crisis hebben en
van geen verandering willen weten, doch
wij zullen ook talrijke slachtoffers ontmoe
ten, die den ondergang nabij zijn. Wij zul
len het vóór en het tegen en daarbij het
algemeen belang als richtsnoer volgen.
Gemengd Nieuws
SAMENGESTELDE BOTSING.
Op den Admiraal de Ruyterweg bij de
Chasséstraat te Amsterdam heeft een samen
gestelde aanrijding plaats gehad, waarbij
betrokken waren een driewielige transport
fiets, een auto, een wielrijder en de Haar-
lemsche tram. De auto week uit voor de
transportfiets en zag toen plotseling voor
zich een wielrijder. Door het stuur naar
links te draaien, heeft de chauffeur nog ge
tracht hem te ontwijken. De wielrijder ge
raakte echter onder de auto en deze botste
tegen de Haarlemsche tram. De wielrijder
is met een dubbelen beenbreuk overgebracht
naar het Tesselschade Ziekenhuis. De auto
werd ernstig beschadigd.
JOOD EN NAZI
Voor den politierechter te Almelo stond te
recht de Israëlietische koopman E. de L„ al
daar. die op 3 April 1.1. den voor z(jn winkel
Staanden E. B-. uit ThUrlngen. dte tijdelijk te
Almelo vertoefde en tot de Nazi's behoort, heeft
mishandeld.
De politierechter veroordeelde de L. tot t 10
INTERESSANT NACHTELIJK
WERK
MINTJTENJACHT
Rotterdam, 8 Mei
De verzwaring van de spoorbaan van Rot
terdam naar het Zuiden, waarmee men
reeds sedert 1924 mee bezig is, doch die
versneld tempo wordt voortgezet nu de elec-
trilicatie van het traject Dordrecht—Rotter
dam dit noodzakelijk maakt, heeft reeds
meer dan één interessant technisch werk
opgeleverd.
Het vervangen van de spoorbrug over de
Rotterdamsche Schie door eene van zwaar
der kaliber het laatste van dien aard
vroeg reeds veel zorg van de ingenieurs om
dat het in- en uitvaren onder een hoek van
fiO gr. moest geschieden. Voor nieuwe pro
blemen stonden echter de technici weer in
den afgeloopen nacht, toen het eerste deel
van de viaductconstructie gelegen tusschen
Middensteiger en Wijnstraat, moest worden
weggenomen en in de plaats daarvan een
nieuwe brug gelegd.
Behoefde de viaduct over de Binnenrotte
slechts verzwaard te worden, om aan de
nieuwe eischen te voldoen, mede als gevolg
de verbouwing van het Beursstation
en den aanleg van een nieuw perron, was
het noodig dit gedeelte geheel door nieuwe
ijzerconstructie te vervangen.
In zestien etappen moet dit geschieden en,
omdat de treinenloop niet gestoord mag
worden is het noodzakelijk telkens de korte
uren in den nacht van Zondag op Maandag
to benutten om een der zestien brugs tukken
to vervangen.
In den afgeloopen nacht was het eerste
stuk aan de beurt en begrijpelijkerwijs was
de spanning nu het grootst.
Men had wel van tevoren allerlei bereke
ningen gemaakt en voorbereidingen getrof
fen maar de practijk is vaaik een harde leer-;
meester en doet de beste berekeningen wei
'~ms falikamt uitkomen.
Vanmorgen om twintig voor vijf reed ech
ter de eerste trein glorieus over de nieuwe
DE LAATSTE ZITTING
De oude overspanningen van het viaduct
worden door nieuwe vervangen. Vannacht
werd daarmede een begin gemaakt. Onder
een regen van vonken werden de oude over
spanning losgebrand.
brug het .werk was tot aller voldoening
De voorbereidingen.
Tot goed begrip van het werk is het noo
dig iets over de voorbereidingen te zeggen.
Reeds in den loop van de vorige week zijn
op de basalten steunbeer, waarop een der
uiteinden van de brug over den Midden
steiger rust twee zware masten geplaatst
die met staaldraden werden vastgezet Deze
masten dienden om met behulp van lieren
een zware raveelbalk, waarop het nieuwe
brugstuk moest komen te rusten, omhoog te
brengen. Van do straat af waren hier hooge
tassen stophouten opgestapeld waarop vier
hydraulische vijzels waren geplaatst, dio
moesten dienen om de oude brug, wanneer
deze was losgebrand, langzaam neer te
laten.
Voor het losbranden van de oude brug
was een grootsche installatie op het West-
Nieuw'and geplaatst, bestaande uit groote
oahbidketels terwijl voor de benoodigde zuur
stof tal van cylinders in voorraad werden
gehouden.
De zestien brugdeelen, waaruit het te ver
vangen stuk viaduct bestaat, zijn aange
kocht van de N.V. Simons' Metaalhandel,
die ze sloopt in samenwerking met de fa.
Lekkerkerker. De nieuwe viaduct wordt
geleverd en geplaatst door de fa. Werkspoor
to Amsterdam.
Voor het afbranden van de oude brug
stonden 16 branders gereed, terwijl er nog
S in reserve worden gehouden om bij tc
springen wanneer het werk onverhoopt ver
traging mocht ondervinden. Werkspoor had
geroutineerd personeel uit Geldermalseu,
Barendrecht en Friesland naar Rotterdam
gedirigeerd om het werk vlot te doen ver-
loopen.
Het werk.
Te half twaalf vertrok de laatste trein
over de oude brug in de richting Rotterdam
en tien minuten later kondigde de signaal
hoorn aan, dat ook de laatste trein naar
Dordt kon passeeren.
Direct kwam er nu actie in de talrijke
groep arbeiders en ingenieurs. Korte beve
len weerklonken en even later beukten de
zware koevoeten al op het ijzer van de brug-
platen om de bouten los te rukken waarmee
de rails aan het brugdek waren geklonken.
r Een andere groep van mannen steiden
zes zware locomotiefbokken op het brugdek
op, een met dommekrachten die echter niet
oude lieten zakken, een hoogte van onge
veer 2 M. Om tien minuten over één was
men zoo ver, dat de Westelijke helft van de
nieuwe brug op de oude rustte, de locomo
tiefbokken werden nu omgegooid en het
treinstuk waarop dé Oostelijke helft was
neergelegd kon nu oprijden om ook dat ter
bestemder plaatse neer te laten.
Om kwart voor twee was men ook daar
mee gereed. Thans het men de raveelbalk
weer zakken en deze werd aan de twee brug
deelen verbonden. Het afbranden van de
zware balken der oude brug werd nu aan
beide kanten krachtig doorgezet.
Merkwaardig was het verschil tusschen
oude en nieuwe brug, dat nu wel heel dui
delijk viel te constateeren.
Onze voorouders, die zestig jaar geleden
de viaduct construeerden, namen het mate
riaal zoo zwaar en zoo massief mogelijk.
Tonnen en tonnen ijzer werden er aan ver
werkt. De nieuwere inzichten over draag
vlak en draagvermogen leerden echter dat
al deze massiviteit voor een groot deel over
bodig was en dat men met veel minder
zware balken toe kon als ze maar doelma
tig werden geconstrueerd.
De nieuwe brug, vervaardigd uit „staal
37", ziet er dan ook heel wat minder solide
uit, weegt veel minderen wordt tooh
gelegd omdat ze veel grooter draagvermo
gen heeft dan de oude
Te half vier was men met het afbranden
van de oude brug zoover gereed gekomen,
dat déze geheel vrij was komen te liggen.
Nu kwam het werk voor de hydraulische
vijzels. De vier punten rustten op het bo
venste stophout, maar de beweegbare „stem
pel" in het midden werd met waterkracht
neergelaten tot ze rustte op een volgend
stophout 15 C.M. lager en het bovenste
hout kon nu worden weggeschoven.
Het hout was zoodanig gestapeld, dat de
stempel telkens weer op een lagere „etage"
kwam te rusten en in vlot tempo zakte de
oude mét de nieuwe brug naar beneden tot
dat de nieuwe op de pijlers bleef rusten.
Tegen half vijf was men al aan dit punt ge-
thoesten dienen om iets omboog te breng en
maar om de nieuwe brug op de oude Lc la
ten zakken. Tegen twaalf uur kwam uit de
richting van het station D. P. langzaam .een
materiaaltrein aanrijden.
De locomotief duwde voor zich uit een
platte wagon waarop de Oostelijke helft van
ieuwo brug rustte en troik twee andere
veelbalk rustte. De trein reed op totdat de
achterste wagen onder dé hijséhmasten
d. De raveelbalk werd aan den i
t aan een der hijsch touwen aangesla
gen, de trein reed nog iets door en als ge
volg daarvan zwaaide het gevaarte zoodanig
om dat het dwars over de baan kwam te lig-
nog steeds rustend op dén spoorwagen,
was juist de bedoeling, want de zware
balk kon nu ook aan de andere zijde worden
aangeslagen, de lieren gingen werken en de
ijzerconstructie werd tijdelijk eenige me
ters omhoog geheseheu.
De houten masten kraakten even onder
het gewicht, maar rustig bleef de ijzercon-
struotie in de lucht zweven. De achterste
spoorwagen was nu vrijgekomen, Ze werd
afgehaakt en in de richting van het D.P. op
geduwd.
De locomotief met de twee brugstukken
was intusschen wat opgereden om ruimte
te maken. Het Westelijk brugdeel moest
echter precies boven de plaats komen rus
ten waar ze moest worden neergelaten en
daarom reed het transport nu weer terug.
Of door het losmaken van een bout de
baan niet meer zoo stabiel was dan wel of
er eenig obstakel in den wieg was gekomen
konden we niet nagaan, maar bij dit terug
rijden omstonden eenige angstige oogenbl-k-
ken: de nieuwe brug, rustende op de achter
ste wagen begon te waggelen, er kraakte
houtwerk en gescheeuw maakte duidelijk
dat er iets niet in orde moest zijn. .Toen ech
ter het convooi tot stilstand was gebracht,
alles nog in orde té zijn, en heel nauw
keurig werd de achterste wagen neergezet
waar ze staan moest en afgehaakt
De locomotief met het Oostelijke brugdeel
reed nu door tot de wissel en keerde langs
het andere spoor terug om dicht bij het
werk te wachten. Aan het Westelijke spoor
werd nu koortsachtig gewerkt: de platen en
't houtwerk moesten 't veld ruimen en alles
werd gereed gemaakt om de rails te verwij-
dleren.
Intusschen waren ook de werkers aan de
bokken in volle actie gekomen. De brug
rustte op twee zware ijzeren steunbalken
en deze wie-er op hout. De steunbalken
werden op de dommekrachten neergezet en
door deze een paar slagen omhoog te bren
gen konden de houten opstoppingen worden
weggenamen.
De spoorwagen die de brug had aange
voerd kwam nu ook vrij en kon worden weg
gereden. Direct daarop, het was kwart voor
één geworden, werden de rails door twaalf
stoere arbeiders beetgegrepen en wegge
sleept,
Tien minuten later begonnen de branders
hun werk. De Westelijke verbindingsbalken
werden telkens door vier man onderhanden
genomen en een gordijn van gouden vonken
spatte in het rond.
In den regel wordt één balk door één man
doorgebrand, doch de tijdnood maakte het
onmogelijk zoo te werken. Daarom werden
de halken door meer dan één brander tege
lijk onder hameien genomen. Het werken viel
hier niiet mee: als wormen kromden de fan
tastisch gebrilde mannen zich tusschen den
wirwar van ijzeren staven, de blauwe vlam
van het zuurstofapparaat sloeg sissend aan
en tegen elkaar, in werkend waren do bran
ders vaak zelf als omhuld door een fantas-
tisehen mantel van spattende vonken. Aan
de bokken werkten gelijktijdig de arbeiders
Werkspoor, die de nieuwe brug op de
naderd en het inbrengen van de rails en
maken der nauwkeurige aansluiting vorder
de zoo vlot dat men te 4.40 reedis kamt en
klaar was.
Veiligheidshalve was de trein, die te 5
uur van het station D.P. moest vertrekken
naar het Beursstation gedirigeerd; de pas
sagiers van D.P. zouden dam met bussen
naar het Beursstation vertrekken. Door het
vlotte verloop der werkzaamheden kan deze
noodmaatregel echter ongedaan worden ge
maakt: heel langzaam maar volmaakt ze
ker reed de trein achteruit van het Beurs
station over de nieuwe brug naar D.P. om
te 5.05 terug te keer en mét de passagiers.
Het interessante werk was weer bijzonder
vlot, zooals we dat van de spoorwegen ge
wend zijn tot stand gebracht
Belangstelling.
Het werk heeft onder leiding gestaan van
de ingenieurs A. P. Comys en Slothouder
van dé afd. Weg en Werken der Ned. Spoor
wegen.
Onder de belangstellende technici die bij
het werk kwamen kij'ken merkten we op Ir.
F. Burky van Gemeentewerken.
Op het Westmieuwland heeft zich heel den
nacht een grootere of (later!kleinere groep
belangstellende toeschouwers verdrongen.
Hoofdinspecteur Verlee zorgde met een aan
tal inspecteurs en agenten voor een gevaar-
looze afzetting.
Bommen en granaten.
Velen zal natuurlijk interesseeren wat er
nu gebeurt met de oude viaduct
De brugdeelen zullen in stukken van IV2
X Yz M. worden gebrand om dan in drie
scheepsladingen naar Japan te worden ver
voerd, waarheen de partij is verkocht Het
ijzer zal daar worden omgesmolten om
dienst te doen bij de fabricage van bommen
en granaten die leed en verderf zullen
taien in de Chineesche gelederen.
Sic transit gloria Rot terdammi
ROFFELRIJMEN
Meiregen
Meiregen, Meiregen,
Eindelijk, eindelijk
weer eens wat nat!
Droog zijn de straten en
rul is de grond;
Heerlijk zoo'n regentje,
Heerlijk gezond!
Meiregen, Meiregen
Hollandsche jongens gaan
graag door hel nat;
Dansen en springen met
wijd open mond;
Heerlijk zoo'n regentje
Heerlijk gezond!
Meiregen, Meiregen,
Blozende koonen en
haren klets nat
Huppelt de jeugd op de
Heerlijk zoo'n regentje,
Heerlijk gezond!
Meiregen, Meiregen,
Kostelijk voedsel voor
bloesem en blad
Sproeien de stoeiende
wolken in 't rond;
Heerlijk zoo'n regentje
Heerlijk gezond!
(Nadruk verboden.) LEO
BINNENLAND.
VRAGEN VAN KAMERLEDEN
DE ENGELSCHE EN AMERIKAANSCHE
INVOERRECHTEN.
De heer Kortenhorst heeft aan den
Minister van Economische Ziaken gevraagd
of het hem niet gewenscht voorkomt, dat
Nederland een protest doe hooren tegen de
Engelsche en Amerikaansche verhoogingen
van invoerrechten, en dat het zijn medewer
king onthoudt aan de totstandkoming van
het door Amerika voorgestelde tarievenbe-
stand,
GEEN GEWIJDE GEBOUWEN
WIE ZOO SPREEKT, DENKT ROOMSCH.
In een artikel over de predikant en de
politiek, in de Neder 1. stond, door weg
vallen van een regel ,een onduidelijke zin-
De redactie verbeterde als volgt:
„Want de r. katholiek heeft een „ge
wijd" kerkgebouw, waarin, lezingen niet
of althans nauwelijks passen. Een
roomsch kerkgebouw is roomsch; maar;
een hervormd kerkgebouw is niet her
vormd en een gereformeerd kerkgebouw-
is niet gereformeerd. Althans niet vol
gens reformatorische opvatting; wel vol
gens den heer Lingbeek, die ten deze
roomsch denkt."
Hetzelfde onderwerp kwam onlangs ook
even in ons blad ter sprake. Ter aanvul
ling en verduidelijking van hetgeen wij toen)
schreven, kan het bovenstaande dienen.
REFERENDUM
VAN ROTARY CLUBS
OVER HET VERDRAG VAN ODCHY.
De Rotarycluhs in Nederland, België en
Luxemburg hebben een internationaal refe
rendum uitgeschreven, waarin zij de volgen*
de vragen veqioeken te beantwoorden over do
nuttigheid van de overeenkomst van Ouchy
als middel tot herstel der Europeesche eco*
nomische politiek:
1. Zijt gij van meendng, dat het. noodzake
lijk is de bestaande tolmuren af te brekea
om het herstel van een normaal bedrijfs
leven en wereldverkeer te verzekeren, dat
de onmiskenbare voorwaarde is voor den te
rugkeer van de algemeene welvaart?
2. Zijt gij het met ons eens, dat de afbraak
der tolmuren, slechts geleidelijk tot standi
kan komen?
Gelooft gij niet, dat het Verdrag vaö
Ouchy, zooals in den officieelen tekst aange
geven, een uitstekenden grondslag vormt om
tiot verlaging der tolmuren te geraken, en
dat het de wezenlijke factoren bevat voor
het herstel van, een Europeesche handelspo
litiek?
4. Indien uwe antwoorden negatief zijn,
wilt gij ons dan de redenen van uwe houding
mededeelen?
5. Indien gij bevestigend antwoord, wilt gif
dan de belangen van den oeconomischen
vrede dlienen door de Conventie van Ouchy
en zijn verdiensten in de door U bezochte
kringen bekend te maken? (Kamers van
Koophandel,, Syndicaten, Vereeaigingen,
enz,)?.
EEN SCHILDERIJ VAN H.M. DE KONINGIN
Het bestuur van „Pulchri Studiote Den Haag bij een 'door H.M. de Koningin ver
vaardigd schilderij. Van links naar rechts de hceren Lelyveld, v. d. Stok, Witens, Sluitert
BakkerBron en SeckeL.
