.Drink GEZONDHEID De Unie „Een School met den Bijbel" Schoolraad voor de Scholen met den Bijbel Ü)e Pavet devDtvrnkeit JIM, DE ZOON VAN BOBBY DE LAATSTE DER TRIBUNEN WOENSDAG 19 APRIL 1933 DERDE BLAD PAG. 9' DE 55e JAARVERGADERING Op ck gister te Utrecht gehouden 55e jaar vergadering van de Unie „Een School met den Bijbel", die druk bezocht was, heeft de voorzitter, Dr. K. D ij k, woorden va® eerbie dige hulde gesproken jegens wijlen Ds. J. L. Pioterson en de andere gevallen voortrek kers, terwijl de vergadering zioh van haar petels verhief. Mededeelingen. De secretaris deelde o.m. mede, dat sinds die vorige jaarvergadering nieuwe locale comité's zijn opgericht. Van deze 889 locale comité's hebben in 1932 644 de Unieoolleote gehouden (d.i. 4 ïninder dan in 1931). De opbrengst der col lecte bedroeg in 1932 f 85.418.87, d.i. vergele ken met de opbrengst van het vorige jaar f 13.791.32 minder. De bijdragen aan de Unie-kas zijn, wan men de te laat ontvangen bijdragen ook mede telt, in 1932 I 930.89 hooger geweest dan in het vorige jaar en -bedragen f 9.472.27. In 1932 werden in totaal 253.510 exem plaren van het Unieblaadje verspreid (het vorige jaar 248.160 exemplaren, dus ruim 5000 exemplaren meer). Het voorstel van het bestuur tot vorming van een stichting „Een School met den Bij bel" in verband met het verkrijgen van rechtspersoonlijkheidi, werd kort door den secretaris toegelicht en na eenige discussie Het rapport inzake de propaganda-actie werd toegelicht door voorzitter en secretaris. Laatstgenoemde gaf een overzicht van wat het Uniebestuur terzake reeds deed. Ver schillende districtscommissarissen werden benoemd, die met de locale comité's een band zullen slaan om de Clhr. scholen, en die zullen trachten eens per jaar een schooldag te organiseeren. Ook kan daardoor het gere geld verschijnende propagandablad beter worden gedistribueerd. Riuim 50.000 abonne menten werden reeds genomen. Dit getal moet minstens worden verdubbeld. Samen- eprekin-g met de mannen van de actie-v. d. Kolk leidde aanvankelijk tot overeenstem ming. Aan de discussie namen deel de afgevaardigden van Zegwaart, Ouilemborg, Tiel, Zwolle, Den Haag. Gevraagd werd om zedelijke steun in plaatsen waarin men de komst van een Ghr. school met alle middelen tegenhoudt Enkele wenschen inzake heit prop.blad werden ge uit. Zegwaart en Den Haag wairen van oordeel, dat bij het opzetten van het prop.- plan de Locale Comité's niet voldoende De Secr. beantwoordde de gemaakte opmerkingen. De vergadering van adviseurs oordeelde het inschakelen van een tussohen- apparaat in den vorm van districtscommis sarissen gewensöht. De locale comité's zijn niet uitgeschakeld, maar het bestuur heeft niet willen decreteeren dat de actie moet uitgaan van de locale comité's, omdat meerdere locale comité's niet actief zijn, althans de Uniecollecte a-iet houden. Hiier is niet een onderschikking van de L. C., maar een nevenschikking. Er zijn tal van plaat sen waar wel Chr. soholen, maar geen L.C rzijn. De districtscommissies zullen met het bestaande rekening houden. Zedelijke steun alsook juridische bijstand heeft de Unde steeds verleend. Het Unieblad moet geschikt zijn voor het geheele land. Het blad moet worden ver groot en deze zaak -heeft de aandacht van 'het bestuur. Het bestuur legt het blad nie mand op en men blijft vrij een blad uit te geven. Bij de replieken verklaarde zich dankbaar maar niet voldaan. De locale comité's in een bepaald ressort hadden zich dan ook tot een district moeten vereenigen, zulks mede in het licht van de statuten. De voorzitter wees er op, dat bij het be stuur slechts de vraag voorzat hoe men praetiscfh de propaganda voor elkander krij gen kan. Het bestuur denkt er niet aan om locale comité's voorbij te gaan, maar wi-l de slapende wakker porrenOaze menschen mogen niet wijken, ook niet voor liberalis tische broodroof, als in het land van Tiel en den Rommelerwaard nog voorkomt. De vergadering machtigde hierna het bestuur met de prop.actie voort te gaan. Bij de rondvraag vroeg Delft mede-werking van het Uaiebestuur tegen de onnoodige 6ohoolsplitsing. Medegedeeld werd dat tot bestuurslid was gekozen in de vacature-v. Andel Mr. J. A. de Wilde te 's-Gravenhage. Te ruim 1 uur werd de morgen/vergadering gesloten. De middagvergadering. Te kwart over 2 uur ving gadering aan. Als spreker trad op het Tweede Kamerlid Mr. J. A. de Wild e, met het onderwerp: „Beteekenis en inhoud van het gewijzigd Uaierapport". De voorzitter verwelkomde Mr. de Wilde met een enkel woord en deelde hem mede, dat de Unie hem tot bestuurslid -had geko zen. Onder applaus verklaarde Mr. de Wilde Referaat Mr. de Wilde Mr. de Wilde, die deel uitmaakt van de commissie, die door het Uniebestuur is be noemd inzake bestudeering van het gewij zigde Uaierapport, vung aan met de opmer king, dat deze zaak niet urgent is. De materie draagt uitsluitend een politiek -karakter, geen paedagogisch. We leven nu onder de pacificatie van 1920, die door de -gemeentebesturen doorgaans loyaal wordt uitgevoerd. De oplossing in den zin van grondwet en wet werkt niet slecht De anta gonisten die eenmaal zoo fel tegenover elkander stonden, hebben, Gode zij dank, elkander in 1917 en 1920 gevonden. Wie essentieele veranderingen wil, ontketent opnieuw den schoolstrijd en dan niet alleen fcusschen rechts en links, maar hoogstwaar schijnlijk tusschen rechts en rechts. Daartoe thans geen aanleiding. Spr. staat vervolgens nader stil bij de ge schiedenis van den schoolstrijd, de zes mo gelijkheden van oplossing en de bevoorrech ting van -de godsdienstlooze school, waaraan de pacificatie een eind maakte, om ook nader stil te staan bij de geschiedenis van het Unierapport. Dit rapport «beeft scherpe strijd uitgelokt en sommigen stonden scherp tegenover elkander. Tenslotte vond men elkander in het gewijzigd Unierapport aan genomen ia de algemeene vergadering van de Unie van 17 A-pril 1900. Dit rapport, dat 'het karakter draagt van een compromis, maakte een eind aan de onderlinge ver deeldheid. Het is een waardevolle wegwijzer, door de beste veteranen van die diagen Mr. de Wilde bezag nu de vijf conclusies van het gew. Uaierapport nader, waarbij hij hun beteekenls voor het heden stuk voor stuk kortelings aangaf. Als zijn eindoordeel gaf spr., dat het gewenscht is het gew. Unierapport te laten rusten. Het heeft in het verleden goede diensten gedaan. We moeten met de ons ten dienste staande middelen bet Chr. onderwijs zoo goed mogelijk maken. We kunnen het gew. Unierapport niet weer wij zigen en amendeeren, maar moeten onze wenschen in een eventueel nieuw rapport, nu het oude zijn dienst deed, neerleggen. De vragen die tegenwoordig onze aandacht vragen, liggen meer op paedagogisch en psychologisch dan op legaal terrein. Het gesprokene ontlokte een levendige discussie, waaraan deelnamen de heeren Dam, van Delft; v. d. Waals, van Nijkerk; Broekema, van Hoogeveen; v. Ditmarsch, van Utrecht; Meima, van Groningen; Strik- werda. van Dokkum; Visser, van Garijp en v. d. Wilde. Niet alle sprekers gingen met den refe rent mee en sommige debaters gewaagden van teleurstelling. Meerdere sprekers oor deelden de politieke schoolstrijd nog niet urit. Hierna doende Mr. di e W i 1 d e van repliek. DE 44e JAARVERGADERING Heden werd ia het gebouw voor Kunsten en Wetenschappen te Utrecht de 44e jaar- lijksche algemeene vergadering van den Schoolraad voor de Scholen met den Bijbel gehouden. Aangezien door het overlijden van Ds. J. L Pierson de voorzitterszetel vacant is, werd de vergadering gepresideerd door den vice-voorzitter Dr. K. D ij k, van Den Haag, die ter opening deed zingen: Ps. 43 3 en 5 1 vervolgens las Ps. 43. Hierna hield hij de Openingsrede. Allereerst (herdacht Spr. met een citaat uit diens laatste openingsrede het verscheiden van Ds. J. L. Pierson, daaraan gevoelvolle woorden te zijner nagedachtenis toevoegende. Hem mist ge vandaag, aldus Spr., met droef heid in uw hart, maar met een weemoed, in zdoh ook dankbaarheid mengt Wij gedenken in deze oogeniblikken aan hem als een rijke gave Gods aan onze Scholen met den Bijbel, als een strijder, die misschien voor velen wat te militant was, wanneer het ging om de vrijheid der Vrije School tegen alle Staatsbemoeiing, maar diie voor de gees telijke vrijheid van onze Qhristenoudere ge worsteld heeft met wapenen, die hij door des Heeren genade onbevlekt mocht bewa ren. Wij zullen hem missen als den man vol vurige liefde voor die zaak van ons Chris telijk Onderwijs, welke liefde brandde als vlammen des Heeren. Hij heeft den goeden 1 gestreden, hij heeft den loop beëin digd, hij heeft het geloof behouden, hij heeft de kroon ontvangen. Vengete dan onze ziei geene van Gods weldaden. Vervolgens wijdde Dr. Dijk een woord van eemoediige herinnering aan hen wier na men Spr. gisteren ook reeds noemde in de vergadering van de Unie Een School met den Bijbel. Zonder al die ouderen zetten wij, aldus Spr., den strijd voor de School met dien Bijbel voort, en wij doen dat met aanvaarding van het geestelijk testament van Pierson. Zijn laatste werk onder ons was ons aller oog te richten op den band aan het verleden. Ea dat is niet alleen nuttig, doch streng nood zakelijk. Want de geest dezer eeuw is niet geest, die den band aan het verleden bewaart Hij is, ondanks alle eerbiedige her denking van den Vader des Vaderlands, anti-historisch, en de moderne mensoh zoekt zich van het verleden los te maken. Hij wil kind zijn van het heden. Hij heeft met de tradities afgerekend en het verleden bezit voor hem geen waarde. Alleen wat is, wat op dit oogenblik als opstuwende golf het levenssohip omhoog draagt, is van beteeke- nis. Wie zoo met 'het voorbijgaande breekt, wie zoo de traditi-es stuk slaat, wie zoo een geheel nieuw levenshuis wil bouwen, werkt 1 aan het gruwelijk proces der revolutie, >e©ig is zioh in deze wereld te voltrek ken, en dat zich openbaart in den fascisti- sdhen nieuwbouw aan de eene en in den oommunistisohen nieuw-bouw aan de andere zijde. Historie-afbreking is ten diepste ook verwoesting van het heden. Het Woord Gods leert ons geheel and-ere dingen. Het ver werpt de dynamische cultuur met alle kracht Het predikt ons, dart er geen bouw van het heden mogelijk is dan op de grond slagen van het verleden en dat wij zullen strijden voor het geloof, dat eenmaal den -heiligen overgeleverd is. Echter niet in dezen zin, dat voor ons het verleden een en al moet zijn en het heden zioh oaar wat voorbijging heeft te schikken. De Heilige Schrift houdt ons ook voor dat wij kinderen zijn van dezen tijd. Zij zegt ons tegelijk, dat wie voor het heden iets beteekenen wil, dit alleen kan door aioli aan te slui/ten aan den arbeid in Gods Koninkrijk in het verleden, omdat Gods werk voortgaat en Hij niet laat varen wat Zijn handen begonnen hebben! Staren we niet zooals Israel vroeger te veel op den roemrijken naam der vaderen, maar leeren wij ook kennen hun hart, waartoe toch het hart der kinderen moet worden terugge bracht, andiers is onze roem ij del. Maar let ten wij op den warmen, krachtigen levens- klop van hun hart, dat vol was van heilig geloof en liefde en dat uitdreef, èn tot den strijd, èn tot den bouw om Gods wille. Met dat hart moet het onze kloppen in gelijken slag. Walt ge zoo den band aan het verleden bewaren, wilt ge zoo Piersons testament in Gods kracht aanvaarden, dan zult gij, nu de ouden wegvallen, voor des Heeren aange zicht willen vernieuwen de gelofte van trouw, van hartelijke trouw aan de zaak van het Christelijk onderwijs. Spr. besloot zijn rede, d/ie met applaus onderstreept werd, met het 6e vere van ons volkslied: Mijn Schilt ende Betrouwen, Hierna kwamen de huishoudelijke zaken aan de orde. Het 42e jaarverslag werd oa- veranderd vastgesteld. Goedgekeurd werden de rapporten van elk der commissies, ge* noemd in de artikelen 10-12 der statuten, alsmede het rapport omtrent het hulpfonds voor geweigerde Rijks- en gemeentelijke bijdragen. Een voorstel van den Schoolraad betref fende het aanstellen van kweekelingen met acte werd aangenomen, zoomede een voorstel tot wijziging van de artikelen 4 ea 6 van het Huishoudelijk Reglement van den Schoolraad. In de vacature wijlen Ds. J. L. Piereon werd tot, voorzitter van den Schoolraad ge kozen Ds. J. Barbas, Ned. Herv. predkant te Hengelo (Gld.). De jaarvergadering werd besloten met een referaat van Dr G. P. van Itterzon, Ned. Herv. predikant te Den Haag, over het onderwerp: „Oranje en de geestelijke vrij heid1". VEREENIGING VOOR CHR. PAEDAGOGIEK .HET POSITIEVE IN DIE DIEPTE PSYCHOLOGIE" REFERAAT VAN Dr. S. O. LOS Gisteravond vergaderde de Vereeniging voor Chr. Paedagogi-ek in het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen te Utrecht Bij ontstentenis van den voorzitter, Prof. Hoek stra, die buitenslands was, leidde de secre taris, Dr. S. O. Los, de vergadering. Hij opende de vergadering op de gebruikelijke wijze, waarna huishoudelijke zaken werden Door het bestuur was tot secretaris met volle teugen... WAARSCHUWING Hero .Peel" is een zuiver Natuurproduct, zonder eenige chemische toevoeging. De gouden kleur en de zuioere. frissche smaak zijn er door de natuur aan ge geven. Hero .Perl" bevat geen alcohol. Een flesch Hero „Perl" bevat 2 groote glazen vol gezondheid I De grondstof fen - rijp Hollandsch fruit - worden geleverd door de Natuur zelf. Niets van het goede, dat vruchten bevatten, gaat bij de bereiding verloren. De gouden kleur, de geur en de fijne smaak zijn natuurlijk I Wie Hero „Perl" drinkt lescht niet alleen z'n dorst, doch doet ook een weldaad aan z'n gezondheid. Bedenk dat wanneer gij Uw kinde ren of gasten iets te drinken geeft. Zuiver vloeibaar Hollandsch fruit ideaal ook voor sportsmen! kozen in de vacature-Dr. Los deheer Oosterlee. De heer A. Lasterie deed als penning meester rekening en verantwoording en kon een batig saldo van f 340.57 vermelden. Voorts deed hij mededeelingen over de pro paganda, waaruit bleek dat het aantal abonné'3 op het „Paedagogisch Tijdschrift stijgende is. Ook steeg het ledental met ruim honderd. In de vacature-Dr. Los werd als be stuurslid gekozen Dr. Kuipers te Aims ter- Vervolgens werden de belangen van het „Paedagogisch Tijdschrift" voor het Chr. onderwijs besproken. Na de pauze hield Dr. S. O. Los een referaat over: „Het positieve in de Diepte psychologie". De kriuek op de psycho-analyse heeft zich tot dusver in hoofdzaak gericht op de theorie van Prof. S. Freud en zijn volgelin gen. Zijn methode van onderzoek is echter van meer belang vooral voor de Paedago giek. Wij onderzoeken eerst die methode bij de hulp- en norm-wetenschappen van de paedagogiek en daarna bij de paedago giek zelve. In de kenleer gaat Freud uit van de Ein- fühJung en het „Deuten" toegepast op de genitale driften. Later voegde hij daarbij de ik-driften, terwijl zijn volgelingen de ma- nuale-, bezit-, sociale- en andere driften mede onderzochten. Hij gaat niet uit van een psychische causaliteit, maar van de pbysisohe causaliteit op psychisch gebieo. Zijn methode is zuiver hisvonsch, in zoo ver hij de vroegere belevingen van een in dividu, die een spoor hebben nagelaten en nog nawerken in het onbewuste tracht op le sporen. Bij het sublimeer en van die krachten gaat hij synthetisch te werk. Adder legt den nadruk op de finale oorzaak van de driften, vooral van de manuale da-tr ten. De machtsdrift en het verzet tegen oe remming daarvan, leidt volgens hem toi het gevoel van minderwaardigheid. Jung, Maeder en Künckel hebben een syntheti sche methode, waarbij het accent valt op de sublimeering van driften en de inner lijke groeiricihtingen. Ons bezwaar tegen deze methode is, dat ze geen voldoende on derscheid maakt tusschen de physische en de psychische kengebieden, een continu aanneemt van zdelekrachten en de begrij pelijke relaties verwaarloost. Bruikbaar is echter het kernmateriaal door de psycho analytici verameld. Dit kan als positieve winst geboekt worden. In de psychologie is het positieve van de psycho-analytische meClhode, dat ze ons de macht van de peripherie van de persoon lijkheid en de machteloosheid van de per- soonldjkheidskem heeft ontdekt. Het aan nemen van de ambivalentie, d. i. het tegen elkaar opwegen van krachten en het ont kennen van de erfzonde zijn echter de zwak ke punten in deze psychologie. In de ethiek en in de religie staan de psyoho-anaJytici meest op positivistisch standpunt Een gunstige uitzonderng ma ken Maeder, Künckel en P fister, door hun leer van het geweten, dat wordt opgevat als een spanningsgevoel in de relatie God- mensch. De psycho-analytische paedagogiek bevat goede elementen voor de n-egatieve opvoe ding, zooals het behoud of herstel van goe de betrekkingen tusschen ouders en kinde ren, het ontdekken van sadisme, sexueeie en aggressieve lusten bij kleine kinderen, het overwinnen van negatieve complexen door leiding, d. L het scheppen van gun stige voorwaarden voor de zelfactiviteit van het kind. Voor het doel der opvoeding en de metho de van het onderwijs bevat de psycho analyse positieve elementen, doordat ze de economie van de gevoelens, de verhouding van phantasie en werkelijkheid en de so ciale opvoeding bij kinderen naar voren brengt. Voor de opleiding van onderwlj- Radio Nieuws. kl'RIL. Huizen (1875 M.) N.C.R.V. 10.00 Gr&moroon. 10.15 Morgendienst door Ds. G. W. van Deth 10,45 Zang. 2.00 Gramofoon. 3.00 Vrou wenhalfuurtje. 4.00 Bijbellezing door Ds. X 3. v. d. Berg, te Amersfoort. 6.00 Liederen recital. 6.46 Handenarbeid voor onze jeugd 6.15 Dr. J C. v. d. Does. Hendrik Tollens. 6.45 Knippen en stofvorsteren. 8.00 Carillon bespeling. 9.00 Ouderuurtje. 9.30 Zaug. 10.15 Vaz Dlas. 10.30 Gramofoon. 11.00 Knlp- 12.01 I.UL concert. 2.30 Gramofoon. 3.00 Naaicur sus. 3.45 Gramofoon. 4.00 Voor zieken en ouden van dagen. 4.30 Zang. 5.00 Ver halen voor grootere kindoren. 6.30 Omroep orkest. 8.01 Vaz Dlas. 8.10 Gramofoon 8.15 Aansluiting Concertgebouw. 10 30 Ko- vacs Lajos 11.00 Vaz Dias. 11.10 Kovacs 1 r u s s e I (337.8 M.). Vlaamsch. 11.20 Concert 12.20 Gramofoon. - 4.20 Gramofoon. 5.50 Gramofoon. 7.20 Radio symphonle orkost. 9.20 Gramofoon. Daventry (1654.4 M.). 11.20 OrgolepeJ 12.05 Orkest. 1.05 Gramofoon. 1.35 Studie-or kest. 2.20 Kerkdienst. 3.05 Concert. 4.05 Orgel. 6.50 De grondslagen dei mgenberg (472.4 M.) 8.25 Gramofoon 36 Menech und Welt. 10.40 Gramofoon. LI.30 Populair concert. 12.20 Concert 1.60 3.SO Concert 8.20 Orkest. Midland Reg. (398.9 M.). 11.20 Concert 12.35 Kamerconcert. 5.50 Concert. 8.20 Militair orkest. 5.50 Gramofoon. 6.40 Concert. zers(essen) heeft ze deze verdienste, dat zij de noodzakelijkheid doet inzien van psycho logische scholing. Het niet-erkennen van het primaat van het intellect en van de noodzakelijkheid van absolute normen voor de opvoeding, zooals Gods Woord ons die biedt, behoort tot de groote schaduwzijde van de psycho-analytische paedagogiek. llit het Sociale Leven STAKING IN DE VEENDERIJEN Gisteren is in de veenderijen te Vriezenveen e.o., in verband met de aangekondigde loons verlaging van 10 pet een staking uitge broken. NED. CHR. BOND VAN WERKMEESTERS De Ned Chr Bond van Werkmeester» en ander opzlchthoudend personeel hoopt Maandag 81 JuM zijn algemeene vergadering te Utrecht te Door G. Th ROTMAN 67 Daar binnen zit aan zijn bureau G Politie-inspecteur De Roo; Elk, die hem ziet, denkt: „Nou, die is Als hij begint vast óók niet mis!" De man wordt woedend, als hij hoort Hoe Sijmen bijna was vermoord; Hij belt dan ook zijn hoofdagent En roept: „Breng weg! In 't hok die ventl" En ja, daar ging de man zoowaar De cel in onder groot misbaarl Dezelfde was hem toebedacht Waarin hij zelf zoo velen bracht; Men merkte pas den and'ren morgen Wie in de cel was opgeborgen; Je ziet dus, kinderslief, alweer: 't Gaat hier op aard vaak leer om leer. (Wordt Vrijdag vervolgd.) Cola di Rienzi, de groote Senator van Rome in de 14e eeuw Door t£dw. BULWER LYTTON „Cola di Rienzi" antwoordde Montreal, ,yde sympathie die ons verbindt, is die welke allen verbindt, die door eigen kracht zich boven anderen verheffen. Ik ben een ge boren edelman doch arm en machteloos. Nu trekken op mijn wenk gewapenden van stad tot stad; mijn woord is wet voor dui zenden. Die macht heb ik niet geërfd; ik heb ze verkregen door koel verstand en krach tigen arm. Ik ben Walter de Montreal; her innert die naam u niet aan een verwanten geest? Is eerzucht niet een eigenschap di« wij beiden gemeen hebben? Niet alleen om winst te behallen voer ik het bevel over sol daten, al noemt men mij gierig; ik sla geen boeren dood uit lust tot bloed vergieten, al noemt tóen taij soms wreed. Wapens en geld Zijn de zenuwen der macht. Ik verlang macht; gij, vermetele Rienzi, strijdt gij niet voor hetzelfde doel? Zult gij u vergenoegen met den adem van het knoflook-etend ge meen met de gefluisterde jaüoezie van schoolmeesters m?t het holle geschreeuw van knapen, die u vriend des vaderlands en der vrijheid noemen? Zij zijn slechts uwe werktuigen, om tot macht te geraken. Heb ik de waarheid gesproken?" Meesterlijk wist Rienzi zijn afkeer over deze toespraak te verbergen. „Zeker zou het nutteloos zijn, roemruchte kapitein" zeide hij, „te ontkennen dat ik slechts de macht zoek, waarvan gij spreekt Doch welke band kan er bestaan tusschen de eerzucht van een Rameinsch burger en den aanvoerder van betaalde troepen, die slechts strijden omdat zij er geld voor krij gen die vandaag in Florence vechten voor de vrijheid morgen in Bologna voor de tirannie? Vergeef mij mijn openhartigheid; want in onzen tijd wordt datgene wat ik uw troepen verwijt, niet als schande be schouwd. Dapperheid en krijgskunde hei ligen elke zaak die zij voorstaan; en wie heer is over vorsten mag door hen wel als huns gelijke geëerd worden." „Wij komen langzamerhand in een minder eenzame buurt", zeide de ridder; „is er hier in den omtrek geen geheime schuilplaats - geen Aventino waar wij samen kunnen „Stil!" sprak Rienzi, voorzichtig om zich heen kijkend, „ik dank u, ridder Montreal voor die waarschuwing; het is ook beter, dat wij niet samen gezien word en 1 Wilt gij mij de eer aandoen, mij naar mijn woning bij de Palatijnsch.e Brug te volgen? Daar kun nen wij ongestoord en in veiligheid praten." „Goed" zeide Montreal, enige schreden achterblijvend. Met snelle, haastige schreden stapte Rienzi door de stad, waar de enkele burgers die hem herkenden, hem met eeibied groetten; hij sloeg een doolhof van donkere stegen in, alsof hij de meer bezochte straten liever vermeed, en kwam eindelijk op een ruim plein, bij de rivier. De eerste sterren lieten haar licht vallen op den ouden tempel van Fortuna Virilis, die in den loop der tijden verdoopt was in de Kerk van de Heilige Maria van Egypte; tegenover dit gebouw stond het huis van Rienzi. „Het is een goed voorteeken dat mijn woning tegenover den ouden tempel der fortuin is gelegen", zeide Rienzi glimlachend terwijl Montreal hem volgde naar de reeds vroeger beschreven kamer. „Toch behoeft de dapperheid geen ge beden te richten tot de Fortuin", meende de ridder. „De eerste voert het bevel over de laat/.e." Het gesprek tusschen de beide mannen, die tot de ondernemendsten van hun ti|d behoorden, duurde lang. Intusschen wil ik dien lezer beter op de hoogte brengen van het karakter en de plannen van Montreal, dan tot dusverre onder den drang der om standigheden mogelijk was Walter de Montreal, in de kronieken van Italia meestal bekend als Fra Moreale, was in Italië gekomen als een vermetel geluk zoeker, waardig de opvolger te worden der zwervende Normandiërs (van moederszijde stamde hij af van een der beroemdsten onder hen), die vroeger onder de dolende ridder schap va® Europa zulk een zonderlinge rol gespeeld hadden; die landen veroverden en tronen omverwierpen, die geen andere wet ten erkenden dan die der ridderschap; d e ïich nooit vermengden met de stammen bij wie ze zich nederzetten; die ongeschikt wa ren om burgers te worden en nauwelijks voldaan door den strijd om 'n kroon. In dien, tijd was Italië het Indië van al die hoog geboren doch arme avonturiers, wier ver beelding, als die van Montreal, ontvlamd was door de balladen en legenden van de Roberts en de Godfrieds uit vroegere eeuwen die zich van jongsaf geoefend hadden in het temmen van Barbarijsche paarden en het dragen van de wapenrusting in den heet- sten zomergloed; en die in een verwijfd en verdeeld land komend, enkel dooi hun dap perheid schatten verwierven. Het werd niet als een schande beschouwd, wanneer een machtig opperhoofd een troep van d«ze stoutmoedige vreemdelingen bijeenbracht, die dan hun onderhoud moesten vind»® in roof en plundering om oorlog te voeren tegen tiran of republiek, of aJs hun belang het medebracht, dezen tegen groote sommen de bescherming van den vrede te verkoopen. Soms verhuurden zij zich aan een staat, om dien tegen een anderen staat te beschermen en trokken het volgende jaar tegen hun vorige lastgeveis op. Deze huurlingen uit het noorden vormden dus een burgerlijke, zoowel als een militaire macht; zij waren even onmisbaar voor de veiligheid van één staat, als schadelijk voor de algemeene vei ligheid. Slechts vijf jaar vóór den tijd waar van wij spreken had de florentijnsche repu bliek de diensten gehuurd van een beroemd aanvoerder dezer buitenlandsche soldaten Gualtherus, hertog van Athene. Met alge meene stemmen had het volk zelf dien krijgs man gekozen tot vorst of tiran van hun staat; eer het jaar voorbij was kwam het ir. verzet tegen zijn wreedheden, of liever tegen zijn afpersingen want, wat de geschied schrijvers op dit punt mogen verhalen, het heffen van zware belastingen trof gevoeliger dan een aanslag op de vrijheid. Hij werd de stad uitgejaagd, en deze verklaarde zich opnieuw tot een republiek. De dapperste en meest begunstigste onder de krijgslieden van den hertog van Athene was Walter de Montreal geweest; hij had de opkomst en de val van zijn aanvoerder meegemaakt Onder al de volksonlusten had de ridder met zijn scherpe opmerkingsgave veel ervaring op gedaan; hij had geleerd na te gaan, hoeveel een volk kon verdragen en wanneer het in opstand zou komen. Hij wist rekening te houden met de teekenen der tijden. Na den val van den hertog van Athene had Montreal ais vrijbuiter, onder den woesten Werner zijn rijkdommen vermeerderd en zijn roem verhoogd. Nu hij tijdelijk niets te doen had wat zijn ondernemingslust waardig scheen, voelde hij zich aangetrokken door den ver deelden en hoofdeloozen toestand van Rome. In het verbond dat hij Colonna had voorgesteld in zijn voorspiegelingen aan diens ij delheid zag hij het middel om zijn diensten onontbeerlijk te maken en zelf hot hoofd te worden van de legermacht die de eenmaal opgewekte eerzucht van Colonna zou noodig hebben. En met zijn vermetele ondernemingszucht voorzag hij waarschijn lijk, dat het opperbevel over zulk een leger in werkelijkheid zou gelijk staan met het bevel over Rome. Door een tegen-revolutie zou Colonna gemakkelijk van den troon ge worpen en hij zelf tot vorst gekozen kunnen worden. Meer dan eens had men in Rome, zoowel als in andere Italiaansche staten, onder den titel van Podesta, aan een vreem deling als eersten regeeringspersoon de voorkeur gegeven boven een landgenoot Fn Montreal hoopte, dat hij voor Pome zou kunnen worden wat de hertog van Athene was geweest voor Florence een eerzucht, die, zooals hij wel wist, te hoog ging voor een provencaalsch edelman, doch niet ven- een legeraanvoerder. Wij hebben echter reeds gezien, hoe hij in zijn scherpzinnigheid on middellijk begrepen had, dat het bejaarde hoofd der patriciërs niet kon werden bewo gen tot de vermetele en gevaarlijke maat regelen, die noodig waren om de opperma- ht te verkrijgen. Stefano Colonna was tevreden met zijn tegenwoordige positie; de oude.-dom en zijn vroegere tegenspoeden hadden hem geleerd, zijn begeerten te matigen. Hij was de man niet, die zijn leven zou wagen voor de kans op een troon. De minachting van den ouden patriciër voor het volk en voor Rienzi gaf Montreal de zekerheid, dat Co lonna zoowel de eerzucht als de kunde miste, die noodig «zijn voor het besturen van een rijk. De ridder had hem tevergeefs t^gen Rienzi gewaarschuwd; thans wenddi hij zich tot Rienzi zelf. Hij bekommerde er zich weinig om, welke partij de macht in handen had vorst of volk als hij zijn doel maar kon bereiken. Hij had het volk bestudeerd, niet om het te dienen, maar om het te beheerschen. En daar hij meende, dat alle menschen door een soortgelijke eerzucht bezield werden, verbeeldde, hij zich dat het volk, of er een volksmenner of een patriciër aan het hoofd stond, toch altijd het slacht- offer moest worden, en dat de leus van „Orde" bij de ecne partij of „Vrijheid" bij de andere, slechts een voorwendsel was, waardoor de geestkracht van ééi man zijn eerzucht trachtte te rechtvaardigen. (Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1933 | | pagina 7