EERSTE KAMER Radio Nieuws. DE LAATSTE DER TRIBUNEN 2 DONDERDAG 6 APRIL 1933 Het asylrecht Verschillende Wets ontwerpen Steun aan de bollen- trekkers - Instelling van bedrijfsraden OVERZICHT (De Eerste Kaaner beeft heit wetsontwerp tol instelling van bedrijfsraden in behande ling genomen. Het is een vrij eenvoudiig voorstiel, dat zijn grondslag vindt in de overt uigiing, dat de belangen van werkge vers en werknemers in bet bedrijfsleven niét tegenover elkaar staan, maar gemeen schappelijke belangen van bet bedrijf zijn. Een oude antd-rev. gedachte, dlie echter elechts tot gezonde ontwikkeling kaïn ko men, indien de vergiftigende klassenstrijd- leer practisoh wordt losgelaten en men de vakongumisabie iniet louter als strijdorgani satie dienst laai, doen, maar tot element maakt in bet streven naar bevordering van den bedrijtevredie en solidaire samenwer king. Indien de bedrijfsverhoudiingen daartoe aanleiding geven kan tot oprichting van be drijfsvereemgdngen door die overheid wor den overgegaan. De taalt dier organen van het bedrijf is betrekkelijk bescheiden gehouden; beslissen kunnen ze niets. Dit is gedaan omdat zij groeien moeten en in bun nieuwe taak zich geleidelijk inleven. Overdreven groente verwachtingen behoeft men er dus niet van te hebben, maar ook dient men zich te hoeden voor het verach ten van den dag der kleine dingen. En ze ker moet gewaakt tegen onware voorstel lingen, Daartoe behoort met name de bewe ring, dat de nieuwe organen zich over de techniek, economisch en commercieel, van de ondernemingen zeggenschap zullen aan matigen en door middel van de verordenende bevoegdheid heel den boel in de war zuilen kunnen sturen. Feit is, dat de bedrijfsraden met de afzonderlijke onderneming zich niet inlaten en dat de verordenende bevoegd- beid slechts in principe in de wet is opgeno men, maar met zoodanige omvangrijke en ingewikkelde waarborgen werd omgeven, dat er biinmen afzienibaren tijd niets van komen kan. Er zal trouwens voor die uiv voering van die bevoegdheid nog een apar te wet noodig zijn. Waar de zaak zoo staat, voor wie haar nuchter bekijkt, achten we verschillende aangevoerde bezwaren, die zich speciaal op de bedde genoemde punten toespitsten, in eterke mate overdreven. We hebben te doen met iets, dat slechts als een zeer bescheiden begin van het vormen van nieuwe sociale organen is te beschouwen. We hebben ons dan ook uitermate ver baasd, dat de R. K.-fractie met niet minder dan vier sprekers aan dit debat moest deel nemen. We beschouwen dat als een zeer on gepast gebruik, dus misbruik, van den par lementairen tijd. In dit geval, gelet op de omstandigheid,, dat de behandeling van he® wetsontwerp in een dag moest afloopen, beteekende dieze onbehoorlijke veelsprekerij, dat er leden niet aan het woord zijn geko men, die misschien ook wel iets hadden te zeggen, dat van meer beteekends was dan b.v. de inhoud van de vele vellen papier, welke de heer Sdhoemaker op een aller naarste manier stond om het eens mooi te "zeggen voor be lezen. Het kwartet viel natuurlijk in herhalingen en verknoeide daarmee tijd, dlie beter besteed had kunnen worden. Inbussahen geven we toe, dat het slot van de rede van den (heer de Bruyn, dat meer speciaal op het voorafgaande be- bat betrekking had, haair verdiensten had. Te oonstateeren viel in den loop van den middag, dat liberalen en dhr. hóst. tegen het wetsontwerp zullen stemmen. De soc.-dexn., die nog eens weer hun zonderlinge voor keur voor ondernemingsraden uitspraken en er door den heer de Bruyn op gewezen werden, dat ze Ln de practijk, bij onderhan deld ngen, hun klassenstrijd-theorie itfhuia laten, zullen wel voor stemmen. 's Avonds heeft minister Verschuur het wetsontwerp kort verdedigd. Overigens vaJt van deze vergadering wei nig te zeggen. Een overbodige interpellatie van den heer Oudegeest over de handhaving van het asylrecht werd tegen een nader tie bepalen werd de steun aan de boilentrek- kers goedgekeurd, benevens een groot aan tal andere kleine wetsontwerpen. I VERSLAG Te half twee kwam gistermiddag de Eerste Kamer btJeen ter behandeling van een dertig tal wetsontwerpen. rezlge ministers ook Min. Blokland, die door verschillende Kamerleden werd gelukgewenscht met zün be noeming tot vice-president van den Raad van De heer OUDEGEEST (s.d.) vroeg verlof den minister van Justitie vragen te mogen stellen ln zake de moeilükheden, die verwanten van landgenooten in Duitschland kunnen hebben om dat land te verlaten en welke maatregolen de minister denkt te nemen om ten aanzien van Duitsehe vluchtelingen het asylreoht hoog De° VOORZITTER stelde voor, het gevraagde 55.li.st werd hiertoe beslote.. De VOORZITTER deelde mede. zoo noodtg de ergaderitig voort te zetten ln den avon.l. De heer WIBAUT (s.d.) maakte hiertegen be- Tweede Kamer vergadert Verschillende wetsontwerpen Aan de orde waren daarna de volgende wets- Voonbeihoud der bevoegdheid tot bekrachtiging van de overeenkomst nopens het gebruik van bereid opium van 27 November 1931. Goedkeuring van het verdrag tot regeling in de walvischjacht van 24 September 1931 vergemakkelijken van het voeren van rechts gedingen in burgerlijke- en handelszaken; voor zieningen tot uitvoering van het op 31 Mei 1932 te Londen tusechen Nederland en Groot-Brittan- nlë gesloten verdrag, houdende bepalingen tot het vergemakkelijken van 't voeren van rechts gedingen (twee wetsontwerpen). Z.h.st. werden ze goedgekeurd. Met het wetsontwerp tn zake goedkeuring van het Verdrag van 26 Sept. 1931 tot ontwik keling van de middelen tot het stemming te betuigen; MINISTER BEELAERTS VAN BLOKLAND dankte voor dezen aan het wetsontwerp ver leenden steun. Het werd z.h.st. goedgekeurd. Hetzelfde geeohiiedde met de volgende bepa lingen; Wijziging der wet op de kanselarijrechten (verhooging kosten van passen); Wijziging van het IVde hoofdstuk der rHks- begrooting voor 1932 (verschillende onderwar pen); nadere voorzieningen betreffende de betalli van geldboeten en van het geldelijk - waarop verbeurdverklaarde voorwerp» uitspraak worden geschat; aanvulling van het artikel 44d van koophandel; boek anderen-1'Sat'e Van 'H' P' Carduck en 19 naturalisatie van K. W. Brandt en 19 anderen; wijziging van de grens tusschen de gemeen ten Stad-Hardenberg en Ambt-Hardenberg; onteigening van perceelen, erfdienstbaarhe den en andere zakelijke rechten, noodig voor 't verbeteren en verbreeden van den Plattenbur- gerweg te Arnhem; wijziging en aanvulling van enkele artikelen der pensioenwet 1922, het treffen van een voor ziening ten einde betaling van bijdragen In gevolge deze wet en van wiskundige reserve krachtens de Invaliditeitswet voor één persoon ln dezelfde betrekking te voorkomen, zoomede wijziging en aanvulling van de artikelen LXXX en LXXXIV der wet van 28 eMi 1925; wtjzlging en verhooging van het zevende hoofdstuk B der rijksbegrootlng voor 1933 (dek king tekort bü het beheer der schatkistpost rekening); wijziging van 't negende hoofdstuk der rüks- begrooting voor 1932 (stichting waterbouw kundig laboratorium te Delft); ek, die romantiek moet De bedrijfsraden vormen een mengelmoes van svoegdheden: advlseerende, uitvoerende, recht- irekende en verordenende. Dat kan ln sterke mate tot willekeur leiden. Ook Juridisch is dit wetsontwerp slecht ge oriënteerd. Met name wat de verordenende be voegdheid betreft. De minister wilde daarvan sist niet veel weten. Daar had hü aan vast ...oeten houden. Ht) heeft dat niet gedaan, maar •strekkende beteekenis aarfv^d.' Erger is nog. Zoö vergooit de overheid die van eigen rechte ls. zich zelf. Vooral in dezen tijd moet in deze richting niet worden gegaan. De heer SCHOEMAKER (r.k.). de derde van zijn fractie., vond het ook nog noodig zijn in stemming met het wetsontwerp uitvoerig te betoogen. Z.l. ls het productiesysteem geba seerd op het eigen belang en daaraan moet een Ind komen. Het alg<- i havenwerken' behoorende tot het kanaal goedkeuring van het op 12 October 1929 Warschau gesloten verdrag tot het brengen van eenheid ln eenige bepalingen Inzake het Internationale luchtvervoer, alsmede van het daarbij behoorende additioneel protocol; onteigening van perceelen. erfdienstbaarhe den en andere zakelijke rechten ln de gemeente IJsselmonde, noodig voor het verbroeden van de rivier de Nieuwe Maas onder de gemeenten IJsselmonde en Ridderkerk ter verkrijging van een ankerplaats voor Rtjnsohepen; onteigening van perceelen, erfdienstbaarh den en andere zakelijke rechten, noodig een kanaal van Noordhoi grens, met n Zuldhorn, kerk en Grootegast: regeling van den Invoer van metaaldraad- gloeilampen; it Frfesche GrJJpskerk, Olde- zakdoeki THÏJSSEN (r.k.) >p, dat een bepaalde streek geholpen wordt; maar er bulten vallen ln dezelfde omgeving plaatsjes als Lelmulden, Nleuwveen, Rijnsater- woude en Uitnoorn. Gevraagd werd of ook daar zoo noodig, hulp zal worden verleen.- MINISTER VERSCHUUR zou met de te opmerkingen rekening houden en was bereid te onderzoeken of ook andere gemeenten ond. de voorgestelde regeling behooren te worde betrokken. Z.h.st. ging het wetsontwerp door, tijdelijke 'afwijking van het bepaalde ln art. lste lid, der ouderdomswet 1919 en In art VI.. 2e lid. der wet>van 13 Juli 1923 tot wijziging dér ouderdomswet 1919 en bekrachtiging van een door den Gouverneur- Generaal van Ned.-Indlë krachtens art 93. Ie lid. en art 183. 2e lid, van de Indische staats regeling vastgestelde ordonnantie .(wflalglng van de Indische tariefwet). De Instelling van bedrijfsraden hield langer op. Prof. STEGER (rJc.) zag ln beginsel ln het wetsontwerp een hervorming van het bedrijfs leven. Voor strfld komt vrede en samenwer king ln de plaats. Het stelsel, waarbij de arbeid en de produc tiemiddelen ln verschillende handen zijn. ls ln beginsel niet fout maar bü de toepassing wor den fouten gemaakt Het wetsontwerp gaat uit van de eaamhoorigheld ln het bedrijfsleven en en 1; Jande ilsatïes tot verder gaand initiatief. De kiem van de verordenend, die ln het wetsontwerp ls de lijn van het wetsontvre Juicht Wil het wetsontwerp goede dan moet bü werkgevers en inzicht rtipen, dat goede samenwerking elsch van den tüd.en van den welstand van het be drijf ls. Het individualisme, dat de menschheic ongelukkig heeft gemaakt moet verdwijnen De heer VISSER (r.k.) verdedigde, dat aar bedrijfsraden de voorkeur moet worden gege ven boven ondernemingsraden, die in het bui tenland niet zeer bevredigend hebben gewerkt. In het verleden ls er voor den factor arbeid in het arbeidsproces weinig erkenning geweest Daarna heeft het organisatiewezen zich ont wikkeld en ls de sociale wetgeving gekomen, waarbü Nederland aan de spits staat. Als kroon daarop komen nu de bedrüfsraden, die weer een belangrijke schrede vooruit beteekenen op den i maken voor bereidheid 1 menwerking ln het belang van den socialen lezen tijd behoefte ■ntwerp als dit Meer dan ooit is er I De heer POL Hn fractie de beoordeeling OLLEMA (c-h.) stsontwerp is gek. •as viytigen arbeider en de taak van de Overheid i het tegenwoordige productieproces. Maar is het niet zoo, dat de positie, van enigen ondernemer tegenwoordig veel min- ?r sterk is dan de bestaanszekerheid der d. arbeiders? Men'nf W Jd niet opnieuw Dat het wetsontwerp meer rust en meer wei aart in het bedrüf aal brengen, werd betwü- jld. Zal de strüd en de twist der vakvereni gingen buiten de bedrüfsvereenigingen blüven? Gemeend werd van niet. Daar komt bij. dat de bedrüfsraden de be dreven zullen overdekken met een net van be de bepalingen. fijgjjf uit, len landbouw richting vrü wil maken, ook jzien van de Staten-Generaal? geering moet niet door de bedrüfsraden d. '-"ven aan bande- T->'" aten ook niet t sloten bedrüf kunr prüsafspraken den heer DANZ (s.d.) dit wetsontwerp niet Doel van het ontwerp ls. een deel van de om vangrüke sociale taak van den wetgever ove: bedrüfslev it geval niets n^reiTverachUlende sociale De arbeiders moeten hebt dernemlngsraden boven bedrüfsraden. Deze wet brengt weinig verandering in den bestaanden toestand. Als de soc.-dem. er voor stemmen, is het evenwel omdlLt het beginsel der verordenende bevoegdheid er ln ls opge- De heer v. d. BERGH (lib.) betwüfelde of de bedr[jfsvrede bevorderd zal worden door dit wetsontwerp, dat op verwerpelüke wüze mede zeggenschap ln technische en commercieels be- drüfsaangelegenheden Invoert. De liberalen wüzen in beheerszaken medezeggenschap af. Ook omdat ze daarin een bedreiging zien van gendomsrecht der ondernemers. Willen i dat terrein. Boven do arbeiders invloed hebben op ondernemingen laten ze die dan zelf beginnen. Het groote mogen der centrale organisaties (N. mllHoen. R.K. Volksbond V. V. 14 lill. en C.N.V. 2 staat. URG (v.d.) betuigde instem- ekking van het wetsontwerp, ichtlng van samenwerking en an den bedrüfsvrede. Maar toch ook de beteekenis weer 1 beginsel is de verordenende bevoegdheid enomen. maar een aparte wet moet de zaak heelemaal regelen. Mooi is zoo'n figuur milHoen, R.K. Volksl millloen) stelt daart. Prof. KRANENBUI mlng met de str dat gaat in de r de bevordering^ v raden vond verzet bü den heer Pollema. deze verloor uit het oog, dat de ontwikkeling gaat In de richting van decentralisatie van wetgeving, omdat de gewone wetgever altüd alle details i het bedrüfsle' beheerschen en dan verkeerde De bedrüfsgenooten zullen tot samenwerking Ernstig bezwaar had de heer Kranenburg tegen het eventueel uitoefenen van rechtspre kende macht door de bedrüfsraden. Een orgs dat uitvoerende macht heeft, moet niet tev rechtsprekende macht bezitten. Zou zelfs conflict i de Grond- schUlen laten, C wet zü— Intusschen alles overwegende, zal worden V°Deeheern DE BRUTN (r.k.), de vierde r.k. spreker, verheugde zich, dat de soc.-dem. tisch z(jn overgegaan van de socialisatie de bedrüfsorganlsatie. Er ls verlangen naar een andere sociale orde. De arbeiders wenschen. als factor ln het pro ductieproces, medezeggenschap. In die richting doet het DE HOLLANDERS IN JAPAN De laatste dagen leest men'nog al eens over Japanners op Nieuw-Guinea, en bij vele landgenooten zal de vraag zijn opge komen of deze gele broeders uit het Land der Rijzende Zon daar misschien met een schuin oog op een goede gelegenheid tot buit loeren? De keizer van Japan voert den titel van Mikado, hetwelk naar men zegt „Geopende Deur" beteekent. Enfin, politiek van de geopende deur is ook ons Hollanders nooit vreemd geweest Daar- van kan onze eigen koloniale- en handels geschiedenis getuigenis afleggen. Ook met betrekking tot het land van den Mikado. De Hollanders kwamen er het eerst tijdens den oorlog met Spanje. Twee Hollandsche zeelieden bij de Portu- geesdhe koopvaardijvloot brachten de eerste berichten uit dit wonderland. Spoedig werd toen het beslüit genomen om een vloot uit te rusten om, zoo mogelijk de macht in die streken Spanje uit de handen te wringen. Met de eerste vloot, die in 1598 vertrok, liep het niet goed af. Van de 6 schepen die vertrokken, kwam alleen „De Liefde' aan. De opvarenden, Adams, K^wakernaak en Zandvoort werden gevangen gezet, doch na een onderhoud met den Keizer werden zij, in Japan althans, vrijgelaten. Aan deze mannen, die den Japanners vele diensten bewezen, is het te danken, dat later aan Hollanders vrijen handel in Japan werd toegestaan en er eindelijk zelfs zulk een vriendschappelijke verhouding ontstond, dat o.a. in het Indische leger der Compagnie vele Japanners dienst namen. Later werd de verhouding anders. De Japanners gingen, misschien niet ten on rechte, de Hollanders wantrouwen, stelden vele bepalingen op den handel en lieten hun ten slotte het kleine eiland Decima, als het eenige Japansche grondgebied dat voor ons vrij bleef. Om de voordeelen van den handel te be houden hebben de Hollanders later echter dingen gedaan, waarvoor wij ons nu nog moeten schamen. Een commandeur der Hol landers, Simon Koekebakker, ter hulp ge roepen door de Japanners om hen te hel pen in een geloofsvervolging tegen in Japan gevestigde Roomsche Christenen, liet 30.000 Christenen van een rots in zee werpen, sen handelwijze, welke zelfs door de heiderisclie Japanneezen werd verafschuwd. Ook heb ben in Japan gevestigde Hollandera toen ter tijde, om aan te toonen dat zij niet voor het kruis bogen, dit symbool op den grond met de voeten vertraptl Treuriger is nog, dat een Hollandsch koopman aan zijn volk verbood bij plakkaat om in Japan te bidden voor of na den maal tijd, of gebeden- of Psalmboeken enz. te hebben, op straffe van door den Japanschen rechter te worden ter dood veroordeeld. Door de Synode van Utrecht werd daar dan ook over geklaagd, doch het duurde nog 7 jaren alvorens dit plakkaat weggenomen was. Decima werd intusschen hoe langer zoo meer ingesloten. Steeds meer vernederingen werden den Hollanders op dit eiland aange daan; eenmaal zelfs gebruikten de Japan ners een list om Decóma weder in handen te krijgen. Toch blééf het in ons bezit, en woei de Nederlandsche vlag er nog, toen deze nergens elders op de wereld zich meer vertoonde, omdat, in den Franschen tijd namelijk, een zelfstandig Nederland feite lijk niet meer bestond. Na het herstel der Nederlanden braken er ook voor deze volksgenooten in het verre Oosten betere tijden Wetenschappelijke mannen gingen naar Japan. De beroemde landgenoot Van Sie- bolt maakte o.a. Europa het eerste bekend met de Japansche plantengroei. Van Siebolt genoot zelfs de eer bij den Japanschen Keizer op audiëntie te mogen komen Door de beruchte opium-oorlog tusschen Engeland en China van 184042. werd bij Japan zooveel wantrouwen gewekt, dat in 1843 aan de Hollanders werd opgedragen bekend te maken, dat alleen Hollandsche on Chineesche schepen in Japan werden toe gelaten. Later leerden de Japanneezen van de Hollanders den bouw en de behandeling van stoomschepen. Door een Nederlandsche ingenieur werd in Nagasaki een voortreffe lijke fabriek gebouwd, voor den bouw van en reparatie aan schepen. Marinedetachementen werden door Hol land aan Japan afgestaan om hen op aller lei gebied te bekwamen. De Hollanders waren de grondleggers van Japans moder niseering. Op 11 Juli 1863 kwam het echter tot een conflict, dat van-vérstrekkende gevolgen is geweest Het schip de „Kaas en Brood", dat onzen nieuwen consul aan boord had, werl in de Straat van SLmonoseki plotseling be schoten door de Japansche batterijen. De commandant stelde zich geducht te weer en slaagde er in, hoewel met verlies van menschenlevens, de straat van Simono- seki door te komen. Japan werd voor deze en andere barbaarschheden door de geza menlijke mogendheden gestraft De Hollan ders namen aan deze bestraffing een groot werkzaam aandeel. Maar door deze straf werd Japan voor goed voor den Europee- schen handel allerlei, -- lf doen. Slechts als beginsel ls de verorde- inde bevoegdheid opgenomen; in feite la er De vakvereenlglngen kunnen ln de bedrüven et tot stand brengen, wat met de bedrUfs- den beoogd wordt. Dat leert de ervaring. In bedrüfsraden zal moeten worden samenge werkt en de onnatuurlb'ke klassenstrüd moeten worden losgelaten. Practisch leven de soc.-dem. vakvereenigingen reeds ïeer uit de klas- strüdgedaohte; wel ln theorie en op papier. ntracten en allerlei andere iwerking bewüzen dat Onjuist ls, dat de vakvereenlglngalelders als AVONDVERGADERING In de avondvergadering die te 9 uur begon, raa het woord aan MIN. VERSCHUUR. Hü zag in het wetsontwerp de vrucht van een langdurige ontwikkeling, waarnaar lange Jaren met verlangen is uitgezien. Herinnerd werd aan het streven van Dr Kuyper en ande aar uit de maatschappü groeiende organen .aan op de tvet steunende bevoegdheden aanzien van het bedrüfsleven zouden kun- en worden toegekend. Ook van chr.-hlst züde ls hierop aangedrongen. Dat alles was gericht tegen het individua lisme, dat, als vrucht der revolutie, het vragen van erkenning van het sociaal ka rakter van den mensch. Geleidelijk heeft die gedachte veld gewonnen. Gekomen ls - lectleve arbeidscontract, dat vrede ln dfenom een meer permanente sltua- n orde ln het bedrüfsleven te verkri' worden voortgegaan. Het is daarbü inde aan loonen en arbeidsvoorwaarden te denken. Ook moet gedaent aan m moreele erkenning van de positie en de ts van den arbeider in het bedrüfsleven. We ge tlaarbü uit van de gedachte, dat een strüd permanentie ln de samenleving onbestaanbi ls. De leer van den klassenstrüd ls een onm> schelüke laer. waartegen de natuur van den een fcl^tfoi Theoretisch kan dit Ucht zien. werp hoog aanslaan^ ir de beteekenis van dit VRIJDAG 7 APRIL. Hulzen (1875 M.) K.R.O. 8.00 Morgenconcert. 10.00 Gramofoon. 12.15 Lunchconcert. 1.40 Sollstenconcert. 2.30 Gewüde muziek. 3.50 Gramofoon. 4.30 Voordracht. 6.00 Gramofoon. 5.15 Voordracht. 5.45 Gramo foon. 6.15 Gramofoon. 7.45 Concert. 9.20 Vas Dlas. [llversum. (296 M.) V.A.R.A. 8.01 Gramo foon 9.00 De Notenkrakers. 10.15 De No ten krakers. 11.40 Janny van Oogen draagt voor. 4.01 Klein orkest. 5.30 Klein or kest. 6.01 Gramofoon. 6.10 Orgelspel. 7.00 Orgelspel. 7.15 Opera. 11.00 Muzi kaal allerlei. Irussel. (Vlaamsch) (337.8 M.\ 11.20 Gra mofoon. 4.20 Muziek. 5.20 Gramofoon. 5.50 Pianokwartet- 7.20 Gramofoon. 7.37 Concert. 9.20 Muziek. (Fransch) (509.3 M.) 11.20 Concert 13.30 Gramofoon. 4.20 Radio Symphonleorkest. 5.35 Omroeporkest. 7.20 Concert. 8.20 Vervolg 9.20 Gramofoon. organen" wordt ge welker verordenende bevoegdheid slech komstmogelükheid wordt aangegeven. Die kan eerst komen als de maatschappü er rÜP voor i» Dat ls verstandige taal, welke de minister gaarne onderschrüft "oor bedrüfsraden met verordenende bevoegd len opende art 194 der Grondwet den weg. \r een nieuwe wet zal' daartoe noodig zün; zoo eenvoudig kunnen zün: Er was de Regeering geen aanleiding om ient betreffende de ver- j dit daarom1 het beginsel-i door middel van nieuwe c ïleuwe organen. De Regee de bedrüfsraden haar 1 Die advlseerende taak ac de heer Danz wel klein, maar hü deed 't t in strüd met het reeds genoemde rapport ^Decentralisatie bü de s dringend noodig. Kan de sociale wetgeving ls beslechting van ge- >rden, dan sluit dat maatschappelijke ontwik keling. Wanneer collectivitelte worden bekleed, ls dat overheid. Die blüft vooi waken. De bedrüfsraad beperkt zich tot degenen, die onder de collectieve arbeidsovereenkomst len en strekt zich niet uit tot hen, die b' het terrein leven, waarop de bedrüfsraad De 8heer v. d. Bergh was ln dwaling, toen hü meende, dat de zeggensahap in de onder neming bedreigd werd door de bedrüfsraden. Die raken het geheele bedrüf, niet de afzon- derlüke onderneming. De heer Danz toonde groote sympathie voor ondernemingsraden, maar het was ook weer uit zün eigen kring, dat op de schaduwzüden daarvan in den laatsten tijd sterk de aandacht werd gevestigd. De heer Danz kwam opnieuw in strüd met de ontwikkeling van het bedrüfs- Sommlgen meenen, dat het ontwerp te ver gaat. Het radicale er ln is de tegenste"" individualisme en sociaal, revolutie en gevonden. De heer Po gedikt. Hij duchtte het brengen val ln het bedrijfsleven. Maar ten on; gedwongen wordt tot mee-opbouwlng. aoet a£ Dat gebeurt reeds nu door de vakbeweging de leiders treden daarbij ln den regel allermm als lasthebbers op. i heeft bezwaren wel erg a leven brengen, is allerminst een netwerk van nu verwarring Ls ontwerp kende I leven reeds prijszetting, b.v. in het drukk. bedrijf ten detrimente van de afnemers. Komt het tot prijszetting, dan zal ln de toekomst de sanctie van de Kroon noodig zij slechte werking vernietiging er va echteden. Dat ls veel beter dan we reeds ken nen. o-a. bij trusts en kartels, waarop de held geen Invloed heeft. Het ontwerp ls sociaal en moreel van waarde voor het bedrijfsleven. Eventueele bez zullen door een verstandige regeering U toegebracht. maar niet nu, Invoering juist hu. wetsontwerp, dat niet naar de gesloten bedrijven een autarkische bedrljfshuishoudlng. Op deze wijze gaan we ln de richting van socialisatie Do soc.-dem. zullen daartoe dit wetsoontwerp ali springplank gebruiken, verklaarde de heer Danz. De heer POLLEMA (C.H.) bleef zijn bezwarei handhaven in een improvisatie, waarvoor w alle respect hebben. Met name het bezwaar ont t zijn. len) werd zwaar, dat waar ln het bedrijf daar niet moeten worden toeg die omtrent het gezag een opvRttlng hebben, welke verkeerd moet worden geacht. Dit wetsontwerp ls een mengelmoes, dat aai de .democratie tegemoet komt. Maar «aarom i< het niet minder onjuist. Steeds brengt de demo cratie zichzelf om hals door to verwarring der |jf- te vervallen. Wetgevende, uit- 12.20 Orgel. 1.05 BBC orkest. 2.05 Orkest 8.20 Gramofoon. 4.20 Orkest 6.50 Do grondslagen der muziek. 11.00 Gramofoon. 11.05 Orkest (1634.9 M.) 6.50 .angenberg (472.4 M.) 6.25 Gramofoon. 9.35 Mensch und Welt 10.40 GranWooru 11.20 Concert 12.20 Concert 1.50 Groma foon. 4.20 Concert 7.20 Vroolük pro gramma. 10.06 Concert onden Reg. (355.9 M.) 12.20 Concert 1.20 Gramofoon. 2.05 Midland Studio orkest 8.20 Gramofoon. 6.50 Orgelconcert 7.2Q Zang. 7 35 Concert 8.35 PhlIJiarm. or kest 10.50 Gramofoon. [idland Reg. (398.9 M.) 12.20 Concert 1.20 Gramofoon. 2.05 Midland Studio orkest 6,50 Orgel 7.20 Orkest arü" (Radio ParUs) (1724 M.) 7.05 Gramo foon. 11.50 Gramofoon. 6.50 Gramofoon 6.40 Gramofoon. 8.06 Kamermuziek,/ (Tarschau (1411.8 M) 4.20 Concert 5.48 Gramofoon. 7.40 Concert 9.20 Ehllharm, Orkest Prof. KRANENBURG (V.D.) meende voor td nogen stemmen, nu gebleken is. dat vermogens- echtelijke kwestie bulten de bevoegdheid deO bedrijfsraden blijven. Uit OosL-Indie BERI-BERI OP ONRUST BATAVLA, 5 April. (Aneta). Onder "de ÏH heemsche gearresteerden op het eiland On« rust werden meerdere gevallen van beii- beri geconstateerd. Dit verschijnsel is zóó merkwaardig, dat de chef vam het militair hospitaal te Batavia, kolonel Dr J. M. Els* hout, persoonlijk naar het eiland Onrust is vertrokken. De gevangenen klaagden ovec moeilijk loopen, verschijnselen welke alleen werden geconstateerd onder de inheemsehe arrestanten van de „Zeven Provinciën". VULKANISCHE WERKING BANDOENG, 5 April (Aneta) Het „A.ID. reangerbode" meldt ,dat de Vulcanologi* sche Dienst van het Hoofd der Irrigatie-af deling Bondowoso bericht ontving omtrent) abnormale verschijnselen van het krater- meer van de Kawah Idjen. Sterke opwellingen werden waargenomen De temperatuur van het 226 Meter diepe meer steeg aan de oppervlakte in enkele uren van 32 op 42 graden. Van de Lamongan werd sinds 27 Maart geen nieuiwe spleetvorming waargenomen en werden geen onderaardsche geluiden gehoord. De opziener van den Vulcanalogischen Dienst bij ide Lamongan is naar de Kawah Idjen vertrokken. Kunst cn Letteren. MUZIEK TE ROTTERDAM Woensdag 19 April geeft de Kon. Zaïugver eeniging „Rotte's Mannenkoor" des avonds om 8V2 uur in de St Laiurenakerk een con cert met medewerking van Helena Cals (so praan) en Flor Peeters (organist). De uit voering staat onder Leiding van den waar nemend dirigent Lieven Duvosel, wegens ziekte van Bern. Diamant Voor dat het ge wone programma wordt afgewerkt wordt Mendelssohn's „Beati Mortud" gezongen in memoriam wijlen den eere-voorzitter mr. P. J. v. Wijngaarden. Cola di Rienzi, de groote Senator van Rome in de 14e eeuw Door Edw BULWER LYTTON (21 „Gij ziet ongetwijfeld in, heer", zeide Montreal, zijn doordringenden blik op Adriano gevestigd, „dat Italië op het oogen- blik een merkwaardig schouwspel biedt. Het is een strijd tusschen twee tegenover elkander staande machten, wie van beiden den ander zal vernietigen. De eene macht is die van het weerbarstige, woelige volk een macht die zij „Vrijheid" noemen. De andere is die der hoofden en vorsten een macht die meer naar waarheid „Orde" noemd wordt Tusschen deze partijen zijn de staten van Italië verdeeld. Zoo is in Flo rence, in Genua, in Pisa een Vrije Staat gevestigd een Republiek, all kan men zich geen woeliger, ongelukkiger toestand .voorstellen". „Dat is volkomen waar" stemde Stefano toe; „zij hebben mijn eigen neer uit Genua verbannen". „In korte woorden, het is een voortduren de strijd tusschen de voorname familiën", ging Montreal voort: „niets dan vervolging en verbeurd verklaring en verbanning: van daag verbannen de Welfen de Gibellynen morgen verdrijven de Gibellynen de Welfen. *ht mag rts f rijheid zijn, imaar het is de sterken tegenover de vrijheid van zwakken. In andere steden, zooals Milaan, Verona Dlogna, wordt het vólk geregeerd door één man die zichzelf een vorst noemt doch dien zijn vijanden een tiran heeten. Daar hij meer macht heeft dan een der andere burgers, voert hij een krachtig bestuur; en daar er voortdurend van zijn verstand en zijn geestkracht veel meer geëischt wordt dan van die der andere burgers, is zijn be stuur verstandig tevens. Deze beide regee ringen zijn met elkander in strijd; wanneer het volk van een der steden in opstand komt tegen zijn vorst, zendt het andere volk uit de Vrije Staten wapens en gelid". „Gij hoort het, Adriano hóe slecht de laatsten zijn", meende Stefano. „Het komt mij voor" vervolgde Montreal „dat er aan dezen strijd een eind moet komen. Geheel Italië moet republikeinsch of monarchaal worden. Hoe de afloop zal zijn is gemakkelijk te voorspellen" „Ja, de Vrijheid moet ten-lotte de over winning behalen!" sprak Adriano met warmte. „Vergeef mij, heer, ik ben van de tegen overgestelde meening. Bedenk, dat deze republieken handel drijven dat zij koop lieden zijn; zij stellen prijs op weelde, zij minachten de dapperheid, zij beoefenen alle vakken, behalve dat van wapensmid. Hoe zullen zij dus standhouden in den oorlog? Door de hulp van hun eigen burgers? Geen denken aan! Of zijn wenden zich tot een buitenlandsch vorst en beloven hem in ruil voor zijn bescherming, voor vijf of tien jaar het bestuur over hun stad; of wel, zij leenen van den een of den anderen vermetelen avontfurier, zooa'ls ik, zooveel manschappen als zij maar kunnen betalen. Is het niet zoo heer Adriano?" Adriano knikte onwillig. „Nu dan ligt het aan den buitenlandschen vorst zelf, als hij de macht niet voor goed in handen krijgt, zooals de Visconti's en de Scala's reeds gedaan hebben in staten die vroeger vrij waren: en het is eveneens do schuld van den kapitein der huurlingen, indien hij zijn bandieten niet tot senatoren en zichzelf niet tot koning maakt Deze toe standen zijn zoo natuurlijk, dat zij den een monarchaal. Nu schijnt het mij in het belang te zijn van alle machtige geslachten het uwe te Rome, dat der Visconti's te Milaan om dat tijdstip te verhaasten en terwijl gij dit gemakkelijk doen kunt, perk en paal te stellen aan de besmetting van oproerig heid, die zich met snelheid verspreidt, en die voor het volk eindigt in losbandigheid, voor u in den dood. In de vrije staten zijn de edelen het eerst aan de beurt: eerst worden uw voorrechten, dan uw bezittingen u ont nomen. Zooals gij weet, heeren, mag in Florence zeflfs geen edelman het geringste staatsambt bekleeden!" „Die schurken!" zeide Colonna, „zij schen den de allereerste natuurwet!" Montreal was zoozeer vervuld van zijn onderwerp, dat hij nauwelijks lette op de verontwaardiging yan den baron. „Op dit oogenblik" ging hij voort, „zijn er velen misschien de verstandigst en in de Vrije Staten die het oude Lombardische verbond wenscven te hernieuwen, om hun gemeenschappelijke vrijhei-i te verdedigen tegen iederen die zich zou willen opwerpen als vorst Gelukkig is de doodelijke jaloersch heid tusschen de handeldrijvende staten de lage plebejische naijver, meer op handel dan op roem voorloopig nog een onover komelijk beletsel voor dit plan; en Florence, de roerigste en aanzienlijkste van allen, gaat zoo gebukt onder tegenspoed in den koop handel, dat het niet in staat is tot zulk een gewichtige onderneming. Nu is het dus tijd voor ons, heeren; terwijl onze vijanden met zulke hinderpalen te kampen hebben, moe ten wij een tegenverbond oprichten onder al de vorsten van Italië. Nu kom ik tot u, edele Stefano, omdat uw rang u verheft boven aJ de baronnen van Rome, met het voorstel, u aan het hoofd te plaatsen van dezen eervollen bond! Bedenk, welke voor deelen dit voor uw huis zal opleveren. De pausen hebben Rome voor altijd verl#ten; er is geen beletsel voor uw eerzucht, noch voor uw macht Gij hebt de voorbeelden van Visconti en Taddeo di Pepoli voor oogen. Gij zullt in Rome, de ëerste stad van Italië, een onbeperkte opperheerschappij kunnen voeren, uw zwakkere mededingers, de Sa- velli's, do Malatesta's, de Orsini's tén onder brengen en aan uw kindskinderen een erfe lijk koningschap nalaten, dat zich misschien eenmaal zal kunnen uitstrekken over de geheele wereld". Stefano beschutte het gelaat met de hand toen hij antwoordde: „Doch hiervoor, ridder Montreal, worden huflipmiddelen vereischt: geld en man schappen". ,,De laatsten kan ik u genoeg bezorgen mijn kleine, uitstekend geoeiende bende kan, zoodra ik dit verkies, aangroeien tot de meest talrijke van geheel Italië: en geld, edele heer, kan aan het ijijke huis Golonna nooit ontbreken; zelfs een schuld op uw uitgestrekte bezittingen kan gemakkelijk afgelost worden, wanneer alle inkomsten van Rome u toebehooren. Gij ziet weJ", ging Montneal voort tot Adriano, in wiens jeugd hij een warmer bondgenoot zag, dan in den grijzen Stefano, „hoe gemakkelijk dit plan ten uitvoer is te brengen en welk een glansrijke toekomst voor uw huis er in ligt" „Heer Walter de Montreal", zeide Adriano terwijl hij opstond en lucht gaf aan de verontwaardiging die hij zoolang met moeite had onderdrukt, „het doet mij leed, dat onder het dak van den eersten burger van Rome een vreemdeling, zonder dat iemand het hem belet, het waagt, de eerzucht te prikkelen, door te wijzen op de gehate be roemdheid van een Visconti of een Pepoli. Spreek, heer" dus wendde hij zich tot Ste fano, „spreek edele bloedverwant! en breng dezen ridder uit Provence aan het verstand dat indien het een Colonna niet mogelijk is Rome in zijn vroegere grootheid te her stellen geen Colonna althans de laatste overblijfselen van zijn vrijheid zal ver- I nietigen". „Wel Adriano! mijn beste neef!" zeide Stefano bij dien plotselingen uitval; „ik moet u verzoeken, u te matigen. Edele heer Walter, hij is jong jong en opvliegend - het is zijn bedoeling niet, u te beleedigen." „Daarvan ben ik overtuigd" antwoordde Montreal koel, doch met hoffelijke zelfbo- heersching. „Hij spreekt volgens den indruk! van het oogenblik een prijzenswaardige fout in de jeugd Op imijn leeftijd deed ik ook zoo, en menigmaal heeft mijn overijling mij" bijna het leven gekost Neen, heer, neen! grijp niet zoo veelbeteekenend naar uwi zwaard, alsof in inijn woorden een bedrei* ging verscholen lag; dat zij verre van mij. Geloof mijj in den krijg heb ik genoeg voor zichtigheid geleerd, om mij niet lichtvaardig iemand tot vijand te maken, dien ik tegen zulk een overmacht het zwaard heb zien trekken". Onwillekeurig voelde Adriano zich getrof fen door de hoffelijkheid van den ridder, en diens toespeling op een gebeurtenis, waarbij Montreal hem misschien bet leven had ge red. Hij reikte hem de hand. „Ik schaam mij over mijn drift" zeide hij rondborstig; „doch" voegde hij er ernstig bij, „daaruit ziet gij tegelijk, dat uw plan door geen Colonna zal gesteund worden. Ik durf u zelf zeggen, in het bijzijn van mijn edelen bloedverwant, dat, ook al mocht hij aan zulk een plan zijn goedkeuring schenken, da besten van zijn geslacht hem zouden ver laten; en ook ik, zijn neef, zou gindsch kasteel doen bezetten, om zulk een onna tuurlijke eerzucht te fnuiken." Een lichte, nauwelijks zichtbare wolk van msnoegen vloog bij deze woorden over Mon treal s gelaat; hij beet zich op de lippen eer hij antwoordde: „Indien echter de Orsini's eens minder nauwgezet waren, zou hun eerste werk zijn. het huis Colonna te verpletteren". 1 Wordt vervolgd j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1933 | | pagina 3