IN ACT!
Het Begin ónzer Jaartelling
De leeuw van Lüzern
Hun systeem en terrein van werkzaamheid
Misschien zal de lezer, die hierboven over
het „werken" van den zakkenroller leest
dit woord minder geschikt vinden, en hei
liever door „stelen" of een andere aandui
ding van dien aard vervangen zien. Immers
het zakkenrollen is niet in den gewonen,
achtbaren zin, een beroep. Van een anderen
gezichtshoek bekeken echter, zou men de
bezigheid van zulk een schelm niet alleen
werk, doch zelfs kunst kunnen noemen en
dan nog wel een kunst, welke een zeer
lagrlurige, zorgvuldige opleiding en een
sterke mate van persoonlijken aanleg ver-
•ischt. Een Duitsch politie expert vertelde
•r kort geleden over in een spoorwegblad
«n „S|K)or- en Tramwegen" bracht dit arti
kei onder de aandacht van het Nederland-
sche Spoorweg publiek.
Vooral in landen met ongunstige sociale
toestanden, aldus deze „Kriminalrat" is het
gilde der zakkenrollers krachtig ontwikkeld
Daartoe geven zij dan hun „veelbelovende"
spruiten in opleiding bij een ouden misda
diger.
Zooals pickens in „Olivier Twist" vertell
begint de opleiding met een levensgrooten
wassen pop, welke geheel is aangeklepil
terwijl het pak van top tot teen behangen
is met belletjes. De leerling krijgt nu de
opdracht een portefeuille of beurs uit het
geheel toegeknoopte pak te nemen, zonder
dat ook maar één belletje rinkelt. Eerst als
de vingers, zooals bij een geoefenden piano
speler, voldoende lenig ziin geworden, mag
de leerling zijn kunst op een levenden per
soon, en wel op zijn onderwijzer, beproe
ven!
Voor een aldus volledig bekwaamden zak
kenroller biedt het arme vaderland natuur
lijk geen voldoend ruim arbeidsveld meer
Hij gaat dus naar het buitenland, wordl
De zakkenrollersschool uit Olivier Twist".
Deze a beelding. evenals de andere in dil
artikel, is gereproduceerd naar de teekening
van Cruikshank, in de origineele uitgave
van Dickens' meesterwerk.
internationaal. Met ontduiking van de pas
voorschriften komt hij over de grenzen in
de groote steden van Europa en vooral in
Berlijn, de metropool der zakkenrollers
Vandaar uit ondernemen zij hun ^troop
tochten in alle steden van bet binnen- en
buitenland. De groote steden in Duitsch-
land genieten hierbij de voorkeur, omdat in
Duitschland het stelsel van betaling met
cheques, enz. niet zoo is ingeburgerd als
neemt de „Zieher" de portefeuille, het hor
loge of een ander begeerd voorwerp uit den
zak van het slachtofler. Is de zak met een
knoop geslo en, dan moet hij eerst met een
handgreep geopend worden; deze manipu
latic is een meesterstuk op zichzelf Een
enkele, technisch volmaukte ruk met twee
miers haalt den knoop uit het knoopsgat
zonder dat het slachtoffer ook maar ie.s er
an voelt, dat hij is aangeraakt.
Opdat de eigenlijke handgreep van het
rollen voor mogelijk opmerkzame oogen uit
het publiek verborgen blijve, plaatst zich
en lid van de ploeg tusschen slachtoffer
n publiek Zij noemen dat „Mauer" ol
Wand" maken. Soms iioudt de dief zelf
een krant of acletasch of een over den arm
hangenden overjas op het oogenblik der
operatie zoó voor de borst van het slacht
offer, dat «lit niet naar beneden kan kijken
n dus van de uit te voeren handgrepen
liets bemerken kun.
Als .Zieher" wordt bijna altijd de jongste,
'an de ploeg aangewezen omdat hij bij be
trapping in verband met zijn jeugd en de
weinige en geringe straffen, die bij reeds
heelt ondergaan, de meeste kans op een
milde straf heeft en bovendien bij de politie
en justitie meestal nog niet als zakkenrol
ler bekend staat. Met dezelfde handgreep,
waarmede hij de portefeuille rolt, geeft hij
ze door aan een medeplichtige, die zich ge
durende den diefstal in zijn onmiddellijke
nabijheid bevindt en het gerolde voorwerp
dadelijk aan den volgenden medeplichtige
overreikt. Zonder op te vallen verwijdert
deze laatste zich met den buit. Portefeuilles
en portemonnaies worden ook dikwijls da
delijk geledigd en tusschen de treeplank en
het perron neergegooid, waar ze na het ver
trek van den trein worden gevonden.
Wanneer men zulke geraffineerde, tech
nisch uitnemend bekwame en stelselmatig
werkende misdadigers met succes wil vt
volgen, kan men niet vandaag dezen
morgen een anderen willekeurigen politi
beambte belasten met hun bewaking.
Slechts die politieman kan een gelijk
dige tegenstander zijn, die zich langzamer
hand heeft gespecialiseerd in de vervolging
van deze misdadigers. Leerzaam zijn de
mededeclingen van twee internationale zak
kenrollers, die bij uitzondering eens, nadat
hun een lichte straf was toegpmetcn, aan
het praten werden gebracht. De kleermaker
Alois Julius Sitarz van Suelia in Polen ver
telde: „Op de perrons beginnen we :n vrij
snellen pas door de op een aankomenden
trein wachtende reizigers te loopen. Perso
nen. die op eenig«-n afstand staan en scherp
toekijken, vermijden we te passeecen. Die
zijn ons te gevaarlijk. Een rechercheur her
kennen we meestal aan zijn kijken, zijn
klecding, actetasch en wandelstok en voor
al daaraan dat hij iets apart staat om zoo
veel mogelijk te kunnen overzien. Dikwijls
praten zulke menschen met het spoorweg
personeel. Wij vermijden dan deze plek
gaan aan het werk bij een ander gedeelte
van den trein. Het uitgekozen slachtoffer
wordt vast en zeker behandeld. Er
king in, dan moet hij trachten niet alleen
'„Zieher". maar zoo mogelijk alle
leden der bende te arres ecren. Daartoe
roept hij den verdachte ter verantwoor
ding zonder zich eerst als beambte kenbaai
te maken. Op dit oogenblik zullen verschel
den „neutrale" ge uigen opduiken, die do
onschuld van den verdachte beple.ten. Dat
zijn «lan mecslal andere leden van de bende
Vraagt men hun naar de reden van hun
erblijf op het slation. dan zullen zij steeds
beweren, dal zij juist niet den trein zijn
aangekomen om in de s'ad een goeden be
kende uii hun land op te zoeken. Zijn vol-
ledigen naam en adres kunnen zij echter
nooit opgeven. Hij is in de stad gemakke
lijk te vinden hoort men steeds. Deze met
luider stem uitgesproken verdediging be-
'ijst echter dadelijk dat de be rnkkene een
zakkenroller is want dat is de mani°r,
aarop zich iedere internationale zakken
roller verdedigt, omdat ze hun allen bij de
opleiding is ingejiompt
t is steeds noodzakelijk den verdachte,
onder me«ledee.ling van «1e gronden waar<p
hij verdacht is, dadelijk hij de poll'le voor
te leiden. De politie toch beschikt over te
terhnische hulpmiddelen om zijn idunt'te.it
vast te stellen en na te gaan of hij reeds
elders als zakkenroller is o|)gPtr«'«len. Hei
is d»i pohtie ook mogelijk buitenlanders
van die kracht het land te doen uitwijs.-».
Dit is een maatregel, waarvan nog veel te
weinig gebruik gemaakt wordt
Wanneer ook de niet speciaal met de b«
strijding der zakkenrollers bela-te niet tiet
wezen van deze misdadigers en hun manier
van werken hekend is, kan hij zeer uttigo
nie«lewerkmg bij deze bestrijding verleonen
De leeds genoemde zakkenroller Mazur
heeft nog op zeer overtuigende wijze ver
klaard, dat de zakkenroller voor zijn werk
over een groote mate van zelfvertrouwen
dient te beschikken Mist hij dat ze'fver
trouwen, dan bemerki dikwijls hel slncnt-
ofler zelf sjwedig de i»ogirig tot diefstal
Wanneer de zakkenroller voortdurend g"
voelt .dat de oogen van talrijke geünifor
meerde hoamhtcn of van spoorwegbeambten
in civiel op hem gericht zijn, dan zal hij
den spoorweg als operatielorrein sp"e lig
gaan mijden, als zijnde, voor hem 'e .wnrrii"
Daarmede zijn echter de spoorweg en tiet
reizende publiek veel meer gediend dan
met de opsporing achteraf van zakkenrol
Iers ,die zich aan strafbare handelingen
hebben schuldig gemaakt
DE DIERENRIEM
De Dierenriem is een denkbeeldige gordel
ol hemclzöne, welke zich op ongeveer 9 gi.
aan alle zijden van dc ecliptica of zunne-
baan uitstrekt. Deze goidel wordt verdeeld
in twaalf gelijke drr.len, de zoogenaamde
leekens van den Dierenriem".
()p onze afbeelding vindt men deze leekens
aangeduid met Romeinschc cijfers, en wel in
deze volgorde: Ram, Slier, Tweelingen
Kieelt. Leeuw, Maagd, Weegschaal, Schor
pioen. Boogschutter, Steenbok, Waterman en
Vissr.h en.
Bij dc Fransche benamingen op de afbrei
din n treil men tevens de schrijf Ir ekens aan
waarvan de deskundigen zich bedienen bi)
hrt op papier stellen hunner berekeningen.
De hemelruimte binnen den Dierenriem
u.erd dom dc Ouden van bijzondere beteeke
nis geacht, omdat de schijnbare plaatsen
ran '/.on. Mann en van de Planeten, waai
mede de astrologen zich bezighouden, zich
alle daarbinnen bevinden.
door Dr. W. J. A. SCHOUTEN
De berekeningen van den abt
Dionysius. De ster van
Bethlehem.
De Pauselijke Stoel heeft het Jaar 193."
toi een heilig jaar verklaard. Het hoofd de-
Roomsch-Katholieke kerk nam dit beslui'
om daardoor te doen herdenken, dat 19
eeuwen geleden de Heiland stierf aan hel
kruis.
De vraag doet zich voor of het inderdaad
in dit jaar 1900 jaren geleden is, dat Christus
op Golgotha stierf. Dii zou geen kwestie
zijn wanneer de apostelen en de eerste
Christen-gemeenten terstond begonnen wa
ren hun jaren te tellen van Christus' ge
boorte af. Maar dit is heelemaa] niet he
geval De eerste eeuwen heeft de Cliriste
lijke keik zich geschikt naar de Homein-
scn tijdrekening die haar jaren gewoonlijk
telde ab urbe conditia, van de stichting
der stad Home af. Up den duur gat hel
ech er eenige moeite om het kerkelijk jaa*
met zijn lecstdagen te doen aanpassen bij
den Romeinschen kalender, zooals deze ua
Caesar in gebruik was. Daarom gaf
de Kerk in 522 aan Dionysiu.- Exiguus, een
ordt abt te Rome, opdracht een voorstel te doen
van voren, van weerskanten en van achte- i voor verbetering van den kalender
ren tegen hem opgedrongen, en dan wordt Dionysius vatte zijn taak breed op. Hij
de operatie verricht Het gestolene wordt schrijft: „Wij willen in onze lijdrckenmu
dadelijk aan een ander overgegeven, en wij nie. langer de herinnering aan goddeloozen
gaan daarop onmiddellijk van elkaar Om en Christenvervolgers bewaren maar wit
elkaar bij ons werk te begrijpen zonder dat. vinden hel beter het aantal jaren dat ver
anderen dit merken, gebruiken wij een ge
heime taal, die deels in het Poolsch, deels
het Duitsch wordt gesproken
elders. Daarom heeft de reizende Du.tsehei I De zakkcnmMer Isnatz jlazur uit Domo
ot de in Duitschland reizende vreemdeling ,n po|(m |s )e Frankf<>rt di
meestal groote geldelijke bedragen bij zich.
Daarom ook is de te behalen buit meestal
belangrijk Hierdoor is ook te verklaren, dat
de zakkenroller met bijzondere voorliefde 't
reisverkeer als terrein van zijn werkzaam
heid uitkiest Hij zal daar overal opereeren,
•waar menschen samengroepen, dus bij de
plaatskaartenloketten en perrontoegangen,
het meest echter bij D treinen bij het in- en
uitstappen van de reizigers. Zelden rijdt dp
zakkenroller mede mei den trein, welken
hij „bewerkt" (hij heeft daarom bijna altijd
maar een perronkaartje of een kaartje naa'
een voorstad). Het komt nog minder voor,
dat de zakkenroller zijn handwerk uitoefent
in een rijdenden trein.
Het geraffineerde zakkenrollen kan na
tuurlijk niel door één enkelen persoon ge
schieden. Daarvoor zijn handlangers noodig
van wie elk zich een andere rol toebedeeld
ziet. Daarom werken de zakkenrollers steeds
in ploegen van vier of vijf man. Als er een
D-tre:n bewerkt moet worden komen zij
pas op het laatste oogenblik op het perron,
zij loopen gescheiden van elkander en hou
den alleen door teektms en blikken voeling
met elkaar. De oud;*e en rijks e in erva
ring van de ploeg zoekt met zijn door jaren
lang misdadig bedrijf gescherpte zintuigen
reeds aan de piaatskaarten- of bagageloket
ten een geschikt slachtoffer uit. Nadat hij
dit aan den „Zieher" van de ploeg, dat is
degeen, die den eigenlijken diefstal uitvoert
heeft aangeduid, verwijdert hij zich Hij be
moeit zich verder niet met het geval, omdat
hij als oude zakkenroller al te zeer aan de
beambten bekend is en omdat hem door
reeds ondergane zware straffen bij be rap
ping een voorbeeldige straf zou worden op
gelegd. De andere medeplichtigen houden
den „Zieher", die 't slachtoffer volgt, nauw
lettend in het oog tot hij op een gegeven
oogenblik het toeken h>' den aanval geeft
Dit oogenblik valt niet, zooals men meestal
meent, in momenten van natuurlijk ont
staan gedrang, omdat dan de mogelijkheid
om er van door te gaan voor den zakken
roller 'e gering is; bovendien voelt hij zich
in zulk een gedrang te zeer beperkt in zijn
bewegingsvrijheid. De zakkenrollers doen
liever kunstmatig gedrang ontstaan. Dit
toch is zeer gemakkelijk als er veel men
schen bij elkaar zijn. Een der medeplichti
gen een „Decker" komt plotseling aanzet
ten en tra pi het slachtoffer „bij ongeluk"
op den voet. Of hij past den meest gobrui-
kelijken truc toe en dringt zich plotseling in
een groep instappende reizigers, omdat hij
zoogenaamd in een verkeerd rijtuig i
gestapt Door zulke kuns grepen wordt
een oogenblik de opmerkzaamheid van het
•lachtoffer van zichzelf afgeleid. Daar is
het om begonnen want op dit oogenblik
het handige
optreden van een politieman op heeterdaad
betrapt
Hij vertelde dienaangaande het volgende.
„Wij letten op de perrons er in de eerste
plaats op, of de treinen worden bewaakt
Loopen mannen van middelbaren leeftijd
Jeugdige vingergauwtjes lichten den achter
zak van den ouden meneer aan het
boekenstalletje!
op de perrons heen en weer, kijken zij
scherp toe en hebben zij geen bagage bij
zich, dan is het oppassen en moeten wij
niet in hun nabijheid aan het werk gaan.
Toen ik op het sta ion Frankfort aan het
werk toog om de handtasch van een dame
open te maken, bevond zich een ongeveer
60-jarige heer in mijn buurt Hij had een
sportpaik aan en droeg een kijker en een
kiektoestel. Daar hij bijzonder groote schoe
nen aan had hield ik hem voor een En
gelschman. Ik koesterde geenerlei verden
king en voelde mij dus door dezen heer, die
geen notitie van mij nam, niet veron rust
Toen ik de tasch van de dame geopend en
er de portemonnaie uitgenomen had, werd
ik gegrepen. De ..Engelschman" ontpopte
zich als een politieman Hij had mij met
behulp van de weerspiegeling in de glazen
van zijn lorgnet waargenomen Gelukkig
komt het maar zelden voor. dat dp noli ie
beambten in hun dienst zoo te werk gaan,
anders was men nergens meer veilig"
Deze beide beschrijvingen uit bevoegden
mond toonen meer dan alle andere uitleg
gingen aan, welke wijze van optreden van
politiebeambten verkeerd, en welke juist is.
Grijpt de beambte bij voldoende verden-
loopen is le rekenen van de vleeschwording
Heiland af.' Op zijn voors el he-
sl<X)t de Christelijke kerk toen de Romein
sclie jaartelling te laten varen en de nieuwe
'■ijdrekening te laten beginnen bij het ge
booilejaar van Christus. Maar hoe lang was
het geleden dat de Heere Jezus op
was geboren? Dionysius trachtte het te be
rekenen. Hij was een geleerd man. maar
bevangen in het bijgeloof van zijn tijd. Hei
stond voor Dionysius vast, dai God de aarde
had geschapen bij het begin der lente, 21
Maart was de eerste scheppingsdag en 2L
Maart de vierde, waarop zon. maan er>
sterren geschapen waien. Op 25 Maart moest
□u ook, zoo meende hij, het begin en hei
eind van Christus' verblijf op aarde vallei
Daarom onderstelde hij, dat het begin der
vleeschwording. de ontvungenis, op 25 Maart
was gevallen en het einde van Christus'
leven op aarde, de opstanding, op denzelf
den datum Het behoeft geen betoog, dat
voor deze speculaties geen enkele grond ir.
de Heilige Schrift aangewezen kan worden
De abt Dionysius maakte er echter ge
bruik van om het begin der jaartelling vasi
te stellen. Uit den Bijbel volgt, dat de op
standing des Heeren op een Zondag plaats
greep En volgens het bijgeloof van die da
gen een anderen naam kunnen wij er
moeilijk aan geven viel de opstanding op
25 Maart. Dionysius had nu slech s na te
gaan wanneer ongeveer vijfhonderd jaar
teiug 25 Maart op een Zondag viel Zoo
vond hij den datum van de opstanding er:
dus ook het sterfjaar des Heeren. Verde:
meende hij uit het Evangelie van Lucas te
kunnen afleiden dat Christus 31 jaren on
aarde heeft geleefd. Hij telde van hei ge
vonden sterfjaar 31 jaren terug en vono
zoo het geboortejaar van den Heere Jezus.
Dit nam hij als begin der jaartelling. Dio
nysius kwam tot de conclusie dat het eerste
jaar van de Christelijke tijdrekening sa
menviel met het jaar 754 na de stichtinj
der stad Rome. Op deze wijze werd in de
zesde eeuw in de studeerkamer van een abt
te Rome het begin der jaartelling
steld. In 525 aanvaardde de Christelijke
kerk deze jaar elling volgens het voorstel
van Dionysius, later zorgde Karei de Groote
ervoor, dat zij algemeen werd ingevoerd
Thans is zij bij bijna alle cultuurvolken
in gebruik.
Het heeft meer dan 1000 jaren geduurd,
voordat er twijfel rees, of Dionysius het ge
boortejaar van Christus wel goed berekend
had. In hei begin der zeventiende eeuw
trachtte Kepler geboorte- en sterftejaren van
verschillende beroemde personen met be
hulp van sterrenkundige gegevens te bere
kenen. Zoo berekende hij ook het sterfjaar-
van Koning Herodes. Hij kon dit doen door
uit te gaan van een maansverduis erlng
die in Jeruzalem zichtbaar was geweest
Kepler kon den datum van deze eclips be
rekenen en kwam toen tot de conclusie dat
Herodes 4 jaren vóór het begin van onze
jaartelling gestorven moest zijn. Wanneer
deze uitkoms* juist is, moest Dionysius een
fout gemaakt hebben
Do uitkomst van Kepler schijnt niel veel
aandacht getrokken te hebben. In het be
gin der vorige eeuw vond evenwel zijn con
clusie op ongedachte wijze bevestiging. Bij
opgravingen te Rome vond men een Paasch
afcl, een lijst van Paaschdata, afkomstig
Jupiter.
SatumiLS.
van den kerkvader Hippolytus, die om
streeks 200 na Chr leefde Deze vermeldde.
Jat de Heere Jezus op 2 April van het jaai
747 na de stichting van Rome, geboren was
Dat was dus 7 jaren voor het begin vai
onze jaartelling. Hel bericht van Hippoly
tus verdient meer vertrouwen dan de mede
deel ing van Dionysius, omdal het ouder is
en recht-treeks op de overlevering berust,
terwijl Dionysius uitging van een hypothese,
waar geen grond voor beslaat.
De laatste kwarteeuw hebben astronomi
sche berekeningen nieuw lich geworpen op
deze chronologische kwesties. Deze zijn te
tanken aan den Duitschen onderzoeke'
Oswald Gerhard t. Zijn voornaam-!»
publicaties zijn een tweetal boeken: „Das
Datum der Kreuzigung Christi" en „Der
Stern des Messias" 1)
Gerhardt is, om het geboortejaar van
Christus te bepalen, uitgegaan van dp at et-
van Bethlehem. Hij heelt zich afgevraagd,
wal we hebben te verstaan onder «leze sl«»r
waarover 't evangelie van Ma tlieus sp'eekt
en hij heeft getracht te berekenen,
neer deze verschenen kan zijn. Dit 1$ de
eenig juiste methode.
Veel is er geschreven over de ster, di
wijzen uit bet Oosten naar Efratha s v
v«ieidp Men heeft welcens gemeend, ua' dit
een komeet moet zijn geweest Hot is echter
in hooge mate onwaarschijnlijk, da
Oostersche magiërs uit de verschijning van
een staartster zouden afleiden, da; er een
koning geboren is. Een komeei werd steeds
beschouwd als een voorbode van onl.eil
oorlog of pestilentie. Anderen hebben ge
dacht aan een nieuwe ster Het is we'
vaker gebeurd, dat een zwakke ster plotse
ling oplichtte en een helder hemellicht weid
Maar nooit is gebleken, dat astrologen de'
verschijning m verband brach en met oc ge
boorte van een koning.
Weer anderen hebben gemeend, dat rtf
ster van Bethlehem een bijzondere schep
ping was, een hemellicht van geheej b-j-
zonderen aard en met een bijzon«ler do-I
verschillend van de sterren Ook voor deze
verklaring valt iets te zeggen. Zij is
a priori onmogelijk. Het Bijbelverhaal
echter meer den indruk, da de wijzei
het Oosten een hemelverschijnsel hebben
gezien, zooals hun bekend was en dat zij
in verband plachten te brengen met de ge
boorte van een koning.
Gerhardt heeft de Babylonische priester-
boeken onderzocht en nauwkeurig nagegaan
welke hemelverschijnselen hun de komsl
van een Messias of een koning deden
wachten 'Iel is bekend, dat de sterren
wichelarij bij alle volken der oudheid in hoog
aanzien stond. Magiërs en priesters n«
geregeld die bewegingen en de plaatsen waai
van de vijf destijds bekende planeten, Mer-
curius, Venus, Mars, Jupiter en Satu
alsmede van de zon en de maan. Uit de
plaatsen, die deze hemellichten in de tw
beelden van den dierenriem innamen, werd
de toekomst voorspeld. De an icke astrolo
gie bracht bepaalde sterrenbeelden met be
paalde landstreken in verband. Het is ge
1) De verdiensten van Gerhardt werd er
kend door zijn benoeming toi doctor in de
theologie honoris causa doo- de Uni
versiteit te Erlangen. Van andere schrijver;
zijn nog verschenen: A. Stentzel, Jesus
Christus und sein Stern, en: H. H. Kri:vin
ger, Der Siern der Weisen.
bleken, dat Bahyloniê. het stroomgebied
Euphraat en Tigris, alsmede Judea, 1
xmleel van de magiërs, iets te mak-n
had me' het sterrenbeeld de Visschen En
ook heeft men gevonden, dat de blau
roene planeet Saturnus in verhand we
gebracht met het volk Israël Niet alle n
door de magiërs in het Oosten. Ook onder
de Isiaëlieten zelf waren er helaas niet wei
nigen, die zich overgaven aan sterrendienst.
Zij b«'S(bouwden de planeet Saturnus als
hun schutspatroon. Meermalen hebben de
profeten .denk aan Amos, hiertegen gewaar
■huw rt en getoornd.
De planeet Jupiter was in de oud» sterren
wichelarij steeds de ster van het licht, «le
van voorspoed, de ster der koningen
Verder is hei bekend, dat de astrologen hij
alle planeten vooral letten op hun ..h»lin
kische" opgang of zonne opgang, «Li. de op
komst van de planeet aan den Oostelijk-n
horizon, kort voor de zon Ue tekst, die
de Staten-vertaling (Matth. 2:9) is we
ven mei .,<le ster, die zij in het Onstin
gezien hadden kan ook veitaald worden:
„de ster die zij in haar opgang gezien had-
Jen" Het is wel waarschijnlijk, dat de uit
drukking, die vertaald wordt met „in hel
Oosten" of „in haar opgang" beteekent: in
haar heliakische opkomst
Nadat Gerhard! dit alles had vastgesteld,
stelde hij de vraag: Heeft er omstreeks hot
begin van onze jaartelling ook een bijzon
der opvallende verschijning van Saturnu:
plaats gehad en hield deze misschien v°r
band met het sterrenbeeld de Visschen! Uit
voerige astronomische berekeningen leerden
dat zich hei zeldzame geval heeft
daan van een -conjunctie van Jupiter ei
Saturnus en dat juist in het sterrenbeeld
De Visschen. Men spreekt van een con
junctie, wanneer twee planeten dicht i>ij
elkander staan. Sa urnus, de ster van I
raöl. stond naast de koningsster Jupiter c
dan nog in het beeld De Visschen Magifc:
die dit verschijnsel waarnamen, konden het
naar hun wijsheid, niet anders verklaren,
dan dat er in Israël een koning was go-
buren.
Wanneer deze verklaring, die Gerhardt
geeft \an de geschiedenis, die in Mattheus2
opge ekend is, juist is, moeten wij h»t
zien, dat God in Zijn Voorzienigheid de
komst van den Zaligmaker in het vleesch
«leed plaatsgrijpen op een tijd, waarop er genoteerd.
aan den hemel een zeldzaam verschijnsel
was waar te nemen, waaruit «le magiërs
niet hun aardsche wijsheid moesten aflei
den, dat er een koning geboren was. Het
ge\olg hiervan was. «lat «leze wijzen uit 't
Ons en, zooals in Gods raad was bepaald,
„het Kindekon niet Maria, Zijne m«>e«ler,
vonden; en nedervallemle hebtasn zij het
aangebeden; en hunne schatten opengeilnua
hebbende, brachten zij Hem geschenken:
goud, w ierook en mirre".
De berekening leert, dat do conjunctie
van Saturnus en Jupiter maandenlang
duiird hoeft en wel van 23 April tot begin
December van hel jaar 7 vóór het begin
onze jaartelling. In April ha«l«lon «loze pla
neten tezamen hun zonne-opgang Dit had
don de magiërs in hun land waargenomen.
Het was voor hen aanleiding om de moei
zame reis naar Jeruzalem le ondornei
In ()«-l«iher en Novemlwu- stonden bedde pla
neten na zonsomlergnng aan den avond
hemel en wel Zuidoostelijk van Jeruzalem.
Wanneer men in dien tijd van de hoofdstad
Bethlehem reisde, zag men dn ster Sa
turnus voor zich uit. Zoo verklaart Ger
hardt, wat wij in Mutth. 29 lezen: „de
ster ging hun voor".
Wij zullen niet beweren, dat met Ger-
hardts publicaties het laatste woord in deze
kwestie is gesproken.
«gelijkheid blijft, dat de ster van
Bethlehem beschouw»! moet worden als een
bijzondere schepping, al» een wonder, dat
ich onttrekt aan \\etenschap|ielijke
lyse en sterrenkundige hesolmiiwingon. !n
lat geval zal dit hemelverschijnsel niet ge-
hm kt kunnen worden om hei geboortejaar
van den Heere Jezus ie betekenen T-
moet echter worden, «lat Dr Gerha«iit
jarenlange studie en een minutieus
onderz«»ek tot zijn conclusies kwam, mot
zijn theorie een verklaring heeft eegevea
alle bijzonderheden van hpt verhaal,
in Mat heus 2 werd npgeteekend. Ook
heefi hij «ivertuigend aangetoond, dat de
conjunctie, die in het jaar 7 vóór onze jaar
telling plaats greep, door de magiërs be
schouwd moe«t worden, als het bewijs, dat
een koning geboren was.
Merkwaardig is. dat het resultaat
Gerhardt, wat liet jaartal betreft, overeen
stemt met de medeileeiing van den keik-
va«ler Hippolytus. Wanneer deze uitkomst
juist is, zou Dionysius een fout van 7 laren
hebben gemaakt, toon hij het begin der
jaartelling trachtte vast te stellen Wij
schrijven thans 1933 na de geboorte
Christus, maar de aarde zou ree«ls 1940
maal haar baan om «le zon moe'en hebh«n
volbracht, sinds de Heiland werd geboren
Deze fout In de tijdrekening zal wel niet
meer herstPld worden, daarvoor beslaat zij
reeds te lang.
EEN HOROSCOOP
Fen Horoscoop (van het Grieksch hóra,
uur, en skopem, onderzoeken), een t
spelling, welke door den Astroloog of Ster*
renwichelaar gedaan wordt uit den stand,
waarin bepaalue hemellichamen zirh po een
zeker moment ten opzichte van elkandei be-
Nipt onmogelijk is, dat ook de „Wijzen
hel Oosten" langs dezen weg de geboorte van
den Koning der Joden'' uit de sterren heb
ben afgeleid.
Onze afbeelding toont op welke ma
zulk een Horoscoop heden ten dage wordt
In vroeger eeuwen hadden de vorsten
geen militie-, maar huurlegers Vooral «le
Zwitsers waren als krijgslieden heel Europa
d«vir gewild.
Bekend is het spreekwoord: Geen geld
geen Zwitsers Het be eekent zooveel als:
wie geen geld bezit, kan geen Zwitserscl-.p
soldaten huren, dus geen oorlog vieren
Ook de Fransche koning Lo«lewijk XVI
omringde zich met een Zwitsersche lijf
wacht. En dat hij niet vergeefs op haar
trouw en moed staat maakte, blijkt wel uit
de heldhaftige standvastigheid, waarmede
deze wacht trachtte de wankele troon van
den zwakken, verblinden vorst te schragen
Bij de bes orming der Tuileriën in 1792
door het revolutionaire gepeupel werd do
geheele wacht in de letterlijke beteekenis
van het woord afgemaakt. Niet minder rlon
26 Zwitsersche officieren en 760 soldaten
vielen op één
De herinnering aan deze, door den koning druk, welke dit
zelf niet gewaardeerde, trouw wordt leven
dig gehouden door hei reusachtige tu<
ment, dat alom bekend is als „de leeuw van
Dit gedenkteeken, ontworpen door d«n
beroemden Deenschen beeldhouwer I hor-
waldsen en uitgevoerd door Ahorn van
Constanz .stelt v«ior een forsche leeuw, in
de rots uitgehouwen
De pijnlijke gelaatstrekken doen vermoe
den, dat hei d er in doodsnood voi koert.
Daar van overtuigt ons ook de afgehrok-n
speer welke hem in de rug heeft getrofl-n.
Echter, en ziedaar de treffende symlw
stervend legt het de klauw beschermend
over het wapenschild, dat het verdedigen
moet. En op da' schild ziet men de «lr>
leliën der Bourbons, 't wapen der Fransche
koningen.
Nimmer vergeet hij, die Lüzern bezocht
den Leeuw zag, de overweldigende
monument op hem maakte.
