H. COLIJN
Radio Nieuws.
DE LAATSTE DER TRIBUNEN
DONDERDAG 23 MAART 1933 1
EERSTE KAMER
Economische Zaken en Arbeid
De 40-uren-week De crisisvarkens-
wet Landbouwbemoeiingen en
-wenschen D.-G. van den Land
bouw Economische Raad
Vergadering van 22 Maart 1933
OVERZICHT
Ieder college moet in het meest karakte
ristieke van zijn taak zijn fort zoeken, heeft
minister Verschuur gisteren betoogd tegen
over zijn democratischen geestverwant De
Bruyn, die in zijn arrogantie aan de Kamers
van Koophandel kwalijk nam, dat zij be
langstelling toonden voor een sluitend
staatsbudget. De minister voegde aan den
door hem aangegeven verstandigcn levens
regel ook nog een afleiding toe en wel deze:
zelfs een college als de Eerste Kamer moet
dat doen, nl. zijn fort zoeken in het meest
karakteristieke van zijn taak.
Overzien we den dag van gisteren, dan
was er voor zulk een kleine vermaning wel
reden. Vooral de R.-K leden De Bruyn,
Serrarens en Ruiter verloren den goeden
maatstaf wel zeer sterk uit het oog in hun
redevoeringen, die deels in de Eerste Ka
mer niet thuis hoorden van wege de détails,
deels buiten de orde of buiten de economi
sche werkelijkheid waren. Dat leidt tot ver
spilling van nationalen tijd en tot onvrucht
bare debatten.
Minister Verschuur was zoo wijs om de
slechte voorbeelden der veelpratende demo
craten de veelpratende democratie vormt
een der bedreigingen voor het parlemen
taire stelsel niet te volgen.
Daarom kreeg de heer Danz, die met ter
zijde stelling van den economischen toestand
wilde overgaan tot invoering van de ver
korte werkweek, te hooren: gij plaatst U
dermate buiten de werkelijkheid, aat ik met
U geen debat kan beginnen De heer Serra
rens hoorde dit verwijt zich niet toevoegen
ter zake van zijn kwasi-wetenschappelijk
betoog, maar in wezen maakte de minister
hem duidelijk, dat hij met zijn hoele rade
niet verder was gekomen dan het begin
van het probleem, dat slechts Internationaal
kan worden opgelost Ook in Genève had de
heer Serrarens op oppervlakkige wijze over
dit vraagstuk gesproken. Voor hem scheen
de loonfactor zelfs niet meer van beteeke-
nis, wat ze voor de soc.-dem. nog wel is
In zoover stonden de beschouwingen van
dezen R -K. socialen voorman nog achter bij
die van den heer Danz. De heer Serrarens
volgde de onhoudbaar gebleken redenee
ring: geef hooge loonen, dat beteekent meer
koopkracht en dus meer behoefte, meer pro
ductie en minder werkloosheid.
Gelukkig is men bij minister Verschuur
met dergelijke onhoudbare grauwe theo
rieën aan het verkeerde kantoor. Zelfs al
haalt de heer Serrarens de heele bibliotheek
van het Arbeidsbureau te Genève overhoop
redeneeringen veler
en onjuist.
Gedachtig aan den mfnisterieelen regel,
laten we het debat verder voor wat het is,
In de hoop. dat ook de Roomsche boeren-
specialiteit Ruiter die ook wel goede din
gen zeide van dit debat eenige beschei
denheid leeren zal. Die heeft hij wel noodig
Zijn met veel aplomb voorgelezen rede over
steun aan den landbouw, waarin hij de Re
geering den weg eens zou wijzen, werd door
minister Verschuur in twee nuchtere en
glasheldere zinnen ter rijde gesteld als een
bedenkehjken, onprofijtelijken omweg, die
door verstandige menschen niet in de eer
ste plaats gekozen wordt
Het „versche cadetje" was oorzaak, dat de
minister vandaag nog eens terug moet ko-
Dcze verlenging van het debat door den
heer Ter Haar, die al te gaarne door ande
ren gevolgd werd in repliek, achten we vol
slagen overbodig en vruchteloos. Het schijnt
bijna of het „nationaal herstel" aan het
versche cadetje hangt. Dat dit lichtelijk over
dreven is, moest, dunkt ons, toch wel duide
lijk zijn.
VERSLAG
De behandeling van de begrooting van
Economische Zaken en Arbeid
In xtJn kringen kent
ook weinig heschelder
Koophandel blijven op
het gevoelen van den
langen vai *-*
De he<
voor het vers.
korUen om 6 i
dezen wer
beglni
fcakkeröen maar"vóór'lT'uur "mogen aflev.
Gevraagd werd om bU de a.s. tri'ring 'J-""
de bakkeröparagraaf van de Arbeidswet het
afleveringsverbod voor verech brood te doen
VeDealhelr SERRARENS (R.-K-) besprak het
vraagstuk van de verkorte werkweek ala mid
del ter heatrUdlng van de werkloosheid.
BU herleefde DedrUvlgheld «al de technisch,
vooruitgang er toe leider
een belangrijk
vraagd voor het hotel-
contlngenteering van draad-
uitgesproken, dat
de heer De Bruyn de Kamers van Koophandel
ln haar vrijheid van adresseeren wit beperken.
■klooeheld blijft
i de rationalisatie niet met vol
doende voorzichtigheid doorgezet. De toegeno
men productie bracht_steeds meerdi
het produ.
mlsche Conferen-
den oorlog nnnrppiel liri
•erproductle, die
noodig vertioogde koopkracht, welke tc verkrij
gen ware door de 40-urlge werkweek met be
houd van loon.
De zaak zal echter Internationaal geregeld
Slaagt de Londensche e
tie niet, dan zullen we
troosten, die ten gevolge
geslotenheid der ons
worden opgelegd.
Gevraagd werd ten slotte hoe het zit met de
Instellingen van don Economischen Raad.
De heer RUITER (R.-K.) betoogde, dat te
gen de maatregelen van het buitenland, die
den uitvoer van onze landbouwproducten tref
fen. krachtig moet worden ingegrepen door de
Hegeerlng.
De toestand van de zuivelindustrie Is «eer
bedroevend Noodig Is wijziging der steunrege
ling. nu het buitenland met name Dultsch-
mengpercentage
der Crlslsvarkenswet heeft i
verdachtmakingen bloot gest
dat deze wet voor de boeren
kenls Is geweest. In de acht
boter kan wnr
werkt hebben de boer
rerekend.
n gehad.
De omstandigheden nopen echter tot wllzlgl
De varkensstapel
'erklelnd
Daarna werd het
Ier S.D A.P. bei
orden „geregeld" dat
heer Ruiter kv
lusle. dat dit rapport practlsch r
voegdheldsw
hoogde
Na de
ichten op alle produc
DE VOS VAN STEENWIJK (C.-H.). neze had
geen behoefte aan een apart Minister van Land
bouw. Deze minister heeft In tien maanden •■•o
veel voor den landbouw gedaan als In geen
Jaren het geval Is geweest Voor 'a ministers
werk werd groote erkentelijkheid uitgesproken.
Gevraagd werd wanneer de benoeming van
een directeur-generaal van den landbouw ls
tegemoet te zlan Benoeming Is gewensc'nt met
held In de leldlm WÊÊÊÊÊÊÊt
regeerlngscommlssarlssen
Onlangs z(Jn i
Commissies
den landbouw nog een tien
tal steunmaatregelen In uitzicht gesteld. Maar
daarmee alleen komen we er niet. Nagegaan
zal ook moeten worden, wat In den land
bouw door beschermende maatregelen ls te hei
toekomst de
Un dat het bestaande kon worden
gehandhaafd. ErgerltJk la het. dat de toepas
sing der Arbeidswet niet wordt uitgebreid en
dat de werkttJd van nog werkenden niet wordt
Ingekort om werkloozen aan werk te helpen.
Het vraagstuk van do 40-uren-week ls niet
gemakkelijk. Het Is ook een loonvraagstuk. Dat
wil niet zeggen, dat er nationaal niets aan ge
daan moet worden, als Internationaal de over
eenstemming nog niet verkregen kan worden.
De moeilijkheden en bezwaren moeten maar
worden overwonnen door den toekomstlgen mi
nister van Arbeid.
Mr. MENDELS (S.-D.) hedprak do toepassing
van het artikel uit de bepalingen op het ar
beidscontract betreffende bescherming van den
arbeider, die zich bU overeenkomst heeft ver
zijn loon In eenlg fonds
t den^desbetreffen-
te dei
mlnlstratlekosten der
Voor een volgend Jaar
op de Ingewikkeldheid der
sohe cadetji
De MINISTER VAN ECONOMISCHE ZAKEN
was dankbaar gestemd voor de hem gebrach-
'olle. Aan het wegnemen van de formeele fou
ten zal de noodlge aandacht worden beBteed.
Aan de uitvoering der steunmaatregelen Is
ook zorg gegeven In den vorm van Instelling
van den accountantsdienst Binnenkort zal een
algemeene wet die aan de regeering meer en
egdheld beoogt te geven. In
i bescheiden ln
ook daL
komt dan, dat alechta
zal woiden gesteund te
deel der Industrie
:oste van de kalk-
Belglschen Invoer.
sandsteen-lndus
De heer Mendels behandelde
oudlg. HU wilde de
oncreet omschrUven
MINISTER VERSCHUUR
niet verleenei
iveel noodig". Deze la?
de 40-nrige werkweek
ollepe als de Eer
Is een triest versch
De werkloosheid
Unset. De vraag Is maar
helpt De technische voor-
betoogde ook het bestaan
productie. Die Is echter over het geheel gezien,
niet aosoluut, maar wel relatief. De koopkracht
In h*t productieproces hangt af van de pro
ductie van producten tegenover andere pro-
dpgten.
vraagstuk Is internationaal; nlot „we",
gelUk de heer Serrorens zei, kunnen het oplos
sen. Maar bedoelt htl. dat „we" Internationaal.
begin vad
moeten niet vergeten, dat ook Industrie en
eoheepvaart in grooten nood verkeeren. De mi
nister kan daarom niet eenzUdig z|Jn.
Ukheid ls. dat de snel veranderend»
telkens de maatregelen weer onvol-
ken. Met een beetje Inflatie redden
we den landbouw niet. Dat heeft Engeland be-
ekosten zUn beslissend
Jucten.
bemoellükt In
"De mogelijkheid voor het beperken
arbeidstijd van chauffeurs
stuitte af op de moellUkheld om de naleving
der bepalingen te controleeren. Er Is echter
de" m?nt g
ls pleger
drijf ls thans s
De Kamers van Koophandel
>claal belang
nd staatsbudget
Het betrekken van
roggesteun Is technisch niet wel mogelijk.
De te verwachten Machtigingswet zal de Re
giering in staat stellen grooten Invloed op de
productie uit te oefenen. Ook op de beperking
van den veestapel.
De landbouworganisatie zal meer efficient
moeten worden. Daarom ook wordt het den
minister steeds moeilijker den geschlkten man
te vinden voor
directeur-generaal van den landbouw.
and ls.
Vóór April ho<
tellen. Maar ook hier
Is het moellUk den leider te vinden.
Wat men ons
On bandelspoiitiekgebied
aandoet. Is voor ona een levenskwestie. De Re-
gecrlng Is bereid tot eiken doelmatlgen maat
regel. Deg-enen. die de oplossing zoo snel bU de
hand hebben, hebben vaak de consekwen.tle
van hun denkbeelden onvoldoende overdacht.
Zoo noodig zullen ook de gemeste varkens
worden geregeld.
Heffing van Invoerrechten op granen met
compensaties bU
-:Un niet te overzien. De Regeering heeft
de prUsvormlng liever 1
Met prUsvormlng kun:
beperken. Dat li
DE MAN UIT NEDERSASKEN
Met dezen man bedoelen wij Louis
Harm.<*.
Hij werd geboren 5 Mei 1808 in het domi
neeshuis te Walsrode en groeide voorspoe
dig op, na zijn tiende jaar te Hermanns-
burg, waarheen zijn vader in 1817 verhuisd
was.
De jonge Louis Harms legde zich met
buitengewone ijver toe op alle mogelijke
lichaamsoefeningen.
Zoo gebeurde het eens, dat'hij met zijn
kameraden trachtte te springen over een
hoog |iek. Toen Louis het probeerde, bleef
hij met punt van zijn schoen haken en viel
zóó op de neus, dat het bloed er uit stroom
de. Zijn vriendjes dachten, nu zal hij er wel
genoeg van hebben. Maar Lous zei: ik moet
er over en ik zal er over. Enhet lukte.
Zwemmen, marcheeren, geen zijner leef-
tijdsgenooten, die Harms overtrof.
Gelukkig bleven zijn geestelijke vermo
gens niet bij zijn lichamelijke ten achter.
Ds. Harms gaf zijn zoon het eerste onder
wijs. Alle voorbereidende studiën verliepen
naar de hoogste wensch, zoodat hij op gun
stige leeftijd bij de Universiteit van Göt-
tingen ingeschreven kon worden.
Harms was geen bier- en pijpstudent,
maar werkte als een paard.
In deze tijd viel het groote keerpunt In
zijn leven. Joh. 173: En dit is het eeuwige
leven, dat zij U kennen, den eenigen waar-
achtigen God en Jezus Christus, dien Gij
gezonden hebt", greep hem in het hart en
bracht hem tot bekeering.
Na zijn studententijd werd Harms hulp
prediker in zijn vaders gemeente, waarover
hij het opzicht kreeg in 1849, toen zijn va
der stierf.
Het was in dien tijd, dat zich Harms'
beste krachten en rijkste gaven begonnen
te ontplooien. Met dezelfde energie en on
verzettelijkheid gaf hij zich aan zijn ambte
lijk werk als vroeger aan de sport
Zeldzaam was de invloed, die er van zijn
prediking uitging. Van alle kanten stroom
de de schare toe, om hem te hooren. Men
stond 's nachts om 2 uur op, om de och
tenddienst te kunnen meemaken; 20 30
K.M. te voet of per wagen had men er voor
De straten van Hermannsburg weergalm
den van psalmen en geestelijke liederen.
Drie en een half uur duurde soms de mor
gengodsdienstoefening. De middagkerk was
even dicht bezet als die van 's ochtends En
's avonds stroomde de pastorie vol, om
nogmaals den geliefden prediker te hooren
vertellen en door hem onderwezen en ge
sticht te worden.
Machtig was de Invloed van zijn woord
Hermannsburg onderging die invloed, het
leven werd er gereformeerd, de bandeloos
heid en openbare zondedienst verdwenen.*
Aan de jeugd gaf Harms al zijn aandacht,
ze was voor hem in volle beteekenis het
zaad der kerk.
School en zending verheugden zich in zijn
voortdurende belangstelling.
De ijver voor Gods dienst heeft dezen
„mageren, hooggeschouderden man met de
diepe, blauwe oogen en de vastgesloten
mond, met het bleeke aangezicht, met het
machtige getuigenis en de milde vriende
lijkheid", gelijk één zijner biografen hem
beschrijft, verteerd.
14 November 1865, op 57-jarigen leeftijd
reeds, stierf deze getrouwe getuige der
Waarheid, die duizenden, tot in Amerika en
Afrika toe„ ten eeuwigen zegen is geweest
VISCHEIERENUITBROEDEN
Van de vischeieren gaan er altijd zeer
veel verloren, omdat ze door andere vis-
schen en waterdieren worden opgegeten!
De Chineezen, die veel aan de vischteelt
doen, hebben daar wat op gevonden. Zij
blazen kippeneieren uit, door aan beide
einden een klein gaatje te prikken en vul
len die dan met vischeieren. De openingen
worden nu weer netjes dichtgemaakt en «Ie
gevulde eieren onder een broedsche hen
gelegd, die er zonder bezwaar op gaat zit
ten broeden!
De warmte onder een kip is veel gelijk
matiger, dan de warmte van het water, die
zeer afhankelijk is van het wel of niet
schijnen van de zon.
Door deze gelijkmatige warmte zijn de
kleine vischjes na vijf of zes dagen al zoo
ver, dat men ze uit de schalen kan nemen
en ln een vijvertje uitzetten, waar de zon
voor de rest van 't werk zorgt!... Op deze wij
ze gaat 't broeden veel vlugger en verkrijgt
men een veel grooter aantal visschen, want
van de kleintjes verongelukken er lang
niet zooveel. Kort daarna worden de dier
tjes in een grooten vijver overgebracht.
DR. COLIJN TE GOES
Waar Dr. Colijn optreedt om het anti-revolutionaire voUc toe te spreken, daar stroomen
de duizenden toe en blijkt geen gebouw in staat de schare te bevatten t Was ook weer
een prachlverg ader ing, die dezer daqen te Goes werd gehouden. Het optreden van den
leider wekte bij dé Zeeuwen groolc geestdrift.
Kiest
voor Orde, Gezag en Vrijheid
No. 1 van Lijst
Dit sprekend aanplakbiljet van den
teekenaar H. Munnik, qp een grootte
van 45 X 72 C.M., uitgevoerd in
2-kleurendruk, zal direct na hei
bekend worden van het Ijjstnummer
door ons worden afgeleverd.
1—50 stuks 20 et per stuk, 50—250
stuks 17H ct. per stuk, 250—500 stuks
15 ct per s'uk, 500—1000 stuks 12 H ct
per stuk, elke 1000 meer 10 ct. per stuk,
exclusief porto.
De prijs is uiterst laag gesteld, nJ.:
Om een tijdige levering te kunnen
garandeeren, verzoeken wij bestel
lingen spoedig in te zenden.
Dagblad DE ROTTERDAMMER
Goudsche Singel 105, Rotterdam
NED. BOND VAN J.V. OP G.G.
AFD. ZUID-HOLLAND
HERDENKING VAN HET 40-JARIG
JUBILEUM.
De Zuid-Hollandsclie afdeeling van den
Ned. Bond \an J.V. op G.G. hoopt Tweeden
Paaschdag a.s. haar 40-jarig jubileum Ie
vieren in een feestelijke afdeelings\ergade-
ring in de Geref. kerk aan de Ammanstraat
te Rotterdam.
In de morgenvergadering nullen enkele
huishoudelijke zaken worden behandeld. De
tweede-voorz., de heer Lod. Kooijman, van
Pijnacker, zal spreken over de geschiedenis
van de afdeeling. Vervolgens zullen hei
woord voeren de heeren J. Wijnbeek, van
Zwolle, namens het Bondsbestuur en P. van
Nes Czn., eindredacteur van het Geref. Jon
gelingsblad en oud-voorz. der afdeeling.
In de middagsamenkomst hoopt de oud
voorz., de heer J. Schouten, van Rotterdam,
een feestrede uit te spreken, waarna hel
Bondsbestuurslid, Dr. K. Dijk, van Den
luizen. (296 M.) K.R.O. 8.00 Morgenconcert-
10.00 Gramofoon 12.16 Lunchconcert.
2.00 Gramofoon. 3.00 Orgelconcert. 4.00
n. 7.00 Gramofoon. 7 45 Solist >ncoa-
cert. 8.15 Hoorspel. 8.45 Vax Dia*.
8.50 Opera-fragmenten. 9.30 Harp-soll.
9.50 Orkest. 10.15 Hoorspel. 10.45 Or
kest 11.00 Vaz Dlas.
III ver sum (1875 M.) V.A.R.A. 8.01 Gramo
foon 10 15 Gramofoon 11.10 Onze kou
ken. 11.40 Adolf Bouwmeester draagt nor
4.01 Klein-orkest. 4.50 Na schooltüd. 5.30
Orgelspel. 6 15 De Notenkrakers. 7.00
tidd. 7.20 De
11.00 Gramofoon.
8.00 Gramofuc
Ir use el (Vlaamsch) (337.8 M.) 13.20 Cranio
foon. 1.20 Concert 5.20 Gramofoon.
6.50 Uitzending 9e Lustrum te Leuven. 8.30
Omroep* rkest 9.25 Vervolg concert
<0.20 Gramofoon.
(Franschi 12.20 Concert 1-20 Gramofoon.
5.20 Omioeporkeat. 6 35 Gramofoon. 6.50
Gramofoon. 7.50 Omroepklelnorkest.
9.20 Omroeporkest 10.20 Gramofoon.
4.10 Scholsch Studio orkest
4.50 Concert. 6.50 De grondslagen der mu
ziek. 9.55 BBC-orkest
-ngonherg (472 4 M.) «25 Gramofoon
9.35 Menscta und Wolt 1L20 Concert
1-20 Concert. «20 Concert 7.20 Concert,
9.40 Koor en orkest 10.20 Concert
Orkest 5.35
.nndnn Re*. (35S.9 M> 13 20 Concert
1.30 Orgelconcert 2.05 Concert 6.50
Concert 7.20 Kwintet 9.35 Radiokoor,
10.50 Gramofoon. 1.05 Concert
ar Me (Radio Paria) (1724 1 M) 8 05 Gramo
foon. 12.50 Orkest 6.50 Concert T.40
Orkest 9.05 Symphonleconcert.
Varschau (1411.8 M.) 4.30 Militair orkest
7.30 Muzikale causerie. 7.35 Phllh- orkest.
Haag, een opwekkende rede zal houden.
Bovendien heeft Z.Exc. Dr. Colijn beloofd
een gedeelte van de micldagsamenkomst te
zullen bi'wonen.
Na de eigenlijke vergaderingen wordt een
gemeenschappelijke maaltijd gehouden,
waaraan de leden der Z.-H. vereenigingen
en de oud-leden kunnen deelnemen.
Eindelijk bieden in de avonduren de ver-
eenigingen van Rotterdam-Noord aan de
afdeeling een gezelligen avond aan.
Voor het bijwonen van al deze vergade
ringen en samenkomsten zijn speciale kaar
ten noodig. Een groot aantal oud-Modera*
menieden heeft reeds toegezegd deze feeste
lijke vergadering te zullen bijwonen. Oud
leden, die er prijs op stellen een dezer of
al deze samenkomsten L.j te wonen of deel
te nemen aan den maaltijd, wenden zich
om inliohtingen tot den secretaris der afd.,
C G. Karssen. Wilhelminastraat 3 te Bode
graven.
W!Aj
f Jr§ rit
Cola di Rienzi, de groote Senator van
Rome in de 14e eeuw
Door Edw BULWER LYTTON
1
Bij dien gevreesdon naam, den naam
van een der stoutmoedigste krijgslieden en
vrijbuiters van dien tijd verbleekte zelfs
Martino en rijn dienaren uitten een kreet
van schrik.
„En deze mijn makker", ging de ridder
voort, „is u waarschijnlijk beter bekend dan
ik, edelen van Rome; ongetwijfeld herkent
gij in hem Rudolf van Saksen, een dapper
man en trouw, wanneer hij goed voor zijn
diensten betaald wordt"
„Signor", zeide Adriano tot zijn vijand die
rwijgend en verbijsterd de twee mannen
aanstaarde, „nu rijt gij in mijn macht Zie,
daar komen onze eigen manschappen aan!"
Voor het paleis van Stefano Cd onna zag
men brandende fakkels, en gewapende man
nen snelden naar de plek van den strijd.
„Ga in vrede naar huis, en indien gij mui
gen. of welken dag gij verkiest, een samen
komst met mij alleen wilt hehben, lans te
gen lans, zooals het onder duitsche ridders
gebruikolijk is; of bende togen bende, zoonis
het in Rome meer de gewoonte wordt zult
gij in mij uw man vinden ziedaar mijn
onderpand."
„Braaf gesproken," eeide Montreal; „en
Indien gij bet laatste mocht verkiezen dian
wil ik met uw verlof gaarne van de partij
Martino gaf geen antwoord; hij nam den
handschoen op, stak hem tusschen zijn borst
harnas en stapte haastig weg; doch nauwe
lijks eenige schreden verder keerde hij zich
om, balde de vuiist tegen Adriano, en
schreeuwde, trillend van machtelooze woede
„Trouw tot in den dood!"
Dit was een der zinspreuken van de Orsi-
ni's; en welke beteekenis deize woorden vroe
ger ook mochten gehad hebben, nu waren
zij reeds lang de uitdrukking van hun haat
tegen de Colonna's geworden.
Adriano bleef Irene in haar toestand bij-'
staan. Vol minachting zweeg hij en liet het
aan Montreal over, Martino te antwoorden.
„Ik geloof, Signor," antwoordde deze koel-j
tjes, „dat gij liever moest zeggen: trouw
aan den dood! want de dood is de eenige,
mt wien niemand hot verbond kan verbre- i
ken, al is hij nog zoo sluw."
„Vergeef mij, edele ridder", zeide Adriano, I
„als ik op het oogenblik u niet beter mijn j
dank betuigen kan. Ik heb genoeg van deI
verplichtingen dier ridderschap geleerd, o<m
te weten, dat gij mij zult verontschuldigen,
als mijn plicht mij het eerst hier roept"
„O, een vrouw! Was zij de oorzaak van I
den strijd? Ik behoef niet te vragen, aan
welke zijde het recht was, als ik de over- j
macht zie waartegen gij strijden moest" I
„Gij vergist u ridder, het is een lnm.j
klauwen van den wolf verlost j
dot ik uit c
heb."
„Ten voordeele van uw eigen tafel! Nu,
ik gun het u!" antwoordde de ridder vroo-
lijk.
Met een ernstigen glimlach schudde
Adriano ontkennend het hoofd. Eigenlijk
was hij min of meer verlegen me' zijn toe
stand. Ofschoon van nature galant, wilde
hij toch geen twijfel doen ontstaan aan zij
belangeloosheid in dit geval. Hij was er
steeds op uit, de gunst van het volk te win
nen, en wilde zijn optreden niet bederven
door Irene, (wier schoonhoid hij nog niet
had kunnen opmerken) naar zijn woning te
brengen. En toch bleef hem geen andei e.
keus. Zij gaf geen teeken van leven. Hij
wist niet waai- zij woonde, of tot welke fa
milie zij behoorde. Benedetta was verdwe
nen. Hij kon haar niet op straat laten lig
gen; hij kon haar niet toevertrouwen ar.
do zorgen van een andor; en het bc^ef dat
zijn bescherming haar gered had, maakte
hem zijn last dierbaar. In korte woorden
vertelde hij dus aan de omstanders, wat er
gebeurd was, hoe de strijd was ontstaan, en
beval den fakkeldragers, hem voor te gaan
naar zijn woning.
,Gij, heer ridder" voegde hij erbij tot Mon
treal, „zult naar ik hoop, indien gij niet
reeds een aangenamer vorblijt bewoont, u
willen verwaardigen, mijn gast te zijn?"
„Dank u, Signor" antwoordde Montreal
ondeugend, „maar misschien heb ik ook wel
voor mijzelf zaken te bezorgen. Vaarwel! z«»o
spoedig mogelijk kom ik u bezoeken. Goe
den nacht, en droom zoet!"
Een liedje neuriënd, ve>rvolgde de Proven-
qaal met Rudolf zijn weg.
Door de uitgestrektheid van Rome en de
schaarsche bevolking waren vele straten
onbewoond. De voornaamste odclen konden
dus bezit nemen van een groot aantal hui
zen, die zij versterkten, gedeeltelijk teg<-n
elkander gedeeltelijk tegen het volk; in hun
nabijheid woonden bloedverwanten en be
schermelingen zoodat zij een stadje apart
vormen en er hun hof hielden.
Bijna tegenover het vorstelijk poleis dei
Colonna's, het verblijf van zijn machtigen
bloedverwant Stefano was de woning van
Adriano. Bij zijn aankomst werden de zwa
re poorten statig geopend; hij ging de
breede trap op en droeg zijn lichten last
naar een vertrek dat volgens zijn eigen
smaak was ingericht, geheel afwijkend van
de mode in die dagen. In de rondte stonden
oude standbeelden en bustes; muren en zo
tels waren bekleed met beschilderd tapijt
werk uit Lombardije.
„Brengt licht en wijn!" beval do senechal.
„Laat ons alleen", zeide Adriano.
HOOFDSTUK IV
Het begin der samenzwering
Bij een tafel met allerlei papieren bedekt,
zat een man in de kracht zijns levens. De
kauuor was lang en laag; tegen de wanden
stonden antieke en verminkte bas-reliefs en
torsos, met hier en daar een kort zwaard of
een gesloten helm er tusschen, als herinne-i
ringen aan de macht en de dapperheid vanl
h.et oude Rome. En boven de tafel waaraan
hij zat viel het maanlicht door een hoog, j
smal raam in den dikken muur naar bin- l
nen. In een nis rechts van dit raam waren 1
een dertig- of veertigtl! boeken gerangschikt
toen als een vrij aanzneni'jke bibliotheek
beschouwd terwijl men aa.. de stevige, rcetj
ijzer beslagen scheufdeur die de uis afsloo» king van rustige kracht die zoozeer het
zien kon hoeveel prijs de eigenaar op zijn i ideaal van geestelijke overmacht uitmaakt
schat zelf stelde. Het waren dan ook grooten j De eenzame geloerde was nog jong, maar hij
deels gemaakte afschriften naar de oorspron- j miste dc voorrechten der jeugd eigen de
kelijke gemaakte handschrifen van ons ter- bloeiende gelaatskleur de roude wang, waar
felijke geleerden. Ln de zorg haar voren nog niet had gegroefd.
Met het hoofd op de hand geleund, met het heldere oog en de slankheid van gestai-
een eenigszins gerimpeld voorhoofd en vait-|te. En dat zijn tijdgenooten hem een schoon
gesloten, lippen was de man in ernstige man noemden, vond waarschijnlijk zijn
overpeinzingen verdiept Het rustige maan- oorsprong in zijn buitengewoon hooge gestal
licht verhoogde de plechtige waardigheidte, een voorrec.it, in dien tijd meor op prijs
zijner trekken, die van nature ernstig nu j gesteld dan nu en in de meer verheven
majestueus waren. Zwaar, kastanjebruin schoonheid, die genie beschaving en karak-
haar, zooals weinig bij de Romeinen voor-1 ter verleenen zelfs aan een gewoon gelaat
kwam, en dat daarom beschouwd werd als en die in zulke tijden zelden voorkwam,
een bewijs voor rijn afkomst van den duit- j Het karakter van Rienzi (want die staat
schen keizer, lag in golvende lokken over hier op rijperen leeftijd weer voor ons) had
zijn hoog breed voorhoofd; en zelfs liet fron- met elke trede die hem hooger voerde tot
sen van de wenkbrauwen kon de uitdruk- macht, meer vastheid en energie verworven,
king van rustige kracht niet wegnemen die| „Ja" zeide Rieuri, plotseling uit zijn ge-
op zijn gelaat lag een eigenschap die de] peins ontwakend, .ja, de dag is nabij, dat
oude grieksche beeldhouwers zoo bewonde- Rome uit zijn asch zal verrijzen: Gerechtig-
renswaardig wisten uit te drukken in hun heid zal de Onderdrukking van den troon
verheven en statige beelden. Zijn trekken werpen; op het oude Forum zullen de man-
waren echter niet grieksch en nog veel min- nen veilig kunnen rondwandelen. Wij zul-
der duitsch. Dc machtige kaak, de arends- len do ontembare ziel van Cato uit haar ver-
nnus de eenigszins ingevallen wang vorm- geten graf doen opstaan! Er zal weer een
den de kenmerken van het harde, romein- volk zijn in Roime! En ik ik zal het werk-
sche ras en hadden een schilder tot model tuig zijn tot den triomf ik zal mijn volk
voor een Brutus kunnen dienen. Do scherpeweer oprichten! Mijn stern ©al de eerste zijn
omtrek van het gelaat en de korte, vaste bo-1 die den strijdkreet der vrijheid dcot weer-
venlip werden niet verborgen door baard en klinken mijn hand zal het eerst haar ba-
knevel, zooals toen algemeen gedragen nier opheffen ja, ais van een berg zie ik
werden. Het verbleekte portret van den hiervan de hoogte van mijn eigen ziel de vrij-
beschreven persoon, dat nog te Rome aanwe heid en de grootheid van het Nieuwe Rome
zig is .toont een zekere gelijkenis met de be-1 verrijzen; en op den hoeksteen van dat
kende afbeeldingen van Napoleon; niet in machtige gebouw zal de nakomelingschap
komen, maar in de eigenaardige uitdruk-J
(Wordt vervolgd).
