lUramr gTfihsrijr €mrmt
DE DEPUTATEN IN TIVOLI BIJEEN
Wankelen noch weifelen
Dr. Colijn spreekt over:
.Wankelen noch weifelen
ABONNEMENT:
Per kwnrfna' In I.ni«l*»n en In plant-
sen wnnr n ag-Mitsi-Imp tipvesliytl Is f2 35
Franco pur pust f 2.35 portokosten.
Pel week 0 18
Vom bet Buitenland bij wekelijk-
sche zending «4 50
Bij dageiijksrho zending 5.50
A lies hij
uitbetaling
Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
Eureau: Breestriat 123 Telefoon 2710 (na 6 uur 3166) Postbox 20 Postgiro 58936
NO. 3911 DONDERDAG 9 MAART 1933
ADVERTENTIEN
Van 1 tot 6 reeels- t.l^M
Elke regel meer0.22VS
Ir.gez. Mededeellngen
Van 1—9 regels 240
Elke regel meer0.<5
Bil contract belangrijke korting.
Voor het bevragen aan 't bureau
wordt berekend 0.10
13e Jaargang
Wanf de hisforie be-
vesligl de waarheid
van Gods Woord
Op de Deputatenvergadering, welke
immer een evenement was in het leven
der anti-rev. party, en die heden Tivoli
weer vulde met een schare toegewijde
leiders en strijders uit alle oorden van
ons land, heeft Dr. Colijn een woord
van bemoediging gesproken. De partij,
die zich in gehoorzaamheid houdt aan
het Woord van den levenden God, be
hoeft niet te wankelen noch te weifelen,
„want des Heeren oog is over degenen,
die Hem vreezen".
Dit is geep vvensch of hoopvolle ver
wachting; het is rotsvaste werkelijkheid
en realiteit van graniet; eenvoudig,
omdat het Gods Woord is. Het is, zoo
als wij het zingen in het mooie Gezang
,,'k Weet, Zijn Woord is ja en amen;
Zijn beloften feilen niet". En we heb
ben de historie niet. noodig om te be
wijzen, dat Gods Woord de waarheid is.
Al zullen we dankbaar constateeren,
dat de geschiedenis telkens weer die
waarheid bevestigt. Daardoor wordt die
waarheid niet zekerder of grooter;
maar het bemoedigt ons, wankele men-
schen wel.
Dat die bemoediging thans meer dan
ooit noodig is, zal niemand, die oogen
heeft voor der tijden nood en de beroe
ring des maatschappelijken levens, ont
kennen. Het is geen vroolijke, frissche
krijg, waarnaar we hunkeren. Het is
de ons van Godswege opgelegde plichi
om actief deel te nemen aan de strijd
bij de stembus, die welhaast open gaat.
De leider der anti-rev. partij heeft de
schare der getrouwen gewezen op het
bemoedigende Woord: Hij is getrouw,
de bron van alle goed. Wacht dan en
verlaat u op den Heer.
Het moge ons vergund zijn, daar
naast in enkele trekken te schetsen, hoe
de historie de waarheid van Gods
Woord telkens weer bevestigt. En dan
natuurlijk niet in algemeene zin, maar
in verband met de wachtende worste
ling op politiek terrein.
Dat de Christen zich hieraan niet
onttrekken mag, staat boven alle twijfel
vast. Hierop behoeven we thans niet
dieper in te gaan, doch we mogen
slechts verwijzen naar de typische com
binatie, welke we bij den Apostel
Tetrus vinden: „Eert een iegelijk; hebt
de broederschap lief; vreest God; eert
den koning".
Ziedaar het doel van een geheel men-
schenleven in een viertal vermaningen.
En let er dan op, dat de Apostel in zijn
algemeene zendbrieven recht op den
man afgaat en het persoonlijke leven
stelt onder het licht van Gods Woord.
„Zijt heilig, want ik ben heilig"; dat is
de grondslag van het praktisch Chris
tendom, waartoe Petrus in telkens ver
anderende zinswendingen aandringt.
Uw goede werken mogen anderen er toe
brengen om God te verheerlijken.
En onmiddellijk volgt op dit vermaan
het woord: „Zijt dan alle menschelijke
ordening onderdanig, om des Heeren
Vril".
Is dat niet treffend? Zou één Chris
ten zich op de Schrift kunnen beroepen
om zijn politieke onverschilligheid te
verontschuldigen? Het is de wil van
God, zoo heet het verder, dat gij in deze
dingen bezig zijt.
Zoo zullen wij ons om des Heeren wil
ook thans voorbereiden voor een strijd,
welke niet met wapenen, maar geeste
lijk gestreden wordt. In trouwe gehoor
zaamheid, zonder condities te stellen,
blind in de toekomst. En nochtans ge
sterkt door de wetenschap, dat deze
arbeid niet ijdel is in den Heere. Want
de historie, ook de politieke, bevestigt
de waarheid van Gods Woord.
Nog pas mochten we dit op treffende
Wijze illustreeren met het oordeel van
een man van liberalen huize over de
liberale staat en speciaal, wat het on
derwijs betreft.
Gods Woord leert ons, dat op de
ouders de plicht van opvoeding en on
derwijs rust. Het intellectualisme had
er van gemaakt, dat de Staat hiervoor
zorgen moet. Ook in zijn eigen belang.
Want de scholen zouden de gevangenis
sen verdringen.
Een jarenlange schoolstrijd is hier
van het gevolg geweest. Een kamp.
welke eerst dwaas en nutteloos scheen
te zijn, doch waarbij ten slotte het be
ginsel het won van de macht. Het prak
tische resultaat blijve onbesproken; in
dit verband moet alle nadruk vallen op
het feit, dat steeds meer algemeen het
recht en de roeping der ouders in zake
de opvoeding erkend wordt.
Krasse uitspraken, ook van onze fel
ste politieke tegenstanders zouden v\ e
daarvoor kunnen bijbrengendoch dat
is heden onze bedoeling niet. We kiezen
liever een ander voorbeeld.
Het algemeen kiesrecht had nimmer
onze instemming. Niet, omdat nu bij
kans iedereen zijn stem kan uitbren
gen, maar vanwege de revolutionaire
grondslag; als men wil: niet om de
kwantiteit, maar om de kwaliteit.
Met gejuich is het ingevoerd. En hei
resultaat? Dat diverse politieke groe
pen, doch vooral ook opkomende bewe
gingen naar iets anders speuren en b.v.
streven naar de corporatieve staat.
Hier is zoeken overbodig. In de ge
schriften van Dr. Kuyper, met name
ook in „Ons Program" met de proeve
van samenstelling eener Eerste Kamer,
die geen doublure der Tweede is, kan
men de oplossing vinden. Waarom?
Omdat Dr. Kuyper uitging niet van een
menschelijk stelsel of bedenksel, maai
van de waarheid Gods, dat de maat
schappij één groot organisme is, mei
het gezin als grondcel en allerlei levens
sferen, daaruit opschietend. Zóó komt
men tot een corporatieve staat, doch
dan niet één, welke vastzit aan de
macht van een mensch, maar aan de
ordeningen, door God gesteld.
En, is het niet treffend, dat veler
zoeken gaat in de richting, welke eerst
afgewezen werd, omdat men Gods
Woord verwierp, doch die nu door
do historie als de juiste gewezen wordt
Er is een ander, breeder terrein: de
sociale wetgeving. De staat moet het
doen, zoo was de revolutionaire leuze.
Souvereiniteit in eigen kring en maat
schappelijke organen, zoo werd van
anti-rev. zijde betoogd.
En het resultaat der historie in en
kele jaren tijds? We noemen hier één
naam, om daardoor een breede uiteen
zetting te ontgaan. Is de inaugureele
rede, welke Dr. Josephus Jitta uitsprak
over „Functioneele decentralisatie" iets
anders, dan wat Dr. Kuyper ons ge
leerd heeft op grond van Gods Woord,
doch nu gestoken in het kleed, dat een
vrijzinnig-democratisch wetgeleerde er
voor geweven heeft?
Zóó zouden we verder kunnen gaan,
want hier ligt een breed veld braak
voor een christelijk-historische studie
(het woord nu niet genomen in enge,
politieke beteekenis) om aan te toonen,
hoe het dwaze Gods wijzer is dan de
menschen en hoe de historie de Schrift
belijdenis telkens rechtvaardigt op ver
rassende wijze.
We mogen er nu niet dieper op in
gaan, doch besluiten deze beschouwing
met de verwijzing naar de algemeene
ondergrond van dit bemoedigend ver
schijnsel.
Wat toch ontwaren we dagelijks om
ons heen? Dat het alles-omvattende
anti-rev. levensbeginsel naar twee zij
den op triumfen wijzen kan.
Eenerzijds neemt gestadig in getal
sterkte af de groep, welke met een
„boekske in een hoekske" wegschuilt eri
in Doopersche mijding de hoogste
vroomheid zoekt. De erkenning wordt
breeder en royaler in Christelijke krin
gen, dat het om Gods eere gaat en dat
daarom politiek meeleven Christen
plicht is.
Naar de andere ziide groeit in vrij
zinnige kringen het besef, dat een poli
tiek beginsel zonder godsdienstige basis
geen levenskracht heeft.
Er komt een erkenning van de waar
de der godsdienstige overtuiging voor
alle levensopenbaring en puur ongeloc-
vigen geven toe, dat zij in deze dingen
gedwaald hebben. Er komt ook verzet
tegen het neerhalen van huwelijk en
gezinsleven, van al die geestelijke waar
den, welke men vroeger voor zich zelf
als levensballast en voor achterlijke ge
loovigen als waardelooze wissels op de
eeuwigheid beschouwde.
Dit alles mogen wij niet over het
hoofd zien, als wij ons aangorden tot de
strijd. In de volle aanvaarding dei-
waarheid, dat wie zich aangordt, zich
niet beroemen mag als wie zegevierend
terugkeert; maar ook met de zekere
wetenschap, dat wij, Groen's volgelin
gen, nog zijn de partij van den leven
den God; in welke belijdenis niet de
minste hoovaardij schuilt, doch slechts
onder beding van Gods genade de
deemoedige betuiging van absolute ge
hoorzaamheid aan de ordinantiën des
Heeren, welker waarheid in zich zeil
vast staat r~« door de historie dagelijks
bevestigd wore"..
„Bekommernis in hef harf
maar troost uif de Schrift"
eadering door den dood weggenomen de
heeren H. Pollema. A. Colijn en J. Slu.vs.
Eindelijk gedenken wij een man, die wel
niet een deel van de Partij uitmaakte, maar
die in de meest hooge administratieve amb
ten het A R. beginsel heieed. de vice-presi
dent van den Raad van State. Graaf van
Lvnden van Sandenhurg. Die allen geden
ken we en wij danken hen voor wat zij
voor ons land en onze Partij deden.
Telegrammen.
Onder daverend applaus werd besloten tot
verzending van de volgende telegrammen.
Aan H. M. de Koningin: De A.-R. Partij, in
Vandaag is, al9 naar gewoonte, onder
gruote belangstelling' de Depiratenvergade-
ring te Utrecht gehouden. Naar van tevoren
reedsbekend was, bestond er zooveel animo
om ter Deputatenvergadering te gian, dat
slechts spaarzamelijk aan de vele aanvragen
de kiesvereenigingen kaarten konden worden
toegezonden. Van heinde en ver, van Dol la ril
tot Schelde waren de mannen en vrouwen
van Anti rev. huize opge.konien. Per trein en
autobus kwamen de duizenden aan.
Op straat
De omgeving van Tivoli bood reeds lang
voor elf uur oen levendigen aanblik. Regel
matig kwamen groepjes Depiitatcn aan, en
vaak had men-al kennis gemaakt of her
nieuwd in dei trein en trok men zoo geza
menlijk doo- Utrechts straten naar de nlaats,
waar sedert jaren de Deputatenvergadering
eens in de vier jaar, als een wapenschouw
vóór deverkiezingen werdt gehouden. Ve
len kwamen per autobi s, en uit alle provin
cies zag men touringcars en autobussen aan
rijden voor Tivoli. De politie had maatrege
len getroffen >m het verkeer goed te doen
verloopon. Als parkeerplaats was de tuin
aangewezen .terwijl verder auto's, touring
cars en autohussen geparkeerd werden in de
aangrenzende straten. De commissaris van
politie in de Mde afdeeling, de heer A W.
Brandt kwam zich persoonlijk op de hoogte
stellen, terwijl de verkeersbrigade op de vlot
te wijze, zooals dat van de Utrechtsche po
litie hekend is, zorgde voor een snel ver
werken van het rijverkear.
In en om de raai
De Tivolizaal bood den bekenden aanblik.
Er waren drieërlei soort kaarten uitgegeven,
die welke toegang gaven tot de zaal, voor de
gaanderij en voor het podium, terwijl voor
de koffiekamer, waar eer filiaalhijeenkomst
was belegd .eveneens kaa.-ten waren uitge
geven. De controle en verdere regeling be
rustte hij de centrale kiesvereeniging te
Utrecht, welke haar had opgedragen aan de
Propagandaelub, angevuld met mannen, die
zich reeds hij vroegere Deputatenvergaderin-
gen verdienstelij hadden gemaakt met dit
werk van de controle.
Het parool dat ditmaal gold, was zeer
streng: zonder kaart komt niemand binnen
Dit moest geschieden omdat zooveel aan
vragen waren binnengekomen, die men niet
had kunnen inwilligen ,dat verwacht kon
worden, dat sommigen toch nog zouden
probeeren om toegang te verkrijgen.
Vier veieranen uit de A R. politieke actie
in Utrecht, de heeren Keynemans en Frij
link. en de gebroeders van Egmond. hadden
zich weer disponibel gesteld om den gaug
van zaken te regelen bij den toegang tot het
podium, dat was gereserveerd voor het Cen
traal Comité en voor de vooraanstaande
persoonlijkheden in onze Partij. Zij hadden
dus abw. de eerewacht.
De menschen bij de ingangen tot gaan
derij en zaal hadden de handen vol maar
het verliep alles vlot en rustig, en toen lang
voor elf uur de groote zaal van Tivoli tol
od de laatste plaatsen bezet was, kortte
men zich den tijd met het zingen van vader
landsche en geestelijke liederen.
De zaal bood een opwekkenden aanblik
Men gevoelde de eenheid, en den broeder
hand. Van welken kant men ook gekomen
was allen waren bezield tot één doel, en
met één verlangen. Drukke gesprekken wcr
den gevoerd; tusschen de verschillende lie
deren door. welke werden gezongen, klonk
het gezoem van stemmen op, zooals altijd
vernomen wordt voor den aanvang van een
grootsrhe meeting. Oude vrienden ontmoet
ten elkaar; mensehen die meerdere malen
de Deputatenvergadering hadden bijge
woond deden mededeclingen aan jongere
tochtgenooten over den tijd van Kuyper,
over de Deputatenvergadering ook, waarin
Dr. Colijn de leiding van de Partij aan
vaard had. De landspolitiek werd bespro
ken; men wikte de kansen, welke onze
Partij zal kunnen hebben bij de komende
stembus. De sfeer was de weldadig aan
doende stemming van broederlijkheid en
snamhoorigheid. mogelijk óók in de poli
tiek, ais men zich gedrongen weet door één
heilig beginsel, getrokken tot één heilig
ideaal!
Op het podium
Onder diegenen die op het podium had
drn plaats genomen, mprkten wij op de mi
nisters Mr. Donner en Mr. Terpstra, leden
der Tweede Kamer, de heeren Amelink, van
Dijk, Smeenk en Zijlstra, het lid der Eerste
Kamer Prof Mr. Diepenhorst, de burge
meester van Amsterdam, Dr. W. de Vlugt,
leden van Ged. Staten in onderscheidene
provincies, burgemeesters van tal van ge
meenten, predikanten, en leden van rechter
lijke colleges.
De Opening
Staande werd het Wilhelmus gezongen.
Machtig klonk ons volkslied door de zaal, ge
zongen door de duizenden. Onder het zingen
van de regels „dat ick zoo vroom mag blij
ven, Uw dienaar te aller stondt" kwamen
onze leiders en overige leden van het Cen
traal Comité op het podium Nadat het cou
plet van het Wilhelmus was uitgezongen,
steeg een ontzaglijk applaus op ter begroo-
tmg van Pr Colijn en den lieer A. F. W.
Idenburg Het applaus zwol steeds aan en
word tot een ware ova!ie. „Leve Colijn",
riep een stem en een daverend hoera steeg
on er werd met hoeden gezwaaid. En onze
partijleider kon slechts na esnige minuten
het applaus doen bedaren.
Hij deed daarop zingen Ps. 42 :3 en 5, in
deze tijden zoo hijzonder van toepassing. En
ontroerend klonk het: „O, mijn ziel wat
buigt ge U neder, waarom zijt ge in mij
ontrust: voed liet oud vertrouwen weder",
gevolgd door het gedragen: „Maar de Heer
7 a 1 uitkomst geven'k Zal in dit ver
trouwen leven".
Dr. Colijn las Ps. 33 en ging voor in ge
bed.
Herdenking der dooden
Alvorens met onze werkzaamheden aan
te vangen, aldus sprak Dr. Colijn, wil ik
eerst een woord van gedachtenis spreken
aan hen die sinds onze laatste vergadering
van ons gingen. Toen wij in 1929 hier bij
een waren, op dienzelfden dag waarop vele
jaren geleden op dezelfde plaats de eerste
Deputatenvergadering plaats vond, heb ik
namens U een woord van welkom toege
roepen aan twee veteranen in ons midden,
aan Mr. Heemskerk, die 52 jaar lang zijn
leven in dienst gesteld heeft van de A R.
Partij en haar beginsel en aan professor
Fabius, die het eerst secretaris van het Cen
traal Comité is geweest. Wij gedenken hen
in liefde, en danken hen voor alles wat zij
voor de zaken van het Koninkrijk Gods eri
voor onze Partij geweest zijn. Ik moet nu
een naam noemen, die niet speciaal ver
honden is geweest aan onze Partij, van een
man, die de eerste jaren van de A R. Partij
zijn krachten in de verkondiging van de
beginselen der A.R. Partij geschonken hoefi
Dat de A.R. Partij ten noorden van het IJ
iets beteekent, is zeer zeker te danken aan
den toenmaligen Zaandamschen predikant
don lateren professor Lindeboom. Ook uit
het midden van het Centraal Comité zijn
twee leden weggenomen, de heeren Schuur
man uit Drento en De Veer uit Zeeland
Twee andere provinciale leiders, prof
Bouwman en de heer Van Andel uit Utrecht
zijn beiden heengegaan. Van de oud-leden
der Tweede Kamer zijn sinds de laatste ver-
Deputatenvergadenrig in Utrecht bijeen,
bidt voor Uwe Majesteit en Haar Huis Gods
Zegen af en verzekert Uwe Majesteit van
Haar onwankelbare trouw in deze moeilijke
tijdsomstandigheden.
Aan den Minister-President Zijne Excel
lentie Jhr. Ruys de Beerenbrouck, Voorzit
ter van den Raad van Ministers: De A.-R.
Partij in Deputatenvergadering bijeen, ge
voelt behoefte aan de Regeering haar erken
telijkheid te betuigen voor de beslist wijze
waarop zij tegen de bedreiging van het
wettig gezag in Nederlandsch-Indië, is op
getreden.
Dr. Colijn gaf hierna het presidium der
vergadering over aan den tweeden voorzit
ter, Mr. de Wild e, met de schertsende op
merking, dat hij niet verwachtte, dat tij
dens punt 4, de deputatenrede, er wanorde
lijkheden in de zaal zouden ontstaan. (Da
verend gelach).
DE DEPUTATENREDE
De bekommernis en neerslachtigheid Is
er allerwegen en daarvoor is alle reden. Het
geloof ai. een glorievolle toekomst, is door
mij niet gewekt, aldus de spreker
Reeds in mijn Deputatenrede 'van Sep
tember 1921 sprak ik het uit, dat de schoone
verwachtingen, die een paar jaar tevoren
zooveel geestdrift hadden gewekt, veeleer
in hun tegendeel dreigden om te slaan. En
dat niet slechts op het terrein der interna
tionale staatkunde, doch ook op dat van 't
sneiale leven. Een algemeene malaise zoo
/.mde ik toen heeft ingezet en haar ein
de is niet alleen niet te voorzien, maar het
is zp.lfs niet te schatten, waar het keer
punt moet worden gezocht.
ne waarschuwing is nog eens herhaald in
het begin van 1925, toen velen de crisis
reeds achter den rug arhttcn en oordeelden
dat de voorspoed dien we in 1920 en de
eerste maanden van 1921 gekend hadden,
weer op weg was om terug te keeren.
En metterdaad scheen het in de jaren
1925T29 alsof de weinig bemoedigende prog
nose in 1921 en 1925 uitgesproken, door de
feiten gelogenstraft zou worden, maar dit
gold slechts voor hen, die óf niet in staat
waren den schijn van het wezen te onder
scheiden óf den moed misten de beteekenis
van den werkelijken toestand te aanvaar
den. De jaren 1925/"29 brachten toch geen
natuurlijke opleving van welvaart, doch.
slechts den s c h ij n er van. Gevolg van do
tijdelijke verhooging van koopkracht in die
landen, welke in de genoemde jaren over
stroomd werden met duizenden millioonen
guldens geleend geld.
Dat moest zich wreken, net economised
leven gleed omlaag- de spanning nam toe.
De tegenstellingen in de wereld spitsen
zich de laatste weken weer op alarmeeren-
de wijze toe.
Vanuit het Verre Oosten komt niet slechts
het gerucht van oorlog, maar reeds dondert
het kanon in de onmetelijke ruimten van
het gebied, waarover eens de Mantsjoe-
dynastie den scepter zwaaide. En niemand
is in staat te voorspellen, welke nieuwe
verwikkelingen daaruit zullen voorkomen.
Een ontwapeningsconferentie, die den we
reldvrede moest helpen verzekeren, dreigt
onder eindeloos gehaspel in mislukking
onder te gaan.
De economische inzinking
Daarnaast klimt de economische nood, ook
ten gevolge van internationale verwikkelin
gen, hooge tariefmuren en invoerbeperkin
gen; maar evenzeer door scherpe concurren
tie.
Dit treft vooral West-Europa; dit treft het
allereerst ons land. Omdat wij zoo afhan
kelijk waren van den uitvoer.
In het jaar 1928 bedroeg onze uitvoer,
per hoofd der bevolking, rond 2G0
gulden, terwijl die voor de omringende in-
dustrieele landen niet onbelangrijk lager
was. Voor Engeland 195 gulden, vooc
Frankrijk 140 en voor Duitschland zelfs
maar 110 gulden per hoofd van de bevol
king. Het hooge exportcijfer voor Neder
land was vooral toe te schrijven aan den
ongekend hoogen uitvoer van veredelde
bodemproducten. Onder den totalen uitvoer
van 200 gulden per hoofd van de bevolking
valt bijna 100 gulden per hoofd voor
directe en indirecte producten van onzen
bodem. Met deze cijfers is de verklaring ge
geven waarom Nederland zoo zwaar getrof
fen werd en tegelijk waarom het uitzicht
op herstel van den ouden toestand voor ons
zoo gering is.
Vooral onze bodemproducten moeten het
ontgolden. En geen wonder.
Van onze productie van boter ging in 't
Jaar 1929 niet minder dan 54 pet. naar het
buitenland; van de kaas 72 pet.; van de
eieren 70 pet. De productie van geconden
seerde melk was nagenoeg geheel, die van
melkpoeder grootendeels voor uitvoer be
stemd. Voor de varkensslachterijen bedroeg
het exportcijfer 45 pet, voor die van scha
pen 72 pet Voegt men daarbij dan nog de
uitgevoerde tuinbouwproducten, dan komt
men in geld uitgedrukt tot een waarde van
ruim 500 millioen gulden voor deze pro
ducten alleen.
Ook de industrie Is getroffen, zeer zwaar;
maar hier is meer hoop orrt* de uitvoerposi-
tie te herwinnen. De zucht naar „autarkie"
op agrarisch gebied maakt herstel déar zoo
veel moeilijker.
Naast Je economische zorgen komt
de geestelijke nood
Een verdeeld volk, een morrend volk, een
volk, dat in breede lagen aan zelfvertrou
wen verloor en den moed zag wegzinken.
Een volk, bovenal, dat in breeden kring af
viel van den hoogen God en soms in weer
barstige verbolgenheid de vuisten naardrtn
Hemel heft, in stede van de knie te buigen
voor den Heilige Israels en van Hem hulp
en redding af te smecken.
Lang nog hielden zede en gewoonte velen
terug van de schrikkelijkste openbaringen
van ongeloof en van het den mensch ten
troon verheffend beginsel der Revolutie,
maar bij elk volgend geslacht werkte die
behoudende invloed in toenemend zwakkere
mate; en toen, naar den Raad des Heeren,
de stormen over de wereld ontketend wer
den, toen bleek dra, dat traditie alleen do
geestesgesteldheid van een volk niet behoe
den kan voor verwarring, voor verwording
en voor verval.
De voorbeelden liggen voor het grijpen.
Hel Getouw Tivtili te Ulrrchl. overbekend b:i de Anti-ReroluHónmren tn den lande die sedert iaren reeds „1
en oesiuiien in net oeiang der ïarlg te nemen. Sedert ae vorige Deputatenvergadering is de inaana van de
heel gerestaureerd. Oh.e actueele foir laat de totaal gewijzigde gevel van Tivoli zien.
onder Kuyper, daar
den leider te hooren
Tivolizaal echter ge-