HET VERKIEZINGSCONGRES DER S.D.A.P. Radio Nieuws. JIM, DE ZOON VAN BOBBY MAANDAG 6 MAART 1933 'DERDE BLAD PAG. 9 HARDE NOTEN TE KRAKEN VOOR DE ARBEIDERSPERS KAMERFRACTIE EN DE PRACTUK DER CUMULATIE Resolutie van het Partijbestuur Zooals wij reeds in ons blad van Zater dag hebben vermeld, is het verkiezingscon gres. dat de S.D.A P. te Nijmegen houdt, ge opend met een rede door den voorzitter, den heer J. Oudegeest. Van deze rede heeft men het verslag reeds kunnen lezen. De secretaris, do heer C. Wouden berg, deed vervolgens voorlezing van ver schillende ingekomen stukken en deelde mede, dat er een telegram was verzonden aan den minister van Defensie, waarin ge protesteerd werd tegen de aanranding van het vereenigingsrecht door den eisch van ontslag aan de burgerbestuurders van de militaire en marinebonden en door het ver bod van het lidmaatschap van sociaal-demo oratische organisaties voor militairen. Verder deed de secretaris eenige mede deelingen over het ontstaan van een na- deelig saldo op de winst- en verliesrekening over 1932 van bijna f 16.000. Op de Sociaal- Democraat is f 6800 toegelegd. De hoofdre dacteur en de commissie van redactie heb ben het partijbestuur verzocht het blad te laten voortbestaan; het partijbestuur heeft zich er mee vereenigd, dat het blad dan eens in de 14 dagen zal verschijnen. Men hoopt dan met een gering verlies de exploi tatie voort te kunnen zetten. De Arbeiderspers Bij de discussie over de jaarverslagen en het beleid van verschillende partij-instan ties besprak do heer v. d. Kieft (Bussum) de socialistische pers. Gaan. zoo vroeg spr., de dagbladen niet wat ver in de richtjng van het boulevard blad? Dit is een opmerking niet van spr. zelf, maar van een aantal arbeiders in de partij, die vinden dat men het te veel zoekt In het sensationeele. Ten eerste heeft het velen gehinderd, dat er prijzen werden be schikbaar gesteld voor de Zesdaagsche. Dat is reclame van de griezeligste soort. Hoe minder aandacht de arbeidspers wijdt aan dergelijke geschiedenissen, hoe beter. Zui- iver sensationeel waren ook de foto's van den man, die Roosevelt trachtte te vermoor den. Ook de koppen in de krant moeten be perkt worden, soms staat in zoo'n kop pre cies het tegenovergestelde van wat in 't ar tikel is te lezen. I-Iet is in het belang van de arbeidersbeweging, dat het blad op zoo'n hoog mogelijk peil staat'. Ook een afgevaardigde uit Heerlen roerde 'dit onderwerp aan. Deze afdeeling prote steerde er tegen, dat wel een prijs voor de Zesdaagsdhe werd uitgeloofd, doch geen geld beschikbaar gesteld voor den Haag om werkloozen verlichting te geven bij de be taling van abonnementsgeld voor Vooruit. Laren is tegen opheffing van de Sociaal-De mocraat, men zou het honorarium voor me dewerkers kunnen schrappen. Er wordt in 'de Arbeiderspers te weinig gedaan aan al- gemeene socialistische scholing. De krant moet gemakkelijker leesbaar worden. In het Volksblad heeft van alles over het geval Gmidriaan gestaan, doch het geval zelf niet. Schiebroek sluit zich aan bij geoefende cri- tiek op de arbeiderspers. De beer Schaper ('s-Gravenhage V), zegt het niet. eens te zijn met de politieke lei ding van Het Volk. Dat staat in verband met de aanhitsende koppen, die den smaak der lezers volkomen bederven. De koppen hoven de woorden van Goering over v. d Lubbe zijn geen behoorlijke journalistiek. Spr. dringt aan op de grootste nauwkeurig heid. en omzichtigheid hij de redactie, en zegt. dat men geen artikelen meer op moet nemen, als van den soldaat, die nu in Het Vnlk schrijft. Het is te hopen, dat dit werkelijk een soldaat is en geen als mari nier verkleede letterzetter, als waarvan in Voorwaarts een foto heeft gestaan. Spr. be ziet het bedoelde artikel en vraagt of er een bedekte bedreiging met dienstweigering in is opgesloten. Het zou'de menschen ernstig kunnen opbreken, als ze dat deden. Waar om is het artikel zelf (van prof. Goudriaan) niet opgenomen? Een rede van prof. Bon ger, die wel bestreden werd, ook niet? Spr. zegt eerbied te hebben voor het ka rakter van hot Amsterdamsche drieman schap (v. d. Bergh, Ossendorp en dr. Polak) dat zich niet wenschte te onderwerpen aan kruier-democratie. Het fascisme Een andere afgevaardigde vroeg zich af, juist is. De S.D.A.P. is toch voor de vrijheid van vereeniging en vergadering. Spr. vroeg een algemeen geldend consigne van het partijbestuur en drong er bij de redactie van Het Volk op aan de verstoorders van fascistische vergaderingen niet te huldigen. Een afgevaardigde van IJmuiden was van meening, dat zoo de arbeiders bij de werk verschaffing in opstand kwamen, zij dat van de sociaal-democratie hebben geleerd. Het gaat daarom niet aan, aldus deze spr., dat alles te wijten aan „communistische op hitsers en schreeuwers", zooals dit in Het Volk gebeurt. Dat komt de eenheid zeker niet ten goede en de S.D.A.P. verliest daar door ook een stuk vertrouwen van de ar beidersklasse. De cumulatiekwestie Ook deze spr. roet de, evenals reeds door enkele afgevaardigden vóór hem was ge schied. het cumulatie-vraagstuk aan. Hij was vanm eening, dat de partij to.z. daar van een duidelijk uitgesproken meening heeft De Kamerfractie, aldus deze afge vaardigde, heeft een mooie gelegenheid la ten voorbijgaan om zich te rehabiliteeren in deze kwestie. De Kamerleden hadden alles wat zij meer ontvangen dan wat hun rechtmatig toe komt, in de partijkas moeten storten. Dat zou op de verbeelding der arbeiders hebben gewerkt. Spr. bedankt ervoor verantwoor delijkheid te dragen voor leiders, wier da den niet in overeenstemming zijn met hun woorden. Albarda antwoordt Dit laatste schot zat blijkbaar midden in de roos, tenminste die heer Albarda be gon bij het beantwoorden van de gemaakte opmerkingen onmiddellijk met dezen laat- sten spreker. De ongerustheid, waarvan de afgevaar digde van IJmuiden blijk geeft, zoo zeide hij, is slechts in staat de verdachtmakingen te voeden. Over de cumulatie heeft spreker nooit iets anders verklaard, dan dat hij be reid was de zaak in de Kamer aan de orde te stellen. Spreker heeft dit ook op 9 en 16 November in de Kamer gedaan. Zijn motie betreffende de cumulatie is verworpen. Dat is niet sprekers schuld. De opmerkingen over het beleid der Ka merfractie betroffen uitsluitend de afwezig heid van enkele partijleaen bij het radio debat. (Bedoeld is hier in het bijzonder da afwezigheid van den heer Duys. Red.) Spr. kan zich de pijnlijke verrassing van de partij te dien aanzien voorstellen. Ook de fractie betreurt het, dat het zoo geloopen is. Het gaat echter niet aan, hieruit te gene raliseeren. De werkverdeeling in de fractie is zoo goed als zij ooit is geweest en er wordt ook voor reserve gezorgd voor be paalde onderwerpen. Spr. zet uiteen hoe do indeeling in de fractie is. Voor het radio- vraagstuk zijn de heeren Duys en v. d. Bergh aangewezen. De laatste moest op den avond van het radiodebat dringend thuis zijn en niemand van de fractie vermoedde, dat de heer Duys dien avond niet aanwe zig zou zijn. Men heeft alle pogingen ge daan om dezen te bereiken, doch door ver andering van diens telefoonnummer geluk te dat niet. Het is ongewoon, dat er dien avond geen 24 Kamerleden aanwezig waren Het is onmogelijk alle begrootingszittingen bij te wonen en nog hot andere noodige werk te verrichten. Er moei dus een zekere beurtregeling zijn. Had men maar kunnen vermoeden, dat de heer Duys er niet zou zijn, dan ware een regeling getroffen. Des noods moge het gebeurde een flater worden genoemd, men mag er geen gevolgtrekking ton aanzien van de toewijding van de Ka merfractie uit opmaken. Ten aanzien van de opmerkingen van Zutphen over de bemoeilijking van fascis tische vergaderingen, herhaalt spreker, dat hij het een teeken van venvildering vindt als men vergaderingen van anderen in de war tracht te sturen. In zijn Kerstrede heeft spreker zijn denkbeelden duidelijk uiteen gezet. Alleen als men eens andere grond wettelijke rechten eerbiedigt, mag men dat. zelf ook eischen. Ankersmit voor het voetlicht De heer Ankersmit gaf de verzeke ring, ook namens de directie van de Ar beiderspers, dat men alle geuite wenschen zal onderzoelfen of toetsen. Het lijkt spr. goed er op te wijzen, dat er geen tegen stelling bestaat tusschen de krant en deelen van de beweging. Spreker gelooft, dat de heer Schaper een eenling is. Zeker heeft hij niet namens de Kamerfractie gesproken, die spreker dezer dagen nog van haar groote waardeering heeft doen blijken. Aan de koppen, aldus spr., wordt de groot ste aandacht besteed. Het streven is niets aan te dikken en de koppen een weerslag te doen zijn op het artikel. Dat het niet altijd gelukt, spreekt vanzelf, doch 't wordt steeds beter. De nieuwe journalisten, die men bij de uitbreiding moest aannemen, waren niet dadelijk geconfijte journalisten en moesten worden opgevoed. De redactie moet rekening houden met al haar 170.000 lezers. meer dan het dubbele van het aantal leden der partij. Spr. behandelde verder een reeks van ge maakte opmerkingen over foto's, opneming uit Maleische bladen. De Tri bune en de Fakkel staan altijd vol bestnj ding van de S.D.A.P. Daarop wordt zoo wei nig mogelijk gereageerd. Men kan toch niet opzitten en pootjes geven aan hen, die de partij dagelijks met den vuilsten laster overladen. In de huurstakingen heeft men de communistische invloeden bestreden, 't Is een Moskousch relletje. Overigens heeft een sympathieke berichtgeving er over opgenomen. Verder kon de Arbeiderspers niet gaan,, omdat de partijleiding nog geen stelling heeft ingenomen. Verklaring van Van der Veen De heer v. d. Veen verklaart, dat de hier gehoorde critiek niet die stemming weer- die er over de krant bestaat. Ook in het buitenland heeft men waardeering voor de Nederlandsche Arbeiderspers. Spr. ie van oordeel, dat een krant al'lereenst betrouw baar moet zijn. De aandacht ia voortdurend gericht op verbetering. Het uiterlijk van de krant ie voor de lezers van het grootste belang. Het daarvoor gekozen systeem acht spr. het juiste. Daarin zal men dan ook geen verandering brengen. Het is nu geen tijd voor uitbreiding met nieuwe volksbladen. Om finanoieele redenen kan de SociiaaJ- Democraat niet als discussieblad aan de Arbeiderepens worden toegevoegd. Verlaging van den abonnementsprijs is niet mogelijk. Werkloozen zal men door vormiimg van een plaatselijk fonds moeten steunen. De zesdaagsdhe heeft op spr. geen indruk van afbeuiLing gemaakt Een groot aantal abonné's had belangstelling voor deze wed- belangstellenden. Hij zal met miinig, die hierdoor is ontstaan, in het ver volg rekening houden. vce&ten, drukt of bedreigt, zooveel mogelijk worde gelenigd of afgewend; dat het werk der hervormingen op het geoied van het sociale leven en op dat van net onderwijs, zoo spoedig mogelijk worde hervat: dat de geestelijke vrij heid van alle rlchtlngei. worde geëerbiedigd; dat een doortastende vredes- en ontwapen lm £8- polltiek worde gevoerd; dat middelen om den invloed des volks nu en In de recht te doen komen. Partij verklaa oordelijk zou worden i burgerlijke meerder- bepaald, on-soclallstisch of anti-soclalis- Y. De Partij blljrt weliswaar ln beginsel be id deelneming aan de regeering te overwegen, its op duidelijk omschreven voorwaarden, In dien na afloop van de verkiezingen en op grond van haren uitalag ln de nieuwe Kamer 'n meer derheid zou zijn te vormen, bereid en in staat met een parlementair kabinet de wetgeving iet bestuur des lands te lelden ln democra- lie banen, ln don hierboven aangegeven zin. constateert echter, dat ln de tegenwoordige handigheden dat vooruitzicht niet bestaat, aangezien in den la.atston tijd een hevige antl- clallstlsohe stemming zich van allo groote rgerlijke partijen zonder onderscheid heeft i es ter gemaakt, terwijl de democratische groepen te zwak zijn om met de S.D.A.P. een neerderheid te vormen. 8. De Partij handhaaft ln elk geval haar be- 1 uit, dat de vraag, of de omstandigheden, de zouden zijn, dat zij aan een kabinetsvor.ning alvorens een defnltieve irden gedaan, na overleg elegd aan een buitengewoon congres Verdere discussie schreven moesten worden. Daaronder zijn 3000 leden, die naar de O.S.P. ovengtngen. De reet vormt een normale fluctuatie. Toe neming van het ledental, als nu te consta- teeren is, ie een bewijs van het vertrouwen, dat het land in de S.D.A.P. heeft Sprekers meeniing is, dat de geest in de partij, alle omstandigheden in aanmerking genomen, heel goed is Ten aanzien van de gerezen kwesties over loonsverlaging van overheidspersoneel, zei- de 6pr., dat overaJ, waar de betrokken pert ij - instanties overleg hadden gepleegd met het partijbestuur, geen moeilijkheden zijn gere zen. Het zal nooit een sociaal-democratisch dogma kunnen zijn. dat een sociaal-^. qo- croat in een vertegenwoorddgend lichaam nooit aan loonsverlaging zal kunnen mee werken. Wat de AmsterdamsOhe kwestie betreft, door den heer Schaper ter sprake gebracht., zeide spr. zicsh aan te sluiten bij de hulde aai; de drie Ameterdamsohe raadsleden, do oh dat bet eekent niet, dat andere leden van die raadsfractie geen karaktervastheid zouden hebben getoond. Er zijn anderen re- vveeet, die zdoh disciplinair hebben gevoegd naar de besluiten van het partijbestuur. Ook daarin ligt karaktervastheid. De zitting ven Zondagmorgen werd ge opend met een rede van den heer Albarda, waarin hij het verkiezingeprognarn toe lichtte en de volgende resolutie van het Partijbestuur: 1. De Partij gaat den verkiezingsstrijd tege moet met een diep besef van den grooten ernst der omstandigheden van het oogenbllk. Terwijl '-che crisis, die al meer dan drie jaar crisis veroorzaakte politieke en geestelijke wilde ring In het buitenland geleld tot gebeur tenissen die op zichzedf reeds zeer ernstig, van nog veel erger dingen de voorboden kunnen zijn 2. De Partij doet ln deze omstandigheden, bij de opening van den verkiezingsstrijd, een dringend beroep scihe beginselen en instellingen te verdedigen tegen de groote gevaren, die dr~- lende zijden bedreigen. S. De Partij zal wederom geheel zelfstandig aan den verkiezingsstrijd deelnemen, grondslag van haar beginselprogram versterking van den Invloed der sociaal-demo cratie op het staatkundig leven. 4. De Partij stelt zich voor de komende parle mentaire periode ten doel zoo krachtig mogelijk te bevorderen, dat de crisisnood, die groote dee len der bevolking In de steden en op het platte land, hier te lande en in de overzeesche ge- iet parlemen- de niet bereid te zijn i erleenen tot de vorml tli>oaal kabinet, wai unnc-n deelm tap daartoe mochi met de Vakbeweging. der Partij.' 9. Do S.D.A.P. roept de arbeidersklasse van Nederland, en alle met haar maatschappelijk verwante en gelijkgezinde groepen en personen op. om, ondanks alle verschillen op ander dan sociaal-politiek gebied, bij aeze verkiezingen met haar é6n groote macht te vormen ter be- scherm'ng van deu v rodelt er verdediging van ring van de door de Partij voorgestane politiek Spr. zeide zelfbeheereching noodig te heb ben om op dezen dag, nu de wereld in span ning ie over de ontzettende beslissingen, die zich in Duitscrlend misschien zulilen vol trekken, te beraadslagen. De Duitsohe eo- oiaal democratie voert vandaag een strijd op leven en dood en de heele wereld is daar van do ontstelde getuige. De Kamerontbinding besprekende, zed de heer Albarda, daarvoor geen andere ver- g lüjking te kunnen vinden dan dde met het zorgelooze gedrag van den commandant van de Zeven Provinciën. Afgezien van andere overwegingen, heeft de regeering aan het geringe gesohiil met de Kamer een onverdedigbare uitbreiding ge geven. En toch verzoekt de regeering nog telkens aan de Kamer belangrijke wetsont werpen iin behandeling te nemen, w.o. fi- nancieele, als weeldeverteringsbelasting en omzetbelasting. Ter wiilile van 5 ton werd de Kamer ontbonden en dus 70 miiLLioen op het spel gezet. De kans op een democratische regeering na. de verkiezingen met bestaande partijen is uiterst gering. Ook is niet te verwachten, dat de van Je groote partijen zich afsplitsen de groepen zooveel stemmen op zich zuilen vereenigen, dat met hen een democratische regeering te vormen ware. De S.D.A.P. zal niet deelnemen aan een kabinet, waarin zij verantwoording zou krijgen te dragen voor on-socialistische en antisocialistische regeeringspoltiek. In de zen tijd van politieke spanning kon van een Godsvrede tusschen soc.-demoonatie dere partijen minder dan oit sprake zijn. De S-DA.P. heeft een anderen plicht dan aan de cri6is- en militairepolitiek der burger lijke partijen mee te werken Thans echter heeft men wat anders ge vonden, namelijk de uitbreiding van de coalitie met de vrijzinnig-democraten. Wei zitten de laatoten nog, en vooral Prof. van Embden met de ontwapening ver legen, maar de koers is definitief omge draaid. Spr. geeft vervolgens zijn beeahouwimg over de beroering onder de boeren en pach ters en over het optreden van 't fascisme in den verkiezingsstrijd. Twee dingen slechts kunnen het fascisme aan de meerderheid, althans aan grooten vooruitgang helpen. Dat zijn de verdeeldheid der arbeiders en excessen der arbeidersbeweging. Welbewust hebben de communisten over al de macht der arbeiderebeweging vermin derd of gebroken. Er ie nog slechte één weg om de groote socialistische macht te vormen, die zail kun nen redden, en dat is, cat de arbeiders zióh scharen achter de SDAP. en de sociaal-de mocratische arbeidersorganisaties. Dat is de eenige weg; niet aan de O.S.P. is het dilen weg te wijzen. Zij die den felsten strijd te gen de S.D.A.P. voeren en in'edgen kleinen kring geen oeniheiid bewaren kunnen, zuiden het niet zijn, die de verzoenende handen in elkaar sluiten. De oproep tot aansluiting bij de S.D.A.P. moe4 niet a-ldeen gericht zijn tot de socialis tisch denkende arbeiders. Het 6taat vast, tot bet socialisme zal worden de zaak van alle arbeiders buiten het geloof om. Bij de opstelling va/n het verkiezings program stond op den voorgrond strijd voor de socialisatie, ontwapening, democratie, werkloozenzorg. Spr. lichtte een en ander uitvoerig toe. De middagzitting fn de middagzitting heeft de heer F. M. Wibaut een inleiding gehouden ter toe lichting van de voorgestelde wijziging van de conslusiee van het eocialisatie-rapport. Uitvoerig belichtte hij de wijzigingen betref fende desocialisatie van het bank- en crediet wezen. De overige wijzigingsvoorstellen hebben o.a. betrekking op de arbeidsvoor waarden in de gesocialiseerde bedrijven, de ordening van het verkeerswezen, instelling van een Electrieiteitenaad, regeling van de woningvoorziening, enz. Spr. wekt allen op om de socialisatie, die tot nog toe een woord was. te maken tot een daad en een ètap op den weg naar het socialisme. Het lendbouwrapport met bijbehoorenöe resolutie wordt toegelicht door de heeren A .H. G. van Ariel, uit Arnhem, en den heei W. van der Sluis, burgemeester van Goor. De conclusies van de landbouw- reeolutie hóuden o.a. in socialisatie van den grond, wettelijke regeling; waardoor in ge vallen van onmacht tengevolge van de cri- verkoop door schuld een aantal jaren kan worden uitgesteld, credietverschafflng den landbouw tegen matige rente; ie- ng van een Landbouw-Uitvoerbureau en een Landbouw-Aankoopbureau voor ge- centraliseerden uitvoer en aankoop van grondstoffen en machines: mioimum-veildng- prijzen ter bevordering van productieregeling instelling van landbouwraden en verbete ring van het landbouwonderwijs. De heer \V. H. Vliegen brengt rapport uit namens de oommissie, die de amende menten op het verkiezingsprogram en de P b.-resolutie heeft onderzocht De commis sie adviseert, alle amendementen, die de be reidheid tot regeeringedeelneming onder alle omstan-dgLeden afwijzen, te verwerpen. Van de verschuilende amendementen op het verkiezingsprogram wijst de commissie o. de amendementen IJmuiiden en Zandvoort tot weigering van alle mobilieatrie-credieten af. Een amendement van een achttal afdee- lingen tot opheffing van het bankgehein wordt overgenomen, evenals een amende ment Amsterdam VII tot afschaffing van de rijwielbelasti/ng. p. Bestuursverkiezing Tot lid van het dage,lijk6óh bestuur zijn gekozen de heeren B o e k ra a n, M a t h ij- s e n en Wibaut en tot lid van het partij bestuur de heeren Albarda, Banning. Drees, Van Eek, Vliegen, Swet- "-roek en mej. Groeneweg. De voorzitter achtte het noodng, mede 'e deelen, dat de heer Cramer reeds in Januari had te kennen gegeven zich niet meer voor een zetel in het partijbestuur be schikbaar te stelten. OUDERS. PAST OP UW KINDEREN! Het 9-jarig meisje M. H. te Maastricht verd met liaar vriendinnetje G. van school komend aangesproken door een wielrijder, die haar verzocht mede te gaan, zij zouden prentjes kijken en snoepgoed krijgen. Het meisje G. weigerde, doch de 9-jarige M. H. ging bij den jongen man op de fiets zitten en reed mede na eerst haar vriendinnetje •en boekje te hebben gegeven om thuis te reiken. Het vriendinnetje kweet zich haar taak en bracht de boodschap over. die begrijpelijk thuis heel wat opschudding DINSDAG 7 HAART. luizen (296.1 M.J K.K O 8.00 Morgenconcert. 10.00 Gramofoon. - 12.15 Lunchconcert. 2.00 Middenstandscursus. 2.35 Vrouwen- uurtje. 3.30 Modecursus. 4.30 Sextet. 5.30 De ontwikkeling der moderne VioolBoaa- te. 6.50 Sextet. ï.10 Gramofoon. 8.00 Lijdensmeditatie. 9.30 V&i Dias. 9.35 Solistenconcert. 10.30 Gramofoon. 11.00 Vaz Dias. 11.05 Gramofoon. V.P.R.O. 5.30 Menschen in den Bijbel. irussel (Vlaamsch) (337.8 M.J 12.20 Omroep kleinorkeat. 1.20 Gramofoon. 5.20 Radlo- symphonle-orkest. 6.05 Kinderuurtje. «.50 Omroepklolnorkest. 7.60 Fanfarecorps de (Fransch) (509.3 M.) 12.20 Gramofoon. 1.00 Zang. 1.30 St. Sadns-progrumma. 5.20 Weensche muziek. 6.35 Gramofoon. 6.50 Gewilde muziek. 8.J0 Concert. 8 50 Vtool- recltal 9.20 Radlo-symphonieorkest. 10.05 a v e n t r y (1554 4 10 35 Morgenwijding. 12.20 Orgel. 1.05 Commodore Grand-orkcst. '6. 6.50 De grondslagen r I» 'I e ea 1634 9 M.J 6.60 9.30 Jeugdconcert. 120 —4.50 Concert. Gramofoon. 3.50 G< 7.20 1'opulalr concert. 7.50 Marlneconcert. rg (472.4 M.> 6.25 Gramofoon. Imajggf fi icert. 4 20 Con e plano's 8.05 11.20 Gramofoon. 1 eert. 7.20 Cc Radiotouneel. (261.3 M.) 12.20 Orgel 1.06 leest. 5.35 London Reg. (355.9 I.) 10.35 Morgenwijding 12.20 Concert. 1.35 Concert. 2?30 Orkest! 6.55 Concert. 8.20 ..Moonlight In Every thing". 9.20 Radio-MUitair-orkest. Midland Reg. (3*3 9 M.) 12.20 Concert. 1-35 Concert. 2.20 Orkest. 6.55 Militair orkest van Birmingham 8.20 Tooneel. 9.20 Midland Studioorkest. Par») itAdin PaiUI (1724 1 Ml 8 nS Gramo foon. 12.20 Orkest. 7.40 Concert. 8 20 verwekte. De moeder waarschuwde de poli tie. Een 13-jarig broertje sprong onderwijl op de fiets en toog op eigen houtje op onder zoek uit en slaagde er inderdaad in het zusje met den man te vinden achter den ringoven aan Jen Tongerschen weg. Bij het naderen van het broertje nam do aanrander de vlucht. De politie heeft deze zaak in verder on derzoek. Door G. Th ROTMAN 81. Jim sluipt voorzichtig nader; gauw Maakt hij een lasso van het touw. En weet, door 't zoo te laten zakken. Zoo'n aangekleede pop te pakken. Waarop hij, 't touw steeds in zijn hand, Beneden in een auto landt Een ruk daar gaat vriend Jim brutaal Met pop en auto aan den haal! 32, Daar Jimmy echter niet kan sturen Vertoont de auto rare kuren, Hij schiet van links naar rechts, en gaat Langs zigzagwegen over straat. Wat een paniek! De menschen rillen, De dames vallen flauw en gillen, Want ach, de pop wordt, moet je weten, Door ieder voor een mensoh versleten! (Wordt Woensdag vervolgd). „Alles of Niets!" Twee Hollanders in de wildernis van Mandsjoerije Dooi J. A VISSCHER (slot. 16 „Hoe lang moeten wij hier nog verblij ven?" vroegen de Hollanders vol begeerte naar hun vrijheid. „Dat is ons niet bekend. Onze bezigheden zijn hier zeer vele. De winter heeft de be spreking van alle dingen tegengehouden, gij moet nog wat geduld oefenen, doch wel zul len wij u cle gelegenheid geven om met do uwen te correspondeeren. Verontrust zijn ze niet, want uw recderij hebben wij verwit tigd en deze heeft ongetwijfeld uw familie leden gerust gesteld" „Ik heb zelf door mijn agenten een brief van uw maatschappij in handen gekregen, die het u zeer gemakkelijk zou maken aan onze voorwaarden te voldoen. Zij schrijft dat zij genoegen neemt met onze eischen als dat u de vrijheid kan teruggeven." „Maar daarvoor koop ik die nietl" was beleefde antwoord. De koopman lachte en zeide: „En daarom heb ik u dien brief ook maar niet opgezon den overeenkomstig uw standpunt: Alles of niets. Laat ons nu maar vrienden zijn wecst overtuigd dat ik uw eerlijkheid w lijk op prijs stel, maar ik ben nu oenmaal een van die Hoengoezen, wier moraal tegen de uwe indrulscht. Ik kan niet andere. Gij kunt niet anders. Zoo staan wij eeriijk te genover elkaar." Nog geruimen tijd werd er gewacht en ge 'durende dien tijd waren de voorname Hoen goezen on do beide Hollanders voortdurend in elkanders gezelschap en kwamen zij van allerlei te weten omtrent deze merkwaardige organisatie, die zulk een rol speelde in de voortdurende wrijving tusschen Rusland en Japan en zoo voortdurend intrigeerde in Mantsjoerije in den stpjd tusschen het laat ste land en China. Eindelijk zou de reis aanvangen. Het was prachtig voorjaarsweer. De zon scheen hel der, had reeds enkele bloemen te voorschijn geroepen en het oerwoud .getooid met groene versierselen. De vogels zongen en dartelden van tak tot tak en het gezicht op de rivier de Nonni, die daar spiegelblank zich voor hen uitstrekte nadat zij het kamp hadden verlaten, was wonderschoon. Een geriefelijke jonk nam het gezelschap aan boord en onder de meest gunstige om standigheden voer men af, nadat de rieten zeilen klapperend waren ontplooid. De reis duurde omtsreeks vijf dagen toen de oude mandarijn, die volkomen op do hoogte scheen te zijn van de route der sche pen, wees op een punt aan de linkeroever en de bemanning opdroeg om daar aan te leggen. Erg aanlokkelijk zag de landings plaats er niet uit. Er was niets dat aangaf men daar aan wal kon komen en het was een raadsel hoe de oude mandarijn deze plaats had kunnen onthouden. Aan den oever in het water groeiden heels velden met riet waar het scheepje zoo ver mogelijk werd ingeboomd, totdat men ein delijk over een lange plank den vasten wal kon hereiken. De grond was er moerassig en veerde bij eiken voetstap. Dwars tusschen de rietpluimen heen ging men verder. Daar na volgde een zoo dicht struikgewas, dkt men groote moeite had om het pad er door heen te vinden. Langzamerhand werd de grond vaster en groeiden er hooge beuken en berken. Men moeost daar zeer voorzichtig zijn, omdat er tallooze beekjes vloeiden naar de rivier, zoo door elkander kronkelend en sommige zoo diep onder het hooge .gras verborgen dat meermalen een van het reisgezelschap een misstap deed. Wilde runderen spoedden zich op de vlucht voor de reizigers. Wild was er voldoende en bij het eerste kampvuur dat men tegen den avond ontstak, smaakten de buitgemaakte patrijzen en fazanten uitste- Naar mate men verder kwam werd de weg moeilijker, daar men nu de 'litloopcrs van het groote Khinganggebergte naderde. Groo te rotsblokken verspreid over enorme vlak ten dwongen vaak tot een verren omweg. Een ternauwernood begaanbaar pad leidde over bergen van graniet met steile kloven, die onder struiken en heesters verborgen waren, zoodat men zeer goed moest uitzien. Overal lagen vermolmde boomen, die van ouderdom waren omgevallen en trotsch ver hieven zich dennen en sparren tot soms wel dertig meter hoogte. Dan weer waren er velden van vlijmscherp gras, waarvan de bla deren als zwaarden waren en waaraan men zich bloedig kon verwonden. Het was een oord van verlatenheid en de Hollanders konden zich niet voorstellen hoe ze nog eindelijk weder eensin een menschen wereld zouden aanlanden. De plantengroei verspreidde daar een vreemde scherpe geur die slaperig maakte en waarvoor men voorzichtig moest zijn, daar deze een hevige koorts kan veroorza ken, als men onder de schaduw bleef. Er werd dan ook steeds gekampeerd om een groot vuur in de open lucht. Daarna kwam er een gedeelte dat wel eon paradijs geleek. Ofschoon het nog vroeg in het voorjaar was, bloeiden er onder de be schuttende bescherming van do hooge bergen reeds e«n waar tapijt van bloemen terwijl kristallen watervallen overal neerkletterden en een verbluffend kleurenspel gaven als er de zon op scheen. Na den derden dag werd de omgeving weer veel schraler. Men was ook reeds op min stens duizend meter hoogte gekomen. Dn boomen werden schaarecher, het gras veel dunner en eindelijk wees de oude mandarijn op een gebergte aan den horizon, de Djigit- sjan, die met zijn kloven, afgrondon en steile hellingen de schuilplaats vormde van het Hoengoesche hoofdkwartier. Eindelijk toen er met moeite een steile helling beklommen was, schoot op bevel van den gids een der Hoengoeren zeven maal achter elkaar met bepaalde tusschenpoozen zijn geweer af. Na eentg wachten kwamen van uit een kloof «"in paar mannen te voorschijn. De mandarijn trad op hen toe en sprak eenige woorden met hen waarna zij met wantrou wenden blik op de Hollanders toetraden en hen een blinddoek voor de oogen bonden. Zij namen hen onder de arm en liepen een half uur verder, toen zij de doek weder weg namen. De reizigers bevonden zich in een groote versterkte ruimte waar verschillende gebou wen stonden en waar gewapende schild wachten rondliepen. De beide vrienden werden naar een ka mer gevoerd, waar alles in gereedheid was gebracht om hen van de vermoeienis der reis te doen hekomen. De bedienden waren uiterst beleefd en hogen voor hen alsof zij hen als hooge gasten beschouwden. Het reisgezelschap had zich van hen los gemaakt en was zeker in belangrijke be sprekingen gewikkeld met het hoofd van de Hoengoezen. Diens onderbevelhebber was een breedge schouderde Mongool met een zijden gewaad. daf kunstig met goudborduursel was ver sierd. Hij kwam zich telkens vergewissen of het den gasten aan iets ontbrak en grret te hen zelfs onderdanig wanneer hij weder vertrok. Het was tegen den avond, toen de laatste met een der bedienden bij de Hollanders binnentrad en verzocht hen te volgen. Over de binnenplaats gin-.- men naar het hoofdge bouw, dat er werkelijk comfortabel uitzag, met don versierden ingang en de brèedo gaanderijen. Zij werden binnengelaten in een vertrek dat zeer kostbaar H'emeubeld was. Op rijk versierde rustbanken lagen bergen van prachtige kussens. Het licht der koperen' lampen werd er zacht getemperd door blauw zijden schermen. Langs den wand stonden boekenkasten met zeer kostbare werken, vele met Engelsche opschriften. De beide Hollanders werden alleen gelaten en zagen vol verbazing om zich heen. Daar opende zich plotseling een kralen gordijn en een tenger man trad naar voren, in een groenzijden gewaad. Zijn houding wac vol waardigheid en toen hij naderbij trad; was er een vreemde schittering in zijn oogen en een glimlach op zijn gelaat. Hij noodigde zijn gasten om te gaan zit ten en sprak hen aan in vloeiend Engeisch. terwijl hij telkens den stuurman aanzag. Deze had zijn voorname gastheer ook al aangezien en er doemde een verre herin nering in zijn geest op. „Gij zijt welkom," begon de Hoengoes. „Het is lang geleden sedert wij elkander ontmoet ten", voegde hij er lachend bij. „Raadpleeg uw geheugen eens. De wegen der menschen loopen soms vreemd naar elkaar toe. Her kent gij mij niet?" De stuurman zag hem nadenkend aan. Plotseling kwam de herkenning. Hoe was dat mogelijk!" „Rotterdam! zoo hielp do Hoengoes hem. „Het is nu jaren geleden, dat ik bijna over reden werd, en gij mij hebt gered". „Hoe is het mogelijk?" riep de stuurman nog eens en trad met geopende hand op hem toe. Ja waarlijk, het was de Chinees van het gezantschap die hij zooveel jaren geleden van onder de paarden had weggetrokken en die hem toen dat horloge met een inschrift had vereerd. Nu was alle terughouding verbroken. Het was alsof oude vrienden elkander had den teruggevonden en de dokter deelde in de vreugde. „Hoe ik u hier nu moet terugvinden!" riep de stuurman uit „U bedoelt, omdat ik tot de Hoengoezen behoor, die gij als avonturiers en roovers beschouwt?" vroeg deze lachend. „Ik zal u gaarne morgen mijn verhaal vertellen en misschien oordeelt gij dan milder. Laat mij u echter verzekeren, dat donkbaarheid ook een van de eigenschappen is van onze man nen. Had ik eerder geweien, dat gij in onze republiek waart aangekomen, dan had ik u direct hier heen ontboden. Uw horloge heeft hier wonderen gedaan. Het inschrift is uw talisman geweest En niet minder uw werk, dokter, vervolgde hij zich tot dezen wendende want als gij nog geen plaats hebt gevonden om U te vestigen, dan k. ik u de verzekering geven, dat gij in ons kamp uw carrière kunt maken! Maar nu over uw zaak. Uw koppigheid is mij bekend. Ik beschouw dat als karakter. Het moge u vreemd voorkomen, dat men daarop niet eerder prijs heeft gesteld, maar onze wet ten zijn streng en alleen ik heb het recht om daarvan af te ijken. Straks in de ver gadering is alles besproken en ik gaf op dracht u niet alleen ten volle het u toeko mende uit te betalen, doch bovendien een bedrag, dat u als schadevergoeding zal wor den uitbetaald voor de geleden ontbering en de vrijheidsberooving. Gij zult tevreden zijn. Maar een voorwaarde heb ik daaraan ver boden. Als men elkaar om do dertien jaren ziet, dan is dat niet te veel. En daarom ver zoek ik u gedurende minstens een week mijn gast te zijn. Dan Iaat ik u gaan. Een sterk geleide za! u voeren waarheen gij zelf wilt Paarden en raagstoelen zijn voor u beschik baar en ik hooD dat. als gii in uw vaderrland weder zijt aangekon.-n. gü ook eenige goede indrukken van ons Hoengoezen zult mede genomen hebben. Maakt u niet ongerust over uw familie. Zoowel uw firma als uw familie hebben telegrafisch volledige inlichtingen ontvangen. Ik heb *e medegedeeld, dat ge weldra terug keert en dat alles wel is." Zoo bleven de beide heeren nog een week to gast bij hun hooge gastheer. Veel verna men zij nog van de politiek van deze merk waardige avonturiers, die in den strijd tus schen .Tapan en Rusland uïk een voorname rol speelden en die nu nog steeds de hand langers zijn van het Jarwi'.iche gezag in Mantsjoerije. De terugreis na een hartelijke afscheid ging heel wat gemakkelijker dan de heen reis. Omringd door gewapende mannen trok ken zij verder tot zij zich weldra in den trein bevonden en daarna plaats bespraken op een boot, die hen naar het vaderland terugvoerde waar zij gretige toehoorders vonden als zij hun avonturen in het land der Hoengoezen vertelden. EINDE.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1933 | | pagina 9