•e muiterij op de „Zeven Provinciën
<5 DONDERDAG 9 FEBRUARI 1933
TWEEDE KAMER
Kracht en beleid aan de Regeering toege-
(enscht. - De soc.-dem. toonen gebrek
/Ij/aan moed. - De Kamer, behalve de revolu
tionairen, achter de Regeering.
OVERZICHT
Vergadering van 8 Februari 1933
De muiterij op de „Zeven Provinciën"
Wat hebben de soc.-dem- zich met hun
jijzondere belangstelling voor deze betreu
renswaardige gebeurtenis leelijk in de vin-
iers gesneden. Dat blijkt telkens meer.
eteorof De Qp ho] gesiagen heer Cramer, wion do
nuiterijbcrichten uit het hart gegrepen
rokket-aren en wien ze zoo „verduiveld goed'
deden, komt in den hoek te staan. Het
estje van „de partij" gaat hem met afge-
iTrrn wend hoofd voorbij: men geneert zich om
achter de communisten aan te loopen.
eteoro jn de F.erste Kamer was het Dinsdag de
ieer Wibaut, die verklaarde het gebeurde
snete betreuren. Ook z-i. is muiterij onuuld-
de djiaar; het voorgevallene zag hij intusschen
zij ipeer als een onbezonnenheid dan als een
n Zvi nisdaad.
ritsch Gistermorgen kwam het telegram van de
hooandische S.D.A.P. aan den Gouverneur-Ge-
oor c ïeraal en den minster van Defensie Zij
is héetreurt het gebeurde, erkent de noodzaak
r naafan het terugbrengen van het schip onder
frnarinebevel, maar verzoekt slechts in uiter
Jcanriïte noodzaak geweld te gebruiken. M.a.\v.:
sterk n principe wordt het gebruik van geweld
and ills mogelijk en noodig erkend
Than Zijn deze uitlatingen niet teekenend?
no Plaats daar nu tegenover de lamlendige
ronjiguur van het soc.-dem- lid der Tweede
(amer de heer Cramer, die reeds hulde
regefcan de muiters bracht eer nog de heer Wijn
evefcoop daartoe in het Parlement gelegenheid
bad gehad.
Plaats daar ook tegenover de slappe hou-
ling van de soc.-dem. Tweede Kamerfractie
iie quasi-legaal met den mond, maar
jcht-revolutionair met de daad nog geen
ivoord van afkeuring of critiek vooi de
>•01 ij-oekelooze daad der muiters kon vindon,
far wol meende zich onbevredigd te moe-
verklaren over de mededeelingen van
i minister van Defensie, waardoor n.b.
critiek van den heer Drop op *3 minis-
3 beleid in de kwestie der soldij kortin-
ben, als geheel vrijwel werd ontzenuwJ-
■N En dan zwijgen we nog maar van de op-
Vo .tuiende houding der socialistische pers, die
jloor haar meer dan schandelijke agitatie
n ?'!&n insinuaties tegenover het gezag en de
2#e8ee"nS» bij mudvollen koren draagt op
4 j'men comniunistischen molen. Men is daar
6 2.-9te laf om zelfs maar naar rechtvaardigheid
-i.8te streven. Het is ons bekend, dat de ïoode
*'-6 iladen, zelfs naar het oordeel van soc. dem.
J-.-Jjeden der Tweede Kamer, in hun blinde,
eugellooze, partij kiezen voor de muiterij.
1240e grenzen ver hebben iverschreden. Er
djn in die bladen zelfs zulke schunnighe-
pMCien men verontsohuldige het woord,
Tiiaar we weten geen beter opgenomen,
dat een openlijk desavoueeren er van heeft
Jplaats gehad.
i iêiiT Het was diezelfde pers, die de gedele-
14J [eerden der christelijke bonden en van de
15.1 technici uitschold, toen ze spontaan dienst-
i 1W1 veigering en muiterij afkeurden, maar van
de fiere C-A.M.B.O.-delegatie die eeu
ifijO laar dagen later een overeenkomstige ver
klaring aflegde tegenover de autoriteiten en
ook in haar orgaan de muiterij af
e zullen keuren een mooi prentje op-
aam, doch blijkbaar plotseling 't opschrift
jjas vergeten: slaven buigen den r
snelR.as alleen vor die laffe „christ
Zooveel huichelachtigheid oordeelt natuur-
ver ijk zich zelf.
Terecht heeft de minister op deze dingen
zijn tweeden termijn gewezen. Reeds
twee jaar geleden heeft de roode pers om
roekclooze antimilitaristische propagan-
'ijtyla in haar bladen een waarschuwing gehad
1 tfejHet is echter van kwaad tot erger ge -aan
m°ken wat men de laatste dagen zich heeft ver
B*oorloofd, heeft de maat doen overloopcn.
liten Eik verantwoordelijk bewindsman moest
ater wel tot een verbod komen en tot het be-
r de >luit om de marine van onbetrouwbare elo-
S6" inenten te ontdoen.
De heer Albarda zette over deze dingen
wel een grooten mond op, maar de logica
van 's ministers redeneering kon hij niet
ontzenuwen. De feiten zijn onweersprekelijk
Daarbij komt, dat de soc-dem. in het buiten
land in dit opzicht een en ander op hun
rekening hebben staan: we behoevei de
t namen maar te noemen van Noske, Gres-
cinsky en Severing om van vele ande
ren te zwijgen die met nog harder hand
tegen gezagsondermijning en muiterij in
's lands belang zijn opgekomen.
De soc.-dem. zonden opnieuw twee spre
kers in het vuur. Eerst de ridder van de
droeve figuur, de heer Cramer, die zich
kwam verantwoorden. Hij verklaarde van
de verloochening van zijn eigen partijpro
gramma nog geen spijt te hebben. De be
richten over de muiterij hadden hem daar
om zoo verheugd, omdat hij zooveel voor
het Indische volk voelt en over heeft- Toen
per interruptie even herinnerd werd aan
de 9000 gulden wachtgeld voor den heer
Cramer ten laste van Indië, maakte hij
zich boos en veroorzaakte met zijn vrien
den eenig tumult. We begrijpen die veiont-
waardiging niet: wel begrijpen we dat de
heer Cramer beter had gedaan te zwijgen
en zich aan het oordeel van zijn partijge
noot Wibaut te conformeeren. Hij is echter
zoo verstokt, is zoo gewend mee te helpen
brand te stichten en als het verkeerd gaat,
te zeggen: maar dat was mijn bedoeling
niet, dat hij waarlijk nog in uitzicht stelde
bij de as. behandeling der Indische begroo
ting opnieuw op de zaak te zullen terug
komen.
En de heer Albarda? Veel stemverheffing
veel revolutionair klinkende frases en po
gingen om de schuld anderen aan te w rij
ven, maar geen royaal afkeuren van tie
daad der muiters. Ze werden verontschul
digd als politiek onrijpe menschen, d'.a ge
handeld hadden in een soort opwelling, dp
draagwijdte van l\un daad niet hadden
overwogen en niet hadden begrepen dat zij
op nare mislukking moest uitloopen- Hpt
schip moet natuurlijk bij de marine terug
komen, maar men hoede zich daarbij voor
krachtsvertoon. Het uiterste moet worden
gedaan om verlies van menschenlever s t«
voorkomen. Dat spreekt o.i. van zelf, wip
zou het anders wenschen? Maar als de
muiters nu eens de dwacheid begingen
straks weerstand te bieden, wat zou de
heer Albarda dan doen? Zijn woorden zijn
erg mooi. maar beteekenen ze zoo heel veel
rn c^-l -«-«Wil Tinnd-roolf? 7r>', hij
dan den moed hebben, die hij nu mist, om
verantwoordelijkheid te dragen, hoewel
toch het gebeurde voor een niet gering deel
de booze vrucht is van het slechte zaad.
dat door de soc.-democratie jarenlang en op
allerlei wijzen in de weermacht is uitge
strooid. Dit staat wel vast: voor het heden
beschikt dc heer Albarda over dien inocd
niet- Terecht werd hij er door den hcei Co-
lijn op gewezen, dat het aan hem er. tie
zijnen is om het verlossende woord te spre
ken, dat de muiters snel tot het inzicht
kan brengen van hun dwaze en onverant
woordelijke daad. Maar de heer Albarda
zweeg ter wille van de agitatievrijheid van
zijn partij Het landsbelang komt ver daar
achter. Zcdemeester spelen, dat kon hij wel
Met wijsheid en mild beleid trachte d? re
geering uil de moeilijkheid te komen, zoo
vermaande hij. Niet ten onrechte klonk
toen de interruptie van den lieer Schouten:
uw wijsheid komt altijd achteraf. Ook bij
den heer Albarda draaide dus alles uit op
het pleiten van clementie en een pogen om
de verantwoordelijkheid elders te leggen,
n.l- bij de Regeering.
Dat de communisten nog uit een lieel
ander vaatje tapten dan de heer Albarda,
behoeft niet afzonderlijk vermeld. Onbe
antwoord bleef door hen de vraag wat er
in Rusland gebeuren zou met matrozen
van de Russische vloot, die er met een
schip van de Sovjet-marine tusschen uit
zouden trekken. We hebben het vermoeden
dat het dan een bloedbad zou worden, dat
hier niemand wenscht en dat ook wel niet
zal ontstaan.
De overige sprekers kunnen we eigenlijk
samenvatten in de woorden, waarmee de
heer Aalberse het debat besloot, die d" re-
geering kracht en beleid toewenschte.
Eenerzijcis waarschuwde hij tegen de scherp
slijpers, die zich in de bestuurstaak der
regeering pogen te mengen en anderzijds
tegen de flauwhartigen, die in clementie
pleiten hun hoogste wijsheid zoeken, maar
al evenzeer gevaarlijke leidslieden zijn voor
de verantwoordelijke regeering in e
lijk tijdsgewrioht
Met alle kracht, zoo verklaarde de heer
Aalberse zal ik de regeering thans steu
nen: later als de feiten bekend zijn en be
slissingen zijn gevallen, komt er misschien
nog wel een taak voor de Kamer- Thans
kan zij slechts achter de regeering gaan
staan. In denzelfden geest had ook de heer
Colijn gesproken, zij het naar eigen tiant.
En de hrer Marchant dacht er in principe
niet anders over. Geen overleg, geen trans
actie met de muiters, zoo verklaarde hij;
een regeering die dat zou doen, doet af
stand van haar gezag. Maar geen onnoodig
krachtsvertoon en verder rustige bezonnen
heid en staatkundig doorzicht.
Dat de heeren Kersten en Peereboom
ook de wilde heer Floris Vos zich eveneens
aan de zijdo van het wettig gezag schaar
den, viel te verwachten. Eerstgenoemde
twee zagen intusschen kan de coalitie en
de anti-rev- en de katholieken bij het
schuldvraagstuk te betrekken. Dat was wel
een behandelen van de zaak van den klei
nen kant. Het had den bijsmaak, bij een
zoo groole zaak, van het nastreven
kleine partij-oogmerken.
De sociaal-democraten en hun radicale
vrienden stonden dus geisoleerd. Nadat
minister Deckers in een flinke dupliek hun
nog eens stevig de ooren gewasschen had,
bleek, dat bij de stemming over de motie
van den heer Drop, die alles was wat de
soc.-dem. uit het debat meenden te kunnen
halen- 't Ding beteekent niet veel,
heer de Visser, maar we zullen er toch
maar voorstemmen.
Met 53 tegen 20 stemmen werd de motie
verworpen. Vele kamerleden waren het
was inmiddels zes uur geworden r<
vertrokken. Ware de Kamer voltallig
weest, dan zouden tegenover 26 revolutio
nairen 74 anderen hebben gestaan, die den
moed hebben om met de regeering verant
woordelijkheid te dragen. Hoe men kwali
ficeert degenen, wien het aan dien moed
mangelt, behoeven we niet te zeggen.
De interpellatie is met dank aan de Re
geering voor de verstrekte inlichtingen,
gesloten. Heden de rechterlijke organisatie
We beginnen met minister Donner, dip zijn
twee dagen lang uitgestelde rede zal hou
den.
hebben
op aan c
geweld
reiken.
De heer CRAMER herhaalde geen spUt
zijn woorden. HU drong er ven
geen al te strenge maatregelen
Iters te nemen. Geweldmaatroge.—
graf delven voor het gezag. Met
ld zal het Nederlandsche gezag nleL, bi
Het gebeurde op „De Zeven Provii
eren zal grooten indruk maken op de Indi
sche bevolking, al zal ze zich niet i
daarover uiten. De demonstratie te
heeft geen beteekenis.
De heer DE VISSER: Angst!
De heer CRAMER noemde de demonstrat!
dom, de tegenstelling blank-bruin verschei
pend. HU waarschuwde van deze plaats Indië.
(Herhaalde Interrupties; de Voorzitter ha-
srt)
Het
>rd ls
KERSTEN (S.G.k)
eerst aan de bekende gebeurtenissen
cao en de laffe daad van den gouvi
De VOORZITTER riep den heer
over dat „laffe" tot de orde.
De heer KERSTEN verving het
verantwoordelük"
lijven. Met de uiterste ges
orden opgetreden tegen aller
hü
:kt. Gevi
het schip wel geheel verantv
boord ging.
voorzichtig
In de salariskorting
den gehandeld. Kan voor hoogs
geen grens worden bepaald?
De oorzaak van het gebeurde ligt in de
volutlonaire gezindheid der menschen.
d heeft, ook na de noodzakelük
orden io<
rele dul
srlaging. het veel beter
Ze
Met de vakbonden zUn we
n weg; de overheid moet re
.nd. Het bondenstelsel ls eei
rekei» gaat. Men spreekt
kwaad, dat zich
an ..gelUk
vrucht dei
grondslag dei
voor de schuldigen nl<_.
-noeten de onbetrouwbare
irino worden verwilJ
chuldig staat,
"Wie de critiek tnans het zwijg
en, doet dat uit overwegingen
gezag, dat groote"fouten
VERSLAG
Interpellalie-de Visser.
£a" .de. °rdf. Waa het verzoek van den heer
m de ministers van
mogen interpelleeren
het regeeringsbeleld in Indië en de
laatregelen tegenover het personeel.
De VOORZITTER was van meening. dat de
i de aanvraag genoemde onderwerpen zeer
el kunnen worden besproken bU de zeei aan
Indische begrooting.
De he
De VOORZITTER?
jegening door U niet lang'
DE VISSER (Comm.) protesteerde
partijdigheid.
riep den hei
CRAMER (S.D.) zou
behandeld willen zien r
rechterlUke colleges.
heer WIJNKOOP (Comm.) brulde ee
ihietpartU te ^Paramaribo e
itlsch
vriend de Vlssei
De VOORZITTER verbood hem
istisch" te spreken.
DE VTSSER (Comm.)
irtüdigheid
beschuldiging
ir sprak al spoedig
:htmatlg verzet' noemde. HU had geen be-
"th'die'h'iJ
Maar de ware oprui'
-. schreeuwde de heer
de Repeerlngslnfel w<
wUl gew
heer de Vli
De VOORZITTER zag geen aanleiding om
ten voorstel te doen als de heer Cramer
venschte. Wil de heer Cramer het zelf doen?
De heer CRAMER (S.D.) zweeg.
i de behandeling der
Interpellatie-Drop
de berichten ter
Dat verzet gold
machtspolitiek der Indls
dl« woorden ls hij persi
lering blnnenkw
:he Regeering. Voor
onlUk verantwoorde-
eerbled. Ee
- wil handha
opstandige kri
ch desondanks zonder
J daarin niet slagen,
n wakker roepen. Ai
«agsophitslng geve men geen gehoor,
et bruut geweld wil optreden, denke
03. De man. die toen de spoorwegsta
iersloeg, kon daarna nooit meer aan het
de salariskorting, betoogde de
lat het telegram van den vloot-
ogd ongelukkig gesteld was. het ls verkf
iat dadelijk
ongemotiveerde vreugde
de extra-korting
den li
van de bas
toen de vloot
ontactisch
bo heeft 30 Dec
iordde de minlst
audiëntie kon doen Insi
oen moet de minister al geweten heb-
n de gisting in Indië. Op 27 Jan. vro<
mbo weer audiëntie voor SO Jan.: toi
tot 6 Febr. gewacht worden. In diezelf-
?rden wpl de confessloneele
alsatles en de i
r-minlster niet
i het geval met de „Zeven
i commandant en officie
onder het personeel nie
•drietlgheid
n stemmli
Kota Radja
stuif" gehouden.
bem
weg te varen?
Het geval met het schip ls ernstig.
men overdrUve de beteekenis er van c
daad ls als demonstratie bedoeld en niemand
denftt er aan om te voldoen aan de uitnoodi
ging van ^Moskou om naar de Russische wa
Het heeft aan de inlandsche schepelingei
ontbroken aan het politiek Inzicht, dat er-
daad als deze bU voorbaat tot mislukkig
gedoemd. Men houdt de matrozen af van filr
als de „Potemkln" en van „De Matrozen v;
Catharo". Ten onrechte. Want deze stukke
leeren, dat een matrozenoproer tot misluk
king gedoemd ls.
Elders ia ook wel eens zooiets gebeurd,
j is niet half zooveel drukte van gemaakt.
Het schip moet natuurlük onder marlhebevel
:rug. maar men hoede zich voor overdreven
rachtsvertoon. Gewraakt werd ook de uitla-
ng van den heer ColUn, die desnoods
sn torpedo het schip naar den bodem vai
ia zou willen zenden.
Durft men het aan meer dan 100 menscl
vens op te offeren? En wat denkt men
3 politieke gevolgen van zoo'n daad? Er
Ik eisch. aldus do heer Albarda,
uiterste zal doen om het verlies var
ihenlevens te voorkomen. Vooral nu
et den gemoedstoestand van het pei
heeft gespeeld.
Wijsheid en mild beleid zijn noodig
loellijkheid te koi
dat
wUsheld komt al-
De hei
aiet mee.
sezwUken voor den geest der menschen
Regeeren is zeer moellUk in dezen tUd.
iet evenwicht moet worden gehandhaafd
ichen volksgroepen, welker geestesgesteldheid
Men wil de bonden opruimen. Maar dat lukt
toch niet. Wat zou er zonder de bonden ge-
d zUn? ZU hebben met alle kracht onver-
dige en Illegale daden tegengehouden.
;t geweld bereikt men niets. Het zet kwaac
d en prikkelt tot verbittering de mannen
die in hun geestelüke rechten en vrUneder
et willen worden aangetast
Men drong aan op zuivering van de Marino,
nar op die manier roeit men de roode bi
ijheld. huldigen. Het lUkt meer op di
rijheid van Spanje dan van Nederland. Men
die groote goederen wil
Dr- Colijn spreekt
i heer COLIJN (a.r.) was
volk behoefte had aan een
de Regeering gedaan. He
te ernstige beteekenis
in oordeel, dat
mededeellng ali
gebeurde wai
svolutionalre krt
wbaarheld
ht. Dat is va
ekklng tot oi
staatsbestaai
i International
3rd behandeld.
De verklaring van de Regeering ls voor de
ti-rev fractie volkomen voldoende. Ver-
luwd wordt, dat do uitzuivering der marine
3 spoedig mogelUk zal geschieden,
tiet antwoord op de Interpellatie-Drop werd
vredigend geacht: aan meer opheldering be-
ind bU den heer ColUn en zUn fractie geen
fioefte.
De Regeeringsverklarlng is geheel In over
stemming met de opvatting van den heer
Colpn. HU behoeft die, ook na de gemaakte op-
erkingen. niet te herzien.
De houding van de communisten In deze
tak is duldelUk, die van de soc.-dem. niet.
De heer Cramer is er niet ln geslaagd zü'n
ZUn sympathie met
Albarda was c
de ondermUnlng
Un partU.
- uou near rtiuitraa was een ver-
tschuldlging voor de muiters; schuld kreef
de Regeering. Over dit laatste valt ech-
it te spreken, de gegevens omtrent he'
sn van het commandeerend gezag ont-
Vast staat wel. dat er volslagen mui-
°p .e,tn ^'an onze oorlogschepen,
eer Albarda werkte zich op tot een soort
'dtging over 's ministers optreden
vergat, dat
achtei
rde organisaties -
de chi
geering stonden.
Deze gebeurtenli
staatsmacht, maar z\j Ïcl
toe zUn. Daarom is zU zoc
allen, die aan de grondslage..
gezag nog waarde hechten. Men
nog geen greep nas
nstlg ook
•ekke
tsgezag te komen.
srking
De heer Albarda heeft afgekeurd de
die uitspraken, dat d e sn o
orden gebruikt: hU wil
heer^ Albarda kan d;
e aan het gezag. Dan
Seen geweld. Wi
aan veel doen. HU adv Is
voorwaardelüke overgai
partü (applaus bij de
Communisten en muiters één.
De hee.
bestiaal, dat er zUn, die
sturen. De S.D.A.P. wil de zaak"
3« .br.TeV«rrS"",a
oorwaardelUk aai
de zUde der muiters
unistische leiding. Mat.
--erklaarde de heer Wijnkoop.
Tnvloeden' 5S"S
Latregelen niet kunnen
laJd°,U?"io,"!t«nroon van het heder-
iü? jimperium begonnen. Deze mengchen
de Inlanders. zUn volkomen rttp om hun laken
muiterij ala
i„ T-— «ulkomen rUn
'n eigen hand te nemen
Den Boe.-dem. werd opnieuw R
werken 7U °,W ,d,e zaak ond«r re
J w"'en slechts den legalen weg be-
wandeien. zeggen ze bU herhaling. b
Toen de heer Drop stond te praten snrnk-
g !Yibaut ln de Eerste Kamer 'over de
als de lm-
gerucht gaat. dat ook op de „Java" de
hoöota daYh't w.h,VC|ïen: l,eer w«"k°°P
De VOORZITTER hamert
da?".hee«r.WIJNKOOP vond het al
dat zoo iets verteld wordt
In Dultschland hebben soc.-dem
)ük e maaga.a neergeslagen. In
je^n de Proletarische mas-
In Indonesië ls de rust van he^Imparlnlisme
.-dem. dlem
verweten, dat
dit land
>rbU
dera gebruik
daar
de Hollandsche arbel-
Drie nieuwe moties!
■dem. kan niet
erde
gingen moeten dlret
l" de R
ongedaan gemaakt;
niet in behandeling kwamen.
De liberale woordvoerder.
I»«„l£, W ft. «"-va..
tUd uiterst bedenkelUk. Wetgeving en lands
bestuur moeten scherp worden onderscheidt
wat het laatate betreft draagt de Regeering
rantwoordelUkheld.
De Regeering geve in deze buitengewoon
-MlUke zaak blUk van kracht en beleid.
Scherpslijpers le.
patserU ls het omgekeerde van werkelüke
kracht
Dan zUn er flauwen. die nu reeds clementie
pleiten. Ook zU zUn gevaarlüke leidslieden vooi
d« Regeering.
De begane objectieve daad ls bultengewoor
ernstig. Is het ergste voorbU, dan zal de Re
geering opening van zaken moeten geven ovei
feiten en beslissingen. Daarna kan de Kamei
zich met kennis van zaken uitspreken.
Op dit moment zal de heer Aalberse de Re
geering met alle kracht steunen.
Nadat nog de heer FLORIS VOS (zondei
partU) zich aan de zode der Regeering had ge
schaard, was
onrechtmatige Fw°(fze ^trootbi:
spreid, die misleidend waren,
naam van een groot dagblad
bU betrokken werden.
:len. De soc.-dem. pers had
het gebeurde te voorkome
ode pers den laatsten tUd i
gegaan. Zóó. dat elk ve
geen reden tot juichen
kon het niet geschieden door den marlne-c<
Als de Cambo-menschen op 2 Januari
met goede wenken, hadden ze die sch
lük kunnen mededeelen. Mai_.
aa?t-. OP 12 Januari bespraken
3 in hun bla
bleek, dat
de salariskortlnL
ze begrepen hadden, d-.
looplg was opgeschort. Voor hen
schreven ze/ de urgentie voor de audiëntie
de baan. Op 27 Januari vroegen ze audiëntie
om te spreken over het Kon. besluit betref
fende de snlariskortlng.
ZU. die de verkeerde dingen door hun pro
paganda hebben bevorderd, willen nu de
schuld geven aan den minister. Dat ls heel
gemakkelUk.
Onverpoosd heeft de minister zich aan de
belangen der marine-menschen gewüd, maar
hU elscht ook plichtvervulling van hen.
Schepelingen, wier hart sneller slaat bü de
Inter- v"
de
bU de Marine
an het marinepersoneel
ndermünlng der krügstucht niet
r het schip met'de muiters ontmoet
lng zal zich niet door bedreiging
Indien de
■schuwing het schip
ondermünd,
de grond niet i
•vard"lve'd goed- deden. Zoo past een lelde
„Jfïtuurlyk kan zonder meer niel worden g
schoten of getorpedeerd. Wat zou da heer A
-om»t.„a,?heae„ toïiï m
doen vloeien; het besta
is snelle
sallies. Dat "li
DE viSSËR
icht bloed te
in^ volledige
.-aarschuwda tegen rep
ltlng van wanbegrip.
rtpDu.H^er ®OON: Natuurlijk, daan
ae krijgsdaden oordeelen. Hoe zc
Rusland handelen?
istofpra da.n hal' roode vloot. De
oHffetwtjfeld geen Inlanders
^"herroepelijk uit den dienst verwij
derd worden.
deu ffltan nagaat, kan onmogelHk zeg-
daan ifepf}6 Camb,° het b°venmenscheIUke ge-
^et f« L°m0vherkierde d'ngen te voorkamer
l L schande. dat de roode pers ovei
£®beurde spreekt zooals zU doet. Het is
goed onfdnf' i36 Benomen maatregelen zUn
M L? tegen geestelUke bandeloos
heid gaan. Met vrUheid heeft dat niets te m<
iffrf!,6kk °°k .de maatregelen der so
hlshebbers ln Dultschland baweze
Sloot.optradoo
"i.Lai2?_ erkennen beroepsoprulei-
dat ook zU het
dlnee». - ---,rbere|dl"B v„
■ms."ïi.lïs.hS:o5.bro,;s„a r/
and"tr genoegens maar niet druk maken,
irloop van de zaak weten
valt dus niet te spreken.
niets, daarc
De heer Albarda speelt met'
3- ,-. dat nIs ,®r moellükheden komen r.iet hü
hLi' aikS hebben. Waarom heeft niet de
ha^a- _®venala de heer Wlbaut, hc-t ge-
^rt 'Jberalen staan volkomen achter de Re-
Rede Mr. Marchant
De heer MARCHANT (v.d.) was van me
it de feiten zoo weinig vaststaan dat
ïen conclusies kan trekken. Zelfs' kan
- -^egd, dut naar een vooruit beraamd nian iq
f»prn™e,2' 0ok d.e gegeven adviezen hebben
aaarom geen groote waarde, noch wat betreft
de renresm» vnn h.» "el'
De socialistische motie verworpen.
In stemming kwam daarna de motle-DROP.
ZU werd verworpen met 53 tegen 20 stemmen.
Voor stemden alleen de soc.-dem. en de com
munisten.
De vergadering werd te 6.10 uur verdaagd.
Radio Nieuws.
VRIJDAG 10 FEBRUARI.
luizen (296.1) K. R. O. 8.00 Morgenconcert.
10.00 Gramofoon. 12.15 Lunchconcert.
2.30 Orgelconcert. 3.30 Solistenconcert.
6.30 De KRO-boys. 6.15 „Welsprekendheid"
door Albert Vogel. 6.45 KRO-boys. 7.45
Gramofoon. 8.10 Vaz Diss. 8.20 Ned-Bol-
gische Avond. 10.20 Gramofoon. 10.30
Gramofoon. 11.20 Gramofoon.
rsum. (1875 M.) V.A.R.A. 8.00 Tijdsein.
(ramofooD. 10.15 Gramofoon. 11.10
KeukeD. 4.01 Klein-orkest. 5.30
orkest. 6 10 Gramofoon 6.15 Gr
il. 7.20 De Flierefluiters. 11.00 Gra
8.30 Conce
en Godservaring. 9.3(
Dias. 10.45 Gramofoc
2.00 Gram o-
el (509.3 M.) (Vlaamsch) l2.20_Gramo-
(Fransch) (509.3 M.) 12.20 Concert 1.20 Be
richten en Gramofoon. 5.20 Concert. 6.35
Marschliederen. 6.50 Concert 8.20 Con
cert. 9.20 Concert.
Daventry (1554 4 M.) 12.20 Orgelspel. l.OS
Orkest 3.20 Gramofoon. 4.50 Concert.
6.50 De grondslagen der muziek. 8.20 Ra
dio Militair orkest. 9.55 BBC-orkest.
Kalundborg. (1153 8 M.) 12.05 Concert
7.20 Muziek. 8.35 Gramofoon. 9.20 Moder
ne Deenache Composities.
Königswusterhausen (1634.9 M.) 11.20
Gramofoon 1.20 Gramofoon 5.50 Orkest
-5.20 Bekende liederen. 7.25 Concert. 10.05
Scheepsiyeerberlcht en concert.
11.20 Conci
eert 9.50 Con<
g <472.4 M.) 6.25 Gramofoon.
1.50 Gramofoon. 4.20 Con-
Reis" hoorspel. 8.35 Con-
ert. 10.50 Gramofoon.
.ondon Nat (261.3 M.) 12.20 Orgelconcert.
1.05 Concert. 3.20 Gramofoon. 5.35 Het
BBC-orkest.
onden Regional (355.9 MJ 12.20 Con
cert 4.10 Orkest. 6.50 Concert 8.35
Variété. 10.50 Gramofoon.
Concert. 10.50 Gramofoon.
i Ï1411.8 M.) 7.35 Phtlb. Orkest
ele herhaling
Regeering
transactie
het feit, noch
'oorkomlni
soek
ger dan het afschil
BU de vraag van ..6
'r?1 ,bet beleld der Regeering u
De kwestie der betrouwbaarheid va
personeel is al jarenlang aan de orde
houding der Regeering is van dien aa
~"~-[erkt aan het brengen vi
pedo.
herh
beweging door de~
makkeluk en het ls goed zich'
-plegelen. Geen gelegenheidswetgeving maë
weloverwogen maatregelen Militaire
daarbjj niet de leiding hebben.
oor verantwoorde; Ukhede
We 8taan hier
in de muiters, van de
op verderfelUke wUze de 'l
den wenschelUk
dad'
:t v-irschl] tusschen de redevoeringen hiei
i u.tingen In de pers minder groot wan
de verantwoordclUkheid der Regeeiii.g.
Het handelen der Regeering ln de sslaMs-
vestie en tegenover de bonden, had d>
archant niet geheel bevredigd. Er ls
B ïjelnlg zekerheid gehandeld
het perso-
leel?
de stemming
staatkundig doorzicht, geen
Noodig ts rust
'tlo bestaat geen behoefte.
Het optrtden tegen de bonden
tegenover de rebellie op de „Zeve
kan geen andere houding worder
icll houdt ook huls onder
Heken. Het roode gevaar
hrift worden bestreden.
De meenlna van Prof. Aalberse
De heer AALBERSE (r.k.) achtte elgenlUk,
psychologisch, het debat on
verder van dit lokaal ver-
de gehouden redevoeringen
juist. Want hoe
feiten, dat ook
onsen in allerlei
EEN EERSTELING
Verbrugghe had nooit een roman gele
zen; nu had hij er een uit. Hij had het er
niet gemakke'ijk mee gehad. Maar ze was
nu uit.
Den volgenden dag kwam zijn neef te be
zoek, die studeerde. Samen zaten ze op een
bank vóór de boerderij. Verbrugghe begon
al gauw zijn overkropt gemoed te ontlasten.
Wat ik zoo erg vond, dat is, dat die Eduard
toen kwam te sterven. Wil je wel gelooven,
dien nacht daarop, heb ik er uren lang over
liggen tobben.
Maar, oom, zoo behoeft u zich dat niet aan
te trekken.
Niet aan te trekken!? Vind je het ook niet
verschrikkelijk; zoo'n beste jongen.
Maar het is toch niet echt gebeurd.
Niet echt gebeurd? Leeft hij dan nog,
denk je?
Och, dat hééle verhaal is niet waar ge
beurd.
Maar, jongen! Verbrugghe had niet
meer verbaasd kunnen kijken, als hij al de
booi..en van zijn boomgaard in den grond
had zien zinken.
En hij vervolgde: Is dat dan niet gebeurd?
En daten hij noemde eenige van de
treffendste feiten.
Maar daar heb ik nu halve nachten over
liggen tobben. En overdag om loopen zuch
ten. Dat is eens en dat is nooit weer. Was
(lat nu een roman? Dan is het mijn eerste
en mijn laatste, hoor.
En Verbrugghe schudde nog even zuch
tend zijn hoofd.
ERVARING IS TOCH MAAR ALLES
Wij waren thuis bij juffrouw Van der S.
op de Wolwevershaven in Dordt; mijn goede
vriend Van R. hij was zoo zwak, is ook
jong gestorven; een trouwe kameraad en
ik. Verder was e: de oude heer S.; hij was
bakker geweest, rentenierde nu en was 88.
Op zijn verjaardag trakteerde hij: dan kre-
een glas wijn en een taartje; onver
getelijk! Wij haalden hem over, nadien om
het halve jaar jarig te zijn en genoten zoo
doende dubbel van 's mans jaren. De vierde
was B., bediende in den mooien boekhandel
op het Schefferplein, waar ook de Dordtsche
almanak uitgegeven werd.
B. vertelde ons de geheimen van dit
verail, namelijk van dien almanak, waarin
ook het weer werd voorspeld voor een ge
heel jaar. Als de almanak-redacteur zich op
zijn profetenstoel zette, ging dat als volgt
„Nu, B., begin jij maar 's. Zondag f
-Tanua/. wat zal het zijn die week?"
„La it het maar 's vriezen, dan kan ik 's
uit met mijn meisje".
De oude boekhouder, die de beurt van 10
Januari kreeg, en erg kouwelijk was, com
mandeerde sterke dooi, mooi weer.
Zoo ging het door, om de beurt, een heel
jaar.
Praatjes, praatjes, je schept op, mijnheer
bromde de oude heer. „fk zal het je an
ders vertellen. Ik hoop 89 te worden niet
waar? Mijn hcele leven heb ik de Dordtsche
almanak nagezien en het kwam altijd uit;
nooit gemist".
B. hielvol. de oude heer protesteerde
„Wij kunnen dadelijk de proef nemen"
kwam v. R. tusschenbeiden.
„Goed. Ik zal .dadelijk mijn almanak
halen zei de oude heer, en overtuigd van
zijn gelijk, was hij vlug overeind en weer
terug. Met den almanpk.
.Snecu vandaag Ut nu maar 's op". 1
Toen wij te goed 12 uur thuis kwamen,
was er geen wolkje aan de lucht.
„Nog geen sneeuw, mijnheer".
„Och wat, jelui jongelui, je bent zoo on
geduldig, het is nog geen avond".
Om zes uur, bij de boterham, nog steeds
'n heldere lucht
„Nog geen sneeuw".
„De dag is nog niet om. Let maar op, er
komt sneeuw"'.
Avonds om half twaalf, in de kou, liet
de oude heer zelf zijn hondje uit Feitelijk
was het te doen om de meteorologische re
sultaten, om de sneeuw.
Den volgenden morgen, aan het ontbijt:
reine straten.
„Ziet u wel, mijnheer, geen sneeuw".
Hij bromde wat over betweters en eigen
wijze lui. Toen in eens: Maar kijk van
avond eens in de krant. Je zult zien, dat er
in de buurt sneeuw gevallen is. Let er 's op!"
Wij lachten; de oude heer keek naar bui
ten.
Ervaring maakt wijs. Ieder?
OUDE HERINNERINGEN
't Is me voor waar verteld door een zeer
geloofwaardig man, lang geleden
Kruyt ik geloof, dat ik het goed zeg en
schrijf had de Amsterdamsche Kerkbode
overgedaan aannu ja, dat komt er niet
op aan. 't Moet dus gebeurd zijn, wat ik nu
ga vertellen, omstreeks 1880.
In die Kerkbode of: Kerkblad schreef
Gerdes onze Gerdes het feuilleton. Op
1 Januari zou de nieuwe uitgever beginnen;
de oude was er dan uit, heelemaal uit. En
de redactie ook; ook de redacteur van het
feuileton. Zoo was afgesproken in het be
gin van November.
Kruyt ging zelf op stap naar Gerdes, die
toen, als ik me niet vergis maar het doet
er ook weinig toe in Haarlem woonde.
Kruyt begon voorzichtig: Zeg 's, Gerdes,
hoe lang zou je nog werk hebben, eer dat
feuilleton van je in onze Kerkbode uit is?
O, man, was 't Antwoord, dat is niet te
berekenen; het s pas goed aan den gang.
Daar is geen eind aan te zien. 'k Heb zeker
nog wel een jaar stof. Reken 's
Ja, maar, ik heb de Kerkbode overgedaan
tegen 1 Januari aanstaande.
Dat vind ik heelemaal niet erg; wat zou
Die nieuwe uitgever (was het Höveker?,
Enfin!), die wil een nieuw feuilleton begin
nen op 1 Januari, dus dan moet het nu loo-
pende uit zijn.
Dat is glad onmogelijk. Onmogelijk!
Ja, dat is waar. Maar het moet toch.
Heb je niet gezegd, dat mijn feuilleton
kan doorloopen?
Ja, maar daar wil hij niet van weten
'n Tijd lang zatende beide vrienden te
passen en te meten, te beweren en te weer-
teggen.
Maar steeds weer sloot het: het moet uit
zijn, ze willen het
Tot Gerdes, na eenig peinzen, uitbarstte:
Nou, dan zal ik ze maar ruzie laten krijgen
in een herberg en moeten ze malkaar maar
overhoop steken.
Kruyt ging met een zware bloedschuld
beladen en toch met een teveden hart naar
Amsterdam terug.
Al de helden en heldinnen met hun dier
bare levensmogelijkheden, hun dappere en
verde-" daden, kwamen even pleiten om
hun bestaansrecht.
