4.,,
Prot. Chr. Kweekschoolpersoneel
Unie van Chr. Onderwijzers
Geen toeval
WOENSDAG 28 DECEMBER 1932
DE ALGEMEENE VERGADERING
TE UTRECHT
In het gebouw voor „Kunsten en Welen-
schappen" te Utrecht, werd heden de jaar
vergadering gehouden van de Vereeniging
van Onderwijzend Personeel aan Prot Chr.
Kweekscholen
De Voorzitter, de heer S. Stemerding,
van Voorburg, liet zingen Psalm 425, las
denzelfden Psalm en ging vervolgens voor
in gebed.
Openingswoord.
Daarna heet de Voorzitter de aanwezigen
en de gasten welkom. Spr. zegt, dat er bijna
geen bijeenkomst is
of de malaise wordt
er bijgehaald. Hij
acht den toestand
.Ier Kweekscholen,
niettegenstaande de
ifknabbeling van 't
subsidie en de ster
ke controle op de
uitgaven, nog zoo
iieel kwaad niet. De
opleiding zelf is ver-
uetend de toevloed
van leerlingen groot
"n daardoor de se
lectie scherp, wat
voert tot een hoog
percentage
De dolle incidenteele weelde
tijd, dat de salarissen omhoog sprongen, het
subsidie boven verwachting werd verhoogd
an de beurzen ruim werden toegekend, heeft
)wien op hol gebracht
Spr .wil niet alles opsommen wat er dit
gedaan is door het Bestuur. Het ver
slag vermeldt het Ook wil hij geen critiek
oefenen op wat niet naar wensch uit viel.
Hij dankt de commissie van drie. die met
zoon nooit verflauwden ijver bij de Regee
ring alles heeft gedaan, wat zij kon in het
belang onzer Kweekscholen.
Is dan alles in orde nu wij zelfs nog on
zen wensch om apart rijkstoezicht, vervuld
zagen?
Een zwakke plek is nog altijd, de prac-
tische opleiding. Spr. dringt er op aan om
te blijven streven naar lets in den geest van
de wet van '20.
De Kweekschool is Vakschool.
Is de practische vorming niet in orde, dan
is het geen vakschool naar behooren.
Zoolang dit niet zoo is, blijft ook het ge
vaar dreigen van stoomcursussen en andere
meer of mindeir clandestiene kweekplaat
sen of liever gezegd, aktenfabrieken.
De schooi heeft geen geleerde, maar prac
tisch geschoolde onderwijzers noodig.
Onderwijzen is een kunst, geen toegepaste
wetenschap.
De leerschool moet het atelier zijn van
'den kweekeiing.
Een goede practische opleiding is een
.Volksbelang.
Spr. pleit dus voor verbetering van wat
nog nooit goed is geweest
Ten slotte wekt Spr. alle leeraren op om,
al zouden de uiterlijke omstandigheden niet
gunstig zijn, te blijven volharden in trouw
aan hun roeping.
Welk vak de docent ook onderwijze, hij
is geroepen ook opvoeder te wezen.
De verantwoordelijkheid is groot
Zelfopvoeding is noodig om anderen te
kunnen vormen.
Nooit vertwijfelen, al blijkt dit 't zwaart-
ste van alles.
Als we zwak zijn, zullen we sterk wezen,
indien we God toelaten in en door ons te
werken.
Na dit openingswoord werden vervolgens
verschillende huishoudelijke zaken afgehan
deld. waarvan wij morgen de uitslag wel
meedeelen.
Aan het einde der morgen vergadering
hield de heer J. Strikwerda, van Dok-
kum, een beknopte inleiding over
enquête In 1929 gehouden, gaf hoogere
getallen, misschien ook doordal later een
scherper selectie kon worden toegepast
Voor hel zoogenaamd zwakker deel der
leerlingen komt daar nog 3 tot 10 u. 30 min.
voor de nuttige handwerken bij!
Welke moeilijkheid brengt het systeem
der vakleerarcn mee?
Dat de krachtigste, met de meeste am
bitie voor hun vak. te veel huiswerk vra
gen, ten koste van de andere vakken.
Wat is da&itegcn te doen?
Een geregelde bespreking op de perso
neel vergaderingen kan een harmonische
samenwerking bevorderen. Verder moeten
de leerlingen weten, dat onder de leeraren
is afgesproken, dat bijv. niet meer dan 30
minuien huiswerk voor één les van 45 min.
wordt gevraagd.
I Voor het schriftelijk werk en de repetities
kan een nadere regeling getroffen worden.
Hoe kan worden onderzocht, dat de leer
lingen hun huiswerk goed volbrengen?
De gezamenlijke periodieke repetities
worden door ernstige bezwaren gedrukt. In
zich zelf hebben ze voor vele leerlingen wei
nig waarde. Ieder leeraar regele ze voor
zich zelf, mits hij de grens van de huiswerk
tijd niet overschrijdt Onverwacht opgegeven
schriftelijk proefwerk is een beter middel
van onderzoek.
Met de vraag, of men een algemeene en
quête nuttig acht hij voor zich meent van
niet eindigt de spreker.
Referaat Albert Vogel.
In de middagvergadering hield de heer
Albert Vogel, voordrachtkunstenaar
te Den Haag, een causerie over „Het ge
sproken woord".
Bij alle eerbied die ik heb, aldus Spr.,
voor de ontwikkeling, de verzorging van de
geschreven taal
DE JAARLIJKSCHE ALGEMEENE
VERGADERING
Spr. begint met de vraag te stellen: Is op
kweekscholen met meer dan 30 uren
van 60 minuten les per week, huiswerk
noodzakelijk?
Ja. om d'e waarde op zich zelf en om aan
zwakkeren van aanleg de gelegenheid te
geven door ijver dit tekort te compensee-
ren. Onder deze vindt de school later beste
krachten.
Wat behoort de Kweekschool te doen, om
aan het gezin, de kerk en de leerling zelf
tijd ter eigen beschikking te laten?
Ze moet een maximum grens aan de hoe
veelheid huiswerk per week en per vak
stellen. Ze moet zeer ernstig met de Zondag
rekenen en moet voor de ©erste dag né de
vacantie en né bijzondere gelegenheden
geen huiswerk opgeven.
Wat voor het examen paraat moet zijn,
behoort een minimum te wezen, om een
maximum van energie1 voor de verdere vor
mine beschikbaar te hebben.
Hoelang werken de leerlingen gemiddeld
thuis?
Uit een enquete bleek dit voor klas 1
13 uur 53 min.; voor klas 2 15 u. 21 m.;
voor klas 3A 19 u. 07 m.; voor klas 3B 17
U. 31 m.; voor klas 4 19 u. 37 m. te zijn. De
blijft het toch een
onaantastbare vvaar-
leid, dat zij slechts
.•en min of meer ge-
irekkige vorm is om
inze gedachten en
gevoelens tot uiting
;c brengen, want zij
vormt slechts een
leel van het vermo
gen hetwelk den
uensch geschonken
is om zich te uiten,
/.ij ontbeert het ge
baar, hetwelk pri
mair is, en hetwelk
eveneens leeft in de zielskreet, in de klank,
de nabijheid van de persoonlijkhetkk
Het gesproken woord is niet een samen
voeging van doode letters, maar bestaat uit
de gehoorde zielskreet, beheerscht door het
verstand. Het is niet iets zichtbaars alleen.
Het leeft en wel op duizenderlei wijzen.
Inderdiaad, het gesproken woord stelt
meer dan het geschrevene den mcnsch in
staat iets van de wereld die hij in zich
draagt mede te deelen aan de wereld waarin
hij leeft. Dat woord kan- als een zweepslag
treffen, het kan nuchter en zakelijk bewij
zen, met smadelijke spot geeselen. in dar
tele blijdschap jubelen, in vrome devotie
aanbidden. Het gesproken woord is inder
daad het machtigste wapen, waarover wij
menschen beschikken.
De taal die de redenaar spreekt, is een
andere dian die dos schrijvers. Hij past dc
redekundige figuren op andere wijze toe
dan de letterkundige dat doet. Zijn beelden
ziin voor alles plastisch, waardoor hij on
middellijk het gehoor doet meeleven: zijn
taal is over het algemeen in korte rake
zinnen saamgevat, opdat zij gemakkelijk te
volgen is.
Men onderscheidt: lc. de gerechtelijke re-
Idekunst, een, van aanklacht en verdediging
of handhaving van een recht voor de recht
bank; 2e. de beraadslagende redekunst, een,
toegepast in alle soorten van vergaderin
gen, teneinde een maatregel of wet af- of
aan te raden. (Deze bende eerstgenoemde
soorten hebben een praktisch doel). 3e. de
demonstratieve of vertoonende redekunst,
een zonder bepaald practisch doel.
Reeds bij de ouden hadden dezelfde vijf
werkzaamheden bij het samenstellen van
een redevoering plaats, die ook thans nog
onontbeerlijk zijn; le. de vinding, nl. het
zoeken en opsporen van wat men zeggen
zal: 2e. de rangschikking, waarin men de
j volgorde der verschillende argumenten of
I mededeelingen zal uitspreken; 3e. de stijl,
die de vorming der zinnen en de woord-
keuze bepaalt; 4e. de memoriseering, nl.
jhet in het geheugen prenten; 5e. de voor-
dracht, dus de uitspraak, de klemtoonleg
ging, de gevoelsverlecning en het gebaar.
Aan deze indeeling der rede in haar sa
menstelling schonk Spr. veel aandacht
i In ons land ls de belangstelling er voor
(naar wij hopen slechts tijdelijk) tot bene-
1 den het vriespunt gedaald. Door de man-
Inen van de wetenschap werd zij in het on-
denvijs afgeschaft alleen op de katholieke
seminarien en op sommige gymnasia wordt
.er nog iets aan gedaan.
Daarom is het broodnoodig, dat op onze
onderwijsinrichtingen het gesproken woord
recht wedervare, dat wij onze kinderen en
:onze rijpere jeugd met toewijding en met
juiste klemtoon loeren spreken, evenals het
een rechtmatige öisch is dat men zich toe-
,legge op het maken van zinnen, die nauw-
In Hotel „Noord-Brabant" te Utrecht werd
heden gehouden de algemeene vergadering
deir Unie van Chr. Onderwijzers en Onder
wijzeresscn in Nederland.
Te 10 uur werd de vergadering begonnen
met het zingen van Psalm 901.
Daarna ging de Voorzitter, de heer T. C.
Bos, van Utrecht, voor in gebed en las een
gedeelte der Heilige Schrift.
Ilierna hield hij de gebruikelijke
Openingsrede
waarin hij allereerst een woord van welkom
sprak, speciaal tot de gasten, om vervol
gens aan de dagen van voortdurende strijd
en onafgebroken waakzaamheid, die Nehe-
mia doormaakte in de eerste periode van
zijn landvoogdij over Juda, te herinneren
Een soortgelijke spanningsvolle tijd was
1932, aldus spr., voor ons. een jaar waarin
tal van regeeringsmaatregelen de aandacht
vroegen. Alle beteekenden ze verslech'ering
van het onderwijs of van de positie der
leerkrachten. Toch viel de bepaling van Je
hond ine die moest aangenomen, niet gemak
kelijk. De vraag of een verlaging van het
onderwijsbudget niet rechtmatig was. klem
de wel heel bijzonder in dezen crisistijd. Ten
slot e heeft ook de Unie bij haar acties zich
laten leiden door de volgende overweging:
als de noodzakelijkheid tot bezuiniging ook
op onderwijs en salarissen, blijkt, dan zul
len slechts tijdelijke maatregelen gerecht
vaardigd zijn. Daarom is het voorstel Feher-
wee voor ons, aldus spr., onaanvaardbaar.
Dat de voorgespiegelde 30 millioen bij nuch
ter narekenen nauwelijks het vijfde deel i*
doet het bovendien heel wat van zijn aan
trekkelijkheid verliezen.
De commissie-Weiter wil eveneens een
permanente daling van de onderwijsbegroo-
ting o.a. omdat we andei-s over eenige jaren
dubbel zooveel moeten ui'geven, als nl. de
bevolking verdubbeld is. Fraaie argumentee
ring. Dat het rapport voorts speculeert op
de „welwillende medewerking" van de
goedkoope leerkrachten, meisjes uit fami
lies ter plaatse, is voor ons. aldus spr., een
reden van erns'ig protest. Dr. Colijn wil een
eenvoudig ingerichte school. De kosten wor
den dan „gestabiliseerd op lager niveau".
Wie meer wil, betale 't zelf. De minst ge
situeerden dus gedupeerd. Ook het hoofdbe
stuur van de Vereen, van Chr. onderwijzers
enz. is wel onder zekere voorwaarden tP
vinden voor een vervanging van de Over
heid door het par*, initiatief. Zoolang men
't niet aandurft belangrijke aangelegenhe
den als wegenbouw, rechtspleging enz. te
onttrekken aan de overheidszorg, zoolang
hopen we te blijven waarschuwen, als mpi»
dit ten opzichte van het onderwijs wel zou
.zou villen beproeven.
Onze salarissen zullen 1 Jan. a.s., aldus
spr., weer worden gekort. Daaromtrent mer
ken we oq: We zullen iets minder behoe
ven te missen dan het aanvankelijke plan
was. Dat is te danken aan het overleg,
waarbij we meenen dat de 5 centrales op
juister standpunt stonden dan het A.C.0 P
Als de organisaties hun fiat pas geven,
wanneer ze warme instemming kunnen be
tuigen met de regeeringsvoorstellen, dan
kunnen we het overleg wel opbergen. De
ongehuwden trof de slag het zwaarst, ter
wijl juist de jongeren het minst iets kunnen
mjssen. Voldoening schenkt het, dat onze
vertegenwoordigers in de commissie voor
g. o. voor onderwijszaken reeds er op wezen,
dat. als er gekort moest worden, het alleen
maar kon zijn door middel van verhooging
der tijdelijke korting van Maart j.l.
Mede is dit jaar tal van malen gestreden
tegen maa'regelen die schoolbesturen tegen
onze leden persoonlijk hadden genomen. Be
droevend is. dat bij zoovelen ernstig tekurt
is te hespcuren aan de meest simpele rechts
begrippen. Nu geven de ervaringen mei
eenige tientallen hes'uren nog geen recht
tot een oordeel betreffende de ongeveer dui
zend, die er in ons land wel zullen zijn.
Maar wat wij ondervonden hebben maakt
het vaak zeer moeilijk niet» te denken aan
opze'telijke rechtsverkrachting. In dezen tijd
verwijlen de gedachten nog al eens bij den
Vader des Vaderlands, wiens moeilijkheden
soms in aard treffende gelijkenis vertoonen
met wat wij ook in ons organisatieleven
ontmoeten. Mochten we dan ook, aldus be
sloot spr., dat hoogere levenevenwicht ken
nen, dat bij hem telkens tot uiting komt in
de donkere oogenblikken zijns levens. (Lui
de bijval).
Daarna kwamen de Jaarverslagen van
secretaris en penningmeester aan de orde,
zoomede voorstellen van verschillende af-
deelingen en een motie inzake salarieering.
In ons blad van morgen hopen we van een
en ander verslag te geven.
In de middagvergadering, die werd aan-.
gevaneen met het zingen van het Unielied,
refereerde Dr. W. H. Gispen, van Delft,
over:
De waarde van het Oude Testament.
Eerst werd aangetoond, hoe in de kunst,
ook der Nederlanders, het Oude Testament
bevruchtend heeft gewerkt. Toch wordt deze
zijde van liet O.T. niet bedoeld in deze rede.
liet gaat om de veel gewichtiger vraag:
welke waarde moet het O.T. hebben voor
ons, Christenen?
Spr. ontwikkelde de volgende gedachten:
de waarde die het O.T. heeft, moet eraan
worden toegekend. Men kap namelijk, wat
de waardiecring van het O.T. in de Chris
telijke Kerk betreft, onderscheiden tussohen
een Marcioriietlsche lijn en een Judaïstische
lijn. De Marcionietische beschouwing is on
derschatting van het O.T. en doet tekort aan
den Goddel ij ken factor en voedt het Antise-
imctisme. De Judaïstische beschouwing is
overschatting van het O.T., rekent te weinig
met de ontwikkeling in de geschiedenis der
openbaring en voedt het sectenwezen.
Alleen de Nieuw-Testamentlsche beschou
wing taxeert het Oude Testament op de
juiste waarde, recht doende aan zijn zelfge-
tuigenis. Dit Is oe beschouwing van Christus
en Zijn Apostelen.
De moeilijkheden, die het Oude Testament
biedt (polygamie, vloekpsalmen, verdelgings
krijg tegen de inwoners van Kanaan). moe
iten worden bezien van het gezichtspunt uit,
'dat de Goddelijke openbaring in de Schrift
een geschiedenis heeft gehad en dat in die
geschiedenis ontwikkeling valt aan te wij
zen. M-i dal feit heeil o.a. Seerp Anema in
zijn onlangs verscheren roman „De Sjoene-
mietischeDiet gerekend.
keurig uitdrukken wat men te zeggen heeft
Ten slotte wees Spr. nog op de wensclie-
lijkheid van onderricht in goed en met ge
voel voordragen en vergeleek ons voordracht
dilettantisme bij het muziekdilcttantisme,
waarbij het helaas zoo ver ten achter staat
Na de rust droeg hij voor de Forum scène
uit Julius Caesar.
WERKVERSCHAFFING
BOUWBEDRIJVEN
BEZWAREN DER ORGANISATIES
Tusschen de werkgevers- en werknemers
organisaties in het bouwbedrijf, tw. de Pa
troonsbond voor de Bouwtbedrijven in Neder
land; de Ned. Aannemersbond, de Ned. R. K.
Bond van Bouwpatroons, de Algem. Ned.
Bouwarbeidersbond, de Ned. R. K. Bouwvak
arbeidersbond „St Joseph"; de Ned. Chr.
Bouwarbeiders Bond en de Chr. Nat Bouw
vakarbeiders Bond in Nederland, en de re
geering is overleg gaande over de werkver-
schaffingspolïtiek, waartegen in vakkringen
zeer ernstige bezwaren bestaan.
Na gepleegd mondeling overleg ten De-
partemente van Binnenlandsche Zaken heb
ben de organisaties aan den Secretaris-Ge
neraal van genoemd Departement hun ziens
wijze nader uiteen gezet in een uitvoerig
schrijven.
Het heeft de besturen zeer bezorgd ge
maakt, dat steeds meer werk ,dat als nor
maal werk moet worden beschouwd, kunst
matig in den vorm van werkverschaffing
gegoten en aan de normale markt onttrok
ken wordt
Van de leden der drie grootste bonden,
de modorne, de R. K. en de Chr., resp. 3120Q.
28.887 en 13300 zijn resp. 14600, 14604 en 6-436
werkloos; d.w.z. 57 pCt.; op dit oogenblik
allicht 60 pCt.; terwijl bij de werkverschaf
fing resp 3000, 2500 en 500 zijn geplaatst
Bij de grondwerkers is het nog erger. Van
de georganiseerden zijn 7714 of 85 pCt. werk
loos; terwijl er 1400, 1300 en 250 in de werk
verschaffing zijn.
Van zelf spreekt, dat de werkloosheid
onder de ondernemers dienovereenkom
stig is.
Met welk recht, zoo vragen de besturen
nu, worden allerlei werkloozen bij werkver
schaffingen geplaatst welke eigenlijk ge
woon bouwvakarbeid, vooral grondwerk is?
Waarom kunnen de landarbeiders niet in
den landbouw tewerk gesteld worden, bijv.
door daar de machines uit te schakelen,
gelijk men zich bijv. kan indenken voor
werklooze visschers, sigarenmakers enzoo-
voort evenzeer in hun eigen bedrijf, hetzij
op andere wijze?
Een opsomming van het aantal werken,
dat wel als „werkverschaffing" wordt uit
gevoerd, doch het in werkelijkheid niet is,
beslaat vele bladzijden.
Praktisch worden zeer vele gemeenten en
provinciën gedwongen om normaal werk in
werkverschaffing uit te voeren, doordat haar
de geiden ontbreken om werken, welke
noodzakelijk zijn uit te voeren. Zij ont
vangen dan een belangrijke rijks-bijdrage,
welke zij niet kunnen ontberen, mits... het
werk gedegradeerd wordt tot werkverschaf
fing.
Ook al ls de gemeente niet gesteld op de
rijksbijdrage, dan worden somtijds de be
sluiten tot uitvoering op normale voorwaar
den vernietigd om de gemeenten te dwón
gen tot... den werkverschaffingsvorm.
Het adres geeft hiervan vele frappante
voorbeelden en wijst o.a. op de dringend
noodige begraafplaats aan de Linker Maas
oever te Rotterdam, waarover reeds acht ja
ren lang bij de begrooting is gesproken en
waarvooor de grond reeds vijf jaar geleden
werd bewerkt
Groot bezwaar hebben de besturen er ook
tegen, dat de patroons vaak worden uitge
schakeld.
Zou het algemeen belang het onverbidde
lijk voorschrijven dan zou het patronaaet
misschien moeten worden opgeofferd, doch
de uitschakeling der ondernemers door de
Ned. Heide Mij. schaadt integendeel het al
gemeen belang. Het werk wordt er duur
der door en iedere aannemer zou met „nor
male" arbeidsvoorwaarden zeer gaarne het
werk maken voor de prijs, welke het onder
de leiding der Ned. Heide-Mij. kost met de
lagere arbeidsvoorwaarden, ja zelfs een zeer
belangrijk percentage lager.
Zou in bepaalde gevallen werkverschaf
fing noodzakelijk zijn, dan verklaren de
aannemers zich bij voorbaat bereid alle
arbeiders te aanvaarden en dezelfde werk
wijze te aanvaarden als onder leiding der
Ned Heide Mij.
Zou de Overheid eenig bezwaar zien tegen
de aanneming voor een vaste som. dan zul
len de aannemers evenals de Ned Heide
Mij. zeker genegen zijn de geen risico op
leverende vergoeding te aanvaarden van
een zeker percentage der kosten.
Ten slotte wordt aangedrongen op een
kleine adviescommissie.
Gemengd Nieuws.
BRANDSTICHTERS VAN BREYELL
GEARRESTEERD
BRANDVERZEKEKINGSZWENDEL
Meermalen is in den laatsten tijd in Breyell,
nabij Venlo, brand voorgekomen. Het lag voor
de hand, dat men hier met brandstichting te
doen had. Sinds weken zetten de politie-auto-
riteiten alles in het werk om de daders op te
sporen en te arresteeren. Tot dusver was alles
zonder resultaat Maandag heeft men echter
drie personen kunnen arresteeren, twee man
nen en één vrouw, terwijl dezen zich in de
schuur van een boerderij te Breyell bevonden
en benzine en ander brandbaar materiaal bij
zich hadden. De verdachten werden onmiddel
lijk gearresteerd. Na eerst herhaaldelijk ont
kend te hebben, gaven zij toe, zfch tweemaal
te hebben schuldig gemaakt aan brandstich
ting en hiervoor een premie te hebben ontvan
gen van de eigenaars der verbrande percee-
len, groot 10 pet. van de door de verzekerings
maatschappijen uitbetaalde som. Men is nog
bezig met bet onderzoek en het vermoeden
bestaat, dat in verband hiermede nog talrijke
arrestaties zullen plaats hebben.
DE BRAND TE 's-GRAVENZANDE.
De groote brand, welke de graanmaalderij
van de fa. Van Straalen Vrijdagnacht in de
asch gelegd heeft, blijkt nogal van hard-
nekklgen aard te zijn. Nadat Vrijdagmorgen
de motorspuit was ui!gerukt, moest zijdes
middags weer uitrukken, om.! de vlammen
opnieuw uitsloegen. Na enkele uren kon
worden ingerukt, waarna Zaterdagmiddag
opnieuw het blusschingswerk ter hand
moest worden genomen, omdat het vuur
weer oplaaide. Vervolgens moest Maandag
weer worden uitgerukt, voor de derde maal,
omdat de watermassa's, die dezer dagen in
de graanschuren waren geworpen, nog niet
afdoende bleken te. zijn, daar de vlammen
weer fel opsloegen iiit de puinhoopen.
Het schijnt dat de resten van de granen
nog steeds smeulen.
De oorzaak van den brand is nog niet of
ficieel vastgesteld, hoewel algemeen wordt
aangenomen, dat zij ontstaan is door kort
sluiting.
Zaterdagavond omstreeks halftien heeft
zich nabij Goirle (N.-Br.) een vechtpartij af
gespeeld tusschen kommiezen en smokke
laars. Toen de autobus, welke het verkeer
tusschen Fernhout (België) en Tilburg on
derhoudt, de grens was gepasseert, werd ze
nabij Goirle door ambtenaren staande ge
houden. Toen een der ambtenaren zich in
de bus begaf voor visitatie, werd hij met ge
weld de bus echter weer uitgegooid. Dit was
het sein tot een gemeenschappelijke aanval,
waarbij rake klappen werden uitgedeeld.
Een der smokkelaars is aan het hoofd ge
wond, terwijl ook een der ambtenaren er
minder goed afkwam. De smokkelaars zijn
de bus uitgesleept Vier van de dertien wer
den verbaliseerd wegens overtreding derver-
voerbepalingen en voor verzet en mishan
deling. De ambtenaren hadden een goede
vangst gedaan. De bus bleek te bevatten 180
K.G. boter, 300 pakjes sigarettenpapier en
pl.m. 12 L. alcohol. De smokkelwaar, als
mede de autobus, zijn in beslag genomen.
Deze laatste is later onder borgstelling vrij
gegeven.
BLOEDIGE VECHTPARTIJ.
Maandagavond had te Echten (Fr.) een
vechtpartij plaats tusschen eenige boeren
knechts. De 20-jarige B. Schaap, uit Delfstra-
huizen, liep hierbij zulke ernstige verwon
dingen op, dat onmiddellijke geneeskundige
hulp ingeroepen moest worden. Deze werd
verleend door Dr. Pexter uit St. Johannisga.
Deze stelde vast dat het slachtoffer eenige
messteken over den rug had gekregen, ter
wijl tevens een der Tongen geraakt was.
Tengevolge van het groote bloedverlies van
het slachtoffer was overbrenging naar een
Radio Nieuws.
WOENSDAG 28 DECEMBER.
8 00 Hull
20.00 Hulz
20.10 W k r i
20 20 H i1v
20 Lon d
21.30 Hulz
21.40 Kalu
19.30 Hulz
19.46 Hulz
22 15 H 11 v
NCRV. Studio-orgel,
i a u. Szyiuanowttky-conce
sum. VARA. Orkest,
i R. BBC-orkesL
NCRV H.O.V.
I b o r g. Kamermuziek,
s u in. VARA Orkest,
sum. VARA. üramofoonmuzl
•CKV. J. P. Rawie: Van
in M. „elebes.
s u m. VARA Dr'. J.' L van J-?
NCRV. H. J. v. d. Munn
DONDERDAG
n Persberlch
'olitiebei ictiten.
Tsberichten.
A. Persberichten.
DECEMBER.
12.15 Huil
12.20 Lani
14.30 Hliv
15.00 Hilv
15.30 H 11 v
17.00 Huil
18.00 Hilv
19 00 Hilv
19.20 War
sum. AVRO. Cuncnconc
- KRO. KRO-boys.
iborg Concert,
sum. AVkU. Gramofoonmuzl
sum. AVRO. Kaïnermuzi '-
s u m. AVRO. Gramoiooi
NCRV. Dlederenrecltal.
sum. AVRO. Accorueonmuzl
sum. AVRO. Kinderkoor
3 a u. Populair concert
11.00 Hilversum. AVRO. Kookpraatje-
14.00 Hulzen. NCRV. Handwerken.
15.00 H u I z e d. NCRV. Vrouwenhalfuurtje.
18.15 Huizen. NCRV. C. van Dill; Pieter
v. d. Werff.
19.00 Huizen. NCRV. Weekoverzicht.
10.01 H livers
10.15 Huizen.
Deth.
16.00 H i 1 v er s
van Diik.
AVRO. Zlekenuur Ant
n. NCRV. Bijbellezing Ds. P. v
17.45 Huizen. NCRV. Handenarbeid.
Politie en Persberlch
12.01 Hulzen. KRO. Politieberichten.
19.30 Huizen. NCRV. Polit
19.45 Huizen. Persberichten.
ziekenhuis niet mogelijk. Zijn toestand
ernstig.
Als vermoedelijke dader werd de 20-jari,
boerenknecht D. Soepboer, uit Echten, do
de rijks- en gemeentepolitie voor den bi
gemeester van Lemsterland geleid. Hij
op transport naar Leeuwarden gesteld.
NEDERLANDSCH SCHEEPSKAPITEIN
OMGEKOMEN.
Op de Oostzee voor Arkona op Rueg<
heeft zich tijdens stormachtig weer een ti
gisch ongeluk voorgedaan. Kapitein Wey e
hold, van den Nederlandschen motorschuit:,
ner „Watergeus", werd bij het bergen \£tlll
het groote zeil door den giek gegrepen i
overhoord geslingerd. Alle pogingen dt
drenkeling te redden waren vergeefsch. f
ongelukkige vond den dood in de golve
Aan boord van het vaartuig bevonden zit
de vrouw van den kapitein en 5 kleine ki
deren van 3 tot 11 jaar, benevens een jon,
matroos. De kapiteinsvrouw on de matro
zijn er met groote moeite ten slotte in'a#?
slaagd den motorschoener tijdens een die] V
ten mist de haven van Swinemunde binua
te brengen. y
NIEUWE OPLICHTERSTRUC.
Op den nabij Venlo gelegen grenswi
Kaldenkerken-Breyell werd Zaterdag ee
vrachtautobestuurder uit Amern aangehoi
den door een persoon, die zich als douan
beambte voordeed. De auto werd gehe
doorzocht en alle papieren werden zorgvu
dig gecontroleerd. In de brieventasch wei
een bedrog van f 300 papieren geld gevot
den. De douane-beambte zei dit verdacht i
vinden en verzocht den chauffeur hem i
volgen naar het douane-kantoor te Kalde!
kerken. Het geld hield de beambte zoolan
bij zich. Inderdaad leidde de oplichter zij
arresiant naar het kantoor te Kaldenkerkei
Hij verzocht den chauffeur in den
e\en te wachten tot hij terug kwam. Maa
de man kwam niet terug. Vermoedelijk hee
hij door een achterdeur her gebouw \erlater
De chauffeur zajj zijn geld tot op heden nie
terug. De politie stelde in samenwerkte
met de douane-autoriteiten een uitgebrei
onderzoek in; tot dusver echter zonder re
sultaat. Het verdient aanbeveling erop
wijzen, dat men in deze streek, als iets der
gelijks zich voordoet, eerst naar de papie
ren van de „douane-beambte" vraagt.
DE DOODELIJKE DAMP.
In een bakkerij, g.elegen aan den Klarei
dalschenweg te Arnhem, vond men 's moi
gens te omstreeks 10 uur den bakker Fran
ken en zijn knecht in bewusteloozen toestam
op den grond liggen. Het bleek dat beidi
mannen door kolendamp bedwelmd zijn ge
raakt. Het gelukte den geneeskundige!
dienst de knecht weer bij te brengen. Di
man is naar huis vervoerd. De patroon, dl
nog steeds bewusteloos is. is naar het zie
kenhuis overgebracht De politie stelt eet
onderzoek in
Door AMY LE FEUVRE
„Een oude vrijster!" Sylvia Sasconby her
haalde dit zachtjes bij zichzelf, terwijl zij
in den spiegel op haar slaapkamer, haar
beeld aanschouwde. Wat zij zag was een
vriendelijk, glimlachend gelaat njet heldere
blauwe ooccn en kastanjebruin haar met
hier en daar een spoortje grijs.
De drie woorden, die zij zooeven bij het
aanschouwen van haar beeld eeuit had,
waren kort te voren met een zekere minach
ting en oppervlakkigheid uitgesproken ge
worden door een van haar nichtjes, terwijl
deze het over hun tante hadden, en zii was
juist binnengekomen en had ze gehoord.
Het had haar bepaald een schok gegeven;
«en schok, die het deel van velen is. als
zij plotseling beseffen, dat hun lichaam spoe
diger oud wordt dan hun hartl
„Hoe kan mij dat nu toch zoo gehinderd
hebben," zei Sylvia, die een groot gevoel
voor humor had. „Ik heb er werkelijk den
laatsten tijd heel wat rimpels bij gekregen,
en mijn haar begint inderdaad te grijzen.
Ik had het ai lang zelf moeten zien. maar
ik moet mij altijd zoo haastig aankleeden,
dat ik geen tijd heb, om te kijken, hoe ik
er uit zie. Eén troost is het. dat ik nog net
zoo goed zien en hooren kan als altijd! Ik
wou maar, dat iemands nichtjes niet zoo
gauw al op een teoftijd kwamen, om cnitiek
uit te oefenen. K e kinderen weten geen
verschil. Oude vrijsters zijn in hun oog even
goed als iemand ander». Ongelukkig heb
ik geen enkel heel klein neefje of nichtje
meer; maar wat heb ik die groote kin
deren toch ook nog lief; en wat ben ik moe
van mijn bezoekje ten hunnentl"
Zij lachte en begaf zrich naar beneden. In
haar gezellige zitkamer met het vroolijk
knetterende houtvuur stond de thee al op
haar te wachten. Wat was het een heerlijk
gevoel, weer eens thuis te zijn!
Sylvia was dien morgen, na een afwezig
heid van twee maanden, eindelijk weer in
haar eigen huisje terug gekomen. Al dien
tijd had zij voor het zestal van een van
haar getrouwde zusters gezorgd, die met
haar man voor haar gezondheid dien tijd
op rois was geweest Het was geen lichte
taak geweest ,om de huishouding daar waar
te nemen. De drie jonge dienstboden had
den nog behoefte aan flinke leiding, de vier
schooljongens tusschen elf en vijftien, die op
°en dagschool waren, dicht in de buurt,
deden het huis soms dreunen, en de nicht
jes. die ook nog op school waren, waren
on'een leeftijd, dat zij meenden, het heel
goed zonder het toezicht van een tante te
kunnen stellen.
Sylvia bezat moed genoeg en had ook
liefde voor haar taak. Zij had, toen de kin
deren nog klein waren, altijd voor hen hel
pen zorgen en had hen zielslief; maar nu
waren ze voor het eerst niet blij geweest
met het bezoek van tante Sylvia. Zij hadden
haar met onverschilligheid behandeld; som«
zelfs leek het, of ze niet meer van haar
hielden.
Het gezag van ouders erkenden zij nog
wel. maar het gezag van een tante daar
aan moest je zien te ontkomen.
Sylvia had haair best gedaan en tot het
laatste toe haar opgewektheid behouden;
maar nu ze zoo bij den haard zat, en haar
trouwe dienstbode binnenkwam, zei ze on
willekeurig:
„O, Jane, wat ben ik blij, dat ik weer
thuis benl Wat zal ik van mijn rust genie
ten! Ik ben bang, dat ik lui ga worden en
worden, maar u ziet er heelemaal uitgeput
uit U heeft zich veel te veel vermoeid. Het
zijn daar allemaal bedorven kinderen. Uw
zuster verwent ze veel te veel, en ik weet,
hoe lastig ze dus geweest zijn. U was al zoo
moe toen u er heenging. Ik heb eens uitge
rekend, hoe lang u dit jaar thuis is ge
weest, en het is hoogstens twee maanden.
Eerst had het dochtertje van meneer George
roodvonk, en u heeft dat zes weken opge
past. Toen is u met de meisjes van uw zus
ter Corry naar dat dorpje aan zee geweest;
toen is u drie maanden lang bij meneer
Harry's moederlooze kinderen geweest, tot
dat hij een geschikte kinderjuffrouw gevon
den had. U heeft daarna nog weer een poos
je het huishouden gedaan bij meneer Murk
en toen bij uw zuster Helen. En toen u bij
uw broer George was. is u nog wat gebleven,
om uw schoonzuster te helpen, omdat zij
geregeld zonder dienstboden zit. Hoe kan
u dus anders dan moe zijn? Als u nu maar
rustig thuis blijft tot na Kerstmis. Iedereen
probeert van u te profiteeren, maar dank
krijgt u niet veel"
Jane durfde meer te zeggen, dan een an
dere dienstbode ooit zou gedurfd hehben.
Ze was echter oud geworden in dienst van
en had haar altijd als de beste van alle
maal beschouwd.
Sylvia was van aanleg onzelfzuchtig,
maar niet geduldig, en ze had het daardoor
niet altijd gemakkelijk gehad. Zij had een
warm liefhebbend hart en bezat een harts
tochtelijke liefde voor kinderen. Haar aan-
met d*> kinderen van anderen, maar
dra die gi-ooter werden, schenen ze geen
behoefte meer te hebben aan haar liefde.
Haar zuiters hielden veel van haar, maar
hun echtgenooten en kinderen namen na
tuurlijk de eerste plaats bij hen in. Haar
broers vroegen haar bij voorkomende ge
leeenheden om raad, en bewonderden haar
heldere verstand Als ze in zore of verdriet
waren, wendden ze zich tot haar, om haar
medegevoel te mogen genieten, maar dat zij
ook wel eens behoefte aan steun of mede
gevoel had. kwam niet bij hen op.
Zij werd gewaardeerd om haar hulp, maar
aan haarzelf dacht niemand. Toch was zij
een gelukkige vrouw; haar voetstap was
licht, haar stem klonk altijd vroolijk en op
gewekt, haar oogen en lipnon spraken van
tevredenheid. De reden hiervan was, dat zij
lang geleden, toen haar leven op zijn moei
lijkst was dien Renen had gevonden. Wiens
liefde en zorg haar een oorzaak van dage-
liiksche dankzegging en een bron van geluk
geworden was.
Terwijl ze zoo in haar stoel bij den haard
zat vermoeid van haar lange reis en alles,
wat daaraan voorafgegaan was. straalden
haa roogpn van geluk en tevredenheid
de familie. Sasconby Ze had Sylvia en haar genoot zij hij de gedachte aan den heerlijk
zo ven broers en zustere groot zien worden, jrustigen tijd, dien tij tegemoet ging, en haar
gezellig huisje was haar dierbaarder dan ooit
Daar ging de klopper. Het was de brie
venbesteller.
Gewoonlijk ontving Sylvia haar brieven
niet met groote blijdschap. Ze woonde dicht
bij Londen, en haar zusters, die allen buiten
woonden, droegen haar «nog al eens een
j boodschap op, en schreven er geregeld bij,
of ze er misschien nog dienzeifden ochtend
i of middag even op uit zou kunnen gaan,
jwant dat ze er zoo'n haast mee hadden.
Jane bracht de brieven bannen. Het wa-
'ren een paar circulaires, maar ook een
I brief van haar broer Robert, die dominéé
was in een klein plaatsje in Hampshire. Hij
I schreef voor zijn vrouw, die van huis was,
om haar zieke moeder te bezoeken.
I „Lieve Sylvia," luidde de brief, „we zijn
weer in moeilijkheid. Bobbie heeft kinkhoest
gekregen, en de volgende week verwacht
ik juist twee nieuwe jongens, die ik les zou
I geven. Hun ouders zijn naar het buiten
land, en ik durf ze hier niet samen met
Bobbie te hebben. Zou hij niet bij jou mogen
logeeren' Hij heeft het maar in lichte gruad.
en je zult dois geen last van hem nebben
Ik weet, hoe bereid je altijd bent om ons te
helpen. Als je hem tot de Kerstvacpntic zou
kunnen houden, zou je mij een groot genoe
gen doen, want ik zou die iorgens niet
graag laten loopen, en ze hebben goen van
j heiden notr kinkhoest gehad Een van de
|twee is niet sterk, en >k zon het niet graag
op mijn geweten hebben, als Bobbie hem
Isorus aanstak, ik hen ej zoo zeker van, dat
je het mij niet zult weigeren dat ik maar
niet op antwoord wacht, maar hem Don
derdagmorgen e\cn zelf kom brengen.
Je liefhebbende Robert"
Sylvia liet den brief in haar schoot vallei
en haar gelaat atond niet vroolijk meer.
Morgen al! En een oogenblik te voren ha<
zij rich nog zoo verheugd op een rustig tijd
je in haar eigfn huis! Ze zou heel wat met
hem te stellen hebbent Ze mocht het wel
een beetje omzichting aan Jane meedeelen
die hiclii niet overdreven veel van jongens
bezoek in het Kleine huisje
Ze belde haar oude dienstbode echter niel
dadelijk. Ze leunde achterover in haar stoel
en overdacht bij zichzelf, of ze ook mis
schien zelfzuchtig ging worden en te veel
op haar gemak ge.-teid was.
„Eén ding is zeker", zei ze half hardop
„Ru.-»t is hier nog niet voor mij weggelegd'"
Toen begon ze onwillekeurig te denken
aan de kamer, d:e ze voor Bobble zou in
richten, en die er natuurlijk een beetje ge
zellig en als een jongenskamer moest uit
zien, en toen zij een uur later den inhoud
van den brief aan Jane meedeelde, sprak ze
zoo opgewekt over het aanstaande bezoek,
als ze nog kort te.voien over het genot, om
weer eens alleen te zijn. gesproken had.
Den volgenden dau reeds tijdig kwamen
Bobbie en zijn vader bij tante Sylvia aan.
Bob was een drukke rustelooze jongen van
dertieu, en zei als welkomstgroet:
„Is het niet ellendig, dat ze mij nu hiet
naar toe sturen, in plaats dat ik bij die jon
gens kan blijven? Ik weet niet, wat ik hief
den heelen dag beginnen moet".
„O, we zullen genoeg te doen vinden", zei
Sylvia, maar nij bleef even knorrig kijken,
en de eerstvolgende dagen waren moeilijk
zoowel voor de tante als voor het neefje.
(Wordt v»rvolgd.)
