BLUE BAND
.Mil KER1
WEET
WAT U EET
30 ets. per
j. INSDAG 6 DECEMBER 1932
STÜ
■h ii
nhe<
Onze kerstbijlage, welke ter "perse is, zal in hoeveelheid over
eenkomen met 'ti boekuitgave van ongeveer honderd bladzijden.
De samenstelling geschiedde onder redactie van den redacteur
P. J. Rissceuw, die zich verzekerde van de medewerking onzer
beste auteurs.
HET LICHT IS ER. Onder dezen welbewusten titel schreef een
der medewerkers, de heer A. Wapenaar, een kerstverhaal, dat
vooral in dezen tijd, waarin moeite en crisis veelal het licht
dreigen te verduisteren, zal getuigen, dat ondanks alles, het
Kerstfeest een feest van het Licht is.
HET LICHT IS ER.
Ook de wereld maakt van het Kerstfeest een lichtfeest
Laten wij door het verspreiden van goede, christelijke lectuur,
onze roeping op sociaal terrein waarmaken.
Op veelvuldig verzoek willen wij ons Kerstnummer daartoe
dienstbaar stellen.
Dit nummer bevat bijdragen voor hoofd en hart.
Uit de inhoud noemen we slechts enkele artikelen, om u een
indruk te geven van wat hier, in de geest van ons Zondagsblad,
geboden wordt.
Na de meditatie volgen kerstverzen van Hélène Swarth en
Jan Ietswaart.
Mevrouw Sevcnsma-Themmen schrijft over ,J)e stilte van
Kerstmis".
G. Mulder verhaalt van „Een mobilisatie-Kerstnacht".
Voorts bijdragen van A. M.
G. Sevensma, S. Williams en anderen.
Voor de jeugd schreven W. G. van de Hulst en Greeth Gilhuis-
Smitskamp boeiende verhalen.
Goede illustraties verlevendigen de tekst.
Door verspreiding van dit nummer kannen onze lezers een
nuttig, laten we hopen, gezegend werk verrichten.
Op Zondagsscholen om mee naar huis te geven voor ouders en
familie; uitreiken in ziekenhuizen, soldatenkamers, politieposten,
evangelisatie-samenkomsten, scholen, vergaderingen van de
jeugdbeweging, treinen of op schepen, kantoren of fabrieken.
Socialisten en communisten zullen het Kerstfeest weer
aangrijpen om het evangelie van den haat te prediken. En
dat gaat er helaas gretig in in deze moeilijke tijden. Stellen
de Christenen hiertegenover wel voldoende hun Evangelie'i
De prijzen stelden wij zóó, dat verspreiding in ieders bereik
ligt. Dit is voor zoover wij weten de goedkoopste Kerstlectuur-
verspreiding. Wij hopendat Gods zegen moge rusten ook
op dit werk.
Zaaien aan alle wateren en dan de uitkomst in Gods hand geven.
De prijs van 10 exemplaren is per stuk 10 ets.; van 10—25 ex.
9 ets.; van 2550 ex. 8 ets.; van 50—100 ex. 7 ets.; van
100250 ex. 6 ets.; van 250—500 ex. 5i/2 ets.; van 500 en
mqer 5 ets.
De levering zal franco zijn. Waar de prijzen zoo laag zijn, ver
zoeken wij vriendelijk de betaling tegelijk te doen plaats hebbenv
Wij verzoeken dringend zoo spoedig mogelijk te bestellen.
Men kan betalen aan ons Bureau, per postwissel of over ons
gironummer
DE DIRECTIE.
INBRAAK IN DE HAARLEMMERMEER
Een goede vangst
In den nachl van Zondag op Maandag
heeft de politie van Haarlemmermeer in sa
menwerking met de politie \an Amsterdam
een waarschijnlijk zeer goede vangst ge
daan.
Zondag tusschen 7 en 12 uur werd inge
broken bij den aannemer Graauwelman,
Lijndertdijk, Zwanenburg, te Haarlemmer
meer. Toen te middernacht de zoon des hui-
iluiiskwam, ontdekte hij tot zijn grooten
schrik, dat ongewenschte bezoekers de wo
ning waren binnengekomen. Er waren
krachtdadige maatregelen genomen. De
brandkast, een klein model, was meegeno
men. Het bleek, dat de inbrekers binnen
waren gekomen door de werkplaats, na de
buitendeur ie hebben opengebroken.
Onmiddellijk werd de politie te Zwanen
burg gewaarschuwd. Deze stelde onmiddel
lijk een uitvoerig onderzoek in en het bleek,
dat een auto met drie personen in de nabij
heid van de woning'had stilgestaan.
De politie vermoedde, dat dit het werk
as van een oude bekende van de politie,
zekeren H. M., die vroege- daar in de nabij
heid heeft gewoond en thans te Amsterdam
woonachtig is.
Onmiddellijk waarschuwde zij de Amster-
damsche politie en gisterochtend te onge
veer 11 uur trok een auto, die in de Vinken-
straat stond, en waarin zich drie personen
bevonden, de aandacht van een agent van
politie, die op de hoogte was gesteld van
het gebeurde.
Hij hield de drie mannen aan, temeer
daar zich in de auto inbrekerswerktuigen
en krijt bevonden. .Het drietal werd over
gebracht naar het hoofdbureau van politie.
De auto is een oude wrakke Witte Band
taxi en het inbrekersarsnaal, een groot
houweel, breekijzers enz., bevond zich nog
in den wagen.
Waarschijnlijk hebben de mannen de
brandkast in de auto geopend.
jemengd Nieuws.
DE MOORD TE PUTBROEK
Hooge Raad verwerpt cassatieberoep
i- Tite Hooge Raad deed uitspraak in de zaak
vinj >n vader en zoon van den Elzen, jacht-
orge ieners, die in hooger beroep in de be-
de moordzaak te Putbroek zijn veroor-
Id door het Gerechtshof te 's-Hertogen-
ch, resp. tot 15 en 6 jaar gevangenisstraf
"reenkomstig de conclusie van den pro-
!ur-generaal heeft de Hooge Raad beide
satie-beroepen verworpen.
sti
DOODELIJK AUTO-ONGELUK
Amersfoort had op den Utrechtschen
bij het ziekenhuis „De Lichtenberg"
ernstig ongeluk plaats. De 26-jarige cou-
ïoog tenbezorger R. van Dommelen kwatn
n. Mseling op zijn fiets van achter de boo-
1 vandaan om den weg over te steken
werd door een auto uit de richting
at nfecht gegrepen en gedood.
DE DOODELIJKE DAMP
'e Amsterdam is de hulp van den G.G D.
linaleroePen in een EaraRe >n de Tuinstraat
»ir n, >r hel inademen van benzinedamp waren
mannen van 28—30 en 33 jaar bewuste-
geraakt. Nadat zij waren bijgebracht,
ze per ziekenauto naar hun woningen'
voerd.
ZIJN EIGEN KIND OVERREDEN
naar een in aanbouw zijnd gebouw. Zijn 4-
jarig zoontje vergezelde zijn vader ooider
het heen en weer rijden. Spelenderwijze is
het knaapje op een gegeven oogenblik. dat
het achter zijn vader liep, nabij het voor
wiel van den wagen gevallen en hieronder
terechtgekomen. De man hoorde plotseling
een vreeselijken gil en omkijkend zag hij
zijn zoontje doodelijk gewond ih het spoor
vam den wagen liggen. Het ventje werd in
het diohtstnabijzijnde huis binnengedragen;
ofschoon geneeskundige hulp spoedig ter
plaatse verscheen, mocht het niet gelukken
den knaaD in het leven te behouden. Een
kwartier na het ongeval gaf hij den geesi
GEVECHTEN TUSSCHEN SMOKKELAARS
Te Sittard heeft zich een ernstig gevecht
voorgedaan tusschen smokkelaars, waarbij
de 21-jarige H. een revolverschot loste op
zekeren J. D. Het schot was niet doodelijk.
H. werd gearresteerd. Bij de vechtpartij wa
ren verscheiden smokkelaars betrokken, die
er hun werk van maakten Duitsche mar
garine naar Nederland te smokkelen.
VERDRONKEN
Zaterdagmiddag ontvingen de ouders van
schipper Jan Abrahamse te Kapelle (Z.) het
treurig bericht dat hun zoon over boord was
gevallen en verdronken in de haven van Ant
werpen.
Het lyk is drie uur na de droeve gebeurte
nis te Burght, een half uur van Antwerpen,
opgevischt.
De ongelukkige was gehuwd en bad geen
kinderen.
Deze laatsten zijn teruggevonden. Van de
brandkast zelf echter geen spoor.
Hel drietal is overgebracht naar de plaats
van het misdrijf en daarna zijn ze opgeslo
ten in het Huis van Bewaring te Haarlem.
Het is niet onwaarschijnlijk, dat de aan
gehoudenen cok betrokken zijn bij verschil
lende andere inbraken in den laatsten tijd
in den Haarlemmermeer gepleegd.
BELANGRIJKE ARRESTATIES
Door de marechaussee te Den Bosch zijn
Zondagnacht een viertal personen aange
houden die verdacht worden van verschil
lende inbraken in villa's in de omstreken
van Den Bcsch. Eén is afkomstig uit Crom-
voirt, één uit Vught en twee uit Den Bosch.
Verschillende voorwerpen, vermoedelijk af
komstig van diefstal, zijn in beslag geno
men. De aangehoudenen zijn van den leef
tijd van 20—23 jaar. Ze zijn voor den officier
van Justitie geleid.
REVOLVERAANSLAG TE AMSTERDAM
Te Amsterdam heeft Zondagavond onge
veer acht uur een omstreeks 36-jarige man
in de Ortheliusstraat met een automatisch
pistool op zeer korten afstand een schot op
een anderen persoon gelost, dat echter geen
doel trof, zoodat geen slachtoffers te betreu
ren zijn. De man is gearresteerd en overge
bracht naar het bureau Marnixstraat. Naar
het schijnt gaat het hier om een meisje, het
welk door beide mannen bemind werd. Na
dere bijzonderheden ontbreken nog.
INBRAAK IN EEN GEMEENTEHUIS
Tn het gemeentehuis van 's-Gravenzande is
Zaterdagnacht een vry brutale inbraak ge
pleegd. Het gemeentehuis grenst nl. aan het
politiebureau, terwjjl de politie toch niets van
den inbraak heeft kunnen bemerken. Eerst des
BELASTING OP BAARDEN
Zaterdag maakten wij er hier melding van,
dat in Engeland, dank zij de bemoeiing van
Koning George, de snorrebaard weer in-
heemsch dreigt te worden. Mocht inderdaad
daardoor weder over heel het vasteland een
snorren-invasie komen, dan zou misschien
als laatste redmiddel de toevlucht kunnen
worden genomen tot eenzelfden fiscalen
maatregel, als oudtijds in Rusland in zwang
was. De fiscus hield'er daar namelijk, ten
bate der schatkist, een soort van jaarlijksche
snorren-oogstl
Peter de Groote, die wist hoe zijn onderda
nen verknocht waren aan de harige schoon
heid van het mannelijk gelaat, belastte dit
in zijn oogen nutteloos weelde-artikel, toen
hij een opbrengst wilde scheppen, die een
breeden grondslag had.
Deze belasting was progressief. De progressie
werd niet bepaald door de lengte van den
baard, maar door de maatschappelijke posi
tie, welke de drager innam. Ieder die de
belasting betaald had, kreeg een penning,
dien hij, evenals bij ons de honden, altijd
moest dragen! Want de politie, met een
schaar gewapend, sneed onverbiddelijk den
baard af bij ieder, die zijn penning niet kon
vertoonen!
Catharina I bestendigde deze instelling, en
Peter II stond wel aan de boeren toe, hun
baard zonder onkosten te behouden, maar
de overige klassen der maatschappij werden
met strenge straffen bedreigd, zoo zij de be
lasting trachtten te ontduiken.
Erger nog ging het onder de regeering van
Anna. De baardenbelasting bleef in stand,
en werd zelfs nog aanzienlijk verzwaard,
want voor de baarddragers werden boven
dien tevens alle andere belastingen eenvou
dig verdubbeld. Of deze vorstin alleenlijk
handelde volgens financieele overwegingen,
dan wel zich door speciale schoonheidsin
zichten liet leiden, is ons niet bekend. De
laatste baarden zullen ongetwijfeld onder
dezen feilen druk ontijdig vergrijsd zijn!
HOE BISMARCK RUSSISCH LEERDE
Nu we het toch over Rusland hebben, zullen
we tegelijk hier eens ophalen, hoe Vorst
Bismarck, toen hij in 1S59 te SL Petersburg
vertoefde, daar Russisch leerde. Het karak
ter van dezen staatsman komt in deze anec
dote aardig naar voren. Zijn toenmalige leer
meester vertelde ervan;
„Tweemaal per week ging ik naar don heer
Bismarck, om tien uur 's morgens. Zoodra
ik binnenkwam, trad hij uit de eetkamer op
mij toe, gekleed in een kamerjapon, met een
klein mutsje op, dat hem er veel jonger deed
uitzien, en altijd met een sigaar in den
mond. Hij begroette mij hartelijk en gaf mij
de hand, terwijl hij mij met de andere een
sigaar aanbood. Die sigaren waren de beste,
die ik ooit heb gerookt En op een keer, toen
ik hem daarover een complimentje maakte,
antwoordde hij mij, dat hij uit principe al
leen zeer goede sigaren in huis wilde hebben,
want niets liet bij een gast zulk een slechten
indruk achter, als een middelmatige sigaar
Hij vertelde mij, dat hij een zeer hoogge
plaatst ambtenaar kende, die uitstekende
diners gaf, maar daar hij zelf niet rookte,
bood hij zijn gasten afschuwelijke sigaren
aan. Dit was voldoende, om zelfs de herinne
ring aan zijn diners onaangenaam te maken.
Ik was verbaasd over de snelle vorderingen
van mijn leerling. Hij had nauwelijks de
eerste regelen der spraakkunst geleerd, of
hij begon al een roman te lezen. In een af
zonderlijk cahier schreef hij alle woorden op,
waarvan hij de beteekenis niet wist. Hij
gebruikte altijd daarbij een veeren pen. en
schreef met groote, goed-gevormde letters.
Toen ik hem eens vroeg, waarom hij die
woorden niet liever met potlood opschreef,
antwoordde hij: „Dat is mij niet mogelijk. Ik
hem nooit met potlood kunnen schrijven.
Potlood is goed voor weekelijke en vrouwe
lijke karakters, en voor menschen, die niet
gewoon zijn te schrijven."
Op een dag vertelde mijn leerling mij, dat
hij den vorigen dag in het keizerlijk paleis
had gedineerd, waar hem iets was overko
men, waarover hij blijkbaar zeer ontstemd
was. Tsaar Alexander, die met vorst Gort-
schakoff stond te praten, had opgemerkt,
hoe aandachtig de oogen van Bismarck op
hem waren gevestigd.
Plotseling had hij hem gevraagd: „Ver
staat U Russisch?" Bismarck kon op deze
onverwachte vraag niet anders antwoorden
dan dat hij werkelijk sedert vier maanden
Russisch leerde. Maar zonder twijfel had hij
zijn geheim gaarne nog wat langer verbor
gen willen houden!
Óp een morgen, toen ik op den gewonen tijd
bij hem kwam, vond ik hem beneden in een
kleine kamer, die geheel gevuld was met
allerlei jachtbenoodigdheden, welke hij bezig
was in te pakken. Ik vroeg hem, of hij van
plan was, op de jacht te gaan?
„Ja", antwoordde hij, „en wel op een groote,
heel ver hiervandaan. Ik vertrek namelijk
morgen naar Parijs, waar ik tot gezant ben
benoemd".
Toen ik hem daarna de rekening voor mijn
lessen gaf, wierp hij even een blik erop en
vroeg mij toen, hoeveel ik per uur kreeg van
den Beierschen gezant, den heer Von Per
glas.
„Ken roebel", antwoordde lk.
Zonder een woord te zeggen, betaalde hij mij
toen een roebel voor elke les, die hij gehad
had, hoewel wij vooruit hadden afgesproken,
dat hij mij anderhalven roebel zou betalen.
De heer Von Perglas woonde vlak bij mij,
terwijl de woning van den heer Von Bis
marck heelemaal aan het andere einde
de stad was. Bovendien duurden mijn lessen
bij hem altijd veel langer dan een uur. Maar
ik nam het geld aan, zonder iets te durven
zeggen. En hiermee kwam er een eind aan
onze betrekking, die acht maanden had
duurd".
Is dit niet: Bismarck in a nutshell?"
morgens kwam men tot de ontdekking, dat
des nachts het gemeentehuis met een be
zoek had „vereerd".
Een ruit aan de achterzijde van het gebouw
an verbrijzeld, zoodat men zich op deze wijze
toegang wist te verschaffen. Vermist wordt
f 100. Hoewel men de verschillende vertrekken
goed had doorzocht, was een enveloppe op een
bureau, inhoudende f 200, onaangeroerd gela
ten. Van de dadeis is nog geen spoor gevonden
DE „MOLDANGER" VERSLEEPT
Vandaag zal te Amsterdam een aanvang wor
den gemaakt met het versieepen van het mo
torschip „Moldanger" van de ederlandsche
Scheepsbouw-Maatschappy naar het gebied van
de Amsterdamsche Droogdok-Maatschappij.
Het versieepen geschiedt, terwyl het schip zich
het dok bevindt.
De „Moldanger" werd eenige maanden ge
leden, toen het nog niet voltooid was, door een
brand gedeeltelijk verwoest. Thans zal het
schip afgebouwd worden.
EEN LIEFDESDRAMA.
In de Ortheliusstraat te Amsterdam woont
het gezin D. Bij deze familie is daar reeds ge
durende dertien jaar inwonend een neef. Deze
neef, een man van 35 jaar, heeft reeds vele
malen pogingen aangewend om met de 25-ja-
rige dochter verkeering te krijgen, welke po
gingen door het meisje steeds werden aigewe-
Zij had haar zinnen op een anderen jor.ge-
gezet; de verloving is onlangs tot stand
gekomen. De verhouding met den neef werd
er daardoor niet beter op. Hy wilde van den
verloofde niets weten en deed dikwijls onheb
belijk. De moeder van het meisje heeft gister
den inwonenden neef daarover onderhouden.
Hij is daarna de deur uitgegaan, gevolgd
door den vader, omdat men meende dat hij "r.et
zelfmoordplannen rondliep. Beiden zyn na
eenigen tijd weer terug gekomen. Tegen acht
is de jongeman weer heengegaan, wederom
gevolgd door den vader en diens zoon. Met hun
drieën hebben ze toen voor de deur van de wo
ning staan praten. By hen voegde zich de
29-jarige verloofde van de dochter. Op dat
oogenblik schoof de neef de beide mannen op
i loste een schot op den verloofde, met de
woorden: „Laat me nu maar opbergen!" De
jongeman liep hard weg en heeft zich onmid
dellijk aangemeld bij de politie in de Willem
Schouten straat. Het schot had gelukkig geen
doel getroffen. De kogel was door den jns
van B., de verloofde, gegaan. Het wapen, een
automatisch pistool, had de dader weggewor
pen. Het is later nog met een viertal scherpe
patronen teruggevonden.
De man is in hechtenis gehouden en zal ter
beschikking van de justitie worden gesteld.
Radio Nieuws.
H 11 v
H u i 1
H i 1 v
D EC EM UKU.
KRO. Concert.
K.KO. Soli.-tenconcert.
1 R Kwintet.
sum. AVRO. Oramofc.or.muxieit
r y. Militair orkest.
sum. AVRO. Omroeporkest.
«urn. AVRO. Jan van Riemsdijk
1 R. BBC-orkest
sum. AVRO. Omroeporkest.
sum. AVRO. Gramofoonmuxlelt
sum. AVRO Omroeporkest
1. KRO. KRO-boys.
sum. AVRO. Oriunofoonmuilelt
AVRO. Wlnterspoit
19.10 Huizen. KRO. Bü de Baroendis.
3 9.30 Hilversum AVRO. Engelsche les.
23.15 Hulzen. KRO. „De donkere dagen vc
23.00 Hilversum. AVRO. Persberlct
WuEA'SDAO 7 DECEMBER.
Hulzen. NCRV. Dameskoor.
Hulzen. NCRV. Harmonium.
Kalunribcrg. Strijkorkest.
Hllvfriiim VARA. De Notenkrakei
Hulzen. NCRV. Middagconcert
ry. Orgelconcert
Hulzen. NCRV. 40-Jarlg bes
„Het Hoogeland".
Huizen. NCRV. Chr lectuur.
Hulzen. NCRV. Engelsch.
1 H u 1 z e n. NCRV. Politieberichten.
Hulzen. NCRV. Politieberichten.
Hulzen. NCRV. Persberichten.
GRATIS DE OMROEPGIDS
tot 1 Januari voor wie zicli
thans opgeeft als lid. 4 glcL
p. half jaar of 18 ct_ p. week
NED. CHR RADIO VERl
„Vooglenzang", EDE.
'/2 pondspakje
'T IS
VERSTANDIG
om Blue Band te gebrui
ken - omdat U niets
beters koopen kunt.
Probeer ze vandaag
VERSCH GEKARND
met 25 4|0 allerfijnste Roomboter onder Rljkscontróle
FEUILLETON
ui,HAAR SCHULD?
,itb 5EN DORPSVERHAAL door F. L.
iet 1 s
dt
le Is ldl
en tl
verz Jkei
iocia
1
in
tij' ti
ïr 'i
m d f
lij vei
INHOUD VOOR NIEUWE LEZERS
idlge woning achter den zwaren
lijk woonde Jacob Kleiweg ™®t|.e,[1r0^aae,{
llljd mogelijk' geweest 't gebrek' bulten
n en mee verd legden, was 't gezin tot be-
■eivaart gekomen,
oon, Willem Kleiweg, was verloofd
n hoven, dochter van een klppen-
undelaar. die op 't zelfde dorp
zaakje ging den 'jjti
;n zin. dat haar dochter omg-ng
1 nu eenmaal moeilijk dwingen.
Willem en Oreta dan verloofd en
>n moed gingen zij de toekomst
toch werd 't een blijde dag.
ren en kennissen toonden, dat zij
_.Jn gezin een goed hart toedroegen
geVI MJ Van Hoven bleven de zaken voorloopt
zóó 1
zen ge dage!
lemde zij
lefde
O*
irdag werd dan ook
ttoi ma'-htige nacht werd de ech
de vlasfabriek waar Willem Kleiweg
trnleld. t Zou wel twee of drie
STI s'
't Ongeluk werd door de menschen ver
schillend opgenomen. De jongeren waren er
niet zoo erg bedroefd over Zij aten nog uit
,de korf zonder zorg" en een vrije dag wil
er ook W9l eens in, maar de vaders van
groote gezinnen keken maar bedrukt. Zij
hadden hun weekloon zoo hard noodig. Ter
wijl zij werkten hadden zij het nog „taai";
>at moest het dan nu worden, als zij totaal
niets verdienden, want daarop zou het wel
uitloopen. Misschien, dat er een paar van
de oudsten nog een beetje aan den gang
konden blijven, maar het grootste deel zou
moeten wachten totdat de schade weer her
steld was en zoolang zaten zij zonder ver
diensten.
Willem Kleiweg wandelde weer naar huis
terug. Hoewel hij anders vaak por fiets ging
was hij dezen morgen loopende gekomen;
door zijn vroeg opstaan had hij immers
volop tijd.
„Wat is dat nu?" zei zijn moeder, toen
zij hem weer terug zag, „scheelt er wat
aan?"
„Aan mij gelukkig niet, moeder", antwoord
de Willem, „maar de schoorsteen is van
nacht omgewaaid en door het dak gevallen
en nu kan er niet ged aaid worden."
„Dat nog nog al wat," hernam vrouw
Kleiweg, „wie zou daar nu erg in hebben,
enfin, dan heb je mooi tijd, om den tuin in
orde te maken. Daar moet nog veel in ge
beuren. Met al dat natte weer is er nog
niet veel van gekomen on je wilde zoo graag
wat opschieten."
„Ja, dat is zoo, dan ga ik daarmee maar
beginnen", zei Willem, ,,'t Is anders voor
sommige menschen maar een harde legen
I valler. Janus Blom dacht dat het wel twee
I of drie weken zou duren, eer de zaak weer
gezond is. Ik ga nu maar in den tuin aan
't werk. Over een paar uur ga ik dan nog
eens bij de schoorsteen kijken. Vanmorgen
was het P?jg te donker, om alles goed te zien
Wille" ging den tuin in. Daar lag nog veel
werk U wachten. De meeste grond moest nog
ortigesuit worden, er moesten nog groenten-
bedden aangelegd worden en nog veel meer.
Dat hij dadelijk daarmede begon, was wel
een bewijs, dal het een werk was, waar hij
liefhebberij voor had.
„Een wonderlijke jongen", mompelde vrouw
Kleiweg, nooit is herr\ iets te veel en in den
tuin is hij in zijn element. En een goede jon
gen is hij. Greta van Hoven treft het heusch
nog zoo slecht niet, als zij onze Willem
krijgt."
HOOFDSTUK VIII
't Was al weer een dag of tien geleden, dat
de schoorsteen van baas Viessing omgewaaid
was en al had Janu9 voorspeld, dat er twee
of drie weken mee zouden gemoeid zijn, eer
de machine weer draaien kon, men kon nu
al zien, dat het zoolang niet zou duren.
Als alles meeliep en er werd morgen nog
eens flink gewerkt, dan kon overmorgen
alle schade weer hersteld zijn. Janus kon
morgenmiddag wel beginnen met vuur te
maken, om overmorgen tijdig stoom to
hebben.
Janus Blom wist al, dat Willem Kleiweg
hier niet weer terug kwam. Hij had werk
gezocht in de stad, die hier anderhalf uur
vandaan lag.
Dat was iets, dat Janus nooit had kunnen
denken „maar er zou wel meer achter zit
ten", had hij gemompeld.
Welke gevolgen zoo 'n schoorsteen al niet
kan hebbenl
„Is je vrijer weer eens zonder werk", had
Anna van Hoven smadelijk tegen haar zus
ter Greta gezegd. „Dat is me toch ook een
positie, 's Zomers heb je het met den regen
en 's winters met felle vorst, of als het niet
vriest, met omgewaaide sehoorsteenen. Van
zulke dingen heeft Kees gelukkig geen last"
Greta werd vuurrood. De toon was ook
zoo hoonend en dan, in Anna's woorden lag
wel eenige waarheid. V'ant er kwamen in
het arbeidersleven veel dagen voor, waar
op men niets verdiende, en dat zou niets
geweest zijn, als in doorsnee het loon toch
hoog genoeg was, maar dat was ook niet
het geval, tenminste naar Greta's zin was en
bleef het wel wat laag.
Maar Greta gunde Anna natuurlijk de
ove.rwinning niet
,,'t Is wat met Kees Vermeer", zei ze. „Je
weet niet eens, wat hij eigenlijk doet, nog
minder wat hij verdient En dan, tegen hon
derd Keezen zou ik Willem nog niet willen
ruilen, begrijp dat goed".
Boos was zij. Dat zag Anna nu ook en ze
hes loot daarom, om maar gauw bakzeil te
halen. Wie weet, wat er anders nog meer
zou loskomen.
„Nou, nou, Gré, ik bedoel het niet zoo
kwaad, maar je moet niet zoo gauw boos
worden".
Gré keerde haah den rug toe en maakte
zoo aan het onderhoud een einde.
Toch bleef zij er over nadenken. Dat spot
ten van Annn, nu ja, dan kon zij nog wel
verdragen, dat zou ten leste wel ophoinhn
en bovendien, zij hoopte ook niet altijd
onder dit dak te blijven, 't Was nog wel ver
weg, maar in de toekomst hoopte zij toch
de vrouw van Willem Kleiweg te worden.
Dat was tenslotte het doel, waarnaar zij
streefde. En als zij dat bereikt had, dan kon
haar weinig meer deren en zij en Willem
zouden gelukkig zijn, dat was op het oogen
blik de hoofdzaak van haar leven.
Maar dat nam toch niet weg, dat er in
Anna's smalende woorden een waarheid lag
en als Willem wilde, en als hij eens van
werkkring veranderde en het liep hem een
beetje mee, lieve menschen, dan kon hij
tweemaal zooveel verdienen als nu en w at
zouden ze dan later royaal voor den dag
kunnen komen, maar natuurlijk, je moet er
wat voor over hebben, je moet de wereld
introkken en niet al maar op zoo 'n dorp
blijven hangen. Willem hield veel van haar,
dat wist ze, en hij zou haar zeker dien
kleinen dienst wel willen bewijzen. Dat zou
hij zeker voor haar over hebben.
„Zeg, Wim", begon zij op een avond, dat
ze bij elkander waren, „je moest mij eens
een kleine dienst bewijzen".
„Een dienst? Jou?" zei Willem. „Wel, ik
zou zeggen, dat is 't aangenaamste werk dat
je me kunt opdragen. Wat zal het zijn?"
„Ja. kijk, ik wou", probeerde Greta, maar
kon niet op gang komen.
„Nu weet ik al aardig wat" lachte Willem
„Lach niet, Willem, ik ben een heel klein
beetje bang, dat het je zal tegenvallen. Ik
zal het ineens maar zeggen. Ik zou het hoe
verstandig vinden, als je een andere werk
kring opzocht. Valt het je nu mee?"
„Neen", beaamde Willem, het valt mij
zeker niet mee. maar. wat bedoel je eigen
lijk?"
„Nu, luister dan. Je zult me toch moeien
toestemmen, dat men hier als gewoon ar
beider het niet zoo heel breed heeft. Nee.
zwijg nou es evtai, ik weet wel. wat je zeg
gen wilt, maar als oen kerel als jij het doen
wou en in de stad ergens tusschen zien to
komen, bijvoorbeeld bij de woningbouw, of
bij wat anders, dan verdien je zeker dubbel
zooveel als hier en'*nu dacht ik, dat ons
leven dan nog veel aangenamer zou worden.
Je zult misschien zeggen: je bont niet spoe
dig tevree, maar heusch, als het moest, /ou
liet mij anders ook goed zijn, doch nu is er
toch gelegenheid genoeg, om bet een klein
beetje verder te brengen. Zou ie dat voor je
aansdaande vrouwtje niet over hebben, of
is het een groot offer? Maar een offer kan
hei eigenlijk niet genoemd worden, is bet
wel. beste jongen?"
Willem moest eerst eens even denken. Zijn
gezond verstand kon niet veel tegen de rede
neering van Greta inbrengen. Toch bail bij
zrich de toekomst anders voorgesteld, 't Wa*
misschien wel een rsnigszins ziekelijke voor
stelling, maar het idyllische in het landleven
trok hem onweerstaanbaar aan. In zijn ver
beelding zag hij een net huisje e\en buiten
de bebouwde koen van het dorp, een flink
lapje grond er bij en gras en vruchtboomcn
en voorts het uitzicht over de wijde velden
en als hij op het land werkte, zou hij altijd
liet huisje ricn staan.
fWordt rtrvolqd)
