kleu-fer-kranlje
SfjLaL
ll l y
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
Voor knutselaars
'n Theeschermpje
Zoo'n thocschcrmpje maken we van stevig kar
ton. De mat-en staan alle aangegeven en tot bij
zondere hoofdbrckerij geeft dit werkje dan ook
geen aanleiding. Je maakt driemaal de bovenste
icekening. Onder zie je, hoe je de drie deelen ver
bindt. 'n Strook linnen, inknippen zooals de tce-
l'.ening laat zien en omvouwen.
en
-a 29 4» J.
We kunnen dit theeschermpje op twee manieren
maken. Het makkelijkste is wel, alleen do dikke
lijnen te teekenen en daarlangs te snijden. Je
krijgt dan een eenvoudig modelletje. Ben je al
wat meer wegwijs, tceken dan ook de dunne lij
nen en snijd de gestreepte vakjes uit
Het geheel kun je omranden en met sierpapier
beplakken. Aan den binnenkant komt natuurlijk
doorschijnend papier.
Oplossing
van de Rebus in het vorige nummer
Geluk is de stemming des gemoeds, welke alleen
'erkregen wordt indien men het leven opvat als
e.n heilige taak.
Wie loopt er mee?
Oplossing
De dikke lijn geeft den weg aan van 1 naar 2
met de zwarte halfrondjes steeds aan den rech
terhand.
Van Jan en Zus
door
Th. André
„Zie-zoo, ga nu maar in de tuin spe-len. Ik
kom straks kij-ken, of je zoet bent. Geen ru
zie ma-ken, hoor."
„Nee An-na," zegt Jan.
„Nee An-na," zegt Zus.
En dan gaan ze sa-men de tuin in.
Ze moe-ten zoet zyn.
Heel stil en lief moe-ten ze sa-men spe-len.
Dat heb-ben ze aan Pa en Moe be-loofd.
Pa is niet thuis. Hy is naar het kan-toor.
Maar Moe is wel thuis.
Je ziet haar niet, hè?
Neen, dat kan ook niet.
Ze is bo-ven. Ze ligt te bed.
En by haar bed-je staat een wieg-je. En in
dat wieg-je ligt een lief, klein zus-je.
Wat wa-ren ze bly, die Jan en Zus, toen ze
van-mor-gen dat klei-ne zus-je moch-ten zien.
Maar nu moe-ten ze stil zijn.
Heel stil. Moe moet sla-pen en 't zus-je ook.
In de tuin kun-nen ze pret-tig spe-len. Ze
heb-ben daar bei-den een huis-je. Het huis-je
van Jan is on-der de vlier-struik, en dat van
Zus ach-ter de bes-sen-strui-ken.
Jan komt bij Zus en Zus komt bij Jan op
vi-si-te. Dat is leuk.
Als de zon schynt, zit-ten ze lek-ker in de
scha-duw. En als het re-gent blij-ven ze wel
een poos-je droog.
,,'t Is toch geen echt huis," zegt Jan.
„Jij hebt niet eens een dak op je huis. En er
is ook geen deur in on-ze huizen."
„Dat geeft niet," zegt Zus. „We kun-nen
toch wel pret-tig spe-len."
Maar Jan heeft een an-der plan-ne-tje.
Op de straat-weg, vóór het huis van de dok
ter, staat al de liee-le mid-dag een groo-te
wa-gen.
„Zul-len we in de wa-gen klim-men?" vraagt
Jan. Maar Zus durft niet.
„We mo-gen dp tuin niet uit," zegt ze.
Maar Jan meent, dat ze het nu wel kun-nen
doen. Pa is naar het kan-toor. Die ziet het
niet. Moe ligt te bed. Die ziet het ook niet.
De zus-ter is by Moe. Die ziet het ook niet.
En An-na is in de keu-ken. Die kan het ook
al niet zien.
„Ik ga hoor," zegt Jan.
(Vol-gen-de week ver-der.)
Stil - wat hoor ik?
door
N. Voerman
Stil wat hoor ik in den schoor-steen?
'k Schrok er haast een beet-je van!
Sin-ter-klaas rydt over 't dak heen
O, die lie-ve ou-de man!
'k Roep al beeft myn stem ook e-ven:
Lie-ve, goei-e, bes-te Sint,
'k Zal uw paard-je ha-ver ge-ven,
Ha-ver, die 't zoo lek-ker vindt I
'k Zal voor hooi en wa-ter zor-gen;
'k Zet mijn schoen-tjes óók er by
Sin-ter-klaas-je doet u mor-gen
Daar wat lek-kers in voor my?
Nieuwe Raadsels Kunstjes en spelletjes
1. Wij zijn een familie, die uit veel broeders be
staat; in onze jeugd zijn wij groen, in onze ouder
dom geel; als wij van ouderdom het hoofd bui
gen, dan is dit zeker een bewijs, dat er spoedig
oen groote slag zal geleverd worden.
2. Wat was was, voor was was was?
3- Ik blijf donker, wanneer 't licht is, en ben het
warmst, als 't het koudst is, en het koudst wan
neer 't het warmst is.
(Volgende week do oplossingen).
Een grapje
Zet een drinkglas onderstboven op tafel, leg er
oen cent op en bedek alles met een hoed. Na een
paar minuten licht je don hoed op en zegt heel
stellig tot de aanwezigen, dat de cent er nog ligt
Ten .aatste vraag je aan een der vriendjes of
vriendinnetjes, of de cent nog bovei. op 't glas
ligt. Misschien zijn ze langzamerhand een beetje
aan je verstand gaan twijfelen, zoodat zo zich
zullen haasten, te roepen: „Natuurlijkl"
„Zoo?" zeg je dan doodleuk, „ligt de cent boven
op 't glas? Ik dacht, dat hij cr on dor op lag!"
368
zrso
ZATERDAG 3 DECEMBER No. 49 JAARGANG 1932
ONDAGSBLAD
behoorende bij
Het zaad van Abraham
Gonosls 22 18
Toen Eva haren eersten zoon baarde, zeide zij: Ik
heb eenen man van den Heerc verkregen. Hoopte
zij in hem reeds de vervulling te zullen zien van
het woord, door den Heere God gesproken tot de
slang, van haar zaad dat de slang den kop zou
vermorzelen?
Het is niet onmogelijk. Het zou een blijk zijn van
haar geloovig aanvaardien van het woord des
Heeren. Maar ten aanzien van de vervulling van
dit woord heeft zij dan zooals achterna is ge
bleken wel zeer misgetast.
Toen zij na den dood van Abel weder een zoon
baarde, heeft zij deze dwaling dan wel ingezien
en herroepen. Zij noemde zijn naam Seth, want
God heeft mij sprak zij een ander zaad gezet voor
Habel, want Kaïn heeft hem doodgeslagen.
En wel was Seth niet het beloofde zaad, maar in
zijn linie mocht het toch worden tegemoet gezien.
Daarover zouden echter nog vele ecuwen verloopcn.
Uit Seth was Noach. En Noach is geworden erf
genaam van de rechtvaardigheid die naar het ge
loof is (Hebr. 11 7). Maar van het beloofde zaad
hooren wij bij hem niets meer. Slechts hel woord:
Gezegend zij de Heere, de God van Sem, is een
profetie dat de Heere zijn verbond met Sem zal
voortzetten.
Toch niet met al Sems nakomelingen. Integendeel,
onder die alle is er een, dien de Heere roept om
hem uit te leiden naar een land, dat bewoond werd
niet door nakomelingen van Sem, maar van Ka-
naün, den ge vloekten zoon van Cham.
Hier moet hij als vreemdeling verkecren. Maar
eer dat hij daarheen gaat heeft hij van den Heere
ontvangen de belofte: Ik zal u tot een groot volk
maken en u zegenen en uw naam groot maken, en
wees een zegen.
Dan begint het lange, bange wachten op de ge
boorte van een zoon. Want zonder dien zoon kan
zelfs de eerste belofte Gods niet vervuld worden.
Het zaad van Abraham!
....Maar schijnt dit niet een spotten met allo
menschelijke mogelijkheden? Bij een man van 75
jaar en zijn vrouw van 65 te spreken van een zaa l!
Toch blijft hij op Gods belofte s'aat maken. En de
Heere herhaalt de belofte telkens weer. En als
Abram aan Saraï gehoor geeft en in een eigen
gekozen weg de vervulling der belofte zoekt, dan
brengt de Heere hem daarvan terug in een moei
lijken weg.
En als dan eindelijk, eindelijk de zoon der bclofto
geboren is en de zoon der dienstmaagd met zijn
moeder is weggezonden, dan komt na enkeie
jaren het allerzwaarste in de zijn geloof schier
vernietigende beproeving: Neem nu uwen zoon,
uwen ecnigc, dien gij liefhebt, Izak en ga heen
naar het land Moria en offer hem aldaar tot een
brandoffer op eenen van de bergen dien Ik u
zeggen zal
Zal dan de Heere zelf alles wegnemen en van zijn
eigen belofte de vervulling afsnijden? Maar neen,
dat kan niet. En het Nieuwo Testament gunt ons
een blik in Abrahams binnensto met lo zeggen,
dat hij dit offer bracht „overleggende dat God
machtig was hem ook uit de dooden te verwekken"
(Hobr. 11 18).
En nu komt opeens weer met l'racht naar voren
het aloude Godswoord van het zaad der belofte.
Het woord dat gesproken had van dien Eenc, die
het doet, die de j.lang den kop zal vermorzelen,
dat woord wordt hier door den Heere zelf ver
nieuwd.
Maar nu is het In overeenstemming met den tijd,
waarin Abraham leeft: in uwen zado zullen ge
zegend worden alle volken der aarde.
Er zijn ook andere beloften aan verbonden: de
Heere zal zijn zaad zeer vermenigvuldigen als >io
sterren des hemels en als het zand da* aan den
oever der zee :s; en Abrahams zaad zal de poor
ten zijner vijanden erfelijk bezitten. Beloften die
meer zien op do veelheid der nakomelingschap.
Dit alles loopt echter uit in het woord, dat op het
ééne groote zaad der belofte het oog vestigt: In
uwen zade zullen gezegend worden alle volken der
aarde. Want dit is niet in Abrahams nakomeling
schap vervuld, maar alleen in den Zaligmaker der
wereld.
Nu schijnt ook hier de belofte nader aan haar
vervulling too dan inderdaad het geval is.
Toen de Heere Abraham in Ur der Chaldeeën riep
beloofde Hij hem: in u zullen alle geslachten des
aardrijks gezegend worden (Gen. 12 3). Hier is
het: In uw zaad.
Mocht ge nu hierbij denken aan Izak, dan ziet
ge nogmaals dat de vervulling verschoven wordt.
Izak is in de patriarchale geschiedenis een bijna
wegschuilende persoonlijkheid. En in Gen. 26 4
wordt tot Izak met dezelfde woorden als tot Abra
ham gezegd: In uwen zade zullen gezegend worden
alle volken der aarde.
Wie nu op grond hiervan zijn verwachting op
Izaks zonen mocht vestigen, ziet zich nogmaals
terecht gewezen, want in Gen. 28 14 breidt do
Heere zelf bij zijn spreken tot Jakob in den droom
te Bethel deze belofte nogmaals uit, nu tot Jakob
en zijn zaad.
Maar noch in Jakob noch in zijn zonen is dit
woord vervuld. En zeker nog minder in het volk
waarvan zij de stamvaders zijn geworden.
Zoo wordt in de heilige linio de verwachting
gaandeweg sterker gespannen.
Maar dit is geen spel dat gedreven wordt met het
geduld van Gods geloovigen. Het is niet als van
een mensch, die iets belooft en het doen van den
eenen dag in den anderen uitstelt. Menschen han
delen zoo omdat zij, als het aan de inwisseling
van hun beloften toe is, blijken daartoe onmachtig
to zijn. Ook wel omdat ze na het doen van hun
beloften er niet meer aan donken. Maar geen van
beide is denkbaar bij Hem, wiens naam is Heere,
Ik-zal-zijn-die-Ik-zijn-zal.
Neen, hierin is zijn wijs beleid. Indien toch de ge
loovigen van den ouden dag vooraf geweten had
den, dat de vervulling van Gods beloften eerst
na eeuwen zou olaats hebben, dan zouden ze óf
moedeloos geworden zijn óf deze als zonder bete
kenis voor hen zeiven ter zijde hebbpn gelegd.
Nu wordt de veer van hun gcloofsverwachtlng
telkens krachtiger gespannen om zoo do volle
energie cr van in werking to stellen
Opmerkelijk is hierbij, dat de vervulling der belofte
bij deze gelegenheid wordt verbonden aan Abra-
Banden Zondagsblad
Vanaf heden zijn banden voor het
Zondagsblad te bestellen. Prijs voor
jaargang 1 932
- 65 cents
Op te geven aan de Administratie
hams geloofsgehoorzaamheid. „Daarom dat gij
deze zaak gedaan hebt en uwen zoon, uwen
eenige, niet onthouden hebt, voorzeker zal Ik u
grootelijks zegenen", en daarna nog eens weer:
„in uw zaad zullen gezegend worden alle volken
der aarde naardien gij mijne stem gehoorzaam
geweest zijt."
Niet, dit spreekt wel vanzelf, alsof Abraham door
zijn gehoorzaamheid of zijn geloof dit verdiend
had. Dit kan trouwens niet, omdat de Heere eerst
beloofd heeft en Abraham juist door het geloof ;n
deze onwankelbare en onbedricgolijke belofte Gods
gewillig en bereid heeft kunnen zijn om te doen
wat God hem beval.
Maar waar het geloof zich dan zoo ten volle op
de belofte Gods verlaat, vindt het zijn bekroning
ook in de vervulling der belofte. Het blijkt dAn
dat gelooven niet ijdel is, want het heeft zijn grond
in Gods onveranderlijkheid.
De geschiedenis van die gcloofsspanning, die door
heel het oude verbond heengeweven is, heeft haar
beteekenis ook voor ons die onder de nieuwe oo-
deeling leven.
De ontspanning is gekomen toen het zaad der be
lofte gezien werd in Bethlehem, het kindeke in
doeken gewonden en liggende in de kribbe. Maar
hier begint de spanning opnieuw. Want is dit au
degene, die de slang den kop zal vermorzelen?
En ja, straks aan den opstandingsmorgen overwint
hij. Het heil is verkregen. Maar het is nog niet
verwezenlijkt. Dit is de geloofsspanning voor ons.
Maar ook deze spanning zal eens voorbij zijn,
Als hij ten tweede male komt in heerlijkheid.
„Wacht dan, ja wacht, verlaat u op den Hoer".
De dag is meest
van geluiden vol
door
Willem Hessels
Dc dag is meest van geluiden vol,
doch Gij zijt in dot alles niet
Dit leven is een dnnksre drift
die pos verstilt tot een lied
als zijn trotsche pracht vorbroken is
in lijden on in vordrict
dan in eon leeg, verloren uur,
als wij, van al ontdaan,
moe van onszelf en Ion ge rig,
naakt in het leven staan,
zien wij opeens de diepte van
Uw oogen opengaan.
361
