r 19' 3DNDERDAG 8 SEPTEMBb.1 TWEEDE BLAD PAG. 5 ECONOMISCHE PROBLEMEN HET NIEUWE DUITSCHE FINANCIEELE AVONTUUR VON PAPEN MEENT DAT DE CRISIS HAAR HOOGTEPUNT HEEFT BEREIKT IT KOSTE WAT HET WIL WINTER MOET DOORGEKOMEN 'on Papen heeft thans de nieuwe Du.it- •e noodverordening gepubliceerd, die nt om de werkloosheid te bestrijden cn itschland terug te voeren tot meerdere .vaart Wij kunnen niet ontkennen, dat opzet der economische maatregelen r de politieke zijde van het vraagstuk eken wij in dit verband niet origineel gedurfd is-, doch dat is ook het eenige de, wat wij ervan kunnen zeggen. Zelden iben wij een zoodanige roulette-politiek ien als de Duitsche regeering bezig is te ren. Wij kunnen ons niet onttrekken i het denkbeeld, dat de binnenlandsche stand er wel dóór en dóór voos moet zijn een serieuze Regeering zich aan zulke efnemingen durft te wagen. Wij lezen uurlijk uit de verschillende berichten, de economische en politieke situatie in itschland slecht is. Werkloosheid is een euvel, dat zoo spoe- mogelijk moet wordien uitgesneden, at materieel en geestelijk gaan zij ten Ier, die werken willen, maar verhin- d worden hun natuurlijke roeping te gen, door oorzaken buiten hun schulden gevolge van fouten, die er aan ons eco- jiische stelsel kleven. Maar njen mag ïmer het bedrijfsleven wagen aan avon- en. tit riskeert Herr von Papen, tenminste gens onze meening. [ij is de opinie toegedaan, dlat relen zeggen dit, doch bijna allen erken nen, dat er daadwerkelijk helaas nog geen symptoom eener conjunctuurs-kentering te constateeren valt In allen gevalle berust een dergelijke meening op veronderstellin gen. zoo niet alleen „hoop". Men leidt do betere tendenz af, uit hetgeen in Lausanne bereikt isuit het streven der Europee- sche naties om hun geschillen zoo openhar tig mogelijk te bespreken en te regelen (Lausanne, het pact tusschen Engeland en Frankrijk, de samenkomst der Engelsche en Fransche ministers op Jersey, de bereidwil ligheid van Amerika om mee te doen aan de economische wereldconferentie etc.) en uit het terugkeerend vertrouwen. Doch het blijven nog maar toekomstverwachtingen, die misschien een iets grootere kans tot ver wezenlijking hebben dan vroeger, maar reëel is het nog niet zoozeer. Dat von Papen de hoop koestert op een verbetering, is zijn goed recht; neemt hij deze prognose als positief aan en baseert hij daarop een stelsel, waaraan groote finan- cieele consequenties verbonden zijn, dan is het toch wel het goed recht van de buiten- la.ndsche crediteuren van Duitschland om zich af te vragen: „Welke draagwijdte heb ben die plannenzijn ze gezond en kun nen zij goede resultaten afwerpen?" Wij willen dit probleem belichten en daaromtrent onze subjectieve meening uiten Misschien vergissen -wij ons, maar het kan nimmer kwaad om zijn gedachten te uiten vanwege „du choc des opinions jaillit la vérité." Zooals gezegd, neemt von Papen het spoe dige einde der crisis als een axioma aan. Daarna zal alles geleidelijk weer in het rechte spoor komen, zij het ook langzaam, zoodat ook de belastingen ruimer zullen vloeien door stijging der particuliere in komsten. Bovendien zullen ook de indirecte belastingen meer geld in het laatje brengen. Hoogstwaarschijnlijk zal de regeering al dat geld niet noodig hebben, want men werkt immers aan een drastische bezuiniging. Het voordeel zal van twee zijden vloeien; het zal merkbaar zijn in grootere inkomstenen kleinere uitgaven. Maar een land heeft nu eenmaal een surplus aan middelen niet noodig, zoodat hiervan het gevolg zal kun nen zijn, „belastingverlaging" en voor al van de meest drukkende belastingen, zooals die op den omzet ,het bedrijf, het vervoer, etc. Ook dit neemt von Papen als van zelf sprekend aan. Hij heeft z.i. de zekerheid, dat de crisis aan het beëindigen isdat de begrooting van het Duitsche rijk spoe dig een groot surplus zal laten en dat 't eeni ge juiste alternatief belastingverlaging is! Von Papen decreteert Hij doet een stap verder en hij decreteert nü albelasting-verlaging, zonder dat er nog maar iets van verbetering te zien is. De schatkist kan die vermindering echter nog niet dragen; het geld heeft zij brood- en broodnoodig. Nu komt de handige zet! Hij zoekt naar middelen om den particulieren n u al die belastingverlaging te schenken; de schatkist er geen nadeelen van te laten ondergaan en deze kwestie koppelen aan een welvaartspolitiek. Hij komt tot deze op lossing: Hij, die bepaalde belastingen betaalt (de inkomstenbelasting valt er o.a. buiten, ter wijl nadere bijzonderheden door von Papen binnenkort zullen worden ontvouwd) ont vangt gratis een vastgespeld percentage ervan in accepten. Deze accepten kunnen alleen dienen om er in de periode 193-4/8 belasting mede te betalen en wel elk jaar maximum 1/5 van de totaal verschuldigde belasting. M.a.w. men behoeft in de jaren 1934/8 niet dë volle belasting in geld te vol doen, want men kan daarvoor een gedeelte der gratis ontvangen accepten benutten. Het is in wezen dus een belastingverlaging •lit eerst in' 1934/8 tot uiting komt. tenmin ste wanneer men de accepten nog bezit, want zonder accepten blijft de hooge belas ting van kracht. Belastingverlaging opgelost De belastingverlaging is door von Papen hierdoor al practisch opgelost; ze is doorge voerd, terwijl de schatkist het eerst in 1934 zal bemerken en dan nog wel voor 1/5 ge deelte van de totale ontheffing. Nu moet hij die belastingverlaging nog dienstbaar maken aan de welvaartsvermeerdering. Daarbij gaat hij uit van de gedachte, dat deze ac cepten waarde hebben. Ten eerste brengen zij 4 pet. rente op, want een accept van Mk. 500 kan in 1934 ten bedrage van Mk. 520 als belastingbetalingsobject dienenin 1935 Mk. 540 enz. Er zullen ongetwijfeld be leggers te vinden zijn, die de accepten wal len koopen, zij het ook tegen een lageren koers dan pari. De bezitters der accepten zullen er voor een groot deel cash voor ver langen; zij zullen dus naar de portefeuilles der beleggers verhuizen en de zakenmen- schen en concerns, die langen tijd illiquide geweest zijn, krijgen weer de beschikking over contanten. Totaal zal er op deze wijze Mk. 1.500.000.000 accepten in omloop worden gebracht. Het is een menschelijke eigen schap om „geld" te laten rollen, hetzij pro ductief, hetzij improductief. De bedoeling van von Papen zal dan ook wel worden be reikt nl., dat de Mk. 1*4 milliard zal rou- leeren; de koopkrachtige, vraag doen ver- gooten en misschien het bedrijfsleven over het doode punt brengen. Indirect leidt dit misschien tot werkverruiming. Nog meer creaties Von Papen is hiermede echter nog niet tevreden. Hij creëert bovendien nog eens Mk. 700 milttoen van deze accepten; deze accepten wordien uitgereikt, ook gratis, aan eiken werkgever, die arbeiders in dienst stelt boven het aantal, dat hij nü employeert, Voor eiken arbeider wordt Mk. 400 aan ac cepten per jaar uitgereikt, overeenkomende met de kosten aan werkloozen-uitkeering. die de Staat elk jaar per arbeider te betalen heeft Worden de geheele Mk. 700 millioen accepten genomen, dan zouden 1.750.000 werklieden opnieuw in dienst kunnen wor den gesteld. De Regeering begrijpt, dat het bedrijfsleven dit niet kan doen op de be staande loonen. Vandaar, dat von Papen niets tegen loonsverlaging heeft, mits men niet beneden een minimum-grens komt, be paald door de levenskosten van een nor maal gezin. Dit is von Papen's economische project in algemeene trekken geschetst Er komen Mk. 2.200.000.000 nieuwe accepten, dus ver moedelijk nieuw geld in omloop als uitein delijke belastingrestitutie. Wanneer deze accepten door de Rijksbank worden beleend, kan men de emissie ervan niets anders dan inflatorisch noemen; misschien zou van reflatie beter kunnen worden gesproken, wanneer men aanduidt de gedachte, dat 't een correctie zou kunnen worden op een té ver doorgevoerde deflatie, wat in wezen niet gelijk is aan inflatie. Doch deze ongun stige mogelijkheid willen wij buiten be schouwing laten. Er bestaat natuurlijk dat de crisis werkelijk haar einde nadert. Dan komt er t.z.t belastingverlaging en dan heeft men in Duitschland de voordeelen al te voren aan belanghebbenden toegekend, 't Bedrijfsleven zal uit zijn impasse kunnen komen en zij, die de opbrengst van de ac cepten productief hebben aangewend, zullen er de provenuen uit kunnen trekken. Het herstel zal erdoor worden vervroegd en men zal er geen nadeelen van ondervinden, in tegendeel, hoofdzakelijk voordeelen. Het zou ook kunnen zijn, dat het herstel niet kan doorbreken en dat deze maatrege len, tezamen met de inflationistische pogin gen van Hoover, het stijgende vertrouwen en de toenemende speculatie de conjunctuur in een gunstiger richting zouden kunnen dringen. Dan heeft von Papen daadwerke lijk tot de welvaart bijgedragen. Dan kan Duitschland en de geheele wereld hem dank baar zijn en dan heeft hij de Mk. 2V4 mil liard van het Duitsche Volksvermogen niet voor niets gewaagd. Maar nu de derde consekwentie, nl de totale mislukking. De consekwentie, die wij helaas, het grootst aanslaan, omdat men nu eenmaal den economischen wereldoorlog niet willekeurig kan bannen door wat meer geld in omloop te brengen. Omdat men nu eenmaal die groote tegenstellingen niet kan overbruggen, welke er tusschen de verschil lende naties bestaan. Men breekt de tol muren niet plotseling af, men verijdelt geen pogingen als Ottawa, wanneer deze eenmaal zijn aangenomen, men heft niet direct contingenteeringen op en men laat jonge industrieën en landbouwondernemin gen, die het gevolg zijn van protectionisti sche. maatregelen, niet zoo maar aan hun edgen lot over. De nationalistische gedachte de leuze van „voorziening zooveel mogelijk in de eigen behoeften" verdwijnen niet direct; hiervoor zijn lange tijden noodig, want de wereld gaat nu eenmaal langs ge leidelijke banen; revoluties zijn gelukkig nog altijd zeer sporadisch! Blijft de crisis woedlen; neemt zij zelfs op een gegeven moment, nadat de huidige speculatiegolf haar einde zal hebben gevon den, in kracht toe, dan kan de Duitsche Regeering niet aan belastingverlaging den ken. Maar zij heeft die al toegestaan; zij ontvangt in de jaren 1934/8 minstens Mk. 5% milliard aan bons, waaraan zij niets heeft. Zij moet dus naar andere middelen uitzien, de bestaande belastingen wellicht verhoogen dan wel nieuwe creëeren! De gegeven dou ceur wordt dus ingetrokken door nieuw geld' aan te trekken. Wanneer de bezitters ,van de accepten ook de origineele houders waren, die de accepten hadden opgeborgeif om Lz.t als belastingobject te dienen, dan was er niets geschied. Immers zij zouden zeggen: Jammer, het voordeeltje ontglipt* me. want ik moet de accepten even gratis teruggeven als ik ze destijds ontvangen heb. Maar dat is niet het geval. De accepten zijn verdisconteerd, hetzij bij particuliere banken, hetzij bij de Rijksbank; ook zullen. erschillende beleggers ze'gekocht hebben. De zakenlieden, die hun cash hebben be-: steed,, hetzij productief, hetzij improductief, zullen bemerken, dat het grootste gedeelte verloren is. De zaken zullen immers, in het geval de crisis blijft voortduren, niet ren- j deeren en al het geld, dat voor nieuwe i expansie werd gebruikt, zal zijn rente niet kunnen opbrengen. Bovendien zullen zij, dia j Mk. 400 per arbeider hebben getoucheerd j jr in dienstneming van arbeiders boven him norm, op veel zwaardere lasten zitten en onmiddellijk overgaan het surplus aan j werkkrachten te ontslaan. De ellende zal. toenemen en net grootste gedeelte van de. Mk. 2*4 milliard van het Duitsche volks-', vermogen zal in de bekende bodemlooze pu$ zijn terechtgekomen. De winter staat voor de den*' Wij geven gaarne toe, dat het hierbovenfl opgehangen beeld somber is. Von Papen j heeft een speculatieven noodsprong ge*: maakt, en wij vragen ons af: is deze noo-j dig? En dan antwoorden wij volmondig: ja! Over enkele maanden staat de winter voor' den boeg en bet koste wat het wil,' die winter moet worden doorge-i komen. Hiervoor dient o.i. von Papen'6 plan. Wat de consekwenties ook moge zijn, de winter mag niet in armoede en gebrek! voorbijgaan, want dat zou ongetwijfeld een» revolutie kunnen beteekenen. De uit to i geven Mk. 2% milliard weegt wellicht niet zoo zwaar als het eventueel kapitaalsverlies tegenover moord en vernieling! De Stillhalte-crediteuren en de beleggers in Duitsche waarden zullen echter minder' op von Papens plan gesteld zijn. Mislukken' de pogingen en heeft von Papen kans ge zien den winter te halen, zij het dan ook- met opoffering van een deel der twee en een kwart milliard mark, dan zal het Duit sche bedrijfsleven nimmer aan zijn verplich-' tingen kunnen voldoen, laat staan de ver schillende gemeenten. Er zal dan met het buitenland een nieuwe regeling moeten worden gemaakt, waarbij een groot deel van de schulden zal dienen te worden kwijtge scholden, )e bekende Duitsche vlieger Wolfgang von Gronau, die eenigen tijd geleden voor de derde maal den Atlantischen Oceaan is overgevlogenlandde met zijn vliegboot op de Canadeesche wateren. Gisteren is H. M. de Koningin in Amsterdam aangekomenwaar zij eenige dagen zal blijven. Bij het paleis op den Dam. Op de Jaarbeurs te TJtrecnt staat een enorme bus, waar men giften voor 't Crisiscomité in kan werpen. Barysche oud-strijders-,vereeniging heeft een bezoek 'gebracht aan de oude slagvelden van den grooten wereldr oorlog. De bezoekers bij het fort vanPompelle bij Reims. Yoor een appel en een ei hebben twee hoopers eenige oude kanonnen op een verkooping in het artilleriepark t§ Fontainebleau gekocht

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1932 | | pagina 5