VAN BONTE DINGEN
door
G. K. A. Nonhebel
Apotheker te Middelburg
Het offeren
van menschenvleesch
(Een aanval op -de slanke lijn")
II (Slot).
Na in het vorig artikel het terrein strategisch te
hebben verkend, gaan we nu over tot den aanval
en lanceeren onze eerste torpedo.
Een bovenbeschreven vermageringskuur zonder
medische leiding maakt n.l. ons lichaam by uit
stek geschikt voor:
Injectie: Als men moedwil! :g gaat leven tegen de
wetten der natuur in, die door Gods wijs beleid
zijn geordineerd, dan moet men zich ook niet ver
wonderen, dat zijn weerstand zich gaat verminde
ren en men zich daardoor blootstelt a^in de steeds
op haar prooi loerende tuberculose, angina, griep
en derg., waarbij ik nog niet eens gewaag van de
kwaaltjes als hardlijvigheid en andere onge
makken.
Een dergelijke onvoldoende voeding wer®hoven-
dien zeer schadelijk op de samenstelling en ver
hing van het bloed, daar de bloedwei in eiwitge
halte vermindert en de roode bloedlichaampjes
geschaad worden, doordat de bloedwei voor hen te
waterig is geworden. Deze ondervoeding is vooral
in den winter schadelijk.
Apen, die in de tropische gewesten goed kunnen
leven van wortelen en vruchten, bezwijken in het
Noordelijk klimaat alle aan T.B.C.
Toen men hen nu eiwit- en vetrijk voedsel er bij
ging voeren, bleven ze gezond.
Negers, die alleen van planten leven, zijn ge
meenlijk ondervoed en hun gemiddelde levensduur
is dan ook niet hooger dan 40 jaar.
Door deze ondervoeding lijden door het te kort
«hji voedingszouten vooral ook de tanden, die in
den toestand geraken van een oud gebit. Ten slotte
zij er nog op gewezen, dat personen met een niet
ai te sterk hart bij snelle vermagering aan hart-
zwakte kunnen gaan lijden.
Het gebruik van Schildkliertabletten of andere
speciality's, die voor vermagering worden aanbe
volen, is.zonder medische contróle, zeer gevaar
lijk om op eigen initiatief in te nemen. Gelieve
deze laatste zin driemaal te lezen! 11
Natuurlijk er zijn gevallen, waar vermageren zeer
gewenscht is. Zeer dikke mensohen met een zwak
hart, die op straat vaak als een goudvischje in
zijn kom naar lucht happen of die aan cronische
bronchitis lijden, zulen goed doen wat te vermar
geren zoo ten minste de medicus dit aanraadt Bij
dikke smulpapen is er een fout in het huishoud
boek. De balans klopt niet.
Als er in een huishouden te veel uitgaat en te
weinio inkomtgaat het bankroet. Bij die dik
kers is het juist andersom. Er komt te veel in en
i-r gaat te weinig uit. Maarze gaan óók
1 ink roet. Laten die zich matig voeden (vooral
niet eenzijdig) en wandelen en zijn ze er nog
lit voor, dan sport of gymnastiek beoefenen.
Ma°eage vermagert hen ook wel, maar vaak het
meest denmasseur.
He', is werkelijk "in deze tijden een dwaas ver
schijnsel. Door alle tijden heen is de vrouw toch'
beschouwd als de schoonste schepping Gods. En
niettegenstaande dat, beproeven ze van alles om
de meest wonderlijke veranderingen daarin aan te
brengen. Hun haren knippen ze af voor het
gemak zeggen ze en ze verzuchten halve dagen
bij den kapper en komen met hun kleedgeld of
maandgeld niet toe. Hun zacht gekleurde lippen
verven ze scharlaken rood, hun schoone wenk
brauwbogen moeten pikzwarte lijnen worden, liefst
tot half den slaap. Hun haren doen ze van kleur
veranderen en hun lichaamsvormen modelleeren
ze naar hun eigen smaak.
Staan we toch niet aan den grens van idiotisme^
ais twee z.g. „slanke lijn" dames van een jonge
dame, die zij op straat ontmoeten, durven zeggen;
„Kijk toch eens, wat vulgair, dat mensch heeft
nog een buste."
Zoo'n mode-snufje voert echter tot verleiding van
anderen. Menig meisje vindt dan ook al gauw
haar wangen te dik, haar taille-nummer te hoog
of wel (hoe zal ik dat nu een beetje discreet uit
drukken) de contouren, waar haar rug zijn naam
verliest, een beetje te forach van bouw.
Dan wordt er stevig op los gekuurd en instede
van flink te wandelen, fietsen, zwemmen, roeien,
tennissen, gol(spelen of Iets dergelijks, onthouden
zij hun organen het zoo noodige voedsel.
Een beetje robuste, jonge moeder deed twee maan
den lang een vermageringskuur en viel bij Sen;
dag af. Zij was in de wolken. Het eind echter was,
dat haar zenuwleven zoo intens gestoord werd door
ondervoeding, dat ze voor een half jaar in een
inrichting moest worden opgenomen. Zij leed
bovendien ontzettend aan haar tanden.
„Ook uw zenuwen moeten gevoed worden, zei da
dokter, en dat hebt u hun onthouden."
Toen ze weer haar vroeger figuur terug had, was
ze beter.
En nu het belachelijke, dat zich bij die vermage
ringskuur voordoet Dia aspirant-slanke-lijn dames
gaan van de dwaze gedachte uit, dat bij zoo'n
kuur juist die gedeelten van hun lichaam zullen
vermageren, die ze ter wille van de mode of de
aesthetiek te dik vinden. Er bestaat ter wereld
geen grooter vergissing. Men veminder in
gewicht natuurlijk maar die verma
gering verloopt hel anders dan ze zich dat voor
stelden. Om te beginnen verdwijnen alle vetdee-
Jen. Het lichaam begint vooreerst het model aan
te nemen van het gros der Engelsche lady's, waar
van de voorkant door een broche is gekenmerkt,
de mooie, ronde hals gaat peezen vertoonen, de
sleutelbeenderen komen duidelijk in het zicht, de
kin wordt spitser, de mooie, gladde huid verliest
haar tint en vertoont fijne plooitjes en als men
dan het ideaal van vermagering heeft bereikt
dan is men ook tien jaar ouder.
Nooit heb ik pijnlijker situatie bijgewoond dan bij
een stevige jonge dame van ongeveer 30 jaar, die
ook gekuurd had en die nu door een in 't vader
land terugkeerenden kennis, die 6 jaar in IndiS
had vertoefd voorhaar moeder werd aan
gezien.
En 3an nog iets. Wanneer 3e dames (vaak met
heel veel smaak) zich kleeden en hun besta
beentje voorzetten om een goed figuur te slaan
in de oogen harer zusters, is het toch niet arro
gant om te meenen, dat ze dat óók een weinigje
doen met het oog op de heeren der schepping en
nu geloof ik, dat een groot deel dier heeren niet
bijzonder dweept met „transparante damesver-
schijningen", die rechtsomkeert kunnen maken in
een lampenglas en wel een „griffel gelijken in
evening dress".
'Als ik van al die dikkertjes, die thans in het
huwelijk treden, een cadeau ontving, dan zou mijn
huls te klein zijn om ze te bergen (de cadeautjes
bedoel ik).
U kunt ten slotte van een pompoen geen vruchten
verlangen, die de slankheid evenaren van een
.Vanille-stokje en zoo zullen robust gebouwde
ouders kans hebben op een stevig kroost, dat zich
zeker niet zonder schade zal doen aftakelen tot
een panlat! De meest ongevaarlijke wijze om zijn
gewicht te doen verminderen is: van hier naar
den equator te reizen. Daar is nl. de zwaarte
kracht geringer en dus ook ons gewicht.
Een Duitsche muziek-directeur uit de provincie,
vroeg eens aan een zeer bekende en hoog staande
collega, die een vrij slechte muziek-uitvoering van
hem had bijgewoond en een misprijzend gezicht
trok: „Wat bevalt u dan niet aan mijn orkest,
waarde oollega?
„De muziek mijn vriend, het overige is heel goe(T
En als u mij nu vragen zoudt: „Wat bevalt u dan
niet bij mijn vermageringskuur op eigen houtje?"
dan zou ik zeggen: „Het dieet het overige is
heel goed."
Magische kwadraten
Magische kwadraten ol tooverkwadraten zijn vier
kanten, samengesteld uit cijfers, die, horizontaal,
verticaal of diagonaal opgeteld, steeds dezelfde
som geven.
Bijvoorbeeld:
Men krijgt hier telkens het getal 15.
Dit is het oudste ons bekende magische kwadraat.
Het werd aangetroffen in een Arabisch boek en
dateert waarschijnlijk uit het midden der twaalfde
Dergelijke tooverviorkanten (hieronder volgen er
meer) zijn vermoedelijk van Indischen oorsprong.
Men schreef in Oosterse he landen aan de magi
sche kwadraten mystische eigenschappen toe. Zoo
had elke planeet haar eigen tooverkwadraat.
Het volgende magische kwadraat komt voor op
een teekening van den 16e eeuwschen schilder
Albrecht Dürer, die ook een voortreffelijk wiskun
stenaar was. Dit kwadraat dateert uit het jaar
1514, en is het oudste voorbeeld uit onze Wester-
sche geschiedenis:
Torh is de groepeering der getallen hier een ge
heel andere!
Deze beide kwadraten van het zgn. Dürer'schol
type hebben de merkwaardigheid, dat het mid
delste vierkant, de hoekgetallen en eLke vier
getallen welke paarsgewijs onder en boven, rechts
en links van het binnenvierkant liggen (b.v.
zie onderste kwadraat 4, 5, 15, 10; 7, 12, t, 13)!
steeds als som 34 (hebben. Ook do diagonaal-
getallen 5, 2, 12, 15 en 4, 7, 13. 10!
Deze kwadraten zijn dus nog merkwaardiger dan
ze op 't eerste oog lij ken I Dat geldt ook voor de
hiernavolgende kwadraten. Er vallenontdek
kingen in te doen!
C.
Groote wiskundigen hebben methoden gezocht en
gevonden, om magische kwadraten samen te
stellen, en er zijn zeer wonderlijke onder. Het
aantal methodisch te vormen tooverkwadraten is
grooter, dan men zou vermoeden. Bijvoorbeeld;
van kwadraten van 4X4 getallen (type B) is het
aantal niet minder dan 880. Het aantal zeven-
rijige kwadraten (type E) bedraagt363 mil-
lioen, 916 duizend, 8 honderd. Als u het niet ga-
looft, rekent u het maar eens na!
198
HET VERHAAL VAN DEZE WEEK
Toen meneer nog leefde
door
G. v. A.
Zoo, ben je daar eindelijk. Ik dacht dat je niet
meer kwam. Half negen is 't al. En 'k had me zoo
gehaast, bijtijds gegeten. De kinderen wat vroeger
naar bed, en toen 'k zat wachten en nog eens
wachten.
Nou, kan ik er wat aan doen. Verveeld gooide
juffrouw Groeneveld haar mantel en hoed over
de trappilaar. Dat gezeur met die mcnschen
tegenwoordig. Bah, je bent geen baas meer in je
eigen huis.
Toen meneer nog leefde
Mensch, begin je nou al weer over meneer, 't Ifi
bij jou „meneer" wat de klok slaat.
't Is toch zoo. Toen meneer nog leefde, had ik
toch maar een rustig leventje, geen kopzorgen. En
nu. Nee hoor, Pensionhouden hoef je heusch niet
voor je pleizier te doen. Je doet voor die menschen
wat je kunt, en is nooit goed. Als je gehakt op
tafel zet, zeggen ze Juffrouw, nu moet u ook eens
biefstuk geven", en wanneer je ze 's Zondags daar
es op tracteert, is 't weer, „kalfsoesters zijn ook wel
eens fijn voor een keer".
Met andere woorden, geef dat nu volgende week
maar. Je zou die lui soms. Ik kan 't gewoon niet
uitstaan, zoo'n hebberigheid.
Van hun kant is 't altijd maar plukken om nog
niet eens te sproken van de manier waarop ze je
bedotten. Gisterenavond ben 'k even weg ge
weest Spijt dat 'k daarvan had. Zijn ze me toch
in rn'n keukentje wezen schommelen, 'k Zag 't
dadelijk aan de kastdeurtjes, die stonden open. Joost
mag weten wat ze daar gezocht hebben. Je moet
niet denken, dat ze je dat zeggen zullen, 'k Heb me
vandaag suf geprakkizeerd, hoe 'k m'n boeltje, ja,
'k bedoel dan eetbare waar, weg kan stoppen. Maar
dat is ook al zoo wat 'k Moet overal maar sloten
op laten maken dat is 't beste. Zal 'k eens zien
of die heks van een meid dan nog lacht Ja, ge
rust, beter naam heb 'k niet voor d'r. Vanavond
nan tafel ook, wat was ik nijdig op dat schepsel.
Zit ze me daar te gnuiven, en blikken van ver
standhouding te wisselen met de heeren om dol
van te worden, 'k Heb, vóór ze uitging vanavond,
tegen der gezegd: Juffrouw, als dat malle gedoe
nou niet ophoudt kijkt u dan astublieft uit naar
andere kamers."
En als meneer van Wijngaarden niet ophoudt, met
z'n vrijpostigheden kan die ook gaan. Verbeeld je,
afgeloopen Zaterdag nou je weet wat een pracht-
Idag we toen hadden, zit die vent de heele morgen
binnen, laat z'n collega onder 't raam door bij hem
komen en smoken, jongens. In plaats dat zulke
Jonge kerels nou is een flink end gaan fietsen.
Maar moe' je hooren. Was ik wat laat met do
koffe en daar komt van Wijngaarden om 't hoekje
van de keukendeur schreeuwen, „twee koffie, juf
frouw!" Ik vraag je dan toch. Dat bestelt maar
zonder pardon.
En nou jij.
Juffrouw Marten gewend aan do eindeloozo ver
zuchtingen van haar veel oudere zuster, had zon
der eenige inspanning zitten toeluisteren, terwijl ze
kalm door was blijven breien aan een kindertruL
Op een wat luchtige toon zei ze nu: „Die man deed
zoo kwaad nog niet Als jij die menschen als hotel-
menschen gaat beschouwen dat voelen ze nar
tuurlijk moet je óók maar kunnen verdragen,
'dat ze hotel-termen gebruiken.
Praatjes, Marie juffrouw Groeneveld zei het
kribbig was ik in 't begin niet scheutig? Wat
ze vroegen, kregen zo van me. Maar er is een
grens! Zoodra ze er over gingen, heb 'k gezegd:
nou is 't uit!
Och, en nu zuchtte ze weer dat is 't alleen
niet. Het is me alles zoo tegen gevallen, 'k Had
me dit leven heel anders voorgesteld. Wat jonge
menschen om me heen gezelligheid hartelijk
heid. Je weet, daar heb 'k vaak meer behoefte aan
dan aan een boterham.
Maar deze lui eigenlijk groote kinderen nog
praten en doen maar om je heen, zonder op je te
letten. Ze zien je niet eens. Zelfs niet als je aan
iéén tafel zit en sohalen reikt.
Hoor eens Crisje, nou niet om 't een of ander,
hoor, maar ik geloof dat je veel te veel vergelijkt
met wat geweest is. Jij bent veel ouder dan ik en
heb ook niet zooveel ervaring als jij, maar als
*k zoo telkens weer hoor „meneer dit meneer
dat" nee, ik zou zoo zeggen, dat Is die man z'n
rust niet gunnen.
Goed en wel, maar jij weet niet wat ik aan hem
mi.» jjj hebt je man je kinderen betrekkelijk
nooit ziekte gehad. Jij kunt er niet in komen wat
het is, geen doel meer in je leven te hebben. Ik was
dat morgen voor iemand" zoo gewend.
Sla 'k nou 's morgens m'n oogen op, zijn er die
vervelende drukkende zorgen overleggen uit
rekenen. En dat alleen voor wat stom geld. Als je
levensonderhoud er niet van afhing, zou je 't
willen trappen. Dat een mensch op z'n ouwe dag
daar nou voor ploeteren moet. Soms denk 'k wel
eens, had onze lieve Heer me maar tegelijk met
hem weggenomen. Wat heb ik nog aan m'n leven?
Och Cris, je maakt je leven triestiger dan 't
werkelijk is, heusch. Menige vrouw, die haar man
moest afstaan, draagt haar hoofd fierder dan jij.
En waar moeten die zich niet doorslaan! Vorige
week hoorde ik nog een vrouw, die met acht
kinderen achterbleef. Haar man plotseling verlo
ren door een ongeval. Die vrouw zal met treuren
en klagen haar broodje vast niet gaan bakken.
Jij bent per slot maar z'n huishoudster geweest.
Nou, dat hoef je niet zoo minachtend te zeg
gen. Meneer behandelde me daar heelemaal niet
naar. De meeste menschen, als ze ons zagen gaan,
dachten, dat we man en vrouw waren. We hebben
een goed, een bést leven gehad samen. Bijna vier-
en-twintig jaar. Waar is'de tijd gebleven. We
hadden haast een zilveren
Zeg, ga jé nou is wat verbeelden!
't Kon tochAls we getrouwd geweest
waren
Als, als't Is niet zoo. Daarom mag je die
gedachte geen voedsel meer geven.
Juffrouw Marten zei het een beetje bits. Toen
stond ze op vulde de leege theekopjes weer.
Hoe vind je deze kleur wol? vroeg ze, voor ze
ging zitten. Ik denk wel, dat het Hans kleuren
zal. 't Is voor hem altijd moeilijk kiezen. Met
Koos ben ik nooit verlegen. Die staat alleen maar
blauw en dan zoo'n teer, zacht kleurtje.
Ja, zei juffrouw Groeneveld ze zuchtte,
hoorde aan. 'k Heb ook heel wat steken door
m'n vingers laten gaan, zoo 's avonds als ik bij
hem zat. Hij vond 't altijd een genot naar dat
tikken van die naalden te luisteren. Ik kom nou
nergens meer aan toe
Wat je doen moest Crisje? Juffrouw Marten
liet ineens haar breiwerk vallen, zoo pakte haar
deze nieuwe gedachte. Je moet weer een huis-
houd-betrekking zoeken, in een rustige omgeving.
Dat is veel beter voor jou. Bij een hulpbehoevende
dame, of een bejaard echtpaar.
Kijk, precies als ik heb liggen denken, op een
nacht da'k niet slapen kon. Ik wou het de vorige
week niet tegen je zeggen, maar nou je er toch
over begint't Is net zooals je zegt, ik moet
Fofo van Olga Maté, Budapest,
voorkomende in „Moderne
„Photography", Londen, The
Studio Ltd.
een rustiger omgeving hebben, dat is voor mij a
leeftijd beter.
Op weg naar huis denkt ze na, wat 't beu Ie is.
Wachten, tot er wat gevraagd werd of zelf een
advertentie plaatsen? Zelf plaatsen, ja, dat
moest ze maar doen Dan kan ik 't opstellen
overlegde ze verder hoe ik 't precies bedoel, en
krijg meer keus ook. Ze zou 't zóó opgeven:
Een juffr., middelbare leeftijd, wegens sterfgeval
zonder ze wachte even zonder werk als
ik dat zet, ben ik niet eerlijk. Maar als meneer
er nog was geweest, hoefde ze niets te zoeken,
toen had ze een doel. Zie daar pakte ze nou
't juiste woord. Ik leef nu zonder doel zegt to.
Niemand weet dat. In een advertentie mag ik
*t wel zetten, 't Wordt dan zoo zonder levens
doel zoekt Ja, nu weet ik 't wel verder. Thuis
zal ik 't precies opschrijven, vanavond nog. Er
moet dan nog bij: eenig-Heer, goede behandeling..„
Die Marie, met haar hulpbehoevende dame.
Voor ze zooiets deedJuffrouw Groeneveld is
nu dicht bij huis.
Geen licht op in de gang? Boven al donker?
Zijn de mcnschen niet thuis? Al naar bed
soms? Ze heeft geen idee hoe laat het is.
Ze pakt uit haar mantelzak de huissleutel, stapt
naar binnen, regelrecht op de kapstok toe. Daar
hangen ze hoor, hun jassen, hoeden, haar mantel.
Ze zegt het hardop, zoo blij is ze bij deze ont
dekking. Een oogenblikje nog voor me zelf,
gelukkig, praat ze dankbaar verder. Even ge
makkelijk gaan zitten, kladje alvast maken
In de huiskamer maakt ze licht, schuift „zijn"
stoel bij de haard, laat zich zakken.
Een behaaglijk warmte-gevoel komt over haar. Iets
van .dat oude vertrouwde leven. Ze ziet ook alles
weer. Dóór in die hoek, stond de laatste tijd van
z'n ziekte z'n ledikant 't Is of ze zich weer weet
staan, luistert naar z'n versleten kanken.
Ineens staat ze op. Ze loopt op 't buffet toe,
waarboven een groot, duidelijk portret van hem
O, kreunt ze wat mis ik jewat mis
ik je toch. Je was zoo goed voor me, zoo onbe
grijpelijk goed.
Weer laat ze haar blik door de kamer dwalen
en als een hongerige verzadigt ze zich aan elke
herinnering.
Ik ga hier niet weg. Nee ik kan niet schreit
ze. De laatste band die me aan jouw huis
bindt zal ik vasthoudenja, vasthouden
Als ze door do gang naar het keukentje loopt,
geeft de volle kapstok haar toch nog een gevoel
van verantwoordelijkheid.
193.
