Jüetiarr (üburiuti
ïnt
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
EERSTE BLAD.
INDISCHE
TENTOONSTELLING
HARAU KLOOF
ABONNEMENT]
per kwartaal 3.25
(Beschikkingskosten 0.15.)
per week 0.25
Voor het Buitenland bij Wekelijk-
sche zending6.—
Bij dagelij ksche zending7—-
Alles bij vooruitbetalinb
Losse nummers 5 cent
met Zondagsblad 7% cent
Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar
Bureau: Breestnat 123 Telefoon 2710 (na 6 uur 3166) Postbox 20 Postgiro 58936
NO. 3674 VRIJDAG 3 JUNI 1932
ADVEBTENTIEN
Van 1 tot 5 regels^NH^M*. 1 tXTVi
022''
van 1—5 regels 2-3C
Elke regel meer 0.i.r
Bij contract belangrijke korting.
Voor het bevragen aan t bureau
wordt berekend 0.10
12e Jaargang
Oit nummer bestaat uit DflIE bladen
DE LANDBOUWCRISIS
III
De landbouwcrisis staat niet alleen.
Ze wordt beïnvloed door de algeraeene
wereldcrisis van 19291930 en wel in
zeer hevige mate.
Juist de economische crisis is voor
velen, zoo niet voor allen, een onbegrij
pelijkheid geweest.
Men meende, dat men er volkomen in
geslaagd was de gang der conjunctuur
te beheerschen, al stemde men dan ook
toe, dat er tijdelijk eenige verstoring
in het economisch evenwicht mogelijk
zou zijn, doch deze zou, zoo meende
men, niet veel invloed kunnen uitoefe
nen, omdat men in de gedachte leefde,
zoo'n verstoring tijrlig te voren te kun
nen voorspellen, zoodat men zijn maat
regelen kon treffen.
Hierin heeft men echter misgerekend,
zooals men nu, maar helaas, achteraf
heeft moeten inzien. Men rekende, naar
het ons voorkomt, niet met wat wij
zooeven over den landbouw hebben
zegd, nl. dat door de sterk voortschrij
dende mechanisatie, door de, op grond
van wetenschap en practijk verkregen
resultaten, meest effciente organisatie
van het bedrijf een productievermogen
is bereikt, dat doet spreken van een
jndustrieele revolutie.
De electrificatie wordt tot in de meeste
perfectie doorgevoerd, en menschelijke
arbeidskracht door de machine vervan
gen. De nog noodige menschelijke ar
beidskracht wordt gekristaliseerd tot
een éénhéid. Een éénheid, die zich niet
anders meer uit dan in een duizend
maal herhaalde gelijksoortige handeling
op een dag en waarvoor niet meer ge
vraagd wordt, dan een zich toeleggen
om het niet meer duizendmaal, doch
1050, daarna 1100 enz.maal te doen in
dezelfde tijdseenheid, om zoo de „loo-
pende band" nog sneller te kunnen doen
afloopen.
De stijging van het productievermo
gen per eenheid menschelijken arbeid,
die het resultaat van de „industrieele
revolutie" is geweest, blijkt duidelijk
uit de toename van de hoeveelheid pri
maire kracht, waarmee de arbeider is
toegerust. In het tijdvak na 1919 is de
productie per jaar ongeveer even sterk
toegenomen als tusschen 1899 en 1919;
maar terwijl toen de primaire kracht
per arbeider jaarlijks met 2.35% steeg,
bedroeg de toename na 1919 7% per
jaar; terwijl de productiviteit van den
arbeid tusschen 18991909 jaarlijks
met 6.4% vooruitging, steeg zij na 1919
met 6.69%.
't Gevolg hiervan was, dat de in-
dustieele productie volgens de United
States Labor Statistics steeg tusschen
23/25 en '29 van 100 tot 118 en de
bedrijfsbezetting slechts van 100 tot
101.
In Duitschland viel waar te nemen
een ongezonde, op zeer zwakke grond
slagen rustende conjunctuur, daar niet
voldoende kapitaal gevormd werd, zoo
dat met buitenlandsche credieten ge
werkt moest worden, wat wel kan blij
ken uit 't feit, dat de investeering (ge
reed gekomen gebouwen, werken, ma
chine's enz.) bedroeg 12 milliard mark
en het gevormde kapitaal in dat jaar
slechts 7.6 milliard. Dit ontbrekende
kapitaal (in 1927 dus ongeveer 50%
van het beschikbare) kon wel uit het
buitenland n.l. uit Amerika verkregen
worden, doch in 1928 veranderde dit.
Amerika kreeg door veranderde con
junctuur zelf geldgebrek en zoo daal
de de Duitsche conjunctuur en vermin
derde de bedrijvigheid onrustbarend.
Engeland heeft sedert den oorlog
geen sterke bedrijvigheid gekend en ook
in Nederland viel na den oorlog geen
hooge conjunctuur waar te nemen, wat
wel blijkt uit het feit, dat in 1928, toen
de sterkste opleving geconstateerd kon
worden, het Maandblad voor het Cen
traal Bureau voor de Statistiek de toe
stand van de nijverheid beschrijft als
liggend „tusschen matig, bevredigend
en gunstig".
Als oorzaak van de wereldcrisis
wordt mede genoemdgoudschaarschte
en hooge rentestand.
't Is ons onmogelijk nader hier op
in te gaan, daar dit een studie op
zichzelf vordert Wel kunnen wij er dit
Van zeggen, dat volgens opvatting der
economen bij een gezonde ontwikkeling
van samenleving het een eisch is, dat
de goudvoorraad in dezelfde mate moet
stijgen als de productie, daar anders de
geld voorziening onvoldoende zal zijn en
een daling van het prij zenniveau zou
ontstaan.
En waar een tekort aan goud schijnt
te bestaan, daar is dit niet meer dan
schijn. Niet de goudvoorraad, doch de
verdeeling van het goud heeft invloed
op de crisis. Een deel van de goudvoor
raad is „gesteriliseerd" door afvloeiing
na den oorlog naar Amerika en Argen
tinië en sedert 1928 naar Frankrijk en
dient dus niet voor de credietverleening
en de geldsomloop.
Volgens de klassieke theorie beweegt
zich het goud, als elke andere waar,
daarheen waar zijn waarde tegenover
de andere goederen het grootst is. Als
daarvan in de afgeloopen jaren geen
sprake is geweest en het goud, integen
deel, bergopwaarts is gestroomd, was
dit het gevolg van zekere verstoringen
in de internationale verhoudingen, die
met meer grond dan de goudtoestand
als de eigenlijke oorzaak van de cri
sis moeten worden beschouwd.
Wat de rentestand aangaat, kan me
degedeeld worden, wat de bekende eco
nomist Prof. Dr. J. M. Keynes zegt, nl.
dat de rentestand verantwoordelijk is
voor de daling der prijzen. Een lagere
rentestand zou reden geweest zijn om
minder te sparen, terwijl de productie
beter loonend zou zijn voor de onderne
mers. De vraag naar verbruiksgoederer.
zoowel als naar productiemiddelen nam
door de te hooge rente af, zoodat bij
blijvend aanbod, bij blijvende productie
de prijzen daalden.
Begrijpelijkerwijze heeft dit vooral
invloed gehad op den landbouw, daar
dit een bedrijf is dat zich van de an
dere onderscheid door het feit, dat
stopzetting 't zij geheel, 't zij ten deele
niet wel mogelijk is; ook niet tijdelijk.
Hoogstens kan men bedrijfswijziging
toepassen, wat dan ook in vele geval
len is gedaan, zoodat de landbouw zich
toelegde meest op grove en soms ook
op fijne groentecultuur doch dit had
natuurlijk averechtsche uitwerking,
waarvoor anderen en ook wij van het
begin af uit den treure in ons blad en
elders gewaarschuwd hebben, doch in
den regel zonder resultaat.
De bedrijfswijziging had geen andere
gevolgen, dan uitbreiding van de over
productie en verdere prijsdaling.
Het kwam ons voor, dat de land- en
tuinbouw met zulke experimenten voor
zichtig moesten zijn, en de uitkomst
heeft ons in het gelijk gesteld.
I II stond in ons blad van t Juni.
Nog een factor, die ook op landbouw
gebied, en niet het minst daar, zijn in
vloed heeft laten gelden, is de sociale
politiek.
Verhooging van loon, vermindering
van den arbeidstijd, verzorging van
ouden en invaliden, zij mogen eisch van
den tijd, eisch van medegevoel voor den
medemensch zijn, en op grond daarvan
ook door ons warm verdedigd worden,
toch heeft een en ander, zooals we reeds
terloops opmerkten, een groote invloed
gehad op het feit, dat de landbouw niet
meer rendeerend is.
De bedrijfsorganisatie der industrie
arbeiders, die allerlei voordeelen voor
zich hebben weten te verkrijgen, ver
oorzaakt, dat de landbouwers duur
moeten koopen, wat ze voor hun bedrijf
noodig hebben, maar deze onkosten zijn
niet in gelijke waardeverhouding terug
te krijgen voor den boer en drukt dus
zijn inkomsten.
De dezer dagen plotseling overleden
Directeur van het Internationaal ar
beidsbureau te Genève, de heer Thomas,
beweerde wel op het te Amsterdam ver
leden jaar Augustus gehouden Sociaal
economisch congres, dat het instituut
der Sociale verzekering moet gehand
haafd blijven, omdat anders de crisis
onbelemmerd zou doorgaan om te eindi
gen in een catastrophe, vergeten werd
dat de landbouw, die op dit congres
nauwelijks gehoord werd, in geheel an
dere positie verkeert als handel en nij
verheid, daar hij de kosten der sociale
verzekering niet kan vercalculeeren in
de prijzen der producten.
Bovendien heeft de, vooral door so
cialisten gevoerde propaganda voor de
sociale actie een mentaliteit bij de ar
beiders gewekt, die funeste gevolgen
heeft gehad.
Prof. Bolland, de groote Leidsche
wijsgeer heeft daarvoor reeds gewaar
schuwd in zjjn opzienbarende „acade
mische les" van 28 September 1921
over „de teekenen des tijds", welke les
wel niet van eenzijdigheid is vrij te
pleiten doch, waarin hij reeds zeer juist
heeft geprofeteerd, dat de sociale actie
zou gaan ten koste van de plattelands
bevolking. De diepe denker zei toen
o.im:
„Wij zijn met onze vermolmd opper
vlakkige en verkankerde beschaving se
dert 1918 vooruitgegaan naar beneden,
naar ontwrichting en ontbinding, naar
ontreddering en staatsbankroet, natuur
lijk tengevolge van het zoogenoemd
volksgezinde, in werkelijkheid geweten-
looze drijven der communisten, socia
listen en overige democratenten be
lieve van het volk, het souvereine volk.
Volk echter heet in onze dagen bij voor
keur de groote hoop der stedelingen,
de menigte allereerst der stedelijke ar
beiders. Dit volk is arm aan echten
volkszin, en zorgeloos teert het, zonder
eigen vlijt, van den arbeid der anderen,
allereerst van het landvolk".
Wij nemen deze uitspraak niet voor
onze rekening, maar niemand zal dur
ven ontkennen, dat hierin een stuk
waarheid schuilt.
ONBILLIJK VERWIJT
In een hoofdartikel kritiseert Het Va
derland de houding van drie antirev. Haag-
sche raadsleden, die inzake een kwestie,
opkomend uit de Lager Onderwijswet een
ander standpunt innamen dan B. en W. en
de groote meerderheid van den raad.
Het betrof het verzoek van ouders, die op
grond van art. 13 der L. O.-wet vergoeding
vroegen voor het vervoer an hun kinderen
naar een school van de Geref. gemeente
(richting-Kersten), welke op meer dan 4
K.M. afstand van hun woning is gelegen.
De kwestie is niet nieuw. We schreven er
eenige weken geleden reeds over en stelden
toen vast, dat we deze scheiding op school
gebied betreuren en dat verschil van in
zicht over de rechtmatigheid der vergoeding
mogelijk is.
Dit geldt te meer, nu de sdhool staat in
dezelfde gemeente en heel veel kinderen van
de tram gebruik maken om de school hun
ner keuze te bezoeken.
Echter, men proeft direct, dat er toch iets
anders en iets meer in zit: het gaat hier om
een rich tin g school. En nu moge er wat
te zeggen zijn voor het standpunt om door
weigering een hooge re beslissing uit te lak
ken ;er pleit minstens evenveel voor de rede
neering, dat hier wezenlijk verschil van
riohting en dus recht op vergoeding is.
Had de hoofdredactie van het Vader
land zóó de kwestie besproken, we zou
den er geen enkel bezwaar tegen hebben;
doch zij ging een politiek vuurtje stoken.
Zij herinnert aan de interruptie van
anti-rev. wethouder Mr. de Vries, waarmee
deze verklaarde, dat hij het tot zijn leed
wezen niet met zijn partijgenoot Smitskamp
eens was en voegt daaraan toe:
Dat woord is ons goud waard, omdat
het uit anti-revolutionairen mond komt;
hier werd de taal van Colijn gesproken,
die zich altijd tegen onnoodige verbrok
keling verzette.
De voorstelling van zaken is (we weten
geen zachter woord) eenigszins valsoh. Want
hier was dewenschelijkheid der split
sing niet in 't geding; deze wordt door al-
wen sterk betreurd; het ging alleen om
de verplichting der gemeente.
Daarom maakte het Vad. hier een
juiste tegenstelling; terwijl het blad boven
dien in een toon verviel, welke wij van die
zijde niet verwacht hadden. Immers bezigt
schrijver eenige keeren het scheldwoord
z e 1 o t e -ï en zegt b.v.: „de Raad ging slechts
op drie leden na, de anti-revolutionaire zelo
ten >Smitskamp, Duymaer van Twist en
Van der Loo, met B. en en W. mee".
Doch erger is nog, wat hierop volgt:
Het zijn de mensóhen als Smitskamp c.s.,
die een blijvend gevaar voor de Bevredi
ging blijven
Hun leus: halen wat r te halen Is, be
last hen met weinig aantrekkelijke ver
antwoordelijkheid.
Dit is even grof als dom. Men begrijpt niet,
hoe de schrijver tot hei laatste verwijt koimt.
Halen wat er te halen is, doet men in de
regel voor eigen zaak; maar terwijl hier door
genoemde raadsleden de stichting der nieu
we scholen ernstig betreurd wordt, lieten
zij hun rechtsgevoel spreken, dat an
dere gunt, wat wij zelf hebben of kunnen
missen.
Heeft het Vad. daar niets van begrepen?
nu werd schervengericht gehouden.
Het veroordeelde drietal eerbiedigt he'.
verbanningsbesluit; maar in de ontslag
aanvrage aan den Raad vonnist het met een
vlijmend scherp oordeel, zoowel het scher
vengericht als de roode wethouders en
raadsleden, die rustig op hun zetel blijven
zitten. Want, zij schreven, dat zij ontslag
nemen, omdat voor hen is komen vast te
staan, dat zij hun raadslidmaatschap niei
kunnen blijven vervullen, zonder in conflict
te zijn, hetzij eenerzijds met de opvattin;
van de Amsterdamsche federatie van hun
partij, hetzij anderzijds met geweten en be
lofte".
Dat is zoo principieel mogelijk.
Duidelijk verklaren ze niet alleen, dat zij
geen marionetten willen zijn, doch ook,
oat de roode Federatie van de raadsleden
vergt om tegen geweten en belofte, dat
zeggen: tegen overtuiging en stadsbelang te
handelen.
En daar Dassen 7ij voor. Zij willen man-
Pen zijn, beginselvast en met karakter, die
staan vóór o vallen met hun overtuiging.
De S.D.A.P, moest trotsch zijn op zulke
karakters; maar zo werpt ze uit: het scher
vengericht spreekt: de eikeboomen vallen,
maar de roode meidoorns zwiepen met de
wind mee en blijven hun plaats in de vette
baantjes-aarde beslaan.
Er toch gelooven wij, dat na het scher
vengericht over Hyperbolus en zijn vrienden
het ostracisme niet meer toegepast zal
worden; want de hyper-democratie eet zich
zelf de dood aan wat zij meent, dat haar
sterken kan.
BINNENLAND.
AMSTERDAMSCH OSTRACISME
In het oude Athene had men het scher
vengericht; in het Grieksch ostrakismos,
(ostracisme) genoemd. Clisthenes voerde het
in en bijna jaarlijks werd een vergadering
van minstens 6000 personen bijeengeroepen,
om uit te maken, wie er verbannen zou wor
den. Ieder stemhebbend burger schreef een
naam op een potscherf en wie de meeste
stemmen had, moest voor tien jaar Attica
erlaten.
Het schervengerecht diende om de demo
cratie tegen aanslagen van eerzuchtigen
te beschermen. Na Hyperbolus (417 v. C.)
werd het schervengericht niet meer toege
past. Wel tc verstaan: in Athene niet. In
Amsterdam is het pas opnieuw ingevoerd.
De raadsleden Dr. v. d. Bergh, Ossendorp en
Dr. Polak (niet de wethouder E. Polak) zijn
door de Federatie verbannen en hebben hun
ontslag ingediend. Zij hadden, volgens de
Federatie, de democratie verloochend.
Want de „democratie" in de S.D.A.P. had
ich tegen loonsverlaging van het gemeen-
tepersoneel verklaard; deze drie hadden
tenslotte, noodgedrongen, vóór gestemd en
OFFICIEELE BERICHTEN
ONDERSCHEIDINGEN
Bij Kon. besluit is benoemd tot ridder in
de Orde van Oranje-Nassau A. A. Oornen,
pastoor te Woensel (gem. Eindhoven)
BURGEMEESTERS
Bij Kon. besluit is benoemd tot burge
meester der gemeente Koedijk W. C. Ninaber
is aan C. G. Reymers, op verzoek, eervol
ontslag verleend als burgemeester der ge
meente Millir>gen met dankbetuiging voor
de bewezen diensten.
DE TOESTAND VAN
MR. TH. HEEMSKERK
Men meldt ons vanmorgen uit Utrecht
De toestand van oud-minister Mr. 1
Heemskerk was hedenmorgen iets beter. De
patiënt heeftt een rustige nacht gehad.
H. M. de Koningin deed van'haar be
langstelling blijken door telegrafisch naar
de toestand .van Mr. Heemskerk te infor-
meeren.
DE ZUIDERZEEWERKEN
DE NOORD-OOSTELIJKE POLDER
Het werk aan de afsluitdijk maakt
goede voortgang
Naar wij vernemen, zijn de plannen voor
de drooglegging van den Noord-Oostelijken
polder in het IJselmeer, de thans afgeslo
ten Zuiderzee, door den dienst der Zuider
zeewerken gereed gemaakt en bij de Regee
ring ingediend. Wanneer op de eerstvol
gende begrooting de benoodigde gelden wor
den beschikbaar gesteld, zal het volgende
jaar met de werkzaamheden voor de droog
legging yan dezen polder weiden aange
hangen.
Het werk aan den afsluitdijk.
Men meldt ons uit Den Oever:
Gedurende de eerste week na de afslui
ting van de Zuiderzee zijn de werkzaamhe
den aan den afsluitdijk, welke krachtig
worden voox*tgezet, zeer goed gevorderd
Naar de heer ir. J. C. M. Ringeling ons he
denmorgen mededeelde, gaat alles uitste
kend. De keileemdam is reeds flink opge
hoogd en aan de Noordzijde over de geheele
lengte reeds met kraagstukken voorzien.
Aan het aanbrengen van de steenglooiïng
wordt krachtig gewerkt, en binnen zeer
korten tijd zal deze eveneens over de ge-
heele lengte, zij het dan nog niet tot de volle
hoogte, zijn voltooid.
In tegenstelling met andere sluitgaten is
bij dit sluitgat sinds het historische mo
ment op Zaterdag j.l. geen druppel water
^eer over den dijk gekomen.
Aan de afwerking van den dijk wordt in-
tusschen eveneens krachtig gewerkt en
groote hoeveelheden zand, die boven water
het dijklichaam zullen vormen, worden op
gespoten. Deze week is een tot nu toe onge
kende capaciteit van ongeveer 200.000 M3.
zand bereikt.
Voor zoover thans reeds kon worden na
gegaan komen de nieuwe waterstanden
aan de Noordzijde van den dijk volkomen
vereen met de berekeningen welke de com-
lissie Lorentz vóór de afsluiting heeft ge
maakt
VRAGEN VAN KAMERLEDEN
HET BEZUINIGINGSRAPPORT.
De heer Van Rappard heeft aan den
Minister van Binnenl. Zaken gevraagd, of
de regeering reeds een beslissing heeft ge
nomen, of het rapport van de bozuinigings-
commissie-Weiter, waarvan inmiddels ook
het tweede en laatste deel is verschenen, al
dan niet zal worden gepubliceerd.
WESTBROEKPARK 'S GRAVENHAGE
MORGEN (ZATERDAG)
10 uur v.m. openstelling van het GROOTE
OPENLUCHT-DIORAMA, voorstellende de
(entree 0.30)
OP HET TERREIN: Prins Hussein Moham
med's Exotische Show
IN DE BIOSCOOP: Speciale attracties
Entree Tentoonstelling: dagelijks 0.60,
Kinderen half geld, na 6 uur 's avonds 0.30
CARICATUUR DER
DEMOCRATIE
GEDWONGEN HEENGAAN VAN
ROODE RAADSLEDEN
WIE ZULLEN NOG VOLGEN?
Men meldt ons uit Amsterdam:
Bij den burgemeester, den heer W. d e
Vlugt, is gistermiddag een schrijven bin
nengekomen, waarin de heeren mr. G. v a n
den Bergh, dr. W. Polak en F. L. Os
sendorp hun ontslag als lid .van den
raad nemen.
Hiermede hebben zij aan de uitnoodiging
van de S.D.A.P.-federatie voldaan.
Naar wij vernemen zullen de drie aftre
dende sociaal-democratische raadsleden wor
den opgevolgd door: mej. A. de J o n g, het
Tweede Kamerlid; C de Dood, journalist,
en P. van Eek, voorzitter van de afdeeling
Amsterdam van den Metaalbewerkersbond.
Zoo heeft de Federatie het dan toch aan
gedurfd, aan een drietal Raadsleden, die
naar hun inzicht hebben gestemd, te ver
zoeken heen te gaan. Want dat is de scha
duwzijde van ons kiesstelsel dat men niet
een beroep op de kiezers kan doen.
Een pijnlijke geschiedenis voor de betrok
kenen die alle drie een positie in den Raad
hadden en gemist zullen worden. Maar even
pijnlijk voor hen die blijven mogen en die
opvolgers zullen worden, wijl zij om een ge
ijkte term te gebruiken, „kruiers van de
Federatie" willen zijn. Het pijnlijkst wel
voor de drie wethouders die nooit sterker
dan nu hun gebrek aan regeerkracht hebben
gedemonstreerd.
Zooals wij reeds eerder schreven, is de
kans groot dat het bij dit drietal niet blijft
Er zijn er onder de leden van de fractie
nog wel enkelen, die zich dit niet kunnen
laten doen. Die zeker in kwesties van tak-
tiek een eigen oordeel willen hebben. Die
voelen dat een praktijk als de Federatie
voorstaat in flagranten strijd is met den
eisch der gemeentewet, en een karikatuur
van echte democratie.
Het is dus niet onmogelijk dat er meer
dan drie sociaal-democraten zich zullen vrij
maken van dezen dwang. Dat beteeken t
een zeer belangrijke verzwakking van de
positie der sociaal-democraten, qualitatief.
En buitendien valt te verwachten dat dit
optreden ook invloed moet hebben op
samenwerking met de andere partijen.
Men kan toch moeilijk met de zetbazen
der Federatie een dag. bestuur vormen of
met hen een program uitvoeren? Zeker zijn
de verhoudingen er niet naar om een crisis
uit te lokken. Maar wel zou men dienen te
overwegen of men naast de sociaal-demo
craten nog verantwoordelijkheid dragen kan.
Voor onze Anti-rev. fractie is de zaak vrij
gemakkelijk. Zij staat buiten elke combina
tie. Overwogen zal wel moeten worden of
men wat op die combinatie nog lijkt, niet
moet wegnemen.
Voornaamste Nieuws.
DE POSITIE DER ZUIVEL
INDUSTRIE
INTERN. BESPREKINGEN TE LONDEN.
In de vorige week vergaderde te Londen
het hoofdbestuur van den Intern. Zuivel-
bond.
Aanwezig waren de vertegenwoordigers
an de nationale comité's in Engeland,
Frankrijk. Duitschland, Italië, Zwitserland.
Noorwegen, Zweden, België, Nederland, Fin
land, Denemarken. Australië, Nieuw-Zee-
land. Letland en Estland.
Nederland was vertegenwoordigd door de
heeren Dr. F. E. Posthuma, G. J. Blin k.
Dr. A. J. Swaving, J. M. Wagenaar
H u m m e 1 ink en ir. B. Gerritsen.
Het resultaat van de besprekingen was,
dat liet dagelijksch bestuur eenige commis-
zou benoemen om den mogelijken uit-
voor de verschil!eroie landen te zoeken
De bedoeling is voor Duitschland. Engelauó.
Frankrijk en België aan de Nationale Co
mité's van de landen, die in belangrijke
mate naar een dezer landen exporteeren, te
vragen, personen te willen aanwijzen, die
met de belanghebbenden in zoon land de
zaken nader zullen bespreken.
Ook in deze bijeenkomst was men over
tuigd. dat als terzake deskundigen de juis
te verhoudingen bespraken, het mogelijk
moet zijn wegen te vinden, die bevredigen 1
zouden kunnen zijn zoowel voor belangheb
benden in export-landen als in importlan-
den. Waren deze belanghebbenden het pens
geworden, dan zou het voor de betreffen
de Regeeringen veel gemakkelijker zijn el
kander ook te vinden.
(Blz. 1)
De plannen voor de Noord-oostelijke Pol
der ingediend.
De toestand van Mr. Heemskerk.
De drie soc.-dem. gemeenteraadsleden in
Amsterdam zenden hun bedankbrief aan de
Het C.N.V. bereikt de 110.000 leden.
(Blz. 2)
Het kaïbinet-Von Papen tot stand gekomen.
Verklaring van den nieuwen Rijkskanselier
aan de pers. Een dankbetuiging van Hinden
burg aan Brüning.
Een verklaring van den Japanschen pre
mier over de verhouding jegens Rusland en
Mandsjoerije.
de conferentie te
De economische wereldconferentie zal een
verlengstuk zijn van de herstelconferentie te
Lausanne.
(Blz. 5)
De Financieele Wereldoorlog II.
(Blz.
De Eerste Kamer heeft de Indische be
grooting goedgekeurd.
UIT HET SOCIALE LEVEN
HET LEDENTAL VAN HET C, N. V.
Reeds meer dan 110.000.
Blijkens den kwartaalstaat van het C. N. V.
op 1 April steeg het ledental van 103.246 op
107.541, dus met 4.293 leden of 4.16 Vo.
Van de 23 organisaties gingen 19 in ledental
vooruit, n.l.: Ambtenaren 56, Belasting-ambte
naren 18, Bouwarbeiders 336, Fabrieks- en
Transportarbeiders 1041, Grafische arbeiders
14, Houtbewerkers 107, Kantoor- en Handels
bedienden 372, Kleermakers 37, Landarbeiders
1474, Metaalbewerkers 399, Mijnwerkers 05,
Personeel in Publieken Dienst 66, Politie
ambtenaren 27, Sigarenmakers 13, Spoor- en
Tramwegpersoneel 29, Technici 60, Verzeke
ringsagenten 13, Voedings- en Genotmiddelen-
arbeiders 139 en Werkmeesters 61, totaal 4327,
Twee organisaties bleven in ledental gelijk1,
nJ. die der diamantbewerkers en van het Ma
rinepersoneel, terwyl twee organisaties in
ledental terugliepen, n.l. die van het Postper-
soneel en die der Textielarbeiders, die resp.
met 9 en 25 leden teruggingen. Samen gingen
deze bonden dus met 34 leden terug.
Het resultaat is dus, dat twee organisaties
n ledental gelijk bleven; 19 organisaties met
,.327 leden vooruitgingen en twee organisaties
en verlies hadden te boeken van 34 leden. De
ooruitgang bedraagt dus 4.327 34 4.293
leden of 4.16 e/o.
„De Gids", het orgaan van het C. N. V,
besluit deze mededeelingen als volgt:
Aangenomen kan worden, dat wy thans
reeds de 110.000 leden hebben overschreden.
Want de landarbeiders, die op 1 April geno
teerd staan met 18.344 leden, zyn thans reeds
gestegen tot over de 20.000.
Een dreigend conflict by de Ned. Scheeps
bouwmaatschappij te Amsterdam is afgewend.
Het ultimatum, dat door de werknemersbon
den aan de directie was gesteld tot intrek
king van de loonsverlagingen zou hedenoch
tend eindigen en dan zouden de werklieden in
staking gaan. Naar aanleiding van dit ulti
matum is intusschen nieuw contact gekregen
tusschen de partijey. De directie is met nieuwe
voorstellen gekomen, waarin belangrijke wij
zigingen waren aangebracht.
Naar aanleiding daarvan hebben de organi
saties der werklieden vergaderd. Een kleine
meerderheid verklaarde zich tegen de nieuwe
voorstellen van de directie. Aangezien men
algemeen aanneemt, dat voor een staking noo
dig is een meerderheid van 70 a 75 Vc, heb
ben de organisaties gemeend dat doorzetten
van de staking niet verantwoord zou zijn en
is het ultimatum ingetrokken.
Het werk wordt vandaag dus gewoon voort
gezet.
