TWEEDE KAMER
ZATERDAG 14 MEI 1932
DERDE BLAD PAG. 9
Economische Raad z.h.s. goedgekeurd
Contingenteeringsontwerpen
Weer 'n interpellatie-Wijnkoop
Vergadering van 13 Mei 1932.
OVERZICHT
Heel de Kamer heeft haai- sanctie gehecht
aan het wetsontwerp tot instelling van een
Economischen Raad. Minister Verschuur
kon achter de groene tafel blijven, want
even later werd de behandeling der contin
gent e eringsontwerpen voortgeze L
De houding der liberalen bleek gereser
veerd. Do vrijz. dem. voelen er niet veel
voor, zijn er zelfs eigenlijk tegen. Van R.K.
zijde was men er echter enthousiast voor;
liefst zouden sommigen nog verder gaan.
Mej. Katz bond in een vurig betoog
den strijd aan tegen dc contingenteering
van de damesconfectie. Prof. Slotemaker de
Bruine zou bij de voorbereiding van wets
ontwerpen als deze gaarne meer licht ont
stoken zien over dc vraag, wat de invloed
van voorgestelde maatregelen zou zijn op an
dere deelen van het betrokken bedrijf, op
bet bedrijfsleven in het algemeen en op het
buitenland.
De heer Colijn wilde nationalen tijd bespa
ren. Bij iederen contingenteeringsmaatregel
wordt lang en breed gesproken. Maar is
dat wel noodig; vroeg hij, indien de contin
genteering bedoelt den status quo van een
bepaalde periode te handhaven? Dan wordt
alleen overmatige invoer afgesneden, waar
niemand bezwaar tegen heeft. Indien ech
ter contingenteering geschiedt op een wijze
die wijziging brengt in onze handelspolitiek,
clan is Cr wel reden tot gedachtenwisseling.
Hij wierp dan ook de vraag op te meer
omdat de Kamer over dc percentages zoo
moeilijk oordeelen kan of het niet nuttig
zou zijn, de Crisisinvoerwet zoo te wijzigen,
dat alleen in laatst bedoelde gevallen een
wettelijke beslissing zal worden gevraagd.
Alleen de heer Oud sprak zich over deze
gedachte uit. Hij voelde er niet veel voor.
Maar hij is dan ook dc „fabrikant" van het
amendement, waardoor dit vele, inderdaad
voor een deel overbodige gepraat noodig is
geworden. Als de Kamer aan eiken contin
genteeringsmaatregel vele dajen gaat be
steden, dan lijkt ons op dit punt „rationoli-
satic", waarvan de heer Oud zioh zelfs
ten koste der arbeiders zulk een fana
tiek voorstander betoonde, volkomen gemo
tiveerd en dus noodzakelijk. Immers deze
dagenlange debatten zullen wel steeds een
mager resultaat voor de critici blijven op
leveren. De Regeering is in verreweg dc
sterkste positie en het zal stellig tot de groo
te uitzonderingen behooren, dat zij op haar
aanvankelijk besluit de wettelijke sanctie
niet zou ontvangen.
Ook gisteren is weer veel gesproken, dat
reeds goed gezegd was of mot de zaak in
concrete weinig van doen had, dan wel zeer
eenzijdig was georiënteerd.
VERSLAG
Nadat de Kamer la comité-generaal haar hu la
houdelüke be&rootlng had vastgesteld, werd to
gen kwart voor 2 do vergadering weer open
baar.
Voedselvoorziening In Indlë.
De heer WIJNKOOP (Comm.) vroeg verlof
den Minister van Koloniën vragen te stellen
naar aanleiding van do toenemende moeilijk
heden met de voedselvoorziening in bepaalde
deelen van Tndonesië. in verband met den op-
gunatigen economischen toestand.
Hierover zal in de volgende vergadering wor
den beslist. t
Volgde de eindstemming over het wetsont-
Instelling vau een Economischen
jrbetering van de Polderstraat te Oud-
Bctierland.
Vervolgd werd daarna dc behandeling der
Contlngenteerlngsontvrerpcn.
Dr. VOS (Lib.) betoogde, dat contingentee
ring leidt tot verminderde koopkracht van 'tpu
bliek en bemoellUking van het bedrllfsleven.
Bovendien heeft de regeering aanvankelijk de
grenzen der contingenteering te nauw getrok
ken. waarvan latere concessies weor het gevolg
waren. De contingenteering wordt ook uitg<
de heer Vos
solute vereischten voor het contingenteerlngs-
stclsel. Gevraagd werd naar bespoediging te
streven. Vervolgens kregen wc eenige voor
beelden van de methoden toegepast en zelfs in
advertenties aanbevolen om de contingentee-
j ingsvoorschriften te ontduiken.
aj,e contingen-
niet naar wil-
atige buiten-
landsche concurrentie. HU vraagt of fa.brika
van schoeisel en tricotgoederen de contingentec.
ring hebben bemóeilükt door grooten invoer
Overigens moet betwijfeld of de contingen-
teeringsmaatregelen wel ten goede komen aar
onze betalipgbalans. Het wapen, door het bui
tenland eerst gehanteerd en door ons ook
hand genomen, zou zich wel eens tegen on_
ven kunnen keeren. Dr. Vos was niet geneigd
den minister maar op dozen contingeerings-
voet te blUvon volgon.
Mej. KATZ (C.H.) besprak de damesconfec
tie, tegen de contingenteering tv
i bezwaren had. Met betrokkenen is niet of te
overleg gepleegd. De minister vergeet, dat
icsconfectie een modeartikel on geen mas-
irtikel is. Daarom is overmatige invoer niet
verwachten. Het publiek stelt zijn elschen
gewicht, maar
heeft Gerekend is VI
.jiet beslissend, omdat de mode op het ge
wicht der kleeding grooten invloed heeft. In liet
damesconfectlebedriif is heel weinig werke
loosheid; men bedenke dat het een «eizoenbe-
dröf is. waarin periodiek grooterc en kleinere
werkgelegenheid voorkomt. Er is^geen enkele
en de hoop werd uitgef
schillende contingcnteeringcn nog lang niet
ver genoeg. Zoowel do Invoer als de omvang
der werkloosheid en de beperking van work-
tüden wettigen contingcnteoringsmaatregelen.
Landen, die het ons moellük maken zouden
swaarder beperkt kunnen worden: wie
edelUk behandelt kan wat ruimer deel
krijgen. De f 40-palijes zullen leiden tot ont
duiking der contingenteering; ze zullen den
buitenlander bevoordeelen boven den Neder-
landschen kleermaker. Reeds nu wordt in de
grensstreken een grooto handel gedreven.
Dr. SLOTEMAKER DE BRUINE (C.H.) sprak
*er do voorbereiding van de Kon. besluiten
i de wetsontwerpen. HU vond in de stukken
i weinig ter beoordeeling van de vTaag wat
invloed van bepaalde contingenteering ia
onze positie tegenover het buitenland en
ngekeerd: ook zou hU een en ander willen
vinden omtrent den invloed van contingentee
ring in een bepaalde branche op andero onder
doelen van dezelfdo industrie en op andero
ritici niet voldoende de ems
standen in de industrie beseffer
industrie op peil te houden. Er is get
onkelo reden om ons in den economische
„afslachten".
i bedrijven dan maar opofferen?
Gaat het met supcr-geratronaliseerde bedrij
ven beter? Bata in Tsjecho-SlovakiJo dankte
dezer dagen nog 7000 arbeiders af
Onze invoer is enorm toegenomen en daarom
is beperking volkomen gemotiveerd. Ook in de
lederindustrie is de malaise groot.
Winkeliers In damesconfectie kunnen worden
geholpen door bUzondei# consenten voor arti
kelen, die hier te lande niet worden gemaakt.
Do toestand op hot gebied der wollen stoffen
is overigens zoo slecht, dat de voorgestelde
maatregel volkomen gemotiveerd Is.
Het misbruik van de pakjes moet de mlnls-
Dr. COLIJN (A.R.) besprak het karakter der
crisisinvoerwet. De regeering gaat lang niet
ver genoeg, zeggen sommigen. ZU vergeten ech
ter. dat de Crisisinvoerwet niet als instrument
is bedoeld om radicalo veranderingen In onze
handelspolitiek aan te brengen. We moeten
daarmee
en nemen, is de contingenteering niet het
uiste middel en zal vooraf de zaak ln de Ka
ter ten principale moeten worden besproken.
Er zijn er ook. die rneenen, dat de Regeering
ges. Maar het toe to laten invoerpercentage
moet grootendeels aan de Regeering ter bepa
ling worden ovorgelaten.
Wat is nu het doel der Crisisinvoerwet? De
heer Colfln meent: handhaving van den status
quo in een bepaalde periode. De Regeering
doet dat. Maar is er dan geen reden om op dit
punt do wet to wpzlgon in dien geest, dat al
leen bU verdergaande maatregelen beslissing
bU de wgt wordt gevraagd. We besparen dan
ook tUd.
Ten volle was de heer OUD (V.D.) het eens
met de karakterbepaling van de Crisisinvoer
wet door den heer ColtJn gegeven. Maar de
vraag komt op wat normale invoer ls: naar
gelang van hot Ingenomen standpunt kan men
daarover verschillen.
Wc moeten oppassen, dat niet geleidelijk
onze handelspolitiek wordt gewijzigd en zeker
dient dan voorafgaande bespreking te geschie
den. Maar het zou goleidelUk tot zoo'n wUzi-
ging kunnen komen en daarom ia de heei
Oud een beetje bang om op het denkbeeld vai
don heer CoUJn in to gaan.
Een contingenbeerlngsdebat geldt grooto be
langen on daarom is de tUd er aan besteed,
goed besteed, ook al wordt er veel door
den minister gevorderd.
Bö do contingenteering vindt de heer Oud
het van groot belang of de bedrijven wel be-
hoorlUk toegerust zUn. Een bUzondero bescher
ming kan er toe leiden, dat lfedrilven technisch
achter geraken of nalaten zich aan de oischen
van het publiek aan te passen.
De voorgelegde cUfers hadden in het alge
meen niet den indruk gegeven, dat maatrege
len gemotiveerd zUn. die verder gaan dan
Ook in de oogen van den heer Oud vonden
vrllgestelde postpakketten geen genade;
sïuiten bij de contingenteering niet logii
Woensdag gaat de Kamer verder.
VRAGEN VAN KAMERLEDEN
HET RAPPORT-WELTER
De heer van Rappard heeft den Minis
ter van Binnen landsohe Zaken gevraagd te
willen mededeelen, wanneer het eerste ge
deelte van het rapport deir Bezuinigimgscom
missie-Welter, dat reeds ecnigen tijd geleden
gereed gekomen is en aan de Regeering is
aangeboden, openbaar gemaakt zal worden.
RIJKSWEG GREBBEWAGENINGEN.
De heer E b e 1 s heeft aan den Minister
van Waterstaat de vraag gesteld of het juist
is, dat het wegvak tusschen de Grebbe en
Wageningen van den Rijksweg Utrechtde
BiltDriebergenArnhem bestraat zal wor
den met klinkers. Mocht dit inderdaad zoo
zijn, dan vraagt hij verder welke de reden
is, dat hier gehandeld wordt in strijd met
het vermelde in de toelichting op do begroo
ting van het Wegenfonds voor 1932, luiden
de, dat op dit wegvak een asfaltbetonverhar
ding zal worden aangebracht.
KUNST EN LETTEREN
AUGUST VERMEYLEN
12 MEI 1872--12 MEI 1932
,De sterkste geest uit Vlaanderen"
VERMEYLEN ALS KRITIKUS
„De economie der effectmiddelen" heeft de
jubileerende Vlaamsche leider óók toegepast
op kritisch gebied. Hij is geen beroepskriti
tikus geweest, gelijk bijv. Willem Kloos ten
onzent, die bundel na bundel doet verschij
nen. Vermeylen is daardoor gelukkig be
waard gebleven voor de onuitstaanbaar
eigenwijze en ikzuchtige opstellen, zooge
naamd over dichters en schrijvers, welke
elke maand „De Nieuwe Gids" als ballast
meevoert.
Vermeylen promoveerde op een proef
schrift over Jan van der Noot, een
dichter der Renaissance, zijn essays en kritie
ken, uit de periode van „Van Nu en Straks"
verschenen in twee bundels „Verzamelde
Opstellen" (1904 en 1905). „Van Gezelle tot
Timmermans" bevat een overzicht van de
Vlaamsche letterkunde der laatste eeuw. De
vierdeelige „Geschiedenis der Europeesche
Plastiek en Schilderkunst" Vermeylen
doceerde lange jaren te Brussel kunstge
schiedenis! valt buiten de eigenlijke
letterkunde.
Maar in de beperking heeft zich bij Ver
meylen ook hier de meester, de echte leider
getoond. Ook als essayist is hij de ziener,
de man van de groote lijnen en van het
subtiele aanvoelen en weergeven tevens.
Hoe blijkt dit overduidelijk, als men „Van
Gezelle tot Timmermans" eens vergelijkt
met gelijksoortige pogingen, om de contem
poraine literatuur te kadastreeren, die van
Robbers of Roel Houwink bijv.
Vermeylen heeft immer weerstand kun
nen bieden aan de verleiding, waarvoor
zeer vele kritici bezweken zijn, in diepzin-
nig-spitsvondige spreuken te orakelen. Bij
hem geen parade's met divagaties, poëti
sche intenties enz. Vermeylen spreekt klaar
rechtuit, eerlijk, na weloverwogen te heb
ben. Neem bijv. de karakteristiek, die wij in
't betreffende boekje vinden van één der
„moeilijkste" dichters onzer letterkunde,
Karei van de Woestijne.
Wij schrijven er een enkele, indringend
begrijpende passage uit over:
„In den toestand van teerc overspanning
spelen al de tragische tegenstellingen^ van
een onharmonischen tijd, al de tragische
tegenstellingen van een binnenwereld, die
door de splitsing en verfijning van haar
elementen nooit lang in evenwicht hüjvei;
kan, en toch, daar ze ziel is, voort du rend
naar eenheid tracht. De verdeeldheid van
den man, bij wien het verstand als een zuïir
het argelooze gevoel invreet, die, niet
meer geschikt voor de spontane en doortas
tende daad, ontgoocheld en onverzadigd, be
zeten is van een alles-omvattend en onvol-
doenbaar verlangen, dien zijn liefde voor
het leven naar het brandendste genot jaagt,
en die in de zuiverste heiligheid der idee
zijn bestendig wezen herinneren wil. En
zoo, vreeslijker in zijn hevigheid dan ooit
het geval was, dat eeuwig conflict van het
vleesch en den geest, van de menschel ij ke
beperktheid en den oneindigen droom".
Ik vraag U: Waar zaagt ge ooit in drie
zinnen zóó geheel en al het diepere van „do
dichter der moderne psyche in haar uiter
ste ontwikkeling" blootgelegd en omschre
ven?
Vermeylen wil doorschouwen, doorproe
ven. Hij haat woord pronkerij en quasibe-
grip. Hij houdt er niet van, gelijk bijv. Isr.
Querido de gewoonte heeft, in zijn opstellen
en kritieken allerlei vroeger en nog leven
de genieën en coryfeeën ten tooneele te
voeren, en met een schittering van groote
namen de oogen des lezers te verblinden.
En waar hij zioh vreemd tegenover voelt
staan, daar onthoudt hij zich, ecu oordeel
uit te spreken.
Onbetaalbaar is de humor en de nauwge
zetheid van kritisch geweten, die ons tegen
komt uit Vermeylens oordeel over de aller
modernste dichters Paul van Ostaijen en
Victor Brunclair: „Waar ik ze begrijp vind
ik ze niet mooi, en heelemaal niet buiten
gewoon; waar ik ze niet begrijp laat ik het
oordeel liever aan een ander over."
De eigenschappen van sterke, doelbe
wuste persoonlijkheid, machtig schepper
van literaire kunst, groot begrijper en ken
ner. indringend ontleder en hoog-weten-
6chappelijk vernuft, maakten Vermeylen
als bij uitstek voor de leiding der geest
verwanten allereerst, der Vlaamsche Bewe
ging daarna, geschikt
De bedoeling was niet voor alles de kunst
gelijk bij de Tachtigers ten onzent, maar
het leven. Tot op zekere hoogte loopen de
beide bewegingen parallel, maar van een
directe beïnvloeding van de Vlaamsche Be
weging van uit Holland was geen sprake.
Vermeylen heeft dat in 1901 in zijn kort,
maar scherp artikel „Frans Netschcr over
de VI. Bew." uiteengezet: „De stichters van
„Van Nu en Straks" inspireeren zich niet
aan Kloos en Verwev, maar aan hun „aller
meester Guido Gezelle". Zij zijn opgegroeid
in het kunstleven, dat van Brussel uit door
II stond in ons blad van 11 Mei.
„La Jeune Belgique' en „Les XX" werd
verspreid: „De gedachtengang onzer kritiek
is niet die van „De Nieuwe Gids". De motie
ven onzer kunst zijn niet uit Holland over
gewaaid. Van Nu en Straks (is) geen uit-
looper van De Nieuwe Gids".
De „Nieuwe Gids" beteekenide voor de
jongere Vlamingen een ruggesteun; speciaal
Vermeylen en De Bom hebben wat de ont
wikkeling en zuivering van hun taal en uit
drukkingsmiddelen betreft, veel aan het
Noorden te danken; beide lichtingen komen
hierin overeen, dat zij reageeren tegen het
minderwaardige van het nationale, dat zij
de buitcnlandsche stroomingen willen vrij
baan laten in de eigen literatuur, dat zij
breken met het Christendom enz.. doch
de Vlamingen waren minder dogmatisch,
minder aestheticistisch dan de Tachtigers.
Grondslag van gezonde, goede, ware
kunst, is voor Vermeylen: een schoon, ge
zond geestelijk leven. (Daarom vereert hij
Gezelle). Die kunst is, dat spreekt vanzelf,
algemeen menschelijk (het expressionisme
van Paul van Ostaijen is dat niet, daar
om kan V. het niet waardceren). Kunst is
geboren uit noodwendigheid, waardoor „de
drang van het leven stuwt". Zulke kunst is
een daad. Zulke kunst heeft machtige soci
ale beteekenis. Een hooge. breede opvatting
van het leven staat erin, die weer haar
licht uitstraalt over het volk. De kunste
naar mag zich daarom niet al te zeer ver
engen in 't leven van zijn geest, gelijk som
mige schrijvers in Vlaanderen zoo licht
doen, denk aan Streuvels' „Minnehandel",
dat dan een verfijnd literatuurkenner be
perkt en bekrompen moet voorkomen. Het
gaat hierbij om de ruime, vrije geest, waar
Vermeylen altijd voor heeft gestreden, niet
om de uitdrukkingsmiddelen. Heeft Ver
meylen zelf niet en dat in een boek. waar
men het wellicht niet zou verwachten, een
overvloed van sappige en gemoedelijke
Vlaamsche idiotismen leeggestort?
August Vermeylen is thans bij zijn
zestigste jaardag geëerd en gevierd. Hij, die
zoovelen heeft helpen vieren. Was er de
laatste kwarteeuw een feest in Vlaanderens
wetenschappelijke en artistieke wereld,
waar Vermeylen niet de leiding had?
Wij ook, ofschoon in het belangrijkste en
diepste des levens van hem gescheiden, hul
digen in deze sterkste geest van Vlaande
ren de verdienstelijke leider der Vlaamsche
bewustwording, het zeisscherpe intellect, de
prachtige ziener.
Na beëindiglm
Rechtzaken.
HAAGSCH GERECHTSHOF
EEN LASTIG HEERSCHAP
De 47-jarige koffiehuishouder J. M. F. V.
to Leiden, is in verzet gekomen van een ver
stek arrest, waarbU bekrachtigd werd het von
nis van de Haagsche Rechtbank, houdende ver
oordeeling van verdachte tot 1 maand gevan
genisstraf zonder evenwel ter,beschikking stel
ling van de Regeering, zooals de rechtbank had
Evenals bil do vorige behandeling verliep
deze zaak niet zonder incidenten.
Het begon reeds b"J het verhoor van Dr. J.
Scholtens. do psychiater, die V. heeft onder
zocht en bü zün rapport bleef, dat verdachte
schetste als iemand, die niet meewerkte en hem
een lastig quaerulant noemde. De deskundige
was van meening. dat V. in een gewoni
gevangenis thuisbehoort-
chiatrie heb ik oen gesprek gehad en volgei
mt) is bü onbetrouwbaar. V. betoogde verder,
dat hö niet den dokter over een moordgeval
7 jaar geleden gepleegd, zou hebben gesproken
sprak verder over de zaak Giessen-Nieuwei
kerk. dc moordzaak Culemborg c.d,, waarva
hij den geheimen sleutel had, doch de dokte
zou hem aangeraden hebben to zwijgen. Ver
dachte beweerde dat het rapport opzettelijk or
Juist gesteld was.
Adv. generaal: En de doktor zegt juist dat
niet gek bent
Iik te V.
lezing van diens verklaringen, doch ten
liet hü zich door zün raadsman. Mr. E.
Jr., overreden. Steeds blüft verdachte b€
dat hU wel geld had om te betalen en
advocaat-generaal dan vraagt waarom
de politic verklaard heeft, dat hij ond<
i den president
uigenverhoor ontkent V.
kon uitbetalen.
President: Nol
Het gedrag tan V., die allerlei opmerkingen
maakte dlo den president Irriteerden werd
dien aard. dat deze V. dreigde hem buite
zaal te laten zetten.
President: Het schUnt heel Juist van
Scholten gezien te zUn. dat U lastig is.
Nadat nog eenige getuigen, waaronder de
verdachte, waren gehoord.
it-generaal Mr. J. A. de Vist
"i de getuigen'
tV. op-
betoogde, dat z.i.
zettelük goederen kocht met do bedoeling
dio niet to betalen, weshalve spr. vernietiging
van het verstekarrest vroeg en thans tot x
spraak concludeerde.
V.. die met klimmende verwondering het
Quisitolr aanhoorde, bedankte den adv.-gcn.
zeide nog dat hü van plan was iedereen
iets van hem tc vorderen had. te zullen beta-
Hct Hof zal 25 Mei as. arrest
Gemengd Nieuws.
jEEN „EDEL" ECHTPAAR
Dc politie waai-sohuwt tegen de hande
lingen van liet echtpaar Houbaer—Van Bijs-
RADIO-NIEUWS
ZONDAG 15 MEI
9.30—9 50 Huizen NCRV: Gewijde muziek.
9.50 Huizen NCRV: Liturgische Eeredienst
vanuit de Evang. Luth. Kerk (Wolfshoek).
tc Rotterdam. Voorganger Ds C. C G. Vis
ser. Koorzang: Evang.-Luth. Kerkkoor
.Cantate Deo", dir. de heer C. H. Hoorman.
Orgel: de hoer J. T. S'-badd-ic:. Orz-ispel.
sped. (Gezoni
schapsbundel).
ang: Gez. 90 3. Gebed.
Gez. 97. Orgel-
den Luth. Ge-
17.50 H u 1 z
Ned. Hei WÊ
anger: Ds Johs Stehouwer. Ned. He-i
Inleiding en tc-kstafkondiging: Hand. 19
la. 7 Zingen: Ps. 25:2 c-n 4. 8 Eerste i
leelte der prediking. 9 Zingen: Gez. 2
.-elte der prediking.
gen. 14 Orgelspel.
Ps. 119 9. 13
18.20 Huil
19.00 Htlv
9 20 K a 1 u
9.35 War;
19.45 Hilv
an den dienst t
't ATERDAG. 13 MICI
KRO: Gramofooni
i VARA: Jack Pa;
g: Omroeporkest
VARA: Jack Payne-band
lau: Trio van Chopin
i KRO: Salon-orkest
sum VARA: Joseph Schmidt,
A: Vara-c
mofoonmu:
-: Levensli___
i VARA: Vara-orgel
Expres"0 KRO: "0l> reis m€t den Orient-
19.30 Hilversum VARA: Bij de pomp
21.15 Hulzen KRO: Voordracht door Den
Dré
22.05 Huizen KRO: Voordracht door Den
MAANDAG, 16 MEI
0 Hilversum VARA: Grainof
1 Hilversum VARA: Vara-s,
0 Huizen KRO: Morgencouce:
0 Kör igswusterhausen-
ErhUtes Fleisch und Blut
1 Hllve - -
5 Hulz
- Gramofoonmuziek
5 Hilversum VARA: Kinderkoortje^
5 Huizen NCRV: Haarlemschc Orkeet
Vereeniging
r gOngeJconcort
y: Concert
eng: Militair concert
t m VARA: Concert
i NCRV: Orgelconc€
u lil VARAWilly Meyer Pau-
i R Concert
i NCRV: Rotte's Dubbelmannen-
s u m VARA: Vara-orgel
20.20 i 1 v e
20.40 H i 1 ve
20.55 Da v c- n
Hilve
i VARA Volkschor
BBC-orkest
i VARA: Orkest
22.30 Hilv
n NCRV: Orgelbespeling
i VARA: Septet
i VARA: Voordracht Adolf
i VARA: Prof. Bonger: Het
Kerkdiensteneoa
izen NCRV: Morgenwijding Ds. G,
22.13 Hllve
DINSDAG, 17
10.00 Hulzen KRO:
10.15 Hilversum AVRO: Gramofoon muziek
Hilversum AVRO: Orgelconcert
12.01 Hilversum AVRO: Salonorkest
12.15 Huizen KRO: Kro-trio
Langenberg: Middagconcert
14.„0 Kalundborg: Omroeporkest
14.30 Hilversum AVRO: Vioolreedtal
la.50 Da ven try: Orkest
16.00 Hilversum AVRO: Pianorecital
16 20 Langenberg: Vesperconcert
.25 Hulzen KRO: Gramofoonmuziok
Phllharmonisch orkest
16.55
17.00 Hulzen KRO: Kuni
j7.45 Huizen KRO: Gramofoonmuxiek
1.15 Huizen KRO: Vlai
122 S,u,'zcn KRO; Vi ou won uurtje
4.00 H i 1 v e r s u m AVRO: „Limonades
andere dranken"
5.00 H i 1 v c r s u m AVRO: Knippen voor
Polltl*- o Por a berichte
li'Sn Su 'z - n KRO- Fola ti ebe rich ten
19.80 Huizen KRO: Politicbcrichten
terveld. Genoemd echtpaar pleegt oplidh-
ting, door in hotels en pensions tc vertoe
ven en zonder betaling te vertrekken. Zij
worden terzake van oplichting reeds door
de politie gezocht. De man is ongeveer
1.40 M. lang en 48 jaar oud.
VERDRONKEN
Door den daglooner M. Sluiman werd in
den sloot voor de behuizing van den land
bouwer H. Geertsema te Heumerwolde
(Gr.) het lijk gevonden van een mansper
soon van omstreeks 60 jaar. De overledene
die met zijn fiets te water was geraakt,
bleek te zijn de heer K. Nieboer, zwager
van Geertsema. veehouder te Pijze.
Te Amsterdam is uit het water van het
IJ bij de Levantkade opgehaald het lijk
van een 18-jarigen varensgezel.
EEN NEDERLANDSCHE VROUW
BESTOLEN
Te Antwerpen is een juffrouw uit Goes,
terwijl zij op een café-terras te Antwerpen
zat, van verschillende sieraden en driedui
zend franken, welke in een taschje zaten,
bestolen.
DOOR DEN TREIN VERMORZELD.
Bij Tilburg is op de spoorlijn .ülburg—
Boxtel op een onbewaakte overweg het af
schuwelijk verminkte lijk gevonden van een
man. Bij nader onderzoek bleek dat de
man waarschijnlijk de 32-jarige smid A. S.
uit Tilburg is. Hij was ongehuwd en woon
de in de Molenstraat te Tilburg.
VERDUISTERING
Een inwoner van Essen (Duitsohland)
heeft bij de politie te 's-Heerenherg aangif
te gedaan dat twee personen uit 's-Hceren-
berg, een zekere Geurts en Rulof hem een
bedrag van Mark 5150 hebben afhandig ge
maakt. De Duitscher had dit tweetal ge
noemd bedrag ter hand gesteld in Emme-
Volledigo programma's in
do Cmroepgids. Duidelijks
foto's; best verzorgd Radio
blad; 4 gld. per half jaar of
18 cL per week. Ned. Chr.
Radio-Vereeniging, Voog-
lenzang, Ede. Draagt hij in
de omroepkosten.
rik teneinde het hen in 's Heerenberg op
een bank tegen Hollandsch geld te laten
inwisselen, doch heeft hen sedert dien niet
terug gezien.
Bij politieonderzoek bleek dat beide per
sonen voortvluchtig zijn.
EEN NACHTELIJKE INDRINGER
To Amsterdam is 's nachts omstreeks 2
uur een man binnengedrongen in het bo\en-
huis van bet perceel De Wittenstraat 62.
Daar heelt hij een vrouw aangevallen, die
met haar vader en moeder deze woning be
woont Met een hard voorwerp heeft hij de
vrouw op het hoofd geslagen en haar ook
nog andere verwondingen toegebracht
De vader, die 77 jaar oud is. heeft ge
tracht zijn dochter te helpen en heeft ook
nog eenige verwondingen opgeloopen. Daar
na is de aanvaller weer verdwenen. De
vrouw is 's morgens ter verpleging naar een
der ziekenhuizen vervoerd. Vermoedelijk
heeft men hier te doen met een wraakne-
Dc vrouw, die te Amsterdam in haar wo-
ning, De Wittestraat 8, door een onbekende
werd aangevallen en zwaar gewond, maakt het
redelik wel. De recherche heeft haar eefi ver
hoor afgenomen, waardoor het echter niet is
komen vast te staan wie haar aanval'cr is
geweest. Intusschen heeft de politie een man
gearresteerd, die naar zij meent de wi-ning is
binnengedrongen. De man ontkent het feit.
Herkenning door de bewoners van het per
ceel is moeilijk, daar het geheele geval zich
in donker heeft afgespeeld.
DE VAL VAN KONSTANTINOPEL
Door LEWIS WALLACE Naar het Engelsch door ALMA
Beklagenswaardige schepselen als men van
uit de vensters van een paleis naar hen ziet;
beklagenswaardig, verlaten door menschen
en engelen! Zoo zou men denken, edoch, het
hangt er maar van af van welken kant wij
de dingen beschouwen, en daar zij alle we-
reklsche heerlijkheden als niet achten, zijn
zij geheel onverschillig geworden voor wat
gij cn ik en anderen onmisbaar achten. Zij
staan op een zeer verhoven standpunt, ver
boven de bedorven aardsche atmosfeer, en
wanen zich reeds in de vele woningen door
onzen gezegenden Heer beloofd, waar de en
gelen hen met vreugde bedienen. Staan zij
daarin eigenlijk niet gelijk met alle moge
lijke hermieten, mystieken, martelaars, zoo
wel in Europa, als in de woestijnen van
Azië? Wie voedt zc? Brachten niet de ra
ven het voedsel aan Elia? Bied hun witte
brood en zijden kleedercn;watl zullen
zij zeggen, zouden wij het beter hebben
dan Johannes dc Doopcr?Spreek hun
over gemakkelijk ingerichte woningen en
zij zullen het welbekende antwoord geven
De vossen hebben holen en de vogelen de-|
hemels hebben nesten, maar de Zoon 1
Menschen heeft niets waar Hij het
kan nederlegigen. Wat is meer van hen n
zeggen? Gij ziet ze, en kent ze!
Ja, de Vorst kende ze. Evenals de dwepers,
die bij den Zwarten Steen Mirza's stervens
nood met jaloerschheid aanzagen, waren ook
deze lieden bereid om yoor Christus te ster-
(67
yen. Hij glimlachte bitter en dacht aan Mo
hammed, en hoe gemakkelijk de Kerk reeds
de overwinning had behaald, waarvan hij
nog droomde. Met een gevoel van verlich
ting zag hij do laatsten der af deeling voor
bijtrekken.
Tot besluit kwamen do waardigheidsbe
kleders der Kerk, van den Cartularis als
minste in rang tot den Cyncelle, die, als hoog
geplaatste onder den Patriarch, dezen tij
dens zijn ziekte verving. Was de processie
tot hiertoe nederig en onaanzienlijk, dit ge
deelte spreidde oen bijna overdadige weel
de ten toon. Zij waren niet meer dan acht
tien of twintig in getal, maar zij gingen een
voor een met aanmerkelijke tusschenruim-
tcn, terwijl ieder van hen begejeid werd
door twee livreibedienden met flambouwen,
om te beter hun kostbaar gewaad te doen
uitkomen. Waarom ook niet? Dit uitgezochte
gezalfde lichaam was de Kerk, die in alle
plcchtstatighciden Basileus terzijde ging
staan bij het verrichten der heilige plechtig-
Weldra verscheen de Keizer. Tot zijn groo-
'e verbazing zag de Vorst dat hij een een
voudig zwart priestergewaad droeg, zonder
k. ion of schepter, en zoozeer stak zijn uit
wendig voorkomen af bij de pracht der hem
omringende geestelijkheid, dat hij in hun
midden veel had van een gevangene of boe-
tel ing.
Helder mij dat eens op. yader, zei de
Vorst. De Kerk is in vol ornaat, maar mijn
verheven vriend de Keizer ziet er uit of hij
onttroond is.
Gij zult zoo aanstonds Zijne Majesteit
geheel alleen de kapel zien binnengaan. Vol
gens de overlevering zal hij daar in de on
middellijke tegenwoordigheid Gods verschij
nen. Indien dat zoo is, waartoe zouden dan
prachtgewaden dienen. Zou zijn rwaard
of schepter zijn smeekgebeden indrukwek
kender maken?
De Vorst boog het hoofd.
Een oogenblik later hield het schitterend
geleide stil voor het Heilige Huis, de deur
ging open, en Konstantijn trad alleen bin-
Toen de deur achter hem gesloten was
knielde de geestelijkheid en bleef in die hou
ding liggen. De toortsen verspreidden een
overvloedig licht en maakten het geheel
zeer indrukwekkend.
Kort daarna verstomde het gezang en zwe
gen de trompetten. Dat was het sein voor
de deelnemers aan de processie, om 'n goed
heenkomen te zoeken. Het plateau waar de
Vorst zich bevond liep vol, evenals de ovc-
open ruimte-. Ieder die een plaats ver
overd had zonk op de knieën, en begon de
kralen van zijn rozenkrans te tellen en ge
beden te mompelen. Zoo waren ten laatste
alle terrassen van verre en nabij geheel be
zet met biddende monniken.
Vorst, zeide Vader Theophilus op plech-
tigen toon, het Mysterie heeft een aanvang
genomen. Er is niets meer te zien. Goeden
nachtl
En zonder meer knielde ook hij neder, den
rozenkrans in de hand, en de oogen geves
tigd op het punt van algemeene belangstel
ling.
Voordat de Vorst vertrok wierp hij nog
een laatsten blik in het rond, maar al te
zeer gevoelende dat wat hier geschiedde
voor altijd een smartelijke herinnering zou
blijven. Hij zag nog eenmaal naar de ver
weerde kapel, het middenpunt van aller ver
langen, het pleintje er voor helder verlicht
en dicht bezet met hoogere en lagere gees
telijken; en naar de statige cypressen. Hij
luisterde nog eenmaal naar het gemompel
en gemurmel, dat uit duizenden kelen op
steeg. II:j had bloedige slagvelden gezien
met al hun verschrikkingen, kusten, bedekt
met wrakken en doode zeelieden, dichtbe
volkte steden vernield door aardbevingen,
maar nooit h^d hij iets bijgewoond, dat hem
Zóó aangreep, als dit koninklijk park te mid
dernacht, bozet door deze spookachtige
schare!
Hij verlangde zoo spoedig mogelijk weg te
komen, en zoodra hij de Groote Poort door
was. riep hij zijn vlugge dragers ongedul
dig toe: Gauwer, mannen! gauwer!
37ste HOOOFDSTUK.
Geheimzinnige misdaden.
Scrgius' verblijf in Konstantinopel had zich
tot nog toe door niets bijzonders geken
merkt. Dat prinses Irene hem ingeleid had
bij den Patriarch bracht hem dadelijk op
goeden voet met den eerwaardigen man,
wiens vertrouwen en liefde zij in bijzondere
mate bezat. Zijn persoonlijke hoedanigheden
werkten ook mede. Zijn zachtheid, zijn
ieuerd. eenvouci, eerbied bevattelijkheid, en
innige vroomheid stemden iedereen eunstig.
maar wat in zijn nieuw verbliif d<- '-oo*stè
aanirekkielijkhead bleek te zij u ifja ge
lijkenis op de door de Byzantijnsche Kerk
vastgestelde beeltenis van Jezus. Gewoonlijk
liep hij langzaam en bedaard, met gebogen
hoofd en gevouwen handen. Trad hij in die
houding onverwacht anderen in den weg,
dan ontstelde men dikwijls; men zag hem
na, men kon het niet laten, want zoo moest
de Nazarener er uitgezien hebben, als Hij in
gepeins verzonken bij do zee van Galilea
wandelde. Had de Patriarch den jongen Rus
met welwillendheid ontvangen, weldra wer
den zijn gevoelens dieper en openbaarden
zich op allerlei wijzen. Op zijn raad werd
Sergdus lid van de Orde von S. Jacobus van
Manganese.
Dit was de eerste belangrijke gebeurtenis
sedert zijn komst in de stad. De tweede was
zijn voorstelling aan het Hof, waar bij even
eens recht vriendelijk ontvangen werd. Toch
was Sergius niet gelukkig. Zijn geest was
brandende binnen in hem om iets te doen.
maar hij voelde zich gebonden. Hij zag rond
om zich zoo groote behoefte aan een helpen
de hand, en het Christendom, zooals hij het
opvatte, was zoo eenvoudig en afdoende
Dódr werd geen onderscheid gemaakt tus
schen de ziel van den een en da ziel van
den ander. Volgens Christus' eigen woorden
was alles van den Vader, en Ilij hield de
poorten des hemels open zoowel voor den
bedelaar als voor den keizer. Waarom niet
teruggekeerd tot het voorbeeld door den Hei
land zelf gegeven? Die gedachte drukte hem
zwaar, en verklaarde het gebogen hoofd en
den langzamen stap die welhaast gewoonte
werden. Somtijds waren de oproerige gevoe
lens bijna niet te beteugelen. Dit was voor
namelijk het ceval wanneer hij zich op druk
bejochta plaatsen bevond, want dan was het
hem alsof zijn gehoor reeds bijeen was; hij
behoefde slechts in hun midden te gaan
s,.aan cn te openenmaar zoo
dikwijls hij het lieve gelaat en de smeeken-
de oogen van prinses Irene zag en hc_r zoo
vriendelijk hoorde zeggen: Geduld, eeduld!
Ik hen met de omstandigheden bekend, gij
niet. Ons doel is goed. God zal ons de ge
legenheid openen; en zoo dan uw 6preken
het martelaarschap ten gevolge heeft, zal
het een ingaan ten hemel zijn. Geduld
ik zal u het teeken geven. Gij moet zoowel
voor mij als voor u zeiven spreken. Gij moet
mijn stem wezen.
Zoo dikwijls hij haar dat hoorde zeggen
werd luj verzoend met zijn lot
Er was nog iets dat hem zeer hinderde,
zonder dat hij het onder woorden kon bren
gen, een gewaarwording die de blauwe lucht
minder helder, het zeewindje minder ver
koelend deed schijnen dan vroeger. Overal
en in alles hij zelf daaronder begrepen, ont
brak iets, maar wét kon hij niet zeggen.
Daar hij echter vergelijkingen was gaan
maken t-usschen het lexen te Konstantinopel
en te P.ielo-Osem, en terug verlangde naar
de heilige rust daarginds, kwam hij tot het
besluit dat hij het heimwee had en schaam-
e er zich over. Het was kinderachtig! Het
erheven Voorbeeld was niet aan tijd of
plaats gebonden! Hij greep zich aan on
streed moedig tegen dPTe rwakheid.
Bij mooi weer was hij gewoon 's middags
nar den stadsmuur te wandelen tot aan een
zeker punt. waar een oude steenen bank
stond. Van dit bnnk had men het gezicht op
de Prinseneilanden ou op do hoogten vau
den Olympus.
(Wordt vcrvolgdj
