TWEEDE KAMER Gemengd Nieuws. Radio Nieuws. ZATERDAG 30 APRIL 1932 DERDE BLAD PAG. 9' De invoering der Winkelsluitingswet blijft op 1 Mei a.s. bepaald „Strootjes" Indische invoerrechten verhoogd OVERZICHT De heer Boon heeft verzuimd zich en zijn fractie een eclatante nederlaag te hesparen. Maar hij had nu eenmaal zijn interpellatie omtrent bezwaren, verbonden aan het op 1 Mei a-s. in werking treden der Winkel sluitingswet aangevraagd en moest haar idlus houden, met het klinkend fiasco in het verschiet. Deze wet is van Nov. 1930, maar de ge meentebesturen hebben zich, hoewel een en andermaal gewaarschuwd, niet gehaast om verordeningen in te dienen, in geval zij van de in de wet geopende gelegenheid om bij zondere bepalingen te maken gebruik wil den maken. Ook veronachtzaamden ze an grooten getale die in dit verband gegeven wenken omtrent den inhoud der verorden hingen. En nu 'heet alles in last en dreigen er moeilijkheden, zoo wordt beweerd, vooral van de zijde van hen, die de nieuwe wet. welke o.a. ten aanzien van de Zondagsslui ting voor duizenden belangrijke verbeterin gen, brengt, het liefst niet maar een paar maanden, maar voor jaren zagen uitgesteld. Daar komt niets van, heeft minister Ver schuur geantwoord, 't Is 1 Mei en 't blijft 1 Mei. Eigenlijk zou de wet al op 1 Maart hebben moeten werken, maar om de gele genheid tot aanpassing alsnog te verruimen, fe tot uitstel tot 1 Mei overgegaan. Maar die datum moet nu ook als vast punt blijven swian. zulks in het belang van de gemeen tebesturen, die niet zonder meer de bepalinr 0Ni der Rijkswet aanvaarden. Anders blijft de zaak sleepende. Tegen deze logische gedachte kon de heer Boon niet op; hij maakte het er bovendien hiet beter op toen na zijn motie, waarin alsnog een kort respijt voor de invoering 'der wet werd gevraagd, een tweede motie volgde, waarin om crisisredenen op langdu- jrig uitstel werd aangedrongen. De Kamer moest er niets van hebben. Nie mand toonde zelfs behoefte om na den minister nog met den heer Boon te debat- teeren. Diens moties verwierven dan ook niet meer dian 13 en 12 stemmen. Het waren ff liberalen en de heer Braat, waarbij zich voegden bij de eerste motie Prof. Visscher, de heer Lovink en de drie Staatkundig Gereformeerden en bij de tweede motie het Kersten-drietal plus Prof. Visscher. We hebben ons daarover niet weinig ver baasd. Voor uitstel pleitte niets en uitstel beteekende bovendien bestendiging van heel veel Zondagsarbeid. Duizenden snakken maar deze wet. zelfs ondanks het gezon den adres onder het personeel van Jamin met zijn lange Zondagsdiensten. We veiheugen ons over het besluit der Kamer; slechts betreuren we, dat niet de liberalen in hun streven geheel alleen ble ven staan. 4 De rest van den middag werd besteed aan twee Indische wetsontwerpjes. De heffing van een tabaksaccijns werd z. h. s. goed gekeurd. Over de verhooging der invoer rechten wordt a.s. Dinsdag gestemd. VERSLAG De heer BOON (Lib.) Interpelleerde den mi nister van Arbeid omtrent de gxoote bezwaren, verbonden aan het op 1 Mel a.s. in werklos de Winkelsluitingswet. De tnterpellaot bieU een tweeledig Eensdeels gold het een kort uU.t.1v~> invoerinK der wet, omdat nog geen goeoKeu ring heeft plaats gehad van de verordeningen, die ter zake in tal van gemeenten ztJn ge maakt. Gevraagd werd of de JLodI SefhTS, dTw^InJt^»;- 3 in^'Den^Haag8krijgen we een Joozen toestand: winkels kunnen pbgeU'ul- teerd open zUn. Rotterdam is ook niet kl^r. e*aor tqi de Rtlkswot goan gelden tot scnaae van den winkelstand en van Hoek van Holland. Amsterdam zal misschien zün verordening wel goedgekeurd tzien na de aangebrachte wflzrt- heete in nog een paar maanaen mei uo rtng der wet te wachten; dan kunnen rustig de noodige verordeningen worden gemaakt en af- *Httniiefat zou de heer Boon der gaan. Dat bewees de"welke ta de tweede plaats toelichtte, n.l. of «let de nu d* hc.fticro crisis. waardoor ook de jodlgo geleidelijke aan- ©ogenblik het meest slechte om de wet in te ^MINISTER VERSCHUUR merkte oj>. BBa,™ 4.7"-'* W verordeningen. De vraag is niet hoe we den- >ve_ de Winkelsluitingswet, maar of er J7L/srr, at n r»d i trhp-dpn momenten biedt gelegenheid om aai blaatselijke behoeften in gemeenten te voor srten Vanaf Nov. 1930 hébben de gemeenten ge «revhsd om zich te bezinnen op dl 1 Mei. Tot 15 Febr. 4 verordeningen rvan er 120 zün ordeningen waren Vnor 1 ,A.pril behandeld; de betrokken gemeentebesturen waren ingelicht omtrent wat er aan ontbrak en bovendien wa- kelijker kon het niet. Toch heeft men gespe culeerd op de mogelijkheid van wat nu ge- -raagd wordt. Wie ivaarborgt. dat de situatie bi) uifst iop gar nt bliJvt xien. vanu lêgenheld gehad om zich te uwe..", ■uitzonderingen. Tijdig zUn ze in J' J i verordeningen - 20 Februari volgde een ci^ulalre De lnwer- ikingtreding is al opgeschort van 1 Maart tot maken. Op als gewaarschuwd en circulaire. De lnwer- ling var liik geregeld was. De consumptievraag crisistijd van minimale beteekenis Do eene vroeg: uitstel omdat tal van verordeningen goedgekeurd; de :andigheden gunst langer uitstel tijdstip, dat de economi- De MINISTER s jslachtigs'. Eigenlijk "begeert ert<BOC)NJ tripliceerde. Het liet h^m n koud wie de schuld er van Is. dat weinig verordeningen zUn goedge- en wel met 40 tegen 12 stemr "lib.. S. Cr F- en de heeren Visscher n wijziging der Indische begrooting 1932 BEUMER (A.R.) middel steld; 1 he- i dat de Indi- >mdat ook de z.g. „strootjes' worden bcli -.EI. iën deerlijk in de accijns op laoas. voor». >rd alleen invoerrecht g< De heer Cramer moet niet overdrijven. Hü t draagkrachtige deel dei BU de verhoog!ni diende de heer KNOTTENBELT (Lib.) tie in om de behandeling van het wet» te steUen, totdat nadere i de Indische BOETZELAER (C.H.) i Alleen de llbei sche samenwerking tusschen Indië en Nedei land. zoodanig urgent, dat hü zün stem ov< het wetsnntwerp liet afhangen van een be vredigend antwoord van den minister over deJ Steeds grooter wordt de last t die toch al sober leeft. Hü z werp iioe wel willen aanvaarc wat meer artikelen, behalve facturen, bulten do regeling t De heer Cramer besloot me uitvoerrecht op aardi 'i de bevolking. bevelon. Gebeurt dat. re middelen te vinden. Dr. KORTENHORST CR.K.) •mische samenwerking rland wordt bij het wets twerp niet in het oog gehouden. Onze Twent usschen Indië e Indische markt i n.l. de fabrleker De onlangs i jrlaglng van prnductiekot «JP..... »che Rogeering zen op de groote urgentie van verruiming importmogelükheden voor onze industrie ks in verband met de scherpe Japansche icurrentie. Ook fiscaal zal de schatkist daar laat zün. horst 'n beetje wondel ük- Dit i PUROL in huis! zondering van gebleekte Dr. BEUMER (A.R.) dit voorstel. dig mocht zün. een heele nieuwe Tarlefwet aai het oordeel der Kamer zou kunnen worden on derworpen. De druk per hoofd der bevolking bedraag 13% cent. Wil men dezen maatregel niet. dan moe men wat anders willen. Maar het aardolie denkbeeld van den heer Cramer is nog kor geleden door den minister op g©ede grondel De MINISTER VAN KOLONIËN zelde, dat d Indische schatkist er wel het allerslechtst bU staat. De artikelen, die de heer Cramer wild Heeft bevolking gebrul ultzondorl zün 'til'- tgelüke Op ultimo 1931 prüzen van textielg0edei levensmiddelen met 70 pcc. geaaaio. ondanks de verhooging van Imvoerreoht De verhooging van nu is zeer gering practük. Niet meer dan hoogstens cc percenten, "geluk de minister met v0or aan vorbruiksartikelen ontleend, deed >rden aangegreper wif of zb bepaal- slechts niet de grootst* De Kamer zal kunner Ie middelen al dan nie Een uitvoerrecht op s onverstandig. Bli de wi in haar geheel. pansche concurrentie wnrdt niet voerrechten beheerscht. Het ingewikkelde vraagstuk heeft de volle aandacht; de Indische Regeering zal worden gewezen op de urgentie va brelding der exportmogelükheden voor land. Zoodra uit Indië voldoende gegevet ontvangen, zal de zaak in nadere beschouwing wnwton genomen. *- - d tot TEGEN EEN MUUR DOODGEKNELD. Te Venlo is de gehuwde 26-jarige vrouw H., terwijl zy op een zeer smal trottoir haar moe der opwachtte, door een vrachtauto gegrepen en tegen den muur gekneld. De dood trad onmiddellijk in. De vrouw was moeder van een AUTO TE WATER. Aan den Hoogen Zeedijk nabij Zeven- bergschenhoek (N.-Br.) is Donderdagmid dag de auto van den heer Dingenauts uit Zevenbergen £°slipt en in de sloot gereden. Met een kraanwagen moest de auto weer op den weg worden gereden. DE RUILHANDEL HERLEEFD. Te Almkerk heeft de landbouwer A. V. een kalf geruild tegen een mud aardappe len. FELLE BRANDEN. Ternauwernood gered. In den afgeloopen nacht ontstond door onbekende oorzaak brand in den kruide nierswinkel van den heer Rood in de Pres Krugerstraat te IJmuiden. De bewoners, de heer Rood en een dienstbode, werden door een voorbijganger gewekt De brand nam zoo spoedig in omvang toe, dat de dienst bode, die nog trachtte haar bezittingen te redden, zich langs de reeds brandende trap moest redden, waardoor zij ernstige wou den aan beide beenen bekwam. De heer Rood. die het meisje in zijn armen opving, en genoemd meisje werden door hulpvaar dige lieden in bijna bewusteloozen toestand naar buiten gedragen. Het perceel brandde geheel uit. De schade wordt door verzeke ring gedekt. Te Bakel (bij Helmond) is brand uitge broken in de groote boerderij van den land bouwer J. van den Broek in de Veerstraat Het vuur, vermoedelijk door kortsluiting ontstaan, greep zoo snel toe, dat de bewo ners slechts weinig van den inboedel kon den redden. Verzekering dekt de schade. ZATERDAG, 30 APRIL 1.35 Lo n d 1.35 Wars 19.45 H u 1 z 19.55 Kal u Uü Huil 20.30 Hilv 20.40 Hilv. 18.00 H u 1 z 19.00 Hilv Julian; 19.10 H u i z i R.: Concert sum AVRO; Omroep-orkeat R.: Cello-re-sUal i KRO: Gramofoonmuiiek iborg: <_mjroep-orkest i KRO: Salon B.B.C.- Piaao- i AVRO: VRO: Deensche Volksliederen .'RO Kovacs L&Joe i AVRO: Gra mof oen muziek AVRO: D. Hans: ..Prinses WAAR DE BOLLEN-BLOEMEN GROEIEN VIER MAN IN EEN TOCHTIGE AÜTO Nu wordt het eiken dag mooier Toen wij vier 'man in een aiuto de jongste Zaterdagmiddag van dit jaar uit buiten gingen om onze nog winters ver kleumde harten te gaan verlustigen aan de schoonheid van Bloembollenland met zijn zomeübeloften. vochten groote loodgrijze wolken om het laatste stuikje blauw, dat er aan den ganschen hemel nog waar te nemen viel en 't idoiurde niet lang of een vlijmend koude regenbui sloeg onbarmhartig op ons auto'tje neer. Door het raampje, dat open blijven moest om de rook, die uit vier for- sche sigaren sloeg, te verdrijven, kroop een ijzige tocht langs onze ruggen naar beneden en langs onze knieën omhoog en aan onze harten klopte een zacht heimwee aain om de koesterende warmte van den huiselijken haard, die wij moedwillig en roekeloos had den verlaten. Er zijn allerlei omstandigheden, die de ap preciatie van de schoonheid van het bloem bollenland ibepalen en de inzet van dit arti keltje kan U niet den indruk geven, dat deze omstandigheden ons gunstig waren. Vier man in een auto zij®, voldoende om elkaar bij de nuchtere werkelijkheid be paald te houden. Men kan zich de omstan digheid indenken, dat men de kleurige vel den aanschouwt vanaf een zonnige duinhel ling met de arm om ranke schoudertjes en met eea droomerige verliefde blik; die de "Wereld in gouden gloed zet, maar vier man in een ochtigc auto, waarop de regen nijd- assig neerstriemt, zijn ver van zulk een poëtische stemming verwijderd. De eerste narcissen, die wij te aanschou wen kregen, stonden aangeschoten te knik- kebollen'onder een fiksche waterstroom en zoo reden we de meer samengestelde bloem tapijten tegemoet. Men moet thans niet van mij vergen, dat ik mij uitput in het zoeken naar allerlei adjectivi, die de schoonheid van het bollen- lanr? voor l?w oogen zal doen verrijzen. Want schoon was het tóch. Als de wolken voor een oogenblik hun nattige adem in hielden en we, de kraag op, buiten de auto stapten op goede observaitde-plekjes, lag sdhoon het wijde land onder de triestige lucht Het felle geel van de narcissen over- heerschte, maar daartussdhen plekte het diepe blauw, het zachte blauw, het stralen de rood, het teere rose, het stemmige wit van de hyacinthen. Hier en daar gaf èen tulpenveld je acte de présence, maar deze velden zagen er uit alsof ze zichzelf ook wat brutaal vonden en maar liever in de knop terug zouden kruipen. Op den keper beschouwd zagen vele der Bach. 6. Grand Cboeur. \V. Faulkc-s. 6. Heer. ik hoor vaj» rijken zegen. 7. Hoort gij die stemme. 8. Angelus. G. Saint George. 9. Houd gij mijn handen beide. 10. Meditatie Ps. 22. J. Zwart. 11. mijn ilole. J. Zwa Gez. 110:1 (Pe. 138:1). 4. GeloófsbeJljd Zingen: Gez. 106 1 (Ps. 33 1). 6. Gebed. L Hebr. 11:8—16. 8. Zingen: Gez. 2*6 L 7. 9. Eerste gedeelte der prediking ov©r Hebr. 13 14. 10. Zingen: Gez. 334 1 (Gez. 43 1 Herv. Bundel). 11. Tweede gedeelte der pre diking. 12. Orgelspel. 13. Dankgebed. 14. Zingen; Gez. 236 2 (Gez. 274 2. Herv. Bundel) 15. Zegen. 16. Orgelspel. hyacinthen er maar armetierig uit, van het koude weer en de hagel, zooals een der onzen met *t lusteloos gebaar van den door- gefourneerden deskundige aan de rest van het gezelschap duidelijk maakte. Hyacin then werden in andere jaren gewoonlijk twintig centimeter groot, al waren er natuur lijk altijd wel kleintjes bij. We vingen deze woorden van wijsheid als honing van zijn lippen op en stonden er verbaasd van, toen hij zijn college voortzette en ons duidelijk maakte, dat nieuwe hyacinth-soorten ver kregen worden door twee bollen naast el kaar te pooten. Die groeiden dan samen tot Wij voelden ons gelukkig, dat we op deze manier ook eens kennis kregen van de tech nische kant van het bollenvak, totdat de een of amdere student, van een tuinbouw-avond- school ons tegen ht lijf liep. Onze eigen des kundige drong er ten sterkste op aan om student te ontwijken, maar wij wilden nog gaarne iets meer weten van Jiet bloem bollenvak als zoodanig en toen moest onze deskundige zich toevallig plotseling even verwijderen. Ik behoef U nieit te zeggen, dat hij later tien passen achter ons bleef loopen met een rood hoofd, want c)at vergroeien van die bollen was maar larie geweest met onze hoofden barstensvol met versche bollenwijshid konden wij hem prachtig op zijn huid geven. De kruising van hyacin then heeft plaats door middel van verstui ving en voor de voortplanting worden de bollen met een mes bewerkt, maar op welke wijze, dat ben ik al weer vergeten. Dat sommige hyacinthen zoo klein waren was vanwege hun jeugd en dat hun kleur wel eens wat twijfelachtig was. moest ge weten worden aan hun onrijpheid. Zoodoende zagen wij, in de auto gezeten, de hyacinthen-velden weer met een ancïer oog aam. Wat we boo even aangezien had den voor armetierigheid als gevolg van het ongunstige weer, stond thans in de glans der jeugd en met deze optimistische kijk op de dingen in het hart schoten we weer verder, terwijl de man van de twintig-oen- timeter-hyacinthen en de tot-een-vei-groeide twee-bollen de mogelijkheid lanceerde, dat hij het wel eens mis kon hebben gehad, waarna wij hem tegen betaling van iets warms-in-c?e-maag, maar weer tot de thans deskundige conversatie hebben toegelaten. De auto kroop langs polderdijkjes, waar langs de velden, in keurige rechte vakjes, neergespreid lagen. Ze sohoot langs gladde wegen met snel verwisselend uitzicht. Vale bosschen. Grauwe duinen. Ze tuimelde schokkend een zandweg in, die als een kron kelende slang naar zee voerde. En overal plekten, de gele. de rose, de witte, de paarse de blauwe velden tusschen de grauwheid van de aarde en in de triestigheid van het landschap. Aan de boomen en heggen zwol len de knoppen en in heel de natuur stond het daverend leven op uitbarsten. En thans, terwijl we dit schrijven, komt langzaam, eiken dag meer, de mildo lente aangevaren over de velden. Eiken dag sprin gen duizende bloemen open en tusschen de narcissen en hyacinthen vertonnen zich de kleurachoonheid van het bloementapijt ontelbare tulpenkleuren, die de wondere voltooien gaan. Het wordt nu eiken dag mooier en wie deze echt Hollandsche schoonheid niet mis sen wil moet in de komencte dagen zijn plannen uitvoeren. Vóórdat de brutale trom petnarcissen en haar teerder gekleurde zus- sters met de statige hyacinthen liet veld hebben geruimd en terwijl de tulpen reeds bloeien. Dat is bloembollenland op zijn mooist i KRO: Politieberichten zondag 1 mei 8.309.30 Hulzen NCRV. Morgenwijding, te ilden door Ds. J. L» v. d. Wolf, Geref. predikant Buaeuxn. Muzikale medewerking vorleenen: Mevr. C. d. Berg-hv. Lunteren. zang. W. Koning, •zing. 4. Zingen: Ps. 36 2 4. Lof zij den 4 10. 6. Zingen: MAANDAG, 2 MEI 8.01 Hlh 8.15 Huil 9.00 Hilv. kwintet 10.80 Hllve: kwintet 11.20 Kalundborg: Strijkorkest 11.20 Day en try: Serre trio i u tn VARA: Gramofoonmnzlek KRO: Morgenooncert Aast. Solisten- um VARA: j VARA: 12.01 Hil' 12.20 Lan 12.30 Hul 15.00 H 11 1L60 Lond 19.00 Hilv 19.20 Lond 19.20 Dave 19.50 Lan g i VARA: Septet o b e r g; Middagconcert NCRVOrgelooacert sum VARA: Kwintet trySonate recital i NCRV: Concert a R: Concert sum VARA: Paedagoglsch rg: Dörlomannkoor i u m VARA: Voordracht Jannx NCRV; De. F. C. Meyater: Cal- VARA: M&urits Dekker 14.15 Hllversi leest eigen Ï4J5 Hulzen NCRV: A. J. Herwis; Kamer Tuinplanten 16.15 Hulzen NCRV: Knippen en staf- versieren S l1,1 a NCRV: Vragenuurtje 18.40 Hllve reu m VARA: Prof. H. Frydi: -n aa Steleeimatlge voortbrenging 20.00 H 11 vereum VARA: Marden Eer ell-uls: De plastiek ln de poëzie i!L,ïen N*CRV: Schriftlezing ÏS'22 11 v e r 6 u m VPRO: Morgenwijding 10,0 NCRV: v„ 16.00 Huize: Impcta Itdle NCRV: Zlekenirurtje De. C. N. Eindt rtja 'sum VARA: Ktodervertelllngen olltle- en Ptribtrlehtea 1 Folltleberichten 1 Politieberichten 1 NCRV: Pcraberlehteh Volledige programma's in do Cmroepgids. Duidelijke foto's; best verzorgd Radio blad; 4 gld. per half jaar of 18 et per week. Ned. Chr, fladio-Vereeniging, Voog. lenzang, Ede. Draagt hij in de omroepkosten. Rechtzaken HET DRAMA OP DEN MAJELLATOREN De Hooge Raad zal 24 Mei behandelen de zaaJt tegen den leidekkerepatroon M„ die wegene moord op zijn compagnon A. idoor dazen van den Majellatoren te Amsterdam «LE22? I door he( AiMterdanMtttw g«, rechtehof is veroordeeld tot levenlange ge- vangen xstraf. DE VAL VAN KONSTANTINOPEL Door LEWIS WALLACE Naar het Engelsch door ALMA (59 Wederom werd de Vorst eenige eeuwen terug verplaatst. Men had besloten te Bla- dheme te bouwen, maar de heuvel was steil. Hoe kon voldoende ruimte gemaakt worden voor tuinen en voorhoven? De ar chitecten hielden te zamen raad. Eindelijk deed een stoutmoedige geest zich hooreru Wij zullen den stadsmuur gebruiken als westelijk front, zeide hij en van daar uit bouwen en laat ons, om gelijkvloers te komen, aan den voet van den heuvel begin nen en bogen op bogen zetten. Het voorstel werd aangenomen en nu volgden jaren, waarin dit gedeelte der stad vol lag met steenen en planken, zoo verdween 't oude lusthuis en verrees het eerste vorstelijke paleis. Nu sprong zijn geheugen eenige eeuwen over'en was hij in den geest nogmaals tegenwoordig bij de ontvangst van Peter den Kluizenaar in de prachtige audiëntie zaal van het paleis, in 1096. Even duidelijk stond hem voor de oogen dc audiëntie door Alexis I in datzelfde paleis verleend aan Godfried van Bouillon en zijn Baronnen. Welk een tegenstelling vormden de gast heer en zijn gasten! De laatsten waren tot de tanden gewapend en toegerust tot den strijd, terwijl Alexis zich in een pracht gewaad vertoonde, waarvan men in het nog onbeschaafde Westen geen begrip had. Hoe I —'«ten de in zijde en brokaat gehulde gees- tebjköu, toen de Westersche barbaren dc fluweel en tapijten met hun scherpe sporen havenden! Maar met welk een verbazing be schouwden deze zelfde barbaren van hun kant de met paarlen bestikte stola en den met juweelen versierden mijter van den Ba- sileus. En dat tafelservies, was dat waarlijk van goud, of was het een bedrieglijke na maak? Want o, die Grieken waren niet te vertrouwen! Maar na het vertrek der gasten waren de Grieken op hun beurt volstrekt niet verbaasd over het verdwijnen van zoo vele lepels en bekers, waarschijnlijk door de edele Kruisvaarders bestemd tot geschenken aan het heilige hoogaltaar te Jeruzalem! Nog andere herinneringen doken bij den Vorst op, onder anderen hoe de Varangiërs, zoo heette het vreemdelingencorps, den groot-sprekenden Montferrat en den dikken Graaf van Vlaanderen bij den aanval 1203 versloegen. Dat waren flinke knapen, die Varangiërs! Zou hel tegenwoordig corps dat van vroeger evenaren? Hij overzag le soldaten die op de banken zaten, en dacht er bij hoe zij wellicht binnenkort gelegen heid zouden hebben op die vraag te ant woorden. Deze overdenkingen vlogen den Vorst door het hoofd en besloegen natuurlijk veel minder tijd, dan wij noodig hadden om ze neer te schrij'ven. Zij werden afgebroken door de verschijning van een militair be ambte. Hij yerzocht den Vorst hem te wil len volgen en verontschuldigde zich dat de bezoeker eenige oogenblikken had moeten wachten. Men had den Keizer, die aan het regelen was van eenige ceremoniën voor den avond, niet durven storen. Misschien had de Keizer met het oog op deze plechtig heden de audiëntie juist op heden bepaald. Verlangde de Vorst een draagstoel? De heu vel was stijl en de weg naar het paleis vrij lang. Deze en meer dergelijke beleefdheden wer den door den Vorst naar behooren beant woord, waarna hij in den stoel plaats nam en de stoet zich in beweging zette. Op het eerste terras was een zeldzaam fraaie tuin aangelegd. Op het tweede terras kwamen zij bij de puinhopen der kerk, en de officier vertelde den Vorst eenige bijzon derheden van den brand. Zijne Majesteit had een gelofte gedaan dat hij de kerk schooner dan ooit zou herbouwen. De Indiër keek rondom zich. Ja, alles was nog als vroeger: het eerwaardige donkere cypressenbosch, en de steenen kapel, en de murmelende beek. Voortgaande langs den overdekten weg geleidde de hofbeambte hem naar het derde en laatste terras. Nabij den heuveltop was een open ruimte, waar eenige werklieden een overdekte zitplaats in orde brachten. Zie, Vorst, zei de officier, van hier uit zult gij de plechtigheden aanschouwen, waarvan ik zooeven sprak. De gast had nog even tijd om zijnen dank uit te spreken, toen het paleis zelf voor zijn oogen verrees, een wonder van keizerlijke weelde en B.. zantijnsch vernuft. VIER-EN-DERTIGSTE HOOFDSTUK. De audiëntie. Do stoel1 werd neergezet voor een marme ren poort op het derde terras. Mijn werk is nog niet afgeloopen. Ver gun mij u verder te geleiden, zeide dc offi cier, toen de Vorst uitgestapt was. En mijn bedienden? Zij zullen u bij uw vertrek opwachten. Na eenige woorden met Syama gewisseld te hebben volgde de Indiër zijn geleide in een overdekte ruimte. Rechts was een trap, links een wachthuisje. De trap opgaande doorliepen zij een gang, totdat zij aan een deur kwamen. Dit is de wachtkamer. Treed binnen, zeide de officier. Voor de vier vensters hingen zware gor dijnen. In het midden stond een groote ta fel, en een weinig ter zijde een fraai kope ren vuurbekken. Veelkleurige stukken tapijt bedekten den vloer en eenige gebeeldhouwde stoelen stonden langs de muren. De officier bood er den Vorst een aan, grootte, en ging heen. Nauwelijks was hij verdwenen of twee be dienden in prachtige livrei brachten den gast vercerschingen: verscli geplukte en in gelegde vruchten, brood, sorbet, wijn en wa ter. Een hooger bediende volgde hen en ge leidde den Vorst eerbiedig naar de tafel. Daarop liet men b"m alleen, en terwijl hij at en dropk verbaasde hij zich over de stilte die alom heerschte. Het geheele huis scheen uitf-ter—n te zijn. ioeu i j was yp'scbejn èer ander l beambte en zeide na eenige plichtplegingen: Ik ben de Deken. Tijdens de afwezigheid van den Grootkamerheer Phranza is mij op gedragen de plichten, aan die betrekking verbonden, naar mijn vermogen te vervul De Vorst dankte voor de hem bewezen eer en sprak van het genoegen dat deze kennis making hem schonk, waarop de hoveling teide: Ik kwum zien, Vorst, of gij u ver- frischt hebt en gereed zijt voor de audiëntie. Ik ben gereed. ^an za' ik u tot den Keizer geleiden. V eroorloof mij u voor te gaan. Eerst kwamen zij in een ruimen binnen hof, langs drie zijden omringd door een zui lengalerij. Aan de vierde zijde voerde een statige trap naar een breed portaal, dat rechts en links toegang tot de galerij ver leende. De vloer, de trappen, de balustrade, oe zuilen, waren alle van rood marmer, en overgoten met licht, dat uit een rondo ope ning in het dak naar binnen stroomde. Langs de trappen stonden op afstanden geharnaste krijgers geschaard, en daar zij met het gelaat naar den muur gekeerd ston den. deden zij aan standbeelden denken. Andere gewapende mannen bezetten de gn- lenjciL De stilte was indrukwekkend. Bij een gewelfden doorgang gekomen zag de vorst in een diepe zaal, aan wier uiterste einde hij den Keizer op een verhevenheid tusschen purperen gordijnen en draperieën ontwaarde. Z.e nu toe, Vorst, zeide de Deken fluis terend Daarginds is Zijne Majesteit. Doe in alles v at ik doe. Met deze waarschuwing leidde do Deken ÏT. ftutlisnt«iaal binnen. Op den dram- pel bieef hp staan, kruiste do handen op do borat en viol op do knieen, de oogen naar e! geslagen. Toon stond hij weer op doorliep do zaal tot halverwegen, knieldo venhluft ?'0nd °P' en nartert,i! de vortie- tot OP oen Pa»r slappen, knield. en derde male en wterp ,ich in zijn volle voorover op den grond. Dc Voret dal hu ÏL ■°,H! .elkc Pegging, behatv. hfiJ t a ;n dcrdcn mal° stilstonden, beide handen ophief naar de wijze der Oot terlzngen. Een breeds purpertluweelen loo- per van de deur tot aan de verhevenheid vergemakkelijkte deze plichtplegingen zeer en se"hifdS,",Crda' rH*"' R"V»P«<1 en schild, stond links naast de verhevenheid als wachter tegen mogelijk verraad. Naast den keizerlijken zetel stond dc wapendra. ger bloothoofds, blootbeens. een dun borst- „"™as,over de gal" 'unica, do muilen met goudgalon vastgestrikt. een gelrokken zwaard tegen de horst gedrukt. Langs de muren der zaal stonden civiele beambten, militairen en geestelijken ccchaard, allen in gala Ook hier heerschte volgens do hot- etiquette volkomen stilte. Sta op, Vorst van Indië, sprak de Kei* zer, zonder zich te bewegen. De bezoeker gehoorzaamde. (Wordt vervolgd}

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1932 | | pagina 9