O
Doelmatig bemesten
P.VAN BERK
'GPS
~lwinL
re-
NS PRAATUURTJE
IA\D- EN TVINTiOUW Wo. tsi
DONEEEEAG S4 tfAARl N>32
NICOTINE EN NICOTINEPRODUCTEN
PETROLEUM-EMULSIE
ALLE AH1.KF EN VOOR PLANTEN
ZIEKTEBESTRIJDING
Leverinq "iel garantie Laagste prijzen
JEECEE-FABRIEK - Dir.: J. C. Manger
MAASSLUIS - TELEF. alle uren 176
Zoekt U
AZALEA fNDICA T
CACTEEN IN SOORTEN
COCOSVARENS MOOIE
CLYVIAS IN ZNCP 7
Vrajijn bl| C. VAN VEEN Grn
Belgische Cultures
elide 71-73 BOSKOOP
RHrigershczoek mot monsters op aanvrans
ii
door een doelmatige bemesting kan de
veehouder op een gocdkoope wijze zijn
wintervoedsel van zijn eigen bedrijf
verkrijgen.
Vooral een bemesting met de thans al
zeer goedkoope kalksalpeter zal hierbij
noodigdoch ook nuttig zijn.
Men moet ook in den zomer nog kalle-
salpeter geven
Ook op grasland, dat tegenwoordig wel
een heel slecht rendement geeft, kan een
doelmatige bemesting een voordeelige zaak
lijn. Wij kunnen ons gerust een beetje ster
ker uitdrukken en zeggen, een doelmatige
en niet te lichte bemesting, vooral ook mei
rtikstolmeststoflen zal voordeeliger blijken
ie zijn dan geen of een te lichte bemesting.
Meer dan ooit moet thans gelet worden
op alles wat dienen kun om het rendement
te vergrooten. Het leven van den veehouder
is nu eenmaal niet zoo idyllisch als de niet
ingewijde wel meent. De niet ingewijde, die
na zijn hoogstens 8-urigen werkdag (en wat
yoor „werk" is het dan nog?) zijn rijwiel
neemt, een toertje maakt en het dan won
derschoon vindt als hij van de fijne aroma
van het pas gemaaide gras genietend, een
maaier zijn zeis ziet scherpen en het een
tonig en weinig harmonieusch getik van
den haarhamer op het haarspit hoort. Zoo
iets vindt hij schoon, wonderschoon. Dat
geeft, volgens hom, meer cachet aan hel
landleven, veel meer dan het gerikketik van
die meer en meer veldwinnende maaima-
chines.
Maar hij vergeet, dat deze daar zoo rustig
voortikkende maaier, reeds van het krie
ken van den morgen af zijn moeizaam werk
verrichtte en nu zijn gereedschap vóór het
vallen van het duister weer bedrijfsklaai
maakt voor een volgenden zwaren dag.
En dien zwaren arbeid zou hij zich ge
troosten, ais hij maar wist dat het voordeel
ook maar eenigermate in verhouding stond
tot zijn werk.
De natuur is mooi, zeer zeker! Dat ziet
ook de landbouwer. Doch in den laatsten
tijd stelt die natuur niet teleur, doch de
onnatuurlijk uitgegroeide verhoudingen in
wereldhuishouding hebben alles hopeloos
in de war gestuurd, zoodat wat de natuur
geeft, geen waarde meer heeft. Vooral niel
als dit gebruik maken van wat de natuui
ons bieden wil ons nog onkosten brengt in
orm van arbeidsloon, rente van bedrijfs
kapitaal, bemestingskosten enz.
Wanneer deze uitgaven niet uitermate
nauwkeurig berekend worden en alles op
ajn voordeeligst wordt ingericht, zoo wordt
momenteel min of meer veel verlies geleden
Dit op zijn voordeeligst inrichten van zijn
uitgaven wil niet zeggen: zoo weinig moge
lijk uitgeven. Wij hebben a1 meermalen et
on gewezen, dat dit een heel verkeerde op
vatting is. Even verkeerd als de opvatting
van de veehouders tot voor kort en ook
thans nog wel gehuldigd, dat aan het gras
land niet veel zorg behoeft besteed te worden
Dit beteekende dan, dat grasland ver
waarloosd werd en cle opbrengsten dus niet
HANDLEIDING
voor het verzorgen van
P O K O N
is de Kunstmest
voor Kamerplan
ten, die TOTAAL
oplosbaat is in
water en 05V2
plantenvoedsei
bevat
POKON kunstmest voor Kamer
planten. - Bij de bloem- en zaad
winkels gratis verkrijgbaar.
waren, zooals ze wel konden zijn en wat het
land opbracht van veel en veel slechtei
kwaliteit was dan aks men met eenige zorg
verkrijgen kon.
Men hooft in de laatste halve eeuw bijna
alleen aan het bouwland gedacht en daar
dan ook wonderschoone resultaten behaald.
Als we de oogsten van thans vergelijken
met de opbrengsten van den akkerbouw van
onze grootvaders, dan zien we een geweldige
vooruitgang. Een vooruitgang, die zich niet
alleen afteekent in de grootere oogsten per
H.A. (dit zou op zichzelf geen voordeel en
dus geen vooruitgang beteekenen) doc:i
Dat is duidelijk. Onkunde kan wel eens, niet
altijd een argument zijn om slechte bedrijfs-
uitkomsten niet op onze schuld te stellen.
Maar de voorlichting is tegenwoordig wel
zoo, dat dit argument kan vervallen.
Men kan, het is nu wel haast algemeen
bekend, veel meer van zijn grasland oogsten.
Oogsten in den vorm van gras voor weidevee
In den zomer en van kuil voeder en hooi
voor het stalvee in den winter.
Een paar jaar geleden kwamen wij op
een van onze zwerftochten door ons land bij
den in Friesland welbekenden heer A.
Wassenaar te Pignum. We zagen daar
pracht beslag vee met een mooie melkop-
brnegst Een van de voodermiddelen was
kuil voeder, dat in groote hoeveelheid
prima kwaliteit voorradig was. Reeds achter
in Mei werd door hem een zware snede ge
maaid. Een snede van uitmuntende kvvali
teit. Dat kon door een zware bemesting met
stikstof, naast slakkenmeel. Met stikstof is
fosforzuur beslist noodig voor zware sneden
■-
GRASLAND1DYLLE!? Neen, zoo idylisch, als het lijkt is het niet. Deze landman, die
na zwaren arbeid zijn zeis schijnbaar zoo rustig haart, zal het u wel anders kunnen
zeggen.
vforal in het grooter geld dijk icndement
Bij grasland m men rieza vooruitgang
riet in dezelfde r.ate als bij riet bouwhitic'
constateeren. Wel was in Je laatste iareu
«en kentering waar te a*<ur. en gingen
velen hun aandaiht bij liet gias'and be
palen en merkte men hier en duor, dat er,
soms zelfs heel veel, aan een goede, doel
matige verzorging van het grasland gedaan
werd. Het gevaar is echter niet denkbeeldig
dat, nu het met de veeboeren er zóó slecht
voorstaat als thans het geval is, men den
ingeslagen weg zal verlaten en het gras
land weer aan zijn lot zal overlaten.
Dit zóu hèelemaal verkeerd zijn. Zoo ooit
dan moet juist deze malaisetijd ons dringen
om zoo economisch mogelijk te handelen
Wanneer wij onze boekhouding eens nagaan,
dan valt het den veeboer op, dat de uitgaven
voor veevoeder zoo 'n belangrijke post vor
men. Die post kan belangrijk omlaag ge
bracht worden, door meer van ons grasland
te hnlon. Meer in hoeveelheid, meer in kwa
liteit
Wanneer wij door een flinke, doch daarom
niet ongemotiveerd groote, bemesting met
de benoodigde plantenvoedingsstoffen, wal
ons natuurlijk geld kost een hoeveelheid
voedsel voor ons vee kunnen verkrijgen, dat
meer waarde vertegenwoordigt dan de kos
ten der bemesting en met de grootere oogst
gepaard gaande arbeidslooncn enz., dan
handel men verkeerd dit niet te doen.
Eerst wanneer we zelf niet het uiterste
toegepast hebben, wat theorie en praktijk
ons aan de hand deden, om zoo voordeel ig
mogelijk te boeren, mogen we gaan klagen.
Meer dan ooit is het THANS noodig NAUW
KEURIG BOEK te HOUDEN. Laat het
doen door
VEEMARKT lb,
ROTTERDAM
TELEFOON 57796
F.lken Maandag en Dinsdag van 9—6 u. te
spreken. Zonder eenige verplichting ook
'huis ie ontbieden.
Men kan wat, dlakkenimeel aangaat bij
zulke groote oogsten wed van 10 tot 12 en
meer baad gaan. In meerdere gevallen ie
ook kali noodig, b.v. 800 k 1000 K.G. kaJi
zont 20%.
De bemesting met stikstof kan thans
plaats hebben en geve men met kalksal
peter, die thans buitengewoon goedkoop is
en daarbij, ook voor grasland, voortreffelijke
eigenschappen heeft En deze kalksalpeter
moet men niet alleen thans, doch ook gedu
rende den geheelen weide- en hooitijd geven.
Dus niet alles tegelijk.
Heel goed is het om nu, einde Maart; uit
te strooien 250 k 300 K.G. kaliksalpeter op
het weiland, en 300 k 400 K.G. kalksalpeter
op hooiland. Maar daarmede is men niet
klaar. Men wil een zoo groot mogelijk ren
dement van zijn grasland, welmu dan moet
men met overleg handelen. Dan moet men
wat
HOOILAND
betreft na in Maart de zoopas genoemde 300
a 400 K.G. kalksalpeter gegeven te hebben,
na de eerste snede dadelijk nog 100 k 250
K.G. kalksalpeter uit te strooien. Maar (liet
mag nog wel eens gezegd worden) men
moet het hooiland op lijd maaien. Up tijd
maaien beteekent vroeg maaien. Vroeg
maaien, wil zeggon, maaien ais de boven-
grassen beginnen te bloeien. Niet later. Men
krijgt dan de grootste hoeveelheid veevoe
der. Daar gaat het om. Niet om Je grootste
massa, maar om de grootste hoeveelheid
voedsel. Men krijgt dan hooi van hooge
voederwaarde, hooi van allereerste kvvalii-
En nor zal men met mij vragen (ge weet
wel, dat vraag ik ook altijd) wat kost dat en
hoeveel kan ik redelijkerwijze daarvoor ver
wachten?
Dat kost. de baa.1 kalksalpeter op f 6.60
berekend (de vijf percent extra zuilen we
buiten beschouwing laten) van f 24.10 tol
f 42.90 ai naar de hoeveelheid, die men aan
wendt. Sommige gronden verdragen een
zwaardere gift dan de andere, d.w.z. dat er
hooiland is waar men door 5, 6 of 6Vfc baal
te geven nog...y^ordeel heeft,
er ook dij
meer-opbi
eehalte i- :cuc" kring za^ dit bericht met groote
voor de Vg ontvan&cn worden. Want al
0.? y i^iemer reeds sedert jaren in
kwaliteit iP* ver£eten was hÜ in 't vaderland
landen, wj®*'
Oranjestraat uit de Hoofilslraat reed, kw
deze auto in butsing niet een motorrij'
De botsing was zóó hevig, dat én de hest
der èn de duo-rijder, beiden uit Kerkrad
over de straat werden geslingerd. Met cc
schedelfractuur en een hersenschudding we
den de slachtoffers in zorgwekkcuden to<
stand naar het II. Joseph-hospitaal gpbracl
Het motorrijwiel werd vernield. 'sAvoni
laat is de bestuurder overleden. mdsche bietenbouwers U kunt Uw
Toen e Wassenaar een auto uit de Ouden verhoogen! Het Hilleshög
cin te Amsterdam, was h\j daar aanvan
Nu^behoi het ^r- Onderwijs werkzaam. Maar
nen. wa>ntec*s badden de politieke en sociale
meer dan ,kken ziJn v°Ne aandacht en nam hij
liteit is h<?P 'n recbten te gaan sludeeren
*ls het'iën verliePen naar wensch en 11 April
zwaardere moveerde aan VrÜe Universiteit
voordeel g proefschrift getiteld „Sociale wetge-
van zijn, dAustratië en Nieuw-Zeeland".
met evenve"? de kringen van den Geref. Jonge-
Als men 's dp beer de Riemer jaren lang een
hooi van Asuur geweest, èn een figuur van
minder pePSuuu ..0.
om zal men dan nog tobben over hoogeAt&
koningen van de veevoederhandelaar?
Over het weiland in een volgend artikel.
A, D. V.
ineulenlaaii kwam moest hij stoppen om hetenzaad maakt het U mogelijk
verkeer op den Rijksstraatweg te laten pa en bietenbouwers begrepen
Indië seeren. Uit de richting Den Haag naderde oU" belang en zaaien voortaan
dat oogenblik met groote snelheid een aui<""'leshög, want het geeft het
bestuurd door v. D. uit Rotterdam, die or percentage suiker per bunder
cerstgenneinden a'ito te ontwijken, naa"nsfe jch,ef«rs.
links uithaaide en daardoor in botsinjn is Hilleshög suikerbietenzaad
kwam met den motorrijder de B., uit De Nederlandsch product door
Helder, die B. uit Delft op de duo meevoehdsche boeren geteeld,
tie. De tluopassagier werd van zijn zit|>lant00r d. TO|„ond.
geslingerd en kreeg een hersensrliuclrling oj, u maold den meer geld ven
vermoedelijk een hreuk van het linker sleun.-Vraagt het aan bij Uw Inkoop-
tp.lhcen. De motorrijder werd aan de homing of Suikerfabriek,
gewond. De duorijder is naar hel militai
hospitaal fe Den Haag gebracht. Auto cj n O f X
motor werden zwaar beschadigd. 11 v_JVj
Op de I.eidsche Vaart te Haarlem kwa m mii ■■m—
een met vleesch- beladen vrachtauto SUIKERBIETENZAAD
Pje bestrijd ng van den runder-
horzel bij onze Zuidelijke buren
Hertiaaildelijk wondt er In de zuid Olijke
provinciën op gewezen, dat België dieren
behept met wormbuiten, weigert- Dit ligt
ook voor de hamd in verband met het fedt,
dat dergelijke runderen op alle veemarkten
en veetentoonstellingen in België worden
N.V. HOLLAND5CH-ZWEE DSCHE
ZAAD MAAT SCHAPPIJ
AMSTERDAM 3ARPHATISTR.9.
geweerd. Het toelaten van ru-ndvee met
wormbuiten bezet en afkomstig uit ons land
zou ook niet in het .belang zijn van een
rationeele bestrijding van de plaag, die tel
ken jare zooveel schade berokkent aan den
veestapel. Dit hebben onze buren maar al
te goed begrepen en is het te hopen dat
de betrokken Gemeentebesturen in ons land
hierin alsnog aanleiding zullen vinden het
voorbeeld van België te volgen, waar sedert
de toepassing van het Koninklijk besluit
van April 1929 de bestrijding meer alge
meen ingang heeft gevonden.
Door vrijwillige organisatie is het gelukt
een groot aantal veehouders in hun eigen
belang voor deze zaak te winnen. Dit aan
tal groeit gelukkig nog steeds, doch in alle
provincies hoort men klachten dat er bin
nen elk centrum van bestrijding een zeker
percentage onverschilligen worden aange
troffen, die verzuimen hun dieren te be
handelen en zoodoende zich zelf bona dea
len en de welgezinde veehouders hinderen,
omdat zij de besmetting van de omgeving
met horzellarven in de hand werken.
Van de zijde der veehandelaren zijn hier
en daar bezwaren gemaakt tegen een even
tueel verbod om runderen met wormbuiten
bezet op de veemarkten aan te voeren. Deze
bezwaren kunnen ondervangen worden
door bij wijze vam overgangsmaatregel te
bepalen, dat dergelijke dieren alléén wor
den toegelaten, op voorwaarde, dat de eige-
naais ze vooraf laten behandelen door hier
voor aan te wijzen morktpersoneel.
Nu is zoowel in Duitschland als in Neder
land gebleken, dat na een behandeling op
stal van de dieren in Maart en April al
thans vóórdal ze de weide ingaan hei
grootste aantal larven wel wordt onschade
lijk gemaakt. Er zijn evenwel streken, waar
de wormbuiten wat later tot ontwikkeling
komen en dient de behandeling dan in do
weide flink aangepakt te worden.
Vooral wanneer de bestrijding van een
landbouworganisatie uitgaat en vooraf een
praktische regeling gemaakt wordt, zooals
onder leiding van verschillende coöperatieve
en particuliere zuivelfabrieken reeds ge
schied is, kan ook de behandeling in de
weide, meestal wel, zonder stoornis teweeg
ie brengen in het landbouwbedrijf, worden
toegepast
Hiervoor is dan noodig, dat voor die da«
gen de behandeling aan bezoldigd per» m
neel wordt opgedragen. Indien twee per
sonen in elk dorp of nader aan te wijzen
kring voor dit doel worden aangewezen,
dan loopt alles vlot en vlug van stapel, om
dat zij er gauw een zekere routine in krij
gen, hetgeen tot veel besparing van kosten
en tijd leidt
In afwachting dus van wat er door <J*
Gemeentebesturen zal worden verricht in
het belang van de horzelbestrijding, wordt
den veehouders in overweging gezeven
vooral niet stil te zitten, doch reeds nu met
de behandeling te beginnen, op verschil
lende stallen zag ik reeds wormbuiten, zóó
danig ontwikkeld dat ze met succes be
handeld kunnen worden.
T HOfcN.
"k Zat. deze week met een kleine 2000 boe
ven bijeen.
Allen kon iik wel zoggen crisisslachtoffers.
Mannen, die in de Nederlandsche Maat
schappij eon belangrijke rol spelen. ITeol de
nensohheid is afhankelijk van het land- en
tuinbouwbedrijf. En deze mannen, op wier
jelaat, in wier geheele wezem, de zware land
arbeid zijin sporen duidelijk afdrukte kwa
men op waardige wijze uiting geven aan den
nood, waarin de boerenstand verkeert. De
nx>d is hoog gestegen. Dit geldt vooral In
het veohoiKlersbed'rij fIn den akkerbouw
?aat het op het oogenblik, dank zij verschil
lende regeeriingsmaatregelen, als de Tarwe-
wet, bietensteun enz, terwijl ook de prijzen
van consumptie-aardappelen van dien aaru
rijn, dat ze goed te noemen zijn.
Zooals de heer Huisman, de secretaris
van de Holl. Mij. van Landbouw naar aan
leiding van de cijfers der boekhoudbureaux
mededeelde zijn de inkometns der boeren
thans van 195 tot 826 gulden per jaar. In
deze cijfers zijn ook de geschatte huren der
huizen waarin zij wonen begrepen en ook de
waarde van heteeen de boeren uit eigen
bedrijf in de huishouding gebruiken. Er kan
dus gerust gezegd worden, dat er geld bij
moet.
Vóór datde grondslag der maatschappij,
de landbouw, geheel te gronde gaat, e<n daar
mede de geheele maatschappij zal ineenstor
ten, dient geholpen te worden. De regeering
moet helpen, spoedig on afdoende.
Deze woorden herinneren mij aan de pla
ten, die in de oorlogsjaren door of namen»
de regeening verspreid werden om de hulp
der b eren in te roepen voor het honger
lijdende Nederland
En de boer heeft geholpen, en maar een
heel enkele moest gedwongen worden om te
helpen. Er werd toen goede winst gemaakt-
Doch ook daarvan werd een goed deel d or
de Nederlandsche fiscus weer terug ge
vraagd. En wat er overbleef, is al langweer
opgeteerd door de reeds meerdere jaren du
rende malaise. Neen niet door een te weel
derige levenswijze. Die wijst op de enkele
rijke boeren, dde er zijn toont de boeren
stand in zijn geheel niet te kennen. Al
zijn, er zooals zoo nu en dan aan het licht
komt, bedelaars, die er warmpjes bij zitten,
kan men daarom al de bedelaars rijk noe
men. Al zijn er boeren, die er heel dik bi)
zitten, en die naar dat ze kunnen doen, hei
er ook van nemen, kan men dan alle boe
ren riik noemen?
Er zijn nu boeren, dde bij de werkverschaf
fing zijn, wier dochters dienstbode werden,
wier vrouwen zenuwziek zijn. Er zijn nu
hoeren, die arbeider werden ov de boerderij
w«r ze vroeger boer waren,"
Dat
doet ons sympathiek aan. De vorige week
sprak ik al van de echte Oranjedaad van
Haaf, die als Haar voorvaderen steeds deden
persoonlijk 't lijdende volk kwam bezoeken
Toen was H. M. te Poeldijk geweest. Dez^
week bezocht ze Noord-Holland en Friesland
en heeft men de voormannen v$n den land
bouw en van de landarbeiders gesproken.
Zidh persoonlijk laten voorlichten. Het doet
sympathiek aan. Daar wordt over gespro
ken. Dat merkte ik de vorige week, teen ik
in trein, tram of bus gezeten, waar dat doet
er niet toe, dan zit Ik hier, dan elders, een
gesprek afluisterde. Niet dat ik met opzet
ga zitten luisteren, o neen, al ben ik „boer"
'k kan mij als alJe boeren ook nog wel netjes
gedragen. Of niet; zeg het dan maar, hoor!
Nu dan, ik dwaal af, ik hoorde dat een r«l-
ziger den ander mededeelde, dat H. M. de
veiling te Prei dijk had bezocht en volgons
den spreker zou H. M. gezegd hebben, dat
Wat er toch al niet gepraat wordt! Wie lan
ceert er zoo'n bericht? En wie, die eenig,
ook maar een greintje inzicht in economi
sche verhoudingen heeft, kan zoo'n praatje
met ernst verder vertellen. Iemand zei mij
DORDRECHT
I
vandaag, 't was Iemand, die vooraan staat
op het publieke levensterrein: weten de men
schen wel wat de crisis is? Heusoh, als je
zóó hoort praten, als ik verleden week, dan
begin je ook te twijfelen. Laatst Is op een
onderwijsinrichting in een onzer groote ste
den. onder jongelui van zuo'n 17 k 18 jaa.
door een hunner beweerd, dat, naar ze ge
hoord had, op 13 April a.s. „de malaise
opgeheven zou worden". Daar lacht men om.
Dat is groote-kinderpraat ('k Hoop niet dat
die „groote kinderen" nu kwaad op den
Praatjesmaker zullen zijn en zoo ja, wel,
scheldt hem dan op jullie wijze zijn velletje
maar vol, hoor! Al bén ik nu een oude knnp
per, 'k ben nog ndet vergeten, dat ik <>ok zoo
was, als jullie nu. Gelukkige tijd en
wacht de bui af 'k zet vast mijn paraplu
op).
Waar was ik mi weer gebleven met mijn
praatje? Ja juist, ik had het over die
groote menschen-kinderpraat.
Groote menschen kunnen ook onbekookt
doen. Zx> hoorde ik deze week op de crisis-
vergadering door het Kamerlid Brant bewe
ren, dat Lovirk en Huisman, de voorzitter
en secretaris der Holl. Mij. van Landbouw
op politiek terrein vijanden van de boeren
waren. Dat heeft boer-Kamerlid Braat niet
het d,x>r hem blijkbaar verwachte effect ge
bracht, want de aanwezigen gaven door luid
gefluit te kennen, dat ze zoo'n bewering
schandelijk achtten. De naamgenoot van
hem heeft hom dan ook terecht even op zijn
nummer gezet, wat na afloop der vergode
rirte nog eens een beetje krachtiger over
gedaan werd. Mij dunkt de heer Braat, die.
zooals ik hem toen ook porsoonli^k heb ge-
r-egd,
DE ZAAK DER BOEREN STEED*
GROOTE SCHADE HEEFT GEDAAN
moet zwijgen. HIJ heeft, al meende hij het
zoo niet, en aJ boweert hij van niet, geto rnd
de politieke vb«nd der hoe~m to rite Mo,,
moet niet vergeten dat men met wat holle
woorden en wat edsoheo, dde wel mooi schij
nen, doch onuitvoerbaar zijn, er niet komt
en zijn invloed, die men krachtens zijn
auibt zou kunnen hebben, hopeloos verspeelt
Maar ik verspeel mijn naam ais „Praatjes
maker", indien ik zoo zwaar door ga rede-
ueeten ais thans en zou voonauii als ik nfet
oppus „redenaar" heeten, wat ook nog zoo
kwaad ndet is praatjesmaker heelt ook
zoo'n minder goede bijbeteekenis.
Maar 'k schei nu heusch uit met dat ge-
boom.
'k Moet nu even iets vertellen, dat be
lachelijk is. Ja belachelijk is het, doch treu
rig meteen.
GROENTENVERVOER VAN ITALIË
NAAR ZEVEN AAR IN 30 k 30 UUK
EN BINNEN ONS LAND DUURT HET
60 UREN.
Daar lacht men om en toch is het zoo. Do
Centrale vereen voor aardappel-, groenten
en fruithandel schrijft nl.: Het vervoer van
groenten en fruit, dat uit Italië naar Neder
land verzonden wordt, loopt door Italië,
Zwitserland en Duitscliiand als ijlgoed, maar
wordt betaald als waciitgoed. l>e spoorwe
gen van die landen hebben terecht begre
pen, dat dergelijke goederen, die aan bederf
onderhevig zijn, vlug dienen te reizen en dat
anderzijds het ijlgoederemtarief voor deze
goederen veel te h<x>g is. De zendingen, die
Vrijdags van Cluasso vertrekken, komen Za
terdagavond te Zevenaar aan, maar blijvwi,
iaar zij in Nederland als vrachtgoed behan
deld worden, rustig staan tot Maandag en
komen dus eerst Dinsdagmorgen te Rotter
dam of Amsterdam aan. Derhalve is de reis-
duur van Chiasso naar Zevenaar circa 30 A
36 uur en de reisduur van Zevenaar naar de
Nederlandsche plaats van bestemming circa
60 uur.
Daar.:tn heeft de centrale van Vereenigin
gen voor de Aardappelen-, Groenten- en
Fruithandel te 's-Gravenhage zich tot de di
rectie der Ned. Spoorwegen gewend met het
verzoek welwillend te besluiten, dat derge
lijke zendingen, die Zaterdagmiddag of
-avond aan de grens aankomen, nog in een
der convuoieif, desnoods in een ijlgoederefc-
eonvooi mededoge ven worden, opdat dele
bederfelijke ladingen reeds Maandagmorgen
in het bezit van ontvangers zullen kome»
en zij nog dienselfden dag verkocht kunnen
worden.
Als ze maar voor ijlgoed betalen willen,
dan is het natuurlijk wel üi orde, doch dac
komt veel te duur. 'k Zou wal eens willen
weten, waarom In one land allee altijd veel
stroever en meer reglementair gaat ale iit
andere landen. Zelf6 nog etroever aie in
het land wan de „maeeregeln".
Maar van „matwregein" gesproken. Hoe
goed ik het ook meen met de domes on
vooral met oudere, met de jongere minder,
maar die zijn ©ome ook lastig, ik zou die
zestigjarige dame uit Le Mans (Frankr.)
ook wel eens willen „massregelm".
Dat waren koeien van een buurman, of
die gillettemesjes door haar zelf gehruikt
waren vermeldt de historie niet 'k Zou he<
wed haast gaan vermoeden. In elk geval
was het er vast een, die zeker kleed«*s»tuk
dat speciaal bij den man hoort, draagt Z«
had geruimen tijd oneonigheid met haar
buurman over het onderhoud van e^n weg.
Om zich op haar vijand te wreken strooide
zij stukjes glas en gebroken gillettemesjes
in de weide, waar de koeien van haar buur
man graasden.
In den loop van het vorig Jaar zijn z«-
tien koeien en kalveren van den buurman
aan het mengsel van glas en gilletteoiesjes
gestorven.
Zou men zoo'n dame niet!
rk ben ar geheel van ontdaan en daar*
Tot de volgende week.
PRAATJESMAKER.
