DONDERDAG 17 MAART 1932
DERDE BLAD PAG. 9
TWEEDE KA5YIER
LOOPENDE PACHTEN
Departementale indeeling
INDISCHE BEGROOTING
DE BESTUUESHERVOKMING VOOR
DE BUITENGEWESTEN
DE MINISTER VAN KOLONIËN
STELT DE PORTEFEUILLEKWESTIE
Vergadering van 16 Maart 1932.
OVERZICHT
De Kamer heeft besloten 't ontwerp-Ebels
inzake loopende pachten na het Paaschreces
te behandelen. Zoo spoedig mogelijk zal dat
geschieden. Thans ontbrak de tijd om het
rustig te doen. En da ingrijpende materto
vordert, dat in alle kalmte een weloverwo
gen beslissing wordt genomen.
Het wetsontwerp betreffende instelling
van een departement van Economische Za
ken en Arbeid en wijziging in de samenstel
ling van 't departement van Binnenlandsche
Zaken wordt met groote meerderheid goed
gekeurd: 60 tegen 18 stemmen.
De rest van den middag tot bijna 7 uur
toe heeft de Kamer besteed aan de behande
ling van de bestuurshervorming voor de
buitengewesten. Het ging om de hoofdlijnen
daarvoor en nog niet om daadwerkelijke uit
voering.
Om te beginnen was alleen gedacht aan
een te vormen gewest Sumatra; Borneo en
de rest, de Groote Oost. zouden later een
beurt krijgen.
Aan de toelichting tot dit voorstel, gelijk
het indertijd bij den Volksraad aanhangig
is gemaakt, ontleenen we het volgende:
Ten aanzien van Sumatra is de keuze ge
vestigd op een samenstel van groepsgemeen-
schappen, welke alleen kunnen gesticht wor
den in een rechtstreeks bestuurd gebied,
welks territoriale grenzen in groote trekken
overeenkomen met de thans bestaande ge
westen. De bestaande onderafdieelingsraden
zullen worden opgeheven. De besturen van
de groepsgemeenschappen zullen zijn ge
mengde raden met overwegend inheemsch
karakter met dus een volstrekte inheemsohe
meerderheid. In dze raden zal voor «Je hoof
den van de adatvebbanden een aantal zetels
gereserveerd worden en ook aan het ambte
lijk inlandisch bestuur een nlaats worden in
geruimid. Daarnaast zullen zitting nemen ver
tegenwoordigers van de opkomende klassen
van intellsetueelen, handelaars en leiders
van de Inheemsche nijverheid, die ln som
mige opzichten aan het adatvebband ont
groeid zijn. De eerste rad'en zullen worden
benoemd, terwijl' het later wellicht mogelijk
zal ziin voor sommige groepen of voor alle
raadsleden het verkiezingsstelsel toe te pas
sen. De voorzitter van den Raad wordt d'e
Resi-dent-afdeelinig'hoofd, wiens ressort sa
menvalt met de groepsgemeenschap.
De raad kriigt een toezichthoudende en
organiseerende bevoegdheid over de adatge
meenschappen (inlandsche gemeenten). Het
ressort van de groepsgemeenschappen strekt
zich ook uit over de stadsgemeenten, waar
door het zeggingschap over de stadsingeze*
tenen met het recht van belastingheffing
binnen de stadsgemeenten komt. Het toe
zicht daarop blijft echter aan de provincie
voorbehouden.
De zelfbesturen worden gehandhaafd en'
ontwikkeling daarvan zal worden voortgezet
met bevordering van federaties van kleinere
zelfbesturen en andere samenwerking.
DC provincie Sumatra, welke alle groeps
gemeenschappen en zelfbesturencomplexen
overwelft, omvat het geheel e eiland Suma
tra, uitgezonderd Atjeih. Vele onderwerpen
welke voor Java aan de Provincie zijn opge
dragen. worden voor Sumatra gedeeltelijk
bij de groepsgemeenschappen ondergebracht,
waardoor deze op één lijn komen te staan
met de zelfbesturende landschappen. Voor
de samenstelling van het Provinciale Be
stuur kan het voorbeeld van Java gevolgd
worden met dit belangrijke verschil, dat de
Provinciale Raad voor Sumatra samenge
steld wordt uit vertegenwoordigers der
groepsgemeenschappen, door de raden der
groepsgemeenschappen aan te wijzen, en
van combinaties van zelfbestuursland-
schappen.
De staatkundige hervorming der verdere
buitengewesten is op dezelfde beginselen ge
baseerd als voor Sumatra, gewijzigd naar
locale omstandigheden. Echter is er voors
hands nog geen plaats voor provincies. Het
toezicht zal daar ambtelijk worden uitge
oefend.
Het woift niet noodig en niet gewenscht
geacht om reeds thans een keuze te doen
voor een hoofdplaats voor het geprojecteerde
Gewest Sumatra. Ten aanzien van Atjeh
wordt het voorloopig noodzakelijk
geacht het'rechtstreeksch contact van de
regeoring met den hoogsten Europeeschen
bestuurder te behouden met het oog op de
bijzondere toestanden in Atjeh. Het Gouver
nement Atjeh en Onderhoorighedden zal der
halve voorloopig als gewest nieuwe stijl
moeten blijven voortbestaan.
Hoewel Borneo eigenlijk te achterlijk is
voor een gewest-nieuwe stijl, is een andere
hestuursindeellng niet wel mogelijk. Overi
gens schijnt het onmetelijke land met zijn
groote natuurlijke rijkdommen voorbestemd
om zich te ontwikkelen tot een gewest dat
zijn afzonderlijk bestaan in de toekomst ten
volle zal rechtvaardigen. Bandjermassin
wordt aangewezen als gewestelijke hoofd
plaat. De Zuider- en Ooster-Afdeeling van
Borneo zal moeten worden gesplitst in twee
residenties. In de Groote Oost is voorloopig
alleen plaats voor zelfstandige gemeen
schappen.
We gaan op het wedervaren van deze
voorstellen in Indië niet nader in. Veel sym
pathie hadden ze niet. Met den onderbouw:
aidatge-meen sch a ppengroepsgemeenschap
pen en zelfbesturende landschappen, kon
men zich nog wel vereenigen, maar de amb
telijke bovenbouw werd niet begeerd, al
werd later een oplossine gevonden.
In de Kamer kregen we van dit alles een
herhaling.
De linkerzijde was eenstemmig in haar
verzet. Zelfs 't zuinigheidsargument deed er
bij de sociaal- en vrjiz.-dem. opgeld: hun
voornaamst» verzet gold echter het niet tot
haar recht komen van de groepsgemeen
schappen •dioor den ambtelijken bovenbouw.
Van dien bovenbouw wend druk geducht cn
daarom moest die maar achterwege blijven.
In dezen geest had den vorigen dag ook dé
heer v. Boetzelaer gesproken.
Het verzet van liberale zijde was ecnigs-
zins anders gekleurd. Daar vreesde men
voor het verdwijnen van den Europeeschen
bestuursambtenaar uit den onderbouw en
dat was hun een onoverkomelijk bezwaar.
In elke bestuursinstnntie diende bet Noder-
landsche gezag te blijven o-prepresenteerd.
De hoeren Beumer en Fober vroegen den
minister de verzekering, dat de positie der
adatgemeenschappen, die de basis voor het
nieuwe bestuursstelsel vormen, niet zou
worden bedreigd door hoogere instanties en
zij dus haar eigen natuurlijke taak zouden
kunnen \ervullcn.
Minister de Graaff antwoordde daarop vol
komen bevestigend. Aan den liberalen woord
voerder werd geantwoord, dat de Europee
sche bestuursambtenaar in elke geleding
van het nieuwe apparaat zou kunnen woi
den gehandhaafd. Dit antwoord was den heer
Knottenbelt niet positief genoeg. Daar de
lieeren Cramer en Joekes ook niet te over
tuigen waren, was daarmee een aaneenge
sloten verzetbiedende linkerzijde ontstaan,
die versterkt werd door den heer v. Boetze
laer, wiens bezwaren ook niet waren ver
vallen na 's ministers rede.
Wie staan er achter den heer v. Boetzt
laer? Heel zijn fractie? Het was niet bekend.
Indien ja. dan liep het ontwerp groot gevaai
en ook het lot van den minister. Het begon
te „criselen", vooral toen bij de replieken par
tijen niet tot elkaar kwamen, aan 't slot van
zijn dupliek toonde de minister de gevaar
lijkheid van de positie te doorzien. Hij ver
klaarde toen, dat met het voorstel slechts
word voortgebouwd op de vroeger aangeno*
beginselen en dat, mocht de Kamer
daartegen in reactie zich verzetten en de
historische lijn willen afbreken, hij, di« mi
nister, niet langer de verantwoordelijkheid
zou kunnen dragen.
De portefeuillekwestie was daarmee ge
steld.
De voorzitter verdaagde in verband daar
mede de eenstemmigheid over het bestuurs-
hervormingsontwerp tot na afdoening van
de overige begrotingsvoorstellen. De Indi
sche begrooting komt dan in ieder geval af
en er on+staat nog even gelegenheid tot over
log. Dit laatste schijnt ons heel nuttig. We
hadden den indruk, dat tusschen den minis
ter en den beer Knottenbelt misverstand
bestaat, dat zeer wel uit den weg te mimen
is. We zien althans voor 'toogenhlik, aan
Koloniën nog geen crisis.
i de g-el eg-en held opent voor de bevolking
aan het bestuur der ressorten deel t
i ellan deewesten_ de<ugei
deze wijze'*
niet ontlasten, omdat de
wel bevoegdheden krijgen, maar geen zelfstan
dige veantwoordelljkheld. Ze zullen telkens t>IJ
hooger gezag moeten aankloppen.
De kosten der hervorming zijn voorloopig op
800.000 gesteld: In de practljk zal er nog neel
reten. Maar daarto
an groote eilandgewesten. die zal slecht
chade doen nan de ontplooiing van de groeps
de bevolking
landsch best
wikkeling. Alleen dat
tchappen belemmore
i bestemde gouvernei
zal leiding worden
de groepsge-meen schappen
«tuurszaken der bulten;
oeift slechts
de bureaucratie.
ichten op de Instelling de
n. Dat behoeft niet zoo lang
De heer Feber kon niet begrijpen, dat de
rootc provincies met groote -bevoegdheden er
cn slotte toe zouden leiden, dat de Volksraad
rerd uitgehold. Die zal dat toch zelf moeten
de uitholling niet te ontgaan
keling der dingen, wie zal dat
de kosten wordt thans niet beslist; zoo-
-Jigd kan de
Inlichtingen gevi
VERSLAG
De VOORZITTER
Aldus werd besloten:
loopende pachten
tlng worden behandeld,
iet Ingrijpend karakter
civlelreohtelljke cc
de agenda zijn.
de eindstemming
betreffende
iet mogelijk was er voor te stemmen na de
ïededeell-ngen der Regeering over de benoe-
ilng Van een dl.recteur-generaal van den land-
0 tegen 18 stemmen. Tegen 4 C.H., 8 S.D., 5
.D. en de heer Wijnkoop.
Vervolgens werd de behandeling der
Indische begrooting
De "heer CRAMER (S.D.) vervolgde zijn rede
icteeJe omstandlghedei
besparing door de bestuursher-
Met den onderbouw
ambtelijken bovenbcn
amen zullen vallen met
De gedachte pro
kelen den Volksraad i
i de ontwikkeling tegen
ln voldoende
l zijn. Die uitgavei
zeer ongelegen. Toch wil de i
hereiding van het nieuwe sy
ook ondanks het feit. dat v
voorloopig wel niets zal kom
Met den opzet der hervorm
Knottenbelt het overigens een;
ln de bultengei
Dr. 13 DU MER (A.R.)
de uitvoering
■anderlng in de
mln.g zelf. Die
i hen. die een dag
i geld zagen voor sociale hqr-
het plan \tan
Ingetogenheid worden betracht met het oog op
den financleelen toestand.
Het wetsontwerp werd verder beoordeeld
naar art. 18 van het antlrev. program, dat
vraagt autonomlsche ontwikkeling door be-
etuursdecentrallsatle der volksgemeneschappen.
De adatgemeenschappen moeten zich, zonder
al te veel controle, in vrijheid kunnen ontwik
kelen. Ityit de groepsgemeenschappen niet be
lemmerend zullen optreden, is door den minis
ter niet bewezen. Men kan beter de taak der
adatgemenesohappen beperken, dan die, met In
stelling van controle dóór de groepsgemeen
schappen, uitbreiden.
Welke zal voor de adatgemeensohappen de
sfeer zijn en welke voor de groepsgemeenschap-
De minister zegt, dat Java geen vergelijking
biedt. Daar Is het niet gelukkig geloopen. Op
welken grond meent men nu, dat voor adat- en
groepsgemeenschappen elk een voldoende eigen
taak zal zijn?
nisbare differentiatie ls dat goed. De gouver
nementen zullen tot provincies worden. Maar
dan ls onjuist te zeggen, gelijk de heer Van
Boetzelaer deed, dat men met Instelling der
gouvernementen aan den verkeerden kant be
gint.
Antwoordt de minister op de gestelde vragen
bevredigend, dan was de heer Beumer bereid
met den minister mee te gaan.
DE MINISTER AAN HET WOORD
De MINISTER VN KOLONIËN besprak aller-
nader zullen hebben uit-
Bestuurshervormlng bedoelt administratieve
decentralisatie en het scheppen van een zelf
standig bestuur voor bepaalde rechtsgemeen-
ekenlng te houden. We kuni
artoe dient de Instelling
;ld ligt geheel ln de lijn,
die sinds 10 Jaren wordt gevolgd. De sterke
Inkrimping der gewesten, die beoogd wordt,
zal belangrijke bezuiniging geven.
Nieuwe uitgaven zullen niet worden gedaan,
indien zij door den toestand der landsflnanclën
niet zijn verantwoord. Slechts zullen plannen
en richtlijnen worden uitgewerkt. Alleen wan
neer voor heel Indlë de decentralisatie zal wor
den doorgevoerd, zal op 's lands uitgaven be
langrijk kunnen worden bes.nlgd. De bestuurs-
dient ook om allerlei belangen In-
beter te kunnen verzorgen. Met dit
■ekenlng worden gehouden
De amer ls thans slechts gepli
schets van te volgen hoofdlijnen; later volgen
de uitgewerkte plannen, die alsdan zullen kun
nen worden beoordeeld. De gelegenheid om er
over te kunnen spreken ls zoo eekozen. dat niet
raad. die deze zaak als
eenheid" heeft te behnnde
Bij organisatie van den
zelaer wilde, kan niet
«elljke en regionale autonomie komen dan nli
voldoende tot uiting.
Indien de eenheid van een bevolkingsgrot
het aanbevelenswaardig doet zijn grenzen vt
gewesten te versohuiven, dan ls daartegen get
Een goed georganiseerd gewestelijk bestuui
zal bevorderlijk zijn aan een gezonde ontwik
keling van den z.g. onderbouw. Die ontwlkke-
regeering. Dan wordt h
trlijk zijn die grer
doende kan laten gelden, niet door t
ictles blijven natuurlijk i
"lottenf
gezag ln het algemeen zal blijven
De plaatselijke bestuurders zullen voo'r
noodig ls. bilj-
vrees behouden om met den minlste.
De heeren CRAMER (S.D.) en JOEKES (V.D.)
vredigd.
De portefenillekwestle gesteld.
De MINISTER antwoordde den heer Knotten
belt. dat de tegenwoordige controleurs et
clvlel-gezaghebbers ln het nieuwe stelsel hooft
van plaatselijk bestuur kunnen zijn.
Op de eenmaal aangenomen beginselen word
voortgebouwd. Mocht de Kamer de lijn willet
ctle beslatten, dan r.nl dt
*>IJn
eschorst tot na afhandêïlng
wetsontwerpen der Indische begrooting.
De afdeeltng BInnenlandsch Bestuur werd
erga(tering te 6.55 uur ver
Kerknieuws.
DE GEREF- BOND IN DE
NED. HERV. KERK
We lezen in de „Waarheidsvriend", het or
gaan van den Geref. Bond in de Ned- Herv.
Kerk:
Aan de hand van verschillende gegevens,
van alle kanten ons verstrekt, onder bekwame
leiding van Ds. G. van der Zee, destijds pre
dikant te Den Bommel, nu te Vaassen (Geld.),
kunnen we zeggen, dat er 1644 predikants
plaatsen zijn in onze Hervormde Kerk, waar
van (ongeveer) 477 behooren tot de Moderne
richting (Evangelischen mee inbegrepen), 502
Ethisch, 451 Confessioneel en 214 Gerefor
meerd ((ongeveer!)
Daarvan waren indertijd 100 Moderne, 42
Ethische, 61 Confessioneele en 71 Gereformeer
de vacant. Zoodat er 1370 dienstdoende predi
kanten waren: 377 Modernen, 400 Ethischen,
890^ Confessioneel en en 143 Gereformeerden-
Nu zjjn niet alle Gereformeerde predikan
ten helaas! Gereformeerde Bonders De sym
pathie bij allen is niet dezelfde. Er is bij velen
onverschilligheid ten opzichte van den Gere
formeerden Bond. Ze laten zich aan den Gere
formeerden Bond niets gelegen liggen. Ook
zijn er helaas! die bepaalde tegenstanders van
den Gereformeerden Bond zyn, niet alleen niet
medewerkende, maar zelfs tegenwerkende.
Om de waarheid getrouw te zijn en de wer-
kelykheid bloot te leggen, moeten we dit
eerlijkheidshalve bekennen.
Waar de Gereformeerde Bond tracht een
band te leggen tusschen alle Gereformeerde
predikanten en alle Gereformeerde Kerkera
den, is ons dat nooit volkomen gelukt. Soms
is er een strijd om beuzelingen, die de hoofd
zaak uit het oog doet verliezen. Zelfs in deze
ernstige tijden kan men er niet toe komen om
den broederband te leggen en te sterken.
Soms ook is er principieel bezwaar, omdat
men van geheel andere beginselen uitgaat en
het vele werk en den veelszins nuttigen, op-
bouwenden arbeid van den Gereformeerden
Bond, bijv. door het Studiefonds en den Evan-
gelisatiearbeid in moderne Gemeenten (onze
verschillende Evangelisatie-posten, vooral in
het Noorden) steunt men niet- Men trekt lie
ver de handen en laat anderen dan maar
alleen werken-
Ook is het soms niet bepaald, dat men prin-
cipleele bezwarert heeft, maar de laksheid en
de onbroederlijke zin veroorzaken, dat men
zioh niets van do dingen aantrekt en z"n schul
digen plicht in deze nalaat
In de provincie Groningen is alleen Onst-
wedde een Geref. Gemeente met een Geref.
predikant In Drente de gemeente Hoogeveen
met twee predikantsplaatsen.
KERK EN SOCIAAL LEVEN.
Te En s c h e d had de Chr. Besturenbond
den Kerkeraad der Geref. Kerk vprzocht de
,.T.nschedesche Kerkbode" te doen drukken by
een georganiseerde drukkersfirma.
De Kerkeraad heeft dit verzoek breedvoerig
besproken en gewaardeerd het streven de Chr.
organisatie tot groei en bloei te brengen. Hij
oordeelt echter dat de Chr. Besturenbond er
verkeerd aan deed een openbare vergadering
te houden om aldus de publicatie van het
Kerkeraadsantwoord „de leden der Kerk
tegen den Raad dier Kerk in verzet te bren
gen". De Kerk heeft wel te vermanen hen dip
georganiseerd zjjn in vereeniginecn die op het
standpunt van den k'assenstrijd staan, maar
hoeft niet tot plicht de zorg dat haar leden
georganiseerd zijn.
„Te meer weegt dit, wijl het niet gaat om
oen Christelijke organisatie, maar om het uit-
oofenen van iemands beroep onder de collec
tieve arbeidsovereenkomst in de' typografie,
welke overeenkomst is aangegaan door drie
patroonsvereenigingen eenerzij ds cn vier werk-
liodenvereenigingen anderzijds, welke van zeer
verschillende richtingen, ook niet Ofcviste'ijke,
zijn. Wat gij dus wilt, is niet dat bedoelde
broeder zich Christelijk organiseere; uw eisch
zou zelfs ingewilligd zijn, als hy zich
sloot bij een niet-Christelijke vereeniging. Het
is u bepaaldelijk te doen, dat genoemde br. die
collectieve arbeidsovereenkomst aanvaardt. Nu
moet het toch ieder duidelijk zijn, dat de Kerk
over dat contract niet ooraeelen kan. De Kerk
beoordeelt of naar den Woorde Gods eenige
handeling harer leden zondig is, maar al ken
nen misschien sommige leden van Ier. Raad
dat contract, qua ambtsdragers kunnen
mogen ze niet oordeejen over een 1-epaald c
tract tusschen werkgevers en werknemers.
„Een derge'ijke beoordeeling, al werd bet
contract ter fine van advies ons toegezonden,
sou niet Gereformeerd zjjn, maar Roomsch.
„Wat gij nu vraagt is echter .tiet de over-
hec-rsching van de Kerk over maatschappelijke
vereenigingen, maar de overheersching van de
organisaties over de Kerk, daar uw Besturen
bond aan de Kerk voorschrijft te zorgen, dat
hare leden lid zijn van de door hen aangewe
zen organisatie.
„Wij hebben wel de belijdenis der Kerk te
bandhaven, maar niet de beslissingen van uw
Pond uit te voeren. En dan nog wel rloor het
middel, door u voorgeschreven. Dat middel
toch zou neerkomen op boycot van haar
eigen leden. Wjj zouden moeten dwingen dooi
in den brootle te treffen. Zelfs by censure over
grove, erger'ijke zonden doet de Kerk d;;t nog
niet. Wij achten het in strijd met Christelijke
beginselen, met de vrijheid van geweten, als
uw organisatie door dwangmiddelen als boy
cot, iemand wil dwingen lid te worden van een
bepaalde organisatie en wjj waarschuwen de
leden der Kerk ook zeer ernstig, om niet met
verachting van de gemeenschap der heiligen
er de saamhoorigheid der Kerk, uit te sluiten
uit de burgerlijke samenleving, allen (He bet
merkteeken van een voorgeschreven organi
satie niet dragen.
„De Kerkeraad meent dan ook re moeten
blijven by zijn alouden regel, om zooveel
gelijk by het opdragen van eenigen arbeid
de leden der Kerk voorkeur te moeten geven,
temeer daar de Gereformeerde Kerk byna de
eenige is, die zich zonder Rykshulp onder
houdt door de gewilligheid harer leden."
EVANGELISATIE.
Te Deventer had het nieuw opgerichte
Interkerkelijk Comité voor Stads-evangeli-
satie „Una Sancta" Maandagavond j.l. haar
eerste bijeenkomst belegd in het Evangellsa
tiegebouw.
Een groote schare belangstellenden, aldus
schrijft men ons, liet geen plaatsje in het
ruime gebouw onbezet Als sprekers voor
dien avond traden op de heer P. C. Tyssen
Ned. Herv. Evangelisatie, de Geref. predi
kanten Ds. P. Prins en Ds. P. G. Kunst; en
de Luthersche predikant Ds. W. J. Kooiman.
Van het gemeenschappelijk onderwerp van
dien avond: „Christus in het midden"- behan
delde evangelist P. C. Tyssen: „Christus
tusschen de zondaren" en toonde nl een aan
grijpende toespraak Christus tusschen de
moordenaars, Christus in het lijden en in
den vloek. Ds. W. J Kooiman sprak dan
over: „Christus tusschen hemel en aarde1""
als den Redder der wereld, die „hemel en
aarde vereenigt te saam". Ds. P, Prins be
handelde: „Christus tusschen de verlosten",
naar het woord uit Openb.: „En ik zag in het
midden van den troon een Lam als geslacht",
temidden der gezaligden; terwijl Ds. P- G.
Kunst in een ernstig slotwoord deze drie
gedachten te zamen bond-
Vooraf had de voorzitter van „Una Sanc
ta", de heer C. Oranje, doel en streven
van het comité uiteengezet en gewezen op den
geestelijken nood van dezen tijd, die roept
om belyden en beleven- O.m. deelde spr.
daarbij mede, dat het comité den arbeid van
het vroegere Deventer kwartet hoopte op
nemen door allerlei Evangelis«lie-arbeid re
verrichten, waarbij in de toekomst sprekers
van verschillende kerkelijke richtingen zul-
worden uitgenoodigd.
Hoezeer dit doel in een geestelijke behoefte
voorziet werd wel nadrukkelijk aangetoond
door de groote opkomst, waaronder velen die
zelden of nooit een kerk bezoeken.
Te Wnubach (L-), vlak aan de Duitsche
grens, is vanwege de Geref. Kerken te Heerlen
een Evangelisat'egebouw in gebruik genomen,
van welke plechtigheid we reeds vers'ug
gaven. Abusievelijk vermeldden we, dat het
gebouw te Rumpen stond.
Radio Nieuws.
DONDERDAG 17 MAART
i AVRO: Draalorselmuzlftk
rg: Altzang
T O keet 061
i AVRO: Grmnofoonruuzlelt
i AVRO: Mengelbeige Goe-
sierhauaen: Pop. muzlalc
i NCRV: Ruse,
sum AVRO:
sum AVRO:
L r y: Band-mu
ïramofoonmuxlelc
AVRO: Engelech
NCRV: Leger des Helle-ui*-
VRIJDAG 18 MAART
12.05 Kalundborg: Strijkorkest
12.15 Hulzen NCRV: Concert
12.15 Hilversum AVRO; Zang-recital
12.20 Davenï r yV Orkest
vro
Orkest
12.30 Hilversum AVRO: Kamerorkest
13.20 Londen R.: Coi
14.00 Kalundborg:
6.20 La
-6.50 D a
16.55 Wa
17.00 H i
17.30 Hu
16.80 H 1 iVe^um" "VARA: "Knutselwerkje*
J NCRV: Handenarbeid
i NCRV: Babyverzorging
LICHAMELIJKE OEFENING
DE UTRECHTSCHE SINGELLOOP
De steeds groeiende publieke belangstel
ling voor den bekenden Utrechtschen Sin
gelloop, welke zoo enorm werd dat het ver
keer voor geruim en tijd gestremd nuest wor
den, is oorzaak geweest dat een nieuw par
cours moest worden uitgelegd. In overleg
met de politie heeft het Comité besloten het
parcours als v-dgt te wijzigen: start Punten-
rif; Cathr'jnes'n£€l. Ledig Erf, Maliesin-
gel, Maliebaan, Museumlaan Emmalaan, Wil-
helminapark, Julianalaan, Mecklenburgplein
(finish). Het parcours is 4600 Meter. De toe
gezegde medewerking is roods zoo groot, dat
deze Singel loop het succes van al de andere
loopen zal overtreffen. Als datum is bepaald
Zaterdag 28 Mei, aanvang 5.40 uur.
ONTSPANNING
DAMMEN
KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.
Voor dezen wedstrijd hebben ingeschreven
de meesters W. Rustenburg te Amsterdam,
titelhouder; B. Ris te Wormerveer, P. J. van
Dartelen te Amsterdam; A. de Graag te
Heusden; B. Dukel te IJmuiden. Door het
Bondsbestuup is verder toegelaten de kam*
pioen van Zuid Holland J. H. de Hoogh te
Den Haag. Verder zal nog deelnemen de
neer F. Raman te Amsterdam, die het vorig
jaar met 1 y >t minder dan de kampioen
op de 2e plain eindigde.
Voorts is door het Dag. Bestuur uitgenoo-
q '1 om dcc' ,f! nf*mPn d* wereldkampioen
B. Springer, die momenteel in Den Haag
vertoeft
Overigens is het Dag. Bestuur in corres
pondentie met de meestors A. K. W. Damme,
R. C. Keiler cn J. H. de Vos allen te Amster
dam om deelneming mogelijk te maken.
Kan de. bezetting verkregen worden die
het Bondsbestuur zich voorstelt, dan zal
het een krachtmeeting worden van de le
rang. zooals er in langen tijd al niet- meer
heeft plaatsgevonden.
Mocht het aantal deelnemers 7 of minder
bedragen dan zal een dubbele ronde ge
speeld worden. Bij meer dan 8 deelnemers
wordt een enkele ronde gespeeld.
De wedstrijd zal in ziin geheel te Amster
dam worden gespeeld. Het ligt in de bedoe
ling om 2en Paaschdag aan te vangen. Tot
wedstrijdleider is aangewezen de heer S. S.
van Baaien, 2e voorzitter N.D.B te Amster
dam, Er zullen 2 partijen per dag worden
gespeeld, terwijl het speeltempo is bepaald
op 25 zetten per uur.
DE VAL VAN KONSTANTINOPEL
Door LEWIS WALLACE Naar het Engelsch door ALMA
KORTE INHOUD VOOR NIEUWE LEZERS
schrijver van het beroemde boek „Ren
verplaatst den lezer ln 't begin van dit
e verhaal naar 't einde der veertiende eeuw
Een geheimzinnig reiziger van Joodsche al-
komst, liet zich toen met «ijn drie slaven door
handelsvaartuig brengen naar de baaJ van
n hij daar aan land wee gestapt, begaf
ch met zijn slaven naar een oude begraaf-
3. Hij bleek hier goed bekend te zijn, want
r zich eenmaal te vergissen wist hij door
te dringen tot de^ sarko^{1Ha5 kw^|argnVg® TyrUij
Toen de vreemdeling de sarkophaag^
^Rumt)1 vijftig 6faar later bevond de vreemde
ling. maar nu omgeven met den luister van een
«nachtig Indisch vorst, zich bij een groote
karavaan, die door de woestijnen van Arablë
naar Mekka t
Op dezen 1
Emir El H-d,.
flen Siiltan de eervolle opdracht had
de bedevaartgangers
maakte hij kennis me
>edlg krijgsman, die
i beschermen.
dochtertje, de 14-Ja:
prachtig zomerpalel
ggebracht door een Jongen man, die zij uitnoc
Klooster te Blelo-Osero. Deze brief werd hai
dlgde aan de aangerichte tafel plaats te n<
hien. Daarna begon zij den volvonden brief
Bielo-Osero, 3 Juni 1452.
Van Hilarion, den Abt, aan Irene, zijn wel
beminde dochter.
Gij dacht mij reeds sinds langen tijd in de
eeuwige rust, voor eeuwig bij onzen Verlos
ser. Is stilzwijgen gelijk aan den cïuod, geen
geluk is zoo liefelijk als dat, hetwelk ons
onverwacht overkomt. Zoo was de opstan
ding de volmaking van de kruisiging. Meer
dan al het andere, meer dan de bergrede,
meer dan de wonderen door Hem verricht,
meer dan zijn voorbeeldeloos leven, stelde de
opstanding in het lioht, dat onze Heer hoog
verheven was boven een gewoon philosoof
als b.v. Socrates. Wij storten tranen om zijn
zwaar lijden, maar wij zingen, zooals Mir
jam zong, wanneer we aan zijn overwinning
van het graf denken. Ik zou mij zelf niet met
Hem willen vergelijken, toch verheugt mij
de gedachte, dat deze regelen, zoo onver
wacht tot u gekomen, u iets te gevoelen zul
len geven van hetgeen de Maria's gevoelden,
toen zij met de specerijen grafwaarts gin
gen en slechts de engelen vonden.
Laat ik u voordat Ik verder ga van mijn
verdwijnen uit Konstantinopel vertellen. Veel
kostte mij de oproeping uit het oude klooster
door (Jen Patriarch; niet het minst omdat ik
van u scheiden moest op een tijdstip, dat uw
geest zich voor de waarheid opende en haar
leerde verstaan. Toch meende ik in die roep
stem de stem van God te hooren en vreesde
haar ongehoorzaam te zijn.
Toen kwam de benoeming van den keizer.
Hij had van mijn wandel gehoord en ver
langde als een tegengif voor de zonde mijn
voorbeeld in zijn paleis. Ik trachtte er mij
aan te onttrekken. Maar de Patriarch be
praatte mij, ik ging, en liet mij installeeren
als bewaarder van den Rooden Inkt Toen
heb ik mij werkelijk diep ongelukkig ge
voeld. Wat is voor zulken als ik het leven
in de schaduw van een troon? Wat is macht,
zoo zij niet bestaat in het betoonen van ge
nade, rechtvaardigheid, liefde? Wat is een
gemakkelijk leven anders dan in gevaar te
verkeeren van gewoonten aan te nemen, scha
delijk voor de hoop des Eeuwigen Levens?
O van welke ellenden moest ik getuigen zijn?
En hoe rampzalig maakte mij het aanschou
wen er van, omdat ik er niets aan doen kon!
Ik zag daarenboven de verdorvenheid van
het hof. Sprak ik, wie luisterde, tenzij dan
om mij te bespotten? Woonde ik de mis bij
ln de eene of andere kerk, ik vond onder de
misgewaden niets dan huichelarij. Hoe dik
wijls heb ik in de Santa Sophia met schuld
beladen handen het bloed van Christus in
den kelk voor het altaar zien opheffen, en
hoe menigmaal heb ik bevend verwacht dat
de koepel boven ons hoofd rou invallen, om
ons. onschuldigen, met de schuldigen te ver
pletteren.
Eindelijk had de vrees zich in zoo hooge
mate van mij meester gemaakt, dat geen
slaap mijn oogen meer look. Ik gevoelde Hal
ik vertrekken moest, en wel spoedig, wihic
ik niet verloren gaan door het verbreken
van mijn verbond met Hem, den Oppersten
Rechter, wicn3 goedkeuring ons den vrede
brengt, die alle verstand te boven gaat
.Verlof om heen te gaan was niet te .ver
wachten, want de grooten der aarde dulden
niet dat men hyji gunstbewijzen versmaadt.
Mijn ontslag nemenmaar dat zou slechts
koren op den molen zijn van de hovelingen,
die wel niets tegen mij persoonlijk hadden,
maar vijanden waren van den godsdienst en
verachters van alle heilige verordeningen.
En hun getal was zoo groot! Helaas, dat ik
dit zeggen moet! Wat bleef mij dus over dan
de vlucht?
Waarheen? Ik dacht eerst aan Jeruzalem,
maar wie kan zonder te verachteren samen
wonen met ongeloovigen? Toen kwam Ha-
gion Oras, de Heilige Heuvel, mij in de ge
dachten, maar daar stuitte ik op hetzelfde
bezwaar, dat eer terugkeer naar het klooster
Irene onmogelijK maakte: ik zou binnen het
bereik zijn van den toorn des keizers. Ik
onderzocht mijn hart met al zijn begeerten,
heilige en onheilige, en ontdekte er Sen ver
langen in naar het kluizenaarsleven. Hop
schoon scheen mij de eenzaamheid toe. In
welken toestand heeft iemand, die zijn na
tuur wenschi te verbeteren, meer kans van
slagen, dan in een toestand van algeheele af
zonderingalléén met zijn God? Dp
geest des geheds moet zorgvuldig aange
kweekt worden; waar kunnen wij er geznn
der voedsel voor vinden, dan in de stilte
die op het midden van den dag even ongc
stoord is, als te middernacht?
In deze stemming schoot mij de geschiede
nis van den Russlschen St. Sergius te bin
nen. Hij was te Rostoff geboren. Vervuld van
vrome indrukken, niet uit onvrede met de
wereld, die hij niet kende, verliet hij op
jeugdigen leeftijd in gezelschap van een
een groot woud in de provincie Radenogo
Daar woonde hij te midden van wilden, om
ringd vaa verscheurende beesten, en bracht
zyn dagen door onder vasten en bidden, af
hankelijk van God als oudtijds de profeei
Elia. Zijn leven trok de aandacht. Hij kreeg
verscheidene aanhangers. Met eigen handen
bouwde hij een houten kerk voor zijn vol
gelingen, cn gaf haar den naam van Troit
za: Heilige Drievuldigheid. Daarheen bega!
ik mij, in gedachten verzonken. Misschien
had God daar iets voor mij te doen, voor
mij, zoo vermoeid van c)e baatzucht, afgunst,
omkooping, gierigheid en winzucht der ziel
looze kunstmatigheid, genaamd: samenle
ving.
Ik verliet Blacherne in don nacht, stak
de zee over en rustte niet, voordat ik in
de steenen kerk der Heilige Drievuldigheid
nederknielde bij het gebeente van den ge
vierden Russlschen kluizenaar, om God te
danken voor zijn verlossing.
De Troitza was niet meer de eenvoudige
houten kerk van weleer. Ik vond een verza
meling van kloosters. De eenzaamheid waar
van ik droomde moest nog hooger in het
noorden gezoci worden. Eenige jaren vroe
gcr was een volgeling van Sergius, een ze
kere Cyrillus, sedert heilig verklaard, niet
afgeschrikt door de maandenlange winters
naar een afgelegen plek .an de Witt? Zee
getrokken, vvaar hij als kluizenaar woond.'
totdat in zijn ouderdom een heilig huis noo
dig was om zijn volgelingen te herborgen
Hij noemde het Bielo-Osero. Daar vestigde
ik mij. gewonnen door de warme ontvangst,
die er me ten deel viel.
Toen ik Blacherne verliet nam ik, behalve
het kleed dat ik droeg, twee dingen mee:
een exemplaar van den „Regel van de Kloos
terwerkzaamheid" en een medaillon-portret
van de gezegende moeder van onzen Heer
en Heiland, in goud gevat en met briljan
ten omzet. Ik had het van den Patriarch ten
geschenke gekregen en droeg het altijd om
den hals. Zelfs in den slaap rust hot altijd
hoven mijn hart, De dig nadert dat ik het
niet meer noodig zal hebben; dan zal ik het
u zenden, ten teeken dat ik de rust ben in
gegaan, en dat ik, stervende, u een behoed
middel wenschte te geven tegen ongemakken
der ziel en tegen de vreeze des doods.
De „Regel" viel in den smaak der Broeder
schap. Zij namen hem aan en hielden er zich
zóó stipt aan, dat het klooster na verloop
van tijd in reuk van heiligheid kwam te
staan. Tegen mijn wil verkozen zij mij tot
A.bt. En hiermede loopt mijn verhaal ten
einde. Moge mijn brief u aantreffen in het
nen. Hij wa te Rostoff geboren. Vervuld van
broeder zijns vaders huis, en begaf zich naar
genot eener zieierust, zooals ik die heb leo-
ren kennen, toen ik het leven opnieuw be
gon in dezen schuilhoek, waar de dagen
doorgebracht worden in gebeden en smeekin-
gen, waar de nachten opgeklaard wor Jen
door hemelsche visioenen.
^j?nrt"s k'.d 'k u d011 jeugdigen broeder, 1lo
u dit schrijven zal overhandigen, onder mv
vleugelen te willen nemen. Ik zelf i!pniv>f-.te
hem lot deken van ons klooster. Z'in pneg.
ternaam is Sergius. Hij was nauwelijks de
kin «erschoenen ontwnsscn. toen ik biet
kwam Het duurde evenwel niet lang voor
dat ik in hem d zelfde hoedanigheden ont
dekte welke mij tijdens mijn verblijf in het
oude klooster tot u trokken: ern ontvankelijk
gemoed en een aangeboren zin om God Hef
te hebben. Ik maakte zijn weg gemakkelijk.
Wordt vervolgd
