O ^/ereldontwrichting en Wereldherstel P. VAN BERK NS PRAATUURTJE LAST). EK TÜIKBOUW Ke. IS9 nn\r>EKr>AO 3 maart ro.?2 TUINBOUWBENOODIGDHEDEN TEERPRODUCTEN - Verf- en Lijnolie Aanbevelend, C. HOUWELING Levering van alle soorten LUCHTWERK Zoekt U AZALEA 1NDTCA CACTEEN IN SOORTEN COCOSVARENS MOOIE? CLYVIAS IN ZNCP Vramn tui C VAN VEEN Cm Belgische Cultures Zijde 71—73 BOSKOOP Relzlgershezook m«*t monsters op aanvrani: Mf.llHrliiiii.liiimilftUi ilMkik&kl sum mm WÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊHÊÊÊÊÊÊ ma Een belangrijk boek van Dr. Ir. W. H. C. Knapp II Het liberalisme noch het Socialisme kunnen de wereldberoerende vraagstuk ken oplossen. Alleen door de vrije concurrentie in olie bedrijven is verbetering te ver wachten. Wij zagen in ons eerste artikel over het boek van Dr. Knapp, dat volgens den ge leerden schrijver de sociale eii economische politiek dwaalden door uit het oog te verlie zen, het verband, dat er bestaat tusschen bodemcultuur en amXire taleken van volks welvaart Men vergat dat van die andere takken van volksvlijt de mensch alleen kan bestaan als de produkten ervan, ol de diensten erin verricht geruild kunnen Worden tegen land- bou w voortbrengselen. De liberale leer der natuurlijke vrijheid, uitgaande van de drieledige veronderstel ling n.l. dat ieder zijn eigen belang zoekt, dit belang het beste kent en dit het best zelf kan bevorderen, de leer die vooral geduren de het derde vierde deel der vorige eeuw algemeen werd gehuldigd, heeft niet het ideaal gebracht dat men verwachtte omdat het niiet goed toegepast werd, terwijl het stelsel zelf ook niet deugde. Deze leer vond vooral bestrijding bij de verdedigers van de belangen der lagere volksklassen, bij het socialisme, waarvan Karl Marx, de, wetenschappelijke grondleg ger is. Tegen de niet vol te houden leer van het liberalisme „ieder voor zich" werd ge plaatst: één voor allen en allen voor één Dus moet de „gemeenschap" eigenaar worden van alle productiemiddelen. Maar met het poneeren van deze stelling ging Marx uit van de maatschappelijke toestanden in de nijver heid, in de grootindustrie. Daarmede is vol doende verklaard het feit dat het socialisme tot groote dwalingen moest vervallen. Daar om is het socialisme niet in staat de wereld beroerende vraagstukken van thans tot op lossing te brengen. Het komt alleen tot het strevon naar hooger loon ten koste van het vermogen van anderen. Ook in Christelijke kringen kwam een strooming ten gunste van den arbeider om een betere verdeeling te krijgen van het volksinkomen met eerbiediging van de tegen woordige maatschappelijke orde. Dit streven, h«t .solidarisme, is het meest stelselmatig door de roomsch-katholieken gepropageerd, die een soort standenorganisatie, als de vroe gere gilden, als ideaal hebben. In de ency cliek „Rerum Novarum" van Paus Leo XIII, welke bevestigd werd door Paus Pius XI in de laatst verschenen encycliek Quedrag e simo anno" wordt hiervoor het pleit gevoerd en aangedrongen tot het vormen van „be- drijfsschappen", om daardoor tot een „recht vaardig loon" te komen. Dr. Knapp acht dit standpunt niet zuiver, daar het leidt tot grooter werkeloosheid, tot grooter bestaansonzekerheid, dat weer leidt tot pensioenregeling enz. wat weer zwaarder lasten geeft, tot nog grooter ontwrichting der maatschappij. De huidige sociale poli tiek gaat reeds in deze richting. De lasten van de sociale wetgeving: verzekering, be perking van den arbeic&dag enz. komen voor heel het bedrijfsleven op de schouders der landbouwende bevolking. De democratie, de massa mist elk inzicht in de meest eenvoudige grondwaarheden van de economie, zoodat allerlei drogredenen in gang vinden, die tenslotte haar eigen onder gang beteekenen. Bolland zeidie het reed's in zijn opzienbarende academische les op 28 Sept 1921 over „De teekencn des tijds": „het Europeesche Westen heeft zijn besten tijd Meer dan ooit is het THANS noodig NAUW KEURIG BOEK ta HOUDEN. Laat het doen door VEEMARKT 1b. ROTTERDAM TELEFOON 57796 Eiken Maandag en Dinsdag van 9—5 u. te spreken. Zonder eenige verplichting ook thuis te ontbieden. gehad". Reeds had hij (Prof. B.) beweerd, dat „het volk" (dat is de groote hoop der minderwaardige stedelingen) arm Is aan echten volkszin, en zorgeloos teert zonder eigen vlijt, op den arbeid vap anderen, aller eerst van het landvolk." Wat de handelspolitiek aangaat, zoo wijst Dr. Knapp op het feit, dat de internationale goederenruil zich zoo ontwikkelde, dat er geen mensch is, die niet dagelijks, in wat hij noodig heeft, met de geheele wereld in aanraking komt. De vrijhandel berust op het beginsel, dat het 't voordeeligst is voor de werelcihuishouding, de goederen daar voort te brengen, waar dit het goedkoopst kan ge schieden. Tarieven enz. leiden tot een zeer oneconomische wijze van produceeren. Toch moet eventueele opheffing der tarieven ge leidelijk gaan, daar er anders slachtoffers komen. Dat thans het protectionisme weer opleeft is een gevolg van de ontwikkeling van de bedrijfs-organisatie en de sociale wetgeving, die daaruit tot stand kwam. De bedrijfsorga nisatie toch gaat uit van een bepaalde loon standaard en aanpassing der prijzen aan dien standaard, terwijl de vrijhandel rust op een vrije mededinging op de wereldmarkt en aan passing dor loonen aan dat prijspeil. Maar ook hier is het de landbouw, die het eerste en duidelijke teeken geeft, dat de maatschap pijhervormers op een verkeerden weg zijn. Het evenwicht in de huishouding wordt ver stoord, het ruilmiddel, geld, verliest zijn waarde en de toestand van den landbouw en voor de geheele maatschappij wordt on houdbaar. Die toestand is al onhoucPbaar. Werkloozen in de steden ontvangen meermalen tweemaal meer aan ondersteuning dan de landarbei ders, die de geheele week ingespannen zwoe gen. En dat waar meer dan tweederde der wereldbevolking de bodemcultuur beoefent. De vakvereenigingsleiders hebben een funes te politiek gevolgd, en het tegenhouden van de aanpassing van stedelijk loon-, winst- en prijspeil aan het landelijk doet de vrees wettigen, dat de crisis zich nog zal verscher pen en lang zal duren, terwijl dit alles veel geldelijke offers zal vragen. Hoe kan de maatschappij zich harmonisch ontwikkelen, vraagt de schr. zioh. De antwoorden daarop gegeven door vooraanstaande economen loo- pen zéér uiteen. Het kapitalistisch productie-systeem wordt door de eene groep aangewezen als de hoofdschuldige, dus is socialisatie hut mid del. Overproductie zeggen anderen, dus be perking der voortbrenging desnoods van hoogerhand opgelegd. Weer anderen geven de machine de schuld van de crisis. Enkele willen de loonen en salarissen opvoeren om meer koopkracht te scheppen. Daar zijn er (Dawes en Young) die de internationale over eenkomsten omtrent financieele verbintenis sen, uit den oorlog voortvloeiend, willen her zien. Doch volgens Dr. Kn. hebben geen van al deze goneesheeren de diagnose goed ge steld, zoodat hun geneesmiddelen of niet of geheel verkeerd zullen werken. Alleen her stel van de natuurlijke orde. En dat is alleen als het stelsel van vrije concurrentie terug keert. Zoo alleen komt de landbouw weer op gelijke lijn met de andere bedrijfstakken. De kosten der sociale wetgeving, thans druk kend op een deel eter bevolking (de land bouw) moet geheel voor rekening van de gemeenschap komen. Zoo alleen draagt ieder bii naar de mate van welstand en inkomen. De kwaal moet in den wortel aangetast. Durft men dit niet, dan wachten ons heele zware tijden. Door alléén in een deel van het becürijfsleven de vrije mededinging toe te laten en in het andere niet krijgt men: Ont wrichting! Ontreddering! Ont binding! Chaos Wij moeten zegevieren over de Natuur. Zóó strijden we voor hooger welvaart In Nederland hangt de nationale welvaart wel zeer nauw samen met de bodemproduc tie, met den landbouw. En onze landbouw, de Nederlandsche landbouw, die zooals ook wij (Red. L. en T.) meermalen aanhaalden, door den grooten econoom Dr. Frost een voorbeeld van moderne rational iseering ge noemd is en in heel de wereld een goede klank heeft verkeert in een onhoudbare positie en komt ver te kort bij die bedrijfs takken, die buiten den landbouw staan. Zou het gelijk gesteld worden dan zou het Neder landsche volk minstens 300 millioen gulden meer moeten opbrengen. Door rationaliseering der bedrijven komt men deze landbouwcrisis niet te boven. Met de vorige gelukte dat wel. Tot herstel kunnen alleen groote middelen helpen, zooals reeds werd opgemerkt De toestand is zóó ernstig, dat men naar een bescheidener levenswijze moet terugkeeren, doch de verdwazing is zoo groot, dat eer het tegendeel valt op te merken. Het Nederland sche volk verstaat de teekenen des tijds niet en wenscht voort te schrijden op den breeden weg der kunstmatige economie, die tot ont wrichtlng moet voeren. De landbouw moet leiding en richlsnoer geven, moet de basis zijn, waarop heel de maatschappij rust. Schr. komt na berekeningen er toe. dat de loonen, de daadwerkelijke inkomsten der niet-land- bouwende bevolking met 20 k 25 pet. moeten dalen. Er moeten vele offers gebracht worden De democratie, die inderdaad schijndemo- cratie is, leidt tot maatschappelijke onrecht vaardigheid. De schr. heeft wel vermoed, dat men hem reactionair, conservatief zal noemen. Zelfs spreekt hij het vermoeden uit door sommige als revolutionair te zullen worden aange- Nog veel meer bezwaren zullen ingebracht worden. Maar hij meent, dat, al zal men voorloopig zioh niet veel van dit boek aan trekken, de menschen gewaarschuwd en ge wezen moeten worden op de hen bedreigen de gevaren, opdat men niet zegge, wij hebben bet niet gehoord. Met belangstelling, wij schreven het in het begin reeds, hebben wij het boek doorgelezen en vele gedeelten herlezen. Dat we het in alles met Dr. Ir. Knapp eens zijn zal hij niet verwachten. Op meerdere punten gaan we niet geheel met hem mee. De groote lijnen, die hij trok, hebben echter bijna alle onze volle sympathie. Het is met een ernst geschreven en met een overtuiging, die blijk geven van de ge heele materie volkomen doordacht te hebben. Menigeen zal pijn gevoelen, als zóó de zieke plekken aangewezen en betast worden. Me nigeen za 1 de voorgestelde medicijnen met afkeer van zich wijzen. Misschien zullen de adviezen njet opge volgd worden doch de geschiedschrijver van later zal dan bij het weergeven van het huidig wereldgebeuren vermelden dat er wel menschen waren, die een goed inzicht had den in de groote economische problemen, maar er zal misschien bijgevoegd worden en de menschheid heeft niet geluisterd, doch schreed1 voort op den weg naar de ontwrich ting. We hopen, dat mede door het leven van dit boek van Dr. Ir. W. H. C. Knapp cbe lei ders in de samenleving tot helder inzicht van de kwalen der maatschappij en tot het aanwenden van de juiste middelen mogen komen. gesluiten van de drie Landbouw-organisaties De Vergadering van de Dagelijksche Be sturen van den Christelijken Boeren- en Tuinder&bond in Nederland, het Koninklijk Nederlandsch Landbou w-Comité en den Katholieken Boeren- en Tuindersbond, gehou den op 26 Februari 1932 te 's-Gravenhage, heeft o.m. de volgende besluiten genomen: Besloten op korten termijn in overleg te treden met de Regeering omtrent de moge lijkheid van het verleenen van hulp- aan pacht- en hypotheekboeren, die in moeilijk heden verkeeren. SOCIALE LASTEN. Besloten in verband met de overweging de kosten van de sociale lasten in den land bouw tijdelijk voor rekening van het Rijk te doen komen, de aandacht van de regee ring te vestigen op hetgeen te dien aanzien >n de Zeeongevallenwet is bepaald. TOEPASSING DER ZEGELWET OP HUURCONTRACTEN MET Z-G.N. MOBIELE PACHT. Besloten de aandacht van de regeering er op te vestigen, dat de Zegelwet in haar tegenwoordige gedaante niet zeer geschikt is om het verhuren op basis van mobiele pacht te bevorderen, en te verzoeken een zoo danige verandering in de zegelwet aan te brengen, dat de thans onvermijdelijke hooge zegelkosten worden verlaagd. Besloten in verband met het bij Kon. Boodschap van 25 November 1931 bij de Tweede Kamer ingediende wetsontwerp, hou mmm Wij garandeeren, dat al het Hilleshög- zaad voor Nederland bestemd, op Neder- landschen bodem met Nederlandsche arbeidskrachten is geteeld. Hilleshögzaod geeft de hoogste suiker- opbrengst per bunder en het kleinste aantal schieters. Bij het rooien spaart U geld door den idealen vorm van de Hilleshög-biet. Bietenbouwers, in Uw eigen belang: bestel voor de o.s. uitzaai óók Hilleshögzaod bij Uw inkoopvereeniging of Suikerfabriek HILLESHÖG SUIK.ERBIETENZAAD N.V. HOLLAN DSCH ~ZWE E DSC H E ZAAD MAATSCHAPPIJ AMSTERDAM SARPHATlSTR.9. .vj dende bepalingen tot beveiliging bij den arbeid in het algemeen en bij het verblijven in fabrieken en werkplaatsen in het bijzon der, eenige opmerkingen ter kennis van den Minister van Arbeid, Handel en Nijverheid te brengen. NOTARISTARIEVEN. Besloten op grond van de resultaten van een onderzoek naar de notaristarieven in de verschillende deelen van ons land de bij de Centrale Landbouworganisaties aange sloten provinciale en gewestelijke organisa ties, nader in te lichten omtrent de stappen welke kunnen worden gedaan om waar noodig tot een verlaging dezer tarieven te komen. Besloten aan de Regeering te verzoeken aan de Commissie van Advies inzake stich ting van boerderijen op wocsten grond op te dragen een onderzoek in te stellen naar de bedrijfsresultaten dezer ontginningsboerde rijen in verband met een eventueel tijdelijk opschorten van de verplichting tot betaling van rente en annuïteit BLAUWPUT POOTAARDAPPELEN van goeden stam, middelmatige poter 4 16.50 p. 100 Kilo, 1.80 per 10 Kilo en 20 cent per Kilo, Contant. DE ZEEUW's ZAADHANDEL BARENDRECHT Dedding van onze boter- export naar Duilschland nog mogelijk De regeering moet snel handelen, anders verdrinken we over een maand in de melk. Onze boterexportbelangen op Duitschland krijgen den genadeslag, indien er niet spoe dig een keerpunt komt in de handelspoll tieke maatregelen, waarmee Duitschland tegen den Invoer vau boter de laatste weken front maakt Sedert den aanvang van dit jaar is het in voerrecht op boter in Duitschland van 50 op 100 Mark per 100 kg. gebracht. Tegen een zoodanig exorbitant douanetarief van 60 cents per kilo is In het verarmde Duitsch land van thans niet meer te importeeren. Nochtans kan langs eenige met name ge noemde douanestations ieder land, waarmee Duitschland een handelsverdrag heeft, per jaar in totaal een contingent van 5.000.000 kg. invoeren tegen het voor dien tijd alge meen geldende tarief van 50 Mark per 100 kg. Tot nu toe teren onze bote rex ports urs dan ook op dit contingent. Maar daaraan zal een einde komen en spoedig. Het maakt nog geen derde deel uit van de hoeveelheid boter, die we in 1931 nog naar Duitschland konden afzetten. In normale tijden exporteerde Ne derland ongeveer 30 millioen kg. boter naai Duitschland en ook in het crisisjaar 1931 bedroeg dit quantum nog 19 millioen nog bijna 60 pet van zijn totaal export aan boter. In soortgelijke ngunstige positie ver keert Denemarken, die ee:i even massaal belang bij de Duitsche markt heeft als ons land en ook Letland, hoewel in veel min dere mate. Inmiddels is deze regeling nog veel ernstiger voor ons geworden nu Duitsch land besloten heeft, er toe over te gaan om dit jaarcontingent van 5.000 ton nog eens over de maanden te verdeelen, zoodat voor taan het ieder land slechts veroorloofd is om tot een maximum van elke maand 500 ton boter tegen het invoerrecht van 50 Mark te importeeren. Deze uitzonderlijke maatregel spruit voort uit het handelsverdrag met Finland en richt zich, verre van te zijn een protectiemaat- regej van algemeenen aard ten genoege der Duitsche boterproducenten, practisch alleen tegen de groote boterleveranciers als Neder land, Denemarken en Letland. Landen, zoo als Finland, die tot nu toe nimmer een jaar- lijksch invoerquantum van 5.000.000 op de Duitsche markt bobben gehaald, zullen van deze contingenteering uiteraard geen hinder hebben en landen, die tot nu toe op geen noemenswaardige schaal naar Duitschland boter exporteeren, zullen er van profiteeren. Geen bescherming dus van de eigen produc tie, maar kunstmatige verschuiving op de Duitsche importmarkt ten koste van onze plaats. Deze toestand van kunstmatig onge lijk gemaakte concurrentievoorwaarden op de botermarkt, noemt de Duitsche Regeering tot nu toe in overeenstemming met de meest begunst gingsclausule. Het is t.a.v. dit r.nt. dat het Comité van Economisch Verweer uit de Ned. LanJ- en Tuinbouworganisaties dezer dugen een adivs aan de Regeering gericht heeft, teneinde van Duitschland te verkrijgen dat het ter zake van de contingenteering een ar-dere hou ding aanneemt en zijn destijds te Geneve verdedigde, maar toen reeds algemeen ver laten standpunt vap gelijke contingentee ring op zij zet en Nederland als meestbe- gunstigste natie een botercontingent toe wijst in overeenstemming met de bestaande handidsrelat s. De billijkheid van deze elsch van propore tioneele contingenteering wordt '.hans in gezaghebbende kringen der Duitsche indus trie ook ingezien. Het gaat niet aan dat Fin land op cVze wijze zijn normale boterimport In Duitschland in stand kan houden, terwijl Nederland deze tot 1/3 van het vorige jaar zou moeten terugbrengen en wat nog erger aan sommige landen onbekende grootheden zoowel op h. t gebied van de boterimportmarkt in Duitschland als op het terrein van Duitsch lands' eigen ojZet ten koste van Nederland, de bd betalende klant, die dat voor een groot 'leel alleen in boter kan doen, een geschenk geeft Even eens erkent men dat het stelsel van gelijke contingenteering, waarvan Nederland en Denemarken de dupe worden, geen voordee- len, eerder nadeden heeft uit een oogpunt van bescherming der Duitsche boter-be langen. Het Comité acht ook daarom het tijdstip, om dienaangaande met Duitschland te on derhandelen, gunstig en urgent Duitschland is inmiddels gebonden tegen over Finland, het eenige land, waarmede Duitschland terzake van de boter een bin ding heeft. In dit opzicht doet het Comité de Regeering een mogelijkheid aan de hand om de Duitschers tot proportionaliteit in de contingenteering te brengen. Nederland en Denemarken zouden zich tegenover Finland moeten verplichten ten gunste van dit innd uit hun contingent het event ontbrekende tot 5000 ton aan te vullen. Dienaangaande wordt er met de Deensche Landbrugsraadet door het Comité reeds gecorrespondeerd. Hier is een gunstige gelegenheid en een weg, maar vooral de noodzakelijkheid. Zelfs in het ongunstige jaar 1931 waren we altijd nog voor 60 pet van onzen botenexport op Duitschland aangewezen. Vooral in het voor jaar placht de Duitsche markt onze boter af te nemen. Met angst ziet men in zuivelkrin- gen de maanden Maart en April tegemoet en wanneer niet weldra ta.v. de Duitsche in- voerbelemmeringen een normale toestand wordt geschapen, is het niet te veel gezegd dat onze zuivelindustrie over een maand in de melk zal verdrinken. BILLIJKST AF TF GEVEN: Vertrouwde POOTAARDAPPELEN afkomstig van prima, gezuiverde gewassen van de klei: Eigenheimers, Bravo's, Roode Ster Voor SOLIDE afnemers gemakke lijke betalingsvoorwaarden! Voorts af te geven uit een EIGEN KWEEKERIJEN: Soortechte GROENTEPLANTEN W" Prijs op aanvraag! "MO D. v. d. PLOEGS ZAaDTEELT EN ZAADHANDEL N V. - ZWIJNDRECHT Ik gnuifde, toen He het laa. Mijn neus kreeg een krul vap zelfbewust heid en mijn lokken golfden zachtkens mee met de rhythmische bewegingen van mijn van zelfingenomenheid knikkebollende bol. Ik glom, zooals nrê'n bureaucostuum, (ambts gewaad kan ik ook zeggen) zooalis mijn daagsche pakje glimt Zij, die mij min of meer laatdunkend „de boer" noemen krijgen geen blik meer (voor loopig). Uit de hoogte zie ik neer op hun gewurm, dat ze zoo belangrijk verheven achten boven boerenbelangen. Ik las daar even de besprekingen in het Engelsche lagerhuis (wat een mensch al niet leest, hél). De besprekingen over de invoerrechten. „Levende viervoeters" mogen nog vrij in gevoerd, moet ge weten. En nu wilden en kele conservatieven, deze viervoeters ook met invoerrecht belasten. Bedoeling was na tuurlijk het fokvee te treffen. Maar een an dere afgevaardigde van het lagerhuis be weerde dat ENGELAND HET NEDERLAND SCHE FOKVEE NIET MISSEN KAN EN sette uiteen, dat aanneming ervan den En- en ze laten hun ruggen niet gebruiken, om gelschen boeren nadeel zou opleveren, daar anderen er over naar boven te laien klau- hun dan belet wordt stamboek^nolkvee uit Nederland in te voeren ter verbetering van hun veestapel Dit Nederlandsche vee, zoo voegde spreker daaraan toe, is als melkvee van groote waarde. Neville Chamberlain bestreed eveneens het amendement en betoogde, dat deze aan gelegenheid kon afgedaan worden door de tarief-advies-commissie. Hij verklaarde, dat het niet gewenscht was hinderpalen in den weg te leggen aan de verbetering van den veestapel. Het amendement ward daarop in getrokken. Nu mag je een zwartkijker, of nog zwarter- kijker zijn als ik, de Praatjesmaker ben, als je zoo iets leest dan moet je toch wel even zelfvoldaan glimlachen. En ook glimlach je, maar nu iets anders, als je het plaatje in „de Boerderij" ziet van de demonstratie van de'„Fikse-bneren" (als jeblieft zetter, haal nu geen kunsten uit en zet alsjeblieft niet fiksche boeren; je zou me grijze haren bezorgen). Als Braai en Fikse niet meer voor hun zegekar kunnen krijgen, dan blijft in elk geval de wipkor uit Bar nevoid wel in het zand steken. De BOEREN ZIJN VERSTANDIGER teren. Nu moeten de burgers niet meenen, dat het met de boeren niet zoo erg is. Dat zou men uit zoo 'n alles-behalve-fiksche- demonstratie als Houtru§t ons ie zien gaf echter wel moeten opmaken. Daarom speel den die heeren-boeren zoo'n hoon spel met deze demonstratie, die op niets uit moest loopen. Daarom hebben ze de zaak van de boeren schade gedaan. Meer schade dan ze, naar we vertrouwen, althans honen. Maar En toen het organisatorisch aangepakt werd als te Zwolle de vorige week, toen kwamen meer dan 6000 boeren bijeen, alleen uit Overijssel, en waarschijnlijk -x>k wel uit de streken, die dicht bij Zwolle gelegen zijn en tot een andere provincie behouen. Meer dan 6000 boeren demonstreerden op waardi ge wijze de nooden van den boerenstand, de grondslag der geheele samenleving. Zoo n demonstratie, uitgaande van de Cverijssel- sche landbouwmaatschappij maakt indruk. Indruk maakt ook het petition lement van ruim 13.000 hoeren, hoofden van gezinnen. Dus niet maar oud en jong, nju en groen, zooals het wel eens gaat met 7,o<»'n band- teekeningenjachL Een afdeeüng van de Geldersch-Overiisselsche Maatschappij van Landbouw nam het initiatief en in vier da gen had men de ruim 13 000 hani'teekenin- gen. Ook hier ging het in de lijn der orga nisatie. Dat ls de weg. Scheur ng maken bederft alles. Die organisaties doen alles wat mogelijk gedaan kan worden. Dat doen ook- Op he* ocgenulik is het zoo, dat Italifi onze grootste concurrent is op de Duitsche markt. Volgens de laatste „H-<n<ielsberich ten" neemt de invoer van groenten enz. in Duitschland sterk af. De invoer van roode kool daalde met 49 die van spruitkool, (waarvan Nederland al léén-importeur is), daalde met ti) V De -nn boonen daalde met 51 En de h.voe van Italiaansche tuinbouwproducten leemt soms ook wel af, doch lang niet In -lie mate als onze uitvoer naar Duitschland. Dj uitte kool uitvoer naar Duitschland verloi«-i- w-t aan Italië voor een groot deel. Onze nioemkool- export daalde van 45.000 ton tot 21.000 ton. die van Italië klom van 30.000 Ion tot 73.000 ton .*ok de leverantie van sla, sp.na/ie en witlof aan Duitschland neeant t)ij ons af en stijgt bij Italië. 't Verwonderde me daarom nieti toen onze correspondent uit het Westland mil berichtte dat HET OMZETCIJFER DER WEST- LANDSCHE VEILINGEN 1 MIL- LICEN GULDEN MINDPR was dan in 1930. En dat ten spijt *an mime uitbreidingen van dc bedrijven, clie het vorig jaar in he* Westland plaats had ten Vo'gens DORDRECHT jf het Jaarverslag van de veilingavereeniging Honselersdijk hebben haar ieder -remiodeld per bedrijf 2985 gulden minder ontvangen, dan een paar jaar terug, dan in 1928. Dat is dus bijna drieduizend gulden nk.men per jaar minder. Er moet nu geld bij loeu kun nen wij niet als in de industrie en andere bedrijven het bijltje er bij neerl^fftn. Meer dan ooit is het nu zaak om TE TRACHTEN ZOO V< ORDF.E LIG MOGELIJK TE PRODUCEE REN. Wanneer wij door een oordeelkundige, lei wel wat Ik zeg, een oor-deel-kun-di-ge be mesting de kostprijs \an onze akkert ouvv- gewassen, ook van de melk, en v 111 ons hooi, dat is onze wlntervoederlng, k innen erla- gen, doen we niet alleen dom, .«is wt het nalaten, we doen dan ook slecht ten opz-chte van ons gezin. AI9 b.v. bewezen 1» dooi tien tallen, wellicht al honderden proever. dat oen snellere omweiding, een Into.siever be reiding het land tot de allerhoogste p'-Kiue- tie kan nopen, clan moeten wij d.i toepassen, Temeer waar dit toepassen geen aanvat doet op ons kapitaal maar uiterst geringe k «ten vraagt, alleen wat afrasteringsmmeriaal om de kampen te verkleinen. Maar het gras meet dan ook door een zwaarder bemesting tot verhoogd? productie in staat gebracht worden. MET KALKSALPETER ST.AK KRNMEEL (MEERMALEN) OOK NOG MET KALI kan men het land dwingen tot verhoogde productie en wel tot zoodanige productte. dat de kosten per eenheid veel lever worden en onze winr'kansen dus grooter. Zóó kost ons v hier u^eJk minder. Zóó komt de HJL tanve ons op lager prijs, evenzoi de aard appelen, enz. enz. Wij zullen daarover In de eerstvolgende nummers van ons blad uitvoerig handelen. En voor hen, die in do waan verkeeren, dat het nu nog te laat voor slakkeninee! is willen we thans reeds zeggen, dat ze zich vergissen. Dat hebben wij vroeger ook wel eens beweerd. De ervaring leert echter an ders. Doch daarover schrijven we eens ter andere plaatse. Ik wilde het vanavond eens kort maken begrijpt ge. Mijn gevoel van eigen waarde la geweldig verstevigd Ge moet weten, ik krijg daar met do Indische mail een brief van een klein eilandje uit Dost-lndiê. van Iemand, die ik totaal niet ken, en die... ons bla<i ook loost en mijn praatuurtje ook meemaakt. Hij schrijft me nu oen brief: aan den Praatje», maker p.a.... volgt de naam van ons blad. Die moet ik even rustig lezen, k Heb hom al vluchtig doorgezien, doch ik h«b nu z..0'a wereldreputatie™ hm, hm. ik word top. zwaar, en daarom voor het te laat is_ Tot de volgende week, PRAATJESMAKER. Apropros! Mevrouw wilde graag weten, wat In dia brief stond Regrijpolijk, daarvoor ia zo o«n mevrouw, Maar ik zeg het nu mot Dat bo- waar ik tot de volgende week. Niet mooi, hè! Welnu dan: de aardappels kasten daar 28 cent het kilo en_. tot de volgende week. hoor!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1932 | | pagina 11