TWEEDE KAMER
BINNENLAND.
Radio Nieuws.
Is Üw arm stijf?
Gemengd Nieuws.
IN DEN STORM
a f VRIJDAG 12 FEBRUARI 1932
DERDE BLAD PAG.
ZUIDERZEEFONDS 1932
DE NOORD-OOST-POLDER
EN DE WIERINGERMEER
GELDLEEN1NG
OVERZICHT
Vergadering van 11 Februari 1932.
Dr Colijn heeft in een voorzichtig gestel
de motie den weg gevonden om de voort
zetting van de inpoldering der Zuiderzee
aan de orde te houden. Daarvoor is in de
Kamer een groote meerderheid, al is die
meerderheid niet tpt élken prijs bereid het
werk voort te zetten. Anderen en ook
de minister wekten den indruk, dat zij
voorloopig zoo al niet wilden stoppen, dan
toch krachtig wcnschten te remmen. Met
vrijwel algemeene stemmen alleen de
communisten deden niet mee is die mo;
tie van den heer Colijn aangenomen. Zij
spreekt uit, dat vertraging in de inpoldering
van den N.O.-polder, zoo eenigszins moge
lijk, behoort te wc-rden vermeden. Dat wil
dus zeggen: het werk moet worden voortge
zet, indien de financiën dit ook maar
eenigszins toelaten en. dit wel uit hoofde
van de groote belangen van volkshuishoud
kundigen aard, die er mee gemoeid zijn
Opdat echter niet geheel een sprong in het
duister wordt gedaan, is aan de Regeering
tjjd gegeven tot aan de indiening dor be-
ero'dmg .an het Zuiderzeefonds voor 1933
oir, urn de Kamer over te leggen een
nauwkeurige ber 'kening van de aan de in-
poldccng verbonden kosten, zoomede een
overzicht van de wijze, waarop deze ge
financierd kunnen worden.
Er zal dus voortgang m het werk blijven.
Om te beginnen zal de afsluitdijk worden
afgemaakt Wel bleef de heer Zandt daar
tegen sputteren hem stond het gevaar
lijke en fantastische brugplan voor oogen
om het sluitgat van 2700 M. te overspan
nen maar niemand nam hem daarmee
ernstig'. Het scheen, dat de hcer Zandt ten
6lotte tr,t helderder inzicht kwam, want
met den heer Van Dis aanvoerder Ker
sten had al weer lang de vergadering ver
laten stemde hij tenslotte voor de motie-
Col ij n. Deze daad van iemand, die zoo
groot alarm maakte tegen voortgaande in
poldering van de Zuiderzee, was in ieder
geval vrij opvallend.
Een motie-Wijnkoop, die zich zonder
meer uitsprak voor voortzetting der werken
in snel tempo, kon alleen de instemming
verwerven van de linkerzijde behalve de
liberalen. We vonden dat na de aanneming
van de motie-Coiijn een nogal vreemde hou
ding van de voorstanders der communis
tische motie.
Op nog een ander belangrijk punt heeft
de Kamer haar meening bij motie kenbaar
gemaakt, namelijk betreffende de uitgifte
der Wieringermeergronden. De minister
had herhaaldelijk verzekerd, dat nog niets
gebeurd was, waardoor de Kamer niet meer
geheel vrii zou zijn in het uitspreken van
haar gevoelen over de uitgifte en exploi
tatie van die gronden. Goed, zei de heer
Van der Waerden. dan verzoek ik U met
bekwamen spoed voorstellen aanhangig te
maken betreffende de uitgifte van gronden
in den Wieringermeerpolder en het beheer
van dien polder en in afwachting van die
voorstellen geen maatregelen te nemen,
waardoor bepaalde vormen van exploitatie,
met name de inrichting van een groot-be
drijf vanwege den staat, zouden worden
afgesloten.
Dit laatste kon eenigszins een stokpaardje
van den heer Van der Waerden schijnen,
omdat hij gesproken had over staatsexploi
tatie op groote schaal. Bij de replieken ver
klaarde hij echter aan de slotzinsnpde geen
exclusieve beteekenis te geven. Het ging
om een loyale proef. Ook de heer Colijn
verklaarde zich bereid om die te nemen,
onder conditie, dat de menschen. die in dat
prnef-staatsbcdriif zouden komen te werken,
niet .als overheidspersoneel zouden worden
aangemerkt, maar op de voorwaarden uit
de vriie maatschappij hun diensten zouden
verrichten. Soortgelijke verklaringen kwa
men er meer en zoo werd de baan vrij
voor aanneming met algemeene stemmen.
Te voren had de Regeering verklaard, dat
z'l tegen enneming van de motie-Colijn en
-Van der Waerden geen bezwaar heeft.
En zoo was na drie dagen debat een al
len bevredigende parlementaire oplossing
gevonden voor allerlei controvers, die aan
vankelijk tusschen Kamer en minister
scheen te hpstaan.
De voorzitter vond het welletjes en stopte
op een niet te laat uur. Vandaag zal dc
Zuiderzeesteunregeling een punt van be
spreking worden
VERSLAG
Op voorstel van den Voorrltter besloot
de Kamer, dnt heden vóór de andere ann de
orde zijnde wetsontwerpen zal worden behan
deld het wetsontwerp betreffende geldlecnlng.
Daarna la do behandeling van de begrooting
'olgde zlln^ rede.
verkrtJgen.
Voortzetting van de Inpoldering zal onge
twijfeld aan de werkgelegenheid ten goede ko
men. Maar daarvan moet men de beteekenla
niet overschatten. In een vraagstuk als het
onderhavige, moet de nuttigheid van het werk
den doorslag geven en niet de werkverruiming
Het Rllk 'ls ook financieel beperkt-, els het
eene werk wordt uitgevoerd, moeten andere
wachten. Gaan we ln het oude tempo voort
met de Inpoldering, dan Is het mogelijk dut
elders geremd moot worden. Het was van don
heer Kupers al te simplistisch om het voor
werkverruiming niet kunnen, het RUU «o-
kkelUk wel kan. Dat la te eenvoudig voor-
De dienst van de Zuiderzeewerken heeft
•loopïg nog volop werk, ook al wordt nog
De in de Wlerlnger
het gaat om een afstand van 2,00 M. I»
geen aan te bevelen denkbeeld. De strooming
door de blijvende opening zou bultengewoor
De burg is op „zandt" ge-
beschlkt de minister nog niet over de
finitieve gegevens.
Voortgang maken met den N.O.-polder bleef
de minister ontraden, althans voortzetting tot
eiken prijs. Dat beteekent natuurlijk geen af
stel van het werk, maar wel remmen van het
tempo. Als voorwuarde stelde de heer Lollln
een sluitende begrooting. Als de Regeering die
nu niet kan aanbieden, vervalt eigeniyk do
wensch van den heer Colijn.
Echter de heer Colün meende elgenlllk,
De boringen In het gebied van den toekom-
stigen N.O.-polder zön. wat de bodemgesteld
heid betreft, niet zoo gunstig uitgevallen, n
ontbreekt In een deel de lichte en zware kiel
niet, die w|J noodlg hebben.
Het onderzoek gaat door, maar het la uit
gesloten. dat met de werkzaamheden
Beter la nog l
van den N.O.-polder is
afwachten. In
„-.jnden, wnar
:1de. Het ls best mogelijk,
dat de aanvankelijk gedachte omvang van den
polder van 53.000 H.A. moet Worden beperkt
tot 40.000 H.A.
Omstreeks Augustus zal het grondonderzoek
wel klaar ztl
De uitgifte der gronden In de Wlerlnger-
- lende, merkte d
iprake kan zijn
_.e ultglfto der
geheel vrij in het bespreken
- op, dat
er is crisis
inden. We zlln
eele definitieve regeling.
De Regeering wil een ncuan-m
der Grondwet ln het leveh roepen om bestuur
lijke en waterschapsbelangen te verzorgen.
Maar de grondultglfte zal op andere wijze dan
door dit lichaam geschieden. Een polderschap
ls daarvoor niet noodlg en zou het werk niet
beter hebben kunnen doen dan de Wleringer-
meerdlrectle. Het prlvaat-rechteltJk en publiek
rechtelijk beheer van den polder behoeft niet
De mlr
heer Val
zelfstandig lichaam te wor-
vo'nd het erg zonderling dat de
grond van de numerieke sterkte zijner partij
in het parlement. Dat kan moeilijk
etaf zijn b|J de keuze van
gifte. Tegen zijn opvatting
zich principieel verzot
Tegen een proef met staatsexploitatie be-
stelsel van uit
hebben anderen
DAMES, toch vooral lezen
Hoerali! Geen verdriet meer en geen zorgen voor een
huwelijk, al ben ik ook nog zoo oud. Ik ben bij
Mevrouw L, C. CUMBER
156 LAAN VAN MEERDERYOORT 156. DEN HAAG
onder behandeling geweest, en heb daar snor en baard
laten verwijderen met garantie van nooit weer terug
komen. Ziet vrouwelijke lotgenooten, doet zooals ik,
en laat daar Uw overtóllig haar verwijderen. U zult
Mevr. GIMBER dankbaar rijn. Inrichting tot het
verwijderen van Lidteekens. wratten, sproeten, rimpels.
Gelaats- en lichaamsmassage. enz., enz.
156 LAAN VAN MEERDERVOORT 156, DEN HAAG. Telefoon 331841
Catalogus No. 36 gratis en franco.
staat geen overwegend bezwaar, althans zul
len geen muatregelen worden genomen, waar-
proef dHxrmee onmogelijk zou
■den. Met den Zuldi
■den overle;
beslissing kun
leird. De Kamer zal de definltievi
Er volgen replieken.
De heer Van dei
diende een motie In. wat
ultgenoodlgd met bekwamen spoed voorstellen
te doen betreffende
de uitgifte der Wieringermeergronden
i het beheer van den Wieringermeerpolder en
ln afwachting daarvan geen maatregelen te
waardoor bcpaaldn vormen van exDloi-
iet name de inrichting van een groot-
vanwege den staat, uitgesloten zoudcD
volgden de heeren BI e r e m a (Lib.)
Laatstgenoemde
niet in de positie -
'iracht.
'olderfn0,ü'
rronden te omvatten, maar
ntlecle proef zijn. Boeren
proefbedi lif mogen echter
minister deelde
eiken prps het werk zouden willen voorl
Dat ls onjuist; de minister behoeft
'lolün, nog geen plaat
hten is er geen nuttiger werk vólks-
huishoudkundig gespioken voor ons volk
de voortgaande drooglegging der Zulder-
raagde onderzoek zou instellen.
De heer Bongaerts
lotie-Colijn en wilde ook
sn heer Van der Waerden
imissle het ge-
(It.-K.) steunde de
-i geprejudlcleerd.
Voor de motle-Col|Jn sprak zich ook de heer
3 b e 1 s (V.-D.) uit.
De heer W U n k o o p (Comm.) had ook 'n
de de Minis
Tegen de moties van de heeren Colön e
der Waerden had dn Regeering r
r „tegen" uitgebracht.
-erd a a n g
der helde
5-Col n i
de stemme
schter de heer De Vlss
notie had gestemd.
le-Wü n k o
r b(j vergissing
in. Vóór de
en de heer 1
letting. De Zuiderzeesteunrege-
VRAGEN VAN KAMERLEDEN
RIJKSWEG PUTTERSHOEK STRIJENSAS
Mejuffrouw Groene weg heeft aan don
Minister van Waterstaat gevraagd, of hij be
reid is, te bevorderen, dat het gedeelte van
den rijksweg Putiershoek—Strijensas, dal
evenwijdig loopt aan de Strijensche haven,
cn gevaar voor het verkeer oplevert, spoe
dig afdoende wordt verbeterd.
ONZE GEZANT TE BERLIJN.
De heer Schaper heeft aan den Minis
ter van Buitenlandsche Zaken gevraagd, uf
het juist is, dat het Nederlandsche gezant
schap dezer dagen een z.g. appèl der Hitler-
troepen te Berlijn heeft bijgewoond, en of de
Minister hot in overeenstemming acht met
goede internationale en diplomatieke gebrui
ken, dat ons gezantschap op deze wijze luis
ter bijbrengt aan een scherpe en massale
oppositie tegen de regeering eener bevriende
mogendheid.
DE NEDERL. VUURWAPENWET
In verband met den twijfel, welke o. m. In
do Fransche pers is gerezen, nopens de uit
voering van de Nederlandsche vuunvapen-
wet, stelt de regeering er prijs op nogmaals
te verklaren dat onder de vuurwapenwet
ook vallen die voorwerpen, welke een zoo
danige bewerking hebben ondergaan, dat zij
duidelijk zijn bestemd om een onderdeel van
een uurwapen te vormen.
Op grond hiervan kunnen dus dergelijke
voorwerpen, ook zelfs als zij nog niet zijn af
gewerkt, zonder officieele vergunning niet
worden uitgevoerd.
BIJ
OP BEZOEK
D. GEORG BURGHART
Generalsnporintendent D. Burghart,
vice-president van den Evangell-
schen Oberkirchenrat, nit zijn oor
deel over de belangrijkste vraag
stukken van onzen veelbewogen
(Van
Dultsche correspondent)
Niet In het historische Dom-Kandldatenstlft
In de Oranienburgerstrnsse, waar lk ln het be
gin mllner Berlünsehe werkzaamheid aoor den
htogbejaarden opporhofpredikor D. Drliander
ontvangen werd, maar ln de stille JebenstraAse,
In het statige gebouw van den Evangellschen
Obeikirchenrat werd Ik doot diens opvolger,
Oberdompicdiger D. Burghart te woord gestaan
Gioss-Berlln beschikt overdrie Generalsuperln-
tendenten- Burghart had tot kort geleden het
Dr. GEORG BURGHART
centrum, Handler h«eft het Westen en Vits
het noordelUk en oostelük deel der stad onder
zlfn kerkelijk beheer. Als Oberdomprediger en
vice-president van den Evangellschen Oberkir
chenrat moet D. Burghart tot hen gerekend
woiden. die uit practlsche ervaring een klaar
en gefundeerd oordeel over het kerkelijk leven
hebben. Drie aangelegenheden waren voor mjj
de aanleiding, om hem met m|jn vragen lastig
te vallen: de toenemende mncht en actie der
gnddeloozen over heel Dultschland; de beteeke
nla van den chrlstelijk-soclnlen volksdlenst en
het ontstaan eener eigen beweging van de Ge
reformeerden te Bpj'Uln. Do ruime, sober gemeu
bileerde went kamer achter Bnhnhof Zoo bood
prachtgelegenheld. om eens kalm vnn •yn-
nandachtlg te
r hoogste kerkelijke
dachter
1
ritelten der rijkshoofdstad?
„De laatste verordening van onzen Oberkir
chenrat heeft op heldere wUze de plicht cl.
geestelijkheid en der kerk weergegeven; zij mi
met geenerlei party verbonden zlin. Dat
elgenlük vanzelfsprekend, maar onder de geg<
ven omstandigheden heeft deze daad der ker-
kellike overheid een bilzondere beteekenls. in
men leeken cn geestelijken
■-L—i Unica
kerk
ivordei
ging chrlsteiyk
oclallst
perso.
Het
nlUke
irtul-
ten matigde zich het recht toe, ker-
lituten voor politieke doeleinden t<
Daarom Is do kerkelijke verordc-
sn Oberkirchenrat zeer te begroeten
st. dat de kerk niets anders te doer
et bevorderen van bepaalde politiek*
j ons volk Is een beperking tot hei
„Dfesseltlgk
„.worden, welkn
lede.r levenst.
nomlsche crisis, het gewaar worden, dat
dageiIfksch leven In stad en land onzeker
worden ls. dat de fundamenten van het socls
politieke leven wankelen, drukt als een enoi
last op den staat, op de commune, op de sam
sedelljkheld, huwelijk
EEN ORDER VOOR
WERKSPOOR
Naar de „N. R. Crt." verneemt, heeft Werlc
spoor te Amsterdam van de Nederlandsche
Spoorwegen opdracht gekregen tot den bouw
van de overspanningen over het zomerbed
van de Waal bij Zaltbommel. Met de uitvoe
ring van dit werk zal een bedrag van
f 633.000 gemoeid zijn.
srgankelljke naar het
Wie de
•d persoonlijk ervare
de diepgaande uitspraak;
•nngt, wat wij tegen de vnn Rusland ult-
hiertoe de Dei
c. Reeds 1922
in Wittenberg te herdc
t den Deutsch Evangell;
Klrehlichen Bundas-
geheel zelfstandig,
Tot het bestrijden c
held worden over hel
houden. Tk kan wel
schehen! WIJ hebben
dezen ontboden hun sperlntcndenten
?rd dan weer overleg gepleegd met c
uiten, die hun gemeenten tot aamenwe:
pwekten. Het Jeugdonderwijs werd bij c
ipeclallst op dit gebied. Hij doet het stille
icntroleert het onder
arbeidsveld!
overzienbaar groot
.not? De kerk staat
.ale partij ln kerkelijke krin
rtegenwoordIgd. Ook de Chri
rlksdlenst kan van nut zijn.
kerk kan nic-r de een of andere partij als
verdere leiders
partij erkentelijk
hun actie _J
inlgen behooren, die de kerk met den rljks-
r en den landdag blijven binden. Niettemin
et ik er op wijzen, dal één groote christe
lijke partij ons blijft ontbreken. Vooral ln een
tijdperk van blnnenlandsche verdeeldheid en
uverdraagzaamheld valt zulks te betreuren.
Ten slotte nog uw vraag: waar zijn de Cal-
nlsten gebleven? Door de kerkelijke unie rijn
j met de Lutherschen opgegaan in onze tegen-
oordlge staatskerk. Hier en daar zult u ech-
irich, Llppe-Detmold. In
jn. In den ochtenddienst van Nieuwjaar had
u mij uit den Heidelberger catechismus ln den
Dom de vraag hooren voorlezen: Wat Is uw
eenige troost In leven en sterven? Tot ln het
begin dezer eeuw droeg de Dom een Gerefor
meerd karakter. Hofprediker Schneewlndt was
Calvinist. Het voornaamste verschil tusschen de
Calvinisten en ons ligt in het feit, dat de
iraedeatinatle door ons op den kansel alet
rordt aangeraakt".
rordt laat D. Burghart mij de laatste editie
'-elljke dienstverordeningen voor Zon
vrij vaak vragen
ik vermoed, dat het streven naar een
zelfstandige Gereformeerde gemeente niet zijn
andteMl-dragen, laat lk de gebeurte-
irghart de god sd lenst oefen inger
zouden door
ZATERDAG, IS FEU IU" A III
8.00 Hull
«.ui H I 1 v
9.30 H I 1 v
lu.ou H u 1 z
11.20 K a 1 u
12.01 H I 1 v
12.15 H u 1 z
12.25 Lang
13.20 Dave
13.20 K n i
14.00 H u 1 z
n KRO: Morgencc
Omroeporkest
i KRO: Gramofoonmuxlek
i VARA: Huismuziek
bau: Jeugdconcert
sum VARA: Volksliederen
su m VARA: Volksliederen
R.Harmonie Orkest
try: Liederen aan de plant
i KRO: Gramofoonmuziek
sum VARA :Orke-st
e n KRO: Concert
s-Elffel: Concert
e n R-: Kamermuziek
u: Plano-recital
i KRO: Gramofoonmuziek
VARA: Morgenwijding
tjea. «o
i K.R.O.: Politieberichten
ii.«» nuuen KRO: Persberichten
22.00 Hilversum VARA: Persberichten
DE LICHTNETRADIO
De N.V. Philips Radio verzoekt ons ln aan
sluiting aan het dezer dagen door haar ver
strekte communiqué, betreffende de llchtnet-
radlo te willen mededeelen. dat noch omtrent
de modellen der apparaten, noch omtrent den
prUs reeds Iets vaststaat Te minder waar de
londerzoekingen nieuwe mogeltJkheden
nebben aangetoond. Eveneens moet de wtjz®
van beschikbaarstelling nog nader worden on
derzocht, waarby la di eerste plaats zeer ze
ker aan de belangen van den radlohandei zal
worden gedacht
Doen alle spieren U ptyn en hebt Ge het gevoel of bij
iedere beweging Uw arm uit het lid gaat? Dan moet U eens
.Kloosterbalsem nemen. Vocht en tocht hebben U parten
■gespeeld. Wrijf die kou eruit, maar doe het dadelijk zoodat
'de pijn voor goed weg blijft en dat bereikt Ge met Klooster-
j Mff^ balsem. Gij zult U daarna als een herboren mensch gevoelen.
akker-, Kloosterbalsem ,cz"0n
VaMMMMMMMManMMMMMWMMM
VECHTJASSERIJ TUSSCHEN FRIEZEN
EN GRONINGERS.
In een café aan de Raamstraat te Gro
ningen heeft een hevige vechtparty plaats
gehad tusschen twee Friezen en twee Gro
ningers. Eén der Friezen wierp een geopend
mes naar zijn tegenpartij, terwijl de andere
Fries zijn tegenstander met een mes in de
hand stak. De Groningers sloegen er met
stoelen op los. De caféhouder wist de vech
tenden op straat te werken, waar het ge
vecht werd voortgezet. Een agent, die de
vechtenden trachtte te scheiden, werd met
een stoel bedreigd, waarop hij zyn sabel trok
en een der vechtersbazen, een zekeren H. G-,
een flinken klap gaf, tengevolge waarvan een
oor van hem erbij hing. Hiermede eindigde het
gevecht. De politie-dokter verbond de gewon
den in een naby zijnde politiepost. De twee
Priesche messtekers zyn gearresteerd.
HET TJEUKEMEER ONBEVAARBAAR.
NIEUWE AVONTUREN VAN PIEPNEUS EN BIBBERSNOET
35. Aan den anderen kant zat Grietje, de
dienstbode van de familie Overdiep, de krant
te lezen, in plaats van boonen af te halen,
zooals haar plicht was. Met open mond en
wijd opengespalkte oogen was ze juist bezig
aan een ijselijke bankoverval met revolvers
en machinegeweren
36. Bom! Daar viel de hoed. waarin wij
zaten, boven op de krant. „Help! Help!"
schreeuwde Grietje, haar armen in de lucht
zwaaiend. Toen pakte ze, met een gezicht vol
afgrijzen, den hoed op en gooide hem één,
twee, drie in de breeJe beek, die achter den
tuin liep.
(Wordt Maandag vervolgd.)
door WJERNY
XLVI
Nogal logisch, daaraan had! ik heelomaal
niet gedacht. Maar nu zou deze man zorgen,
dat men mij een schitterende functie zou aan
bieden, alleen om mijn vertrek uit Moskou
boven allen twijfel te kunnen stellen. Ten
minste wanneer hij werkelijk invloed had,
wat ik eenigszins betwijfelde, na de berich
ten. die ik uit Saratof had medegebracht.
Ik was echter wantrouwend zonder reden,
zooals spoedig bleek. Zjoekofski had onge
twijfeld invloed. Ik werd bij het centrale
comité der partij geroepen, ontving de me-
dedeeling, dat de vraag over mijn wederop
name vermoedelijk binnenkort in gunstigen
zin zou worden beslist, en dat men met mijn
rapport zeer tevreden was. Ik kreeg een
extra pluimpje, omdat ik mezelf in dit rap
port niet had getracht beter voor te stellen
dan ik was, maar mijn persoon geheel op den
achtergrond had gehouden. De partij had me
aldus gekarakteriseerd: dat ik als orgnnisa-
tor geen groote talenten had, ik stemde
daarmee geheel in, daar het organisatorisch
talent afgemeten werd naar het aantal ver
gaderingen, die men had weten te beleggen
maar dat ik een juist inzicht had en
voor inspecties zeer goed bruikbaar was.
Tenslotte, aldus zei de partijbeambte en keek
me veelbe enend aan, had men besloten
van mijn kennis gebruik te maken en, mecfe
wegens mijn kennis van vreemde talen,
voorgesteld mij tijdelijk werk op te dragen
bij de Sowjet-handelsvertegenwoordiging te
Berlijn.
Het onverwachte van deze medcdeeling
deed me duizelen. Als door een bliksemstraal
verlicht, steld«e ik me Berlijn voor, zooals
ik me die stad van vroeger vaag herinnerde.
Hoe eenvoudig en menschelijk bereikbaar
was dit alles ineens geworden, wat gisteren
nog zoo ver weg lag, dat men er niet eens
aan durfde denken. Peinzend ging ik naar
huis, een stille vreugde in mijn hart. O,
welk een heerlijk vooruitzicht, een tijd weg
te zijn uit onze misère van woningnood, vnn
rantsoencering, van verd'achtmakcrij en
angst voor de G. P. Oe. Ginds behoefde men
zich niet het hoofd te breken met deze klei
nigheden en kon men, van uit de verte, de
ontwikkeling gadeslaan van ons land, waar
door men er misschien een nog beter over
zicht van kon krijgen.
Terwijl ik alles gereed maakte voor mijn
vertrek, geholpen door Zjoekofski, d'ie zich
werkelijk uiterst dankbaar toondo voor mijn
vorstelijke gift in don vorm van een paar
kamertjes in een Moskousche woning, ont
ving ik plotseling een brief, die dreigde mijn
leven geheel van richting te doen verande
ren. Het was een brief van Swintsof, of-
komstig uit Krasnojarsk in Siberië. Hij
schreef:
Nadat ik ons groot land van een andere
zijde heb loeren Kennen, een zijche, die niet
bepaald hartverheffend is, zijn mijn avon
turen en omzwervingen voorloopig hier tot
een einde gekomen. Waarom men nu juist
deze Siberische stad tot een geschikte ver
blijfplaats voor mij heeft verklaard, zal me
Wel altijd een raadsel blijven. Wij gewone
stervelingen, dienen dan ook niet naar der
gelijke motieven te gissen, dat brengt ons
np verkeerde pad'cn. Hoofdzaak is, dat ik
hier moet wonen, mij wekelijks, bij de
G. P. Oe. moet melden ten bewijze, dat ik
,er niet van door ben gega.m, terwijl het mij
hier vergund is te werken. Het lanterfanten
in de verschillende gevangenissen ging me
ontzettend vervelen, afcezien nog van kleine
ongerieflijkheden als luizen en geen eten.
Dat is nu alles achter den rug. Ik ben be
drijfsleider op een machinefabriek alhier,
en al weet ik van het bedrijf niet veel af, ik
heb al ingezien, dut hot in het klein, het
zelfde door elkaar geloop is als bij ons hoog-
ovenbedrijf. Mijn kinderen zijn hier ook aan
gekomen en we zullen ons derhalve in Si
berië, dit land der toekomst, moeten Inbur
geren. Tenzijonze vrienden van de
G. P. Oe. op een goeden of kwaden dag an
ders over ons beslissen, maar het 'leeft geen
zin zich daarover tevoren het hoofd te bre
ken. Dat komt altijd heel onverwachts, heel
anders dan iemand kan vermoeden, ook voor
degenen, die de beslissing nemen.
Waarvan ik eigenlijk beschuldigd werd,
weet ik nog niet cn het komt er ook niet op
aan. Dat jaar is een les voor mij geweest om
zich niet te hechten aan één plaats of aan
bepaald werk. Men moet steeds bereid zijn
alles op zich te nemen, dat geboden en bevo
len wordt.
Deze brief heeft slechts ten doel U te be
wijzen, dat ik U niet vergeten heb. Mocht
bij U hetzelfde het geval zijn dan is hij tc-
\ens een geruststelling, wat hij bewijst, dal
ik niet ten onder ben gegaan. Bij alle verhoo-
ren heb ik in geen enkel opzicht kunnen
vaststellen, dat Grigori Andreewitsch eenig
aandeel in de beschuldigingen had. Wel was
mijn assistent daarbij betrokken en ook
eenigszins d'eze rumpzalige Sonja.
Ik hoop. dat U minder last hebt ondervon
den dan ik het laatste jaar, van allerlei be
langstellende ondervragers, cn het zou me
buitengewoon verheugen wanneer ik iets
omtrent U mocht hoor n. Hebt U iets noo-
dig, hetzij geld, hefzij voedsel (dat is hier
volop te krijgen) wees dan zoo goed het mij
onomwonden to laten weten. Niets zal me
aangenamer zijn dan U in eenig opzicht be
hulpzaam te kunnen zijn. Met beste wen
schen cn groeten ook van dc kinderen
Daaronder stond zijn handtcekening, die
mij weer het zoo bekende en lieve gezicht
van den ouden man voor oogen bracht. Welk
een energie om niet gebroken te worden door
een jaar wederwaardigheden, waarover hij
wel op zijn spottencio manier kon schrijven,
maar dat een jaar van ontzetting moest ge
weest zijn met de voortdurende mogelijkheid,
dat iedere dag het einde van het leven kon
bcteekenen. In mijn eerste opwelling schoot
mij de gedachte door het hoofd: naar hem
toegaan! Maar dra besefte ik, d'at zulks on
mogelijk was. Indien ik mij plotseling van
de reis naar het buitenland terugtrok en de
partij mededeelde, dat ik naar Krasnojarsk
toe wilde, naar iemand, die onder toezicht
van de G. P. Oe. stond, zou zoowel voor hem
als voor mij noodlottig kunnen worden. Ik
antwoordde hem, dat ik naar Berlijn ging en
stelde het zoo voor, dat een communist, die
met alle geweld mijn kam:rs wilde hebben,
zijn invloed te mijnon gunste had aange
wend. Over het feit, dut ik zelf weer met de
partij in verbinding was getreden schreef ik
niet; dat was te pijnlijk na hetge n hij had
ondervonden. Nog voor mijn vertrek kreeg
ik een telegram uit Krasnojarsk, dat mij
gocOe reis en veel geluk wonschte. Mis
schien heb ik toch, uit kleine angst, het
beetje persoonlijke geluk weggegooid, dat
nog bereikbaar voor mij zou zijn geweest
binnen de Sowjetgrcnzcn
Bij een der bezoeken aan hot centrale co
mité der partij had ik een korte, pijnlijke,
ontmoeting met Grisha, de eerste na onze
scheiding, ik stond plotseling tegenover hem,
zonder dat wij elkaar hadden zien aanko
men. Na eenige aarzeling stak hij zijn hand
uit, feliciteerde mij met het feit, dat ik op
het punt stond weer te worden opgenomen in
de geledoren, hij was derhalve op de hoogte.
Ik kon niet nalaten hem te doen merken,
dat mij dat ook daarom zooveel genoegen
deed, omdat ik die beslissing niet aan zijn
invloed te danken had. „Ik begrijp je trots,
Tanja" zei hij rustig, „voor mij is het een
bewijs meer, dat ik mij vergist heb op een
beslissend oogenblik van mijn leven". Het
was een bekentenis tegenover mij, die onge
twijfeld op zijn verhouding tot Sonja sloeg,
iets dat ik altijd geweten had omdat lk het
karakter van Grisha te goed kende. Vreemd
genoeg ging ik er niet verder op in en
haastte me verder naar de kamer,
waar ik mijn papieren moest halen.
De gedachte aan do buitenlandtsche
reis had langzamerhand zoo'n aantrek
kingskracht voor mij gekregen, dat ik vrees
de nog op het laatste oogenblik de zaak te
zien misloopen. Ook Grisha was een element,
dat de plannen in de war kon sturen en ik
meed hem instinctief. Trouwens, zijn optre
den in het politieke leven was heel ani>ers
dan zijn uiting tegenover mij. Hij was een
dergenen, die het sterkst den nadruk leggen
op onze successen op ieder gebied, het meest
onverzoenlijk tegen ieder, die ook maar oeni-
gen twijfel tot uiting bracht In dit opzicht
was hij niets veranderd sedert vroeger.
Mevrouw Zjoekofski was naar Moskou
overgekomen, nog voor mijn vertrek. Zij
bracht mij weg naar het station met haar
zoontje, die veel van tante Tanja scheen te
houden. Misschien was het een uiting van
hartelijke dankbaarheid, waarschijnlijk even
wel, was er ook een soort voorzorgsmaat
regel bij in het spel, om te voorkomen, dat
de woning, de veelomstreden woning, ten
slotte niet toch een ander In handen zou
vallen, die op het laatste oogenblik een nog
betere zet had bedacht,
HOOFDSTUK XIIL
BESLUIT
In den trein naar Negoreloe heerscht eeu
andere stemming dan op de andere lijnen.
Het naar verhouding groote aantal slaap
wagens is bijna geheel door buitenlanders
bezet en men gevoelt, dat langs deze ijzeren
staven do verbinding bzestaat met de wereld,
waarvan wij overigens geheel zijn afgesloten.
Symbolisch geheel in overeenstemming met
dit feit, is er een poort opgericht op de
plaats, waar de spoorlijn che grens over
schrijdt, een eenvoudige houten jx»ort
maar versierd met roode doeken en felle
leuzen, een groet en oen uitiMging tegelijk.
Door deze poort reden we op een helderen
wintermorgen en ik vermoedde niet, dat liet
de laatste keer zou zijn, dat ik deze, mij zoo
eigen geworden zinnen, op de roode doeken
zou zien.
Ook in een ander opzicht is de overgang
naar de buitenwereld- voor ons svmbolisch.
Reeds vóór de grens komen de roode solda
ten den trein binnen, controleeren scherp de
pospoorten. In Negoreloe wordt de bagage
nauwkeurig onderzocht, wordt nagegaan of
men geen dingen meeneemt, waarvan de uit
voer alleen door het monopolie van buiten
landsche handel mag plaats vinden, of men
geen foto's, geen boeken, geen brieven, geen
geld bij zich heeft, want alles, alles ls ge
reglementeerd en mag slechts meegenomen
worden na nauwkeurige controle door de
betrokken autoriteiten. Ieder moet in Nego
reloe den trein verlaten met al zijn bagage,
om in het sombere, oude stAtionnetje het
onderzoek te ondergaan.
