JUmwe gnhstlje (Courant
Dagelijks verschijnend Nieuws blad voor Leiden en Omstreken
EERSTE BLAD.
BINNENLAND.
IJS
IJS
Gemeenteraad van Rotterdam
ABONNEMENT:
Per kwartaal 3.21
(Beschikklngskosten 0.15.)
Per week 0.25
Voor het Buitenland bij Weke-
lijksche zending 6.—
Bij dagelijksche zending
Allee bij vooruitbetaling
Losse nummers 5 cent
met Zondagsblad 7Va cent
Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijghaar
Bureau: Breestraat 123 Telefoon 2710 (na 6 uur 3166) Postbox 20 Postgiro 58936
No. 3573 DINSDAG 2 FEBRUARI 1932
ADVERTENTIEN
Van 1 tot 5 regels
unï
0.22 Y,
van 1—5 regels B 2^0
Elke regel meer0.45
Bij contract belangrijke korting.
Voor het bevragen aan 't bureau
wordt berekend 0.10
12e Jaargang
MINDEK MOOIE KANTEN
Aan het Haarlemsche geval,
dezer dagen spraken, zitten een paar mindei
mooie kanten dan ons bekend was.
Wij wezen er op, dat de besturen der
Christelijke bewaarscholen bereidwillige
medewerking verleenden bij de noodzake
lijke bezuiniging. Zonder het nadrukkelijk te
zeggen men moet in deze dingen altijd
zeeir voorzichtig zijn gingen we toch vau
de .veronderstelling uit, dat er vrijwel gelijk
stelling zou zijn tusschen openbaar- en bi
zonder bewaarschoolonder\%s.
Uit ons toegezonden lectuur blijkt nu ech
ter. dat men daar aan de gelijkstelling nog
lang niet toe is. De gemeente laat het bizon
der bewaarschoolonderwijs niet aan zijn lot
over. maar dit moet toch terdege merken,
dat het een paar klassen lager behoort te
zitten dan 't openbaar onderwijs.
Om enkele dingen te noemen: de salaris
sen van het onderwijzend personeel worden
yergoed tot f 300 beneden de salarissen bij 't
openbaar onderwijs; bij een drieklassige
school moet één helpster zijn, voor wie ech
ter niets betaald wordt; alle huishoudelijke
uitgaven voor onderhoud, verwarming, ver
lichting, leermiddelen enz. enz. moeten uit
bijdragen en schoolgelden betaald worden.
Vooral de eerste bepaling is zeer hinder
lijk. In vele andere plaatsen wordt het volle
salaris vergoed, mits het ook uitbetaald
wordt Hier blijft men er f 300 beneden.
Waarom? Niemand, die het begrijpt
Maar, indien wij dèt geweten hadden, dan
zouden we in dit verband niet hebben gewe
zen op de veelszins goede salarieering bij dit
onderwijs; want hier is het natuurlijk wel
zeer sober.
Doch bovendien, in het licht hiervan is het
bar onbillijk, dat B. en W. than^ voorstellen
om 7 pet op de salarisvergoeding te bezui
nigen. Bij'gelijke salarieering Ware dat vol
komen rechtvaardig, nu is het zeer onrecht
vaardig. Dé raad bedenke zich riog Velo ma
len vóór hij deze onbillijke bejegening goed
keurt
Matig waren we in onze lof, over de bestu
ren der Christelijke bewaarscholen, want als
algemeen' bezuiniging noodig is, dan rust die
plicht ook op ons. Maar met meer recht dan
we de vobige week meenden te hebben, mo
gen we thans wel herhalen: Die besturen
zijn gaarne tot medewerking bij bezuiniging
bereid. Dat is nu overduidelijk gebleken.
Het blijkt ook uit het feit, dat b.v. de ver
eniging „Rehoboth" een tweede school drin
gend noodig heet, en dat zij, nu de grond
reeds gekocht en de teekeningen al gereed
zijn, nochtans voorloopig van nieuwe bouw
Wil afzien, hoewel de gemeente slechts vier
procent der bouwkosten vergoedt
En in schel licht komt wel de partijdig
heid der S. D. A. P. te staan, die aanvanke
lijk de volle bezuiniging op het bizonder on
derwijs wilde leggen en daarna, ondanks de
gesloten overeenkomst, nog een voorstel deed
om een openbère school te bouwen.
In de nood leert men zijn vrienden; in der
tijden nood leert men de ware pacifisten op
onderwijsgebied kennen. Maar een aanga-
name kennismaking is het lang niet altijd.
Men zou haast wenschen om te kunnen zeg
gen: Ik heb de eer u niet te kennenl
I
LEERZAME KRABBEL
Onder het opschrift „Uitersten en massa"
staat een leerzame krabbel in de roode pers.
Een dankbare partijgenoot schreef een
briefje aan A. B. K. met verzoek er melding
van te maken.
De inhoud komt hierop neer: Deze werk-
looze sociaal-democraat kreeg van een onbe
kende een pakket lekkernijen: eieren, kaas,
natuurboter, jam, thee, koffie en nog veel
meer. Alles netjes verpakt en begeleid door
een klein kaartje, waarop niets stond' dan
dit krabbeltje: „Makkerhulp".
De werkman is zeer dankbaar voor deze
[vriendelijkheid en verzocht daar melding
van te maken. De schrijver der „Oproerige
Krabbels" doet dat gaarne, al past d'e naam
hier al zeer slecht En hij voegt er deze
ppmerking aan toe:
Ik heb in de laatste weken bij herha
ling versteld gestaan, hoe geheel ènders
de arbeiders, ook en vooral in de partij,
over steunverleening en hulp denken dan
de beste stuurlui aan den wal ook maar
flauw vermoeden!
De tijd om deze historie te schrijven
is nog niet gekomen. Maar ik hoop hem
-te beleven. En dén zal eerst recht blijken,
hoe volslagen vreemd zeer vele ongeroepen
voorlichters staan tegenover het innerlijk
leven der arbeiders, waarover zij oordeelen
nochtans, als hadden zij er met Röntgen
stralen dwars doorheen gekeken.
't Kon nog iets duidelijker gezegd zijn,
maar de bedoeling is volkomen begrijpelijk.
Het blijkt, dat men ook in de kringen der
roode arbeiders énders komt te staan tegen
over steun en hulpverleening, dan tot heden
d'e gangbare meening was in de moderne
arbeidersbewging.
Noog dagelijks worden er moties aange
nomen, waarin gezegd wordt, dat de werk-
loozen overheidsuitkeering behooren te ont
vangen en dat er van liefdadigheid geen
sprake mag zijn.
Welnu, ook in onze kringen is de mee
ning overheerschend, dat in gewone werk
loosheid moet worden voorzien door ver
zekering.
Maar niemand drijft het zoo ver om te
beweren, dat het doen en het aanvaarden
van Christelijke handreiking in abnormale
gevallen den validen arbeider naar
drukt of degradeert.
Trouwens, de bedeeling in de harde
zin des woords, die afstand maakt, ken
nen en wenschen wij niet. Dat zou al zeer
slecht passen bij de diaconale verzorging,
zooals deze in de eerste Christen-gemeente
werd toegepast
En wanneer wij in deze dagen óns offer
brengen aan nationaal of plaatselijk crisis
comité (laat het toch niet „afgepast" zijn!)
of wanneer wij persoonlijke hulp verleenen
(laat het toch in stilte geschieden!); dan
doen wij dat met de dankbare gedachte,
dat wij mogen en kunnen geven.
Deze merkwaardige krabbel brengt voor
ons niets nieuws (we constateeren het
slechts), want het was ook in vroegere
perioden van groote nood gebruikelijk, dat
Christelijk hulpbetoon de werkloozenuitkee-
ring aanvulde; maar wij maken er melding
van, omdat er uit blijkt, dat ook in de
kringen der moderne arbeiders betere begrip
pen doorbreken. We zien er ook uit, dat
men daar een terrein gaat betreden, wat men
tot schade voor zich persoonlijk en voor de
beweging tot heden bijna geheel heeft ge
meden.
Niet ten onrechte zei Dr. Kuyper, dat de
olie der Christelijke liefde niét gemist kan
worden in de actie voor sociale gerechtigheid
VER. VOOR ACTIEVE HANDELS
POLITIEK
DE ALGEMEENE VERGADERING
De algemeene vergadering van de Vereeni-
ging voor actieve Handelspolitiek, gister
middag in Den Haag gehouden, onder voor
zitterschap van prof. mr. P. A. Diepen-
horst, in welke vergadering dr. H. Colijn
zijn rede over het onderwerp: De St yitus-
dans van het protectionisme heeft uitgespro
ken, was zeer druk bezocht. Aanwezig waren
o.a. de voorzitter der Eerste Kamer, mr. W.
L. baron de Vos van Steen wijk; de
leden dier Kamer mr. H. S m e e n g e, mr. H.
C Briët en Ossendorp; de Tweede
Kamerleden mej Joh. Westerman, me
vrouw B a k k e r-N o r t, oud-minister Prof.
Slotemaker de Bruine, oud-minister
J. J. C van Dijk en oud-minister Bon-
g a e r t s, jkhr. Rutgers van Rozen
burg en mr J. A. d e W i 1 d e eri vele voor
aanstaande figuren op het gebied van han
del en nijverheid.
De voorzitter heette de talrijke aanwezi
gen welkom, inzonderheid de vertegenwoor
digers van de ministers van buiteniandsche
zaken, van binnenlandsc'ie zaken en van
arbeid, onzen gezant te Londen, jhr. mr.
de Marees van Swinderen en den
spr. van dezen middag dr. H. Colijn
(applaus).
Spr. releveerde het uitstel van deze ver
gadering. die oorspronkelijk was bepaald op
14 December j.l., maar in verband met de
economische conferentie te Bazel moest wor
den verzet. Spr. achtte het in strijd met de
waardigheid die den voorzitter ook van deze
vergadering sieren moet, als hij zeggen zou,
dat de spreker met stijgend enthousiasme
naar het tijdstip van deze vergadering heeft
uitgezien. Om echter in de sfeer van het
referaat te komen, wilde spr. wel constatee
ren, dat dr. Colijn den dans niet zou ont
springen. (Vroolijkheid).
Dr. Colijn sprak vervolgens de rede uit,
waarvan wij reeds gisteren uitvoerig ver
slag gaven, en welke aan het slot met een
langdurig applaus werd beloond.
De voorzitter dankte dr. Colijn met een
toespraak, waarin hij constateerde, dat de
spreker aan alle, ook de meest hooggestemde
verwachtingen, had voldaan. Er zijn. aldus
spr., verschillende banden die dr. Colijn, die
te Genève. sinds 1927 vooraan heeft gestaan
in de groep dergenen, die een werkelijken
vrijhandel begeeren, binden met de Vereeni-
ging actieve handelspolitiek. Doch al is
Genève schoon. Nederland mag niet worden
vergeten.
Hiermede sloot spr. om vier uur de ver
gadering, die door een huishoudelijke bijeen
komst werd gevolgd.
„RECLAME EN DE CRISIS"
CONGRES TE UTRECHT.
Men deelt ons mede, dat het Bestuur van
het Genootschap voor Reclame voornemens
is, om 17 Maart a.s. te Utrecht, een Congres
te organlseeren „Reclame en de Crisis", waar
van die voorbereiding thans in vollen gang
is.
In dezen tijd van economischen moeilijk
heden vragen tal van bijzondere problemen
dringend om een oplossing en het Genoot
schap voor Reclame is ervan overtuigd, dat
een dergelijk Congres waardevolle resul
taten zal kunnen opleveren.
Teneinde het nuttig effect van het Congres
zoo groot mogelijk te doen zijn. zullen ook
niet-leden van het Genootschap eraan kun
nen deelnemen.
Belangstellenden wordt in overweging ge
geven zich tc richten tot het Genootschaps
bureau, Keizersgracht 28—34, Amsterdam
van waaruit men nadere bijzonderheden om
trent het Congres tr.t zal ontvangen.
DE VERSTOORDE IDYLLE
Heden begint te Genève de ontwapenings
conferentie. Na jarenlange voorbereiding, is
men eindelijk zoovér, dat gewaagd kan wor
den het netelige onderwerp te behandelen
Vrij algemeen is d'e hoop, dat men erin zal
slagen, het oorlogsgevaar door een belang
rijke beperking der bewapening te beteuge
len; allerwga is getracht door intensieve
propaganda den te ondernemen arbeid
moreel te steunen en voor te bereiden (ont-
wapenings-petitionnementen, moties, schrif
turen, vergaderingen, al of niet gestoord enz.)
Ons land heeft hierbij geen slecht figuur ge
slagen. Waarschijnlijk is r- geen tweede vo.lk
ter wereld, dat meer geloof in den arbeid
van den Bond der Volken heeft dan juist het
onze.
Wel wordt er een beetje gebakkeleid
zoo zegt tenminste de massa in Mant-
sjoerije tusschen Japannérs en Chineezen.
Het terrein van dit gekibbel is echter zoo
ver weg, dat men er ternauwernood belang
stelling voor heeft. Trouwens de Volken
bondsraad is diligent, de aangewezen com
missie van onderzoek is onderweg, de Vol
kenbond zal het varkentje wel wasschen.
Redenen zich ongerust te maken zijn er niet
en men gaat zijn gewone gangetje. Wel wordt
men nog even opgeschrikt door een ver
scherping en uitbreiding van het Sino-
Japansch conflict, immers de Japanner laat
zijn vuist ook in Shanghai voelen; het
Chineesche stadsgedeelte Sjapei staat in
vlammen, duizenden Chineezen, non-com
battanten, vrouwen, kinderen, grijsaards,
vinden den dood, maar men denkt er ternau
wernood aan, en laat er z'n bioscoop of ope
rette niet voor in den steek. De Volken-
DE UITVOER ONZER TUIN
BOUWPRODUCTEN
OOK HIER EEN BELANGRIJKE
TERUGGANG
In een vorig artikel deelden wij een en
ander mede omtrent de uitvoer onzer land
bouwproducten en constateerden, aan de
hand van de cijfers, dat deze uitvoer in 1931
beduidend lager was dan in 1930. Hetzelfde
valt op te merken bij den uitvoer van onze
tuinbouwproducten.
Beginnen we met de uitvoer van bloem
en aroentezaden, dan zien we al den achter
uitgang. In 1930 voerden we uit 180 ton, in
1931 was het 150 ton, terwijl de waarde van
het uitgevoerde verminderde van f 602.0U0
tot f 478.000.
De uitvoer van zaaierwten en -boonen
klom weliswaar van 1400 ton tot 1626 ton,
doch de prijs er van liep beduidend terug,
zoodat de uitvoerwaarde daalde van f 724.000
tot f 618.000.
Wat de uitvoer van versche vruchten
aangaat zien we hetzelfde gebeuren. We
voerden uit 15.705 ton appels tegen 9762 ton
in 1930, een belangrijke vooruitgang dus-
ongeveer 55 doch de waarde van het uit
gevoerde liep terug van f 1.213.000 tot
f 1.083.000.
Voor neren, pruimen en kersen viel het
zelfde waar te nemen, met dien verstande,
dat ook hier de hoeveelheid verminderde.
In totaal werden van deze vruchten 5479
ton uitgevoerd tegen 9558 ton in 1930, terwijl
de waarde van het in 1931 uitgevoerde be
droeg f 557.000 tegen f 1.262.000 in 1930.
^De druivenuitvoer bleef vrijwel gelijk
(7383 tegen 7410), de waarde van het uitge
voerde daalde van f 3.800.000 tot f 3.109.000.
De aardbeienuitvoer steeg van 4441 ton tot
5768. doch de prijzen waren lager (f 1.268.000
teeen f 1.646.000).
Wat de bessen aangaat zien we de uitvoer
dalen van 8.758 tot 7.335 ton. De waarde was
in 1930 f 1.215.000 en in 1931 slechts f 1,063,000
Wat de koolsoorten betreft merken we op,
dat de hoeveelheid een sterke teruggang ver-
SLUIT GEEN CONTRACTEN VOOR DE LEVERING VAN IJS
BINNENKORT BEZORGEN WIJ US TEGEN
AANMERKELIJK LAGEREN PRIJS
N.V. Vereenigde Ijsfabrieken, IJmuiden, Telefoon 73
N.V. Ijsfabriek voor oe Vischhandelvereeniging, IJmuiden
bondsraad blijft diligent, heeft de beraad
slagingen ter zake aangevangen, waarom
zich dan ongerust gemaakt?
Maar terwijl de verschillende delegaties
op weg naar Genéve zijn, komt het bericht,
dat China Japan den oorlog verklaard
heeft Een vraag aan den heer Marchant en
andere eenzijdige ontwapenaars: „Zou Japan
ook zoo zijn opgetreden als China een be
hoorlijk geoefend leger bezeten had? En zou
juist het ontbreken hiervan niet een der
oorzaken van het conflict zijn?" Bevestigd is
dit bericht wel niet; er is oorlogsgerucht en
de Chineesche regeering speelt hierbij geen
rolhet Chineesche volk handelt buiten
haar om.
Oorlogdat woord maakt indruk en men
voelt de ongerustheid' toenemen. Al is het
oorlogsterrein ook vér verwijderd, geloca-
liseerd kan nu het conflict niet meer blij
ven. Béide staten zijn lid van den Volken
bond. Het handvest (de Volkenbondwet)
moet worden uitgevoerd.
Nu moet worden getracht het uitbreken der
vijandelijkheden te voorkomen deze zijn
al uitgebroken en voor het geval men
hierin niet slaagt moet dienen te worden
uitgemaakt, wie de aanvaller is, daar
na moeten de leden van den Volkenbond
besluiten, welke sancties, hetzij economisch
of militair, tegen den schender van het Pact
genomen zullen worden.
Zal de Volkenbond deze vuurproef door-
staan?
Zullen de verschillende volken gezamenlijk
in staat zijn het recht te handhaven? Of
zal het egoïsme, het eigenbelang, wederom
zegevieren? Binnenkort zullen wij het weten.
De natuur, het leven laat zidh niet dwin
gen. Men kan trachten, met het risico van
een mogelijke wraak, den loop eener rivier
te kanaliseeren, men kan zelfs trachten de
bedding te verleggen. Maar de wateren van
dienzelfden stroom tegenhouden kan men
niet
En het leven van het Japansche volk is te
vergelijken met het water van een krachtigen
vloed, opgesloten tusschen zware dijken. Deze
vloed van vruchtbare, werkzame kleine gele
kereltjes en wijfjes, beukt tegen deze dijken,
zoekt een uitweg, zoekt ruimte. Het Japan
sche volk zoekt expansie en arbeid.
Het Japansche rijk biedt geen ruimte ge
noeg voor zestig millioen zielen, het kan deze
niet voeden een groot gedeelte van de
eerste levensbehoeften wordt ingevoerd de
Chinees boycot de Japansche waren, overal
elders zijn tolmuren. Het gaat hier om het
bestaan van het Japansche volkdit mag
men nimmer vergetenl
En vlak bij huis is die ruimte Mant-
sjoerije en daar vindt de Japanner een
afzetgebied voor industrieele producten
China! -Men heeft verzuimd den Japan-
schen stroom te kanaliseeren, heeft hem
daarentegen willen opsluiten. Nu is er de
doorbraak!
Zal men in Genéve in staat zijn deze te
dichten? Het mag ernstig betwijfeld worden.
toonde van 66,932 ton tot 39,872 bij witte
en s a v o y e k o o 1 en de waarde liep terug
van f 2,662,000 tot f 2,049,000, waaruit blijkt
dat, per eenheid, iets betere prijzen in 1931
gemaakt zijn dan in 1930. Ook bij roode
kool was dit het geval. In 1931 werd uitge
voerd 28.146 ton met een waarde van
f 1.930.000, in 1930 was dit 45,139 ton, die
f 2.450.000 opbracht. De bloemkool gaf 'n
ander beeld. De hoeveelheid daalde van
46.405 tot 36,164 ton, de waarde daarvan was
resp. f 4,542,000 en f 2,821,000. De spruitkool
daalde van 9,372 tot 6,486 ton, terwijl de
waarde verminderde van f 1,461,000 tot
f 868,000.
Van de koolsoorten gaat het overgroote
deel naar Duitschland.
De sla maakte een goede prijs; de uitvoer
liep wat de hoeveelheid aangaat terug van
34.337 ton tot 31,493 ton, doch de waarde
steeg van f 6,830,000 tot f 7,291,000.
De tomaten, waarvan ruim 60 pet naar
Engeland gaan, en ongeveer 35 pet naar
Duitschland, lieten het ook in prijs zitten
De uitgevoerde hoeveelheid steeg van 79,829
ton tot 84.314 ton. doch de waarde van het
uitgevoerde daalde van f 19,034,000 tot
f 17,638,000.
Van komkommers en augurken werden in
1931 uitgevoerd 51,339 ton voor f 6,241,000.
In 1930 was dat 64,186 ton voor f 7.909,000.
Van peen werd in 1930 uitgevoerd 43,725
ton met een waarde van f 1,602,000, in 1931
bedroeg dit 37,117 ton met een waarde van
f 1,654,000, zoodat naar evenredigheid voor
dit product een betere prijs is gemaakt.
De doperwten vormden ook een gunstige
uitzondering op de algemeen dalende lijn:
de uitvoer steeg van 2541 ton met een waarde
van f 1S7.000 in 1930 tot 4.913 ton die f 314,000
opbracht Maar de snij- en princesseboonen
liepen terug van 9.055 ton tot 4.003 ton resp.
waarde: f 803.000 en f 401.000.
Ingemaakte groenten in zout, pekel of
azijn werden uitgevoerd in 1930 in totaal
18,28-4 ton, voor f 1,724,000. In 1931 was het
19,745 ton, waarvan de waarde was f 1,655,000
De busgroenten liepen terug v. 2.364
ton met 'n waarde van f 916.000 tot 1.514 ton
met f 571,000 waarde.
Bloembollen, waaronder ook begrepen zijn
de knolsiergewassen en do vaste planten j
(wortelstokken, knollen en wortels) bleven
wat de hoeveelheid betreft gelijk uitgevoerd
n.l. 45,506 ton in 1930 en 45.975 ton in 1931.
De waarde liep echter beduidend terug en
wel van f 46.419,000 tot f 29,161,000.
Afgesneden bloemen werden in grooter
kwantum uitgevoerd dan in 1930. De prijzen
stegen niet in gelijke mate. Men voerde uit
6,363 ton tegen 3,831 ton in 1930, een ver
meerdering van plm. 60 pet. De waarde was
in 1930 f G.442.000 en in 1931 f 7.843,000, wat
slechts een verhooging is van 20 pet.
Wat de boomen en heesters betreft, zoo zij
nog medegedeeld, dat de hoeveelheid in 1930
bedroeg 16,963 ton met een waarde van
f 6,874,000. In 1931 was het 13 612 ton die een
prijs maakten van f 4,714,000.
Yvanneer we deze cijfers samenvatten dan
zien we dat aan onze tuinbouwproducten
in 1930 werd uitgevoerd voor f 118.393,000
en in 1931 voor slechts f 92,719,000. Een
teruggang alzoo van f 25,574,000 of ruim
20 pet
De persoonlijke belangen der Volken zullen
tenslotte hierbij den doorslag geven.
Boycot tegen Japan? Dus stilstand van
den handel met Japan en wel tijdens deze
economische depressie? Oorlog met Japan?
Zullen de Europeesche volken in dezen tijd
hiervoor te vinden zijn?
Hoe het conflict ook moge eindigen, de
Volkenbonds-idylle is verstoord. Juist toen
het scheen, dat eindelijk de ontwapenings-
zon door den mist zou heenbreken. Mogen
de oogen der volken van Europa hierdoor
eens eindelijk opengaan en mogen deze vol
keren eindelijk eens beseffen, dat de loop
va nhet leven door ons menschenkinderen
niet kan worden tegengehouden. Ook in
Europa treft men een volk van 60 millioen
zielen met een tekort aan ruimte en een te
kort aan arbeidsgelegenheid, zuchtende on
der ondragelijke oorlogslasten.
Moet ook hier een doorbraak plaats
vinden?
WETHOUDERS GEKOZEN.
Voordeel en bezwaren.
Onze Rotterdamsche redacteur schrijft ons:
Op het meest ongelegen oogenblik sloegen
twee der Rotterdamsche wethouders voor
roode Demos op de vlucht; het aan de an
dere groepen overlatend de desolate boedel
te. redderen. Lang heeft de crisis gelukkig
niet geduurd en gisteren zijn twee nieuwe
wethouders gekozen. En met goede grond
mag verwacht worden, dat er nu orde op
zaken zal worden gesteld.
Wat de capaciteiten der twee gekozenen
betreft, zijn wij ten opzichte van den een
niet zoo gerust als ten opzichte van den an
der. Hoewel ook de heer Hanemaaijer die
blijkbaar bij Financiën terecht zal komen
daar een taak vindt, welke hij niet in de
eerste plaats zou begeeren en een terrein,
dat hem ietwat vreemd is, omdat ènderen
tot voor korte tijd daar voorop gingen;
ondanks dat zien we hem met vertrouwen
optreden, omdat een helder oordeel en veel
jarige routine als raadslid hem voldoende
inzicht in dezo dingen hebben gegeven.
Dat naast hem een lid der Chr.-hisL frac
tie in het college treedt, juichen we ten zeer
ste toe; maar deze groep, die in September
met vier geheel nieuwe leden in de Raad
kwam, kon daardoor thans niemand aanwij
zen, die blijk gegeven heeft thuis te zijn
in de gemeentelijke huishouding.
Wat den heer Stemerding betreft is het
dus geheel een kwestie van afwachten. Dat
men na vijf maanden raadslidmaatschap
reeds 'n wethouderszetel ambieert, wijst wèl
op durf; doch het zou ook onderschatting
der moeilijkheden kunnen zijn. Al voegen
we er direct aan toe, dat het van het
standpunt van bestuursbeleid bezien niet
de moeilijkste portefeuille is, welke aan den
heer Stemerding toegedacht schijnt; en al
mogen we vértrouwen, dat de Chr.-hisL frac
tie, die hem beter kent dan wij, ten deze
geen lichtvaardig besluit zal hebben geno
men.
We zullen daarom de daden van dezen
nieuwen wethouder afwachten en ze met
welwillendheid beoordeelen.
Echter, de wethoudersverkiezing, welke
Rotterdam uit de impasse helpt en welke
reeds daarom
voor volle honderd procent
in het credit der rechterzijde komt, heeft
naast de lichtzijde vele donkere kanten, wel
ke we bij 't verdere opereeren geen oogen
blik uit het oog mogen verliezen. Deze be
zwaren vallen vanzelf op, of zijn door de
verklaringen, welke gisteren namens ver
schillende partijen zijn afgelegd, duidelijk
naar voren gekomen.
Op een paar wijzen we.
In de eerste plaats is van groot belang, dat
nog steeds de vijfde wethouderszetel leeg
staat. De rechterzijde heeft alle mogelijke
moeite gedaan om deze door een liberaal te
doen bezetten, maar het is niet gelukt
Tweeërlei volgt hieruit Eerstens, dat het
college thans behalve de Burgemeester
uit vier mannen van rechts bestaat en uit
sluitend op de rechterzijde, d. i. op een min
derheid steunt.
Tot een debacle zal dit wel niet spoedig
leiden, want het college staat sterk doordat
het niet te vervangen is. Een andere groepee
ring, welke de leiding over kan nemen, is
er niet!
Nochtans staat het zóó, dat, terwijl de
roode groepen scherpe oppositie zullen voe
ren, de zeven man sterke partij der liberalen
de feitelijke beslissing in handen heeft Dit
is het tweede, onaangename gevolg.
Terecht heeft Mr. Baars er dan ook op ge
wezen, dat de Vrijheidsbond te kort gescho
ten is in de vervulling van zijn plicht tegen
over de gemeente.
Dit is duidelijk, als men bedenkt, dat de
liberalen eenstemmig het beleid der soc.-
dem. wethouders hebben veroordeeld en
daardoor naar parlementaire zede mee ver
antwoordelijk stonden voor de oplossing.
F.n dit te meer, omdat de rechterzijde on
dubbelzinnig getoond heeft, dat zij gaarne
een breede basis onder het college had wil
len leggen in deze crisistijd nu het er o;
aan komt de gemeente door de moeilijk
heden heen te h>elpc*i.
De liberalen, dip de partij-politiek dpr
sociaal-democraten terecht veroordeelen, val
len hiermee in dezelfde fout
En waarom? Omdat ze met een compro
mis niet tevreden zijn, doch volledige inwil
liging begeerden
van het eigen program.
Dat was te veel gevraagd. Overtuigd, dat
het gemcentepersoneel ook een offer moet
brengen, verklaarde de rechterzijde, nood
gedrongen, zich bereid om de loonen met
3 pet. te verlagen en voorts de pensioenkor
ting met 3 pet te verhoogen. Doch daarmee
moet het dan ook voorloopig uit zijn, wat
het verhaal on liet personeel betreft.
De Vrijheidsbond wilde echter nadrukke
lijk aan dit werkprogram toevoegen, dat
verdere loonsverlaging overwogen
zou worden. En toen de rechterzijde deze
speculatieve, maar onrust wekkende clau
sule niet kon aanvaarden, weigerde de Vrij
heidsbond medewerking.
Dit mnc nu politiek slim zijn, van ver
antwoordelijkheidsgevoel in deze zorgvolle
Voornaamste Nieuws.
(blz. 1).
De wethoudersverkiezing te Rotterdam.
De vergadering der Vereen, voor Actieve
Handelspolitiek.
Tegen de directeur van de N. V. Vereen.
Bakkerijen te Den Haag, die een roofover
val fingeerde, is 2*4 jaar geëischt
(bl*. 2.)
Ook Nanking is door de Japanneezen be
schoten, terwijl er bij de stad troepen ge
land zijn.
Te Shanghai slechts kleine botsingen.
China heeft besloten geen oorlogsverkla
ring te verzenden.
Japansche troepenlanding te Kanton en.
oen ultimatum te Swatou.
Japansch verweer tegen beschuldigingen,
Eugen Tsjen over Japan's bedoelingen,
(blz. 3)
Overleden is Ds. Th. G. C. Rappard, eme-
ritus-prodikant der Ned. Herv. Kerk.
De overval op de wissellooper te Helmond
Te Raalte is een geheel gezin vergiftigd;
reeds zijn twee kinderen overleden.
ROFFELRIJMEN
Bij-e Kamerleden
Heb je wel es overwogen,
Hoe het in ons -parlement
Toe zou gaan, wanneer we misten
't Democratisch element
Buiten werklui-kamerleden,
(Vliegen, Wibaut en Jan Duys
En de rest der roode fractie)
Is er in ons Hoogerhuis,
Noch in 't Lagerhuis, een fractie
Die wat in te brengen heeft,
En in alle kamerzaken
Naar volslagen klaarheid streeft.
Denk alleen maar aan de vragen
Die ze om de beurten doen
Daarin krijgen de ministers
Ook om beurten, van katoen!
Waren de bourgeois-ministers
Niet zoo peterolie-dom,
Dan kon Rood z'n mond wel houden j
Maar de toestand vraagt erom
Dat de vragers zullen vragen,
Met verheven stemgeluid:
Zeg, gesteekte excellenties,
Spreekt het nu eens open uit:
„Weet de water staatsminister,
Dat een boot gezonken is?"
Weet de handelsexcellentie
Van de prijzen van de visch?"
„Weet de idem-van-defensie,
Dat de volkenbond bestaat?"
„En weet buiteniandsche zaken
Dat Japan ten oorlog gaat?"
„Weet de bourgeoisie-regeering
Van het vliegtuigongeluk?
Van de spoorwegaanslag en de
Toegenomen crisisdruk
Als je al die rake vragen
's Avonds in je krantje leest,
Dan vóél je de kracht er uit slaaii
Van de groote roode geest.
(Nadruk verboden.) LEO LENS
tijden getuigt het niet
De houding van de Vrijheidsbond valt
thans wel héél erg tegen. En hij kan slechts
iets van zijn groote fout goedmaken, als
men van liberale zijde het nieuwe collegd
volledig steunt.
Want en hienmede komen wo aan ecu
volgend ernstig bezwaar
de oppositie zal scherp zijn.
Van de S.D.A.P. is van alles te verwachten
Op twee dingen wijzen we.
De roode pers, welke toch beter kon
weten, vertelt voor waar, dat de rechterzijde
met de liberalen tot overeenstemming is
gekomen over een regeerprogram, en dat op
dit program „verdere loonsverlaging in hot
vooruitzicht is gesteld".
Hoewel dus juist op dit punt de onderhan-
delingen zijn afgesprongen met de liberalen,
wordt de lezers van de roode pers wijsge
maakt, dat dit de overeenkomst is. We zul
len eens opletten, of er betere, eerlijker voor-
lichting komt
Doch, en dit is in dit verhand het tweeda
stuk, vast staat, dat de SD.A.P. in Rotter-
dam weer een ongebreidelde oppositie zat
voeren.
Gisteren bleek dit reeds
De heeren durfden hun zetels weer te ver.
laten. De heer Ter Laan, lange tijd de grooto
zwijger, begon weer interrupties af te schie
ten. Had de hoontoon zelfs al weer te pak«
ken.
En Mr. Donker heeft het namens do trae.
tie duidelijk verklaard: we achten ons aan
geen compromis meer gebonden; we voelen
ons volkomen vrij en zullen dus zoo scherp
mogelijke oppositie voeren.
Dat wil zeggen, dat de geheele roode frac
tie straks tegen elke loonsverlaging zal
stepimen en dat Voorwaarts aan zijn
lezers zal meedeelen: Onze partijcenooten
hebben alles gedaan om het personeel lt be
schermen, maar de conservatieve bende
drijft naar onnoodige loonkorting.
Zou de massa het nog steeds geloovcnï.
We hebben gister een uur rondgedoold tus
schen groepjes arbeiders, die de dingen van
de dag bespraken. Tot de Christelijke par.
tijen behoorden ze niet, dat bleek duidelijk.
Maar uit niemnnds monrls hebben we één
woord gehoord ter verdediging van het roo-
de beleid. De boventoon was: nu 't mis gaat,
loopen de heeren weg.
Dit nuchtere oordeel van „den man vaU
de straat" spreekt bockdeelen.
