feféVre® SCHOOL EN OUDERS HANDWERKEN 1 MODE-VAKSCHOLEN VRIJDAG 15 JANUARI 1932 Zoo zachtjes aan gaat de tijd achter ons| raken, dat naar de opvattingen van „het volk" de Christelijke school, niet alleen als ©pvoedings- maar zelffs als onder wijs instituut, iets heel anders dan de openbare, iets in-alle-opzichten-minderwaar digs is. Heel goed herinner ik mij nog hoe een moeder tegen haar buurvrouw, wier kinde ren bij ons op school gingen, had gezegd: „Maar juffrouw, hoe komt u er bij, ik zou *t nooit willen. Ze kunnen daar toch nooit zoo goed leeren, die schooljuffrouws daar, dit weten erzelf veel minder van en de mees ters, nou maar, da's nog erger". „Mensch", zei de ander, „hoe kóm jij aan zoo iets. Ze moeten toch dezelfde examens doen". „Kun je begrijpen, ja was dét maar waar, dat ze dezelfde examens dejen. Maar die voor de Christelijke meesters zijn veel mak- kerlijker, omdat die 'r zooveel psalmen en gezangen bij moeten leeren". Begrijp u nou zooiets? vroeg de moe der van onze leerling me later. En ge loof u nou, juffrouw, ik kón 't mensch niet «nn d'r verstand brengen, dat ze heelemaal abuis was, en de Christelijke 't zelfde exa men moesten doen als de openbare. M'n zus ter heeft toch zelf ook examen gedaan, dus ik weet 't best Maar toen wist zij van 'n kennis, die 't examen had gedaan voor de „gemeente-school", en dat was veel moei lijker". Ik zei al in 't begin: die tijd raakt nu ach ter ons, hoewel je een heel enkele maal nog wel 's rariteiten tegen komt Maar nu krijgen we wat anders. „Als 't leeren er toch precies eender is, waarom zou je ze dan niet net zoo goed naar de christelijke sturen?" Ach ja waarom niet? „Ze zijn d'r veel aardiger voor de kinderen". En dan krijgen we daar de kleuters (want Ja de kleuters vooral), als ze wat op groeien en meer echt „leeren" moeten, wor den soms om 't minste smoesje de kinderen „er af" genomen en het eigenlijke plan: openbaar onderwijs, weer gevolgd. De kleuters! Ik heb er gekregen, omdat .moeder zélf op •n gemeenteschool geweest was, en dus pre cies wist hoe 't daar ging: Als je daar vroeg of je naar achteren mocht, dan mog je nooit dan kon je 't in je broek doen. Nee, héér kinderen zou ze naar 'n Christelijke eohool sturen". Op „huisbezoek" bij de moeder van een onzer leerlingen hoorde ik daar 't verhaal van een andere moeder wier meisje ook op *n Christelijke school in onze stad was. De meester had haar echter geslagen, en nu zou moeder haar er al nemen, en naar de open bare 6turen. Ik keek 's bedenkelijk. Ik hou niet van slaan, maar ik hou óók niet van dat tel kens en om de minste kleinigheid verande ren, dat sommige menschen zoo kunnen doen. „Waarom gaat die moeder daar niet 's praten aan die school", vroeg ik. Wie weet hoe 't terecht komt. of wat 'r van 't verhaal overblijft En denkt ze dan dat haar kind als 't zoo lastig is, op de openbare school nóóit 'n klap oploopen zal in de hoogere klassen? „O ja, natuurlijk, bést Maar weet u wat ze zegt? Ze zegt dat kan me niet sche len, als ze ze dóér dan slaan moeten, dan moeten ze 't maar doen. Maar van 'n Chris telijke school vind ik 't schénde, op de Christelijke school moeten ze het zónder slaan kunnen doen, daar zijn andere mid- Ik ben 'r stil van geworden van dat ver haal. Het eerste oogenblik wist ik niet of dat nu iets was, om over te lachen of het tegenovergestelde. Dat zijn van die dingen, zooals bijv. wan neer je een opkomende jongen hoort razen over „die Christenen die dit en dót m o e s t e n, en dit en dat doen waarop je 't eerste oogenblik bijna heftig zou uit vallen: zóó, Christenen, dat zijn zeker wondermenschen, heiligen maar dan da delijk zwijg je en denkt: wordt er zóóveel van ons verwacht, zooiets bijzonders, den ken de menschen, die er buiten staan, dan toch nog zóóveel van ons Christendom en doen wij daarnaar? EENVOUDIG DAMESVEST Op verzoek beschrijven we hier nog eens een eenvoudig glad model damesvest, dat men maken kan uit een lapje oude mantel stof, van fluweel of iets dergelijks. Wat we hier zien, is wel de allereenvou digste vorm, die men naar believen kan be werken door er nog revers, sjaalkraag enz- op te zetten. Ook schuin ingezette zakken staan altijd wat gekleeder, maar maakt meer werk. Dit model hier wordt geknipt zonder rijnaden, maar met schoudernaden en valt dan altijd beter dan vesten, die de vouw op de schouder hebben en opzij de naden. Heeft men slechts kleine stukken stof dan neemt men natuurlijk ook opzij naden; het 's meer werk, maar het model zal er eer bij winnen, dan verliezen. Nu ons patroon. Het is naar een heupwijdte van 100 c.M. dat is maat 36. wie dus dikker is, knipt er zooveel noodig bij. Neem voor de hier beschreven maat een lap, die ongeveer 103 c-M. lang is en ongeveer 7U a 75 c.M. breed, al naar men het vest langer of korter wil hebben. Zoek nu de middenvouw en vouw de twee helften dubbel naar de middenvouw zoo. dat de kanten ongeveer drie centimeter over elkaar vallen, voor wijde maten neemt men méér c.M. Knip nu eerst in de dubbelgelegde stof de armsgaten uit. te beginnen ongeveer 25 c M van bovenrand af, en ongveer 7 c.M- diep „--T" r i 1 1 L n 't' v 1 "3 uitgerend. Knip nu de schouders schuin af, meer of minder diep, al naar men vierkante of zakkende schouders heeft, maar laat ze toch een breedte van ongeveer 11 12 c.M. overhouden na het wegknippen van de af schuining der voorpanden. Smalle schou ders maken dit vest niet mooi. De afschui ning vaif de voorpanden loopt tot ongeveer taillehoogte toe (zie de stippellijn op het patroon). Rond nu ook de hals wat uit aan de rugzijde en dan kunt ge gaan afwerken door schoudernaden te verbinden en de arms gaten en buitenranden van het vest te gaan omzoomen, omboorden, omfestonneeren of omhaken, al naar verkiezing hier gaat 't ditmaal om het patroon. Voor jonge meisjes is het wel aardig zoo'n vest om te haken met verschillend gekleurde haaktoeren in wol of kunstzijde- Op ons voorbeeld zijn splitten ingeknipt voor ingezette zakjes, waaronder een paar bloemen van vilt of leer zijn gezet Men kan ook zakjes opzetten, dat werkt vlugger, of schuine nemen, dat nog bewerkelijker is en sierlijker staat en tenslotte is het ook heel goed zonder zakken te doen, dan vooral is dit model bij uitstek geschikt om onder een mantel te dragen, beter dan wanneer er revers ot kraag op zitten. Men sloot hier met twee groote knoopen die ieder een gehaakte lus verbergen, welke sluit om den anderen knoop. BUFFETLOOPER Gevraagd is naar een buffetlooper. Daar we de gewone rechte modellen al meermalen behandelden in vele soorten, vinden we het prettig, nu hier eens iets te kunnen laten zien. dat meer rekening houdt met bepaalde modellen van buffetten. Het spreekt vanzelf, dat, wat hier wordt getoond, maar een idee aangeeft en dat men zelf naar het model van een bepaald buffet nu moet gaan meten en uitknippen, 't Best zal zijn. eerst van papier een patroon te knippen en dat dan op te leggen en bij te, knippen zoolang, tot het precies past Naar dat patroon knipt men dan de lap en rekent ermee, dat er nog meer of minder breede zoomen aan moeten. Het klee-l, zooals het hier staat afgebeeld was gemaakt van Noorsche stof, een hand- werkgaas voor kruissteekwerk, dat men in zulke mooie warme kleuren koopen kan. Hier nam men het van enkele breedte en kreeg daardoor een naad in het midden. Dit is echter niet hinderlijk, omdat men boven op het vlak daar geen erg in heeft Het is meestal met het een of ander bedekt en waar de rand afhangt, wordt de naad on zichtbaar door de kruissteekrand, die er over heen gewerkt wordt Men kan echter de Noorsche stof ook koopen in een breedte van 170 c.M. Is dat genoeg voor de lengte van uw looper (de moderne dreecoirs zijn vaak breeder, de ouderwetsche smaller), dan hoeft ge alleen de diepte van den looper ongeveer 50 60 c.M. te koopen. Voor den rand kan men een der vole patronen gebruiken, die we ook in de laat ste maanden hier meermalen gegeven heb ben, en neemt breeder of smaller randen al naar men zelf hebben wil. Een smalle rand kan men geheel over laten hangen, maar zorge steeds, dat dit overhangen niet zoover is, dat men er last van hebben kan bij het dichtschuiven der laden. BABY-KLEEDING Luierbroekie Luierbroekjes kan men zoowel van katoen breien als van wol, dan neemt men meestal sajet (witte of lichtgekleurde). Het verdient aanbeveling de naalden wat grof te nemen, opdat het breiwerk goed los worde, dat neemt altijd beter vocht op. Begin bij de boord, waarvoor 50 steken opgezet worden (v. h. halve broekje). Brei eerst twaalf toeren 2 recht 2 averecht, in den vijfden toer worden de rechte strepen tot gaatjes gebreid aldus: twee averecht, omslaan, minderen, enz., dit de heele naald af. Deze gaatjes dienen voor het doorrijgen van het sluitkoord. Na de boord, 40 toeren reoht, daarna in elke toer de laatste steek minderen, zoolang tot er nog maar 26 zijn. Dart wordt de (halve) pijp. Afkanten en nog zoo'n helft breien. Nu de 26 steken van beide stukken aan elkander naaien, vooral los. Ook de twee andere naden naait men zeer los aan elkander. Dan wordt een koord ge regen door de gaatjes in den boord en werkt men de pijpjes af met een paar haaktoeren, de eerste een stokjestoer waar ook een koord door kan, de tweede een pi cot j es toer of een schulp je. KARPET KLOPPEN Jammer, dat iik er niet aan gedacht hefl, het tijdig mee te doelen, voordat we die on verwachte verrukkelijke sneeuwbuien gekre gen hebben, maar misschien komen er deze winter nog wel een paar zoo en kun nen onze lezeressen ze dan nog gebruiken. Als men het soms niet weet: de meest doel treffende en de minst slijtende manier van karpetkloppen is: het karpet omgekeerd, dus met de pool (de goede kant) naar beneden, op de sneeuw te leggen, en dan bovenop met de mattenklopper te kloppen. Niet alleen krijgt men er dan zonder stof- opjagerij (het zakt naar beneden in de sneeuw) alles uit, maar ook heeft de pool op deze manier toch de ruimte om in de- zachte onderlaag weer recht te komen, zon der dat men de draden van het weefsel uit elkaar rekt, zooals bij het gewone kloppen, (of nog leelijker: met de hand uitslaan) van het kleed. Een aldus op de sneeuw geklopt kleed ziet er dan ook dadelijk weer veel woMiger en dikker uit- Het idee is van een tapijtfabriek, die deze wijze van karpet reinigen zeer aanbeval, maar ik heb het enkele weken geleden eens toegepast op een karpet dat ik juist net ge stofzuigerd had. maar 't was nog de moeite waard. Vooral voor menschen d-ie nu een maal graag flink bioppen en in onwe tendheid haar karpetten op den duur meestal gewoon kapot slaan, ze in elk geval door het kloppen tweemaal zoo hard verslij ten als door het heltonen we! die kunnen op de sneeuw haar hart nog eens ophalen en flink slaan. WAT TE DOEN MET DE OUDE KALENDERSCHILDEN? Ja, wat zal je daar nog mee doen zegt ge ik ben al blij dat ze eindelijk weer eens opruimen. Het is waar, vele kalenderschilden zijn zon leelijk of zoo vervelend, dat je eigenlijk blij bent als ze ten slotte hebben afgedaan en je er niet langer tegenaan behoeft te kijken. Maar. nietwaar, 'n heel enkele maal Is er toch wel eens zoo'n mooi schild, dat je het graag nog wat zou willen hangen, ware het niet, dat er weer plaats moet zijn voor de nieuwe kalender. En, al Is het dan ook maar op slaapkamer of zoo: oude schilden zonder meer te gaan ophangen, dat vind je toch ook al niet staan. Voor de menschen die er aldus voorzitten, hebben we hier nu nog een aardig heidje, waardoor de oude plaat niet hoeft to worden weggedaan. Naai een aardig spelden- of veiligheids spelden-kussen van dezelfde grootte als het open vak van de oude kalender waarop het blok gezeten heeft. Hecht dat kussen, hetzij door het met lijm op te plakken, hetzij door een paar gaten in het bordpapier te maken en bandjes nan het kussentje, zoodat dit er op vastgestrikt kan worden ongeveer op de manier als we onlangs voor vaste stoelkus- sens beschreven er stevig op vast Neem er een aardig lapje voor, niet te American Radiant Gashaard doet levendig denken een Dezelfde koesterende en heilzame infra-roode stralen die een gevoel van behage* lijkheld met zich brengen. Ide gedurende de koele och- Laat U dezen haard e»ns demonstraeren en ziet dan hoe dit apparaat voorziet in de bestaande behoefte aan een overal te ge- bruiken snel-verwarmende, afvoerlooze kachel van groote capaciteit druk gekleurd en vooral in bijpassende tint. Ge kunt het nu verkregen geheel in uw bjoapkamer ol logeerkamer ophangen, reuze gemakkelijk en aarüig ook. Zells kan men het, als er een groot vak is, en groimazig weefsel voor het kussen ge bruikt is, ook voor haarspelden laten dienen. NOG EEN WENK VAN VAKMAN Een onzer lezers, een vakman drogist (de- zeilde van de wasiecepten uit ons vorig uuminer) geelt verder n<jg de volgende raad aan onze huisvrouwen. Als men zoutzuur ai de huishouding gebruikt, wordt meestal veel te veel genomen. Men vergeet er ouk vaak bij dat de damp van deze vloeistof bet metaal erg doet aanslaan en heel lee- lijke vlekken geelt. Men moet dan ook al tijd terdege en vlug naspoelen. Maar nu raadt onze lezer om het nooit onverduna te gebruiken ipraktisch doet men du m-n ook eigenlijk nooit) maar het zuur dadelijk te verdunnen zoodra men het heelt, door er dadelijk een eveugroote hoeveelheid wa ter bij te doen. Zijn er nu karaften, toiletemmers en an dere artikelen, die soms erg leelijk kunnea aanslaan door den vuilen inhoud, schoou te maken, dan gaat dit het gemakkelijkst door ze ongeveer vol water te zetten ea daarin dan een klein scheutje van het reed» verdunde zuur te gieten. Met dat mengsel laat men de vaten, emmers enz. een poosja staan. Daarna desnoods even met de closet- borstel er in en alles maar even naspoelen met schoon water. Ik geef deze wenk gaarne door voor men schen die gewoon zijn zulke gevaarlijke goedjes te gebruiken. Ik voor mij ben er een beetje bang van en kan het steed6 af met heet sodawater. Vooral in huizen met kleine kinderen zij men steeds voorzichtig met alle zuren en vergiften. Ze komen et zoo licht aan. Intusschen is de boven omschreven ma nier wel gemakkelijk en zeer zeker ook af doende. (Weet men wel dat aanslag uit waterka raften ook verdwijnt door ze te spoelen met water, waarin vele kleine stukjes kranten- papier? Dan weer goed naspoelen natuur lijk.) CORRESPONDENTIE Dit is weer iets dat naar ik hoop iemand tan onze vakmenschen mag inspireeren om cms ter hulpe te snellen. Een lezer vraagt nader aanwijzingen voor het bronzen van geel koper, waarover we hier vroeger eens een wenk hebben opgeno men. Met een oplossing van zwavelnatrim de drogisten willen dat volgens hem meest al wiet klaar maken maar laten een fleschje koopen (prijs 60 ct), wat op zichzelf nog zoo erg niet is, vindt hij, maarhet helpt ndet, ook niet bij herhaling, werd een kope ren gaslamp er voldoende mee gebronsd. Hij had 20 gr. zwavelnatrium in een 5 pet. oplossing. Dit was volgens een door deskun digen gegeven voorschrift. Zou hier mis schien een vakman one eens meer van wil- Jen vertellen? Dezelfde lezer is zoo vriendelijk ons met oen te waarschuwen, dat een electrisoh lampje, dat men op den bodem van een zij den schaalkap (zooals beschreven in ons artikeltje: Voor het meisjeskamertje) soms brandgevaar kan opleveren. Inderdaad ia dat mogelijk, vooral wanneer men een licht sterke, warmbrandende lamp heeft en ik heb dit bij die beschrijving een oogenblik vergeten. Beter is dus: óf het lampje iets hooger te hangen, zoodat het de kap niet raakt en het dan bij vastrecht b.v. vol doende lichtsterk te nemen, dat men er toch bij werken kan, of voor het werk een apart lampje te gebruiken dat men afzonderlijk inschakelt Verder heb ik alreeds vroeger hier meermalen beschreven dat men stoffen voor gordijnen, lampenkappen enz. onbrand baar maakt, door ze te weeken daarna uitwringen in een oplossing van een half pond ammonium phosphaat op een liter water. Voor lampekappen kan men natuur lijk wel met mindere hoeveelheden de helft of een vierde volstaan. Aan Hw. J. B. Hartelijk dank voor uw Vlugge aanwijzing betreffende 't uatzetlijstje fn een vroeger nummer. Het nummer heb ik "wis aan de vragende lezeres doorge zonden. Aan MIJ. v. S.—M. Natuurlijk, daar is niets tegen, dal lezeressen, die mijn adres weten, 'hetzij van anderen, hetzij doordat ik haaT bü eens iets toegezonden heb mij regel recht naar hier schrijven, velen doen dat reeds. Dart er geen eigen adres op de ru briek staart, is eenvoudig een regel, die aan kranten gewoonte is, daar steekt dus niets %chter. Aan Mw. W. S. Om „het weer" uit een ja pon of blouse weg te maken (we hebben die vraag al meer behandeld) is onbegonnen werk. Lukt zoo goed als nooit Er zijn wel enkele scherpe middelen, waarmee men weervlekken uit wit linnengoed kan weg maken, maar ten eerste tasten die het goed dan zoozeer aan, dat men er vaak zeer dun ne plekken zoo niet gaten door krijgt, en ten tweede zijn die nooit op gekleurd goed, nog minder op wol te wagen. Er is aan dit euvel niets beters te doen. dan: voorkomen, d.w.z. oppassen dat men het niet meer krijgt, beweren deskundigen. „Weer" is het ergste wat men in goed hebben kan. leg daarom nooit iets in elkaar weg (vooral ook geen vuil waschgoed) eer het heeft uitgehangen om goed te drogen. Aan Mw. S. U hebt wel even moeten wach ten naar antwoord maar v>u hebben we hier meteen zoo'n vest Het is niet bepaald mo dern, maar dat was Uw bedoeling ook niet, wel? Ik zou echter wel raden, als het vooi uzelf is. de randen niet om te haken, wat een beetje ouderwetsch en ook wat jeug dig staat tenzij U een enkele vastentoei neemt zoodat er feitelijk alleen maar feston steken staan doch het liever om te booi den, of desnoods, om vlug klaar te zijn al leen maar te zoomen. U kan het ook. als u toch veel stof over hebt. dubbel nemen en tegen naaien dat is ook een nette afwerking. Knip eerst naar het hier gegeven patroon een uit papier en zie hoever U met de maten komL Aan Mw. U vraagt naar buffetlooper, zonder meer, maar bedoelt u misschien dres- soirlooper? die geheel recht is? Neemt u die over eeq gewoon ouderwetsch buffet, dan moet ze óf zoo kort zijn, dat de einden nog vallen tusschen de houten stutten waarop de bovenkast steunt, of de kooper zii zoo smal. dat ze geheel vóór die houten pilaren vallen kan, of ze wordt zooveel naar voren overgehangen. Men morst dan echter wel eens achter den looper, en dat is ook niet leuk. Nu hebben we juist een dezer weken een buffetlooper van Noorsche stof die ik In een ander vrouwenblad vond. en die uitge- hoekt wordt bij de voetstukken van de bo venkast van het buffet Waarschijnlijk Is dit nu juist iets voor U? anders schrijft u daarna nog wel eens. Ook kan ik er waar schijnlijk binnenkort een een gewone rechte dan geven met fijn filet-haakwerk (of kruissteek als men wil). Dit. wanneer u bepaald wit wil hebben. Die donkere kleu ren van de Noorsche stof staan anders wel warm. Aan Mw. K. Wat geplette of glanzende plekken aangaat: als het beteekent, dat de stof daar versleten is. (hijv. door het veel zitten op. meei n .g door het schuiven over harde stoelen) dan helpt er niets tegen. Is het alleen glanzen door het glijden over stoelen of van strijkijzer of zoo. dan kan men wrijven met een lapje, dat is gedrenkt in water met ammonia, (één deel a. op acht deelen water). Zijn het zwarte wollen of zijden stoffen, dan doopt men de lap in zwarte koffie, waarin wat ammonia, later opstrijken aan den verkeerden kant, nooit rechts. Is de stof tamelijk versleten, dan helpt soms nog beter wegwrijven met een mengsel van: op één d.L. water 20 gr. zout en 10 gram. ammonia Als gezegd: wanneer het totaal gladg e s 1 e t e n is. dan helpt niet veel meer. Aan Mw. B. Naar lange baby-jurk zal ik eens uitkijken. Je ziet ze haast nooit meer, hoewel sommigen er toch nog wel van schij nen te houden. m Aan Mw. S. V. Ja, er staat natuurlijk nog al eens een drukfoutje tusschen. Ala U eens iets geks tegenkomt, neemt u dan maar veilig aan dat het wel een drukfout zal wezen. Zoo herinner ik me bijv. ook. dat er eens in onze rubriek stond: mijn vrienden, hoewel ik zeker wist in de copie geschreven te hebben vriendinnen. Ik nam me voor het de e.v. week even te verbeteren, vergat het bij het werken voor de volgende pagina, en ja, dan lóat je het maar weer en denkt: ze zuilen het vanzelf wel begrijpen. Zoo gaat het vaak. Alle dingen zijn nu eenmaal niet te achterhalen. Nu. dat droogrekje voor 40 ct. dat zullen ook de meesten wel als fout verstaan hebben, al weet men dan natuur lijk nog maar niet, wat er w e I moest staanl Maar toen er enkele weken geleden stond: kleermakersgaren en -naald, heb ik me ver schreven en bedoelde behangers-garen en -naald, ook dat was wel te begrijpen. Met kleermakerslinnen bedoelt men het stijve gaas dat gaat in de revers en kragen van heerenk leeding vroeger ook in dames mantels enz. O nee, dat vind ik volstrekt niet brutaal of „te vrij", maar juist wel een leuken Inval an U. om te vragen of ik in plaats van al die recepten uit kookboeken of tijdschriften nog eens iets wil geven( (en uitvoerig be schrijven liefst) van eenvoudige kostjes die ik zelf graag en le k k e r (wat een rekbaar begrip, maar ik begrijp u wel) klaarmaak. Zooiets als vroeger die slagroom die zoo'n opgang maakte. Nu, ik heb daar niets tegen was alleen niet op het idee gekomen of eigenlijk vind ik: het lijkt zoo gauw „eigen dunkelijk" alsof iedereen lekker zal moeten vinden wat je zelf doet. en lekker vindt Maar ja, dat zou men tenslotte wel van alle werk voor een huishoud-rubriek kunnen zeggen, yooruit dus maar weer. Daar is ten eerste bijv. het doodgewoonste werkje: kof fiezetten. Dat kan Ik. (als ik er den tijd voor heb) zóó. dat ik maar zeidon meiïschen ge had heb, die niet dadelijk zeiden: wat een héérlijke koffie, en heel vaak heb ik, héél precies moeten uitvertellen (ook wel voor die soort menschen die denken dat een moe der met zes kinderen uitteraard alles beter moeten weten dan een schrijfster zonder) of. voor loge's die er later op te rugkwamen. moeten uit s c h r ij v e n hoe ik precies koffie zette. Dus waarom zou ik dat dan voor onze rubriek niet doen. Neen, ik doe al die dingen niet naar boeken of bladen, volstrekt juist niet, maar alles naar omstandigheden en in aansluiting bij bepaal de wenschen. - Daar is verder, wat U nu ook noemt: to matensoep. Ja, er zijn vee! menschen die daar iets akeligs van maken als er geen versche tomaten zijn „te betalen voor een gewoon mensch" (dat ben ik ook hoor: een gewoon mensch). Maar laat ik u dan dit aardigheidje alvast eens vertellen, dat me zeer onlangs gebeur de. Toen heb ik een kannetje tomatensoep gedeponeerd ergens, waar enkele maanden geleden in een gesprek, op het enkele wóórd „tomatensoep" de huisvrouw een hardgron- dig „oè-e" uitte en zoo afgrijzend-griezelend haar gezicht vertrok, dat in onwillekeurig zei: Nu, daar hoef je toch zoo overdreven viezerig niet van te doen, je kunt er een voudig niet van houden, maar ervan grie zelen. zooals iemand kan doen bijv. van bloedworst, van kreeften of mosselen, maar zij bleef bij haar griezel en zei: ze moeten 't niet in m'n nabijheid brengen en nie mand hier. die ervan houdt, alleen groot moedor d.w.z. die kén het eten. maar méér ook niet Ik vond het nonsens en nam me op 't zelfde oogenblik stilletjes voor. dat ze bij mij eens een keer tomatensoep zouden eten, zonder te weten wat het was liefst. Maar op mijn vraag of ze 't wel eens geproefd had, zei ze dadelijk: o zeker, wij allemaal en vonden 't allemaal vróéselijk! Jammer is, dat je van die menschen hebt die. wanneer ze van 't een of ander niet houden; daar altijd zoo leelijk van doen. dat de kinderen, die altijd min of meer onder moeders suggestie staan, het óók nooit kunnen leeren genieten. Op dit punt moesten moeders wijzer zijn. Nu. in dét huis was nu een kind heel hard ziek geweest moest op alle manieren weer aan het eten gebracht worden ('t was juist een heel kieskeurig k..dje). en daad kom ik binnen mettomatensoep! Je moet maar durven, zal u zeg- De huisvrouw ze was natuurlijk het gesprekje van maanden geleden vergeten, keek een beetje verlegen en zei dan heel politiek: „echt aardig van je. ze heeft nu juist pas gegeten en goed maar vanavond zullen we 't eens probeeren of ze „trek heeft." .Hoor eens", zei ik. ..probeer het eens met een heel klein beetje, ze is nu goed warm in wees zoo verstandig er géén gezicht bij te trekken en het woord „tomaten" n i e t te gebruiken, zeg maar „oranje-pap." „Hè", vroeg ze verbaasd, „weet je dan...? maar 't is heusch wéér, dat ze pas gegeten heeft Vijf minuten later ik zit bij de zieke in de kamer daar komt de moeder bin nen met een groot diep bord vol van de tomatensoep en heel zachtjes zei ze me: „hoor eens, we hebben er in de keuken alle bei een heel klein beetje van geproefd en we vinden het heerlijk, héérlijk. Verrukke lijk gewoon, óók broer, allemaal. Nu heb ik alles verder maar op het bord gedaan." „Wat is het?" vroeg het kind me, en de moeder werd alweer verlegen. „Oranje-boven-soen", zei ik zonder aarze ling, „vin jij die ook zoo lekker?" Ze proefde heel voorzichtig een lepel, nog een, en na de derde ging het Linkerhandje naar boven: heerlijk is hert- Langzaam genietend maar onafgebroken at ze toen verder tot het heele bord leeg was. U ziet: dit verhaaltje lijkt in de vertle wel wat op uw ondervinding. Bij kinderen speelt natuurlijk de sugges tie een groote rol, maar wat de ouderen be treft, kan men zooveel reiken door afwij king van gewone bereidingswijzen naar een Vpaalde smaak. Een »--erkmpisje dart ik persé aardappelen mirée wilde lnten eten. die goed voor haar was, terwijl zii zich in t hoofd gezet had dat zij het niet kon „lus ten gaf ik het met een heel klein beetje suiker of jam en „nee maar wa» lekker* vond ze het Maar ik zon dat zelf weer niet eten hoor. En z<x» in het tomatengeval: ik dacht menschen die noe moeten wennen aan tomatensmaak moet je ze niet te pittig geven en ik nam ze dus nog zachter dan voor mijn eigen gebrujk gewoonte is. Goed! ik ral dan binnenkort eent- wat vatt die speciale kostjes hier beschrijven waar» f»m ook eigenlijk niert. De Engelsche Konin gin geeft voor vrouwenhinden wel haar meest geliefde cnke-reccept f*ooa!s zij ze al tijd zelf bereidt) en waarom zou i k. die het zonal niet in het dan toch wel in het vullen v«n vrouwenbladen nog ver der heb "«bracht, dan mijn recentj«i niet durven be^hriiven? Let dus maar op. en mocht ik het nog vergeten er is altijd zoovee! te onthouden dan luidt u nog maar w^eer eens even de bel. VERBETERING. In onze vorige (algemeene) corresponden tie staat een fout. waar als prijs van het hangdrooprekje staat aangegeven f 0.4O. daar was bedoeld f 2.40, en dat vond ik al zoo goedkoop. Verder schijnen in het stuk knutselwerk" de afbeeldingen te zijn verwisseld bij ver- gissing. Het onderste plaatje hoort boven hij het eerste onderschrifL Als men zich dat in denkt: de schuingedrukte ondersch rif tea flus zoo laten staan maar de onderste afb- boven, dan ziet men beter de gang. de volg orde van het werk. voor DAMES en JONGE MEISJES, aangesloten bij d, In 1911 Kon Gwdg. Voren v Modevak scholen In Nederland - Opleid InpAMholen voor Eratnen LESSEN VOOR EIGEN GEBRUIK IN HET COSTUUMNAAIEN, HANDWERKEN, ENZ Afdeelingen te: ROTTERDAM: Directrie. M.vr. S. A v. AMHDE-PORS. Srhletbaanla.n 99 Spreekuren Donderdafts van 2—4 an aan 7-9 uur- Annam-rta. s Ihn A. Sïï-SÏÏS SP^uren Dinedapa van 7-8; Baljarlandichaleao <0, SprJk JVril',"KS van uur: Hllleaer.berg, sp,r„, ^le^.®r.rmnTa,è;S„n<lSV,n M "Ur Co^™-..d- Te UTRECHT: Directrice Mejuffrouw 1. w. LAGENDIJK, Nieuwe Bracht 71 Spreekuren: Dinsdags en Donderdags van 4—7 uur. PROSPECTI OP AANVRAGE AAN DE DESBETREFFENDE ADRESSEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1932 | | pagina 11